Kapitulli ka 54 vargje, lexim të këndshëm.
Kapitulli Paraprak Kapitulli i ArdhshëmGjoni 4:1
Pra, kur Zoti mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte më shumë se Gjoni
Gjoni 4:2
(ndonëse nuk pagëzonte Jezusi vetë, por dishepujt e tij),
Gjoni 4:3
e la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.
Gjoni 4:4
Por duhej të kalonte nëpër Samari.
Gjoni 4:5
Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.
Gjoni 4:6
Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.
Gjoni 4:7
Një grua nga Samaria erdhi të nxjerrë ujë. Dhe Jezusi i tha: "Më jep të pi",
Gjoni 4:8
sepse dishepujt e vet kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.
Gjoni 4:9
Por gruaja samaritane i tha: "Po qysh, ti që je Jude kërkon të pish prej meje, që jam një grua samaritane?" (Sepse Judenjtë nuk shoqërohen me Samaritanët).
Gjoni 4:10
Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: "Më jep të pi!", ti vetë do të kërkoje nga ai dhe ai do të të jepte ujë të gjallë".
Gjoni 4:11
Gruaja i tha: "Zot, ti nuk ke as kovë për të nxjerrë dhe pusi është i thellë; nga e ke, pra, atë ujë të gjallë?
Gjoni 4:12
Vallë je më i madh se Jakobi, ati ynë, qe na dha këtë pus dhe piu prej tij ai vetë, bijtë e tij dhe bagëtitë e tij?".
Gjoni 4:13
Jezusi u përgjigj dhe i tha: "Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje,
Gjoni 4:14
por kush pi nga uji që do t`i jap unë nuk do të ketë më kurrë etje përjetë; por uji që unë do t`i jap do të bëhet në të një burim uji që gufon në jetë të përjetshme".
Gjoni 4:15
Gruaja i tha: "Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem më etje dhe të mos vij këtu të nxjerr ujë!".
Gjoni 4:16
Jezusi i tha: "Shko thirre burrin tënd dhe eja këtu".
Gjoni 4:17
Gruaja u përgjigj dhe i tha: "Unë nuk kam burrë". Jezusi i tha: "Mirë the: "Nuk kam burrë",
Gjoni 4:18
sepse ti kishe pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt; për këtë ke thënë të vërtetën!".
Gjoni 4:19
Gruaja i tha: "Zot, po shoh se ti je një profet.
Gjoni 4:20
Etërit tanë adhuronin mbi këtë mal, dhe ju thoni se në Jeruzalem është vendi ku duhet të adhurojmë".
Gjoni 4:21
Jezusi i tha: "O grua, më beso: vjen ora që as mbi këtë mal as në Jeruzalem nuk do të adhuroni Atin.
Gjoni 4:22
Ju adhuroni atë që s`e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse shpëtimi vjen nga Judenjtë.
Gjoni 4:23
Por vjen ora, madje ajo ka ardhur, që adhuruesit e vërtetë ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën, sepse të tillë janë adhuruesit që kërkon Ati.
Gjoni 4:24
Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t`a adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën".
Gjoni 4:25
Gruaja i tha: "Unë e di se do të vijë Mesia, që e quajnë Krisht; kur të ketë ardhur, ai do të na kumtojë çdo gjë".
Gjoni 4:26
Jezusi i tha: "Unë jam, ai që po të flet!".
Gjoni 4:27
Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: "Çfarë do?" ose: "Pse po flet me të?".
Gjoni 4:28
Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:
Gjoni 4:29
"Ejani të shikoni një njeri që më ka thënë gjithçka kam bërë; vallë mos është ky Krishti?".
Gjoni 4:30
Dolën, pra, nga qyteti dhe erdhën tek ai.
Gjoni 4:31
Ndërkaq dishepujt e vet po i luteshin duke thënë: "Mësues, ha".
Gjoni 4:32
Por ai u tha atyre: "Unë kam një ushqim për të ngrënë të cilin ju s`e njihni".
Gjoni 4:33
Prandaj dishepujt i thonin njëri-tjetrit: "Mos i solli vallë dikush për të ngrënë?".
Gjoni 4:34
Jezusi u tha atyre: "Ushqimi im është të bëj vullnetin e atij që më dërgoi dhe të kryej veprën e tij.
Gjoni 4:35
A nuk thoni ju se ka edhe katër muaj dhe vjen korrja? Ja, unë po ju them: Ngrini sytë tuaj dhe shikoni fushat që tashmë zbardhojnë për korrjen.
Gjoni 4:36
Korrësi e merr shpërblimin dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen sëbashku.
Gjoni 4:37
Sepse në këtë vërtetohet e thëna: "Një mbjell e tjetri korr".
Gjoni 4:38
Unë ju dërgova të korrni atë për të cilin ju nuk u munduat; të tjerët u munduan dhe ju hytë në mundimin e tyre".
Gjoni 4:39
Dhe shumë Samaritanë nga ai qytet besuan në të, për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: "Ai më tregoi gjithçka kam bërë".
Gjoni 4:40
Por kur Samaritanët erdhën tek ai, e lutën të qëndrojë me ta; dhe ai ndenji aty dy ditë.
Gjoni 4:41
Dhe shumë më tepër njerëz besuan për shkak të fjalës së tij.
Gjoni 4:42
Dhe ata i thoshnin gruas: "S`është më vetëm për shkak të fjalëve të tua që besojmë, por sepse ne vetë e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të vërtetë Krishti, Shpëtimtari i botës".
Gjoni 4:43
Pra, si kaluan ato dy ditë, ai u nis prej andej dhe shkoi në Galile,
Gjoni 4:44
sepse vetë Jezusi dëshmoi se një profet nuk nderohet në vendlindjen e vet.
Gjoni 4:45
Pra, kur arriti në Galile, Galileasit e pritën, sepse kishin parë të gjitha ato që kishte bërë në Jeruzalem gjatë festës, sepse edhe ata kishin shkuar për festë.
Gjoni 4:46
Jezusi erdhi, pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë ujin verë. Dhe aty ishte një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i sëmurë në Kapernaum.
Gjoni 4:47
Ky, kur dëgjoi se Jezusi kishte ardhur nga Judeja në Galile, shkoi tek ai dhe iu lut që të zbriste e ta shëronte birin e tij, që ishte gati për vdekje.
Gjoni 4:48
Atëherë Jezusi i tha: "Po të mos shikoni shenja dhe mrekulli, ju nuk besoni".
Gjoni 4:49
Nëpunësi i mbretit i tha: "Zot, zbrit para se djali im të vdesë".
Gjoni 4:50
Jezusi i tha: "Shko, djali yt jeton!". Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi.
Gjoni 4:51
Pikërisht kur ai po zbriste, i dolën përpara shërbëtorët e vet dhe e informuan duke thënë: "Djali yt jeton!".
Gjoni 4:52
Dhe ai i pyeti ata në cilën orë u bë më mirë; ata i thanë: "Dje në orën e shtatë e lanë ethet".
Gjoni 4:53
Atëherë i ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë: "Djali yt jeton"; dhe besoi ai dhe gjithë shtëpia e tij.
Gjoni 4:54
Jezusi bëri edhe këtë shenjë të dytë, kur u kthye nga Judeja në Galile.