• Fjala
  • Gjendet në Bibël 64

Konkordanca

Lista e vargjeve të Biblës ku gjendet fjala zë


Vargu
Zanafilla 1:2
Toka ishte pa trajtë, e zbrat dhe errësira mbulonte sipërfaqen e humnerës; dhe Fryma e Perëndisë fluturonte mbi sipërfaqen e ujërave.
Zanafilla 3:8
Pastaj dëgjuan rin e Zotit Perëndi që shëtiste në kopsht në flladin e ditës; dhe burri e gruaja e tij u fshehën nga prania e Zotit Perëndi midis pemëve të kopshtit.
Zanafilla 3:10
Ai u përgjigj: "Dëgjova rin tënd në kopsht, dhe pata frikë sepse isha lakuriq dhe u fsheha".
Zanafilla 3:17
Pastaj i tha Adamit: "Me qenë se dëgjove rin e gruas sate dhe hëngre nga pema për të cilën të kisha urdhëruar duke thënë: "Mos ha prej saj", toka do të jetë e mallkuar për shkakun tënd, ti do të
Zanafilla 4:10
Zoti i tha: "Çfarë ke bërë? Zëri i gjakut të vëllait tënd më vëngon nga toka.
Zanafilla 4:23
Pastaj Lameku u tha grave të tij: "Ada dhe Cilah, dëgjoni rin tim; gra të Lamekut, u vini re fjalëve të mia! Po, unë vrava një njeri sepse më plagosi, dhe një të ri sepse më shkaktoi një irnim.
Zanafilla 5:13
Mbas lindjes së Mahalaleelit, Kenani jetoi tetëqind e dyzet vjet dhe pati bij e bija të tjerë.
Zanafilla 6:3
Dhe Zoti tha: "Fryma im nuk do të hahet gjithnjë me njeriun, sepse në shthurjen e tij ai nuk është veçse mish; ditët e tij do të jenë, pra, njëqind e njëzet vjet".
Zanafilla 6:5
Dhe tani Zoti pa që ligësia e njerëzve ishte e madhe mbi tokë dhe që tërë synimet e mendimeve të zemrës së tyre nuk ishin gjë tjetër veçse e keqja në çdo kohë.
Zanafilla 6:6
Dhe Zoti u pendua që kishte krijuar njeriun mbi tokë dhe u brengos për këtë në zemër të vet.
Zanafilla 7:4
sepse mbas shtatë ditëve do të bëj që të bjerë shi mbi tokë për dyzet ditë e dyzet net me rradhë, dhe do të shfaros nga faqja e dheut tërë qeniet e gjalla që kam krijuar".
Zanafilla 7:12
Dhe ra shi mbi tokë për dyzet ditë dhe dyzet net.
Zanafilla 7:17
Dhe përmbytja ra mbi tokë për dyzet ditë me radhë; dhe ujërat u rritën dhe e ngritën arkën lart mbi tokë.
Zanafilla 8:6
Kështu, mbas dyzet ditësh, ndodhi që Noeu hapi dritaren që kishte bërë në arkë,
Zanafilla 8:14
Dhe kështu në muajin e dytë, në ditën e njëzet e shtatë të tij, toka ishte e thatë.
Zanafilla 8:21
Dhe Zoti ndjeu një erë të këndshme dhe ai tha në zemër të vet: "Unë nuk do ta mallkoj më tokën për shkak të njeriut, sepse synimet e zemrës së njeriut janë të këqija qysh në fëmijërinë e tij; dhe nuk do të godas më çdo gjallesë, siç kam bërë.
Zanafilla 9:22
Dhe Kami, i ati i Kanaanit, pa babanë e tij lakuriq dhe vajti t`ua thotë vëllerve të tij që ndodheshin jashtë.
Zanafilla 9:25
"I mallkuar qoftë Kanaani! Ai qoftë shërbyesi i shërbëtorëve të vëllerve të tij!".
Zanafilla 11:24
Nahori jetoi njëzet e nëntë vjet dhe i lindi Terahu;
Zanafilla 13:7
Lindi kështu një mosmarrëveshje midis barinjve të bagëtisë së Abramit dhe barinjve të bagëtisë së Lotit. Në atë kohë banonin në këtë vend Kananejtë dhe Perezejtë.
Zanafilla 13:8
Dhe kështu Abrami i tha Lotit: "Nuk duhet të ketë mosmarrëveshje midis teje dhe meje, as midis barinjve të mi dhe barinjve të tu, sepse jemi vëller.
Zanafilla 14:14
Kur Abrami mësoi se vëllai i tij ishte në rob, ai armatosi njerëzit e stërvitur, shërbyes të lindur në shtëpinë e tij, gjithsej treqind e tetëmbëdhjetë veta dhe i ndoqi mbretërit deri në Dan.
Zanafilla 15:2
Po Abrami i tha: "Zot, Perëndi, çfarë do të më japësh, sepse unë jam pa fëmijë dhe trashëgimtari i shtëpisë sime është Eliezeri i Damaskut?".
Zanafilla 15:19
Kenejtë, Kenizejtë, Kadmonejtë,
Zanafilla 15:20
Hitejtë, Perezejtë, Refejtë,
Zanafilla 15:21
Amorejtë, Kanaanejtë, Girgazejtë dhe Jebuzejtë".
Zanafilla 16:2
Kështu Saraj i tha Abramit: "Ja, Zoti më ka ndaluar të kem fëmijë; oh, futu te shërbysja ime, ndofta mund të kem fëmijë prej saj". Dhe Abrami dëgjoi rin e Sarajt.
Zanafilla 16:12
ai do të jetë ndërmjet njerëzve si një gomar i egër; dora e tij do të jetë kundër të gjithëve dhe dora e të gjithëve kundër tij; dhe do të banojë në prani të të gjithë vëllerve të tij".
Zanafilla 17:17
Atëherë Abrahami u shtri me fytyrën ndaj tokës dhe qeshi; dhe tha në zemër të tij: "A do të lindë vallë një fëmijë nga një njeri njëqindvjeçar? Dhe do të lindë Sara që është nëntëdhjetë vjeç?".
Zanafilla 18:5
Unë do të shkoj të marr një copë bukë, kështu do të mund të merrni zemër, pastaj të vazhdoni rrugën, sepse për këtë keni kaluar nga shërbyesi juaj". Ata i thanë: "Bëj siç ke thënë".
Zanafilla 18:8
Mori pastaj gji, qumësht dhe viçin që kishte përgatitur dhe i vuri para tyre; ndërsa ata hanin, ai qëndroi më këmbë pranë tyre poshtë pemës.
Zanafilla 18:24
Le ta më se ka pesëdhjetë të drejtë në qytet, ti do ta shkatërroje vendin dhe nuk do t`i falje për hir të pesëdhjetë njerëzve të drejtë që banojnë në mes të saj?
Zanafilla 18:28
Ta më se atyre pesëdhjetë të drejtëve u mungojnë pesë, a do ta shkatërroje tërë qytetin për pesë veta më pak?". Zoti u përgjigj: "Po të gjej dyzet e pesë, nuk do ta shkatërroj".
Zanafilla 18:29
Abrahami vazhdoi t`i flasë dhe tha: "Ta më se në qytet ndodhen dyzet?". Zoti u përgjigj: "Nuk do ta bëj për hir të dyzetëve".
Zanafilla 18:30
Atëherë Abrahami i tha: "Oh, të mos zemërohet Zoti, dhe unë do të flas. Po sikur në qytet të ketë tridhjetë prej tyre?". Zoti u përgjigj: "Nuk do ta bëj, po të gjej tridhjetë".
Zanafilla 18:31
Dhe Abrahami i tha: "Ja, marr guximin t`i flas Zotit. Ta më se në qytet gjenden njëzet?". Zoti iu përgjigj: "Nuk do ta shkatërroj për hir të të njëzetëve".
Zanafilla 18:32
Dhe Abrahami i tha: "Oh, të mos zemërohet Zoti dhe unë do të flas edhe vetëm këtë herë. Sikur në qytet të ketë dhjetë prej tyre?". Zoti u përgjegj: "Nuk do ta shkatërroj për hir të të dhjetëve".
Zanafilla 19:7
"Oh, vëller të mi, mos u sillni kaq keq!
Zanafilla 19:19
Ja, shërbëtori yt gjeti hir para syve të tu dhe ti u tregove shpirtmadh ndaj meje, duke më shpëtuar jetën, por unë nuk do të mund të arrij malin para se të më rë fatkeqësia dhe unë të vdes.
Zanafilla 19:36
Kështu dy bijat e Lotit u ngjin nga babai i tyre.
Zanafilla 20:5
Ai nuk më ka thënë: "Është motra ime", dhe ajo vetë ka thënë: "Është vëllai im"? E bëra këtë gjë me ndershmërinë e zemrës sime dhe me duar të pafajshme".
Zanafilla 20:6
Dhe Perëndia i tha në ëndërr: "Po, unë e di që e ke bërë këtë gjë me ndershmërinë e zemrës sate, ndaj të ndalova të kryesh një mëkat kundër meje; ndaj nuk të lejova ta prekësh.
Zanafilla 21:10
Atëherë ajo i tha Abrahamit: "Përre këtë shërbyese dhe birin e saj, sepse i biri i kësaj shërbyese nuk duhet të jetë trashëgimtar me birin tim, me Isakun".
Zanafilla 21:16
Dhe shkoi e u ul përballë tij, në një largësi sa një goditje me hark, sepse thoshte: "Nuk dua ta shoh fëmijën të vdesë!" Kështu ajo u ul përballë tij, ngriti rin dhe qau.
Zanafilla 21:17
Dhe Perëndia dëgjoi rin e djaloshit dhe engjëlli i Perëndisë thirri Agarin nga qielli dhe i tha: "Çfarë ke, Agar? Mos ki frikë, se Perëndia ka dëgjuar rin e djaloshit aty ku ndodhet.
Zanafilla 22:13
Atëherë Abrahami ngriti sytë dhe shikoi; dhe ja prapa tij një dash i në për brirësh në një kaçube. Kështu Abrahami shkoi, mori dashin e tij dhe e ofroi si sakrificë në vend të të birit.
Zanafilla 22:18
Dhe tërë kombet e tokës do të bekohen te pasardhësit e tu, sepse ti iu binde rit tim".
Zanafilla 23:1
Sara jetoi njëqind e njëzet e shtatë vjet. Këto qenë vitet e jetës së Sarës.
Zanafilla 24:22
Kur devetë mbaruan së piri, njeriu mori një una floriri për hundën që peshonte gjysmë sikli dhe dy byzylykë me një peshë prej dhjetë siklesh ari për kyçin e dorës së saj, dhe tha:
Zanafilla 24:27
"Qoftë i bekuar Zoti, Perëndia i Abrahamit, zotërisë tim, që nuk ka pushuar të jetë dashamirës dhe besnik ndaj zotërisë tim! Sa për mua, gjatë udhëtimit, Zoti më çoi në shtëpinë e vëllerve të zotërisë tim".
Zanafilla 24:30
Sa pa unan në hundë dhe byzylykët në kyçet e dorës të së motrës dhe dëgjoi fjalët që Rebeka, motra e tij, thoshte: "Kështu më foli ai njeri", iu afrua këtij njeriu, dhe ja që u gjet pranë deveve, afër burimit.
Zanafilla 24:45
Para se unë të kisha mbaruar së foluri në zemrën time, doli jashtë Rebeka me shtambën e saj mbi shpatull; ajo zbriti te burimi dhe mbushi ujë. Atëherë unë i thashë:
Zanafilla 24:47
Atëherë e pyeta dhe i thashë: "Bijë e kujt je?". Ajo m`u përgjegj: "Jam bijë e Bethuelit, biri i Nahorit, që Milkah lindi". Kështu unë i vura unan në hundë dhe byzylykët në kyçet e dorës.
Zanafilla 24:57
Atëherë ata i thanë: "Të thërresim vajn dhe ta pyesim atë".
Zanafilla 24:60
Dhe e bekuan Rebekën dhe i thanë: "Motra jonë, ti u bëfsh nëna e mijëra miri njerëzish dhe pasardhësit e tu paçin në dorë portat e armiqve të tyre".
Zanafilla 25:18
(Dhe bijtë e tij banuan nga Havilahu deri në Shur, që është në lindje të Egjiptit, në drejtim të Asirisë). Ai u vendos në prani të të gjithë vëllerve të tij.
Zanafilla 25:20
Abrahamit i lindi Isaku; dhe Isaku ishte dyzet vjeç kur mori për grua Rebekën, e bija e Bethuelit, Arameu i Paddan-Aranit dhe motra e Labanos, Arameut.
Zanafilla 26:34
Në moshën dyzetvjeçare Esau mori për grua Juditin, të bijën e Beerit, Hiteut dhe të Basemathit, bijë e Elonit, Hiteut.
Zanafilla 27:8
Prandaj, biri im, bindju rit tim dhe bëj atë që të urdhëroj.
Zanafilla 27:22
Dhe kështu Jakobi iu afrua Isakut, babait të tij; dhe mbasi ky e preku me dorë, tha: "Zëri është i Jakobit, por duart janë duart e Esaut".
Zanafilla 27:29
Të shërbefshin popujt dhe kombet u përkulshin para teje. Qofsh pronar i vëllerve të tu dhe bijtë e nënës sate u përkulshin para teje. I mallkuar qoftë cilido të mallkon, i bekuar qoftë cilido të bekon!".
Zanafilla 27:37
Atëherë Isaku u përgjegj dhe i tha Esaut: "Ja, unë e bëra zotrinë tënd dhe i dhashë tërë vëllerit e tij si shërbëtorë, dhe e pajisa me grurë dhe me verë; ç`mund të bëj për ty, biri im?".
Zanafilla 27:38
Esau i tha babait të tij: "A ke vetëm këtë bekim, ati im? Bekomë edhe mua, o ati im!". Dhe Esau ngriti rin dhe qau.
Zanafilla 27:41
Kështu Esau filloi ta urrejë Jakobin për shkak të bekimit që i kishte dhënë i ati, dhe tha në zemër të vet: "Ditët e zisë për babanë po afrohen; atëherë do të vras vëllanë tim Jakobin".
Zanafilla 27:44
dhe qëndro ca kohë me të, deri sa t`i kalojë zemërimi vëllait tënd,
Zanafilla 29:4
Dhe Jakobi u tha atyre: "Vëller të mi, nga jeni?" Ata u përgjigjën: "Jemi nga Harani".
Zanafilla 29:11
Atëherë Jakobi puthi Rakelën, ngriti rin dhe qau.
Zanafilla 30:6
Atëherë Rakela tha: "Perëndia më dha të drejtë; ai dëgjoi gjithashtu rin tim dhe më dha një bir". Prandaj i vuri emrin Dan.
Zanafilla 30:24
Dhe e quajti Jozef, duke thënë: "Zoti më shtoftë një bir tjetër".
Zanafilla 30:25
Mbas lindjes së Jozefit nga Rakela, Jakobi i tha Labanos: "Më lejo të iki, që të shkoj në shtëpinë time, në vendin tim.
Zanafilla 30:35
dhe po atë ditë veçoi cjeptë vija-vija dhe me pika dhe të gjitha dhitë laramane dhe pika pika, çdo bagëti që kishte një njollë të bardhë apo çdo dele e ze midis dhenve, dhe ua la bijve të vet.
Zanafilla 30:40
Pastaj Jakobi i veçonte këta qengja dhe bënte që kopetë t`i kthenin sytë nga kafshët vija-vija dhe nga tërë ato të zeza në kopenë e Labanos. Ai formoi kështu kope të veçanta, që nuk i bashkoi me kopetë e Labanos.
Zanafilla 31:10
Një herë, në kohën kur kopetë hynin në afsh, unë ngrita sytë dhe pashë në ëndërr që cjeptë që ndërzenin femrat ishin vija-vija, me pulla dhe lara-lara.
Zanafilla 31:12
Atëherë ai tha: "Ço tani sytë dhe shiko: tërë deshtë që ndërzejnë femrat janë vija-vija, me pulla dhe lara-lara, sepse pashë të gjitha ato që të punon Labano.
Zanafilla 31:23
Atëherë ai mori me vete vëllerit e tij, e ndoqi shtatë ditë rrugë dhe e arriti në malin e Galaadit.
Zanafilla 31:25
Labano e arriti, pra, Jakobin. Tani Jakobi e kishte ngritur çadrën e tij në mal; dhe gjithashtu Labano dhe vëllerit e tij kishin ngritur çadrat e tyre mbi malin e Galaadit.
Zanafilla 31:32
Por kushdo qoftë ai të cilit do t`i gjesh perënditë e tu, ai duhet të vdesë në prani të vëllerve tanë; kërko ti vetë atë që të përket tek unë dhe merre!". Jakobi nuk e dinte që ato i kishte vjedhur Rakela.
Zanafilla 31:35
Dhe ajo i tha të atit: "Mos u zemëro, zotëria im, në rast se unë nuk mund të çohem përpara teje, sepse jam me të përmuajshmet e grave". Kështu ai kërkoi, por nuk i gjeti idhujt.
Zanafilla 31:36
Atëherë Jakobi u zemërua dhe u grind me Labanon; dhe Jakobi iu përgjegj dhe i tha Labanos: "Cili është faji im, cili është mëkati im, që ti të më ndjekësh me aq tërbim?
Zanafilla 31:37
Ti rrëmove në tërë gjërat e mia. Çfarë gjete nga të gjitha ato që i përkasin shtëpisë sate? Vëri këtu para vëllerve të mi dhe vëllerve të tu dhe le të vendosin ata midis nesh të dy!
Zanafilla 31:38
Kam qenë njëzet vjet me ty; delet dhe dhitë e tua nuk kanë dështuar dhe unë nuk kam ngrënë deshtë e kopesë sate.
Zanafilla 31:41
Kam qënë njëzet vjet në shtëpinë tënde; të kam shërbyer katërmbëdhjetë vjet për dy bijat e tua dhe gjashtë vjet për kopenë tënde. Ti e ke ndryshuar dhjetë herë pagesën time.
Zanafilla 31:43
Atëherë Labano u përgjegj dhe tha: "Këto bija janë bijat e mia, këta bij janë bijtë e mi, këto kope janë kopetë e mia, dhe gjithçka të syri është imja. Por çfarë mund t`u bëj sot këtyre bijave të mia apo bijve që ato kanë lindur?
Zanafilla 31:46
Pastaj Jakobi u tha vëllerve të tij: "Mblidhni gurë". Dhe ata morën gurë dhe bënë një tog me ta, dhe hëngrën bukë pranë këtij togu.
Zanafilla 31:54
Pastaj Jakobi bëri një fli në mal dhe i ftoi vëllerit e tij të hanin bukë. Dhe ata hëngrën bukë dhe e kaluan natën në mal.
Zanafilla 32:14
dyqind dhi, njëzet cjep, dyqind dele dhe njëzet desh,
Zanafilla 32:15
tridhjetë deve qumështore me të vegjëlit e tyre, dyzet lopë dhe dhjetë dema, njëzet gomarica dhe dhjetë mëza.
Zanafilla 33:2
Në krye vuri shërbyeset dhe bijtë e tyre, pastaj Lean dhe bijtë e saj dhe së fundi Rakelën dhe Jozefin.
Zanafilla 33:7
U afruan edhe Lea dhe bijtë e saj, dhe u përkulën. Pastaj u afruan Jozefi dhe Rakela, dhe u përkulën edhe ata.
Zanafilla 34:3
Dhe shpirti i tij u lidh me Dinën, të bijën e Jakobit; ai e dashuroi vajn dhe i foli zemrës së saj.
Zanafilla 34:4
Pastaj i tha të atit Hamor: "Ma jep këtë vaj për grua".
Zanafilla 34:7
Sapo dëgjuan për atë që kishte ndodhur, bijtë e Jakobit u kthyen nga fushat; ata ishin të hidhëruar dhe shumë të zemëruar, sepse ai kishte kryer një veprim të turpshëm në Izrael, duke rënë në shtrat me të bijën e Jakobit, gjë që nuk duhej bërë.
Zanafilla 34:11
Pastaj Sikemi u tha të atit dhe të vëllerve të Dinës: "Bëni që unë të gjej hir në sytë tuaj dhe do t`ju jap çfarëdo gjë që do të më kërkoni.
Zanafilla 34:12
Më caktoni madje një pajë të madhe dhe një dhuratë, dhe unë do t`ju jap sa të kërkoni, por ma jepni vajn për grua".
Zanafilla 34:25
Por ndodhi që ditën e tretë, ndërsa ata vuanin, dy nga bijtë e Jakobit, Simeoni dhe Levi, vëller të Dinës, morën secili shpatën e vet, u vërsulën mbi qytetin që rrinte në siguri dhe vranë tërë meshkujt.
Zanafilla 34:30
Atëherë Jakobi i tha Simeonit dhe Levit: "Ju më keni futur në telashe duke më bërë të urryer nga banorët e vendit, Kanaanët dhe Perezejtë. Me qenë se ne jemi pakicë, ata do të grumbullohen kundër meje dhe do të më sulmojnë, dhe unë ashtu si shtëpia ime do të shfarosemi".
Zanafilla 35:24
Bijtë e Rakelës ishin: Jozefi dhe Beniamini.
Zanafilla 36:10
Këta janë emrat e bijve të Esaut: Elifazi, i biri i Adës, gruaja e Esaut; Reueli, i biri i Bazemathës, gruaja e Esaut.
Zanafilla 36:13
Këta qenë bijtë e Reuelit: Nahathi dhe Zerahu, Shamahu dhe Micahu. Këta qenë bijtë e Basemathës, gruaja e Esaut.
Zanafilla 36:17
Këta qenë bijtë e Reuelit, i biri i Esaut: kreu Nahath, kreu Zerah, kreu Shamah dhe kreu Micah; këta qenë krerët e rrjedhur nga Reueli në vendin e Edomit; ata qenë bijtë e Basemathës, gruaja e Esaut.
Zanafilla 36:33
Bela vdiq dhe në vend të tij mbretëroi Jobabi, i biri i Zerahut, nga Botsrahu.
Zanafilla 37:2
Këta janë pasardhësit e Jakobit. Jozefi, në moshën shtatëmbëdhjetëvjeçare, kulloste kopenë bashkë me vëllerit e tij; i riu rrinte me bijën e Bilhahës dhe me bijtë e Zilpahës, që ishin gratë e babait të tij. Por Jozefi i tregoi të atit për namin e keq që përhapej mbi sjelljen e tyre.
Zanafilla 37:3
Por Izraeli e donte Jozefin më tepër se tërë bijtë e tij, sepse ishte biri i pleqërisë së tij; dhe i bëri një rrobe të gjatë deri te këmbët.
Zanafilla 37:4
Por vëllerit e tij, duke parë që i ati i tyre e donte më tepër nga të gjithë vëllerit e tjerë, filluan ta urrejnë dhe nuk mund t`i flisnin në mënyrë miqësore.
Zanafilla 37:5
Por Jozefi pa një ëndërr dhe ua tregoi vëllerve të tij; dhe këta e urryen edhe më tepër.
Zanafilla 37:8
Atëherë vëllerit e tij i thanë: "A duhet të mbretërosh ti mbi ne, ose do të na sundosh me të vërtetë?". Dhe e urryen edhe më tepër për shkak të ëndrrave të tij dhe të fjalëve të tij.
Zanafilla 37:9
Ai pa një ëndërr tjetër dhe ua tregoi vëllerve të tij, duke thënë: "Pashë një ëndërr tjetër! Dhe ja, dielli, hëna dhe njëmbëdhjetë yje përkuleshin para meje".
Zanafilla 37:10
Dhe ai ia tregoi këtë ëndërr atit të tij dhe vëllerve të tij; i ati e qortoi dhe i tha: "Ç`kuptim ka ëndrra që ke parë? A do të duhet që pikërisht unë, nëna jote dhe vëllerit e tu të vijnë e të përkulemi deri në tokë para teje?".
Zanafilla 37:11
Dhe vëllerit e tij e kishin zili, por i ati e mbante përbrenda këtë gjë.
Zanafilla 37:12
Ndërkaq vëllerit e Jozefit kishin vajtur për të kullotur kopenë e atit të tyre në Sikem.
Zanafilla 37:13
Dhe Izraeli i tha Jozefit: "Vëllerit e tu a nuk janë ndofta duke kullotur kopenë në Sikem? Eja, do të dërgoj tek ata". Ai u përgjegj: "Ja ku jam".
Zanafilla 37:14
Izraeli i tha: "Shko të shikosh në se vëllerit e tu janë mirë dhe në se kopeja shkon mirë, dhe kthehu të më japësh përgjigje". Kështu e nisi në luginën e Hebronit dhe ai arriti në Sikem.
Zanafilla 37:16
Ai u përgjegj: "Jam duke kërkuar vëllerit e mi; të lutem më trego se ku ndodhen duke kullotur bagëtinë".
Zanafilla 37:17
Ai burrë i tha: "Ata kanë ikur së këtejmi, sepse i dëgjova që thonin: "Të shkojmë në Dothan"". Atëherë Jozefi shkoi të kërkojë vëllerit e tij dhe i gjeti në Dothan.
Zanafilla 37:23
Kur Jozefi arriti pranë vëllerve të tij, këta e zhveshën nga veshja e tij, nga rrobja e gjatë që i arrinte deri te këmbët;
Zanafilla 37:26
Atëherë Juda u tha vëllerve të tij: "Ç`dobi do të kemi po të vrasim vëllanë tonë dhe të fshehim gjakun e tij?
Zanafilla 37:27
Ejani, t`ia shesim Ismaelitëve dhe të mos e godasë dora jonë, sepse është vëllai ynë, mishi ynë". Dhe vëllerit e tij e dëgjuan.
Zanafilla 37:28
Ndërsa po kalonin ata tregtarë Madianitë, ata e ngritën dhe e nxorën Jozefin jashtë pusit dhe ia shitën Ismaelitëve për njëzet monedha argjendi. Dhe këta e shpunë Jozefin në Egjipt.
Zanafilla 37:29
Rubeni u kthye te pusi, por Jozefi nuk ishte më në pus. Atëherë ai i çorri rrobat e tij.
Zanafilla 37:30
Pastaj u kthye te vëllerit e tij dhe tha: "Djali nuk është më; po unë, ku do të shkoj unë?".
Zanafilla 37:31
Kështu ata muarën rrobën e gjatë të Jozefit, therën një cjap dhe e futën rrobën në gjak.
Zanafilla 37:33
Dhe ai e njohu dhe tha: "Është rrobja e tim biri, e ka ngrënë ndonjë kafshë e egër; me siguri Jozefin e kanë bërë copë e çikë".
Zanafilla 37:36
Ndërkaq Madianitët e shitën Jozefin në Egjipt dhe ia shitën Potifarit, oficer i Faraonit dhe kapiten i rojeve.
Zanafilla 38:1
Por në atë kohë ndodhi që Juda la vëllerit e tij dhe shkoi të rrijë me një burrë nga Adullami, që quhej Hirah.
Zanafilla 38:2
Kur Juda pa vajn e një burri Kananean të quajtur Shua e mori për grua dhe u bashkua me të.
Zanafilla 38:11
Atëherë Juda i tha Tamarës, nuses së birit të tij: "Rri si e ve në shtëpinë e atit tënd, deri sa biri im Shelah të rritet". Sepse mendonte: "Kam frikë se edhe ai ka për të vdekur si vëllerit e tij". Kështu Tamara u nis dhe banoi në shtëpinë e të atit.
Zanafilla 38:30
Pastaj doli vëllai i tij, që kishte rreth dorës fijen ngjyrë të kuqe flakë; dhe u quajt Zerah.
Zanafilla 39:1
Ndërkaq Jozefi u çua në Egjipt; dhe Potifari, oficeri i Faraonit dhe kapiten i rojeve, një egjiptas, e bleu nga Ismaelitët që e kishin sjellë atje.
Zanafilla 39:2
Zoti qe me Jozefin, dhe ky pasurohej dhe banonte në shtëpinë e zotërisë së tij, egjiptasit.
Zanafilla 39:4
Kështu Jozefi fitoi hir në sytë e atij dhe hyri në shërbimin personal të Potifarit, që e emëroi kryeadministrator të shtëpisë së tij dhe i la në dorë gjithçka zotëronte.
Zanafilla 39:5
Nga çasti që e bëri kryeadministrator të shtëpisë së tij dhe për gjithçka që zotëronte, Zoti e bekoi shtëpinë e egjiptasit për shkak të Jozefit; dhe bekimi i Zotit përfshiu gjithçka ai kishte në shtëpi dhe në fushë.
Zanafilla 39:6
Kështu Potifari la gjithçka kishte në dorë të Jozefit dhe nuk shqetësohej më për asgjë, përveç ushqimit të vet. Dhe Jozefi ishte i bukur nga forma dhe kishte një pamje tërheqëse.
Zanafilla 39:7
Mbas gjithë këtyre gjërave, gruaja e zotërisë së tij ia vuri sytë Jozefit dhe i tha: "Bjerë e fli me mua".
Zanafilla 39:10
Me gjithë faktin që ajo i fliste Jozefit për këtë gjë çdo ditë, ai nuk pranoi të binte në shtrat me të dhe t`i jepej asaj.
Zanafilla 39:15
Me të dëgjuar që unë ngrita rin dhe fillova të bërtas, ai la rrobën e tij pranë meje, iku dhe vrapoi jashtë".
Zanafilla 39:18
Por sa ngrita rin dhe bërtita, ai la rroben pranë meje dhe iku jashtë".
Zanafilla 39:20
Atëherë zotëria e Jozefit e mori dhe e futi në burg, në vendin ku ishin mbyllur të burgosurit e mbretit. Kështu ai mbeti në atë burg.
Zanafilla 39:21
Por Zoti qe me Jozefin dhe u tregua dashamirës ndaj tij, duke bërë që t`i hynte në zemër drejtorit të burgut.
Zanafilla 39:22
Kështu drejtori i burgut i besoi Jozefit tërë të burgosurit që ndodheshin në burg; dhe ai ishte përgjegjës për të gjitha që bëheshin aty brënda.
Zanafilla 39:23
Drejtori i burgut nuk kontrollonte më asgjë nga ato që i ishin besuar Jozefit, sepse Zoti ishte me të, dhe Zoti e bënte të mbarë gjithçka që ai bënte.
Zanafilla 40:2
Dhe Faraoni u zemërua me të dy oficerët e tij, kryekupëmbajtësin dhe kryebukëpjekësin,
Zanafilla 40:3
dhe i futi në burg, në shtëpinë e kreut të rojeve, në po atë burg ku ishte mbyllur Jozefi.
Zanafilla 40:4
Dhe kapiteni i rojeve i la nën mbikqyrjen e Jozefit, i cili i ndihmonte. Kështu ata qëndruan në burg për një farë kohe.
Zanafilla 40:6
Dhe të nesërmen në mëngjes Jozefi erdhi tek ata dhe vuri re se ishin të shqetësuar.
Zanafilla 40:8
Ata iu përgjegjën: "Kemi parë një ëndërr dhe askush nuk është në gjëndje ta interpretojë". Atëherë Jozefi u tha atyre: "Interpretimet nuk i përkasin vallë Perëndisë? Më tregoni ëndrrat, ju lutem".
Zanafilla 40:9
Kështu kryekupëmbajtësi i tregoi Jozefit ëndrrën e tij dhe i tha: "Në ëndrrën time kisha përpara një hardhi;
Zanafilla 40:12
Jozefi i tha: "Ky është interpretimi i ëndrrës: tri degët janë tri ditë;
Zanafilla 40:16
kryebukëpjekësi, duke parë se interpretimi ishte i favorshëm, i tha Jozefit: "Edhe unë në ëndrrën time kisha tri shporta me bukë të bardhë mbi krye;
Zanafilla 40:18
Atëherë Jozefi u përgjegj dhe tha: "Ky është interpretimi i ëndrrës: tri shportat janë tri ditë;
Zanafilla 40:22
por bëri që ta varnin kryebukëpjekësin simbas interpretimit që Jozefi u kishte dhënë.
Zanafilla 40:23
Por kryekupëmbajtësi nuk u kujtua për Jozefin, por e harroi.
Zanafilla 41:10
Faraoni ishte zemëruar me shërbëtorët e tij dhe më kishte futur në burg në shtëpinë e kreut të rojeve, mua dhe kryebukëpjekësin.
Zanafilla 41:14
Atëherë Faraoni dërgoi ta thërrisnin Jozefin, që e nxorrën menjëherë nga burgu nëntokësor. Kështu ai u rrua, ndërroi rrobat dhe erdhi te Faraoni.
Zanafilla 41:15
Dhe Faraoni i tha Jozefit: "Kam parë një ëndërr dhe askush nuk është në gjëndje ta interpretojë; por kam dëgjuar për ty se, kur ke dëgjuar një ëndërr, je në gjendje ta interpretosh".
Zanafilla 41:16
Jozefi iu përgjegj Faraonit duke i thënë: "Nuk jam unë, por Perëndia do të japë një përgjigje për të mirën e Faraonit".
Zanafilla 41:17
Atëherë Faraoni i tha Jozefit: "Ja, në ëndrrën time unë rrija në bregun e lumit,
Zanafilla 41:25
Atëherë Jozefi i tha Faraonit: "Ëndërrat e Faraonit janë një ëndërr e njëjtë. Perëndia i tregoi Faraonit atë që po gatitet të bëjë.
Zanafilla 41:36
Këto ushqime do të jenë një rezervë për vendin në parashikim të shtatë viteve të zisë së bukës që do të bjerë në vendin e Egjiptit; kështu vendi nuk do të humbasë nga zija".
Zanafilla 41:39
Atëherë Faraoni i tha Jozefit: "Me qënë se Perëndia të bëri të dish të gjitha këto gjëra, nuk ka asnjeri të zgjuar dhe të ditur sa ti.
Zanafilla 41:41
Faraoni i tha Jozefit: "Shiko, unë të emëroj mbi gjithë shtetin e Egjiptit".
Zanafilla 41:42
Pastaj Faraoni hoqi unan nga dora e vet dhe ia vuri në dorë Jozefit; e veshi me rroba krejt prej liri dhe i vari në qafë një gjerdan të artë.
Zanafilla 41:44
Veç kësaj Faraoni i tha Jozefit: "Faraoni jam unë, por pa ty asnjeri nuk ka për të ngritur dorën ose këmbën në tërë shtetin e Egjiptit".
Zanafilla 41:45
Dhe Faraoni e quajti Jozefin me emrin Cofnath-Paneah dhe i dha për grua Asenathin, të bijën e Potiferahut, prift i Onit. Dhe Jozefi u nis për të vizituar shtetin e Egjiptit.
Zanafilla 41:46
Tani Jozefi ishte tridhjetë vjeç kur u paraqit para Faraonit, mbretit të Egjiptit. Pastaj Jozefi u largua nga Faraoni dhe i ra anembanë Egjiptit.
Zanafilla 41:48
dhe Jozefi grumbulloi tërë ushqimet në vendin e Egjiptit gjatë atyre shtatë viteve dhe i vendosi nëpër qytetet; në çdo qytet vendosi ushqimet e territorit përreth.
Zanafilla 41:49
Kështu Jozefi grumbulloi grurë, si rëra e detit, aq shumë sa pushoi së mbajturi llogari sepse sasia e grurit ishte e pallogaritshme.
Zanafilla 41:50
Para se të vinte viti i zisë, Jozefit i lindën dy fëmijë që Asenathi, e bija e Potiferahut, prift i Onit, i lindi.
Zanafilla 41:51
Jozefi e quajti të parëlindurin Manasi, sepse tha: "Perëndia bëri që të harroj çdo shqetësim timin dhe tërë shtëpinë e atit tim".
Zanafilla 41:54
dhe filluan shtatë vitet e zisë, ashtu si kishte thënë Jozefi. Kishte mungesë ushqimesh në të tëra vendet, por në tërë vendin e Egjiptit kishte bukë.
Zanafilla 41:55
Pastaj tërë vendi i Egjiptit filloi të vuajë nga uria, dhe populli e ngriti rin për t`i kërkuar bukë Faraonit. Atëherë Faraoni u tha tërë Egjiptasve: "Shkoni tek Jozefi dhe bëni si t`ju thotë ai".
Zanafilla 41:56
Zija ishte përhapur mbi sipërfaqen e tërë vendit dhe Jozefi i hapi tërë depot dhe u shiti grurë Egjiptasve. Por zija u bë më e rëndë në vendin e Egjiptit.
Zanafilla 41:57
Kështu njerëzit e të gjitha vendeve vinin në Egjipt te Jozefi për të blerë grurë, sepse zija qe shtuar mbi tërë tokën.
Zanafilla 42:3
Kështu dhjetë vëllerit e Jozefit zbritën në Egjipt për të blerë grurë.
Zanafilla 42:4
Por Jakobi nuk e dërgoi Beniaminin, vëllanë e Jozefit, me vëllerit e tij, sepse thoshte: "Të mos i ngjasë ndonjë fatkeqësi".
Zanafilla 42:6
Jozefi ishte qeveritari i vendit; ai u shiste grurë tërë njerëzve të vendit; dhe vëllerit e Jozefit erdhën dhe u përulën para tij me fytyrën për tokë.
Zanafilla 42:7
Jozefi pa vëllerit e tij dhe i njohu, por u suall me ta si një i huaj dhe përdori fjalë të ashpra me ta, duke u thënë: "Nga vini?". Ata u përgjigjën: "Nga vendi i Kanaanit për të blerë ushqime".
Zanafilla 42:8
Kështu Jozefi njohu vëllerit e tij, por ata nuk e njohën atë.
Zanafilla 42:9
Atëherë Jozefit iu kujtuan ëndrrat që kishte parë rreth tyre dhe tha: "Ju jeni spiunë! Keni ardhur këtu për të parë pikat e pambrojtura të vendit!".
Zanafilla 42:13
Atëherë ata thanë: "Ne, shërbëtorët e tu, jemi dymbëdhjetë vëller, bij të të njëjtit njeri nga vendi i Kanaanit. Dhe ja, pra, më i riu është sot me atin tonë, dhe njeri prej tyre nuk është më".
Zanafilla 42:14
Por Jozefi u tha atyre: "Çështja qëndron ashtu siç ju thashë: ju jeni spiunë!
Zanafilla 42:18
Ditën e tretë, Jozefi u tha atyre: "Bëni këtë dhe do të jetoni; unë kam frikë nga Perëndia!
Zanafilla 42:19
Në rast se jeni njerëz të ndershëm, njeri nga ju vëllerit të rrijë i lidhur me zinxhir në burgun tonë, dhe ju shkoni t`u çoni grurë familjeve tuaja që vdesin urie;
Zanafilla 42:23
Ata nuk e dinin që Jozefi i kuptonte, sepse midis tij dhe atyre kishte një përkthyes.
Zanafilla 42:25
Pastaj Jozefi urdhëroi të mbushnin me grurë thasët e tyre, të vendosnin paratë e secilit në trastën e tij dhe t`u jepnin ushqime për udhëtimin. Dhe kështu u bë.
Zanafilla 42:28
kështu iu drejtua vëllerve të tij: "Paratë e mia m`u rikthyen; ja ku janë në trastën time". Atëherë, zemërvrarë dhe të trembur, i thonin njëri-tjetrit: "Ç`është vallë kjo që na bëri Perëndia?".
Zanafilla 42:32
jemi dymbëdhjetë vëller, bij të atit tonë; njëri nuk është më dhe më i riu ndodhet sot me atin tonë në vendin e Kanaanit".
Zanafilla 42:33
Por ai njeri, zoti i vendit, na tha: "Nga kjo do të provoj nëse jeni njerëz të ndershëm: lini pranë meje një prej vëllerve tuaj, merrni me vete ushqime për familjen tuaj që po vdes nga uria dhe shkoni;
Zanafilla 42:36
Atëherë Jakobi, ati i tyre, tha: "Ju më keni lënë pa bijtë e mi! Jozefi nuk është më, Simeoni nuk është më, dhe doni të më hiqni edhe Beniaminin! E tërë kjo rëndon mbi mua!".
Zanafilla 43:7
Ata iu përgjigjën: "Ai njeri na pyeti me shumë kujdes për ne dhe farefisin tonë, duke thënë: "Gjallë është ende ati juaj? Keni ndonjë vëlla tjetër?". Dhe ne u përgjigjëm në ba të këtyre pyetjeve të tij. Ku të na shkonte nga mendja që ai do të na thoshte: "Silleni këtu vëllanë tuaj"?".
Zanafilla 43:15
Ata, pra, morën me vete dhuratën si dhe dyfishin e parave dhe Beniaminin; u ngritën dhe zbritën në Egjipt dhe u paraqitën para Jozefit.
Zanafilla 43:16
Kur Jozefi pa Beniaminin bashkë me ta, i tha kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Çoji këta njerëz në shtëpi, ther një kafshë dhe përgatit një banket, sepse ata do të hanë drekë bashkë me mua".
Zanafilla 43:17
Dhe ai bëri ashtu siç e urdhëroi Jozefi dhe i çoi në shtëpinë e Jozefit.
Zanafilla 43:18
Por ata u trembën, për shkak se i kishin çuar në shtëpi të Jozefit dhe thanë: "Na sollën këtu për shkak të atyre parave që na u vunë në trastat të parën herë, për të gjetur një shkas kundër nesh, për t`u sulur mbi ne dhe për të na në skllevër bashkë me gomarët tonë".
Zanafilla 43:19
Pasi iu afruan kryeshërbëtorit të shtëpisë së Jozefit, folën me të te dera e shtëpisë dhe thanë:
Zanafilla 43:24
Ai njeri i futi në shtëpinë e Jozefit, u dha ujë që të lanin këmbët dhe ushqim për gomarët e tyre.
Zanafilla 43:25
Atëherë ata përgatitën dhuratën, duke pritur që Jozefi të vinte në mesditë, sepse kishin dëgjuar që do të rrinin për të ngrënë në atë vend.
Zanafilla 43:26
Kur Jozefi arriti në shtëpi, ata i paraqitën dhuratën që kishin sjellë me vete në shtëpi, dhe u përkulën para tij deri në tokë.
Zanafilla 43:29
Pastaj Jozefi ngriti sytë, pa vëllanë e tij Beniaminin, bir i nënës së tij, dhe tha: "Ky është vëllai juaj më i vogël për të cilin më folët?". Dhe shtoi: "Perëndia të ndihmoftë, biri im!".
Zanafilla 43:30
Atëherë Jozefi nxitoi të dalë jashtë, sepse ishte mallëngjyer thellë për shkak të vëllait të tij, dhe kërkonte vend ku të qante. Hyri kështu në dhomën e tij dhe aty qau.
Zanafilla 43:31
Pastaj lau fytyrën dhe doli; dhe duke i dhënë zemër vetes, tha: "Shtrojeni drekën".
Zanafilla 43:34
Dhe Jozefi urdhëroi që t`u sillnin racione nga tryeza e vet; por racioni i Beniaminit ishte pesë herë më i madh nga ai i secilit prej tyre. Dhe pinë dhe u gëzuan me të.
Zanafilla 44:1
Jozefi i dha këtë urdhër kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Mbushi trastat e këtyre njerëzve me aq ushqime sa mund të mbajnë dhe vëri paratë e secilit në grykën e çdo traste.
Zanafilla 44:2
Përveç kësaj vëre kupën time, kupën prej argjëndi, në grykën e trastës të më të riut, bashkë me paratë e grurit të tij". Dhe ai bëri ashtu siç i tha Jozefi.
Zanafilla 44:4
Sapo kishin dalë nga qyteti dhe nuk ishin akoma larg, kur Jozefi i tha kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Çohu, ndiqi ata njerëz dhe kur t`i kesh arritur, thuaju atyre: "Pse e shpërblyet të mirën me të keqe?
Zanafilla 44:14
Juda dhe vëllerit e tij arritën në shtëpinë e Jozefit, që gjendej akoma aty, dhe u shtrinë për tokë para tij.
Zanafilla 44:15
Dhe Jozefi u tha atyre: "Çfarë veprimi është ky që keni bërë? Nuk e dini që një njeri si unë është në gjëndje të parathotë të ardhmen?".
Zanafilla 44:17
Por Jozefi tha: "Larg meje një veprim i tillë! Njeriu, në dorën e të cilit u gjet kupa, do të jetë skllavi im; sa për ju, kthehuni në paqe tek ati juaj".
Zanafilla 44:18
Atëherë Juda iu afrua Jozefit dhe i tha: "Të lutem, zotëria im, lejoje shërbëtorin tënd që t`i thotë një fjalë zotërisë tim, dhe mos u zemëro me shërbëtorin tënd, sepse ti je si Faraoni.
Zanafilla 44:33
lejo, pra, tani që shërbëtori yt të mbetet skllav i zotërisë tim në vend të fëmijës, dhe që fëmija të kthehet me vëllerit e tij.
Zanafilla 45:1
Atëherë Jozefi nuk e përmbajti dot më veten para tërë të pranishmëve dhe briti: "Nxirrini jashtë të gjithë nga prania ime!". Kështu nuk mbeti asnjëri me Jozefin kur ai u tregoi vëllerve të tij se kush ishte.
Zanafilla 45:3
Pastaj Jozefi u tha vëllerve të tij: "Unë jam Jozefi, a është ende gjallë ati im?". Por vëllerit e tij nuk mund t`i përgjigjeshin, sepse ishin të tronditur thellë në praninë e tij.
Zanafilla 45:4
Atëherë Jozefi u tha vëllerve të tij: "Afrohuni, pra, tek unë!". Ata iu afruan dhe ai u tha: "Unë jam Jozefi, vëllai juaj, që ju e shitët që ta çonin në Egjipt.
Zanafilla 45:9
Nxitoni të riktheheni tek ati im dhe i thoni: "Kështu thotë biri yt Jozefi: Perëndia më ka caktuar si zot i gjithë Egjiptit; zbrit tek unë, mos u vono;
Zanafilla 45:15
Ai puthi gjithashtu tërë vëllerit e tij dhe qau i shtrënguar me ta. Pastaj vëllerit e tij filluan të flasin me të.
Zanafilla 45:16
Jehona e kësaj ngjarjeje u përhap në shtëpinë e Faraonit dhe njerëzit thanë: "Kanë ardhur vëllerit e Jozefit". Kjo i pëlqeu Faraonit dhe shërbëtorëve të tij.
Zanafilla 45:17
Atëherë Faraoni i tha Jozefit: "Thuaju vëllerve të tu: "Bëni këtë: Ngarkoni kafshët tuaja dhe shkoni; kthehuni në vendin e Kanaanit.
Zanafilla 45:21
Bijtë e Izraelit vepruan kështu, dhe Jozefi u dha atyre qerre, simbas urdhërit të Faraonit, si edhe ushqime për udhëtimin.
Zanafilla 45:24
Kështu i nisi vëllerit e tij dhe, ndërsa ata po iknin, u tha: "Mos u grindni rrugës".
Zanafilla 45:26
Dhe i kallëzuan gjithçka, duke thënë: "Jozefi është ende gjallë dhe është qeveritari i gjithë shtetit të Egjiptit". Por zemra e atij nuk iu ngroh, sepse nuk u besonte atyre.
Zanafilla 45:27
Po kur ata i treguan tërë fjalët që u kishte thënë Jozefi dhe kur pa qerret që Jozefi kishte dërguar për ta marrë atë, atëherë shpirti i Jakobit atit të tyre, u ringjall
Zanafilla 45:28
dhe Izraeli tha: "Mjaft; djali im Jozefi është ende gjallë; unë do të shkoj ta shoh para se të vdes".
Zanafilla 46:4
Unë do të zbres bashkë me ty në Egjipt dhe do të bëj që sigurisht të kthehesh, dhe Jozefi do të t`i mbyllë sytë".
Zanafilla 46:12
Bijtë e Judës: Eri, Onani, Shelahu, Peretsi dhe Zerahu; (por Eri dhe Onani vdiqën në vendin e Kanaanit). Bijtë e Peretsit qenë: Hetsroni dhe Hamuli.
Zanafilla 46:19
Bijtë e Rakelës, gruas së Jakobit: Jozefi dhe Beniamini.
Zanafilla 46:20
Dhe Jozefi në vendin e Egjiptit, i lindën Manasi dhe Efraimi. Nëna e tyre ishte Asenathi, e bija e Potiferahut, prift i Onit.
Zanafilla 46:27
Bijtë e Jozefit, që i lindën në Egjipt, ishin dy. Tërë personat e familjes së Jakobit që erdhën në Egjipt ishin gjithsej shtatëdhjetë veta.
Zanafilla 46:29
Atëherë Jozefi e mbrehu qerren e tij dhe mori të përpjetën për në Goshen që të takonte Izraelin, atin e tij; sa e pa, iu hodh në qafë dhe qau gjatë i shtrënguar pas tij.
Zanafilla 46:30
Dhe Izraeli i tha Jozefit: "Tani le të vdes, sepse pashë fytyrën tënde dhe ti je akoma gjallë".
Zanafilla 46:31
Atëherë Jozefi u tha vëllerve të tij dhe familjes të atit të tij: "Do të ngjitem për ta njoftuar Faraonin dhe do t`i them: "Vëllerit e mi dhe familja e atit tim, që ishin në vendin e Kanaanit, kanë ardhur tek unë.
Zanafilla 47:1
Jozefi shkoi, pra, të njoftojë Faraonin dhe i tha: "Ati im dhe vëllerit e mi, me gjithë kopetë e tyre, të bagëtive të imta dhe të trasha dhe me gjithçka kanë, kanë ardhur nga vendi i Kanaanit; dhe ja, tani ndodhen në vendin e Goshenit".
Zanafilla 47:2
Pastaj mori pesë nga vëllerit e tij dhe ia paraqiti Faraonit.
Zanafilla 47:3
Atëherë Faraoni u tha vëllerve të Jozefit: "Me ç`punë merreni?". Ata iu përgjigjën Faraonit: "Shërbëtorët e tu janë barinj, si ne ashtu dhe etërit tanë".
Zanafilla 47:5
Atëherë Faraoni ia drejtoi fjalën Jozefit, duke i thënë: "Ati yt dhe vëllerit e tu erdhën te ti;
Zanafilla 47:6
vendi i Egjiptit është në dispozicionin tënd; bëj që ati yt dhe vëllerit e tu të banojnë në pjesën më të mirë të vendit; le të banojnë edhe në vendin e Goshenit. Dhe në qoftë se ti di që midis tyre ka njerëz të zotë, caktoji kryeintendentë të bagëtisë sime".
Zanafilla 47:7
Pastaj Jozefi e çoi Jakobin, atin e tij, te Faraoni dhe ia paraqiti. Dhe Jakobi bekoi Faraonin.
Zanafilla 47:11
Kështu Jozefi vendosi atin e tij dhe vëllerit e tij dhe u dha atyre një pronë në vendin e Egjiptit, në pjesën më të mirë të vendit, në krahinën e Ramsesit, ashtu siç kishte urdhëruar Faraoni.
Zanafilla 47:12
Dhe Jozefi e mbajti me bukë të atin, të vëllerit dhe tërë familjen e të atit duke i furnizuar sipas numrit të bijve.
Zanafilla 47:14
Jozefi mblodhi tërë paratë që gjendeshin në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit në këmbim të grurit që ata blinin; dhe këto para Jozefi i çoi në shtëpinë e Faraonit.
Zanafilla 47:15
Por kur në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit nuk pati më para, tërë Egjiptasit erdhën te Jozefi dhe thanë: "Na jep bukë! Pse duhet të vdesim para syve të tu? Sepse paratë tona kanë mbaruar".
Zanafilla 47:16
Jozefi tha: "Jepni bagëtinë tuaj; dhe unë do t`ju jap bukë në këmbim të bagëtisë suaj, në qoftë se i keni mbaruar paratë".
Zanafilla 47:17
Atëherë ata i çuan Jozefit bagëtinë e tyre; dhe Jozefi u dha atyre bukë në këmbim të kuajve të tyre, të kopeve të tyre me dele, të qeve dhe të gomarëve. Kështu i furnizoi me bukë për atë vit në këmbim të gjithë bagëtisë së tyre.
Zanafilla 47:20
Kështu Jozefi bleu për Faraonin tërë tokat e Egjiptit, sepse Egjiptasit shitën secili arën e vet, me që ishin goditur rëndë nga zija e bukës. Kështu vëndi u bë pronë e Faraonit.
Zanafilla 47:23
Por Jozefi i tha popullit: "Ja, sot ju bleva ju dhe tokat tuaja për Faraonin; ja ku e keni farën; mbillni tokën;
Zanafilla 47:26
Jozefi e bëri ligj këtë në vendin e Egjiptit, i cili vazhdon edhe sot e kësaj dite dhe sipas të cilit e pesta pjesë e korrjes duhet t`i jepet Faraonit. Vetëm tokat e priftërinjve nuk u bënë pronë e Faraonit.
Zanafilla 47:28
Jakobi jetoi në vendin e Egjiptit shtatëmbëdhjetë vjet dhe kohëzgjatja e jetës së Jakobit qe njëqind e dyzet e shtatë vjet.
Zanafilla 47:29
Kur koha e vdekjes po i afrohej Izraelit, ai thirri të birin Jozef dhe i tha: "Në paça gjetur hir në sytë e tu, vëre dorën tënde poshtë kofshës sime dhe sillu me mua me mirëdashje dhe besnikëri; të lutem, mos më varros në Egjipt!
Zanafilla 47:31
Atëherë Jakobi tha: "Betomu". Dhe Jozefi iu betua. Pastaj Izraeli, duke u mbështetur te koka e shtratit, ra në adhurim.
Zanafilla 48:1
Mbas këtyre gjërave, ndodhi që i thanë Jozefit: "Ja, ati yt është i sëmurë". Kështu ai mori me vete dy bijtë e tij, Manasin dhe Efraimin.
Zanafilla 48:2
Kur i thanë Jakobit: "Ja, biri yt Jozefi po vjen te ti", Izraeli mblodhi tërë forcat dhe u ul mbi shtratin e tij.
Zanafilla 48:3
Atëherë Jakobi i tha Jozefit: "Perëndia i plotfuqishëm m`u shfaq në Luc, në vendin e Kanaanit, më bekoi
Zanafilla 48:6
Por bijtë që ke lindur mbas tyre do të jenë të tutë; në territorin e trashëgimisë së tyre do të thirren me emrin e vëllerve të tyre.
Zanafilla 48:8
Kur Izraeli pa bijtë e Jozefit, tha: "Kush janë këta?".
Zanafilla 48:9
Jozefi iu përgjegj të atit: "Janë fëmijët e mi që Perëndia më ka dhënë këtu". Atëherë ai tha: "M`i afro dhe unë do t`i bekoj".
Zanafilla 48:10
Tani sytë e Izraelit ishin venitur për shkak të moshës dhe nuk shihte fare. Jozefi i afroi ata dhe ai i puthi dhe i përqafoi.
Zanafilla 48:11
Pastaj Izraeli i tha Jozefit: "Unë nuk mendoja të shikoja përsëri fytyrën tënde, por tani Perëndia më dha mundësinë të shikoj edhe pasardhësit e tu".
Zanafilla 48:12
Jozefi i tërhoqi nga gjunjët e të atit dhe u përul me fytyrën në tokë.
Zanafilla 48:13
Pastaj Jozefi i mori që të dy: Efraimin në të djathtë të tij dhe në të majtë të Izraelit, Manasin në të majtë të tij dhe në të djathtë të Izraelit, dhe i afroi pranë atij.
Zanafilla 48:15
Kështu bekoi Jozefi dhe tha: "Perëndia, para të cilit ecën etërit e mi Abrahami dhe Isaku, Perëndia që më ka ushqyer qysh prej lindjes sime deri më sot,
Zanafilla 48:17
Kur Jozefi pa që i ati kishte vënë dorën e djathtë mbi kokën e Efraimit, kjo nuk i pëlqeu; prandaj ai kapi dorën e atit të tij për ta hequr nga kryet e Efraimit dhe për ta vënë mbi kryet e Manasit.
Zanafilla 48:18
Pastaj Jozefi i tha atit të tij: "Jo kështu, ati im, sepse i parëlinduri është ky këtu; vëre dorën tënde të djathtë mbi kryet e tij".
Zanafilla 48:21
Pastaj Izraeli i tha Jozefit: "Ja, unë kam për të vdekur pas pak, por Perëndia do të jetë me ju dhe do t`ju çojë përsëri në vendin e etërve tuaj.
Zanafilla 48:22
Veç kësaj, ty po të jap një pjesë më të madhe në krahasim me vëllerit e tu, atë që fitova nga Amorejtë me shpatën dhe harkun tim".
Zanafilla 49:5
Simeoni dhe Levi janë vëller: shpatat e tyre janë vegla dhune.
Zanafilla 49:8
Judë, vëllerit e tu do të të lavdërojnë; dora jote do të jetë mbi zverkun e armiqve të tu; bijtë e atit tënd do të përkulen para teje.
Zanafilla 49:9
Juda është një luan i ri; ti fill nga preja, biri im; ai përkulet, struket si një luan, si një luaneshë; kush guxon ta zgjojë?
Zanafilla 49:22
Jozefi është një degë e një druri frytdhënës; një degë e një druri frytdhënës që ndodhet pranë një burimi; degët e tij shtrihen mbi murin.
Zanafilla 49:26
Bekimet e atit tënd ua kalojnë bekimeve të të parëve të mi, deri në majat e kodrave të përjetshme. Ata do të jenë mbi kryet e Jozefit dhe mbi kurorën e atij që u nda nga vëllerit e tij.
Zanafilla 50:1
Atëherë Jozefi u hodh mbi fytyrën e të atit, qau mbi të dhe e puthi.
Zanafilla 50:2
Pastaj Jozefi urdhëroi mjekët që ishin në shërbim të tij të balsamosnin të atin; dhe mjekët e balsamosën Izraelin.
Zanafilla 50:3
U deshën dyzet ditë, sepse e tillë ishte koha e nevojshme për balsamimin; dhe Egjiptasit e qanë shtatëdhjetë ditë.
Zanafilla 50:4
Kur kaluan ditët e zisë të mbajtura për të, Jozefi foli në shtëpinë e Faraonit duke thënë: "Në qoftë se kam gjetur hirin tuaj, i thoni Faraonit këto fjalë:
Zanafilla 50:7
Atëherë Jozefi u ngjit për të varrosur të atin; dhe me të u ngjitën tërë shërbëtorët e Faraonit, të moshuarit e shtëpisë së tij dhe tërë të moshuarit e vendit të Egjiptit,
Zanafilla 50:8
dhe tërë shtëpia e Jozefit, vëllerit e tij dhe shtëpia e të atit. Në vendin e Goshenit lanë vetëm fëmijët e tyre të vegjël, kopetë me bagëtinë e imët dhe me bagëtinë e trashë.
Zanafilla 50:10
Me të arritur në lëmin e Atadit, që është përtej Jordanit, u dëgjuan vajtime të mëdha dhe solemne; dhe Jozefi mbajti shtatë ditë zi për të atin.
Zanafilla 50:14
Mbasi varrosi të atin, Jozefi u kthye në Egjipt bashkë me vëllerit e tij dhe me të gjithë ata që ishin ngjitur deri atje për të varrosur atin e tij.
Zanafilla 50:15
Vëllerit e Jozefit kur panë se ati i tyre vdiq, thanë: "Mos vallë Jozefi na mban inat dhe merr hak për tërë të keqen që i kemi bërë?".
Zanafilla 50:16
Atëherë i çuan fjalë Jozefit: "Ati yt para se të vdiste dha këtë porosi duke thënë:
Zanafilla 50:17
"Kështu do t`i thoni Jozefit: "Falu vëllerve të tu të keqen që të kanë bërë, mëkatin e tyre, sepse të kanë bërë keq". Falu, pra, tani krimin shërbëtorëve të Perëndisë të atit tënd". Jozefi qau kur i folën kështu.
Zanafilla 50:18
Pastaj erdhën edhe vëllerit e tij dhe u shtrinë para tij, dhe i thanë: "Ja, ne jemi shërbëtorët e tu".
Zanafilla 50:19
Jozefi u tha atyre: "Mos u trembni, se mos jam unë në vend të Perëndisë?.
Zanafilla 50:21
Tani, pra, mos kini frikë; unë do të siguroj ushqimin për ju dhe për bijtë tuaj". Kështu u dha zemër dhe i foli zemrës së tyre me ëmbëlsi.
Zanafilla 50:22
Kështu Jozefi banoi në Egjipt, ai dhe shtëpia e të atit, dhe jetoi njëqind e dhjetë vjet.
Zanafilla 50:23
Jozefi pa bijtë e Efraimit deri në brezninë e tretë; edhe bijtë e Makirit, bir i Manasit, lindën mbi gjunjët e tij.
Zanafilla 50:24
Pastaj Jozefi u tha vëllerve të tij: "Unë po vdes; por Perëndia do t`ju vizitojë me siguri dhe do t`ju çojë me siguri nga ky vend në vendin që i premtoi me betim Abrahamit, Isakut dhe Jakobit".
Zanafilla 50:25
Pastaj Jozefi i vuri të betohen bijtë e Izraelit, duke thënë: "Perëndia me siguri do t`ju vizitojë; atëherë ju do t`i hiqni kockat e mia që këtej".
Zanafilla 50:26
Pastaj Jozefi vdiq në moshën njëqind e dhjetë vjeç; e balsamosën dhe e futën në një arkivol në Egjipt.
Eksodi 1:5
Tërë njerëzit që kishin dalë nga gjaku i Jakobit arrinin shtatëdhjetë veta (Jozefi ndodhej tashmë në Egjipt).
Eksodi 1:6
Pastaj Jozefi vdiq, dhe po ashtu vdiqën tërë vëllerit e tij dhe gjithë ai brez.
Eksodi 1:8
Por tani doli në Egjipt një mbret i ri, që nuk e kishte njohur Jozefin.
Eksodi 2:5
Por vajza e Faraonit zbriti për t`u larë në lumë, ndërsa shërbëtoret e saj shëtisnin bu lumit. Ajo pa kanistrën në kallamishte dhe dërgoi shërbëtoren e saj ta marrë.
Eksodi 2:11
Në ato ditë, kur Moisiu ishte rritur, ndodhi që ai doli për të gjetur vëllerit e tij dhe vuri re se bënin punë të rënda; dhe pa një Egjiptas që po rrihte një burrë hebre, një nga vëllerit e tij.
Eksodi 3:8
Kështu zbrita për ta çliruar nga dora e Egjiptasve dhe për ta çuar nga ky vend në një vend të mirë dhe të hapur, në një vend ku rrjedh qumështi dhe mjalti, në vendin ku ndodhen Kananejtë, Hitejtë, Amorejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë.
Eksodi 3:17
dhe kam thënë: Nga shtypja e Egjiptit do t`ju çoj në vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve, në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë".
Eksodi 3:18
Dhe ata do t`i binden rit tënd; dhe ti dhe pleqtë e Izraelit do të shkoni te mbreti i Egjiptit dhe do t`i thoni: "Zoti, Perëndia i Hebrenjve na doli përpara; dhe tani na lër të shkojmë dhe të bëjmë tri ditë rrugë në shkretëtirë, që t`i bëjmë fli Zotit, Perëndisë tonë".
Eksodi 4:1
Moisiu u përgjigj dhe tha: "Por ja, ata nuk do të më besojnë as do t`i binden rit tim, sepse do të thonë: "Zoti nuk të është shfaqur"".
Eksodi 4:8
"Tani ka për të ndodhur që, po të jetë se nuk të besojnë dhe nuk e dëgjojnë rin e shenjës së parë, do të besojnë rin e shenjës së dytë.
Eksodi 4:9
Por, në rast se ata nuk do t`u besojnë as këtyre dy shenjave dhe nuk do t`i binden rit tënd, ti atëhere merr ujë nga lumi dhe derdhe mbi tokë të thatë; dhe uji që do të kesh marrë nga lumi do të bëhet gjak mbi tokën e thatë".
Eksodi 4:14
Atëherë zemërimi i Zotit u ndez kundër Moisiut, dhe i tha: "A nuk është ndofta Aaroni vëllai yt, Leviti? Unë e di që ai flet bukur. Ja tani, ai po del të të takojë; sa të të shohë do të ndjejë gëzim në zemër të vet.
Eksodi 4:16
Ai do të jetë dhënësi yt në popull; kështu ai për ty do të jetë goja dhe ti për të do të jesh si Perëndia.
Eksodi 4:18
Atëherë Moisiu iku, u kthye te Jethro, vjehrri i tij, dhe i tha: "Oh, lërmë të shkoj dhe të kthehem te vëllerit e mi që janë në Egjipt, për të parë në se ende janë gjallë". Dhe Jethro i tha Moisiut: "Shko në paqe".
Eksodi 4:21
Zoti i tha pastaj Moisiut: "Kur të jesh kthyer në Egjipt, do të kujdesesh të bësh para Faraonit tërë mrekullitë që të kam dhënë pushtet të kryesh; por unë do ta ngurtësoj zemrën e tij dhe ai nuk do ta lërë popullin të shkojë.
Eksodi 5:2
Por Faraoni u përgjigj: "Kush është Zoti që unë duhet t`i bindem rit të tij dhe ta lë Izraelin të shkojë? Unë nuk e njoh Zotin dhe nuk kam për ta lënë Izraelin të shkojë".
Eksodi 6:12
Por Moisiu foli përpara Zotit dhe i tha: "Ja, bijtë e Izraelit nuk më dëgjuan; si mundet Faraoni të më dëgjojë mua, që jam i parrethprerë në bu?".
Eksodi 6:30
Atëherë Moisiu u përgjigj kështu para Zotit: "Ja, unë jam i parrethprerë në bu; prandaj si mund të më dëgjojë Faraoni?".
Eksodi 7:3
Por unë do ta ngurtësoj edhe më tepër zemrën e Faraonit dhe do t`i shumëzoj shenjat dhe mrekullitë e mia në vendin e Egjiptit.
Eksodi 7:13
Por zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi ata, ashtu siç kishte thënë Zoti.
Eksodi 7:14
Zoti i tha Moisiut: "Zemra e Faraonit është ngulmuese;
Eksodi 7:22
Por magjistarët e Egjiptit bënë të njëjtën gjë me artet e tyre të fshehta; dhe zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi ata, ashtu siç kishte thënë Zoti.
Eksodi 8:15
Po kur Faraoni pa që kishte pak lehtësim, e ngurtësoi zemrën e tij dhe nuk i dëgjoi më, ashtu siç kishte thënë Zoti.
Eksodi 8:19
Atëherë magjistarët i thanë Faraonit: "Ky është gishti i Perëndisë". Por zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi më, ashtu si kishte thënë Zoti.
Eksodi 8:31
Dhe Zoti veproi simbas fjalës së Moisiut dhe largoi morinë e mizave nga Faraoni, nga shërbëtorët e tij dhe nga populli i tij; nuk mbeti as edhe një mi.
Eksodi 8:32
Por edhe këtë herë Faraoni e fortësoi zemrën e tij dhe nuk e la popullin të shkojë.
Eksodi 9:7
Faraoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s`kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin të shkojë.
Eksodi 9:12
Por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut.
Eksodi 9:34
Kur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan, vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij.
Eksodi 9:35
Kështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut.
Eksodi 10:1
Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shko te Faraoni; sepse e kam fortësuar zemrën e tij dhe zemrën e shërbëtorëve të tij, me qëllim që unë të mund të tregoj këto shenjat e mia në mes tyre,
Eksodi 10:20
Por Zoti e fortësoi zemrën e Faraonit dhe ai nuk i la bijtë e Izraelit të ikin.
Eksodi 10:27
Por Zoti e fortësoi zemrën e Faraonit dhe ai nuk deshi t`i linte të shkonin.
Eksodi 11:8
Dhe tërë këta shërbëtorët e tu do të zbresin tek unë dhe do të përkulen para meje, duke thënë: "Nisu, ti dhe populli yt që të ndjek nga pas!". Mbas kësaj unë do të nisem"". Dhe Moisiu u largua nga Faraoni tërë zemërim.
Eksodi 11:10
Dhe Moisiu dhe Aaroni bënë tërë ato mrekulli para Faraonit; por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit dhe ky nuk i la bijtë e Izraelit të dalin nga vendi i tij.
Eksodi 12:4
Por në qoftë se shtëpia është tepër e vogël për një qengj, le të marrë një së bashku me fqinjin më të afërt, duke llogaritur numrin e personave; ju do të përcaktoni sasinë e qengjit të nevojshëm, në ba të asaj që çdonjëri mund tëhajë.
Eksodi 12:18
Gjatë muajit të parë, nga dita e katërmbëdhjetë e muajit, në mbrëmje, deri ditën e njëzetenjëtë, në mbrëmje, do të hani bukë të ndorme.
Eksodi 12:39
Dhe ata e poqën brumin që kishin sjellë nga Egjipti, duke bërë kuleçë të ndormë; në fakt brumi nuk kishte maja, sepse ata u dëbuan nga Egjipti dhe nuk mundën të mënojnë, as të përgatisin rezerva për udhëtimin.
Eksodi 13:19
Dhe Moisiu mori me vete eshtrat e Jozefit, sepse i kishte vënë bijtë e Izraelit të betoheshin shprehimisht, duke thënë: "Me siguri Perëndia do t`ju vizitojë; atëhere i bartni me vete eshtrat e mia".
Eksodi 13:20
Kështu ata u nisën nga Sukothi dhe fushuan në Etham, bu shkretëtirës.
Eksodi 14:4
Dhe unë do ta ngurtësoj zemrën e Faraonit, dhe ai do t`i ndjekë ata; por unë do të siguroj lavdi nga Faraoni dhe nga gjithë ushtria e tij, dhe Egjiptasit do të mësojnë që unë jam Zoti". Dhe ata ashtu vepruan.
Eksodi 14:5
Pastaj iu njoftua mbretit të Egjiptit që populli kishte ikur; dhe zemra e Faraonit dhe e shërbëtorëve të tij ndryshoi kundrejt popullit, dhe ata thanë: "Ç`bëmë që e lamë Izraelin të ikë nga shërbimi ynë?".
Eksodi 14:8
Dhe Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, mbretit të Egjiptit, dhe ai i ndoqi bijtë e Izraelit, që dilnin plot trimëri.
Eksodi 14:17
Sa për mua, unë do ta ngurtësoj zemrën e Egjiptasve, dhe këta do t`i ndjekin ata. Kështu unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga tërë ushtria e tij, nga qerret dhe kalorësit e tij.
Eksodi 15:7
Me madhështinë e madhërisë sate, ti i përmbys ata që ngrihen kundër teje; ti nxjer jashtë zemërimin tënd, ai i prish ata sikur të ishin kallamishte.
Eksodi 15:8
Sa të shfrysh nga vrimat e hundëve, ujërat janë grumbulluar, valët janë ngritur si një mur, dhe dallgët janë përforcuar në zemrën e detit.
Eksodi 15:15
Që tani krerët e Edomit e kanë humbur, të fuqishmit e Moabit i ka në frika, tërë banorët e Kanaanit po shkrihen.
Eksodi 15:26
dhe tha: "Në qoftë se ti dëgjon me vëmëndje rin e Zotit, Perëndisë tënd, dhe bën atë që është e drejtë në sytë e tij dhe dëgjon urdhërimet e tij dhe respekton tërë ligjet e tij, unë nuk do të jap asnjë nga ato sëmundje që u kam dhënë Egjiptasve, sepse unë jam Zoti që të shëron".
Eksodi 16:20
Por ata nuk iu bindën Moisiut dhe disa prej tyre lanë teprica edhe për të nesërmen; ajo u kalb duke prodhuar krimba dhe doli një erë e keqe; dhe Moisiu u zemërua me ta.
Eksodi 16:35
Dhe bijtë e Izraelit hëngrën manën dyzet vjet, deri sa arritën në një vend të banuar; hëngrën manën deri sa arritën në kufirin e vendit të Kanaanit.
Eksodi 18:4
dhe tjetri Eliezer (sepse ai kishte thënë: "Perëndia i atit tim ka qenë ndihmësi im dhe më ka shpëtuar nga shpata e Faraonit").
Eksodi 18:24
Moisiu e dëgjoi rin e vjehrrit të tij, dhe bëri gjithçka që i kishte thënë.
Eksodi 19:5
Prandaj, në qoftë se do ta dëgjoni me vëmendje rin tim dhe zbatoni besëlidhjen time, do të jeni thesari im i veçantë ndërmjet tërë popujve, sepse gjithë toka është imja.
Eksodi 19:16
Ditën e tretë, sa u bë mëngjes, pati bubullima dhe vetëtima; mbi mal doli një re e dendur dhe u dëgjua një shumë i fortë borie; dhe tërë populli që ishte në kamp u drodh.
Eksodi 19:19
Ndërsa ri i borisë po bëhej gjithnjë më i fortë, Moisiu fliste, dhe Perëndia i përgjigjej me një gjëmues.
Eksodi 21:9
Dhe në qoftë se e marton me birin e tij, do ta trajtojë në ba të së drejtës të të bijave.
Eksodi 22:16
Në qoftë se dikush mashtron një vaj ende të pafejuar dhe bie në shtrat me të, duhet të paguajë për pajën e saj dhe ta marrë për grua.
Eksodi 22:24
do të zemërohem dhe do t`ju vras me shpatë; gratë tuaja do të mbeten të veja dhe bijtë tuaj jetimë.
Eksodi 23:21
Ki kujdes para tij dhe bindju rit të tij; mos ngri krye kundër tij, sepse ai nuk do t`i falë shkeljet tuaja, sepse emri im gjendet në të.
Eksodi 23:22
Por në qoftë se i bindesh plotësisht rit të tij dhe bën të gjitha ato që do të them, unë do të jem armiku i armiqve të tu dhe kundërshtari i kundërshtarëve të tu;
Eksodi 23:23
sepse Engjëlli im do të shkojë para teje dhe do të të futë në vendin e Amorejve, të Hitejve, të Perezejve, të Kananejve, të Hivejve dhe të Jebusejve, dhe unë do t`i shfaros ata.
Eksodi 23:28
Dhe do të dërgoj para teje grerëza, që do t`i përnë Hivejtë, Kananejtë dhe Hitejtë para syve të tu.
Eksodi 23:29
Nuk do t`i për ata para teje brenda një viti, me qëllim që vendi të mos kthehet në një shkrerëtirë dhe kafshët e fushave të mos shumëzohen kundër teje.
Eksodi 23:30
Do t`i për para teje pak e nga pak, në mënyrë që ti të rritesh në numër dhe të shtiesh në dorë vendin.
Eksodi 24:3
Atëherë Moisiu erdhi dhe i tregoi popullit tërë fjalët e Zotit dhe tërë ligjet. Dhe gjithë populli u përgjigj me një dhe tha: "Ne do të bëjmë tërë gjërat që Zoti ka thënë".
Eksodi 24:18
Kështu Moisiu hyri në mes të resë dhe u ngjit në mal; dhe Moisiu mbeti në mal dyzet ditë dhe dyzet net.
Eksodi 25:2
"U thuaj bijve të Izraelit që të më bëjnë një ofertë; do ta pranoni ofertën nga çdo njeri që e bën i shtyrë nga zemra e tij.
Eksodi 25:23
Do të bësh edhe një trye prej druri të akacies, e gjatë dy kubitë, e gjërë një kubit dhe e lartë një kubit e gjysmë.
Eksodi 25:25
Do t`i bësh rreth e përqark një bu të lartë një pëllëmbë dore dhe rreth kësaj buze një kurorë prej ari.
Eksodi 25:26
Do t`i bësh gjithashtu katër unaza ari dhe do t`i vësh unazat në katër qoshet, që ndodhen në katër këmbët e tryes.
Eksodi 25:27
Unazat do të jenë pranë bus për të kaluar shufrat e caktuara që do ta mbajnë tryen.
Eksodi 25:28
Shufrat do t`i bësh me dru të akacies dhe do t`i veshësh me ar; ato do të shërbejnë për të mbajtur tryen.
Eksodi 25:30
Dhe do të vësh mbi trye bukën e paraqitjes, që do të rrijë vazhdimisht para meje.
Eksodi 26:2
Gjatësia e çdo pëlhure do të jetë njëzet e tetë kubitë dhe gjerësia e çdo pëlhure katër kubitë; të gjitha pëlhurat do të kenë po atë masë.
Eksodi 26:4
Do të bësh sythe ngjyrë vjollce mbi bun e pëlhurës së jashtme të serisë së parë; të njëjtën gjë do të bësh në bun e pëlhurës së jashtme të serisë së dytë.
Eksodi 26:5
Do të bësh pesëdhjetë sythe mbi pëlhurën e parë dhe pesëdhjetë sythe mbi bun e pëlhurës së jashtme: këto sythe do të korrespondojnë me njëri-tjetrin.
Eksodi 26:10
Do të bësh gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi bun e pëlhurës së jashtme të serisë së parë dhe pesëdhjetë sythe në bun e pëlhurës së jashtme të serisë së dytë të pëlhurave.
Eksodi 26:18
Do të bësh kështu dërrasat e tabernakullit, njëzet dërrasa për anën jugore.
Eksodi 26:19
Do të vësh dyzet baza argjendi poshtë njëzet dërrasave: dy baza poshtë secilës dërrasë për të dy kllapat e veta.
Eksodi 26:20
Do të bësh edhe njëzet dërrasa për krahun e dytë të tabernakullit, për anën e tij veriore,
Eksodi 26:21
dhe dyzet bazat e tyre prej argjendi, dy baza nën çdo dërrasë.
Eksodi 26:24
Ato do të çiftëzohen poshtë dhe do të bashkohen lart me një una. Kështu ka për të ndodhur me të dyja dërrasat, që ndodhen në të dy qoshet.
Eksodi 26:35
Jashtë velit do të vësh përkundrazi tryen, ndërsa shandani do të shkojë përballë tryes në krahun jugor të tabernakullit, dhe do ta vendosësh tryen në krahun verior.
Eksodi 27:5
dhe do ta vësh nën kornin e altarit, në pjesën e poshtme, në mënyrë që rrjeta të ndodhet në gjysmën e lartësisë së altarit.
Eksodi 27:10
dhe njëzet shtylla me njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e shtyllës dhe shtizat e tyre do të jenë prej argjendi.
Eksodi 27:11
Kështu edhe në gjatësinë nga ana e veriut, do të ketë perde me një gjatësi prej njëqind kubitësh, me njëzet shtylla dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e shtyllave do të jenë prej argjendi.
Eksodi 27:16
Për portën e hyrjes në oborr do të ketë një perde prej njëzet kubitësh, me fill ngjyrë vjollce, të purpurt, flakë të kuqe dhe prej liri të hollë të përdredhur, punë e një qëndistari, me katër shtyllat dhe katër bazat e tyre.
Eksodi 28:29
Kështu Aaroni do t`i çojë emrat e bijve të Izraelit të skalitur në pektoralin e gjykimit, mbi zemrën e tij, kur do të hyjë në shenjtërore, në kujtim të përjetshëm përpara Zotit.
Eksodi 28:30
Do të vësh mbi pektoralin e gjykimit Urim-in dhe Thumim-in; dhe do të jenë mbi zemrën e Aaronit kur të paraqitet përpara Zotit. Kështu Aaroni do të çojë gjykimin e bijve të Izraelit mbi zemrën e tij para Zotit, vazhdimisht.
Eksodi 28:32
Në mes të tij do të ketë një hapje për të kaluar kokën; rreth e qark kësaj hapjeje do të ketë një bu prej stofi të punuar, si hapja e një parzmoreje, me qëllim që të mos shqyhet.
Eksodi 28:33
Rreth e qark kësaj buze të mantelit do të bësh disa shegë ngjyrë vjollce, të purpurt dhe flakë të kuqe, dhe rreth tyre, zile ari;
Eksodi 28:34
një zile ari dhe një shegë, një zile ari dhe një shegë, rreth e qark, mbi bun e mantelit.
Eksodi 29:2
disa bukë pa maja, ëmbëlsira pa maja të na me vaj dhe revani pa maja të lyer me vaj; (do t`i bësh me majë mielli të grurit).
Eksodi 30:13
Kjo është ajo që do të japë secili nga ata që paguajnë taksë: gjysmë sikli, simbas siklit të shenjtërores, (sikli është baras me njëzet gere), një gjysmë sikli do të jetë oferta që duhet t`i bëhet Zotit.
Eksodi 30:14
Kushdo që do të përfshihet nga regjistrimi, njëzet vjeç e lart, do t`i japë Zotit këtë ofertë.
Eksodi 30:18
"Do të bësh edhe një legen prej bronzi, me ban e tij prej bronzi, për t`u larë; do ta vendosësh midis çadrës së mbledhjes dhe altarit dhe do të vësh edhe ujë.
Eksodi 30:24
pesëqind sikla, në ba të siklit të shenjtërores, kasie dhe një hin vaj ulliri.
Eksodi 30:27
tryen dhe të gjitha veglat e tij, shandanin dhe të gjitha përdorëset e tij, altarin e temjanit,
Eksodi 30:28
altarin e olokausteve dhe të gjitha përdorëset e tij, legenin dhe ban e tij.
Eksodi 31:8
tryen dhe orenditë e saj, shandanin prej ari safi dhe të gjitha pjesët e tij, altarin e temjanit,
Eksodi 31:9
altarin e olokausteve dhe tërë veglat e tij, enën e madhe dhe ban e saj,
Eksodi 32:10
Më lër, pra, të veproj, në mënyrë që zemërimi im të ndizet kundër tyre dhe t`i konsumoj; por nga ti do të bëj një komb të madh".
Eksodi 32:11
Atëherë Moisiu e luti Zotin, Perëndinë e tij, dhe i tha: "Pse, o Zot, zemërimi yt duhet të ndizet kundër popullit tënd që e nxore nga vendi i Egjiptit me fuqi të madhe dhe me dorë të fortë?
Eksodi 32:12
Pse duhet që Egjiptasit të thonë: "Ai i nxori për t`ju bërë të keq, që të vriten mbi malet dhe për t`i shfarosur nga faqja e dheut"? Hiq dorë nga zemërimi yt i zjarrtë dhe nga qëllimi yt për t`i bërë keq popullit tënd.
Eksodi 32:19
Si iu afrua kampit, pa viçin dhe vallet; atëherë Moisiu u ndez nga zemërimi dhe ai i hodhi pllakat nga duart e tij dhe i theu në këmbët e malit.
Eksodi 32:22
Aaroni u përgjigj: "Zemërimi i zotërisë sime të mos ndizet, ti vetë e njeh këtë popull dhe e di që ai është i prirur ndaj së keqes.
Eksodi 33:2
Unë do të dërgoj një Engjëll para teje dhe do t`i dëboj Kananejtë, Amorejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë.
Eksodi 34:6
Dhe Zoti kaloi pranë tij dhe thirri: "Zoti, Perëndia i përjetshëm, i mëshirshëm dhe i dhembshur, i ngadalshëm në zemërim, i pasur në mirësi dhe në besnikëri,
Eksodi 34:11
Kqyr atë që po të urdhëroj sot: Ja unë do t`i dëboj para teje Amorejtë, Kananejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë.
Eksodi 34:27
Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shkruaji këto fjalë, sepse mbi ban e këtyre fjalëve kam përfunduar një aleancë me ty dhe me Izraelin".
Eksodi 34:28
Kështu Moisiu mbeti aty me Zotin dyzet ditë dhe dyzet net; nuk hëngri bukë as piu ujë. Dhe Zoti shkroi mbi pllakat fjalët e besëlidhjes, dhjetë urdhërimet.
Eksodi 34:29
Por Moisiu, kur zbriti nga mali i Sinait (duke zbritur nga mali Moisiu kishte në dorë dy pllakat e dëshmisë), nuk e dinte që lëkura e fytyrës së tij qe bërë rrëllyese, sepse kishte qenë të fliste me Zotin.
Eksodi 34:30
Kështu, kur Aaroni dhe tërë bijtë e Izraelit panë Moisiun, ja, që lëkura e fytyrës së tij ishte rrëllyese dhe ata kishin frikë t`i afroheshin atij.
Eksodi 34:35
Bijtë e Izraelit, duke parë fytyrën e Moisiut, shihnin se lëkura e tij rrëllente; pastaj Moisiu vinte përsëri velin mbi fytyrën e tij, deri sa hynte të fliste me Zotin.
Eksodi 35:5
"Merrni ndërmjet jush një ofertë për Zotin; kushdo që ka zemër bujare do t`i çojë një ofertë Zotit: ar, argjend dhe bronz,
Eksodi 35:13
tryen dhe shtizat e saj, tërë veglat e saj dhe bukën e paraqitjes;
Eksodi 35:16
altarin e olokausteve me grilën e tij prej bronzi, shtizat dhe tërë veglat e tij, legenin dhe ban e tij,
Eksodi 35:21
Kështu tërë ata që ishin të shtyrë nga zemra e tyre dhe tërë ata që ishin të shtyrë nga fryma e tyre, erdhën për t`i sjellë ofertën e tyre Zotit për veprën e çadrës së mbledhjes, për të gjitha shërbimet e tij dhe për rrobat e shenjta.
Eksodi 35:22
Erdhën burra dhe gra, ata që kishin zemër bujare, dhe sollën me vete kapëse, vathë, unaza me vulë dhe byzylykë, lloj lloj xhevahiresh prej ari; gjithkush i solli ndonjë ofertë prej ari Zotit.
Eksodi 35:26
Dhe të gjitha gratë që ishin të shtyra nga zemra e tyre dhe kishin zhdërvjelltësi, torën lesh dhie.
Eksodi 35:29
Të gjithë bijtë e Izraelit, burra e gra, që ishin të shtyrë nga zemra për t`i çuar diçka për tërë veprën që Zoti kishte urdhëruar të bënin me anë të Moisiut, i çuan Zotit oferta vullnetare.
Eksodi 35:34
I ka shtënë gjithashtu në zemër aftësinë për të mësuar të tjerët, atij dhe Oholiabit, birit të Ahisamakut, nga fisi i Danve.
Eksodi 35:35
I mbushi me diturinë e zemrës për të kryer gjithfarë punimesh të gdhendësit, të vizatuesit, të qëndistarit dhe të endësit, në ngjyrë vjollce, të purpurt, flakë të kuqe, dhe prej liri të hollë, i aftë për të kryer çdo lloj punimi dhe për të krijuar vizatime artistike.
Eksodi 36:2
Moisiu thirri, pra, Betsaleelin dhe Oholiabin dhe të gjithë njerëzit e urtë nga zemra, të cilët shtyheshin nga zemra për t`i hyrë punës dhe për ta kryer atë.
Eksodi 36:11
Dhe bëri sythe ngjyrë vjollce mbi bun e pëlhurës së jashtme të serisë së parë të pëlhurave; bëri të njëjtën gjë në bun e pëlhurës së jashtme të serisë së dytë.
Eksodi 36:12
Ai bëri pesëdhjetë sythe mbi pëlhurën e parë dhe bëri gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi bun e pëlhurës së jashtme të serisë së dytë; sythet korrespondonin njëri me tjetrin.
Eksodi 36:17
Bëri gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi bun e pëlhurës së jashtme të serisë së parë të pëlhurave dhe pesëdhjetë sythe mbi bun e perdes së jashtme të serisë së dytë.
Eksodi 36:23
Pastaj ai bëri dërrasat për tabernakullin: njëzet dërrasa për krahun jugor;
Eksodi 36:24
dhe bëri dyzet baza prej argjendi nën njëzet dërrasat: dy baza poshtë çdo dërrase për të dy kllapat e veta.
Eksodi 36:25
Dhe për anën e dytë të tabernakullit, anën veriore, ai bëri njëzet dërrasa,
Eksodi 36:26
me dyzet bazat e tyre prej argjendi, dy baza nën çdo dërrasë.
Eksodi 36:29
Këto çiftoheshin poshtë dhe ishin bashkuar lart me një una. Kështu veproi për të dy dërrasat, që ndodheshin në të dy qoshet.
Eksodi 37:10
Bëri edhe tryen me dru të akacies me gjatësi dy kubitë, gjerësi një kubit dhe një lartësi një kubit e gjysmë.
Eksodi 37:12
Dhe i bëri rreth e qark një bu të lartë sa pëllëmba e dorës dhe rreth e rrotull kësaj buze bëri një kurorë prej ari.
Eksodi 37:13
Dhe për këtë qëllim derdhi katër unaza ari dhe i vuri unazat në të katër qoshet, që janë në katër këmbët e tryes.
Eksodi 37:14
Unazat ishin afër bus për të kaluar nëpër to shtizat e caktuara për të mbartur tryen.
Eksodi 37:15
I bëri shtizat me dru të akacies dhe i veshi me ar; ato do të shërbenin për ta mbartur tryen.
Eksodi 37:16
I bëri edhe orenditë që do të viheshin mbi trye prej ari safi: pjatat e tij, gotat e tij, filxhanët e tij, kupat e tij me të cilët bëhen libacionet.
Eksodi 37:23
Ai i bëri gjithashtu shtatë llambat e tij, zbrasit dhe mbajtësit e tyre, me ar safi.
Eksodi 38:4
Dhe bëri për altarin një grilë prej bronzi në formën e një rrjete nën kornin, në pjesën e poshtme në mënyrë që rrjeta të ndodhej në gjysmën e lartësisë së altarit.
Eksodi 38:8
Pastaj bëri legenin prej bronzi dhe ban e tij prej bronzi, duke përdorur pasqyrat e grave që vinin për të bërë shërbime në hyrje të çadrës së mbledhjes.
Eksodi 38:10
dhe kishin njëzet shtyllat e tyre dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi.
Eksodi 38:11
Në krahun verior kishte njëqind kubitë perde me njëzet shtyllat e tyre dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi.
Eksodi 38:18
Perdja për hyrjen në oborr ishte e qëndisur, me fill ngjyrë vjollce, të purpurt dhe të kuq të ndezur, dhe me li të përdredhur; kishte një gjatësi prej njëzet kubitësh, një lartësi prej pesë kubitësh, dhe korrespondonte me perdet e oborrit.
Eksodi 38:24
Gjithë ari i përdorur për të gjitha punimet për vendin e shenjtë, domethënë ari i ofertave, qe njëzet e nëntë talente dhe shtatëqind e tridhjetë sikla, simbas siklit të shenjtërores.
Eksodi 38:26
një beka për frymë, (domethënë një gjysmë sikli, simbas siklit të shenjtërores), për çdo burrë që e kapte regjistrimi, nga mosha njëzet vjeç e lart, pra, gjashtëqind e tre mijë e pesëqind e pesëdhjetë burra.
Eksodi 38:27
Njëqind talentet prej argjendi shërbyen për të shkrirë bazat e shenjtërores dhe bazat e velit: njëqind baza për njëqind talentet, një talent për ba.
Eksodi 39:19
Bënë gjithashtu dy unaza ari dhe i vunë në dy skajet e pektoralit, në bun e tij, që ndodhet në pjesën e brendshme të efodit.
Eksodi 39:23
Në mes të mantelit kishte një hapje, për të futur kokën; rreth e qark hapjes kishte një bu stofi të punuar, ashtu si hapja e një parzmoreje, me qëllim që të mos shqyhej.
Eksodi 39:24
Mbi bun e mantelit bënë disa shegë në ngjyrë vjollce, të purpurt dhe flakë të kuqe, me fill të përdredhur.
Eksodi 39:25
Dhe bënë disa zile prej ari të pastër; dhe i vunë në mes të shegëve në bun e mantelit, rreth e qark shegëve;
Eksodi 39:26
një zile dhe një shegë, një zile dhe një shegë, rreth e përqark, mbi bun e mantelit, për të bërë shërbimin, ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.
Eksodi 39:36
tryen me të gjitha veglat e saj dhe bukën e paraqitjes,
Eksodi 39:39
altarin prej bronzi, grilën e tij prej bronzi, shtizat e tij dhe të gjitha veglat e tij, legenin me ban e tij,
Eksodi 40:4
Do të sjellësh brenda tryen dhe do të vendosësh mbi të gjërat që duhen; do të sjellësh gjithashtu shandanin dhe do të ndesh llambat e tij.
Eksodi 40:11
Do të vajosh edhe legenin me të gjithë ban e tij dhe do ta shenjtërosh.
Eksodi 40:22
Vendosi gjithashtu tryen në çadrën e mbledhjes, në krahun verior të tabernakullit, jashtë velit.
Eksodi 40:24
Pastaj vuri shandanin në çadrën e mbledhjes, përballë tryes, nga ana jugore e tabernakullit;
Levitiku 2:4
Kur çon si fli një blatim ushqimesh të pjekura në furrë, do të jetë me kulaç prej maje mielli, pa maja, të na me vaj dhe me revani pa maja të lyer me vaj.
Levitiku 3:4
të dy veshkat dhe dhjamin që është mbi ato rreth ijeve, por do të shkëpusë bulën me dhjamë të mëlçisë së ze që ndodhet mbi veshkat.
Levitiku 4:7
Pastaj prifti do të vërë pak nga ai gjak mbi brirët e altarit të temjanit të parfumuar para Zotit, që ndodhet në çadrën e mbledhjes; do të derdhë mbetjen e gjakut të demit të vogël mbi ban e altarit të olokausteve, që ndodhet në hyrje të çadrës së mbledhjes.
Levitiku 4:18
Do të vërë pak nga ai gjak mbi brirët e altarit që është përpara Zotit, në çadrën e mbledhjes; dhe do të derdhë mbetjen e gjakut në ban e altarit të olokaustit, që është në hyrjen e çadrës së mbledhjes.
Levitiku 4:25
Pastaj prifti do të marrë me gishtin e tij pak gjak nga flijimi për mëkatin dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të olokausteve, dhe do të derdhë gjakun e cjapit mbi ban e altarit të olokaustit;
Levitiku 4:30
Pastaj prifti do të marrë me gishtin e tij pak nga gjaku i tij dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të olokaustit, dhe do të derdhë mbetjen e gjakut të tij mbi ban e altarit.
Levitiku 4:34
Pastaj prifti do të marrë me gishtin e tij pak gjak nga gjaku i flisë për mëkatin dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të olokaustit, dhe do të derdhë mbetjen e gjakut të tij mbi ban e altarit.
Levitiku 5:4
Ose në se dikush në mënyrë të pandërgjegjshme, duke folur pa u menduar thellë me but e tij, betohet se do të bëjë një të mirë apo një të keqe, çfarëdo gjë që një njeri mund të thotë me mëndjelehtësi me një betim, kur e pranon gabimin, është fajtor për secilën nga këto gjëra.
Levitiku 5:9
pastaj do të spërkasë pak gjak të flijimit për mëkatin mbi faqen e altarit, dhe mbetja e gjakut do të derdhet në ban e altarit. Ky është një flijim për mëkatin.
Levitiku 6:22
Prifti, njërit prej bijve të tij që është vajuar për t`i në vendin, do t`i bëjë këtë ofertë; sipas ligjit të përjetshëm, do të tymoset e tëra.
Levitiku 7:4
të dy veshkat, dhjami që është mbi to rreth ijeve dhe bula e dhjamur e mëlçisë së ze mbi veshkat.
Levitiku 8:11
Me pak vaj spërkati shtatë herë altarin, vajosi altarin dhe tërë pajisjet e tij, si dhe legenin dhe ban e tij, për t`i shenjtëruar.
Levitiku 8:15
Pastaj Moisiu e theri, mori gjak prej tij, e vuri me gisht mbi brirët e altarit rreth e qark dhe e pastroi altarin; pastaj derdhi gjakun në ban e altarit dhe e shenjtëroi për të bërë mbi të shlyerjen.
Levitiku 9:9
Pastaj bijtë e tij i paraqitën gjakun dhe ai ngjeu gishtin e tij në gjak dhe e vuri atë mbi brirët e altarit, dhe derdhi mbetjen e gjakut në ban e altarit;
Levitiku 10:4
Pastaj Moisiu thirri Mishaelin dhe Eltsafanin, bij të Uzielit, ungj i Aaronit, dhe u tha atyre: "Afrohuni dhe largoni vëllerit tuaj nga pjesa e përparme e shenjtërores, jashtë kampit".
Levitiku 10:6
Pastaj Moisiu u tha Aaronit, Eleazarit dhe Ithamarit, bij të tij: "Mos e zbuloni kokën tuaj dhe mos i grisni rrobat tuaja që të mos vdisni, dhe që Zoti të mos mërohet kundër tërë asamblesë; por vëllerit tuaj, e tërë shtëpia e Izraelit, të mbajnë zi për zjarrin që ka ndezur Zoti.
Levitiku 10:16
Pastaj Moisiu hetoi me kujdes për cjapin e flijimit për mëkatin; dhe ja, ishte djegur; prandaj u zemërua kundër Eleazarit dhe kundër Ithamarit, bijtë e Aaronit që kishin mbetur, duke thënë:
Levitiku 11:19
lejlekun, çdo lloj çafke, pupëzen dhe lakuriqin e natës.
Levitiku 12:5
Por në rast se lind një vaj, ajo do të jetë e papastër dy javë si në kohën e zakoneve të saj; dhe do të rrijë gjashtëdhjetë ditë për t`u pastruar nga gjaku.
Levitiku 12:6
Kur të plotësohen ditët e pastrimit të saj, pavarësisht në se është fjala për një djalë apo vaj, do t`i çojë priftit, në hyrje të çadrës së mbledhjes, një qengj motak si olokaust dhe një pëllumb të ri o një turtull, si flijim për mëkatin.
Levitiku 13:31
Në qoftë se përkundrazi prifti shqyrton plagën e qeres, dhe kjo nuk duket më e thellë se lëkura dhe në të nuk ka qime të zeza, prifti do ta izolojë shtatë ditë atë që ka plagën e qeres.
Levitiku 13:37
Por në qoftë se qerja duket se është ndaluar dhe në të janë rritur qime të zeza, qerja është shëruar; ai është i pastër dhe prifti do ta shpallë të pastër.
Levitiku 14:36
Atëherë prifti do të urdhërojë që të zbrazet shtëpia para se ai të hyjë për të shqyrtuar plagën, me qëllim që gjithçka që ndodhet në shtëpi të mos bëhet e papastër. Pastaj prifti do të hyjë për të ekzaminuar shtëpinë.
Levitiku 17:13
Dhe në qoftë se ndonjë prej bijve të Izraelit ose të të huajve që banojnë midis jush në gjah një kafshë ose një zog që mund të hahet, do të derdhë gjakun e tij dhe do ta mbulojë me dhe;
Levitiku 18:24
Mos u ndotni me asnjë nga këto gjëra, sepse me gjithë këto gjëra janë ndotur kombet që po bëhem gati t`i për përpara jush.
Levitiku 19:17
Nuk do të urresh vëllanë tënd në zemrën tënde; qorto gjithashtu fqinjin tënd, por mos u ngarko me asnjë mëkat për shkak të tij.
Levitiku 20:23
Dhe nuk do të ndiqni zakonet e kombeve që unë po bëhem gati t`i për përpara jush; ata i kanë bërë tërë këto gjëra, prandaj unë i urrej.
Levitiku 21:10
Por ai që është kryeprift midis vëllerve të tij, mbi kokën e të cilit është vënë vaji i vajosjes dhe që është shenjtëruar për të veshur rrobat e shenjta, nuk do të zbulojë kokën dhe nuk do të shqyejë rrobat.
Levitiku 21:20
as gungaçi as shkurtabiqi as ai që ka një njollë në sy apo një ekzemë, a zgjeben apo herdhet të shtypura.
Levitiku 22:22
Nuk do t`i ofroni Zotit një viktimë të verbër, të çalë apo të gjymtuar, apo që ka ulcera, ekzemë ose zgjebe; dhe nuk do të bëni mbi altar flijime me zjarr për Zotin.
Levitiku 24:6
Do t`i vendosësh në dy radhë, gjashtë në çdo radhë, mbi tryen prej ari të pastër, përpara Zotit.
Levitiku 25:8
Gjithashtu do të llogaritësh për vete shtatë të shtuna vitesh: shtatë herë shtatë vjet; këto shtatë javë vitesh do të bëjnë për ty një periudhë prej dyzet e nëntë vjetësh.
Levitiku 25:15
Do të blesh nga fqinji yt në ba të numrit të viteve që kanë kaluar mbas jubileut, dhe ai do të të shesë në ba të numrit të viteve të korrjes.
Levitiku 25:16
Sa më tepër vite mbeten, aq më tepër do ta ngresh çmimin; sa më pak vite mbeten, aq më shumë do ta ulësh çmimin; sepse ai të shet në ba të numrit të korrjeve.
Levitiku 25:46
Dhe mund t`ua lini si trashëgim bijve tuaj pas jush, si pronë e tyre; mund t`i shfrytëzoni si skllevër për gjithnjë; por, sa për vëllerit tuaj, bijtë e Izraelit, askush nuk do të sundojë mbi tjetrin me ashpërsi.
Levitiku 25:48
pas shitjes së tij, mund të blihet përsëri; mund ta riblejë një nga vëllerit e tij.
Levitiku 25:50
Do të bëjë llogarinë me blerësin e tij, qysh prej vitit që iu shit atij deri në vitin e jubileut; dhe çmimi që do të paguhet do të llogaritet në ba të numrit të viteve, duke i vlerësuar ditët e tij si ato të një argati.
Levitiku 25:51
Në qoftë se mbeten akoma shumë vjet, do ta paguajë shpengimin e tij në ba të numrit të tyre dhe çmimit me të cilin qe blerë;
Levitiku 25:52
po të jetë se mbeten vetëm pak vite për të arritur në jubile, do ta bëjë llogarinë me blerësin e tij dhe do ta paguajë çmimin e shpengimit të tij në ba të pak viteve që kanë mbetur.
Levitiku 26:11
Unë do ta vendos banesën time midis jush dhe nuk do t`ju për.
Levitiku 26:36
Atyre prej jush që do të shpëtojnë do t`u kall në zemër tmerrin në vendin e armiqve të tyre; fërfërima e një gjethi që lëviz do t`i bëjë që t`ua mbathin këmbëve; do të turren ashtu siç iket përpara shpatës dhe do të bien pa i ndjekur askush.
Levitiku 26:41
sa që më kanë shtyrë të bëhem armik i tyre dhe t`i çoj në vendin e armiqve të tyre; në rast se zemra e tyre e parrethprerë do të përulet dhe do të pranojë ndëshkimin e paudhësisë së tyre,
Levitiku 27:3
në rast se vlerësimi yt ka të bëjë me një mashkull njëzet vjeç e lart, deri në gjashtëdhjetë vjeç, atëherë vlerësimi yt do të jetë pesëdhjetë sikla argjendi, simbas siklit të shenjtërores.
Levitiku 27:5
Për ata që janë pesë vjeç e lart, deri njëzet vjeç, vlerësimi yt do të jetë njëzet sikla për një mashkull dhe dhjetë sikla për një femër.
Levitiku 27:10
Ai nuk do të mund as ta vendësojë, as ta këmbejë, as një të mirë me një të keqe, as një të keqe me një të mirë; por, edhe sikur të këmbente një kafshë me një tjetër, që të dyja do të jenë gjë e shenjtë.
Levitiku 27:16
Në qoftë se dikush i shenjtëron Zotit një arë, pronë e tij, vlerësimi i saj do të bëhet në ba të farës së nevojshme për të: pesëdhjetë sikla argjendi për një omer farë elbi.
Levitiku 27:25
Të gjitha vlerësimet e tua do të bëhen në sikla të shenjtërores; një sikël vlen njëzet gere.
Numrat 1:2
"Bëni regjistrimin e gjithë asamblesë së bijve të Izraelit në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar një për një emrat e çdo mashkulli.
Numrat 1:3
Nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që në Izrael mund të shkojnë në luftë; ti dhe Aaroni do t`i regjistroni, grup pas grupi.
Numrat 1:10
nga bijtë e Jozefit, për Efraimin, Elishama, bir i Amihudit; për Manasën, Gamalieli, bir i Pedahtsurit;
Numrat 1:12
nga Dani, Ahiezeri, bir i Amishadaidit;
Numrat 1:18
dhe thirrën tërë asamblenë, ditën e parë të muajit të dytë; ata u treguan fisin e tyre, në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar personat me moshë njëzet vjeç e lart, një për një.
Numrat 1:20
Nga bijtë e Rubenit, i parëlinduri i Izraelit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar emrat e të gjithë meshkujve, një për një, nga mosha njëzet vjeç e lart, tërë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:21
ata që u regjistruan nga fisi i Rubenit ishin dyzet e gjashtë mijë e pesëqind.
Numrat 1:22
Nga bijtë e Simeonit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, ata që u regjistruan duke numëruar emrat e të gjithë meshkujve, një për një, nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:24
Nga bijtë e Gadit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar emrat e atyre që ishin njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:25
ata që u regjistruan nga fisi i Gadit ishin dyzet e pesë mijë e gjashtëqind e pesëdhjetë.
Numrat 1:26
Nga bijtë e Judës, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat e tyre nga njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:28
Nga bijtë e Isakarit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:30
Nga bijtë e Zabulonit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre duke i numëruar nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:32
Ndër bijtë e Jozefit: nga bijtë e Efraimit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë për të shkuar në luftë:
Numrat 1:33
ata që u regjistruan nga fisi i Efraimit ishin dyzet mijë e pesëqind.
Numrat 1:34
Nga bijtë e Manasit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:36
Nga bijtë e Beniaminit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:38
Nga bijtë e Danit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:40
Nga bijtë e Asherit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:41
ata që u regjistruan nga fisi i Asherit ishin dyzet e një mijë e pesëqind.
Numrat 1:42
Nga bijtë e Neftalit, trashëgimtarët e tyre në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë:
Numrat 1:45
Kështu tërë bijtë e Izraelit që u regjistruan në ba të shtëpive të etërve të tyre, nga mosha njëzet vjeç e lart, domethënë tërë njerëzit që në Izrael ishin të aftë të shkonin në luftë,
Numrat 2:11
dhe ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet e gjashtë mijë e pesëqind.
Numrat 2:15
ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet e pesë mijë e gjashtëqind e pesëdhjetë.
Numrat 2:19
ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet mijë e pesëqind.
Numrat 2:20
Pranë tij do të rë vend fisi i Manasit; prijësi i bijve të Manasit është Gamalieli, bir i Pedahtsurit;
Numrat 2:25
Në krahun perëndimor do të jetë flamuri i kampit të Danit simbas renditjes së tij; prijësi i bijve të Danit është Ahiezeri, bir i Amishadait;
Numrat 2:27
Pranë tij do të rë vend fisi i Asherit; prijësi i bijve të Asherit është Pagieli, bir i Okranit;
Numrat 2:28
ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet e një mijë e pesëqind.
Numrat 2:32
Këta janë bijtë e Izraelit që u regjistruan në ba të shtëpive të etërve të tyre. Të gjithë ata që u regjistruan në kampet e ndryshme simbas divizioneve të tyre ishin gjashtëqind e tre mijë e pesëqind e pesëdhjetë.
Numrat 3:15
"Bëj regjistrimin e bijve të Levit në ba të shtëpive të etërve të tyre dhe të familjeve të tyre; do të bësh regjistrimin e të gjithë meshkujve një muajsh e lart".
Numrat 3:20
bijtë e Merarit, simbas familjeve të tyre, ishin Mahli dhe Mushi. Këto janë familjet e Levitëve, në ba të shtëpive të etërve të tyre.
Numrat 3:31
Detyrat e tyre kishin të bënin me arkën, me tryen, me shandanin, me altarët dhe me orenditë e shenjtërores me të cilat ata kryenin shërbimin, me velin dhe gjithë punën që lidhet me këto gjëra.
Numrat 3:39
Tërë Levitët e regjistruar nga Moisiu dhe Aaroni në ba të familjeve të tyre simbas urdhrit të Zotit, të gjithë meshkujt që nga mosha një muajsh e lart ishin njëzet mijë.
Numrat 3:43
Të gjithë të parëlindurit meshkuj që u regjistruan duke numëruar emrat e tyre nga mosha një muajsh e lart, ishin njëzet e dy mijë e dyqind e shtatëdhjetë e tre.
Numrat 3:47
do të marrësh pesë sikla për frymë, simbas siklit të shenjtërores; sikli ka njëzet gere.
Numrat 4:2
"Numëroni bijtë e Kehathit, midis bijve të Levit, në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre,
Numrat 4:7
Do të shtrijnë një cohë ngjyrë vjollce mbi tryen e bukëve të paraqitjes dhe do të vënë mbi të pjatat, gotat, legenët dhe kupat e libacioneve; mbi të do të jetë edhe buka e përjetshme.
Numrat 4:22
"Numëro edhe bijtë e Gershonit, në ba të shtëpive të etërve të tyre dhe të familjeve të tyre.
Numrat 4:29
Do të bësh regjistrimin e bijve të Merarit në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre;
Numrat 4:34
Moisiu, Aaroni dhe prijësit e asamblesë kryen, pra, regjistrimin e bijve të Kehathitëve në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre,
Numrat 4:38
Ata që u regjistruan nga bijtë e Gershonit në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre,
Numrat 4:40
ata që u regjistruan në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, ishin dy mijë e gjashtëqind e tridhjetë.
Numrat 4:42
Ata që u regjistruan nga familjet e bijve të Merarit në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre,
Numrat 4:46
Të gjithë ata që u regjistruan nga Levitët, që Moisiu, Aaroni dhe prijësit e Izraelit i regjistruan, në ba të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre,
Numrat 4:49
Ata u regjistruan, simbas urdhrit të Zotit për Moisiun, secili në ba të shërbimit që duhet të bënte dhe të asaj që duhet të mbante. Kështu ata u regjistruan nga ai, ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.
Numrat 5:14
në qoftë se një ndjenjë zilie e dhe bëhet xheloz për gruan e tij që është fëlliqur; ose në qoftë se një ndjenjë zilie e dhe ai bëhet xheloz për gruan e tij edhe sikur ajo të mos jetë fëlliqur,
Numrat 5:30
ose në rastin kur ndjenja e xhelozisë e një burrë dhe ky bëhet xheloz për gruan e tij; ai do ta paraqesë gruan e tij para Zotit dhe prifti do të zbatojë me të plotësisht këtë ligj.
Numrat 6:15
një shportë me bukë të ndorme të përgatitura me majë mielli, me kuleç të na me vaj, një revani pa maja të lyer me vaj, me ofertat e tyre ushqimore dhe libacionet e tyre.
Numrat 6:21
Ky është ligji për nazireun që i ka premtuar Zotit një ofertë për shenjtërimin e tij, veç atyre që mjetet e tij do t`i lejojnë të bëjë. Në ba të kushtit të lidhur, ai duhet të sillet në pajtim me ligjin e shenjtërimit të tij".
Numrat 7:66
Ditën e dhjetë i erdhi radha Ahiezerit, birit të Amishadait, prijësit të bijve të Danit.
Numrat 7:71
dhe, si flijim falënderimi, dy qe, pesë desh, pesë cjep dhe pesë qengja motakë. Kjo qe oferta e Ahiezerit, birit të Amishadait.
Numrat 7:86
të dymbëdhjetë kupat prej ari të mbushura me parfum peshonin dhjetë sikla secila, simbas siklit të shenjtërores; gjithë ari i kupave peshonte njëqind e njëzet sikla.
Numrat 7:88
Shuma e kafshëve si flijim falënderimi ishte njëzet e katër dema të vegjël, gjashtëdhjetë desh, gjashtëdhjetë cjep dhe gjashtëdhjetë qengja motakë. Këto ishin dhuratat për kushtimin e altarit pas vajosjes së tij.
Numrat 7:89
Dhe kur Moisiu hynte në çadrën e mbledhjes për të folur me Zotin, dëgjonte rin e tij që i fliste nga pjesa e sipërme e pajtuesit që ndodhet mbi arkën e dëshmisë midis dy kerubinëve; kështu i fliste Zoti.
Numrat 8:24
"Kjo është ajo që u takon Levitëve; nga mosha njëzet e pesë vjeç e lart Leviti do të hyjë në çadrën e mbledhjes për të kryer shërbimet e rastit;
Numrat 8:26
Do të mund të ndihmojë vëllerit e tij në çadrën e mbledhjes, ndërsa këta kryejnë detyrat e tyre; por ai vetë nuk do të kryejë asnjë shërbim. Kështu do të veprosh me Levitët lidhur me detyrat e tyre".
Numrat 10:11
Por ndodhi që në vitin e dytë, në muajin e dytë, ditën e njëzetë të muajit, reja u ngrit mbi tabernakullin e dëshmisë.
Numrat 10:25
Pastaj filloi të lëvi flamuri i kampit të bijve të Danit, i ndarë simbas formacioneve të tij, që përbënte praparojën e të gjitha kampeve. Divizioni i Danit komandohej nga Ahiezieri, bir i Amishadait.
Numrat 11:1
Por populli u ankua dhe kjo nuk tingëlloi mirë në veshët e Zotit; sa e dëgjoi, Zoti u zemërua, dhe zjarri i tij shpërtheu midis tyre dhe shkatërroi skajin e kampit.
Numrat 11:10
Por Moisiu dëgjoi popullin që ankohej, në të gjitha familjet e tij, secili në hyrje të çadrës së vet; zemërimi i Zotit shpërtheu me të madhe dhe kjo nuk i pëlqeu aspak edhe Moisiut.
Numrat 11:19
Dhe do ta hani jo për një ditë, jo për dy ditë, jo për pesë ditë, jo për dhjetë ditë, jo për njëzet ditë,
Numrat 11:33
Kishin akoma mishin ndër dhëmbë dhe nuk e kishin përtypur akoma, kur zemërimi i Zotit kundër popullit u ndez dhe ai e goditi popullin me një plagë shumë të rëndë.
Numrat 12:3
(Sepse Moisiu ishte një njeri shumë zemërbutë, më tepër se kushdo mbi faqen e dheut).
Numrat 12:9
Kështu zemërimi i Zotit u ndez kundër tyre, pastaj ai u largua.
Numrat 12:10
Kur reja u tërhoq nga pjesa e sipërme e çadrës, Miriami ishte bërë lebroze e bardhë si bora; Aaroni e shikoi Miriamin, dhe ja, ajo ishte lebroze.
Numrat 13:7
Igali, bir i Jozefit, për fisin e Isakarit;
Numrat 13:11
Gadi, bir i Susit, për fisin e Jozefit, domethënë për fisin e Manasit;
Numrat 13:25
Mbas dyzet ditësh ata u kthyen nga vëzhgimi i vendit,
Numrat 14:1
Atëherë tërë asambleja ngriti rin dhe filloi të bërtasë; dhe atë natë populli qau.
Numrat 14:18
"Zoti është i ngadaltë në zemërim dhe i madh në mëshirë; ai fal padrejtësinë dhe mëkatin, por nuk lë pa ndëshkuar fajtorin, duke dënuar paudhësinë e etërve te bijtë, deri në brezin e tretë ose të katërt".
Numrat 14:22
dhe tërë këta njerëz që kanë parë lavdinë time dhe mrekullitë që kam bërë në Egjipt e në shkretëtirë, dhe më kanë tunduar dhjetë herë dhe nuk e kanë dëgjuar rin tim,
Numrat 14:29
Kufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë; ju të gjithë që jeni regjistruar, nga mosha njëzet vjeç e lart, dhe që keni murmuritur kundër meje,
Numrat 14:33
Dhe bijtë tuaj do të kullosin kopetë në shkretëtirë dyzet vjet me radhë dhe do të mbajnë ndëshkimin për pabesitë tuaja, deri sa të treten kufomat tuaja në shkretëtirë.
Numrat 14:34
Në ba të numrit të ditëve që keni përdorur për të vëzhguar vendin, domethënë dyzet ditë, për çdo ditë do të mbani fajin tuaj një vit, gjithsej, pra, dyzet vjet; dhe kështu do të kuptoni se ç`do të thotë që unë jam tërhequr nga ju.
Numrat 14:44
Me gjithë atë ata patën guximin të ngjiten në majë të malit; por arka e besëlidhjes së Zotit dhe Moisiu nuk lëvin nga mesi i kampit.
Numrat 15:39
Do të jetë një thek të cilin do ta shikoni për të kujtuar të gjitha urdhërimet e Zotit dhe për t`i zbatuar, dhe jo për të ndjekur zemrën tuaj dhe sytë tuaja që ju çojnë në kurvërim.
Numrat 16:10
Ai ju ka afruar ndaj vetes ty dhe të gjithë vëllerit e tu, bij të Levit bashkë me ty. Po tani kërkon të kesh edhe priftërinë?
Numrat 16:15
Atëherë Moisiu u zemërua shumë dhe i tha Zotit: "Mos prano blatimin e tyre; unë nuk kam marrë prej tyre as edhe një gomar dhe nuk u kam bërë atyre asnjë padrejtësi".
Numrat 16:22
Por ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: "O Perëndi, Perëndia i frymëve të çdo mishi! Sepse një njeri i vetëm ka mëkatuar, a duhet të zemërohesh ti me të gjithë asamblenë?".
Numrat 16:46
Kështu Moisiu i tha Aaronit: "Merr temjanicën, vër brenda saj zjarr të marrë nga altari, vendos mbi të temjan dhe çoje shpejt në mes të asamblesë, dhe bëj shlyerjen e fajit për ta, sepse ka shpërthyer zemërimi i Zotit, dhe plaga ka filluar".
Numrat 18:2
Do të afrosh gjithashtu vëllerit e tu, fisin e Levit, fisin e atit tënd, me qëllim që të bashkohen me ty dhe të të shërbejnë, kur ti dhe bijtë e tu do të jeni para çadrës së dëshmisë.
Numrat 18:5
Ju do të kryeni, pra, shërbimin e shenjtërores dhe të altarit, që të mos ketë më zemërim kundër bijve të Izraelit.
Numrat 18:6
Ja, unë vetë mora vëllerit tuaj, Levitët, nga mesi i bijve të Izraelit; ata ju janë dhënë dhuratë nga Zoti për të kryer shërbimet e çadrës së mbledhjes.
Numrat 18:16
Dhe ata që duhet të shpengosh, do t`i shpengosh në moshën një muajsh, simbas vlerësimit tënd, për pesë sikla argjendi, simbas siklit të shenjtërores, që është njëzet gere.
Numrat 20:3
Kështu populli u grind me Moisiun dhe i foli, duke i thënë: "Të kishim vdekur kur vdiqën vëllerit tanë para Zotit!
Numrat 20:16
Por, kur i thirrëm Zotit, ai e dëgjoi rin tonë dhe dërgoi një Engjëll dhe na nxori nga Egjipti; dhe tani jemi në Kadesh, një qytet në afërsi të kufijve tuaj.
Numrat 21:3
Zoti e dëgjoi rin e Izraelit dhe ia shtiu në dorë Kananejtë; dhe ai i shkatërroi plotësisht ata bashkë me qytetet e tyre, dhe ky vend u quajt Hormah.
Numrat 21:8
Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Bëj një gjarpër flakërues dhe vëre mbi një shti; kështu çdo njeri që do të kafshohet prej tij dhe do ta shikojë, ka për të jetuar".
Numrat 21:9
Moisiu bëri atëherë një gjarpër prej bronzi dhe e vuri mbi një shti, dhe ndodhte që, kur një gjarpër kafshonte dikë, në rast se ky shikonte gjarprin prej bronzi, ai vazhdonte të jetonte.
Numrat 21:12
U nisën që këtej dhe u vendosën në luginën e Zeredit.
Numrat 21:32
Pastaj Moisiu dërgoi njerëz për të vëzhguar Jaazerin, dhe kështu Izraelitët pushtuan qytetet e territorit të tij dhe përzunë Amorejtë që ndodheshin aty.
Numrat 22:22
Por zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai ishte nisur; dhe Engjëlli i Zotit i doli rrugës si armik kundër tij. Ai i kishte hipur gomaricës së tij dhe kishte me vete dy shërbëtorë.
Numrat 22:27
Gomarica pa Engjëllin e Zotit dhe u shtri nën Balaamin; zemërimi i Balaamit u shtua dhe ai rrahu gomaricën me bastunin e tij.
Numrat 24:10
Atëherë zemërimi i Balakut u ndez kundër Balaamit; kështu ai rrahu duart dhe Balaku i tha Balaamit: "Unë të thirra për të mallkuar armiqtë e mi, kurse ti i bekove tri herë me radhë.
Numrat 25:3
Kështu Izraeli u bashkua me Baal-Peorin, dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit.
Numrat 25:4
Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Merr të gjithë krerët e popullit, vriti e vari para Zotit përjashta, në diell me qëllim që zemërimi i zjarrtë i Zotit të largohet nga Izraeli".
Numrat 25:6
Dhe ja, që një nga bijtë e Izraelit erdhi dhe u paraqiti vëllerve të tij një grua madianite, para syve të Moisiut dhe tërë asamblesë së bijve të Izraelit, ndërsa këta po qanin në hyrjen e çadrës së mbledhjes.
Numrat 25:7
Duke parë këtë skenë, Finehasi, bir i Eleazarit, që ishte bir i priftit Aaron, u ngrit në mes të asamblesë dhe mori në dorë një shti,
Numrat 25:9
Nga kjo fatkeqësi vdiqën njëzet e katër mijë veta.
Numrat 25:11
"Finehasi, bir i Eleazarit, që ishte bir i priftit Aaron, e largoi zemërimin tim nga bijtë e Izraelit, sepse ai ishte i frymëzuar nga po ajo xhelozia ime; kështu në xhelozinë time nuk i kam shfarosur bijtë e Izraelit.
Numrat 25:13
që do të jetë për të dhe për pasardhësit pas tij besëlidhja e një priftërie të përjetshme, sepse është treguar i zellshëm për Perëndinë e tij dhe ka kryer shlyerjen e fajit për bijtë e Izraelit".
Numrat 26:2
"Bëni regjistrimin e tërë popullsisë së bijve të Izraelit, nga mosha njëzet e një vjeç e lart, në ba të shtëpive të etërve të tyre, të të gjithë atyre që në Izrael mund të shkojnë në luftë".
Numrat 26:4
"Të bëhet regjistrimi i njerëzve nga mosha njëzet e një vjeç e lart ashtu si e ka urdhëruar Zoti Moisiun dhe bijtë e Izraelit, kur dolën nga vendi i Egjiptit".
Numrat 26:7
Këto janë familjet e Rubenitëve; ata që u regjistruan në radhët e tyre qenë dyzet e tre mijë e shtatëqind e tridhjetë veta.
Numrat 26:13
nga Zerahu, familja e Zerahitëve; nga Sauli, familja e Saulitëve.
Numrat 26:14
Këto janë familjet e Simeonitëve: njëzet e dy mijë e dyqind veta.
Numrat 26:18
Këto janë familjet e bijve të Gadit, në ba të regjistrimit: dyzet mijë e pesëqind veta.
Numrat 26:20
Bijtë e Judës simbas familjeve të tyre qenë: nga Shelahu, familja e Shelanitëve; nga Peretsi, familja e Peretsitëve; nga Zerahu, familja e Zerahitëve.
Numrat 26:22
Këto janë familjet e Judës në ba të regjistrimit: shtatëdhjetë e gjashtë mijë e pesëqind veta.
Numrat 26:25
Këto janë familjet e Isakarit në ba të regjistrimit: gjithsej gjashtëdhjetë e katër mijë e treqind.
Numrat 26:27
Këto janë familjet e Zabulonitëve në ba të regjistrimit: gjithsej gjashtëdhjetë mijë e pesëqind.
Numrat 26:28
Bijtë e Jozefit simbas familjeve të tyre qenë: Manasi dhe Efraimi.
Numrat 26:30
Këta janë bijtë e Galaadit: nga Jezeri, familja e Jezeritëve; nga Heleku, familja e Helekitëve;
Numrat 26:37
Këto janë familjet e bijve të Efraimit në ba të regjistrimit: gjithsej tridhjetë e dy mijë e pesëqind. Këta janë bijtë e Jozefit simbas familjeve të tyre.
Numrat 26:41
Këta janë bijtë e Beniaminit simbas familjeve të tyre. Ata që u regjistruan ishin dyzet e pesë mijë e gjashtëqind.
Numrat 26:43
Shuma e familjeve të Shuhamitëve në ba të regjistrimit ishte gjashtëdhjetë e katër mijë e katërqind.
Numrat 26:47
Këto janë familjet e bijve të Asherit në ba të regjistrimit: pesëdhjetë e tre mijë e katërqind.
Numrat 26:50
Këto janë familjet e Neftalit simbas familjeve të tyre. Ata që u regjistruan qenë dyzet e pesë mijë e katërqind.
Numrat 26:54
Atyre që janë më të shumtë do t`u japësh në trashëgimi një pjesë më të madhe; atyre që janë në numër më të vogël do t`u japësh një pjesë më të vogël; secili do të marrë pjesën e tij në ba të regjistrimit.
Numrat 26:55
Por ndarja e vendit do të bëhet me short; ata do të marrin trashëgiminë e tyre në ba të emrave të fiseve atërore.
Numrat 26:62
Ata që u regjistruan në radhët e tyre qenë njëzet e tre mijë veta; të gjithë ishin meshkuj me moshë një muajsh e lart. Ata nuk u regjistruan bashkë me bijtë e tjerë të Izraelit, sepse atyre nuk iu dha asnjë trashëgimi midis bijve të Izraelit.
Numrat 27:1
Pastaj u afruan bijat e Tselofehadit, birit të Heferit, bir i Galaadit, bir i Makirit, bir i Manasit, i familjeve të Manasit, birit të Jozefit; dhe këto janë emrat e bijave: Mahlah, Noah, Hoglah, Milkah dhe Thirtsah,
Numrat 27:4
Pse duhet të humbasë emri i atit tonë në mes të familjes së tij nga që nuk pati bij? Na jep, pra, një pronë në mes të vëllerve të atit tonë".
Numrat 27:7
"Bijat e Tselofehadit kanë hak. Po, do t`u japësh atyre si trashëgimi një pronë midis vëllerve të atit të tyre dhe do t`u kalosh atyre trashëgiminë e atit të tyre.
Numrat 27:9
Në qoftë se nuk ka asnjë bijë, trashëgiminë e tij do t`ua jepni vëllerve të tij.
Numrat 27:10
Në rast se nuk ka vëller, trashëgiminë e tij do t`ua jepni vëllerve të atit të tij.
Numrat 29:18
me blatimin e tyre ushqimor dhe libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 29:21
bashkë me blatimet e tyre ushqimore dhe libacionet për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 29:24
bashkë me blatimin e tyre të ushqimit dhe të libacioneve për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre simbas normave të caktuara,
Numrat 29:27
me blatimin e tyre ushqimor dhe libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 29:30
me blatimet e tyre të ushqimit dhe me libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 29:33
bashkë me blatimin e ushqimit dhe të libacioneve të tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 29:37
me blatimin e tyre të ushqimit dhe me libacionet e tyre për demin e vogël, për dashin dhe për qengjat, në ba të numrit të tyre, simbas normave të caktuara,
Numrat 30:6
Por në qoftë se ajo martohet ndërsa është e lidhur me kushte ose ka një detyrim të lidhur në mënyrë të paarsyeshme me but e saja,
Numrat 30:8
Por në qoftë se bashkëshorti i saj, ditën që e mëson, i kundërvihet, ai do të anulojë kushtin që ajo ka lidhur dhe detyrimin që ka marrë në mënyrë të paarsyeshme me but e saj; dhe Zoti do ta falë.
Numrat 30:12
Por në qoftë se i shoqi i anulon ditën që i ka marrë vesh të gjitha ato që kanë dalë nga but e saj, qofshin kushte apo detyrime me të cilat është lidhur; këto nuk do të jenë të vlefshme, bashkëshorti i saj i ka anuluar dhe Zoti do ta falë.
Numrat 30:16
Këto janë statutet që Zoti i ka dhënë me porosi Moisiut lidhur me marrëdhëniet, midis bashkëshortit dhe bashkëshortes, midis atit dhe bijës, kur ajo është akoma vaj në shtëpinë e atit të saj.
Numrat 31:14
Por Moisiu u zemërua me komandantët e ushtrisë, me krerët e mijësheve dhe të qindësheve, që po ktheheshin nga kjo fushatë lufte.
Numrat 31:26
"Ti, me gjithë priftin Eleazar dhe me kryefamiljarët e asamblesë, llogarite tërë plaçkën e në, njerëzit dhe bagëtinë;
Numrat 32:1
Bijtë e Rubenit dhe bijtë e Gadit kishin një sasi jashtëzakonisht të madhe bagëtish; dhe kur panë që vendi i Jazerit dhe vendi i Galaadit ishin një tokë e përshtatshme për të rritur bagëti,
Numrat 32:3
"Atarothi, Diboni, Jaazeri, Nimrahu, Heshboni, Elealehu, Sebami, Nebo dhe Beoni,
Numrat 32:6
Por Moisiu iu përgjegj bijve të Gadit dhe bijve të Rubenit: "A duhet të shkojnë në luftë vëllerit tuaj, ndërsa ju po rrini këtu?
Numrat 32:7
Pse duhet të demoralizoni zemrat e bijve të Izraelit që të hyjnë në vendin që u ka dhënë Zoti?
Numrat 32:9
U ngjitën deri në luginën e Eshkolit; dhe, pasi e panë vendin, i demoralizuan zemrat e bijve të Izraelit, dhe kështu këta nuk hynë në vendin që Zoti u kishte dhënë.
Numrat 32:10
Kështu zemërimi i Zotit u ndez atë ditë dhe ai u betua, duke thënë:
Numrat 32:11
"Me siguri asnjë nga njerëzit, që kanë ardhur nga vendi i Egjiptit në moshën njëzet e një vjeç e lart nuk do ta shohë kurrë vendin që jam betuar t`u jap Abrahamit, Isaut dhe Jakobit, sepse ata nuk më kanë ndjekur plotësisht,
Numrat 32:12
me përjashtim të Kalebit, birit të Jenufeut, i quajtur Kenizeu, dhe të Jozueut, birit të Nunit, sepse këta e kanë ndjekur plotësisht Zotin".
Numrat 32:13
Kështu zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit; dhe ai bëri të enden dyzet vjet në shkretëtirë, deri sa mbaroi gjithë brezi që kishte bërë të këqia para Zotit.
Numrat 32:14
Dhe ja, ju po zini vendin e etërve tuaj, një farë mëkatarësh, për të rritur edhe më zemërimin e zjarrtë të Zotit kundër Izraelit.
Numrat 32:33
Moisiu u dha kështu bijve të Gadit, bijve të Rubenit dhe gjysmës së fisit të Manasit, birit të Jozefit, mbretërinë e Sihonit, mbretit të Amorejve, dhe mbretërinë e Ogut, mbretit të Bashabit, vendin me qytetet përreth.
Numrat 32:35
Atroth-Shofanin, Jaazerin, Jogbehahun,
Numrat 33:2
Moisiu shënoi me shkrim vendet e tyre të nisjes, për çdo etapë, sipas urdhrave të Zotit; dhe këto janë etapat e tyre, në ba të vendnisjeve të tyre.
Numrat 33:30
U nisën nga Hashmonahu dhe fushuan në Mozeroth.
Numrat 33:31
U nisën nga Mozerothi dhe fushuan nga Bene-Jaakan.
Numrat 33:38
Pastaj prifti Aaron u ngjit në malin Hor me urdhër të Zotit dhe vdiq aty në vitin e dyzetë prej kohës kur bijtë e Izraelit kishin dalë nga vendi i Egjiptit, ditën e parë të muajit të pestë.
Numrat 33:39
Aaroni ishte njëqind e njëzet e tre vjeç kur vdiq në malin Hor.
Numrat 33:54
Do ta ndani me short vendin, simbas familjeve tuaja. Familjeve më të mëdha do t`u jepni një pjesë më të madhe, dhe më të voglave një pjesë më të vogël. Secili do të marrë atë që do t`i bjerë me short; ndarjet do të bëhen në ba të fiseve të etërve tuaj.
Numrat 34:14
sepse fisi i bijve të Rubenit, në ba të shtëpive të etërve të tyre, dhe fisi i bijve të Gadit, në ba të shtëpive të etërve të tyre, dhe gjysma e fisit të Manasit e kanë marrë trashëgiminë e tyre.
Numrat 34:23
prijësi Haniel, bir i Efodit, për bijtë e Jozefit, nga fisi i bijve të Manasit;
Numrat 35:6
Ndër qyetet që do t`u jepni Levitëve do të caktoni qytete strehimi, në të cilat mund të gjejë strehim ai që ka vrarë dikë; dhe këtyre qyteteve do t`u shtoni dyzet e dy qytete të tjera.
Numrat 35:7
Gjithsej qytetet që do t`u jepni Levitëve do të jenë, pra, dyzet e tetë bashkë me tokat për kullotë.
Numrat 35:24
atëherë asambleja do të gjykojë midis atij që ka goditur dhe hakmarrësit të gjakut në ba të këtyre rregullave.
Numrat 35:30
Në qoftë se dikush vret një person, vrasësi do të vritet në ba të deponimit të dëshmitarëve; por nuk do të dënohet askush në ba të deponimit të një dëshmitari të vetëm.
Numrat 36:1
Kryefamiljarët e bijve të Galaadit, birit të Makielit, bir i Manasit, të familjeve të bijve të Jozefit, u ngritën më këmbë dhe i dolën përpara Moisiut dhe prijësve, kryefamiljarëve të bijve të Izraelit,
Numrat 36:5
Atëherë Moisiu urdhëroi bijtë e Izraelit simbas porosisë që kishte nga Zoti, duke thënë: "Fisi i bijve të Jozefit e ka mirë.
Numrat 36:8
Dhe çdo vaj që zotëron një trashëgimi në një nga fiset e bijve të Izraelit, do të martohet me një burrë që i përket një familjeje të fisit të atit të saj; kështu çdo bir i Izraelit do të ruajë trashëgiminë e etërve të tij.
Numrat 36:12
u martuan në familjet e bijve të Manasit, birit të Jozefit, dhe trashëgimia e tyre mbeti në fisin e familjes së tyre.
Ligji i Përtërirë 1:3
Në vitin e dyzetë në muajin e njëmbëdhjetë, ditën e parë të muajit, Moisiu u foli bijve të Izraelit, simbas porosive që i kishte dhënë Zoti,
Ligji i Përtërirë 1:16
Në atë kohë u dhashë këtë urdhër gjykatësve tuaj, duke u thënë: "Dëgjoni dhe gjykoni me drejtësi grindjet midis vëllerve tuaj, midis një njeriu dhe të vëllait ose të huajit që ndodhet pranë tij.
Ligji i Përtërirë 1:28
Ku mund të shkojmë? Vëllerit tonë na pezmatuan zemrën duke na thënë: Është një popull më i madh dhe më shtatlartë se ne; qytetet janë të mëdha dhe të fortifikuara deri në qiell; pamë bile edhe bijtë e Anakimit".
Ligji i Përtërirë 1:34
"Kështu Zoti dëgjoi fjalët tuaja, u zemërua dhe u betua duke thënë:
Ligji i Përtërirë 1:37
Edhe kundër meje Zoti u zemërua për fajin tuaj dhe tha: "As ti nuk ke për të hyrë;
Ligji i Përtërirë 2:4
Dhe urdhëron popullin duke i thënë: Jeni duke kaluar kufirin e bijve të Ezaut, vëllerve tuaj, që banojnë në Seir; ata do të kenë frikë nga ju; prandaj hapni sytë;
Ligji i Përtërirë 2:7
Sepse Zoti, Perëndia yt, të ka bekuar në gjithë punën e duarve të tua; është kujdesur për udhëtimin tënd nëpër shkretëtirën e madhe. Zoti, Perëndia yt, ka qenë me ty gjatë këtyre dyzet viteve dhe asgjë nuk të ka munguar".
Ligji i Përtërirë 2:8
Kështu kaluam përtej bijve të Ezaut, vëllerve tanë, që banonin në Seir dhe, duke evituar rrugën e Arabahut, si dhe Eliathin dhe Etsion-Geberin, u tërhoqëm dhe vazhduam duke kaluar nëpër shkretëtirën e Moabit.
Ligji i Përtërirë 2:13
Tani çohuni dhe kaloni përroin e Zeredit". Kështu ne kapërcyem përroin e Zeredit.
Ligji i Përtërirë 2:14
Koha e nevojshme për të arritur nga Kadesh-Barnea deri në kalimin e përroit të Zeredit, ishte tridhjetë e tetë vjet, deri sa tërë brezi i luftëtarëve të zhdukej plotësisht nga kampi, ashtu si u qe betuar atyre Zoti.
Ligji i Përtërirë 2:25
Sot do të filloj t`u kall frikën dhe terrorin tënd popujve nën tërë qiejt, të cilët do të dëgjojnë të flitet për ty, do të dridhen dhe do t`i rë ankthi nga shkaku yt.
Ligji i Përtërirë 3:18
Në atë kohë unë ju dhashë këtë urdhër, duke thënë: "Zoti, Perëndia juaj, ju ka dhënë këtë vend që ta zotëroni. Ju të gjithë, njerëz trima, do të kaloni Jordanin të armatosur, në krye të bijve të Izraelit, të vëllerve tuaj.
Ligji i Përtërirë 3:20
për deri sa Zoti t`i lërë vëllerit tuaj të çlodhen, ashtu siç bëri me juve, dhe të shtien edhe ata në dorë vendin që Zoti, Perëndia juaj, u jep atyre matanë Jordanit. Pastaj secili ka për t`u kthyer në trashëgiminë që ju dhashë".
Ligji i Përtërirë 3:26
Por Zoti u zemërua me mua, për shkakun tuaj, dhe nuk e plotësoi dëshirën time. Kështu Zoti më tha: "Mjaft me kaq; mos më fol më për këtë gjë.
Ligji i Përtërirë 3:28
Por jepi urdhër Jozueut, përforcoje dhe jepi zemër, sepse ai do ta kalojë Jordanin në krye të këtij populli dhe do ta bëjë Izraelin zot të vendit që ke për të parë".
Ligji i Përtërirë 4:9
Vetëm kini kujdes për veten tuaj dhe tregohuni të zellshëm për shpirtin tuaj, në mënyrë që të mos harroni gjërat që sytë tuaj kanë parë dhe këto të mos largohen nga zemra juaj për të gjitha ditët e jetës suaj. Por ua mësoni bijve tuaj dhe bijve të bijve tuaj,
Ligji i Përtërirë 4:12
Dhe Zoti ju foli nga mesi i zjarrit; ju dëgjuat tingëllimin e fjalëve, por nuk patë asnjë figurë; dëgjuat vetëm një .
Ligji i Përtërirë 4:21
Zoti u zemërua me mua për shkakun tuaj, dhe u betua që nuk do ta kaloja Jordanin dhe nuk do të hyja në vendin e mirë që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi.
Ligji i Përtërirë 4:29
Por aty do të kërkosh Zotin, Perëndinë tënd; dhe do ta gjesh, në rast se do ta kërkosh me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt.
Ligji i Përtërirë 4:30
Kur do të jesh në ankth dhe do të kenë ndodhur tërë këto gjëra, në kohën e fundit, do të kthehesh tek Zoti, Perëndia yt, dhe do ta dëgjosh rin e tij;
Ligji i Përtërirë 4:33
A ka pasur vallë ndonjë popull që të ketë dëgjuar rin e Perëndisë të flasë nga mesi i zjarrit, siç e dëgjove ti, dhe të ketë mbetur gjallë?
Ligji i Përtërirë 4:36
Nga qielli bëri që të dëgjosh rin e tij që të të mësojë; dhe mbi tokë të bëri të shikosh zjarrin e tij të madh dhe dëgjove fjalët e tij në mes të zjarrit.
Ligji i Përtërirë 4:39
Mëso, pra, sonte dhe mbaje në zemrën tënde që Zoti është Perëndi atje lart në qiejt dhe këtu poshtë në tokë, dhe se nuk ka asnjë tjetër.
Ligji i Përtërirë 5:22
Këto fjalë tha Zoti përpara tërë asamblesë tuaj, nga mesi i zjarrit, të resë dhe të errësirës së dendur, me të fortë; dhe nuk shtoi tjetër. I shkroi mbi dy pllaka prej guri dhe mi dha mua.
Ligji i Përtërirë 5:23
Kur ju dëgjuat rin në mes të errësirës, ndërsa mali ishte tërë flakë, ju m`u afruat, gjithë prijësit e fiseve dhe pleqtë tuaj,
Ligji i Përtërirë 5:24
dhe thatë: "Ja, Zoti, Perëndia ynë, na tregoi lavdinë dhe madhërinë e tij, dhe ne dëgjuam rin e tij nga mesi i zjarrit; sot kemi parë që Perëndia mund të flasë me njeriun dhe ky të mbetet i gjallë.
Ligji i Përtërirë 5:25
Po pse duhet të vdesim? Ky zjarr i madh në të vërtetë do të na gllabërojë; në rast se vazhdojmë të dëgjojmë akoma rin e Zotit, të Perëndisë tonë, ne kemi për të vdekur.
Ligji i Përtërirë 5:26
Sepse, midis gjithë njerëzve, kush është ai që, si ne, ka dëgjuar rin e Perëndisë të gjallë të flasë në mes të zjarrit dhe ka mbetur i gjallë?
Ligji i Përtërirë 5:29
Ah, sikur të kishin gjithnjë një zemër të tillë, të më kishin frikë dhe të respektonin tërë urdhërimet e mia, që të rronin gjithnjë në begati ata dhe bijtë e tyre!
Ligji i Përtërirë 6:5
Ti do ta duash, pra, Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemër, me gjithë shpirt dhe me tërë forcën tënde.
Ligji i Përtërirë 6:6
Dhe këto fjalë që sot po të urdhëroj do të mbeten në zemrën tënde;
Ligji i Përtërirë 6:15
(sepse Zoti, Perëndia yt, që ndodhet në mes teje, është një Perëndi ziliqar); përndryshe zemërimi i Zotit, Perëndisë tënd, do të ndizej kundër teje dhe do të bënte që ti të zhdukesh nga faqja e dheut.
Ligji i Përtërirë 7:1
"Kur Zoti, Perëndia yt, do të të fusë në vendin ku ti po hyn për ta zotëruar atë, dhe kur të ketë dëbuar para teje shumë kombe: Hitejtë, Girgashejtë, Amorejtë, Kananejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Gebusejtë,
Ligji i Përtërirë 7:4
sepse do t`i largonin bijtë e tu nga unë për t`u shërbyer perëndive të tjera, dhe zemërimi i Zotit do të ndizej kundër jush dhe do t`ju shkatërronte menjëherë.
Ligji i Përtërirë 7:17
Në zemrën tënde mund të thuash: "Këta kombe janë më të mëdhenj se unë, si do të arrij unë t`i dëboj?".
Ligji i Përtërirë 8:2
Kujto gjithë rrugën që Zoti, Perëndia yt, të ka bërë të përshkosh në këtë dyzetë vjet në shkretëtirë që ti të ulësh kokën dhe të vihesh në provë, për të ditur çfarë kishte në zemrën tënde dhe në se do të respektoje apo jo urdhërimet e tij.
Ligji i Përtërirë 8:4
Petkat e tua nuk të janë konsumuar mbi trup dhe këmba jote nuk është enjtur gjatë këtyre dyzet viteve.
Ligji i Përtërirë 8:5
Prano, pra, në zemrën tënde se, ashtu si njeriu korigjon birin e vet, ashtu Zoti Perëndia, yt, të korigjon ty.
Ligji i Përtërirë 8:14
zemra jote të lartohet dhe ti të harrosh Zotin, Perëndinë tënd, që të nxori nga vendi i Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë;
Ligji i Përtërirë 8:17
Ruhu, pra, të thuash në zemrën tënde: "Forca ime dhe fuqia e dorës sime m`i kanë siguruar këto pasuri".
Ligji i Përtërirë 8:20
Do të vdisni si kombet që Zoti zhduk para jush, sepse nuk e keni dëgjuar rin e Zotit, Perëndisë tuaj".
Ligji i Përtërirë 9:3
Dije, pra, që sot Zoti, Perëndia yt, është ai që do të marshojë para teje si një zjarr gllabërues; ai do t`i shkatërrojë dhe do t`i rrëzojë para teje; kështu ti do t`i përsh dhe do t`i vrasësh shpejt, ashtu si të ka thënë Zoti.
Ligji i Përtërirë 9:4
Kur Zoti, Perëndia yt, do t`i ketë dëbuar para teje, mos thuaj në zemrën tënde: "Është për shkak të drejtësisë sime që Zoti më dha në zotërim këtë vend". Është përkundrazi ligësia e këtyre kombeve që e shtyu Zotin t`i dëbojë para teje.
Ligji i Përtërirë 9:5
Jo, nuk është as nga drejtësia jote as nga ndershmëria e zemrës sate, që ti hyn për të pushtuar vendin e tyre, por nga ligësia e këtyre kombeve që Zoti, Perëndia yt, po i dëbon para teje, dhe për të mbajtur fjalën e dhënë etërve të tu, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit.
Ligji i Përtërirë 9:7
Kujtohu dhe mos harro si e ke provokuar zemërimin e Zotit, Perëndisë tënd, në shkretëtirë. Prej ditës që keni dalë nga vendi i Egjiptit, deri në arritjen në këtë vend, keni mbajtur një qëndrim prej rebeli, ndaj Zotit.
Ligji i Përtërirë 9:8
Edhe në Horeb provokuat zemërimin e Zotit; dhe Zoti u zemërua kundër jush aq sa donte t`ju shkatërronte.
Ligji i Përtërirë 9:9
Kur u ngjita në mal për të marrë pllakat prej guri, pllakat e besëlidhjes që Zoti kishte lidhur me ju, unë mbeta në mal dyzet ditë dhe dyzet net, pa ngrënë bukë dhe pa pirë ujë,
Ligji i Përtërirë 9:11
Dhe pas dyzet ditëve dhe dyzet netve Zoti më dha dy pllaka prej guri, pllakat e besëlidhjes.
Ligji i Përtërirë 9:18
Pastaj u shtriva përpara Zotit, si herën e parë, dyzet ditë dhe dyzet net me radhë; nuk hëngra bukë as piva ujë për shkak të mëkateve që kishit kryer, duke bërë atë që është e keqe për sytë e Zotit, për të provokuar zemërimin e tij.
Ligji i Përtërirë 9:19
Sepse unë kisha frikë nga zemërimi dhe nga tërbimi me të cilët Zoti ishte ndezur kundër jush, aq sa dëshëronte shkatërrimin tuaj. Por Zoti edhe këtë herë më dëgjoi.
Ligji i Përtërirë 9:20
Dhe Zoti u zemërua shumë gjithashtu kundër Aaronit, aq sa donte ta shkatërronte atë; kështu atë herë unë u luta edhe për Aaronin.
Ligji i Përtërirë 9:22
Edhe në Taberah, në Masa dhe në Kibroth-Atavah ju provokuat zemërimin e Zotit.
Ligji i Përtërirë 9:23
Kur pastaj Zoti ju nisi jashtë Kadesh-Barneas duke thënë: "Ngjituni dhe shtini në dorë vendin që ju dhashë", ju ngritët krye kundër Zotit, Perëndisë tuaj, nuk i besuat dhe nuk iu bindët rit të tij.
Ligji i Përtërirë 9:25
Kështu mbeta përmbys para Zotit dyzet ditë dhe dyzet net; dhe e bëra këtë sepse Zoti kishte thënë se donte t`ju shkatërronte.
Ligji i Përtërirë 10:9
Prandaj Levi nuk ka pjesë, as trashëgimi me vëllerit e tij; Zoti është trashëgimia e tij, ashtu si Zoti, Perëndia yt, u kishte premtuar).
Ligji i Përtërirë 10:10
Unë mbeta në mal dyzet ditë e dyzet net me radhë si herën e parë; Zoti më dëgjoi edhe këtë herë dhe nuk pranoi të të shkatërrojë.
Ligji i Përtërirë 10:12
Dhe tani, o Izrael, çfarë kërkon nga ti Zoti, Perëndia yt? Të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt, të ecësh në tërë rrugët e tij, ta duash dhe t`i shërbesh Zotit, Perëndisë tënd, me gjithë zemër e me gjithë shpirt,
Ligji i Përtërirë 10:16
Prandaj do të rrethpritni prepucin e zemrës suaj dhe nuk do ta fortësoni më qafën tuaj;
Ligji i Përtërirë 11:13
Por në rast se do t`i bindeni me kujdes urdhërimeve të mia që ju jap sot, duke dashur Zotin, Perëndinë tuaj, dhe duke i shërbyer me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt,
Ligji i Përtërirë 11:16
Kini kujdes që zemra juaj të mos mashtrohet dhe të mos largoheni nga rruga e drejtë, duke shërbyer dhe u përulur para perëndive të tjera;
Ligji i Përtërirë 11:17
sepse në këtë rast do të ndizet zemërimi i Zotit dhe ai do të mbyllë qiejtë dhe nuk do të ketë më shi, toka nuk do të japë prodhimet e saj dhe ju do të vdisni shpejt në vendin e mirë që Zoti po ju jep.
Ligji i Përtërirë 11:18
Do t`i shtini këto fjalë në zemrën dhe në mëndjen tuaj, do t`i lidhni si një shenjë në dorë dhe do të jenë si ballore midis syve;
Ligji i Përtërirë 12:2
Do të shkatërroni tërësisht të gjitha vendet ku kombet që jetoni duke përnë u shërbejnë perëndive të tyre; mbi malet e larta, mbi kodrat dhe nën çdo pemë që gjelbëron.
Ligji i Përtërirë 12:15
Por sa herë që të duash, mund të vrasësh kafshë dhe të hash mishin e tyre në të gjitha qytetet, simbas bekimit që të ka bërë Zoti; atë mund ta hanë si i papastri, ashtu dhe i pastri, siç bëhet me mishin e gazelës dhe të drerit;
Ligji i Përtërirë 12:22
Vetëm do ta hash ashtu siç hahet mishi i gazelës dhe i drerit; do të mundë ta hajë si i papastri ashtu edhe i pastri.
Ligji i Përtërirë 13:3
ti nuk do të dëgjosh fjalët e këtij profeti apo të këtij ëndërrimtari, sepse Zoti, Perëndia juaj, ju vë në provë për të ditur në se e doni Zotin, Perëndinë tuaj, me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt.
Ligji i Përtërirë 13:4
Do të shkoni pas Zotit, Perëndisë tuaj, do të keni frikë nga ai, do të respektoni urdhërimet e tij, do t`i bindeni rit të tij, do t`i shërbeni dhe do të jeni të lidhur ngushtë me të.
Ligji i Përtërirë 13:17
Prandaj asgjë nga ato që janë caktuar të shkatërrohen të mos ju ngjitet në dorë, me qëllim që Zoti të heqë dorë nga zjarri i zemërimit të tij dhe të tregohet i dhimshur t`i vijë keq për ty dhe të të shumëzojë, ashtu siç u është betuar etërve tuaj,
Ligji i Përtërirë 13:18
sepse ti e dëgjove rin e Zotit, Perëndisë tënd, duke respektuar të gjitha urdhërimet e tij që po të përcakton sot duke bërë atë që është e drejtë në sytë e Zotit, Perëndisë tuaj".
Ligji i Përtërirë 14:5
dreri, gazela, dhia e egër, stambeku, antilopa dhe kaprolli.
Ligji i Përtërirë 14:18
lejlekun, çdo lloj gate, pupën dhe lakuriqin e natës.
Ligji i Përtërirë 14:26
dhe do t`i përdorësh këto para për të blerë të gjitha ato që dëshiron zemra jote: lopë, dele, verë, pije dehëse, ose çfarëdo gjë që dëshiron zemra jote; dhe aty do të hash përpara Zotit, Perëndisë tënd, dhe do të gëzohesh ti bashkë me familjen tënde.
Ligji i Përtërirë 14:29
dhe Leviti, që nuk ka pjesë as trashëgimi me ty, dhe i huaji, jetimi dhe e veja që gjenden brenda portave të tua, do të vinë, do të hanë dhe do të ngopen, me qëllim që Zoti, Perëndia yt, të të bekojë në çdo punë që do të të rë dora".
Ligji i Përtërirë 15:5
por vetëm me kusht që ti t`i bindesh me zell rit të Zotit, Perëndisë tënd, duke pasur kujdes të zbatosh në praktikë të gjitha këta urdhërimet, që sot të cakton.
Ligji i Përtërirë 15:7
Në rast se ke ndonjë vëlla nevojtar midis jush, midis ndonjë prej qyteteve që Zoti, Perëndia yt, po të jep, nuk do të fortësosh zemrën dhe nuk do të mbyllësh dorën para vëllait tënd nevojtar;
Ligji i Përtërirë 15:8
por do t`i hapësh me zemërgjerësi dorën tënde dhe do t`i japësh hua aq sa i nevojitet për të përballuar nevojat që ka.
Ligji i Përtërirë 15:9
Ki kujdes që të mos ketë asnjë mendim të keq në zemrën tënde, i cili të të bëjë të thuash: "Viti i shtatë, viti i familjes, është afër", dhe ta shikosh me sy të keq vëllanë tënd nevojtar dhe të mos i japësh asgjë; ai do të bërtiste kundër teje para Zotit dhe ti do të mëkatoje.
Ligji i Përtërirë 15:10
Jepi me bujari dhe zemra jote të mos trishtohet kur i jep, sepse pikërisht për këtë Zoti, Perëndia yt, do të të bekojë në çdo punë tënden dhe në çdo gjë që do të të rë dora.
Ligji i Përtërirë 15:22
do ta hash brenda portave të tua; të papastrin dhe të pastrin mund ta hanë njëlloj sikur të ishte një gazelë apo një dre.
Ligji i Përtërirë 17:15
do të caktosh mbi ty mbretin që Zoti, Perëndia yt, ka për të zgjedhur. Do të caktosh mbi ty një mbret të zgjedhur midis vëllerve të tu; nuk mund të caktosh mbi ty një të huaj që të mos jetë vëllai yt.
Ligji i Përtërirë 17:17
Nuk duhet të ketë një numër të madh grash, me qëllim që zemra e tij të mos shthuret; dhe nuk duhet të grumbullojë për vete një sasi të madhe argjendi dhe ari.
Ligji i Përtërirë 17:20
me qëllim që zemra e tij të mos ngrihet mbi vëllerit e tij dhe të mos shmanget nga ky urdhërim as djathtas, as majtas, dhe të zgjasë kështu ditët e mbretërimit të tij, ai vetë dhe bijtë e tij, në mes të Izraelit".
Ligji i Përtërirë 18:2
Nuk do të kenë asnjë trashëgimi nga vëllerit e tyre; sepse Zoti është trashëgimia e tyre, ashtu siç ua ka thënë.
Ligji i Përtërirë 18:6
Por në rast se një Levit, që ka ardhur nga një prej qyteteve të tua të të gjithë Izraelit, ku ai banonte, vjen me gjithë dëshirën e zemrës së tij në vendin e zgjedhur nga Zoti,
Ligji i Përtërirë 18:7
atëherë ai do të mund të shërbejë në emër të Zotit, Perëndisë së tij, ashtu si gjithë vëllerit e tij Levitë që ndodhen aty përpara Zotit.
Ligji i Përtërirë 18:12
sepse të gjithë ata që merren me këtë punë neveriten nga Zoti; dhe për shkak të kësaj neverie, Zoti është duke i përnë para teje.
Ligji i Përtërirë 18:15
Zoti, Perëndia yt, do të krijojë për ty një profet si unë në mes teje dhe vëllerve të tu; atë keni për ta dëgjuar,
Ligji i Përtërirë 18:16
në ba të gjithë atyre gjërave që i kërkove Zotin, Perëndinë tënd, në Horeb, ditën e asamblesë, kur the: "Të mos dëgjoj më rin e Zotit, Perëndisë tim, dhe të mos shoh më këtë zjarr të madh, që unë të mos vdes".
Ligji i Përtërirë 18:18
unë do të nxjerr për ta një profet nga gjiri i vëllerve të tyre dhe do të vë në gojën e tij fjalët e mia, dhe ai do t`u thotë atyre të gjitha ato që unë do t`i urdhëroj.
Ligji i Përtërirë 18:21
Dhe në se ti thua në zemrën tënde: "Si do të bëjmë për të dalluar fjalën që Zoti nuk ka thënë?".
Ligji i Përtërirë 19:6
sepse hakmarrësi i gjakut, ndërsa zemërimi i vlon në zemër, të mos e ndjekë vrasësin dhe ta arrijë, kur rruga është shumë e gjatë, dhe ta vrasë edhe pse nuk e meriton vdekjen, sepse në të kaluarën nuk e kishte urryer shokun e tij.
Ligji i Përtërirë 19:11
Por në rast se një njeri urren të afërmin e tij, i pritë, e sulmon dhe e plagos për vdekje, dhe pastaj strehohet në një nga këto qytete,
Ligji i Përtërirë 19:14
Nuk do të lëvish kufijtë e të afërmit tënd, të vendosura nga pasardhësit në trashëgiminë që do të gëzosh në vendin që Zoti, Perëndia yt, të jep në zotërim.
Ligji i Përtërirë 20:3
dhe do t`i thotë: "Dëgjo, Izrael! Sot jeni gatitur për t`u ndeshur me armiqtë tuaj; zemra juaj të mos ju ligështohet; mos kini frikë, mos e humbni dhe mos u trembni para tyre,
Ligji i Përtërirë 20:8
Pastaj oficerët do t`i flasin akoma popullit, duke i thënë: "A ka ndonjë që ka frikë dhe të cilit i mungon guximi? Le të shkojë dhe të kthehet në shtëpi të tij, që guximi i vëllerve të tij të mos mehet ashtu si i ndodhi atij".
Ligji i Përtërirë 20:17
por do të vendosësh shfarosjen e plotë të tyre, domethënë të Hitejve, të Amorejve, të Kananejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve, ashtu si të ka urdhëruar Zoti, Perëndia yt,
Ligji i Përtërirë 21:10
Kur të shkosh në luftë kundër armiqve të tu dhe Zoti, Perëndia yt, të t`i japë në dorë dhe ti t`i sh robër,
Ligji i Përtërirë 21:18
Në qoftë se një burrë ka një fëmijë kokëfortë dhe rebel që nuk i bindet as rit të babait, as atij të nënës dhe me gjithëse e kanë ndëshkuar, nuk u bindet atyre,
Ligji i Përtërirë 21:20
dhe do t`u thonë pleqve të qytetit: "Ky biri ynë është kokëfortë dhe rebel; nuk do t`i bindet rit tonë; është grykës dhe pijanec".
Ligji i Përtërirë 22:6
Në rast se rrugës të rastis të gjesh mbi një dru ose për tokë një fole zogu me gjithë të vegjëlit ose me vet dhe nënën që ngroh të vegjëlit apo vet, nuk ke për të marrë nënën me të vegjëlit;
Ligji i Përtërirë 22:19
dhe duke qenë se i ka hapur një nam të keq një virgjëreshe të Izraelit, do t`i vënë një gjobë prej njëqind siklash argjendi, që do t`ia japin të atit të së resë; kështu ajo do të mbetet bashkëshorte e tij dhe ai nuk do të mund ta përrë deri sa të rrojë.
Ligji i Përtërirë 22:23
Kur një vaj e virgjër është e fejuar, dhe një burrë e gjen në qytet dhe bie në shtrat me të,
Ligji i Përtërirë 22:25
Por në rast se burri gjen një vaj të fejuar, në arë, e dhunon dhe shtrihet me të, atëherë do të vritet vetëm burri që është shtrirë me të;
Ligji i Përtërirë 22:26
por nuk do t`i bësh asgjë vajs; kjo nuk ka asnjë mëkat që meriton vdekjen, sepse ky rast është si ai kur një njeri ngrihet kundër të afërmit të tij dhe e vret;
Ligji i Përtërirë 22:28
Në rast se një burrë gjen një vaj të virgjër që nuk është e fejuar, e merr dhe bie në shtrat me të, dhe kapen në flagrancë,
Ligji i Përtërirë 22:29
burri që është shtrirë me të do t`i japë atit të vajs pesëdhjetë sikla argjendi dhe ajo do të bëhet bashkëshortja e tij, sepse e ka çnderuar dhe nuk mund ta përrë sa të jetë gjallë.
Ligji i Përtërirë 24:7
Në rast se kapet një njeri duke rrëmbyer një nga vëllerit e tij ndër bijtë e Izraelit, dhe e trajton keq dhe e shet, ai rrëmbyes do të vritet; kështu do ta shkulësh të keqen nga gjiri yt.
Ligji i Përtërirë 24:14
Nuk do t`i hash hakun argatit të varfër dhe nevojtar, qoftë ai një nga vëllerit e tu apo një nga të huajt që banojnë në vendin tënd, brenda portave të tua;
Ligji i Përtërirë 25:3
Mund t`i jepen dyzet goditje, por jo më tepër, sepse, duke e kaluar këtë masë dhe duke e rrahur me një numër më të madh goditjesh, yt vëlla të mos përçmohet në sytë e tu.
Ligji i Përtërirë 25:4
Nuk do t`i vësh turin kaut që shin grurin.
Ligji i Përtërirë 25:5
Në rast se disa vëller banojnë bashkë dhe njeri prej tyre vdes pa lënë fëmijë, gruaja e të ndjerit nuk do të martohet me një të huaj jashtë familjes; i kunati do të hyjë tek ajo dhe do ta marrë
Ligji i Përtërirë 26:7
Atëherë bërtitëm dhe Zoti, Perëndia i etërve tanë, e dëgjoi rin tonë, pa dëshpërimin tonë, punën tonë të rëndë dhe shtypjen tonë.
Ligji i Përtërirë 26:13
do të thuash përpara Zotit, Perëndisë tënd: "Unë kam hequr nga shtëpia ime atë që është shenjtëruar dhe ua kam dhënë Levitit, të huajit, jetimit dhe gruas së ve, në ba të të gjitha gjërave që më ke urdhëruar; nuk kam shkelur as kam harruar asnjë nga urdhrat e tua.
Ligji i Përtërirë 26:14
Nuk i hëngra gjatë zisë sime, nuk mora prej tyre kur isha i papastër dhe nuk ua ofrova të vdekurve; iu binda rit të Zotit, Perëndisë tim, dhe veprova në ba të të gjitha gjërave që më ke urdhërar.
Ligji i Përtërirë 26:16
Sot Zoti, Perëndia yt, të urdhëron të zbatosh në praktikë këto statute dhe dekrete; ki kujdes që t`i zbatosh me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt.
Ligji i Përtërirë 26:17
Ti sot deklarove që Zoti është Perëndia yt, që do të ecësh në rrugët e tij dhe do të respektosh statutet, urdhërimet dhe dekretet e tij, dhe do t`i bindesh rit të tij.
Ligji i Përtërirë 27:10
Do t`i bindesh, pra, rit të Zotit, Perëndisë tënd, dhe do t`i zbatosh në praktikë urdhërimet dhe ligjet që sot të urdhëroj".
Ligji i Përtërirë 27:12
"Ja ata do të rrijnë në malin Gerizim për të bekuar popullin kur të keni kapërcyer Jordanin: Simeoni, Levi, Juda, Isakari, Jozefi dhe Beniamini;
Ligji i Përtërirë 27:14
Levitët do të flasin dhe do t`u thonë me të lartë gjithë burrave të Izraelit:
Ligji i Përtërirë 28:1
"Tani, në rast se ti i bindesh me zell rit të Zotit, Perëndisë tënd, duke pasur kujdes të zbatosh tërë urdhërimet e tij që sot unë po të urdhëroj, do të ndodhë që Zoti, Perëndia yt, do të të lartësojë mbi të gjitha kombet e dheut;
Ligji i Përtërirë 28:2
të gjitha këto bekime do të bien mbi ty dhe do të të në, në rast se dëgjon rin e Zotit, Perëndisë tënd:
Ligji i Përtërirë 28:15
Por në rast se nuk i bindesh rit të Zotit, Perëndisë tënd, për të respektuar me kujdes të gjitha urdhërimet dhe të gjitha statutet e tij që sot të urdhëroj, do të ndodhë që të gjitha këto mallkime do të bien mbi ty dhe do të të gjejnë.
Ligji i Përtërirë 28:21
Zoti do të bëjë që të të rë murtaja, deri sa të konsumohesh prej saj në vendin ku je duke hyrë për ta pushtuar.
Ligji i Përtërirë 28:26
Kufomat e tua do t`u shërbejnë si ushqim tërë zogjve të qiellit dhe kafshëve të tokës, dhe askush nuk ka për t`i përnë.
Ligji i Përtërirë 28:28
Zoti do të të godasë me marrëzinë, me verbërinë dhe me shushatjen e zemrës;
Ligji i Përtërirë 28:45
Të gjitha këto mallkime do të bien mbi ty, do të të ndjekin dhe do të të në deri sa të shkatërrohesh, sepse nuk iu binde rit të Zotit, Perëndisë tënd, duke respektuar urdhërimet dhe statutet që ai të ka urdhëruar.
Ligji i Përtërirë 28:47
Sepse nuk i ke shërbyer Zotit, Perëndisë tënd, me gëzim dhe hare në zemër për bollëkun në çdo gjë,
Ligji i Përtërirë 28:54
Njeriu më zemërbutë dhe më delikat do të ketë një zemër kaq keqdashëse ndaj vëllait të tij, ndaj gruas që pushon mbi kraharorin e tij e ndaj fëmijëve që ka akoma,
Ligji i Përtërirë 28:56
Gruaja më zemërbutë dhe delikate midis jush, që për delikatesën dhe elegancën e saj do të kishte guxuar të vendoste tabanin e këmbës në tokë, do të ketë një zemër keqbërëse ndaj burrit që pushon mbi gjirin e saj, ndaj djalit dhe vajs së saj,
Ligji i Përtërirë 28:62
Kështu do të mbeteni pak, mbasi keni qenë shumë si yjet e qiellit, sepse nuk i je bindur rit të Zotit, Perëndisë tënd.
Ligji i Përtërirë 28:65
Dhe midis atyre kombeve nuk do të gjesh prehje dhe vend ku të pushojnë tabanët e këmbëve të tua; aty Zoti do të të japë një zemër të drithëruar, sy përgjërues dhe ankth në shpirt.
Ligji i Përtërirë 28:67
Në mëngjes do të thuash: "Ah, të ishte mbrëmje!", dhe në mbrëmje do të thuash: "Ah, të ishte mëngjes!", për shkak të llahtarës që do të mbushë zemrën tënde dhe të pamjes që do të shohin sytë e tu.
Ligji i Përtërirë 29:4
por deri sot Zoti nuk ju ka dhënë zemër për të kuptuar, sy për të parë dhe veshë për të dëgjuar.
Ligji i Përtërirë 29:5
Unë ju kam udhëhequr dyzet vjet në shkretëtirë; rrobat tuaja nuk ju janë prishur në trup, sandalet tuaja nuk iu janë konsumuar në këmbët tuaja.
Ligji i Përtërirë 29:18
Të mos ketë midis jush burrë a grua, familje a fis zemra e të cilit të largohet nga Zoti, Perëndia ynë, dhe të shkojë t`u shërbejë perëndive të këtyre kombeve, nuk duhet të ketë midis jush asnjë rrënjë që prodhon helmin dhe pelinin;
Ligji i Përtërirë 29:19
dhe të mos ndodhë që dikush, duke dëgjuar fjalët e këtij betimi, të vetëbekohet në zemër të tij, duke thënë: "Do të kem paqe, edhe sikur të eci me kokëfortësinë e zemrës sime", ashtu si i dehuri të mund të përfshihej të përkorin.
Ligji i Përtërirë 29:20
Por Zoti nuk mund ta falë kurrë; por në këtë rast zemërimi i Zotit dhe zilia e tij do të ndizen kundër tij dhe të gjitha mallkimet që janë shkruar në këtë libër do të bien mbi të, dhe Zoti do ta fshijë emrin e tij poshtë qiellit;
Ligji i Përtërirë 29:23
"Tërë toka është squfur, kripë, zjarrmi; nuk është mbjellë, nuk prodhon më asgjë dhe në të nuk rritet asnjë bar, ashtu si pas shkatërrimit të Sodomës, të Gomorrës, të Admahut dhe të Tseboimit, që Zoti shkatërroi gjatë zemërimit dhe tërbimit të tij".
Ligji i Përtërirë 29:24
Po, të gjitha kombet do të thonë: "Pse Zoti e trajtoi kështu këtë vend? Pse ky zemërim kaq i madh?".
Ligji i Përtërirë 29:27
Për këtë arësye u ndez zemërimi i Zotit kundër këtij vendi, me qëllim që të gjitha mallkimet e shkruara në këtë libër të binin mbi të;
Ligji i Përtërirë 29:28
dhe Zoti i shkëputi nga vendi i tyre me zemërim, me tërbim dhe me indinjatë të madhe dhe i hodhi në një vend tjetër, siç po ndodh sot".
Ligji i Përtërirë 30:2
dhe kur të kthehesh tek Zoti, Perëndia yt, dhe t`i bindesh rit të tij, ti dhe bijtë e tu, me gjithë zemër e më gjithë shpirt, duke respektuar tërë ato që po të urdhëroj sot,
Ligji i Përtërirë 30:4
Edhe sikur të kesh qenë përnë në skajin e qiellit, Zoti, Perëndia yt, do të të mbledhë dhe do të marrë që andej.
Ligji i Përtërirë 30:6
Zoti, Perëndia yt, do ta rrethpresë zemrën tënde dhe zemrën e pasardhësve të tu, që ti ta duash Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemër e me gjithë shpirt, dhe kështu ti të jetosh.
Ligji i Përtërirë 30:8
Ti përkundrazi do të kthehesh dhe do t`i bindesh rit të Zotit dhe do të zbatosh në praktikë të gjitha urdhërimet që të porosit sot.
Ligji i Përtërirë 30:10
sepse do t`i bindesh rit të Zotit, Perëndisë tënd, duke respektuar urdhërimet dhe statutet e tij që janë shkruar në këtë libër të ligjit, sepse do të jesh rikthyer tek Zoti, Perëndia yt, me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt.
Ligji i Përtërirë 30:14
Por fjala është shumë afër teje; është në gojën tënde dhe në zemrën tënde, që ti ta zbatosh në praktikë.
Ligji i Përtërirë 30:17
Por në qoftë se zemra jote shikon gjetiu dhe ti nuk bindesh dhe e lë veten të biesh përmbys para perëndive të tjera dhe t`u shërbesh atyre,
Ligji i Përtërirë 30:20
dhe të mund ta duash Zotin, Perëndinë tënd, t`i bindesh rit të tij dhe të qendrosh i lidhur ngushtë me të, sepse ai është jeta jote dhe gjatësia e ditëve të tua, kështu që ti të mund të jetosh në vendin që Zoti u betua t`u japë etërve të tu: Abrahamit, Isakut dhe Jakobit".
Ligji i Përtërirë 31:2
dhe u tha banorëve të tij: "Unë jam sot njëqind e njëzet vjeç, nuk mundem më të hyj dhe të dal; përveç kësaj Zoti më ka thënë: "Ti nuk do ta kalosh Jordanin".
Ligji i Përtërirë 31:17
Dhe atë ditë zemërimi im do të ndizet kundër tyre; unë do t`i braktis dhe do t`u fsheh fytyrën time, dhe do të përpihen. Shumë të këqia dhe fatkeqësi do t`u bien përsipër; dhe atë ditë ata do të thonë: "Këto të këqia na kanë në ndofta sepse Perëndia ynë nuk është në mes nesh?".
Ligji i Përtërirë 31:21
Atëherë do të ndodhë që kur shumë të këqia dhe fatkeqësi do t`u kenë në, ky himn fetar do të dëshmojë kundër tyre, sepse ai nuk do të harrohet dhe do të mbetet mbi but e pasardhësve të tyre; unë njoh në fakt qëllimet e tyre, edhe para se t`i kem futur në vendin që u kam premtuar me betim".
Ligji i Përtërirë 32:8
Kur Shumë i Larti u dha kombeve trashëgiminë e tyre, kur ndau bijtë e Adamit, ai përcaktoi kufijtë e popujve, në ba të numrit të bijve të Izraelit.
Ligji i Përtërirë 32:16
Ata nxitën smirën e tij me perëndi të huaja, provokuan zemërimin e tij me veprime të neveritshme.
Ligji i Përtërirë 32:21
Ata më kanë bërë ziliqar me atë që nuk është Perëndi, kanë provokuar zemërimin tim me idhujt e tyre të kotë; dhe unë do t`i bëj ziliqarë me njerëz që nuk janë një popull, do të ngacmoj smirën e tyre me një komb që s`është në vete.
Ligji i Përtërirë 32:22
Sepse një zjarr është ndezur gjatë zemërimit tim dhe ka për të djegur pjesët më të thella të Sheolit; do të gllabërojë tokën dhe prodhimet e saj dhe do t`u vërë zjarrin themeleve të maleve.
Ligji i Përtërirë 32:46
u tha atyre: "Merrini me zemër tërë fjalët me të cilat kam dëshmuar sot kundër jush. Do t`ua lini porosi bijve, që ata të kenë kujdes të zbatojnë në praktikë tërë fjalët e këtij ligji.
Ligji i Përtërirë 33:7
Judës përkundrazi i tha këto: "Dëgjo, o Zot, rin e Judës dhe ktheje tek populli i tij; dora e tij lufton për çështjen e tij; bëhu ti një ndihmës i tij kundër armiqve të tij.
Ligji i Përtërirë 33:9
Ai thotë për të atin dhe për të ëmën: "Unë nuk i kam parë"; ai nuk i njohu vëllerit e tij dhe nuk njohu bijtë; sepse Levitët kanë respektuar fjalën tënde dhe kanë ruajtur besëlidhjen tënde.
Ligji i Përtërirë 33:13
Përsa i përket Jozefit, ai tha: "Vendi i tij qoftë i bekuar nga Zoti me dhurata të çmuara të qiellit, me vesën, me ujërat e humnerës që ndodhet poshtë,
Ligji i Përtërirë 33:16
me dhuratat e çmuara të tokës dhe të të gjitha gjërave që ajo përmban. Favori i atij që ishte në ferrishte të bjerë mbi kryet e Jozefit, mbi majën e kokës së atij që është zgjedhur ndërmjet vëllerve të tij!
Ligji i Përtërirë 33:21
Ai shtie në dorë pjesën e parë për veten e tij, sepse aty ishte pjesa e parë e rezervuar e udhëheqësit; ai erdhi me krerët e popullit dhe zbatoi drejtësinë e Zotit dhe dekretet e tij me Izraelin".
Ligji i Përtërirë 33:24
Përsa i përket Asherit, ai tha: "Më i bekuari nga tërë bijtë qoftë Asheri! Le të jetë i preferuari i vëllerve të tij dhe të zhysë këmbën e tij në vaj.
Ligji i Përtërirë 34:7
Moisiu ishte njëqind e njëzet vjeç kur vdiq; shikimi i tij nuk ishte dobësuar dhe fuqia e tij nuk i qe mpakur.
Jozueu 1:11
"Kaloni përmes kampit dhe jepini popullit këtë urdhër, duke i thënë: Siguroni rezerva ushqimore, sepse brenda tri ditëve do të kaloni Jordanin për të vajtur të pushtoni vendin që Zoti, Perëndia juaj, ju jep si trashëgimi".
Jozueu 1:14
Gratë tuaja, të vegjëlit tuaj, dhe bagëtia juaj do të mbeten në vendin që Moisiu ju ka dhënë nga kjo anë e Jordanit; por ju, tërë luftëtarët tuaj trima do të kaloni të armatosur para vëllerve tuaj dhe do t`i ndihmoni,
Jozueu 1:15
derisa Zoti t`u ketë dhënë pushim vëllerve tuaj ashtu si juve, dhe ta kenë shtënë në dorë vendin që Zoti, Perëndia juaj, u jep atyre. Atëherë mund të ktheheni për të pushtuar vendin që ju përket, dhe që Moisiu, shërbëtor i Zotit, ju ka dhënë këtej Jordanit në drejtim të Lindjes"".
Jozueu 2:9
dhe u tha atyre burrave: "Unë e di që Zoti ju ka dhënë vendin, që tmerri juaj na ka në, dhe që të gjithë banorët e vendit dridhen nga frika para jush.
Jozueu 2:11
Duke dëgjuar këto gjëra zemra jonë u mpak, për shkakun tuaj askujt nuk i mbeti asnjë fije trimërie, sepse Zoti, Perëndia juaj, është Perëndi atje lart në qiejt dhe këtu poshtë në tokë.
Jozueu 2:13
që do t`i lini të gjallë atin tim, nënën time, vëllerit dhe motrat e mia dhe të gjitha gjërat që u përkasin atyre, dhe që do të shpëtoni jetën tonë nga vdekja".
Jozueu 2:18
po të jetë se, kur të hyjmë në këtë vend, ti nuk ngjit në dritaren nga e cila po na zbret këtë kordon të hollë me ngjyrë të kuqerreme dhe po nuk mblodhe në shtëpinë tënde atin tënd, nënën tënde vëllerit e tu dhe tërë familjen e atit tënd.
Jozueu 3:10
Pastaj Jozueu tha: "Nga kjo do të njihni që Zoti i gjallë është midis jush dhe që me siguri ka për të dëbuar para jush Kananejtë, Hitejtë, Hivejtë, Perezejtë, Girgasejtë, Amorejtë dhe Jebusejtë;
Jozueu 4:8
Bijtë e Izraelit bënë pikërisht ashtu si i kishte urdhëruar Jozueu: morën dymbëdhjetë gurë në mes të Jordanit, ashtu si e kishte porositur Zoti Jozueun, në ba të numrit të fiseve të Izraelit, dhe i morën me vete matanë lumit në vendin ku do të kalonin natën, dhe i vendosën aty.
Jozueu 4:10
Priftërinjtë që mbanin arkën u ndalën në mes të Jordanit deri sa u plotësua tërësisht ajo që i kishte urdhëruar Zoti Jozueut t`i thoshte popullit, në ba të të gjitha atyre që Moisiu i kishte urdhëruar
Jozueu 4:13
Rreth dyzet mijë njerëz me veshje lufte kaluan para Zotit në fushat e Jerikos, gati për të luftuar.
Jozueu 5:6
Në fakt bijtë e Izraelit kishin ecur dyzet vjet nëpër shkretëtirë deri sa tërë populli, domethënë luftëtarët që kishin dalë nga Egjipti, u shkatërruan, sepse nuk i ishin bindur rit të Zotit. Atyre Zoti u ishte betuar që nuk do t`u tregonte vendin që do t`u jepte etërve të tyre, një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë.
Jozueu 6:5
Kur ata t`u bien pa pushim brirëve të dashit dhe ju të dëgjoni rin e borisë, tërë populli do të bëjë një ulurimë të madhe; atëherë muret e qytetit do të shemben dhe populli do të ngjitet, gjithsekush drejt, përpara.
Jozueu 6:10
Jozueu kishte urdhëruar popullin, duke i thënë: "Mos bërtitni, të mos dëgjohet as ri juaj dhe të mos dalë asnjë fjalë nga goja juaj, deri ditën kur do t`ju them: "Bërtisni!". Atëherë do të bërtisni".
Jozueu 6:23
Atëherë të rinjtë që kishin vëzhguar vendin shkuan dhe nxorën jashtë Rahabin, të atin, të ëmën, të vëllerit dhe gjithçka i përkiste asaj; kështu nxorën jashtë të gjithë të afërmit e saj dhe i lanë jashtë kampit të Izraelit.
Jozueu 7:1
Por bijtë e Izraelit kryen një shkelje rreth gjërave të caktuara për shfarosje, sepse Akani, djalë i Karmit, i Zabdiut, birit të Zerahut, nga fisi i Judës, mori disa sende të caktuara për shfarosje,
Jozueu 7:5
Dhe burrat e Ait vranë rreth tridhjetë e gjashtë prej tyre; i ndoqën nga porta e qytetit deri në Shebarim, duke i goditur në tatëpjetë. Dhe zemra e popullit u ligështua, u bë si uji.
Jozueu 7:18
Pastaj afroi shtëpinë e Zabdit, person për person, dhe u caktua Akani, bir i Karmit, i Zabdit, birit të Zerahut, nga fisi i Judës.
Jozueu 7:24
Atëherë Jozueu, dhe tërë Izraeli bashkë me të, mori Akanin, birin e Zerahut, argjendin, mantelin, shufrën prej ari, bijtë dhe bijat e tij, qetë e tij, gomarët e tij, delet e tij dhe të gjitha gjërat që i përkisnin, dhe i ngjiti në luginën e Akorit.
Jozueu 7:26
Pastaj ngritën mbi të një grumbull të madh gurësh, që ekziston edhe sot. Kështu Zoti u qetësua nga rrëmbimi i zemërimit të tij. Prandaj ky vend quhet edhe sot lugina e Akorit.
Jozueu 8:2
Dhe do t`u bësh Ait dhe mbretit të tij ato që u ke bërë Jerikos dhe mbretit të tij; do të merrni për vete vetëm plaçkën dhe bagëtinë e tij. Zëri një pritë qytetit në pjesën e prapme të tij.
Jozueu 8:14
Kur mbreti i Ait pa këtë gjë, njerëzit e qytetit u ngritën herët me ngut në mëngjes dhe dolën për të luftuar kundër Izraelit: mbreti dhe tërë populli i tij, në pozicionin e caktuar përballë Arabahut; por mbreti nuk e dinte që i kishin në pritë në pjesën prapa qytetit.
Jozueu 8:18
Atëherë Zoti i tha Jozueut: "Shtrije shtin që ke në dorë në drejtim të Ait, sepse unë do të ta dorëzoj në dorë". Dhe Jozueu e shtriu shtin që kishte në dorë në drejtim të qytetit.
Jozueu 8:22
Edhe të tjerët dolën nga qyteti kundër tyre; kështu ata të Ait u gjendën të në në kurth në mes të forcave të Izraelit, duke pasur nga një anë njërën palë, nga ana tjetër palën tjetër; dhe i mundën deri sa nuk mbeti asnjë i gjallë apo ikanak.
Jozueu 8:26
Jozueu nuk e uli dorën që mbante shtin, deri sa i shfarosi të gjithë banorët e Ait.
Jozueu 9:1
Me të mësuar këto gjëra, tërë mbretërit që ndodheshin këtej Jordanit, në krahinën malore, në fushat dhe gjatë bregut të Detit të Madh në drejtim të Libanit, Hiteu, Amoreu, Kananeu, Perezeu, Hiveu dhe Jebuseu,
Jozueu 9:12
Kjo është buka jonë që morëm të ngrohtë me vete si rezervë nga shtëpitë tona ditën që u nisëm për të ardhur tek ju, dhe tani është bërë e fortë dhe e thërmuar;
Jozueu 9:15
Kështu Jozueu lidhi paqe me ta dhe nënshkroi një besëlidhje në ba të së cilës ata mbeteshin të gjallë; dhe krerët e asamblesë u detyruan të betohen për këto gjëra.
Jozueu 9:20
Këtë do t`u bëjmë atyre: do t`i lëmë të gjallë që të mos tërheqim zemërimin e Zotit, për shkak të betimit që u kemi bërë atyre".
Jozueu 10:10
Kështu Zoti i theu para Izraelit, u shkaktoi një disfatë të madhe pranë Gabaonit, i ndoqi nëpër rrugën që ngjitet në Beth-Horon dhe i mundi deri në Azekah dhe Makedah.
Jozueu 10:11
Ndërsa iknin përpara Izraelit dhe ndodheshin në tatëpjetën e Beth-Horonit, Zoti hodhi kundër tyre nga qielli gurë të mëdhenj deri në Azekah, dhe ata vdiqën; ata që vdiqën nga breshëri i gurëve ishin më shumë se ata që bijtë e Izraelit vranë me shpatë.
Jozueu 10:14
Dhe nuk pati kurrë, as më parë dhe as më vonë, një ditë si ajo kur Zoti plotësoi dëshirën e rit të një njeriu, pse Zoti luftoi për Izraelin.
Jozueu 10:33
Atëherë Horami, mbreti i Gezerit, shkoi në ndihmë të Lakishit; por Jozueu e mundi atë dhe popullin e tij dhe nuk la asnjë të gjallë.
Jozueu 11:3
Kananejve që ishin në lindje dhe në perëndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore, Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut.
Jozueu 11:20
Në fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por t`i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.
Jozueu 12:8
në krahinën malore, në ultësirën, në Arabah, në shpatet e maleve, në shkretëtirë dhe në Negev; vendi i Hitejve, i Amorejve, i Kananejve, i Perezejve, i Hivejve dhe i Jebusejve;
Jozueu 12:12
mbreti i Eglonit, një; mbreti i Gezerit, një;
Jozueu 13:3
nga Shikori që rrjedh në lindje të Egjiptit, deri në kufirin e Ekronit nga veriu (krahinë që konsiderohet kananease), tokat e pesë princave të Filistejve, domethënë të Gas, të Ashdodit, të Ashkalonit, të Gathit, të Ekronit dhe të Avejve gjithashtu,
Jozueu 13:23
Territori i bijve të Rubenit kufizohej me Jordanin. Kjo ishte trashëgimia e bijve të Rubenit në ba të familjeve të tyre, së bashku me qytetet dhe fshatrat e tyre.
Jozueu 13:25
Territori i tyre përfshinte Jazerin, të gjitha qytetet e Galaadit, gjysmën e vendit të bijve të Amonit deri në Aroer, që ngrihet përballë Rabahut,
Jozueu 14:4
sepse bijtë e Jozefit formonin dy fise, atë të Manasit dhe atë të Efraimit; Levitëve nuk iu dha asnjë pjesë në vend, por vetëm disa qytete për të banuar bashkë me kullota për bagëtinë e tyre dhe pasuritë që kishin.
Jozueu 14:6
Atëherë bijtë e Judës u paraqitën para Jozueut në Gilgal; dhe Kalebi, bir i Jefunehut, Kenizeu, i tha: "Ti e di atë që Zoti i tha Moisiut, njeriut të Perëndisë, lidhur me mua dhe me ty në Kadesh-Barnea.
Jozueu 14:7
Unë isha dyzet vjeç kur Moisiu, shërbëtori i Zotit, më dërgoi në Kadesh-Barnea për të vëzhguar vendin; unë i paraqita një raport ashtu si ma thoshte zemra.
Jozueu 14:8
Ndërsa vëllerit e mi që kishin ardhur me mua e shkurajuan popullin, unë ndoqa plotësisht Zotin, Perëndinë tim.
Jozueu 14:10
Dhe ja, tani Zoti më ka ruajtur të gjallë, siç e kishte thënë, këto dyzet e pesë vjet që kur Zoti i tha këto fjalë Moisiut, ndërsa Izraeli endej nëpër shkretëtirë; dhe ja, sot u bëra tetëdhjetë e pesë vjeç.
Jozueu 14:14
Për këtë arësye Hebroni ka mbetur pronë e Kalebit, birit të Jefunehut, Kenizeu, deri në ditën e sotme, sepse ai ka ndjekur plotësisht Zotin, Perëndinë e Izraelit.
Jozueu 15:16
Dhe Kalebi tha: "Atij që do të sulmojë Kirjath-Seferin dhe do ta shtjerë në dorë, unë do t`i jap për grua vajn time Aksah".
Jozueu 15:32
Lebaothi, Shilhimi, Aini, Rimoni; gjithsej njëzet e nëntë qytete me fshatrat e tyre.
Jozueu 15:35
Jarmuthi, Adulami, Sosohu, Azekahu,
Jozueu 16:1
Pjesa që iu dha me short bijve të Jozefit shtrihej nga Jordani pranë Jerikos, në drejtim të ujërave të Jerikos në lindje, deri në shkretëtirën që ngjitet nga Jeriko në Bethel nëpër krahinën malore.
Jozueu 16:3
dhe zbriste në perëndim në drejtim të kufirit të Jafletejve deri në kufirin e Beth-Horonit të poshtëm dhe deri në Gezer, duke mbaruar në det.
Jozueu 16:4
Kështu bijtë e Jozefit, Manasi dhe Efraimi, patën secili trashëgiminë e vet.
Jozueu 16:9
bashkë me qytetet e rezervuara për bijtë e Efraimit në mes të trashëgimisë së bijve të Manasit, të gjitha qytetet bashkë me fshatrat e tyre.
Jozueu 16:10
Por ata nuk i dëbuan Kananejtë që banonin në Gezer; kështu Kananejtë kanë banuar në mes të Efraimit deri ditën e sotme, por u bënë skllevër.
Jozueu 17:1
Kjo qe pjesa që i ra me short fisit të Manasit, sepse ai ishte i parëlinduri i Jozefit, Maikirit, të parëlindurit të Manasit dhe atë i Galaadit, iu caktua Galaadi dhe Bashani, sepse ishte luftëtar.
Jozueu 17:2
Ju dha me short gjithashtu një pjesë bijve të tjerë të Manasit, simbas familjeve të tyre: bijve të Abiezerit, bijve të Helekut, bijve të Asrielit, bijve të Heferit, bijve të Shemidit. Këta ishin fëmijët meshkuj të Manasit, birit të Jozefit, simbas familjeve të tyre.
Jozueu 17:4
Ato u paraqitën para priftit Eleazar, para Jozueut, birit të Nunit, dhe para princave, duke thënë: "Zoti urdhëroi Moisiun që të na japë një trashëgimi në mes të vëllerve tanë". Dhe Jozueu u dha një trashëgimi në mes të vëllerve të atit të tyre, simbas urdhrit të Zotit.
Jozueu 17:14
Atëherë bijtë e Jozefit i folën Jozueut dhe i thanë: "Pse na dhe si trashëgimi vetëm një pjesë, vetëm një hise, kur ne jemi një popull i madh që Zoti e ka bekuar deri sot?".
Jozueu 17:15
Jozueu u tha atyre: "Në rast se jeni një popull i madh në numër, shkoni në pyll dhe hapni tokë të re që të keni tokë në vendin e Perezejve dhe të gjigantëve, sepse krahina malore e Efraimit është tepër e paktë për ju".
Jozueu 17:16
Por bijtë e Jozefit iu përgjigjën: "Krahina malore nuk na mjafton; dhe të gjithë Kananejtë që banojnë në krahinën fushore kanë qerre të hekurta, si ata që janë në Beth-Shean dhe në fshatrat e tij, ashtu dhe ata që banojnë në luginën e Jizreelit".
Jozueu 17:17
Atëherë Jozueu i foli shtëpisë së Jozefit, Efraimit dhe Manasit, dhe tha: "Ti je një popull i madh në numër dhe ke një forcë të madhe; nuk do të kesh vetëm një pjesë,
Jozueu 18:4
Zgjidhni midis jush tre burra për çdo fis dhe unë do t`i nis. Ata do të ngrihen, do ta përshkojnë vendin, do të bëjnë përshkrimin e tij në ba të pjesës së tyre të trashëgimisë dhe pastaj do të kthehen tek unë.
Jozueu 18:5
Ata do ta ndanë në shtatë pjesë: Juda do të mbetet në territorin e tij në jug dhe shtëpia e Jozefit në territorin e tij në veri.
Jozueu 18:11
U hodh në short pjesa e fisit të bijve të Beniaminit, simbas familjeve të tyre; territori që u ra në short kishte kufijtë e tij midis bijve të Judës dhe bijve të Jozefit.
Jozueu 18:16
pastaj kufiri zbriste në skajin e malit që ndodhet përballë luginës së birit të Hinomit, që është në luginën e gjigantëve, në veri, dhe zbriste nëpër luginën e Hinomit, në anën jugore të qytetit të Jebuzejve, deri në En-Rogel.
Jozueu 18:20
Jordani shërbente si kufi nga ana lindore. Kjo ishte trashëgimia e bijve të Beniaminit në ba të kufijve rreth e qark, simbas familjeve të tyre.
Jozueu 19:30
Ai përfshinte gjithashtu Umahun, Afekun dhe Rehobin: njëzet e dy qytete me fshatrat e tyre.
Jozueu 21:21
Atyre iu dha Sikemi (si qytet për strehimin e vrasësit) me gjithë tokat për kullotë në krahinën malore të Efraimit, Gezeri me gjithë tokat për kullotë,
Jozueu 21:39
Heshbonin me tokat e tij për kullotë dhe Jazerin me tokat e tij për kullotë: gjithsejt katër qytete.
Jozueu 21:41
Shuma e qyteteve të Levitëve në mes të zotërimeve të bijve të Izraelit ishte dyzet qytete me tokat e tyre për kullotë.
Jozueu 22:2
"Ju keni zbatuar të gjitha ato që Moisiu, shërbëtori i Zotit, ju kishte urdhëruar dhe i jeni bindur rit tim lidhur me ato që ju kam porositur.
Jozueu 22:3
Ju nuk keni braktisur vëllerit tuaj gjatë kësaj kohe të gjatë deri më sot dhe keni zbatuar urdhrat që Zoti, Perëndia juaj, ju ka porositur.
Jozueu 22:4
Dhe tani që Zoti, Perëndia juaj, i ka lënë të pushojnë vëllerit tuaj, ashtu siç u kishte premtuar, kthehuni dhe shkoni në çadrat tuaja në vendin që ju përket, dhe që Moisiu, shërbëtori i Zotit, ju ka caktuar matanë Jordanit.
Jozueu 22:5
Vetëm kini kujdes të zbatoni urdhërimet dhe ligjin që Moisiu, shërbëtori i Zotit, ju ka dhënë, duke e dashur Zotin, Perëndinë tuaj, duke ecur në të gjitha rrugët e tij, duke zbatuar të gjitha urdhërimet e tij, duke qendruar sa më afër tij dhe duke i shërbyer me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt".
Jozueu 22:7
Moisiu i kishte dhënë gjysmës së fisit të Manasit një trashëgimi në Bashan, kurse Jozueu i dha gjysmës tjetër një trashëgimi midis vëllerve të tyre, nga kjo anë e Jordanit, në perëndim. Kështu, kur Jozueu i ktheu në çadrat e tyre, i bekoi,
Jozueu 22:8
dhe u foli atyre, duke thënë: "Ju po ktheheni në çadrat tuaja me pasuri të mëdha, me një numër të madh bagëtish, me argjend, me flori, me bronz, me hekur e një numër të madh rrobash; ndani me vëllerit plaçkën e armiqve tuaj".
Jozueu 22:18
që ju shtyn sot të mos e ndiqni Zotin? Sepse, po të jetë se sot ngreni krye kundër Zotit, nesër ai do të zemërohet kundër tërë asamblesë së Izraelit.
Jozueu 22:20
Kur Akani, bir i Zerahut, kreu një shkelje në gjërat e caktuara të shfarosen, a nuk tërhoqi vallë zemërimin e Zotit mbi gjithë asamblenë e Izraelit? Dhe ai njeri nuk qe i vetmi që gjeti vdekjen në paudhësinë e tij"".
Jozueu 23:14
Dhe ja, unë po iki sot në rrugën e gjithë botës; pranoni, pra, me gjithë zemër e me gjithë shpirt që nuk ka rënë për tokë asnjë nga fjalët e mira që Zoti, Perëndia juaj, ka thënë lidhur me ju; të tëra u vërtetuan për ju; as edhe një nuk ra për tokë.
Jozueu 23:16
Në rast se shkelni besëlidhjen që Zoti, Perëndia juaj, ju ka urdhëruar, dhe shkoni t`u shërbeni perëndive të tjera dhe bini përmbys para tyre, atëherë zemërimi i Zotit do të ndizet kundër jush dhe ju do të zhdukeni shpejt nga vendi i mirë që Ai ju ka dhënë".
Jozueu 24:11
Kaluat pastaj Jordanin dhe arritët në Jeriko; banorët e Jerikos luftuan kundër jush; kështu bënë Amorejtë, Perezejtë, Kananejtë, Hitejtë, Girgasejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë; por unë jua dorëzova në dorë.
Jozueu 24:23
Jozueu tha: "Hiqni, pra, perënditë e huaja që janë në mes tuaj dhe përuleni zemrën tuaj Zotit, Perëndisë së Izraelit!".
Jozueu 24:24
Populli iu përgjigj Jozueut: "Ne do t`i shërbejmë Zotit, Perëndisë tonë, dhe do t`i bindemi rit të tij".
Jozueu 24:32
Eshtrat e Jozefit, që bijtë e Izraelit kishin sjellë nga Egjipti, i varrosën në Sikem, në pjesën e arës që Jakobi ua kishte blerë bijve të Hamorit, atit të Sikemit, për njëqind pjesë argjendi, dhe që ishte pronë e bijve të Jozefit.
Gjyqëtarët 1:4
Juda, shkoi, pra, dhe Zoti u la në dorë Kananejtë dhe Perezejtë; dhe në Bezek vranë dhjetë mijë burra.
Gjyqëtarët 1:5
Dhe në Bezek gjetën Adoni-Bezekun dhe e sulmuan; mundën Kananejtë dhe Perezejtë.
Gjyqëtarët 1:6
Adoni-Bezeku ia mbathi, por ata e ndoqën e zunë dhe i prenë gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve.
Gjyqëtarët 1:7
Atëherë Adoni-Bezeku tha: "Shtatëdhjetë mbretër me gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve të prerë mblidhnin ato që mbeteshin në tryen time. Perëndia më ktheu atë që kam bërë". E çuan pastaj në Jeruzalem ku vdiq.
Gjyqëtarët 1:18
Juda mori edhe Gan me territorin e saj, Askalonin me territorin e tij dhe Ekronin me territorin e tij.
Gjyqëtarët 1:22
Edhe shtëpia e Jozefit u ngrit gjithashtu kundër Bethelit, dhe Zoti qe me ta.
Gjyqëtarët 1:23
Shtëpia e Jozefit dërgoi njerëz për të vëzhguar në Bethel (qytet që më parë qyhej Luc).
Gjyqëtarët 1:29
As Efraimi nuk i dëboi Kananejtë që banonin në Gezer; kështu Kananejtë banuan në Gezer në mes të tyre.
Gjyqëtarët 1:35
Amorejtë ishin të vendosur të qëndronin në malin Heres, në Ajalon dhe në Shaal-Bim; por kur dora e shtëpisë së Jozefit u fuqizua, ata iu nënshtruan skllavërisë.
Gjyqëtarët 2:2
Por ju nuk do të lidhni asnjë aleancë me banorët e këtij vendi dhe do të shembni altarët e tyre". Por ju nuk iu bindët rit tim. Pse e bëtë këtë?
Gjyqëtarët 2:4
Sapo Engjëlli i Zotit mbaroi së thëni këto fjalë tërë bijve të Izraelit, populli ngriti rin dhe filloi të qajë.
Gjyqëtarët 2:12
ata braktisën Zotin, Perëndinë e etërve të tyre, i cili i kishte nxjerrë nga Egjipti, dhe adhuruan perëndi të tjera ndërmjet perëndive të popujve që i rrethonin, ranë përmbys para tyre dhe kështu provokuan zemërimin e Zotit;
Gjyqëtarët 2:14
Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit dhe e dha në dorë të kusarëve që e zhveshën; dhe ai i shiti në duart e armiqve të tyre që ndodheshin rreth e qark, të cilëve nuk qenë më në gjendje t`u bënin ballë.
Gjyqëtarët 2:20
Prandaj mëria e Zotit u ndez kundër Izraelit, dhe ai tha: "Duke qenë se ky komb ka shkelur besëlidhjen që unë kisha përfunduar me etërit e tyre dhe ata nuk i janë bindur rit tim,
Gjyqëtarët 3:5
Kështu bijtë e Izraelit banuan në mes të Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve;
Gjyqëtarët 3:8
Prandaj zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit, dhe ai i dorëzoi në duart e Kushan-Rishathaimit për tetë vjet me radhë.
Gjyqëtarët 3:11
Vendi pati paqe për dyzet vjet me radhë; pastaj Othnieli, bir i Kenazit, vdiq.
Gjyqëtarët 3:24
Kur doli; erdhën shërbëtorët për të parë, dhe ja, dyert e sallës së sipërme ishin mbyllur me çelës; kështu ata thanë: "Me siguri ai bën nevojën e tij në dhomën e sallës së freskët".
Gjyqëtarët 4:3
Dhe bijtë e Izraelit i klithën Zotit, sepse Jabini kishte nëntëqind qerre të hekurta dhe prej njëzet vjetve shtypte rëndë bijtë e Izraelit.
Gjyqëtarët 4:21
Atëherë Jaela, gruaja e Heberit, mori një kunj të çadrës dhe një çekiç, iu afrua ngadalë atij dhe i nguli në tëmth kunjin, që u fut në tokë. Atë e kishte në një gjumë i thellë; ishte i sfilitur; dhe kështu vdiq.
Gjyqëtarët 5:8
Ata zgjidhnin perëndi të tjera, kur lufta ishte te pragu. Nuk shihej asnjë mburojë apo shti midis dyzet mijë burrave të Izraelit.
Gjyqëtarët 5:9
Zemra ime është me ata udhëheqës të Izraelit që u ofruan spontanisht në mes të popullit. Bekoni Zotin!
Gjyqëtarët 5:15
Princat e Isakarit erdhën me Deboran; ashtu siç ishte Isakari, kështu qe edhe Baraku; ata u hodhën në luginë në gjurmët e saj. Ndër divizionet e Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Gjyqëtarët 5:16
Pse mbete ti midis të ngujuarve për të dëgjuar fyellin e barinjve? Midis divizioneve të Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Gjyqëtarët 5:31
Kështu u zhdukshin të gjithë armiqtë e tu, o Zot! Por ata që të duan qofshin si dielli, kur lind me gjithë forcën e tij!". Pastaj vendi pati qetësi për dyzet vjet me radhë.
Gjyqëtarët 6:11
Pastaj erdhi Engjëlli i Zotit dhe u ul nën lisin e Ofrahut, që i përkiste Joashit, Abiezeritit, ndërsa biri tij Gedeoni shtinte grurin në një vend të ngushtë për ta shpëtuar nga Madianitët.
Gjyqëtarët 6:24
Atëherë Gedeoni ndërtoi një altar për Zotin dhe e quajti "Jehovah Shalom". Ai gjendet edhe sot në Ofrahun e Abiezeritëve.
Gjyqëtarët 6:34
Por Fryma e Zotit depërtoi te Gedeoni që i ra borisë; dhe Abiezeritët u thirrën që t`i shkonin pas.
Gjyqëtarët 6:39
Por Gedeoni i tha akoma Perëndisë: Mos u ndeztë zemërimi yt kundër meje; unë do të flas edhe një herë. Më lër ta bëj provën edhe një herë tjetër vetëm. Le të mbetet i thatë vetëm gëzofi dhe të ketë vesë mbi të gjithë vendin rreth e qark".
Gjyqëtarët 7:3
Prandaj shpalli tërë popullit, duke i thënë: "Ai që ka frikë dhe dridhet, le të kthehet prapa dhe të largohet nga mali i Galaadit"". Atëherë u kthyen prapa njëzet e dy mijë burra dhe mbetën në vend dhjetë mijë.
Gjyqëtarët 7:19
Gedeoni dhe njëqind burrat që ishin me të arritën në bu të kampit në prag të mesnatës, fill pas ndërrimit të rojeve. Ata u ranë borive dhe thyen enët që mbanin në dorë.
Gjyqëtarët 7:22
Ndërsa treqind burrat u binin borive, Zoti e ktheu shpatën e secilit kundër shokut të tij në tërë kampin. Ushtria armike ia mbathi në Beth-Shitah në drejtim të Tserahut, deri në bu të Abel-Meholahut pranë Tabathit.
Gjyqëtarët 7:25
Dhe zunë dy princa të Madianit, Orebin dhe Zeebin; Orebin e vranë në shkëmbin e Orebit dhe Zeebin në grykën e Zeebit. I ndoqën Madianitët dhe ia çuan kokat e Orebit dhe të Zeebit Gedeonit në krahun tjetër të Jordanit.
Gjyqëtarët 8:2
Ai iu përgjegj atyre: "Por çfarë kam bërë unë kundër jush? Qëmtimi i Efraimit nuk vlen vallë më tepër se sjellja e Abiezerit?
Gjyqëtarët 8:3
Perëndia ju dha në dorë princat e Madianit, Orebin dhe Zeebin; çfarë mund të bëja për ju?". Kur tha këto fjalë, zemërimi i tyre kundër tij u fashit.
Gjyqëtarët 8:5
Atyre të Sukothit u tha: "Ju lutem, u jepni bukë njerëzve që më vijnë pas, sepse janë të lodhur, dhe unë jam duke ndjekur Zebahun dhe Tsalmunain, mbretër të Madianit".
Gjyqëtarët 8:6
Por krerët e Sukothit u përgjegjën: "Mos vallë Zebahu dhe Tsalmunai janë në dorën tënde, që ne të duhet t`i japim bukë ushtrisë tënde?".
Gjyqëtarët 8:7
Atëherë Gedeoni tha: "Për këtë, kur Zoti të më japë në dorë Zebahun dhe Tsalmunain, do të copëtoj trupin tuaj me gjembat dhe me ferrat e shkretëtirës.
Gjyqëtarët 8:10
Zebahu dhe Tsalmunai ndodheshin në Karkor me gjithë ushtrinë e tyre prej rreth pesëmbëdhjetë mijë burrash, ajo që mbetej nga tërë ushtria e bijve të lindjes, sepse njëqind e njëzet mijë njerëz që mbanin shpatë i kishin vrarë.
Gjyqëtarët 8:12
Dhe Zebahu dhe Tsalmunai ikën me vrap; por ai i ndoqi dhe i zuri të dy mbretërit e Madianit, Zebahun dhe Tsalmunain, dhe e shpartalloi tërë ushtrinë.
Gjyqëtarët 8:15
Pastaj shkoi te njerëzit e Sukothit dhe tha: "Ja, Zebahu dhe Tsalmunai, në lidhje me të cilët jeni tallur me mua, duke thënë: "Mos vallë Zebahu dhe Tsalmunai janë në dorën tënde, që ne të duhet t`u japim bukë njerëzve të tu të lodhur?"".
Gjyqëtarët 8:18
Pastaj u tha Zebahut dhe Tsalmunait: "Si ishin njerëzit që keni vrarë në Tabor?". Ata u përgjigjën: "Ishin si ti; secili prej tyre kishte pamjen e birit të një mbreti".
Gjyqëtarët 8:19
Ai vazhdoi: "Ishin vëllerit e mi, bij të nënes sime; ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, po të mos i kishit vrarë, unë nuk do t`ju vrisja!".
Gjyqëtarët 8:21
Atëherë Zebahu dhe Tsalmunai thanë: "Çohu ti vetë dhe na godit, sepse si të jetë burri ashtu është edhe forca e tij". Kështu Gedeoni u ngrit dhe vrau Zebahun dhe Tsalmunain, dhe shtiu në dorë gjysmëhënat që devetë e tyre mbanin në qafë.
Gjyqëtarët 8:28
Kështu Madiani u poshtërua përpara bijve të Izraelit dhe nuk ngriti më kokë; dhe vendi pati paqe dyzet vjet me radhë, gjatë gjithë jetës së Gedeonit.
Gjyqëtarët 8:32
Pastaj Gedeoni, bir i Joashit, vdiq në pleqëri të mbarë dhe u varros në varrin e Joashit, të atit të tij, në Ofrah të Abiezeritëve.
Gjyqëtarët 9:1
Abimeleku, bir i Jerubaalit, shkoi në Sikem te vëllerit e nënes së tij dhe foli me ta dhe me gjithë familjen e atit të nënes së tij, duke thënë:
Gjyqëtarët 9:3
Vëllerit e nënes së tij i përhapën këto fjalë të tij tërë banorëve të Sikemit; dhe zemra e tyre anoi në dobi të Abimelekut, sepse thanë: "Është vëllai ynë".
Gjyqëtarët 9:5
Pastaj ai shkoi në shtëpinë e atit të tij në Ofrah dhe vrau mbi po atë gur vëllerit e tij, të shtatëdhjetë bijtë e Jerubaalit. Por Jothami biri më i vogël i Jerubaalit, shpëtoi sepse ishte fshehur.
Gjyqëtarët 9:7
Kur Jothami u informua për këtë gjë, shkoi dhe zuri në majën e malit Gerezim dhe, duke ngritur rin, thirri: "Dëgjomëni, banorë të Sikemit, dhe Perëndia të mund t`ju dëgjojë!
Gjyqëtarët 9:24
me qëllim që dhuna e ushtruar kundër të shtatëdhjetë bijve të Jerubaalit të zgjidhej dhe gjaku i tyre të binte mbi vëllanë e tyre Abimelek, që i kishte vrarë dhe mbi banorët e Sikemit, që e kishin ndihmuar të vriste vëllerit e tij.
Gjyqëtarët 9:26
Pastaj Gaali, bir i Ebedit, dhe vëllerit e tij erdhën dhe u transferuan në Sikem, dhe banorët e Sikemit krijuan besim tek ai.
Gjyqëtarët 9:28
Gaali, bir i Ebedit, tha: "Kush është Abimeleku dhe çfarë përfaqëson Sikemi, pse duhet t`i shërbejmë? A nuk është vallë bir i Jerubaalit, dhe a nuk është Zebuli mëkëmbësi i tij? Më mirë u shërbeni njerëzve të Hamorit atit të Sikemit! Po pse u dashka që ne t`i shërbejmë këtij njeriu?
Gjyqëtarët 9:30
Kur Zebuli, qeveritar i qytetit, dëgjoi këto fjalë të Gaalit, birit të Ebedit, u zemërua shumë,
Gjyqëtarët 9:31
dhe i dërgoi fshehurazi lajmëtarë Abimelekut për t`i thënë: "Ja, Gaali, bir i Ebedit, dhe vëllerit e tij kanë ardhur në Sikem; ata po e ngrenë qytetin kundër teje.
Gjyqëtarët 9:32
Prandaj çohu natën, ti dhe njerëzit e tu, dhe ru pritë në fushë;
Gjyqëtarët 9:36
Duke i parë ata njerëz, Gaali i tha Zebulit: "Ja, disa njerëz që zbresin nga maja e maleve". Por Zebuli iu përgjegj: "Hijet e maleve të duken ty si njerëz".
Gjyqëtarët 9:38
Atëherë Zebuli i tha: "Ku e ke kapadaillëkun, kur thoje: "Kush është Abimeleku, pse duhet t`i shërbejmë?". A nuk është ky popull që ti përçmoje? Dil, pra, përpara dhe lufto kundër tij!".
Gjyqëtarët 9:41
Abimeleku u ndal pastaj në Arumah, dhe Zebuli dëboi Gaalin dhe vëllerit e tij, që nuk qëndruan dot më në Sikem.
Gjyqëtarët 9:56
Kështu Perëndia ia shkarkoi Abimelekut të keqen që kishte bërë kundër atit të tij, duke vrarë shtatëdhjetë vëllerit e tij.
Gjyqëtarët 10:2
qe gjyqtar i Izraelit për njëzet e tre vjet me radhë; pastaj vdiq dhe e varrosën në Shamir.
Gjyqëtarët 10:3
Mbas tij doli Jairi, Galaaditi, që qe gjyqtar i Izraelit njëzet e dy vjet me radhë.
Gjyqëtarët 10:7
Kështu zemërimi i Zotit kundër Izraelit u ndez dhe ai i dorëzoi në duart e Filistejve dhe në duart e bijve të Amonit.
Gjyqëtarët 11:3
Atëherë Jefteu iku larg vëllerve të tij dhe u vendos në vendin e Tobit. Rreth Jefteut u mblodhën njerëz pa asnjë vlerë, që kryenin sulme bashkë me të.
Gjyqëtarët 11:33
Ai i mundi duke bërë një masakër të madhe, nga Aroeri deri në drejtim të Minithit (duke u marrë njëzet qytete) dhe deri në Abel-Keramim. Kështu bijtë e Amonit u poshtëruan përpara bijve të Izraelit.
Gjyqëtarët 12:6
"Atëherë thuaj Shiboleth; në rast se ai thoshte "Shiboleth", sepse nuk mund ta shqiptonte si duhet, e kapnin dhe e vrisnin pranë vaut të Jordanit. Në atë kohë u vranë në këtë mënyrë dyzet e dy mijë njerëz të Efraimit.
Gjyqëtarët 12:14
Ai pati dyzet bij dhe tridhjetë nipa, që u hipnin shtatëdhjetë gomarëve të vegjël. Ai qe gjyqtar i Izraelit tetë vjet me radhë.
Gjyqëtarët 13:1
Bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe për sytë e Zotit, dhe Zoti i dha në duart e Filistejve për dyzet vjet.
Gjyqëtarët 13:9
Perëndia e dëgjoi rin e Manoahut; dhe Engjëlli i Perëndisë u kthye përsëri te gruaja, ndërsa ajo ndodhej në arë, por burri i saj Manoah nuk ishte me të.
Gjyqëtarët 13:25
Fryma e Zotit filloi të lëvi mbi të në kampin e Danit, midis Tsorahut dhe Eshtaolit.
Gjyqëtarët 14:3
Babai dhe nëna e tij i thanë: "A nuk ka vallë një grua midis bijave të vëllerve të tu në gjithë popullin tonë, që ti të shkosh të marrësh një grua midis Filistejve të parrethprerë?". Por Sansoni iu përgjegj atit të tij me këto fjalë: "Merrma atë, sepse më pëlqen".
Gjyqëtarët 14:12
Sansoni u tha atyre: "Unë do t`ju propozoj një gjë; në rast se ju arrini të gjeni shpjegimin e saj të ma njoftoni brenda shtatë ditëve të gostisë, do t`ju jap tridhjetë tunika dhe tridhjetë ndërresa rrobash;
Gjyqëtarët 14:14
Ata iu përgjegjën: "Propozo gjën tënde, që ta dëgjojmë". Ai u tha atyre: "Nga gllabëruesi doli ushqimi, dhe nga i forti doli e ëmbla". Tri ditë me radhë ata nuk arritën ta shpjegojnë gjën.
Gjyqëtarët 14:15
Ditën e shtatë i thanë bashkëshortes së Sansonit: "Mbushja mendjen burrit tënd që të na shpjegojë gjën; ndryshe do të të djegim ty dhe do t`i vëmë flakën shtëpisë së atit tënd. A na keni ftuar për të na zhveshur? Vallë a s`është ashtu?".
Gjyqëtarët 14:16
Gruaja e Sansonit qau para tij dhe i tha: "Ti ke vetëm urrejtje ndaj meje dhe nuk më do; ti u propozove një gjë bijve të popullit tim, por nuk ia shpjegova as atit tim; as nënës sime, pse duhet të ta shpjegoj ty?".
Gjyqëtarët 14:17
Ajo qau para tij gjatë shtatë ditëve të festës. Kështu ditën e shtatë Sansoni ia shpjegoi, sepse e mërziste; pastaj ua shpjegoi gjën bijve të popullit të saj.
Gjyqëtarët 14:18
Njerëzit e qytetit, ditën e shtatë, para se të perëndonte dita, i thanë Sansonit: "A ka gjë më të ëmbël se mjalti? A ka gjë më të fortë se luani?". Dhe ai iu përgjegj atyre: "Po të mos kishit lëruar me mëshqerrën time, nuk do ta kishit zgjidhur gjën time".
Gjyqëtarët 14:19
Atëherë Fryma e Zotit erdhi mbi të në mënyrë të fuqishme, dhe ai zbriti deri në Ashkelon, vrau tridhjetë njerëz nga ata, mori plaçkat e tyre dhe u dha ndërresat e rrobave atyre që e kishin shpjeguar gjën. Kështu zemërimi i tij u ndez; pastaj ai u ngjit përsëri në shtëpinë e të atit.
Gjyqëtarët 15:20
Sansoni qe gjyqtar i Izraelit për njëzet vjet në kohën e Filistejve.
Gjyqëtarët 16:2
Kur u thanë atyre të Gas: "Sansoni erdhi këtu", ata rrethuan vendin dhe qëndruan në pritë tërë natën pranë portës së qytetit, duke mbajtur heshtje të plotë, dhe thanë: "Në të gdhirë do ta vrasim".
Gjyqëtarët 16:15
Atëherë ajo i tha: "Si mund të më thuash: "Të dua", kur zemra jote nuk është me mua? Tri herë me radhë je tallur me mua dhe nuk më ke treguar ku qëndron forca jote e madhe".
Gjyqëtarët 16:16
Tani, me qenë se ajo e bezdiste çdo ditë me fjalët e saj dhe e nxiste me ngulm, ai u zemërua për vdekje,
Gjyqëtarët 16:17
dhe ia çeli asaj tërë zemrën, duke i thënë: "Kurrë nuk ka kaluar brisku mbi kokën time, sepse jam një Nazireo i Perëndisë, qysh në barkun e nënes sime; po të rruhesha, forca ime do të ikte, do të bëhesha i dobët dhe i njëllojtë si gjithë burrat e tjerë".
Gjyqëtarët 16:18
Kur Delilah u bind që ai ia kishte çelur plotësisht zemrën, dërgoi të thërrasin princat e Filistejve dhe u dërgoi këto fjalë: "Ejani lart këtë radhë se ai ma hapi tërë zemrën e tij". Atëherë princat
Gjyqëtarët 16:25
Kështu në gëzimin e zemrës së tyre, ata thanë: "Silleni Sansonin që të dëfrehemi me të!". E nxorrën Sansonin nga burgu dhe ai bëri karagjozllëqe para tyre. Pastaj e vunë midis shtyllave.
Gjyqëtarët 16:31
Pastaj vëllerit e tij dhe tërë shtëpia e atit të tij zbritën dhe e morën; dhe e çuan ta varrosin midis Tsorahut dhe Eshtaolit, në varrin e Manoahut, të atit të tij. Ai qe gjyqtar i Izraelit njëzet vjet me radhë.
Gjyqëtarët 18:3
Ndërsa ishin pranë shtëpisë së Mikahut, njohën rin e të riut Levit; atëherë ata hynë në shtëpi dhe e pyetën: "Kush të solli këtu? Çfarë bën në këtë vend? Çfarë ke ti këtu?".
Gjyqëtarët 18:8
Pastaj u kthyen te vëllerit e tyre në Tsorah dhe në Eshtaol; dhe vëllerit i pyetën ata: "Çfarë thoni?".
Gjyqëtarët 18:14
Atëherë të pesë burrat, që kishin shkuar të vëzhgonin vendin e Laishit, filluan t`u thonë vëllerve të tyre: "A e dini ju që në këto shtëpi ka një efod, një shtëpi idhujsh, një shëmbëlltyrë të gdhendur
Gjyqëtarët 18:20
Kështu prifti ndjeu një gëzim në zemrën e tij; mori efodin, shtëpinë e idhujve dhe shëmbëlltyrën e gdhendur dhe u bashkua me ata njerëz.
Gjyqëtarët 18:25
Bijtë e Danit i thanë: "Bëj që ri yt të mos dëgjohet më prapa nesh, sepse njerëz të zemëruar mund të hidhen mbi ju, dhe ti do të humbje jetën tënde dhe atë të familjes sate!".
Gjyqëtarët 19:3
Burri i saj u ngrit dhe shkoi te ajo për t`i folur zemrës së saj dhe për ta kthyer në shtëpi. Ai kishte marrë me vete shërbëtorin e tij dhe dy gomarë. Kështu ajo e çoi në shtëpinë e atit të saj; sa e pa, i ati i së resë e priti tërë gëzim.
Gjyqëtarët 19:5
Ditën e katërt u ngritën herët në mëngjes dhe Leviti po bëhej gati të nisej, por i ati i vajs së re i tha dhëndrit të tij: "Ha diçka që të mbahesh, pastaj shkoni".
Gjyqëtarët 19:6
Kështu u ulën bashkë, hëngrën dhe pinë njeri afër tjetrit. Pastaj i ati së resë i tha burrit të saj: "Të lutem, prano ta kalosh natën këtu, dhe zemra jote të gëzohet".
Gjyqëtarët 19:8
Ditën e pestë ai u ngrit herët në mëngjes që të ikte; dhe i ati i së resë i tha: "Të lutem, ngrohe zemrën". Kështu u ndalën deri në pasdite dhe që të dy hëngrën.
Gjyqëtarët 19:9
Kur ai njeri u ngrit për të ikur bashkë me konkubinën e tij dhë shërbëtorin e tij, i vjehrri, i ati i së resë, i tha: "Ja, ka filluar të erret; të lutem kaloje natën këtu; shiko, dita është duke mbaruar; kaloje këtu natën dhe zemra jote të gëzohet; nesër do të niseni herët dhe do të arrini në shtëpi".
Gjyqëtarët 19:23
Por i zoti i shtëpisë me të dalë jashtë, u tha atyre: "Jo, vëllerit e mi, mos u sillni në mënyrë kaq të keqe; ky njeri erdhi në shtëpinë time, prandaj mos kryeni një poshtërsi të tillë!.
Gjyqëtarët 20:1
Atëherë tërë bijtë e Izraelit lëvin, nga Dani deri në Beer-Sheba dhe në vendin e Galaadit, dhe asambleja u mblodh si një njeri i vetëm përpara Zotit në Mitspah.
Gjyqëtarët 20:13
Prandaj na dorëzoni ata njerëz, ata kriminelë që janë në Gibeah, që t`i vrasim dhe të heqim të keqen nga Izraeli". Por bijtë e Beniaminit nuk pranuan të dëgjojnë rin e vëllerve të tyre, të bijve të Izraelit.
Gjyqëtarët 20:15
Atë ditë bijtë e Beniaminit të thirrur nga qytetet e tyre për t`u mbledhur ishin njëzet e gjashtë mijë burra të aftë për të përdorur shpatën, pa llogaritur banorët e Gibeahut, që arrinin në shtatëqind burra të zgjedhur.
Gjyqëtarët 20:18
Kështu bijtë e Izraelit lëvin, u ngjitën në Bethel dhe konsultuan Perëndinë, duke thënë: "Kush prej nesh do të nisë i pari luftën kundër bijve të Beniaminit?". Zoti u përgjegj: "Juda do të fillojë i pari".
Gjyqëtarët 20:21
Atëherë bijtë e Beniaminit dolën nga Gibeahu dhe po atë ditë shtrinë të vdekur për tokë njëzet e dy mijë burra të Izraelit.
Gjyqëtarët 20:22
Por populli, burrat e Izraelit, morën zemër përsëri dhe u rreshtuan përsëri për betejë në po atë vend ku ishin rreshtuar ditën e parë.
Gjyqëtarët 20:33
Atëherë tërë njerëzit e Izraelit lëvin nga pozicionet e tyre dhe u rreshtuan për betejë në Baal-Thamar; ndërkaq njerëzit e Izraelit që ishin në pritë dolën nga vëndet e tyre të fshehta në fushën e Gibeahut.
Gjyqëtarët 20:35
Kështu Zoti mundi Beniaminin para Izraelit; dhe bijtë e Izraelit vranë atë ditë njëzet e pesë mijë e njëqind burra të Beniaminit, të gjithë të zotë të përdornin shpatën.
Gjyqëtarët 20:36
Kështu bijtë e Beniaminit e kuptuan se ishin mundur. Izraelitët i kishin lëshuar terren Beniaminit, sepse kishin besim te njerëzit që kishin në pritë në afërsi të Gibeahut.
Gjyqëtarët 20:46
Kështu numri i përgjithshëm i Beniaminitëve që u vranë atë ditë ishte njëzet e pesë mijë veta, të gjithë të zotë të përdornin shpatën, tërë njerëz trima.
Gjyqëtarët 21:2
Pastaj populli erdhi në Bethel, ku qëndroi deri në mbrëmje përpara Perëndisë; dhe ngriti rin dhe qau me të madhe,
Gjyqëtarët 21:22
Kur etërit o vëllerit e tyre do të vinë te ne për të protestuar, ne do t`u themi: "Na i jepni, ju lutem, sepse në këtë luftë nuk kemi në një grua për secilin prej tyre; por në rast se nuk ua jepni atyre as në këtë rast, ju do të jeni fajtorë"".
Ruthi 1:9
Zoti ju bëftë të gjeni qetësi çdo njëra në shtëpinë e burrit të sajë!". Pastaj ajo i puthi dhe ato filluan të qajnë me të lartë,
Ruthi 1:14
Atëherë ato e ngritën rin dhe qanë përsëri; pastaj Orpahu puthi vjehrrën, por Ruthi nuk i ndahej asaj.
Ruthi 2:5
Pastaj Boazi i tha shërbëtorit të tij të caktuar të mbikqyrë korrësit: "E kujt është kjo vaj?".
Ruthi 2:6
Shërbëtori i caktuar të mbikqyrë korrësit u përgjigj: "Është një vaj moabite, që është kthyer me Naomin nga vendi i Moabit.
Ruthi 2:13
Ajo i tha: "Le të arrij të më shikosh me sy të mirë, o imzot, sepse ti më ke ngushëlluar dhe i ke folur zemrës së shërbëtores sate, megjithëse unë nuk jam as sa një nga shërbëtoret e tua".
Ruthi 3:7
Boazi hëngri e piu dhe me zemër të gëzuar shkoi të shtrihet pranë grumbullit të grurit. Atëherë ajo erdhi ngadalë, i zbuloi këmbët dhe u shtri.
Ruthi 4:10
Gjithashtu bleva për grua Ruthin, Moabiten, bashkëshorten e Mahlonit, për ta ringjallur emrin e të ndjerit në trashëgiminë e tij, me qëllim që emri i të ndjerit të mos shuhet midis vëllerve të tij dhe në portën e qytetit të tij. Ju sot jeni dëshmitarë të këtij fakti.
1 i Samuelit 1:6
Por shemra e saj e ngacmonte vazhdimisht për ta mëruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun.
1 i Samuelit 1:8
Atëherë burri i saj Elkanahu i tha: "Ana, pse qan? Pse nuk ha? Pse është trishtuar zemra jote? A nuk jam unë për ty më i mirë se dhjetë fëmijë?".
1 i Samuelit 1:13
Ana fliste në zemër të saj; vetëm but i lëviznin, por ri saj nuk dëgjohej; pikërisht për këtë Eli mendonte që ishte e dehur.
1 i Samuelit 1:15
Por Ana u përgjegj dhe tha: "Jo, imzot, unë jam një grua e vrarë në frym dhe nuk kam pirë as verë, as pije të tjera dehëse, por isha duke hapur zemrën time para Zotit.
1 i Samuelit 2:1
Atëherë Ana u lut dhe tha: "Zemra ime ngallohet në Zotin, forca ime ngrihet tek i Zoti; goja ime hapet kundër armiqve të mi, sepse gëzohem nga shpëtimi yt.
1 i Samuelit 2:24
Mos, bijtë e mi, sepse rat që dëgjoj për ju nuk janë aspak të mira; ju e shtyni popullin e Zotit të mëkatojë.
1 i Samuelit 2:25
Në rast se një njeri mëkaton kundër një njeriu tjetër, Perëndia e gjykon, por në rast se një njeri mëkaton kundër Zotit, kush do të ndërhyjë për të?". Por ata nuk e dëgjuan rin e atit të tyre, sepse Zoti dëshironte të vdisnin.
1 i Samuelit 2:33
Por ai nga të tutë që nuk kam për të hequr nga altari im do të konsumojë sytë e tu dhe do ta mbushë me trishtim zemrën tënde; dhe tërë pasardhësit e shtëpisë sate do të vdesin në lulen e rinisë.
1 i Samuelit 2:35
Por unë do të zgjedh për vete një prift besnik, që ka për të vepruar simbas asaj që ndjej në zemrën dhe në shpirtin tim; unë do t`i ndërtoj një shtëpi të qendrueshme, dhe ai ka për të ecur gjithmonë para të vajosurit tim.
1 i Samuelit 4:1
Fjala e Samuelit i drejtohej tërë Izraelit. Izraeli doli të luftojë kundër Filistejve dhe ngriti kampin e tij pranë Eben-Ezerit, ndërsa Filistejtë u vendosën pranë Afekut.
1 i Samuelit 4:13
Kur arriti, ja, Eli ishte ulur mbi ndenjësen e tij në anë të rrugës, duke shikuar, sepse zemra e tij dridhej për arkën e Perëndisë. Sapo ai njeri hyri në qytet dhe njoftoi për atë që kishte ndodhur, një britmë u ngrit nga tërë qyteti.
1 i Samuelit 4:18
Sa u zu në gojë arka e Perëndisë, Eli ra nga ndenjësja prapa, përbri derës, theu qafën dhe vdiq, sepse ishte plak dhe i rënduar. Qe gjyqtar i Izraelit dyzet vjet me radhë.
1 i Samuelit 5:1
Atëherë Filistejtë e morën arkën e Perëndisë dhe e mbartën nga Eben-Ezeriu në Ashdod;
1 i Samuelit 6:6
Pse, vallë, e ngurtësoni zemrën tuaj ashtu si Egjiptasit dhe Faraoni ngurtësuan zemrën e tyre? Kur kreu gjëra të fuqishme midis tyre, nuk i lanë të shkojnë, dhe kështu ata mundën të shkojnë?
1 i Samuelit 6:17
Këto janë hemorroidet prej ari që Filistejtë i dërguan Zotit si ofertë zhdëmtimi; një për Ashdodin, një për Gan, një për Askalonin, një për Gathin, një për Ekronin;
1 i Samuelit 7:2
Shumë kohë kishte kaluar nga dita që arka ishte vendosur në Kiriath-Jearim; kishin kaluar njëzet vjet dhe tërë shtëpia e Izraelit i ankohej Zotit.
1 i Samuelit 7:3
Atëherë Samueli i foli tërë shtëpisë së Izraelit, duke thënë: "Në rast se ktheheni tek Zoti me gjithë zemër, hiqni nga gjiri juaj perënditë e huaja dhe Ashtarithin dhe mbani zemrën tuaj tek Zoti dhe
1 i Samuelit 7:12
Atherë Samueli mori një gur e ngriti midis Mitspahut dhe Shenit dhe e quajti Eben-Ezer, duke thënë: "Deri këtu Zoti na ka ndihmuar".
1 i Samuelit 8:7
Dhe Zoti i tha Samuelit: "Dëgjo rin e popullit për të gjitha ato që të thotë, sepse ata nuk të kanë hedhur poshtë ty, por kanë hedhur poshtë mua, me qëllim që unë të mos mbretëroj mbi ta.
1 i Samuelit 9:19
Samueli iu përgjegj Saulit dhe i tha: "Jam unë shikuesi. Ngjitu para meje në kodër; sot do të hani me mua. Nesër në mëngjes do të lë të shkosh dhe do të të tregoj tërë ato që ke në zemër.
1 i Samuelit 9:22
Atëherë Samueli mori Saulin dhe shërbëtorin e tij, i futi në sallë dhe i uli në krye të tryes të të ftuarve që ishin rreth tridhjetë e pesë veta.
1 i Samuelit 9:24
Gjellëbërësi mori atëherë kofshën dhe atë që i ngjitej asaj, dhe ia vuri përpara Saulit. Pastaj Samueli tha: "Ja, ajo që u mbajt rezervë, u vu mënjanë për ty; haje se është ruajtur apostafat për ty kur ftova popullin". Kështu atë ditë Sauli hëngri bashkë me Samuelin.
1 i Samuelit 10:9
Sapo ktheu kurrizin për të lënë Samuelin, Perëndia ia ndërroi zemrën në një tjetër, dhe tërë ato shenja u realizuan po atë ditë.
1 i Samuelit 10:26
Edhe Samueli shkoi në shtëpinë e tij në Gibeah, dhe me të shkuan njerëz trima, të cilëve Perëndia u kish prekur zemrën.
1 i Samuelit 11:4
Kështu lajmëtarët arritën në Gibeah të Saulit dhe i njoftuan këto fjalë para popullit; atëherë tërë populli ngriti rin dhe qau.
1 i Samuelit 11:6
Me të dëgjuar këto fjalë, Fryma e Perëndisë përfshiu Saulin, zemërimi i të cilit u rrit me të madhe.
1 i Samuelit 11:8
Sauli i kaloi në revistë në Bezek, dhe ishin treqind mijë bij të Izraelit dhe tridhjetë mijë burra të Judës.
1 i Samuelit 12:3
Ja ku jam, dëshmoni kundër meje përpara Zotit dhe përpara atij që është vajosur: Kujt i kam marrë kaun? Kujt i kam marrë gomarin? Kujt i kam ngrënë hakun? Cilin kam shtypur? Nga duart e kujt kam pranuar ndonjë dhuratë që më ka në sytë? Unë do t`jua kthej".
1 i Samuelit 12:12
Por kur patë që Nabashi, mbret i bijve të Amonit, filloi të lëvi kundër jush, më thatë: "Jo, një mbret duhet të sundojë mbi ne", pikërisht kur Zoti, Perëndia juaj, ishte mbreti juaj.
1 i Samuelit 12:14
Në qoftë se keni frikë nga Zoti, i shërbeni dhe dëgjoni rin e tij, dhe nuk ngrini krye kundër urdhërimeve të Zotit, atëherë ju dhe mbreti që mbretëron mbi ju do të ndiqni Zotin, Perëndinë tuaj.
1 i Samuelit 12:15
Por në rast se nuk i bindeni rit të Zotit dhe kundërshtoni urdhërimet e tij, atëherë dora e Zotit do të ngrihet kundër jush, ashtu si është ngritur kundër etërve tuaj.
1 i Samuelit 12:20
Samueli iu përgjegj popullit: "Mos u frikësoni; edhe se keni bërë gjithë këtë të keqe, mos lini së ndjekuri Zotin, por shërbejini Zotit me të gjithë zemrën tuaj.
1 i Samuelit 12:24
Vetëm kini frikë nga Zoti dhe i shërbeni besnikërisht me gjithë zemër; mbani parasysh gjërat e mëdha që ka bërë për ju.
1 i Samuelit 13:6
Kur Izraelitët e panë se ishin në rrezik (pse populli u gjend ngushtë), u fshehën në shpella, në gëmusha, ndër shkëmbinj, në guva dhe në hauze.
1 i Samuelit 13:14
Tani përkundrazi mbretëria jote nuk ka për të vazhduar, Zoti ka kërkuar një njeri simbas zemrës së tij, dhe Zoti e ka caktuar princ të populli të tij, sepse ti nuk ke respektuar atë që Zoti të pati urdhëruar".
1 i Samuelit 13:22
Kështu ditën e betejës nuk shihje as shpatë, as shti në duart e tërë njeëzve që ishin me Saulin dhe me Jonathanin, ato i kishin vetëm Sauli dhe Jonathani, bir i tij.
1 i Samuelit 14:7
Shqyrtari i tij iu përgjegj: "Bëj ç`ke për zemër; shko përpara; jam gati të shkoj me ty ku ta dëshirojë zemra jote".
1 i Samuelit 14:14
Kjo qe masakra e parë e kryer nga Jonathani dhe nga shqyrtari i tij; në të humbën jetën rreth njëzet veta, në një sipërfaqe prej rreth gjysmë jugeri tokë.
1 i Samuelit 14:20
Pastaj Sauli dhe tërë populli që ishte me të u mblodhën dhe lëvin drejt vendit të betejës; dhe ja që shpata e secilit drejtohej kundër shokut të tij dhe rrëmuja ishte shumë e madhe.
1 i Samuelit 15:19
Pse, pra, nuk iu binde rit të Zotit, por u hodhe mbi plaçkën dhe bëre atë që është e keqe në sytë e Zotit?".
1 i Samuelit 15:20
Sauli i tha Samuelit: "Por unë iu binda rit të Zotit, plotësova misionin që Zoti më kishte ngarkuar, solla Agagun, mbretin e Amalekut, dhe caktova për shfarosje Amalekitët.
1 i Samuelit 15:22
Samueli i tha: "Ndoshta i pëlqejnë Zotit olokaustet dhe flijimet si bindje ndaj rit të Zotit? Ja, bindja është më e mirë se flijimi; dhe të dëgjosh me kujdes është më mirë se dhjami i deshve.
1 i Samuelit 15:24
Atëherë Sauli i tha Samuelit: "Kam mëkatuar sepse kam shkelur urdhrin e Zotit dhe fjalët e tua, dhe kjo sepse kisha frikë nga populli dhe dëgjova rin e tij.
1 i Samuelit 16:7
Por Zoti i tha Samuelit: "Mos ia shiko as pamjen as shtatgjatësinë, sepse unë e kam refuzuar, sepse Zoti nuk shikon si shikon njeriu, njeriu shikon pamjen, kurse Zoti shikon zemrën".
1 i Samuelit 16:11
Pastaj Samueli i tha Isait: "A janë këtu tërë bijtë e tu?". Ai u përgjigj: "Mungon më i riu që tani është duke kullotur delet". Samueli i tha Isait: "Dërgo ta sjellin, sepse nuk do të shtrohemi në trye para se ai të vijë këtu".
1 i Samuelit 16:13
Atëherë Samueli mori bririn e vajit dhe e vajosi para vëllerve të tij; që nga ajo ditë Fryma e Zotit zbriti te Davidi. Pastaj Samueli u ngrit dhe shkoi në Ramah.
1 i Samuelit 16:21
Davidi arriti te Sauli dhe hyri në shërbim të tij; Saulit i hyri në zemër dhe e bëri shqyrtar të tij.
1 i Samuelit 17:1
Filistejtë i mblodhën trupat e tyre për luftë; u mblodhën në Sokoh, që është pronë e Judës, dhe e ngritën kampin e tyre në Efes-Damim midis Sokohut dhe Azekahut.
1 i Samuelit 17:16
Filisteu u dilte përpara në mëngjes dhe në mbrëmje, dhe vazhdoi të dalë dyzet ditë me radhë.
1 i Samuelit 17:17
Isai i tha Davidit, birit të tij: "Merr për vëllerit e tu një efë nga ky grurë i pjekur dhe dhjetë bukë dhe çoji shpejt vëllerve të tu në kamp.
1 i Samuelit 17:18
Dërgo edhe këto dhjetë forma djathi komandantit të mijëshes së tyre; shiko si janë vëllerit e tu dhe më sill një peng nga ana e tyre.
1 i Samuelit 17:19
Sauli me gjithë vëllerit e tu dhe gjithë burrat e Izraelit janë në luginën e Terebintit për të luftuar Filistejtë".
1 i Samuelit 17:22
Davidi, pasi la ngarkesën e tij në duart e rojtarit të bagazheve, vrapoi në drejtim të grupimeve të betejës; me të arritur në vend, pyeti vëllerit e tij si ishin.
1 i Samuelit 17:28
Eliabi, vëllai i tij më i madh, e dëgjoi ndërsa fliste me ata njerëz; kështu Eliabi u zemërua me Davidin dhe tha: "Pse erdhe këtu? Kujt ia le ato pak dele në shkretëtirë? Unë e njoh krenarinë tënde dhe ligësinë e zemrës sate, ke zbritur këtu për të parë betejën?".
1 i Samuelit 17:45
Atëherë Davidi iu përgjegj Filisteut: "Ti po më vjen me shpatë, me shti dhe me ushtë; kurse unë po të dal në emër të Zotit të ushtërive, Perëndisë të ushtrisë së Izraelit që ti ke fyer.
1 i Samuelit 17:47
Atëherë gjithë kjo turmë do të mësojë që Zoti nuk të shpëton me anë të shpatës as me anë të shtis; sepse përfundimi i betejës varet nga Zoti, dhe ai do t`ju dorëzojë në duart tona".
1 i Samuelit 18:10
Të nesërmen një frym i keq nga ana e Perëndisë e zotëroi Saulin që sillej si një i marrë në mes të shtëpisë, kurse Davidi i binte harpës me dorën e tij si ditët e tjera dhe Sauli mbante në dorë shtin.
1 i Samuelit 18:11
Kështu Sauli e vërtiti shtin, duke thënë: "Do ta gozhdoj Davidin në mur!". Por Davidi iu shmang goditjes dy herë.
1 i Samuelit 19:6
Sauli dëgjoi rin e Jonathanit dhe u betua: "Siç është e vërtetë që Zoti rron, ai nuk ka për të vdekur!".
1 i Samuelit 19:9
Por një frym i keq nga ana e Zotit e pushtoi Saulin, ndërsa rrinte në shtëpinë e tij me shti në dorë dhe Davidi i binte harpës.
1 i Samuelit 19:10
Sauli u orvat të gozhdonte Davidin në mur me shtin e tij, por Davidi iu shmang Saulit, dhe ky e nguli shtin e tij në mur. Davidi iku po atë natë dhe shpëtoi nga reziku.
1 i Samuelit 20:5
Davidi iu përgjegj Jonathanit: "Ja, nesër fillon hëna e re dhe unë duhet të ulem në trye me mbretin, por të më lër të shkoj dhe unë do të fshihem në fshatrat deri në mbrëmjen e ditë së tretë.
1 i Samuelit 20:7
Në qoftë se thotë: "Mirë", shërbëtori yt ka për të shpëtuar. Por në rast se zemërohet, dije se ka vendosur të ma bëjë të keqen.
1 i Samuelit 20:19
Do të lësh të kalojmë tri ditë, pastaj do të zbresësh me të shpejtë dhe do të shkosh në vendin ku u fshehe ditën e ngjarjes, dhe do të rrish pranë gurit të Ezelit.
1 i Samuelit 20:29
dhe tha: "Të lutem lermë të shkoj, sepse kemi në qytet një flijim në familje, dhe vëllai im më ka detyruar të marr pjesë në të; tani, pra, po të gëzoj hirin tënd, të lutem, lermë të hidhem shpejt për të parë vëllerit e mi". Për këtë arësye nuk erdhi në tryen e mbretit".
1 i Samuelit 20:30
Atëherë zemërimi i Saulit u ndez kundër Jonathanit dhe i tha: "O bir i çoroditur dhe rebel, vallë nuk e di unë që ti mban anën e birit të Isait, për turpin tënd dhe për turpin e lakuriqësisë të nënës sate?
1 i Samuelit 20:34
Kështu Jonathani u ngrit i zemëruar nga tryeza dhe nuk hëngri gjë as ditën e dytë të hënës së re, mbasi ishte i hidhëruar për Davidin, sepse i ati e kishte trajtuar në mënyrë të turpshme.
1 i Samuelit 21:6
Kështu prifti i dha bukën e shenjtëruar, sepse aty nuk kishte tjetër bukë veç asaj të paraqitjes, që ishte hequr nga prania e Zotit, për ta vendësuar me bukë të ngrohtë në çastin kur hiqet.
1 i Samuelit 21:8
Davidi i tha Ahimelekut: "Mos ke rastësisht për kollaj ndonjë shti a një shpatë? Mbasi unë nuk kam marrë me vete as shpatën, as armët e mia, sepse detyra e ngarkuar nga mbreti ishte urgjente".
1 i Samuelit 21:12
Davidi i mbajti në zemër këto fjalë dhe pati frikë të madhe nga Akishi, mbret i Gathit.
1 i Samuelit 22:1
Pastaj Davidi u nis që andej dhe u strehua në shpellën e Adulamit; kur vëllerit e tij dhe tërë shtëpia e atit të tij e mësuan, zbritën aty poshtë tek ai.
1 i Samuelit 23:3
Por njerëzit e Davidit i thanë: "Ja, ne na ka në frika që këtu në Jude, si do të bëhet pastaj në rast se shkojmë në Kejlah kundër trupave të Filistejve?".
1 i Samuelit 24:5
Por pas kësaj Davidit i rrahu zemra, sepse i kishte prerë cepin e mantelit Saulit.
1 i Samuelit 24:16
Kur Davidi mbaroi së thëni këto fjalë Saulit, ky i tha: "Ky është ri yt, biri im David?". Dhe Sauli ngriti rin dhe filloi të qajë.
1 i Samuelit 25:35
Kështu Davidi mori nga duart e saj ato që ajo kishte sjellë dhe i tha: "Kthehu në paqe në shtëpinë tënde; shiko, unë dëgjova rin tënd dhe pata respekt për personin tënd".
1 i Samuelit 25:36
Abigaili u kthye pastaj te Nabali; ai kishte shtruar banket në shtëpinë e tij, një banket prej mbreti. Nabali e kishte zemrën të gëzuar, ishte i dehur xurxull; prandaj ajo nuk i tha asgjë, as pak as shumë, deri sa gdhiu.
1 i Samuelit 25:37
Por të nesërmen në mëngjes, kur efekti i verës kishte kaluar, gruaja i tregoi Nabalit këto gjëra; atëherë zemra iu ligështua dhe ai mbeti si një gur.
1 i Samuelit 25:44
Por Sauli ia kishte dhënë vajn e tij Mikal, që ishte gruaja e Davidit, Paltit, birit të Lashit, që ishte nga Galimi.
1 i Samuelit 26:7
Kështu Davidi dhe Abishai arritën natën te këta njerëz; dhe ja që Sauli rrinte shtrirë i përgjumur në kampin e qerreve, me shtin e tij të ngulur në tokë, nga ana e kokës, kurse Abneri dhe njerëzit e tij po flinin rreth tij.
1 i Samuelit 26:8
Atëherë Abishai i tha Davidit: "Sot Perëndia të ka dhënë në dorë armikun tënd; prandaj, të lutem, më lejo ta godas me shti dhe ta mbërthej në tokë me një të rënë të vetme; nuk do të ketë nevojë për një goditje të dytë".
1 i Samuelit 26:11
Zoti të më ruajë që të mos e shtyj dorën kundër të vajosurit të Zotit! Tani, të lutem merre shtin që është pranë kokës së tij dhe enën e ujit dhe të ikim".
1 i Samuelit 26:12
Kështu Davidi mori shtin dhe kanën e ujit që ishte pranë kokës së Saulit dhe iku. Asnjeri nuk pa gjë, asnjeri nuk vuri re, asnjeri nuk u zgjua; të gjithë flinin, sepse një gjumë i thellë i dërguar nga Zoti i kishte në.
1 i Samuelit 26:17
Sauli njohu rin e Davidit dhe tha: "A është ri yt, o biri im David?". Davidi u përgjegj: "Është ri im, o mbret, o imzot!".
1 i Samuelit 26:19
Prandaj tani, të lutem, dëgjo, o mbret, o imzot, fjalët e shërbëtorit tënd. Në rast se Zoti të nxit kundër meje, ai le të pranojë një blatim! Por në rast se janë njerëz, qofshin të mallkuar përpara Zotit, sepse sot më kanë përnë që të më pengonin të merrja pjesën në trashëgiminë e Zotit, duke më thënë: "Shko t`u shërbesh perëndive të tjera".
1 i Samuelit 26:20
Tani, pra, gjaku im mos rëntë në tokë larg pranisë të Zotit! Sepse mbreti i Izraelit doli për të kërkuar një plesht, ashtu si gjuajnë një thëllë nëpër male".
1 i Samuelit 27:1
Davidi tha në zemër të tij: "Një ditë ose një tjetër unë do të vritem nga dora e Saulit; prandaj nuk ka asgjë më të mirë për mua se sa të shpëtoj kokën në vendin e Filistejve; kështu Sauli do të heqë
1 i Samuelit 28:3
Samueli kishte vdekur dhe gjithë Izraeli e kishte qarë, e kishin varrosur në Ramah, në qytetin e tij. Dhe Sauli kishte përnë nga vendi mediumet dhe shortarët.
1 i Samuelit 28:5
Kur Sauli pa ushtrinë e Filistejve pati frikë dhe zemra e tij u drodh fortë.
1 i Samuelit 28:12
Kur pa Samuelin, gruaja bërtiti me të lartë; dhe gruaja i tha Saulit: "Pse më mashtrove? Ti je Sauli!".
1 i Samuelit 28:18
sepse nuk iu binde rit të Zotit dhe nuk zbatove në jetë zemërimin e thellë të tij kundër Amalekut; për këtë arsye Zoti të bëri sot këtë gjë.
1 i Samuelit 28:21
Gruaja iu afrua Saulit dhe duke e parë të tmerruar fare, i tha: "Ja, shërbëtorja jote iu bind rit tënd; unë vura në rrezik jetën time për t`iu bindur fjalëve që më the.
1 i Samuelit 28:22
Prandaj dëgjo edhe ti rin e shërbëtores sate dhe lermë të vë para teje një copë buke; ha, sepse kështu do të marrësh fuqi për ta rifilluar rrugën".
1 i Samuelit 29:3
Atëherë krerët e Filistejve thanë: "Çfarë po bëjnë kështu këta Hebrenj?". Akishi iu përgjegj krerëve të Filistejve: "A nuk është ky Davidi, shërbëtori i Saulit, i mbretit të Izraelit, që ka qenë me mua këto ditë o këto vite? Tek ai nuk kam gjetur asnjë të metë të madhe nga dita e dezertimit të tij e deri më sot!".
1 i Samuelit 29:4
Por krerët e Filistejve u zemëruan me të dhe i thanë: "Ktheje prapa atë njeri me qëllim që të kthehet në vendin që i ke caktuar. Të mos vijë të luftojë me ne që të mos na bëhet armiku ynë gjatë betejës. Si mund ta rifitojë ai favorin e zotërisë së tij, veçse me kokën e këtyre njerëzve?
1 i Samuelit 30:2
kishin në robër gratë dhe tërë ata që ndodheshin aty, të vegjël a të rritur; nuk kishin vrarë asnjeri, por i kishin marrë me vete dhe kishin shkuar.
1 i Samuelit 30:4
Atëherë Davidi dhe tërë ata që ishin me të ngritën rin dhe qanë, deri sa nuk patën forcë të qajnë.
1 i Samuelit 30:23
Por Davidi tha: "Mos u sillni kështu, o vëllerit e mi, me atë që Zoti na ka dhënë duke na mbrojtur dhe duke vënë në duart tona bandën që kishte ardhur kundër nesh.
1 i Samuelit 31:4
Sauli i tha shërbëtorëve të tij: "Nxirre shpatën tënde dhe më shpo me të; të mos vinë këta të parrethprerë të më shpojnë dhe të tallen me mua". Por shqyrtari i tij nuk deshi ta kryejë këtë veprim, sepse e kishte në një frikë e madhe. Atëherë Sauli mori shpatën dhe u hodh mbi të.
2 i Samuelit 1:6
I riu që i tregonte ngjarjen tha: "Ndodhesha rastësisht në malin Gilboa, kur pashë Saulin të mbështetur në shtin e tij, ndërsa qerret dhe kalorësit e ndiqnin nga afër.
2 i Samuelit 1:20
Mos ia njoftoni Gathit, mos e bëni të ditur nëpër rrugët e Ashkalonit, që të mos gëzohen bijat e Filistejve, që të mos ngallohen bijat e të parrethprerëve.
2 i Samuelit 1:23
Sauli dhe Jonatani; aq të dashur dhe të përzemërt në jetë, nuk u ndanë në vdekjen e tyre. Ishin më të shpejtë se shqiponjat, më të fortë se luanët.
2 i Samuelit 2:10
Ish-Boshethi, bir i Saulit, ishte dyzet vjeç kur filloi të mbretërojë mbi Izrael dhe mbretërimi i tij vazhdoi dy vjet. Por shtëpia e Judës shkonte pas Davidit.
2 i Samuelit 2:12
Ndërkaq Abneri, bir i Nerit, dhe shërbëtorët e Ish-Boshethit, birit të Saulit, lëvin nga Mahanaim në drejtim të Gabaonit.
2 i Samuelit 2:13
Edhe Joabi, biri i Tserujahut dhe shërbëtorët e Davidit lëvin dhe i takuan pranë hauzit të Gabaonit. Kështu u ndalën njera palë nga njera anë e hauzit dhe tjetra nga ana tjetër.
2 i Samuelit 2:18
Dhe aty ishin tre djemtë e Tserujahut: Joabi, Abishai dhe Asaheli; dhe Asaheli ishte i shpejtë si një gazelë fushe.
2 i Samuelit 2:23
Por ai nuk pranoi të ndërrojë rrugë; prandaj Abneri me pjesën e prasme të shtis e goditi në pjesën e poshtme të barkut dhe shtiza i doli nga pas; ai ra për tokë dhe vdiq në vend; dhe tërë ata që kalonin nga vendi ku Asaheli kishte rënë dhe kishte vdekur ndaleshin.
2 i Samuelit 2:26
Atëherë Abneri thirri Joabin dhe tha: "Shpata, vallë duhet të gllabërojë gjithnjë? Nuk e di ti që në fund do të ketë hidhërim? Vallë, kur do ta urdhërosh popullin të mos ndjekë më vëllerit e tij?".
2 i Samuelit 2:27
Joabi u përgjigj: "Ashtu siç është e vërtetë që Perëndia jeton, po të mos kishe folur ti, populli nuk do të kishte hequr dorë nga ndjekja e vëllerve të tij deri në mëngjes".
2 i Samuelit 3:8
Abneri u zemërua shumë nga fjalët e Ish-Boshethit dhe iu përgjigj: "Mos vallë jam një kokë qeni i Judës? Deri më sot jam treguar besnik i shtëpisë së Saulit, atit tënd, i vëllerve dhe i miqve të saj dhe nuk të kam dorëzuar në duart e Davidit, dhe pikërisht sot ti më qorton për fajin që kam kryer me këtë grua!
2 i Samuelit 3:20
Kështu Abneri arriti te Davidi në Hebron me njëzet njerëz, dhe Davidi shtroi një banket për Abnerin dhe për njerëzit që ishin me të.
2 i Samuelit 3:21
Pastaj Abneri i tha Davidit: "Unë do të ngrihem dhe do të shkoj të mbledh tërë Izraelin rreth mbretit, zotërisë tim, me qëllim që të lidhin aleancë me ty dhe ti të mund të mbretërosh mbi gjithçka dëshëron zemra jote". Pastaj Davidi u nda me Abnerin, që u largua në paqe.
2 i Samuelit 3:32
Kështu e varrosën Abnerin në Hebron, dhe mbreti ngriti rin dhe qau përpara varrit të Abnerit; edhe tërë populli qau.
2 i Samuelit 5:4
Davidi ishte tridhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi dyzet vjet.
2 i Samuelit 5:25
Davidi veproi pikërisht ashtu si kishte urdhëruar Zoti dhe i mundi Filistejtë që nga Geba deri në Gezer
2 i Samuelit 6:7
Atëherë zemërimi i Zotit u ndez kundër Uzahut, dhe Perëndia e goditi për fajin e tij; ai vdiq në atë vend pranë arkës së Perëndisë.
2 i Samuelit 6:16
Por ndodhi që, ndërsa arka e Zotit po hynte në qytetin e Davidit, Mikal, bija e Saulit, duke shikuar nga dritarja, pa mbretin David që po hidhej dhe kërcente përpara Zotit dhe e përçmoi në zemrën e saj.
2 i Samuelit 7:3
Nathani iu përgjigj mbretit: "Shko, bëj gjithçka ke në zemër, sepse Zoti është me ty".
2 i Samuelit 7:21
Për dashurinë e fjalës sate dhe simbas zemrës sate ke bërë tërë këto gjëra të mëdha, me qëllim që t`ia bësh të njohur shërbëtorit tënd.
2 i Samuelit 8:3
Davidi mundi edhe Hadadezerin, birin e Rehobit, mbret të Tsobahut, ndërsa ai shkonte të rivendoste sundimin e tij gjatë lumit Eufrat.
2 i Samuelit 8:4
Davidi i mori njëmijë e gjashtëqind kalorës dhe njëzet mijë këmbësorë. Ai u preu gjithashtu leqet e këmbëve tërë kuajve, por la mjaft prej tyre për njëqind qerre.
2 i Samuelit 8:5
Kur Sirët e Damaskut erdhën për të ndihmuar Hadadezerin, mbretin e Tsobahut, Davidi vrau njëzet e dy mijë prej tyre.
2 i Samuelit 8:7
Davidi mori monedhat prej ari që shërbëtorët e Hadadezerit kishin me vete dhe i çoi në Jeruzalem.
2 i Samuelit 8:8
Mbreti David mori edhe një sai të madhe bronzi në Betah dhe në Berothai, qytete të Hadedezerit.
2 i Samuelit 8:9
Kur Toi, mbret i Hamathit, mësoi që Davidi kishte mundur tërë ushtrinë e Hadedezerit,
2 i Samuelit 8:10
i dërgoi mbretit David të birin Joram, për ta përshëndetur dhe për ta bekuar, sepse i kishte bërë luftë Hadedezerit dhe e kishte mundur. Në fakt Hadedezeri ishte gjithnjë në luftë me Toin; Jorami kishte me vete enë argjendi, ari dhe bronzi.
2 i Samuelit 8:12
nga Sirët, nga Moabitët, nga Amonitët, nga Filistejtë nga Amalekitët dhe nga plaçka e Hadedezerit, birit të Rehobit, mbret i Tsobahut.
2 i Samuelit 9:7
Davidi i tha: "Mos ki frikë, sepse kam ndër mend të sillem mirë me ty për dashurinë që kisha për Jonatanin, atin tënd; do të të kthej tërë tokat e Saulit, të parit tënd, dhe ti do të hash gjithnjë në tryen time".
2 i Samuelit 9:10
Kështu, pra, bashkë me bijtë dhe shërbëtorët e tu, do të punosh tokën për të dhe do të mbledhësh prodhimet e saj, me qëllim që i biri i zotërisë tënd të ketë bukë për të ngrënë; por Mefiboshethi, bir i zotërisë tënd do të hajë gjithnjë në tryen time". Tsiba kishte pesëmbëdhjetë bij dhe njëzet shërbëtorë.
2 i Samuelit 9:11
Tsiba i tha mbretit: "Shërbëtori yt do të bëjë të gjitha ato që mbreti, zotëria im, i urdhëron shërbëtorit të tij". Kështu Mefiboshethi hante në tryen e Davidit si një nga bijtë e mbretit.
2 i Samuelit 9:13
Mefiboshethi banonte në Jeruzalem, sepse hante gjithnjë në tryen e mbretit. Ishte sakat nga të dy këmbët.
2 i Samuelit 10:6
Kur bijtë Amonit e kuptuan që ishin bërë të urryer për Davidin, dërguan të rekrutojnë njëzet mijë këmbësorë te Sirët e Beth-Rehobit dhe te Sirët e Tsobas, një mijë njerëz të mbretit të Maakahut dhe dymbëdhjetë mijë nga njerëzit e Tobit.
2 i Samuelit 10:16
Hadadezeri dërgoi lajmëtarë për të sjellë Sirët që ishin matanë Lumit. Ata arritën në Helam, me komandantin e ushtrisë të Hadedezerit, Shobakun, në krye.
2 i Samuelit 10:18
Por Sirët ua mbathën përpara Izraelit; dhe Davidi vrau nga Sirët njerëzit e shtatëqind qerreve dhe dyzet mijë kalorës, goditi Shobakun, komandantin e ushtrisë së tyre, i cili vdiq në atë vend.
2 i Samuelit 10:19
Kur tërë mbretërit vasalë të Hadadezerit e panë që ishin mundur nga Izraeli, bënë paqe me Izraelin dhe iu nënshtruan atij. Kështu Sirët patën frikë të ndihmonin akoma bijtë e Amonit.
2 i Samuelit 11:20
në qoftë se ai zemërohet dhe të thotë: "Pse iu afruat qytetit për të luftuar? A nuk e dinit që do të gjuanin nga muret lart?
2 i Samuelit 11:25
Atëherë Davidi i tha lajmëtarit: "Do t`i thuash kështu Joabit: "Mos u hidhëro për këtë gjë, sepse shpata ha o njerin o tjetrin; lufto me forcë më të madhe kundër qytetit dhe shkatërroje". Dhe ti jepi zemër".
2 i Samuelit 12:5
Atëherë zemërimi i Davidit u rrit me të madhe kundër këtij njeriu dhe i tha Nathanit: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, ai që ka bërë këtë gjë meriton të vdesë!
2 i Samuelit 12:19
Kur Davidi pa që shërbëtorët e tij flisnin me të ulët, e kuptoi se fëmija kishte vdekur; prandaj Davidi u tha shërbëtorëve të tij: "Ka vdekur fëmija?". Ata u përgjigjën: "Ka vdekur".
2 i Samuelit 12:27
Pastaj Joabi i dërgoi lajmëtarë Davidit për t`i thënë: "Kam sulmuar Rabahun dhe kam shtënë në dorë rezervat e tij të ujit.
2 i Samuelit 13:16
Por ajo iu përgjigj: "Oh, jo! Dëmi që do të më bëje duke më përnë do të ishte më i madh se ai që më ke bërë deri tani". Por ai nuk deshi ta dëgjojë.
2 i Samuelit 13:21
Kur mbreti David i mësoi të gjitha këto, u zemërua shumë.
2 i Samuelit 13:36
Sa e mbaroi fjalën, arritën bijtë e mbretit, të cilët e ngritën rin dhe filluan të qajnë; edhe mbreti dhe tërë shërbëtorët e tij filluan të qajnë me të madhe.
2 i Samuelit 14:1
Joabi, bir i Tserujahut, vuri re që zemra e mbretit ishte e shqetësuar për Absalomin.
2 i Samuelit 14:27
Absalomit i lindën tre djem dhe një vaj e quajtur Tamara, që ishte e hijshme.
2 i Samuelit 15:6
Absalomi sillej kështu me të gjithë ata të Izraelit që vinin te mbreti për të kërkuar drejtësi; në këtë mënyrë Absalomi fitoi zemrën e njerëzve të Izraelit.
2 i Samuelit 15:13
Pastaj arriti te Davidi një lajmëtar për të thënë: "Zemra e njerëzve të Izraelit ndjek Absalomin".
2 i Samuelit 15:20
Ti ke arritur vetëm dje dhe sot do të të duhej të endesh sa andej e këtej, kur unë vetë nuk e di se ku po shkoj? Kthehu prapa dhe kthe me vëllerit e tu në mirësi dhe në besnikëri".
2 i Samuelit 15:23
Tërë banorët e vendit qanin me të lartë, ndërsa tërë populli kalonte. Mbreti kapërceu përruan e Kidronit dhe tërë populli kaloi në drejtim të shkretëtirës.
2 i Samuelit 17:10
Atëherë edhe më trimi, edhe sikur të kishte zemër luani, do të dëshpërohej shumë, sepse tërë Izraeli e di që yt atë është trim dhe që njerëzit që e shoqërojnë janë trima.
2 i Samuelit 18:7
Populli i Izraelit u mund atje nga shërbëtorët e Davidit; dhe në atë vend masakra qe e madhe; atë ditë ranë njëzet mijë njerëz.
2 i Samuelit 18:14
Atëherë Joabi tha: "Nuk dua të humb kohën me ty në këtë mënyrë". Kështu mori në dorë tri shtiza dhe i futi në zemrën e Absalomit, që ishte akoma gjallë në pjesën e dendur të lisit.
2 i Samuelit 19:4
Mbreti kishte mbuluar fytyrën dhe bërtiste me të lartë: "O biri im Absalom, o Absalom, biri im, biri im!".
2 i Samuelit 19:7
Tani, pra, çohu dil dhe foli zemrës së shërbëtorëve të tu, sepse betohem në emër të Zotit se, po nuk dole, asnjeri nuk do të qëndrojë me ty këtë natë; dhe kjo do të ishte fatkeqësia më e madhe që të ka rënë që kur ishe i ri e deri më sot".
2 i Samuelit 19:12
Ju jeni vëller të mi, ju jeni kocka dhe mishi im. Pse duhet të jeni të fundit në kthimin e mbretit?".
2 i Samuelit 19:14
Kështu Davidi anoi zemrën e të gjithë njerëzve të Judës, sikur të ishte zemra e një njeriu të vetëm; prandaj ata i dërguan t`i thonë mbretit: "Kthehu ti me gjithë shërbëtorët e tu".
2 i Samuelit 19:17
Ai kishte me vete një mijë njerëz të Beniaminit dhe Tsiban, shërbëtorin e shtëpisë së Saulit, me pesëmbëdhjetë bijtë e tij dhe njëzet shërbëtorët e tij. Ata e kaluan Jordanin para mbretit.
2 i Samuelit 19:20
Sepse shërbëtori yt pranon se ka mëkatuar. Dhe ja, sot kam qenë i pari i tërë shtëpisë së Jozefit që i dal përpara mbretit, zotërisë tim".
2 i Samuelit 19:28
Në fakt tërë ata të shtëpisë së atit tim nuk meritojnë tjetër gjë veç vdekjes përpara mbretit, zotërisë tim; megjithatë ti e kishe caktuar shërbëtorin tënd ndër ata që hanin në tryen tënde. Prandaj çfarë të drejte tjetër do të kisha për t`i bërtitur mbretit?".
2 i Samuelit 19:35
Tani unë jam tetëdhjetë vjeç; a mund të dalloj akoma atë që është e mirë nga ajo që është e keqe? A mund ta shijojë akoma shërbëtori yt atë që ha o atë që pi? A mund të dëgjojë unë akoma rin e këngëtarëve dhe të këngëtareve. Pse shërbëtori yt duhet t`i bëhet barrë mbretit, zotërisë tim?
2 i Samuelit 19:41
Atëherë tërë Izraelitët erdhën te mbreti dhe i thanë: "Pse vëllerit tanë, njerëzit e Judës, të kanë marrë fshehurazi dhe kanë bërë të kalojnë Jordanin mbreti, familja e tij dhe të gjithë njerëzit e Davidit?".
2 i Samuelit 19:42
Tërë njerëzit e Judës iu përgjigjën njerëzve të Izraelit: "Sepse mbreti është fisi ynë i afërt. Pse zemëroheni për këtë? Mos kemi ngrënë, vallë me shpenzimet e mbretit, ose na ka dhënë ndonjëherë dhurata?".
2 i Samuelit 21:2
Atëherë mbreti thirri Gabaonitët dhe u foli atyre. (Gabaonitët nuk u përkisnin bijve të Izraelit, por ishin mbeturina të Amorejve; bijtë e Izraelit ishin betuar se do t`i kursenin, por Sauli, në zellin e tij të madh për bijtë e Izraelit dhe të Judës, ishte orvatur t`i shfaroste).
2 i Samuelit 21:16
Ishbi-Benobi, një nga pasardhësit e gjigantëve që kishte një shti që peshonte treqind sikla bronzi dhe mbante në brez një shpatë të re, kishte ndër mend të vriste Davidin;
2 i Samuelit 21:19
U bë një betejë tjetër me Filistejtë në Gob; dhe Elhanani, bir i Jaare-Oregimit nga Betlemi, vrau vëllanë e Goliathit nga Gathi; shkopi i shtis së tij ishte shuli i vegjës së endësit.
2 i Samuelit 21:20
U bë një betejë tjetër në Gath, ku ishte një njeri me shtat të lartë, i cili kishte gjashtë gishtërinj në çdo dorë dhe gjashtë gishtërinj në çdo këmbë, gjithsej njëzet e katër gishtërinj; edhe ai ishte një pasardhës i gjigantëve.
2 i Samuelit 22:6
Dhimbjet e Sheolit më kishin në dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.
2 i Samuelit 22:7
Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi rin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
2 i Samuelit 22:8
Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
2 i Samuelit 22:14
Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet ri i tij.
2 i Samuelit 23:2
"Fryma e Zotit ka folur nëpërmjet meje dhe fjala e tij ka qenë mbi but e mia.
2 i Samuelit 23:21
Ai vrau gjithashtu një Egjiptas gjigand që kishte në dorë një shti; por Benajahu i doli përballë me një bastun, i hoqi nga dora shtin dhe e vrau me shtin e tij.
2 i Samuelit 23:27
Abiezeri nga Anathothi; Mebunai nga Husha;
2 i Samuelit 24:1
Zemërimi i Zotit u ndez përsëri dhe ai nxiti Davidin kundër popullit, duke i thënë: "Shko të bësh regjistrimin e Izraelit dhe të Judës".
2 i Samuelit 24:5
Ata kaluan Jordanin dhe ngritën kampin e tyre në Aroer, në të djathtë të qytetit që ishte në mes të luginës së Gadit dhe në drejtim të Jezerit.
2 i Samuelit 24:8
Kështu përshkuan tërë vendin dhe mbas nëntë muajsh e njëzet ditë u kthyen përsëri në Jeruzalem.
2 i Samuelit 24:10
Por, mbasi bëri regjistrimin e popullsisë, zemra e Davidit e qortoi shumë rëndë atë dhe ai i tha Zotit: "Kam kryer një mëkat shumë të rëndë duke vepruar në këtë mënyrë; por tani, o Zot, shlyej paudhësinë
1 i Mretërve 1:2
Prandaj shërbëtorët e tij thanë: "Të kërkohet për mbretin, zotërinë tonë, një vaj e virgjër që ta ndihmojë atë, të kujdeset për të dhe të flerë mbi gjirin e tij; kështu mbreti, zotëria jonë, do të mund të ngrohet.
1 i Mretërve 1:3
Atëherë kërkuan në të gjithë territorin e Izraelit një vaj të bukur dhe gjetën Abishagin, Shunamiten, dhe e çuan te mbreti.
1 i Mretërve 1:9
Adonijahu flijoi dele, qe dhe viça të majmë pranë shkëmbit të Zoheletit, që ndodhet afër kroit të Rogelit dhe ftoi të gjithë vëllerit e tij, bij të mbretit, dhe të gjithë njerëzit e Judës që ishin në shërbim të mbretit.
1 i Mretërve 1:41
Adonijahu dhe tërë të ftuarit e tij, ndërsa po mbaronin së ngrëni, dëgjuan zhurmë; dhe kur Joabi dëgjoi rin e borisë, ai tha: "Ç`është kjo zhurmë e madhe që vjen nga qyteti?".
1 i Mretërve 2:4
dhe me qëllim që Zoti ta plotësojë premtimin që më ka bërë kur tha: "Në qoftë se bijtë e tu do të kujdesen për të ecur para meje me të vërtetë me gjithë zemër e me gjithë shpirt, nuk do të mungojë kurrë dikush mbi fronin e Izraelit".
1 i Mretërve 2:7
Por trego mirësi me bijtë e Galaaditit Barzilai dhe ata të jenë ndër ata që hanë në tryen tënde, sepse me një mirësi të njëllojtë ata erdhën tek unë kur po ikja me vrap para Absalomit, vëllait tënd.
1 i Mretërve 2:11
Davidi mbretëroi mbi Izrael dyzet vjet, shtatë vjet në Hebron dhe tridhjetë e tre vjet në Jeruzalem.
1 i Mretërve 2:24
Prandaj, tani, ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, i cili më ka caktuar, ka vendosur të ulem në fronin e atit tim David dhe më ka themeluar një shtëpi ashtu siç kishte premtuar, sot Adonijahu do të ekzekutohet!".
1 i Mretërve 2:44
Mbreti i tha gjithashtu Shimeit: "Ti e di gjithë të keqen që i ke bërë Davidit, atit tim, dhe zemra jote është e ndërgjegjshme për këtë, prandaj Zoti do të bëjë që të bjerë mbi kokën tënde ligësia jote,
1 i Mretërve 3:6
Salamoni u përgjigj: "Ti ke treguar një dashamirësi të madhe ndaj shërbëtorit tënd David, atit tim, sepse ai ecte para teje me besnikëri, me drejtësi dhe me zemër të pastër ndaj teje; ti ke vazhduar të shfaqësh ndaj tij këtë dashamirësi të madhe dhe i ke dhënë një bir që të ulet mbi fronin e tij, siç po ndodh sot.
1 i Mretërve 3:9
Jepi, pra, shërbëtorit tënd një zemër të zgjuar, në mënyrë që të administrojë drejtësinë për popullin tënd dhe të dallojë të mirën nga e keqja. Kush në fakt mund të administrojë drejtësinë për popullin tënd kaq të madh?".
1 i Mretërve 3:12
ja, unë po bëj atë që ti ke kërkuar: po të jap një zemër të urtë dhe të zgjuar, sa nuk ka pasur asnjëri para teje dhe nuk ka për të dalë askush si ti mbas teje.
1 i Mretërve 4:23
dhjetë qe të majmë, njëzet qe të kullotës dhe njëqind dele pa llogaritur drerët, gazelat, kapronjtë dhe shpendët e majmë.
1 i Mretërve 4:26
Salomoni kishte gjithashtu dyzet mijë stalla kuajsh për qerret e tij dhe dymbëdhjetë mijë kalorës.
1 i Mretërve 4:27
Këta prefektë, secili në muajin e tij, merreshin me mbajtjen e mbretit Salomon dhe të gjithë atyre që pranoheshin në tryen e tij; dhe nuk linin t`u mungonte asgjë.
1 i Mretërve 5:11
Salomoni nga ana e tij e furnizoi Hiramin me njëzet mijë kore gruri për të mbajtur shtëpinë e tij dhe njëzet kore vaj të pastër ulliri; Salomoni i jepte Hiramit çdo vit tërë këto gjëra.
1 i Mretërve 6:2
Tempulli që ndërtoi mbreti Salomon për Zotin ishte gjashtëdhjetë kubitë i gjatë, njëzet i gjerë dhe tridhjetë i lartë.
1 i Mretërve 6:3
Portiku përpara tempullit ishte njëzet kubitë i gjatë, i barabartë, pra, me gjerësinë e tempullit, dhe gjerësia e tij shtrihej dhjetë kubitë nga fasada e tempullit.
1 i Mretërve 6:16
Veshi gjithashtu me dërrasa kedri një hapësirë prej njëzet kubitësh në fund të tempullit, nga dyshemeja deri në tavan; dhe këtë hapësirë të brendshme e rezervoi si shenjtërore, si një vend shumë të shenjtë.
1 i Mretërve 6:17
Shtëpia, domethënë tempulli, përpara vendit shumë të shenjtë ishte e gjatë dyzet kubitë.
1 i Mretërve 6:20
Vendi shumë i shenjtë ishte njëzet kubitë i gjatë, njëzet kubitë i gjerë dhe njëzet kubitë i lartë. Salomoni e veshi me ar të kulluar; dhe e veshi altarin me kedër.
1 i Mretërve 7:3
Një tavan prej kedri mbulonte dhomat që mbështeteshin mbi shtyllat, dhe që ishin gjithashtu dyzet e pesë, pesëmbëdhjetë për çdo radhë.
1 i Mretërve 7:18
Kështu bëri shtyllat e dy radhëve të shegës rreth e qark rrjetës, për të mbuluar kapitelet që ishin në majën e shtyllave; bëri të njëjtën gjë për secilin nga kapitelet.
1 i Mretërve 7:20
Përveç kësaj mbi kapitelet në majë të të dy kolonave, mbi pjesën e mysët afër rrjetës, kishte dyqind shegë të vëna me radhë rreth e qark.
1 i Mretërve 7:23
Pastaj bëri detin me metal të shkrirë, në formë rrethore, që nga një bu në bun tjetër kishte një gjatësi prej dhjetë kubitësh; lartësia e tij ishte pesë kubitë dhe rrethi ishte tridhjetë kubitë.
1 i Mretërve 7:24
Nën bu dhe rreth e qark detit kishte kolokuintide zbukuruese, dhjetë në çdo kubit; kolokuintidet zbukuruese ishin vendosur në dy radhë dhe ishin bërë me derdhje.
1 i Mretërve 7:32
Katër rrotat ishin nën panelet dhe boshtet e rrotave ishin fiksuar në ba. Lartësia e çdo rrote ishte një kubit e gjysmë.
1 i Mretërve 7:33
Punimi i rrotave ishte si ai i një qerreje. Boshtet, rrathët, rrezet dhe bucelat ishin të gjitha prej bronzi të derdhur.
1 i Mretërve 7:38
Pastaj përgatiti dhjetë enë prej bronzi, secila prej tyre përmbante dyzet bate dhe ishte katër kubitësh; dhe çdo enë mbështetej mbi njërën nga dhjetë qerret.
1 i Mretërve 8:17
Por Davidi, ati im, e kishte në zemër të ndërtonte një shtëpi në emër të Zotit, Perëndisë të Izraelit;
1 i Mretërve 8:18
por Zoti i tha Davidit, atit tim: "Ti ke pasur në zemër të ndërtosh një shtëpi në emrin tim, dhe bëre mirë të kesh një gjë të tillë në zemër;
1 i Mretërve 8:23
dhe tha: "O Zot, Perëndia i Izraelit, nuk ka asnjë Perëndi të ngjashëm me ty as atje lart në qiell, as këtu poshtë në tokë! Ti e ruan besëlidhjen dhe tregohesh shpirtmadh me shërbëtorët e tu që ecin para teje me gjithë zemër.
1 i Mretërve 8:38
çdo lutje, çdo kërkesë që do të të drejtohet nga çfarëdo personi apo nga tërë populli yt i Izraelit, kur secili të ketë pranuar plagën e zemrës së tij dhe të ketë shtrirë duart në drejtim të këtij tempulli,
1 i Mretërve 8:39
ti dëgjoje nga qielli, nga vendbanimi yt, dhe fal, ndërhy dhe jepi secilit sipas sjelljes së tij, ti që njeh zemrën e secilit; (në të vërtetë vetëm ti ua njeh zemrën gjithë bijve të njerëzve),
1 i Mretërve 8:46
Kur të mëkatojnë kundër teje (sepse nuk ka njeri që nuk mëkaton) dhe ti, i zemëruar me ta, do t`i braktisësh në dorë të armikut dhe ai do t`i shpërngulë në vendin e tij, afër apo larg,
1 i Mretërve 8:48
në rast se kthehen nga ana jote me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt në vendin e armiqve që i kanë shpërngulur dhe të luten duke u kthyer nga vendi që ti u ke dhënë etërve të tyre, nga qyteti që ti ke zgjedhur dhe nga tempulli që unë kam ndërtuar në emrin tënd,
1 i Mretërve 8:55
Pastaj u ngrit dhe bekoi tërë asamblenë e Izraelit me të lartë, duke thënë:
1 i Mretërve 8:58
por t`i kthejë zemrat tona nga ai, me qëllim që ne të ecim në të gjitha rrugët e tij dhe t`u bindeni urdhërimet e tij, statutet e tij dhe dekretet e tij që u ka parashtruar etërve tanë.
1 i Mretërve 8:61
Le të jetë, pra, zemra juaj e dhënë plotësisht Zotit, Perëndisë tonë, për të ndjekur statutet e tij dhe për të respektuar urdhërimet e tij, si po bëni sot!".
1 i Mretërve 8:63
Salomoni flijoi si flijim falënderimi, që ai i ofroi Zotit, njëzet e dy mijë lopë dhe njëqind e njëzet mijë dele. Kështu mbreti dhe tërë bijtë e Izraelit ia kushtuan shtëpinë e Zotit.
1 i Mretërve 8:66
Ditën e tetë ai e shpërndau popullin, dhe ata që ishin mbledhur e bekuan mbretin dhe u kthyen në çadrat e tyre të gëzuar dhe me zemër të kënaqur për tëtë të mirat që Zoti u kishte bërë shërbëtorit të tij David dhe Izraelit, popullit të tij.
1 i Mretërve 9:3
dhe Zoti i tha: "Unë e përmbusha lutjen tënde dhe kërkesën që bëre para meje; kam shenjtëruar këtë tempull që ti ke ndërtuar për t`i vënë emrin tim për gjithnjë; aty do të jenë për gjithnjë sytë dhe zemra ime.
1 i Mretërve 9:4
Sa për ty, në qoftë se do të ecësh para meje ashtu si ka ecur Davidi, ati yt, me ndershmëri zemre dhe me drejtësi, duke bërë tërë gjërat që të kam urdhëruar, dhe në rast se do të respektosh statutet dhe dekretet e mia,
1 i Mretërve 9:10
Njëzet vjet pasi Salomoni kishte ndërtuar dy ndërtesat, shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror,
1 i Mretërve 9:11
(Hirami, mbret i Tiros, e kishte furnizuar Salomonin me gjithë drurin e kedrit dhe të qiparisit dhe me arin që dëshironte), mbreti Salomon i dha Hiramit njëzet qytete në vendin e Galilesë.
1 i Mretërve 9:14
Pastaj Hirami i dërgoi mbretit njëqind e njëzet talente ari.
1 i Mretërve 9:15
Ky është raporti i punës së detyruar që mbreti Salomon rekrutoi për të ndërtuar shtëpinë e Zotit, shtëpinë e tij, Milon, muret e Jeruzalemit, Hatsorin, Megidon dhe Gezerin.
1 i Mretërve 9:16
(Faraoni, mbret i Egjiptit, kishte dalë dhe kishte pushtuar Gezerin, i kishte vënë flakën dhe kishte vrarë Kananejtë që banonin në qytete; pastaj ia kishte dhënë si prikë vajs së tij, bashkëshortes së Salomonit).
1 i Mretërve 9:17
Pastaj Salomoni rindërtoi Gezerin, Beth-Horonin e poshtëm,
1 i Mretërve 9:20
Tërë njerëzit që mbetën nga Amorejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë, që nuk ishin bij të Izraelit,
1 i Mretërve 9:24
Mbas kalimit të vajs së Faraonit nga qyteti i Davidit në shtëpinë që Salomoni i kishte ndërtuar, ky u mor me ndërtimin e Milos.
1 i Mretërve 9:28
Ata shkuan në Ofir, ku morën katërqind e njëzet talente ari dhe ia sollën Salomonit.
1 i Mretërve 10:2
Ajo arriti në Jeruzalem me një suitë shumë të madhe, me deve të ngarkuara me aroma dhe me një sasi të madhe ari dhe gurësh të çmuara; pastaj shkoi te Salomoni dhe i foli atij për të gjitha gjërat që kishte në zemër.
1 i Mretërve 10:5
gjellët e tryes së tij, banesat e shërbëtorëve të tij, shërbimin e kamarierëve të tij dhe rrobat e tyre, kupëmbajtësit e tij dhe olokaustet që ai ofronte në shtëpinë e Zotit, ajo mbeti pa fjalë.
1 i Mretërve 10:10
Pastaj ajo i fali mbretit njëqind e njëzet talente ari dhe një sasi të madhe aromash dhe gurësh të çmuar. Nuk u çuan më aq aroma sa i dha mbretëresha Sheba mbretit Salomon.
1 i Mretërve 10:24
Dhe tëtë bota kërkonte praninë e Salomonit për të dëgjuar diturinë që Perëndia kishte vënë në zemrën e tij.
1 i Mretërve 11:2
që u përkisnin popujve për të cilët Zoti u kishte thënë bijve të Izraelit: "Ju nuk do të lidhni martesë me ta, as ata me ju, sepse ata do ta kthejnë me siguri zemrën tuaj nga perënditë e tyre". Por Salamoni u bashkua me këto gra nga dashuria.
1 i Mretërve 11:3
Ai pati si bashkëshorte shtatëqind princesha dhe treqind konkubina; dhe bashkëshortet e tij ia çoroditën zemrën.
1 i Mretërve 11:4
Kështu, kur Salomoni u plak, bashkëshortet e tij ia kthyen zemrën në drejtim të perëndive të tjera; dhe zemra e tij nuk i përkiste plotësisht Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si zemra e Davidit, atit të tij.
1 i Mretërve 11:9
Prandaj Zoti u zemërua me Solomonin, sepse zemra e tij qe larguar nga Zoti, Perëndia i Izraelit, që i ishte shfaqur dy herë,
1 i Mretërve 11:19
Hadadi ia fitoi zemrën Faraonit deri në atë pikë sa ai i dha për grua motrën e bashkëshortes së tij, motrën e mbretëreshës Tahpenes.
1 i Mretërve 11:23
Perëndia ngriti kundër Salomonit një armik tjetër, Rezonin, birin e Eliadahut, që kishte ikur nga zotëria e tij, Hadadezeri, mbret i Tsobahut.
1 i Mretërve 11:28
Jeroboami ishte një njeri i fortë dhe trim; dhe Salomoni, duke parë se si punonte ky i ri, i besoi mbikqyrjen e të gjithë atyre që merreshin me punimet e shtëpisë së Jozefit.
1 i Mretërve 11:37
Kështu do të të marr ty dhe ti do të mbretërosh mbi gjithçka dëshiron zemra jote, dhe do të jesh mbret i Izraelit.
1 i Mretërve 11:42
Salomoni mbretëroi në Jeruzalem mbi të gjithë Izraelin dyzet vjet.
1 i Mretërve 12:24
Kështu flet Zoti: "Mos dilni të luftoni kundër vëllerve tuaj, bijve të Izraelit! Secili të kthehet në shtëpinë e tij, sepse kjo gjë vjen nga unë". Ata iu bindën fjalës të Zotit dhe u kthyen prapa, sipas fjalës të Zotit.
1 i Mretërve 12:26
Jeroboami tha në zemër të vet: "Tani mbretëria do t`i kthehet me sa duket shtëpisë së Davidit.
1 i Mretërve 12:27
Në rast se ky popull shkon në Jeruzalem për t`ë ofruar flijime në shtëpinë e Zotit, zemra e këtij populli do të kthehet përsëri nga zotëria e tij, nga Roboami, mbret i Judës; kështu do të më vrasin dhe do të kthehen nga Roboami, mbret i Judës".
1 i Mretërve 13:20
Ndërsa ishin ulur në trye, fjala e Zotit iu drejtua profetit që e kishte kthyer prapa;
1 i Mretërve 14:8
e rrëmbeva mbretërinë nga duart e shtëpisë së Davidit dhe ta dhashë ty, por ti nuk ke qenë si shërbëtori im Davidi që ka respektuar urdhërimet e mia dhe më ka ndjekur me gjithë zemër, duke bërë ato që ishin të drejta në sytë e mia;
1 i Mretërve 14:9
ti ke vepruar më keq nga të gjithë ata që qenë para teje, sepse ke arritur të sajosh perëndi të tjera dhe shëmbëlltyra me derdhje për të provokuar zemërimin tim, dhe më ke hedhur prapa krahëve.
1 i Mretërve 14:15
Zoti do të shfryjë mbi Izraelin si mbi kallamishtet e ujit, do ta shrrënjosë Izraelin nga kjo tokë e mirë që u kishte dhënë etërve të tij dhe do t`i shkoqë ata matanë Lumit, sepse kanë bërë Asherimët e tyre, duke shkaktuar zemërimin e Zotit.
1 i Mretërve 14:20
Kohëvazhdimi i mbretërisë së Jeroboamit qe njëzet e dy vjet; pastaj atë e zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe në vend të tij mbretëroi i biri, Nadabi.
1 i Mretërve 14:21
Roboami, bir i Salomonit, mbretëroi në Judë. Ai ishte dyzet e një vjeç kur u bë mbret dhe mbretëroi shtatëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem, në qytetin që Zoti kishte zgjedhur nga tërë fiset e Izraelit
1 i Mretërve 15:3
Ai kreu mëkatet që i ati kishte bërë para tij dhe zemra e tij nuk iu shenjtërua plotësisht Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si zemra e Davidit, atit të tij.
1 i Mretërve 15:9
Në vitin e njëzet të mbretërisë së Jeroboamit, mbretit të Izraelit, Asa filloi të mbretërojë në Judë.
1 i Mretërve 15:10
Ai mbretëroi dyzet e një vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Maakah dhe ishte bijë e Abishalomit.
1 i Mretërve 15:14
Por vendet e larta nuk u eliminuan; megjithatë zemra e Asas mbeti plotësisht e shenjtëruar Zotit gjatë gjithë jetës së tij.
1 i Mretërve 15:30
për shkak të mëkateve të Jeroboamit, të kryera nga ai dhe që Izraeli i kreu me nxitjen e tij, duke shkaktuar zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit.
1 i Mretërve 15:33
Vitin e tretë të sundimit të Asas, mbretit të Judës, Baasha, bir i Ahijahut, filloi të mbretërojë mbi tërë Izraelin në Tirtsah; dhe mbretëroi njëzet e katër vjet.
1 i Mretërve 16:2
"Të kam ngritur nga pluhuri dhe të kam bërë princ të popullit tim Izraelit, por ti ke ndjekur rrugën e Jeroboamit dhe ke bërë të mëkatojë popullin tim të Izraelit, duke provokuar zemërimin tim me mëkatet e tij;
1 i Mretërve 16:7
Përveç kësaj fjala e Zotit iu drejtua me anë të profetit Jehu, birit të Hananit, kundër Baashas dhe kundër shtëpisë së tij për gjithë të këqijat që Baasha kishte bërë në sytë e Zotit, duke shkaktuar zemërimin e tij me veprat e kryera nga dora e tij, duke u bërë si shtëpia e Jeroboamit, edhe sepse e kishte vrarë atë.
1 i Mretërve 16:8
Në vitin e njëzet e gjashtë të Asas, mbretit të Judës, Elahu, bir i Baashas, filloi të mbretëroj mbi Izraelin në Tirtsah dhe qëndroi në fron dy vjet.
1 i Mretërve 16:10
Zimri hyri, e goditi dhe e vrau në vitin e njëzet e shtatë të Asas, mbretit të Judës, dhe mbretëroi në vend të tij.
1 i Mretërve 16:13
për shkak të mëkateve të Baashas dhe të mëkateve të birit të tij Elah, që ata vetë kishin kryer dhe që kishin bërë t`i kryente Izraeli, duke nxitur zemërmin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, me idhujt e tyre.
1 i Mretërve 16:15
Në vitin e njëzet e shtatë të Asas, mbretit të Judës, Zimri mbretëroi shtatë ditë në Tirtsah. Populli kishte fushuar kundër Gibethonit, që u përkiste Filistejve.
1 i Mretërve 16:26
ndoqi tërësisht rrugën e Jeroboamit, birit të Nebatit, dhe mëkatet që ky kishte detyruar Izraelin t`i kryejë, duke shkaktuar zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, me idhujt e tij.
1 i Mretërve 16:29
Ashabi, bir i Omrit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në vitin e tridhjetë e tetë të Asas, mbretit të Judës; dhe Ashabi, bir i Omrit, mbretëroi në Samari mbi Izraelin njëzet e dy vjet.
1 i Mretërve 16:31
Përveç kësaj, sikur të ishte për të një gjë e vogël ndjekja e mëkateve të Jeroboamit; birit të Nebatit mori për grua Jezebelën, bijën e Ethbaalit, mbretit të Sidonitëve, dhe shkoi t`i shërbejë Baalit dhe të bjerë përmbys para tij.
1 i Mretërve 16:33
Ashabi bëri edhe një Asherah; Ashabi provokoi zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, më tepër se gjithë etërit e Izraelit që e kishin paraprirë.
1 i Mretërve 17:22
Zoti e plotësoi dëshirën e shprehur në rin e Elias; shpirti i fëmijës u kthye tek ai dhe ai mori jetë përsëri.
1 i Mretërve 18:4
kështu, kur Jezebeli shfaroste profetët e Zotit, Abdia mori njëqind profetë dhe fshehu pesëdhjetë prej tyre në një shpellë, duke i furnizuar me bukë dhe ujë).
1 i Mretërve 18:13
A nuk i kanë njoftuar zotërisë sime atë që unë kam bërë kur Jezebeli vriste profetët e Zotit? Si fsheha njëqind nga këta profetë të Zotit, pesëdhjetë në një shpellë dhe pesëdhjetë në një tjetër, duke i furnizuar me bukë dhe me ujë?
1 i Mretërve 18:19
Prandaj dërgo tani të thërrasin tërë Izraelin pranë meje në malin Karmel, bashkë me katërqind e pesëdhjetë profetët e Baalit dhe katërqind profetët e Asherahut që hanë në tryen e Jezebelit".
1 i Mretërve 18:26
Kështu ata morën demin që u dhanë dhe e përgatitën; pastaj përmendën emrin e Baalit nga mëngjesi deri në drekë, duke thënë: "O Baal, na u përgjigj!". Por nuk u dëgjua asnjë dhe asnjeri nuk u përgjigj; ndërkaq ata kërcenin rreth altarit që kishin ndërtuar.
1 i Mretërve 18:27
Në mesditë Elia filloi të tallet me ta dhe tha: "Ulërini më fort sepse ai është zoti; ndofta është duke menduar thellë, ose është i në me punë ose udhëton, ose ka rënë në gjumë e duhet zgjuar".
1 i Mretërve 18:29
Me të kaluar mesdita, ata bënë profeci deri në kohën që ofrohej blatimi; por nuk u dëgjua asnjë , asnjeri nuk u përgjigj dhe askush nuk ua vuri veshin.
1 i Mretërve 18:37
Përgjigjmu, o Zot, përgjigjmu, që ky popull të pranojë që ti, o Zot, je Perëndia, dhe ke bërë të kthehen te ti zemrat e tyre".
1 i Mretërve 18:44
Herën e shtatë shërbëtori tha: "Është një re e vogël, e madhe si pëllëmba e një dore që ngjitet nga deti". Atëherë Elia tha: "Shko dhe i thuaj Ashabit: "Lidhi kuajt në qerre dhe zbrit para se të të rë shiu"".
1 i Mretërve 19:1
Ashabi i njoftoi Jezebelit tërë ato gjëra që Elia kishte bërë dhe si kisht vrarë me shpatë tërë profetët.
1 i Mretërve 19:2
Atëherë Jezebeli i dërgoi një lajmëtar Elias për t`i thënë: "Perënditë të më bëjnë kështu dhe më keq, në rast se nesër në këtë orë nuk do të të kem bërë ty si një nga ata".
1 i Mretërve 19:8
Ai u ngrit, hëngri dhe piu; pastaj me forcën që i dha ai ushqim eci dyzet ditë dhe dyzet netë deri sa arriti në malin e Perëndisë, në Horeb.
1 i Mretërve 19:12
Mbas tërmetit ra një zjarr, por Zoti nuk ishte në zjarr. Mbas zjarrit u dëgjua një , si një shushuritje e ëmbël.
1 i Mretërve 19:13
Sa e dëgjoi këtë, Elia e mbuloi fytyrën me mantelin, doli dhe u ndal në hyrje të shpellës; dhe ja, një i tha: Ç`bën aty Elia?".
1 i Mretërve 19:18
Por kam lënë në Izrael një tepricë prej shtatë mijë njerëzish; të gjithë nuk janë gjunjëzuar përpara Baalit dhe nuk e kanë puthur me but e tyre".
1 i Mretërve 20:28
Atëherë një njeri i Perëndisë iu afrua mbretit të Izraelit dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: "Me qenë se Sirët kanë thënë: Zoti është Perëndia i maleve dhe nuk është Perëndia i luginave unë do të jap në duart e tua tërë këtë miri të madhe; dhe ju do të mësoni që unë jam Zoti"".
1 i Mretërve 20:30
Ata që shpëtuan ikën në qytetin e Afekut, ku muret ranë mbi njëzet e shtatë mijë prej tyre. Edhe Ben-Hadadi iku dhe shkoi në qytet përt`u fshehur në një dhomë të brendshme.
1 i Mretërve 20:31
Shërbëtorët e tij i thanë: "Ja, kemi dëgjuar të thuhet që mbretërit e shtëpisë së Izraelit janë zemërbutë; prandaj të veshim thasë dhe të vëmë litarë në qafë dhe të dalim të presim mbretin e Izraelit; ndofta ai ka për të na lënë të gjallë".
1 i Mretërve 20:36
Atëherë i pari i tha: "Me qenë se nuk iu binde rit të Zotit, sapo të largohesh nga unë një luan do të të vrasë". Kështu, me t`u larguar nga ai, doli një luan dhe e vrau.
1 i Mretërve 20:40
Ndërsa shërbëtori yt ishte i në sa andej e këtej, ai person u zhduk". Mbreti i Izraelit i tha: "Ja vendimi yt; e ke shqiptuar ti vetë".
1 i Mretërve 20:43
Kështu mbreti i Izraelit u kthye në shtëpinë e tij i hidhëruar dhe i zemëruar, dhe shkoi në Samari.
1 i Mretërve 21:4
Prandaj Ashabi u kthye në shtëpi i trishtuar dhe i zemëruar për përgjigjen që Nabothi i Jezreelit i kishte dhënë: "Nuk do të jap trashëgiminë e etërve të mi!". Ra mbi shtratin e tij, ktheu kokën mënjanë dhe nuk deshi të hante.
1 i Mretërve 21:5
Atëherë Jezebeli, bashkëshortja e tij, iu afrua dhe i tha: "Pse e ke frymën kaq të trishtuar dhe nuk ha?".
1 i Mretërve 21:7
Atëherë gruaja e tij Jezebel i tha: "A nuk je ti që mbretëron tani mbi Izrael? Çohu, ha dhe zemra jote të gëzohet; vreshtin e Nabothit në Jezreel do të ta jap unë".
1 i Mretërve 21:11
Njerëzit e qytetit të Nabothit, pleqtë dhe paria që banonin në qytetin e tij vepruan ashtu si Jezebeli kishte dërguar t`u thoshte, siç ishte shkruar në letrat që u kishte drejtuar.
1 i Mretërve 21:14
Pas kësaj i çuan fjalë Jezebelit: "Nabothi u vra me gurë dhe vdiq".
1 i Mretërve 21:15
Kur Jezebeli mësoi që Nabothi ishte vrarë me gurë dhe kishte vdekur, i tha Ashabit: "Çohu dhe shtjere në dorë vreshtin e Nabothit në Jezreel, që ai nuk pranoi të të japë me para, sepse Nabothi nuk jeton më, por ka vdekur".
1 i Mretërve 21:22
Do ta bëj shtëpinë tënde si shtëpinë e Jeroboamit, birit të Nabatit, dhe si shtëpinë e Baashas, birit të Ahijahut, sepse ti ke nxitur zemërimin tim dhe e ke bërë Izraelin të mëkatojë.
1 i Mretërve 21:23
Edhe për sa i përket Jezebelit, Zoti flet dhe thotë: "Qentë do ta hanë Jezebelin poshtë mureve të Jezreelit".
1 i Mretërve 21:25
Në të vërtetë nuk pati kurrë ndonjë njeri që u shit për të bërë atë që është e keqe në sytë e Zotit si Ashabi, sepse ishte i shtyrë nga gruaja e tij Jezebeli.
1 i Mretërve 22:42
Jozafati ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e pesë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Azubah dhe ishte bijë e Shilhit.
1 i Mretërve 22:53
U vu në shërbim të Baalit dhe ra përmbys përpara tij, duke shkaktuar zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, pikërisht ashtu si kishte vepruar i ati.
2 i Mretërve 1:2
Ashaziahu ra nga dritarja e katit të sipërm në Samari dhe u dëmtua. Atëherë dërgoi lajmëtarë të cilëve u tha: "Shkoni të konsultoni Baal-Zebubin, perëndinë e Ekronit, për të ditur në se do ta marr veten nga kjo fatkeqësi".
2 i Mretërve 1:3
Por një engjëll i Zotit i tha Tishbitit Elia: "Çohu dhe u dil përpara lajmëtarëve të mbretit të Samarisë dhe u thuaj atyre: "Mos vallë nuk ka Perëndi në Izrael, që ju shkoni të konsultoheni me Baal-Zebubin, perëndinë e Ekronit?
2 i Mretërve 1:6
Ata u përgjigjën: "Një njeri na doli përpara dhe na tha: "Shkoni te mbreti që ju ka dërguar dhe i thoni: Kështu thotë Zoti: Mos vallë nuk ka asnjë Perëndi në Izrael që ti dërgon njerëz për t`u konsultuar me Baal-Zebubin, perëndinë e Ekronit? Prandaj nuk do të zbresësh nga shtrati mbi të cilin ke hipur, por me siguri ke për të vdekur"".
2 i Mretërve 1:16
dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: "Pse nuk paska në Izrael asnjë Perëndi, me fjalën e të cilit të mund të këshillohesh, që ti dërgove lajmëtarë te Baal-Zebubi, perëndi e Ekronit? Për këtë arësye ti nuk do të zbresësh nga shtrati në të cilin ke hipur, por ke për të vdekur me siguri"".
2 i Mretërve 2:24
Ai u kthye, i pa dhe i mallkoi në emër të Zotit, atëherë dolën nga pylli dy arinj, që i bënë copë-copë dyzet e dy nga këta të rinj.
2 i Mretërve 3:27
Atëherë ai mori të parëlindurin e tij që do të mbretëronte në vend të tij, dhe e ofroi si olokaust mbi muret. Pati atëherë një zemërim të madh kundër atyre Izraelitëve që u larguan nga ai dhe u kthyen në vendin e tyre.
2 i Mretërve 4:10
Të lutem, të ndërtojmë një dhomë të vogël me mur në katin e sipërm dhe të vëmë për të një shtrat, një trye, një karrige dhe një shandan; kështu, kur të vijë te ne, mund të rrijë në atë dhomë".
2 i Mretërve 4:31
Gehazi i kishte paraprirë dhe kishte vënë bastunin mbi fytyrën e fëmijës, por nuk pati as as përgjigje. Prandaj ai u kthye të takohet me Eliseun dhe i tregoi atë që i kishte ndodhur, duke i thënë: "Fëmija nuk u zgjua".
2 i Mretërve 4:40
Pastaj ua zbran supën burrave që ta hanin, por ata e provuan dhe thanë: "Vdekja është në kusi, o njeri i Perëndisë", dhe nuk mundën ta hanë.
2 i Mretërve 4:42
Erdhi pastaj një njeri nga Baal-Shalila, që i solli njeriut të Perëndisë bukë nga korrja e parë; njëzet bukë prej elbi dhe disa kallinj gruri. Eliseu tha: "Jepjua njerëzve që ta hanë".
2 i Mretërve 5:2
Disa banda të Sirisë gjatë një sulmi për plaçkitje kishin marrë me vete nga vendi i Izraelit, si robinjë, një vaj të vogël që kishte përfunduar si shërbëtore e gruas së Naamanit.
2 i Mretërve 5:11
Por Naamani u zemërua dhe iku, duke thënë: "Ja, unë mendoja: "Ai ka për të dalë me siguri përballë meje, do të ndalet, do të përmëndë emrin e Zotit, Perëndisë së tij, do të lëvi dorën mbi pjesët e sëmura dhe do të më shërojë nga lebra".
2 i Mretërve 6:11
Shumë i tronditur në zemër të tij për këtë gjë, mbreti i Sirisë mblodhi shërbëtorët e tij dhe u tha: "A dini të më thoni se kush nga tanët mban anën e mbretit të Izraelit?".
2 i Mretërve 6:22
Ai u përgjigj: "Mos i vrit! A do të vrisje, vallë ata që ke në robër me shpatën dhe me harkun tënd? Vëru përpara bukë dhe ujë, që të hanë dhe të pinë dhe pastaj të kthehen te zotit të tyre".
2 i Mretërve 7:3
Kishte katër lebro në hyrje të portës, të cilët i thanë njeri tjetrit: "Pse po rrimë ulur këtu duke pritur vdekjen?
2 i Mretërve 7:8
Kur arritën në skajin e kampit, këta lebro hynë në një çadër, ku hëngrën e pinë; morën me vete argjend, ar dhe rroba, dhe shkuan t`i fshehin. Pastaj u kthyen dhe hynë në një çadër tjetër; edhe andej morën shumë gjëra dhe shkuan t`i fshehin.
2 i Mretërve 7:10
Kështu shkuan dhe thirrën rojet e qytetit, jua njoftuan gjendjen duke thënë: "Kemi shkuar në kampin e Sirëve dhe ja, nuk kishte njeri dhe as nuk dëgjohej njeriu; aty kishte vetëm kuaj dhe gomarë të lidhur dhe çadra të paprekura".
2 i Mretërve 8:9
Kështu Hazaeli shkoi të takohet me Eliseun duke sjellë si dhuratë gjërat më të mira të Damaskut: një ngarkesë prej dyzet devesh. Pastaj ai vajti, u paraqit tek ai dhe i tha: "Biri yt Ben-Hadadi, mbret i Sirisë, më ka dërguar te ti për të pyetur: "A do të shërohem nga kjo sëmundje?"".
2 i Mretërve 8:26
Ashaziahu ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi një vit në Jeruzalem. E ëma quhej Athaliah, ishte mbesa e Omrit, mbretit të Izraelit.
2 i Mretërve 9:2
Kur të arrish aty, kërko të takosh Jehun, birin e Jozafatit, që është bir i Nimshit; hyrë në dhomë, merre nga mesi i vëllerve të tij dhe çoje në një dhomë të veçantë.
2 i Mretërve 9:7
Ti do të godasësh shtëpinë e Ashabit, zotit sate, kështu do të marr hak për gjakun që kanë derdhur profetët, shërbëtorë të mi, dhe për gjakun e tërë shërbëtorëve të Zotit, që është derdhur nga dora e Jezebelit.
2 i Mretërve 9:10
Qentë do të hanë Jezebelin në fushën e Jezreelit, dhe nuk do të ketë njeri që ta varrosë"". Pastaj i riu hapi portën dhe iku me vrap.
2 i Mretërve 9:22
Kur Jorami pa Jehun, i tha: "A sjell paqen, Jehu?". Jehu u përgjigj: "Ç`paqe mund të ketë deri sa vazhdojnë kurvëritë e nënës sate Jezebel dhe magjitë e shumta të saj?".
2 i Mretërve 9:24
Por Jehu e ndau harkun me të gjithë forcën e tij dhe e goditi Joramin midis shpatullave; shigjeta i shpoi zemrën dhe ai u plandos në qerren e tij.
2 i Mretërve 9:30
Kur Jehu arriti në Jezreel, Jezebeli e mori vesh. Atëherë filloi të zbukurojë sytë, rregulloi flokët e doli në dritare për të parë.
2 i Mretërve 9:36
U kthyen t`i tregonin gjendjen Jehut, që tha: "Kjo është fjala e Zotit e shqiptuar me anë të shërbëtorit të tij Elia, Tishbitit, kur tha: "Qentë kanë për të ngrënë mishin e Jezebelit në fushën e Jezreelit;
2 i Mretërve 9:37
kufoma e Jezebelit do të jetë në fushën e Jezreelit si pleh në sipërfaqen e tokës; kështu nuk do të mundin të thonë: Këtu prehet Jezebeli"".
2 i Mretërve 10:6
Atëherë ai u shkroi një letër të dytë, në të cilën thoshte: "Në rast se mbani anën time dhe doni t`i bindeni rit tim, merrni kokat e atyre njerëzve, të bijve të zotit suaj dhe ejani tek unë në Jezreel, nesër në këtë orë". Bijtë e mbretit, gjithsej shtatëdhjetë, rrinin me fisnikët e qytetit, që i edukonin.
2 i Mretërve 10:13
Jehu takoi vëllerit e Ashaziahut, mbretit të Judës, dhe tha: "Kush jeni?". Ata u përgjigjën: "Jemi vëllerit e Ashaziahut dhe po zbresim për të përshëndetur bijtë e mbretit dhe bijtë e mbretëreshës".
2 i Mretërve 10:14
Atëherë ai urdhëroi: "Kapini të gjallë!". Kështu i zunë të gjallë dhe i therën pranë pusit të Beth-Ekedit, gjithsej dyzet e dy veta; nuk kursyen as edhe një.
2 i Mretërve 10:15
U nis që andej dhe gjeti Jehonadabin, birin e Rekabit, që iu kishte dalë para; e përshëndeti dhe i tha: "A është zemra jote e drejtë ashtu siç është imja ndaj teje?". Jehonadabi u përgjigj: "Është".
2 i Mretërve 10:16
"Eja me mua dhe do të shohësh zellin tim për Zotin!". Pastaj e mori me vete në qerren e tij.
2 i Mretërve 10:30
Prandaj Zoti i tha Jehut: "Me qenë se ke vepruar mirë, duke bërë atë që është e drejtë në sytë e mi, dhe i ke bërë shtëpisë së Ashabit të gjitha atë që kisha në zemër, bijtë e tu do të ulen mbi fronin e Izraelit deri në brezin e katërt".
2 i Mretërve 10:31
Por Jehu nuk u kujdesua të ndiqte me gjithë zemër ligjin e Zotit, Perëndisë së Izraelit; në fakt ai nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, me të cilat e kishte bërë Izraelin të mëkatonte.
2 i Mretërve 10:36
Jehu mbretëroi mbi Izraelin në Samari njëzet e tetë vjet.
2 i Mretërve 12:1
Në vitin e shtatë të Jehut, Joasi filloi të mbetërojë dhe mbretëroi dyzet vjet në Jeruzalem. Nëna e tij quhej Tsibiah, ishte nga Beer-Sheba.
2 i Mretërve 12:4
Joasi u tha priftërinjve: "Tërë paratë e gjërave të shenjtëruara që çohen në shtëpinë e Zotit, paratë e vëna mënjanë, paratë e caktuara për shpengimin e vetes dhe tërë paratë që secili e ndjen në zemër t`ia çojë shtëpisë së Zotit,
2 i Mretërve 12:6
Por në vitin e njëzetetretë të mbretit Joas priftërinjtë nuk kishin ndrequr akoma dëmtimet e tempullit.
2 i Mretërve 12:11
Pastaj paratë që ishin peshuar i dorëzonin në duart e atyre që kryenin punë, të cilëve u ishte besuar mbikqyrja e shtëpisë së Zotit; dhe këta ua kalonin marangove dhe ndërtuesve që punonin në shtëpinë e Zotit,
2 i Mretërve 13:3
Atëherë zemërimi i Zotit shpërtheu kundër Izraelit dhe i dorëzoi në duart e Hazaelit, mbretit të Sirisë, dhe në duart e Ben-Hadadit, birit të Hazaelit, për tërë atë kohë.
2 i Mretërve 13:19
Por njeriu i Perëndisë u zemërua me të dhe i tha "Duhet ta kishe rrahur pesë ose gjashtë herë; atëherë do t`i kishe mundur Sirët deri sa t`i zhdukje fare; tani përkundrazi do t`i mundësh Sirët vetëm tri herë".
2 i Mretërve 14:2
Kur filloi të mbretërojë ishte njëzet e pesë vjeç, dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jehoadan, ishte nga Jeruzalemi.
2 i Mretërve 14:10
Ti ke mundur Edomin dhe zemra jote të ka bërë krenar. Lavdërou megjithatë, por rri në shtëpinë tënde. Pse dëshiron një fatkeqësi, duke marrë më qafë veten dhe Judën bashkë me ty?".
2 i Mretërve 14:23
Në vitin e pesëmbëdhjetë të Amatsiahut, birit të Joasit dhe mbret i Judës, filloi të mbretërojë në Samari Jeroboami, bir i Joasit, mbret i Izraelit, dhe e mbajti fronin dyzet e një vjet.
2 i Mretërve 15:1
Në vitin e njëzeteshtatë të Jeroboamit, mbretit të Izraelit, filloi të mbretërojë Azariahu, bir i Amatsiahut dhe mbret i Judës.
2 i Mretërve 15:27
Vitin e pesëdhjetedytë të Azariahut, mbretit të Judës, Pekahu, bir i Remaliahut, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në Samari, dhe mbretëroi njëzet vjet.
2 i Mretërve 15:30
Pastaj Hosea, bir i Elahut, kurdisi një komplot kundër Pekahut, birit të Remaliahut, e goditi dhe e vrau; kështu mbretëroi në vendin e tij, vitin e njëzetë të mbretërimit të Jothamit, birit të Uziahut.
2 i Mretërve 15:33
Kur filloi të mbretërojë ishte njëzet e pesë vjeç, dhe mbajti fronin gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jerusha; ishte bijë e Tsadokut.
2 i Mretërve 16:2
Kur filloi të mbretërojë, Ashazi ishte njëzet vjeç dhe qëndroi në fron gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai nuk bëri atë që është e drejtë në sytë e Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si kishte bërë Davidi, ati i tij;
2 i Mretërve 16:20
Kështu Ashazin e zuri gjumi me etërit e tij dhe u varros me ta në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ezekia.
2 i Mretërve 17:11
dhe aty, në tërë vendet e larta, kishin djegur temjan, ashtu si kishin bërë kombet që Zoti kishte dëbuar përpara tyre, dhe kishin kryer veprime të liga, duke shkaktuar zemrimin e Zotit;
2 i Mretërve 17:17
kaluan nëpër zjarr bijtë dhe bijat e tyre, praktikuan shortarinë, interpretuan shenjat e këqija dhe bënë atë që është e keqe në sytë e Zotit, duke shkaktuar zemërimin e tij.
2 i Mretërve 17:18
Prandaj Zoti u zemërua shumë me Izraelin dhe e largoi nga prania e tij; mbeti vetëm fisi i Judës.
2 i Mretërve 18:1
Në vitin e tretë të Hoseas, birit të Elahut, mbret i Izraelit, filloi të mbretërojë Ezekia, bir i Ashazit, mbret i Judës.
2 i Mretërve 18:2
Ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Abi; ishte bijë e Zakarias.
2 i Mretërve 18:9
Vitin e katërt të mbretit Ezekia, që ishte viti i shtatë i Hoseas, birit të Elahut, mbret i Izraelit, Shalmaneseri, mbret i Asirisë, doli kundër Samarisë dhe e rrethoi.
2 i Mretërve 18:10
Dhe pas tre vjetve e pushtoi; vitin e gjashtë të Ezekias, që ishte viti i nëntë i Hoseut, mbretit të Izraelit, Samaria u pushtua me forcë.
2 i Mretërve 18:12
sepse nuk i ishin bindur rit të Zotit, Perëndisë të tyre, dhe kishin shkelur besëlidhjen e tij; tërë ato që Moisiu, shërbëtor i Zotit, kishte urdhëruar ata as e kishin dëgjuar, as e kishin vënë në praktikë.
2 i Mretërve 18:13
Vitin e katërmbëdhjetë të mbretit Ezekia, Senasheribi, mbret i Asirisë, doli kundër tërë qyteteve të fortifikuara të Judës dhe i pushtoi.
2 i Mretërve 18:14
Atëherë Ezekia, mbret i Judës, dërgoi t`i thotë mbretit të Asirisë në Lakish: "Kam mëkatuar; tërhiqu prej meje dhe kam për të pranuar të gjitha ato që do të më caktosh". Mbreti i Asirisë i caktoi Ezekias, mbretit të Judës, treqind talenta argjendi dhe tridhjetë talenta ari.
2 i Mretërve 18:15
Kështu Ezekia dha tërë argjendin që gjendej në shtëpinë e Zotit dhe në thesaret e pallatit të mbretit.
2 i Mretërve 18:16
Në atë kohë Ezekia hoqi nga portat e tempullit të Zotit dhe nga shtalkat arin me të cilin Ezekia, mbret i Judës, i kishte veshur dhe ia dha mbretit të Asirisë.
2 i Mretërve 18:17
Atëherë mbreti i Asirisë i dërgoi Ezekias, nga Lakishi në Jeruzalem, Tartanin, Rabsarisin dhe Rabshakehun me një ushtri të madhe. Ata dolën dhe arritën në Jeruzalem. Kur arritën në Jeruzalem, shkuan
2 i Mretërve 18:19
Atëherë Rabshakehu u tha atyre: "Shkoni t`i thoni Ezekias: Kështu thotë i madhi, mbret i Asirisë: Ku e gjen gjithë këtë besim?
2 i Mretërve 18:22
Ndofta do të më thoni: "Ne kemi besim tek Zoti, Perëndia ynë". A nuk është, vallë, po ai për të cilin Ezekia ka hequr vendet e larta dhe altarët, duke i thënë Judës dhe Jeruzalemit: "Ju do të adhuroni vetëm përpara këtij altari në Jeruzalem"?
2 i Mretërve 18:28
Atëherë Rabshakehu u ngrit dhe bërtiti me të lartë në gjuhën hebraishte, duke thënë: "Dëgjoni fjalën e të madhit, mbretit të Asirisë!
2 i Mretërve 18:29
Kështu thotë mbreti: "Mos u mashtroni nga Ezekia, sepse ai nuk mund t`ju shpëtojë nga duart e mia;
2 i Mretërve 18:30
të mos ju shtyjë Ezekia të keni besim tek Zoti, duke thënë: Me siguri Zoti do të na çlirojë dhe ky qytet nuk do t`i dorëzohet mbretit të Asirisë".
2 i Mretërve 18:31
Mos dëgjoni Ezekian, sepse kështu thotë mbreti i Asirisë: "Bëni paqe me mua dhe dorëzohuni në duart e mia, kështu secili do të hajë frutat e vreshtit dhe të fikut të tij dhe do të pijë ujin e sternës së tij,
2 i Mretërve 18:32
deri sa të vijë unë dhe t`ju çoj në një vend të ngjashëm me vendin tuaj, një vend që jep grurë dhe verë, një vend që ka bukë dhe vreshta, një vend me ullinj, vaj dhe mjaltë; dhe ju do të jetoni dhe nuk do të vdisni". Mos dëgjoni fjalët e Ezekias, që kërkon t`ju mashtrojë, duke thënë: "Zoti do të na çlirojë".
2 i Mretërve 18:37
Atëherë Eliakimi, bir i Hilkiahut, prefekt i pallatit, Shebna, sekretari, dhe Joahu, bir i Asafit, arkivisti, shkuan tek Ezekia me rroba të grisura dhe i referuan fjalët e Rabshekahut.
2 i Mretërve 19:1
Kur mbreti Ezekia dëgjoi këto gjëra, grisi rrobat e tij, u mbulua me një thes dhe hyri në shtëpinë e Zotit.
2 i Mretërve 19:3
Ata i thanë: "Kështu thotë Ezekia: "Kjo është një ditë ankthi, ndëshkimesh dhe turpi, sepse bijtë janë duke lindur, por nuk ka forcë për t`i pjellë.
2 i Mretërve 19:5
Kështu shërbëtorët e mbretit Ezekia shkuan tek Isaia.
2 i Mretërve 19:9
Por ai mori lajme nga Tirhakahu, mbret i Etiopisë, të cilat thonin: "Ja, ai lëvizi për të luftuar kundër teje". Atëherë i dërgoi përsëri lajmëtarë Ezekias, duke i thënë:
2 i Mretërve 19:10
"Do t`i flisni kështu Ezekias, mbretit të Judës, duke i thënë: "Mos e lër që Perëndia yt, tek i cili ke besim, të të mashtrojë duke thënë: Jeruzalemi nuk do të jepet në duart e mbretit të Asirisë.
2 i Mretërve 19:14
Ezekia e mori letrën nga duart e lajmëtarëve dhe e lexoi; pastaj shkoi në shtëpinë e Zotit dhe e shtriu para Zotit.
2 i Mretërve 19:15
Pastaj Ezekia filloi të lutet para Zotit duke thënë: "O Zot, Perëndia i Izraelit, që ulesh mbi kerubinët, ti je Perëndia, i vetmi, i të tëra mbretërive të tokës. Ti ke bërë qiejtë dhe tokën.
2 i Mretërve 19:20
Atëherë Isaia, bir i Amotsit, dërgoi t`i thotë Ezekias: "Kështu flet Zoti, Perëndi i Izraelit: "Dëgjova lutjen që ti me drejtove për Senakeribin, mbretin e Asirisë.
2 i Mretërve 19:22
Cilin ke fyer dhe poshtëruar? Kundër kujt ke ngritur rin dhe sytë me arogancë? Kundër të Shenjtit të Izraelit!
2 i Mretërve 19:28
Me qenë se tërbimi yt kundër meje dhe arroganca jote kanë arritur në veshët e mi, do të të vë unan time në fejzat e hundës, frerin tim te goja, dhe do të të kthej në rrugën nëpër të cilën ke ardhur".
2 i Mretërve 19:31
Sepse nga Jeruzalemi ka për të dalë një pakicë dhe nga mali i Sionit ata që kanë shpëtuar. Zelli i Zotit të ushtrive do ta bëjë këtë.
2 i Mretërve 20:1
Në ato ditë Ezekia u sëmur për vdekje. Atëherë profeti Isaia, bir i Amotsit, shkoi tek ai dhe i tha: "Kështu flet Zoti: "Rregullo shtëpinë tënde, sepse ke për të vdekur dhe nuk ke për t`u shëruar"".
2 i Mretërve 20:3
"Të lutem shumë, o Zot, mos harro si kam ecur para teje me besnikëri dhe me zemër të pastër, duke bërë atë që është e mirë për sytë e tu". Pastaj Ezekia shpërtheu në vaj.
2 i Mretërve 20:5
"Kthehu prapa dhe i thuaj Ezekias, princit të popullit tim: "Kështu flet Zoti, Perëndia i Davidit, atit tënd: Kam dëgjuar lutjen tënde dhe kam parë lotët e tu; ja, unë po të shëroj; ditën e tretë do të ngjitesh në shtëpinë e Zotit.
2 i Mretërve 20:8
Por Ezekia i tha Isait: Cila është shenja që Zoti do të më shërojë dhe që ditën e tretë do të ngjitem në shtëpinë e Zotit?".
2 i Mretërve 20:10
Ezekia u përgjigj: "Është lehtë për hijen të shkojë përpara dhjetë shkallëza. Jo! Më mirë hieja të shkojë prapa dhjetë shkallëza".
2 i Mretërve 20:11
Atëherë profeti Isai kërkoi ndihmën e Zotit, që bëri hijen të kthehej prapa dhjetë shkallëzat që i kishte në në shkallën e Ashazit.
2 i Mretërve 20:12
Në atë kohë Berodak-Baladani, bir i Baladanit, mbret i Babilonisë, i dërgoi letra dhe një dhuratë Ezekias, sepse kishte dëgjuar që Ezekia kishte qenë i sëmurë.
2 i Mretërve 20:13
Ezekia priti në audiencë të dërguarit dhe u tregoi tërë shtëpinë e thesarit të tij: argjendin, arin, aromat, vajrat shumë të mira, arsenalin e tij dhe të gjitha gjërat që ndodheshin në magazinat e tij. Nuk pati asgjë në shtëpinë e tij dhe në të gjitha pronat e tij që Ezekia nuk ua tregoi atyre.
2 i Mretërve 20:14
Atëherë profeti Isaia shkoi te mbreti Ezekia dhe i tha: "Çfarë thanë ata njerëz dhe nga kanë ardhur te ti?". Ezekia iu përgjigj: "Kanë ardhur nga një vend i largët, nga Babilonia".
2 i Mretërve 20:15
Isaia i tha: "Çfarë kanë parë në shtëpinë tënde?". Ezekia u përgjigj: "Kanë parë të gjitha ato që ka shtëpia ime; u tregova edhe ato gjëra që janë në magazinat e mia".
2 i Mretërve 20:16
Atëherë Isaiai i tha Ezekias: "Dëgjo fjalën e Zotit:
2 i Mretërve 20:19
Ezekia iu përgjigj pastaj Isaias: "Fjala e Zotit që ti ke shqiptuar është e mirë". Në fakt ai mendonte: "A nuk është një gjë e bukur që të ketë paqe dhe siguri gjatë jetës sime?".
2 i Mretërve 20:20
Pjesa tjetër e bëmave të Ezekias dhe të gjitha trimëritë e tij, ndërtimi i rezervuarit dhe i ujësjellësit, me anën e të cilëve pruri ujin në qytet, a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Judës?
2 i Mretërve 20:21
Pastaj Ezekian e zuri gjumi me etërit e tij dhe në vend të tij mbretëroi i biri, Manasi.
2 i Mretërve 21:3
Ai rindërtoi vende të larta që Ezekia, i ati, kishte shkatërruar; ngriti altarin e Baalit, bëri një Asherah ashtu si kishte bërë Ashabi, mbret i Izraelit; dhe adhuroi tërë ushtrinë e qiellit dhe u vu në shërbim të tij.
2 i Mretërve 21:6
Kaloi edhe nëpër zjarr të birin, u muarr me magji dhe shortari dhe u këshillua me mediume dhe magjistarë. Bëri atë që është plotësisht e keqe në sytë e Zotit, duke shkaktuar zemërimin e tij.
2 i Mretërve 21:15
sepse kanë bërë atë që është e keqe në sytë e mi dhe kanë shkaktuar zemërimin tim nga dita që etërit e tyre dolën nga Egjipti e deri më sot".
2 i Mretërve 21:19
Amoni ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbajti fronin dy vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Meshulemeth, ishte e bija e Harutsit nga Jotbahu.
2 i Mretërve 22:13
"Shkoni dhe konsultohuni me Zotin për mua për popullin dhe për tërë Judën, lidhur me fjalët e këtij libri që u gjet; sepse i madh është zemërimi i Zotit kundër nesh, sepse etërit tanë nuk iu bindën fjalëve të këtij libri dhe nuk kanë vepruar në përshtatje me të gjitha ato që janë shkruar për ne".
2 i Mretërve 22:17
sepse ata më kanë braktisur dhe u kanë djegur temjan perëndive të tjera për të më zemëruar me të gjitha veprat e duarve të tyre. Prandaj zemërimi im u ndez kundër këtij vendi dhe nuk do të shuhet".
2 i Mretërve 22:19
sepse zemra jote u mallëngjye dhe ti u përule përpara Zotit kur dëgjove atë që kam thënë kundër këtij vendi dhe banorëve të tij, që do të bëheshin një dëshpërim dhe një mallkim, dhe grise rrobat dhe qave përpara meje, edhe unë të dëgjova", tha Zoti.
2 i Mretërve 23:3
Pastaj mbreti, duke qëndruar më këmbë mbi podium, lidhi një besëlidhje përpara Zotit, duke u zotuar të ndiqte Zotin, të respektonte porositë dhe statutet e tij me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt, për të zbatuar në praktikë fjalët e kësaj besëlidhje, të shkruara në atë libër. Tërë populli e pranoi besëlidhjen.
2 i Mretërve 23:9
Megjithatë priftërinjtë e vendeve të larta nuk u ngjitën në altarin e Zotit në Jeruzalem, por hëngrën bukë të ndorme në mes të vëllerve të tyre.
2 i Mretërve 23:19
Josia hoqi gjithashtu tërë tempujt e vendeve të larta që ishin në qytetin e Samarisë dhe që mbretërit e Izraelit kishin ndërtuar për të nxitur zemërimin e Zotit. Ai u bëri pikërisht atë që kishte bërë në Bethel.
2 i Mretërve 23:25
Para tij nuk pati asnjë mbret që, si ai, t`i ishte kthyer Zotit me gjithë zemër, me gjithë shpirt dhe me gjithë forcën, sipas tërë ligjit të Moisiut; as pas tij nuk ka dalë ndonjë si ai.
2 i Mretërve 23:26
Megjithatë Zoti nuk e fashiti zemërimin e tij të zjarrtë që e kishte përfshirë kundër Judës, për shkak të gjithë provokimeve të kryera nga Manasi.
2 i Mretërve 23:31
Jehoahazi ishte njëzet e tre vjeç kur filloi të mbretërojë dhe e mbajti fronin tre muaj në Jeruzalem. E ëma quhej Hamutal, ishte bija e Jeremias nga Libnahu.
2 i Mretërve 23:35
Jehojakimi i dha Faraonit argjendin dhe arin; por për të paguar paratë sipas urdhërit të Faraonit i vuri taksa vendit. Për të paguar Faraonin Neko, ai mblodhi argjendin dhe arin nga populli i vendit nga secili në ba të vlerësimit të pronave të tij.
2 i Mretërve 23:36
Jehojakimi ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Zebidah, ishte bija e Pedaijahut të Rumahut.
2 i Mretërve 24:18
Sedekia ishte njëzet e një vjeç kur filloi të mbretërojë dhe e mbajti fronin në Jeruzalem njëmbëdhjetë vjet. E ëma quhej Hamutal, ishte bija e Jeremias nga Libnahu.
2 i Mretërve 24:20
Kjo ndodhi në Jeruzalem dhe në Judë për shkak të zemërimit të Zotit, i cili në fund i dëboi nga prania e tij. Më vonë Sedekia ngriti krye kundër mbretit të Babilonisë.
2 i Mretërve 25:11
Pastaj Nebuzaradani, kapiteni i rojeve, internoi pjesën tjetër të popullit që kishte mbetur në qytet, dezertorët që ishin hedhur nga ana e mbretit të Babilonisë dhe ata që mbeten nga turma.
2 i Mretërve 25:17
Lartësia e një shtylle ishte tetëmbëdhjetë kubitë; mbi të kishte një kapitel prej bronzi. Lartësia e kapitelit ishte tre kubitë; rreth e qark kapitelit kishte një rrjetëz dhe disa shegë tërësisht prej bronzi. Shtylla tjetër, me rrjetën ishte njëlloj si kjo.
2 i Mretërve 25:27
Në vitin e tridhjetë e shtatë të robërisë së Jehojakinit, mbretit të Judës, në muajin e dymbëdhjetë, ditën e njëzeteshtatë të muajit, Evilmerodaku, mbret i Babilonisë, pikërisht vitin që filloi të mbretërojë, fali Johajakinin, mbretin e Judës, dhe e nxori nga burgu.
1 i Kronikave 1:37
Bijtë e Reuelit ishin Nahathi, Zerahu, Shamahu dhe Mizahu.
1 i Kronikave 1:44
Kur vdiq Bela, në vend të tij mbretëroi Jobabi, bir i Zerahut nga Botsrahu.
1 i Kronikave 2:2
Dani, Jozefi, Beniamini, Neftali, Gadi dhe Asheri.
1 i Kronikave 2:4
Tamara, nusja e të birit, i lindi Peretsin dhe Zerahun. Juda pati gjithsej pesë bij.
1 i Kronikave 2:6
Zimri, Ethani, Hemani, Kalkoli dhe Dara ishin bijtë e Zerahut; gjithsej pesë.
1 i Kronikave 2:22
Segubit i lindi Jairi, të cilit do t`i përkisnin njëzet e tre qytete në vendin e Galaadit.
1 i Kronikave 2:46
Efah, konkubina e Kalebit, lindi Haranin, Motsan dhe Gazezin. Haranit i lindi Gazezin.
1 i Kronikave 3:13
bir i të cilit ishte Ashazi, bir i të cilit ishte Ezekia, bir i të cilit ishte Manasi,
1 i Kronikave 3:23
Bijtë e Neariahut ishin Elioenai, Ezekia dhe Azrikami, gjithsej tre.
1 i Kronikave 4:4
Penueli ishte ati i Gedorit; Ezeri ishte ati i Hushahut. Këta ishin bijtë e Hurit, të parëlindurit të Efratahut, atit të Betlemit.
1 i Kronikave 4:9
Jabetsin e nderonin më tepër se vëllerit; e ëma i kishte vënë emrin Jabets, sepse thoshte: "E polla me dhimbje".
1 i Kronikave 4:22
Jokimi dhe njerëzia e Kozebës, Joasi dhe Safari, që sunduan në Moab, dhe Jashubi-Lehemi. Por këto fakte janë të vjetra.
1 i Kronikave 4:24
Bijtë e Simeonit ishin Jemueli, Jamini, Jaribi, Zerahu dhe Shauli,
1 i Kronikave 4:27
Shimei pati gjashtëmbëdhjetë djem e gjashtë vajza; por vëllerit e tij nuk patën shumë fëmijë; dhe fisi i tyre nuk u shtua si ai i bijve të Judës.
1 i Kronikave 4:41
Ata që u përmendën me emër, në kohën e Ezekias, mbretit të Judës, erdhën dhe i sulmuan çadrat e tyre dhe Menuitët, që gjendeshin aty, dhe i shfarosën krejt deri në ditën e sotme; pastaj u vendosën në vendin e tyre, sepse aty kishte kullota për kopetë e tyre.
1 i Kronikave 5:1
Bijtë e Rubenit, të parëlindurit të Izraelit. Ai ishte me të vërtetë i parëlinduri, por me qenë se kishte përdhosur shtratin e të atit, parëbirnia iu dha bijve të Jozefit, birit të Izraelit; kështu gjenealogjia nuk jepet në ba të parëbirnisë.
1 i Kronikave 5:2
Ndonëse Juda mbizotëroi mbi vëllerit e tij dhe nga ai rrodhi një shef, e drejta e parëbirnisë i takonte Jozefit.
1 i Kronikave 5:7
Vëllerit e tij, sipas familjeve të tyre, ashtu siç janë rreshtuar në gjenealogjinë sipas brezave të tyre, ishin i pari Jejeli, pastaj Zakaria,
1 i Kronikave 5:13
Vëllerit e tyre, sipas shtëpive atërore të tyre, ishin: Mikaeli, Meshulami, Sheba, Jorai, Jakani, Zia dhe Eberi, gjithsej shtatë.
1 i Kronikave 5:18
Bijtë e Rubenit, Gaditët dhe gjysma e fisit të Manasit kishin dyzet e katër mijë e shtatëqind e gjashtëdhjetë njerëz trima, njerëz që mbanin mburoja dhe shpata, përdornin harkun dhe ishin të stërvitur
1 i Kronikave 6:6
Uzit i lindi Zerahiahu; Zerahiahut i lindi Merajothi;
1 i Kronikave 6:21
bir i të cilit ishte Joabi, bir i të cilit ishte Ido, biri të cilit ishte Zerahu, bir i të cilit ishte Jeatherai.
1 i Kronikave 6:41
bir i Ethnit, bir i Zerahut, bir i Adajahut,
1 i Kronikave 6:44
Bijtë e Merarit, vëllerit e tyre, qëndronin në të majtë dhe ishin Ethsani, bir i Kishit, bir i Abdiut, bir i Mallukut,
1 i Kronikave 6:48
Vëllerit e tyre, Levitët, ishin caktuar për çdo lloj shërbimi në tabernakullin e shtëpisë së Perëndisë.
1 i Kronikave 6:51
bir i të cilit ishte Buki, bir i të cilit ishte Uzi, bir i të cilit ishte Zerahiah,
1 i Kronikave 6:67
Ata u dhanë atyre edhe Sikemin, një ndër qytetet e strehimit, me tokat e tij për kullotë në krahinën malore të Efraimit, dhe Ghezerin me tokat e tij për kullotë,
1 i Kronikave 6:81
Heshboni me tokat e tij për kullotë dhe Jazeri me tokat e tij për kullotë.
1 i Kronikave 7:2
Bijtë e Tolit ishin Uzi, Refajahu, Jerieli, Jahmai, Jibsami dhe Shemueli, të parët e shtëpive të tyre atërore. Bijtë e Tolit ishin njerëz të fortë dhe trima në brezat e tyre, numri i tyre, në kohën e Davidit, arriti në njèzet e dy mijë e gjashtëqind veta.
1 i Kronikave 7:4
Kishin me vete, sipas brezave të tyre dhe në ba të shtëpive atërore ushtri gati për luftë dhe që arrinte në tridhjetë e gjashtë mijë ushtarë, sepse kishin një numër të madh bashkëshortesh dhe fëmijësh.
1 i Kronikave 7:5
Vëllerit e tyre, që u përkisnin të gjitha familjeve të ndryshme të Isakarit dhe që ishin regjistruar në gjenealogjinë e tyre, ishin gjithsejt tetëdhjetë e gjashtë mijë njerëz të fortë dhe trima.
1 i Kronikave 7:7
Bijtë e Belahut ishin Etsboni, Uzi, Uzieli, Jerimothi dhe Iri, pesë të parë të shtëpive të tyre atërore, njerëz të fortë dhe trima dhe ishin të regjistruar në gjenealogjitë në një numër prej njëzet e dy mijë e tridhjetë e katër vetash.
1 i Kronikave 7:8
Bijtë e Bekerit ishin Zemirahu, Joashi, Eliezeri, Elioneai, Omri, Jeremothi, Abijahu, Anathothi dhe Alemethi. Të gjithë këta ishin bijtë e Bekerit;
1 i Kronikave 7:9
Ata ishin të regjistruar në gjenealogjitë sipas brezave të tyre, si të parë të shtëpive të tyre atërore, njerëz të fortë dhe trima, gjithsej njëzet mijë e dyqind veta.
1 i Kronikave 7:10
Biri i Jediaelit ishte Bilhani. Bijtë e Bilhanit ishin Jeushi, Beniamini, Ehudi, Kenaanahu, Zethani, Tarshishi dhe Ahishahari.
1 i Kronikave 7:15
Makiri mori një grua për Hupimin dhe Shupimin; emri i motrës së tij ishte Maakah dhe emri i së dytës ishte Zelofehad; Zelofehad lindi vetëm vajza.
1 i Kronikave 7:18
Motra e tij Hamoleketh lindi Ishodin, Abiezerin dhe Mahlahun.
1 i Kronikave 7:21
bir i të cilit ishte Zabadi, bij të të cilit ishin Shuthekahu, Ezeri, Eleadi, që u vranë nga njerëzit e Gathit, të lindur në vend, sepse kishin dalë për të plaçkitur bagëtinë e tyre.
1 i Kronikave 7:22
Ati i tyre Efraim i qau për një kohë të gjatë dhe vëllerit e tij erdhën për ta ngushëlluar.
1 i Kronikave 7:24
Ai pati si vaj Sheerahën që ndërtoi Beth-Horonin e poshtëm dhe të sipërm si edhe Uzen-Sheerahun.
1 i Kronikave 7:28
Pronat dhe banesat e tyre ishin Betheli dhe fshatrat e tij përreth: në lindje Naarani, në perëndim Gezeri me fshatrat e tij përreth dhe Sikemi me fshatrat e tij përreth deri në Gaza me fshatrat e tij përreth.
1 i Kronikave 7:29
Gjatë kufijve të Manasit ishin: Beth-Sheani me fshatrat e tij përreth, Taanaku me fshatrat e tij përreth, Megidou me fshatrat e tij përreth dhe Dor me fshatrat e tij përreth. Në këto vende banuan bijtë e Jozefit, birit të Izraelit.
1 i Kronikave 7:40
Tërë këta ishin bijtë e Aserit, të parët e shtëpive të tyre atërore, njerëz të zgjedhur, të fortë dhe trima, të parë midis princërve. Ata ishin të regjistruar sipas gjenealogjisë në shërbimin ushtarak për të shkuar në luftë; numri i tyre arrinte në njëzet e gjashtë mijë veta.
1 i Kronikave 8:15
Zebadiahu, Aradi, Ederi,
1 i Kronikave 8:17
Zebadiahu, Meshulami, Hizki, Heberi,
1 i Kronikave 8:31
Gedori, Ahio, Zekeri,
1 i Kronikave 8:32
dhe Miklothi të cilit i lindi Shimeahu. Edhe këta banuan përballë vëllerve të tyre në Jeruzalem bashkë me vëllerit e tyre.
1 i Kronikave 9:6
Nga bijtë e Zerahut: Jeueli dhe vëllerit e tij, gjithsej gjashtëqind e nëntëdhjetë veta.
1 i Kronikave 9:9
vëllerit e tyre, sipas brezave të tyre, ishin nëntëqind e pesëdhjetë e gjashtë veta. Tërë këta ishin të parë të një shtëpie atërore në shtëpitë e tyre atërore.
1 i Kronikave 9:12
Adajahu, bir i Jerohamit, bir i Pashurit, bir i Malkijahut; Maasi, bir i Adielit, bir i Jahzerahut, bir i Meshulamit, bir i Meshillemithit, bir i Imerit;
1 i Kronikave 9:13
dhe vëllerit e tyre të parë të shtëpive të tyre atërore, një mijë e shtatëqind e gjashtëdhjetë veta, njerëz shumë të shkathët në shërbim të shtëpisë së Perëndisë.
1 i Kronikave 9:17
Derëtarët ishin Shallumi, Akubi, Talmoni, Ahimani dhe vëllerit e tyre; Shalumi ishte i pari i tyre.
1 i Kronikave 9:19
Shalumi, bir i Koreut, bir i Ebiasafit, bir i Korahut, dhe vëllerit e tij, Korahitët, nga shtëpia e atit të tij, ishin të ngarkuar me punën e shërbimit, si derëtarë të tabernakullit; etërit e tyre ishin caktuar në kampin e Zotit si derëtarë.
1 i Kronikave 9:25
Vëllerit e tyre, që banonin në fshatrat e tyre, duhet të vinin herë pas here për të qëndruar me ta shtatë ditë,
1 i Kronikave 9:32
Disa nga vëllerit e tyre midis Kehathitëve ishin të ngarkuar përkundrazi të përgatisnin çdo të shtunë bukët e paraqitjes.
1 i Kronikave 9:33
Këta ishin këngëtarë, të parë të shtëpive atërore të Levitëve, që banonin në dhomat e tempullit; ata ishin të përjashtuar nga çdo shërbim tjetër, sepse ishin të në ditë e natë me punën e tyre.
1 i Kronikave 9:38
Miklothit i lindi Shimeami. Edhe këta banonin përballë vëllerve të tyre në Jeruzalem së bashku me vëllerit e tyre.
1 i Kronikave 11:23
Vrau edhe një Egjiptas vigan, i lartë pesë kubitë, që kishte në dorë një shti të ngjashme me shulin e një endësi; por Benajahu i doli kundra me një bastun, i rrëmbeu me forcë nga duart Egjiptasit shtin dhe e vrau me shtin e tij.
1 i Kronikave 11:28
Ira, bir i Ikeshit nga Tekoa, Abiezeri nga Anathothi,
1 i Kronikave 11:42
Adina, bir i Shis, Rubenit (i pari i Rubenitëve) dhe tridhjetë të tjerë bashkë me të,
1 i Kronikave 12:2
ishin të armatosur me harqe dhe mund të përdornin si dorën e djathtë ashtu edhe atë të majtë për të hedhur gurë dhe për të gjuajtur shigjeta me hark; i përkisnin fisit të Beniaminit, vëller të Saulit.
1 i Kronikave 12:3
I pari i tyre ishte Ahiezeri, pastaj Joasi, bij të Shemaahut, nga Giberahu; Jezieli dhe Peleti, bij të Azmavethit; Berakahu dhe Jehu nga Anathothi;
1 i Kronikave 12:6
Elkanahu, Jishshiahu, Azareli, Joezeri dhe Jashobeami, Koraiti;
1 i Kronikave 12:7
Joelahu dhe Zebadiahu, bij të Jerohamit nga Gedori.
1 i Kronikave 12:8
Ndër Gaditët disa njerëz vendosën të bashkohen me Davidin në kalanë e shkretëtirës; ishin njerëz të fortë dhe trima, të stërvitur për luftë, të shkathët në përdorimin e mburojës dhe të shtis; fytyrat e tyre ishin si fytyrat e luanëve dhe në malet ishin të shpejtë si gazelat.
1 i Kronikave 12:9
Ezeri ishte i pari i tyre, Obadiahu vinte i dyti dhe Eliabi i treti,
1 i Kronikave 12:28
dhe Tsadoku, një i ri i fortë dhe trim, me njëzet e dy krerë të shtëpisë së tij atërore.
1 i Kronikave 12:29
Nga bijtë e Beniaminit, vëller të Saulit, tre mijë (sepse pjesa më e madhe e tyre i kishte qëndruar besnike deri atëherë shtëpisë së Saulit).
1 i Kronikave 12:30
Nga bijtë e Efraimit, njëzet mijë e tetëqind veta, njerëz të fortë dhe trima, njerëz të famshëm, sipas shtëpive të tyre atërore.
1 i Kronikave 12:32
Nga bijtë e Isakarit, që i kuptonin kohrat dhe dinin kështu çfarë duhet të bënte Izraeli: dyqind krerë dhe tërë vëllerit e tyre në urdhrat e tyre.
1 i Kronikave 12:33
Nga Zabuloni, pesëdhjetë mijë, që shkonin të luftonin, të shkathët për tu vendosur në rend beteje me të gjitha armët e luftës dhe të zotë të mbanin pozicionin e tyre me zemër të vendosur.
1 i Kronikave 12:35
Nga Danitët, të shkathët për t`u radhitur në rend beteje, njëzet e tetë mijë e gjashtëqind veta.
1 i Kronikave 12:36
Nga Asheri, dyzet mijë, që shkonin të luftonin dhe që ishin të shkathët për t`u vendosur në rend beteje.
1 i Kronikave 12:37
Nga ana tjetër e Jordanit, nga Rubenitët, nga Gaditët dhe nga gjysma e fisit të Manasit, njëqind e njëzet mijë veta, të pajisur me të gjitha armët për të luftuar.
1 i Kronikave 12:38
Tërë këta luftëtarë, të zotë të mbanin pozicionin e tyre me zemër të vendosur, erdhën në Hebron për ta shpallur Davidin mbret mbi tërë Izraelin; edhe pjesa tjetër e Izraelit ishte në një mëndje për ta bërë mbret Davidin.
1 i Kronikave 12:39
Ata qëndruan atje tri ditë me Davidin, duke ngrënë dhe duke pirë, sepse vëllerit e tyre kishin siguruar ushqim për ta.
1 i Kronikave 13:2
Pastaj Davidi i tha tërë asamblesë së Izraelit: "Në qoftë se kjo ju duket e mirë dhe në se na vjen nga Zoti, Perëndia ynë, t`u çojmë fjalë vëllerve tanë që kanë mbetur në të gjitha krahinat e Izraelit, dhe me ta edhe priftërinjve dhe Levitëve në qytetet e tyre dhe tokat për kullotë të mblidhen pranë nesh,
1 i Kronikave 13:10
Atëherë zemërimi i Zotit shpërtheu kundër Us dhe e goditi, sepse kishte shtrirë dorën e tij mbi arkë; ai vdiq atje përpara Perëndisë.
1 i Kronikave 13:11
Davidi u hidhërua shumë sepse Zoti kishte hapur një të çarë në popull duke goditur Un. Prandaj ky vend quhet edhe sot e Çara e Us.
1 i Kronikave 14:1
Hirami, mbret i Tiros, i dërgoi Davidit lajmëtarë, dru kedri, muratorë, dhe marango për t`i ndërtuar një shtëpi.
1 i Kronikave 14:16
Davidi bëri ashtu siç e kishte urdhëruar Perëndia, dhe ata mundën ushtrinë e Filistejve nga Gabaoni deri në Gezer.
1 i Kronikave 15:5
Nga bijtë e Kehathit, Urielin, të parin, dhe njëqind e njëzet vëllerit e tij;
1 i Kronikave 15:6
nga bijtë e Merarit, Asajahun, të parin, dhe dyqind e njëzet vëllerit e tij;
1 i Kronikave 15:7
nga bijtë e Gershomit, Joelin, të parin, dhe njëqind e tridhjetë vëllerit e tij;
1 i Kronikave 15:8
nga bijtë e Elitsafanit, Shemajahun, të parin, dhe dyqind vëllerit e tij;
1 i Kronikave 15:9
nga bijtë e Hebronit, Elielin, të parin, dhe tetëdhjetë vëllerit e tij;
1 i Kronikave 15:10
nga bijtë e Uzielit, Aminadabin, të parin, dhe njëqind e dymbëdhjetë vëllerit e tij.
1 i Kronikave 15:12
dhe u tha atyre: "Ju jeni të parët e shtëpive atërore të Levitëve; shenjtërohuni, ju dhe vëllezit tuaj, që të mund të transportojnë arkën e Zotit, Perëndisë të Izraelit, në vendin që i kam përgatitur.
1 i Kronikave 15:16
Pastaj Davidi urdhëroi krerët e Levitëve të caktonin vëllerit e tyre këngëtarë me vegla muzikore, harpa, qeste dhe cembale për të pasur tinguj gëzimi.
1 i Kronikave 15:17
Prandaj Levitët caktuan Hemanin, birin e Joelit, midis vëllerve të tij, Asafin, birin e Berakiahut, dhe midis bijve të Merarit, vëllerit e tyre, Ethanin, birin e Kushajahut.
1 i Kronikave 15:18
Me ta ishin vëllerit e tyre të klasës së dytë: Zakaria, Beni, Jaazieli, Semiramothi, Jehieli, Uni, Eliabi, Benajahu, Maasejahu, Matithiahu, Elifalehu, Miknejahu, Obed-Edomi dhe Jeeli, që ishin derëtarë.
1 i Kronikave 15:20
Zakaria, Azieli, Shemiramothi, Jehieli, Uni, Eliabi, Maasejahu dhe Benajahu u binin harpave për ra sopranoje;
1 i Kronikave 15:29
Por ndodhi që, ndërsa arka e besëlidhjes të Zotit arriti në qytetin e Davidit, Mikal, e bija e Saulit, duke shikuar nga dritarja, pa mbretin David që kërcente dhe hidhej përpjetë, dhe e përçmoi në zemër të saj.
1 i Kronikave 16:7
Atë ditë Davidi u besoi për herë të parë Asafit dhe vëllerve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit.
1 i Kronikave 16:10
Lëvdohuni me emrin e tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin!
1 i Kronikave 16:37
Kështu Davidi la Asafin dhe vëllerit e tij atje përpara arkës së besëlidhjes të Zotit, me qëllim që të shërbenin vazhdimisht përpara arkës, sipas nevojave të çdo dite,
1 i Kronikave 16:38
la edhe Obed-Edomin dhe të gjashtëdhjetë e tetë vëllerit e tij (Obed-Edomi, bir i Jeduthunit dhe Hosahu si derëtarë),
1 i Kronikave 16:39
dhe priftin Tsadok dhe priftërinjtë vëller të tij përpara tabernakullit të Zotit, në vendin e lartë që ishte në Gabaon,
1 i Kronikave 17:2
Nathani iu përgjegj Davidit: "Bëj të gjitha ato që ke në zemër, sepse Perëndia është me ty".
1 i Kronikave 17:19
O Zot, për dashurinë e shërbëtorit tënd dhe sipas zemrës sate, ti ke kryer gjithë këto vepra të fuqishme për t`i bërë të njohura tërë këto gjëra të mëdha.
1 i Kronikave 18:3
Davidi mundi përveç tyre Hadarezerin, mbretin e Tsobahut, deri në Hamath, ndërsa ai shkonte për të vendosur sundimin e tij gjatë lumit Eufrat.
1 i Kronikave 18:4
Davidi i mori një mijë qerre, i kapi shtatë mijë kalorës dhe njëzet mijë këmbësorë. Davidi preu gjithashtu kërcinjtë e tërë kuajve, por kurseu mjaft për njëqind qerre.
1 i Kronikave 18:5
Kur Sirët e Damaskut erdhën për të ndihmuar Hadarezerin, mbretin e Tsobahut, Davidi vrau njëzet e dy mijë Sirë.
1 i Kronikave 18:7
Davidi mori mburojat e arta që shërbëtorët e Hadarezerit kishin me vete dhe i çoi në Jeruzalem.
1 i Kronikave 18:8
Davidi mori edhe një sasi të madhe bronzi në Tibhath dhe në Kun, qytete të Hadarezerit. Me të Salomoni ndërtoi detin prej bronzi, shtyllat dhe veglat prej bronzi.
1 i Kronikave 18:9
Kur Tou, mbret i Hamathit, mësoi që Davidi kishte mundur tërë ushtrinë e Hadarezerit, mbretit të Tsobahut,
1 i Kronikave 18:10
i dërgoi mbretit David Hadoramin, birin e tij, për ta përshëndetur dhe për ta bekuar, sepse kishte luftuar kundër Hadarezerit dhe e kishte mundur (Hadarezeri ishte gjithnjë në luftë me Toun); dhe Hadorami pruri me vete lloj-lloj enësh ari, argjendi dhe bronzi.
1 i Kronikave 19:16
Sirët, duke qenë se ishin mundur nga Izraeli, dërguan lajmëtarë dhe prunë Sirët që ishin matanë lumit. Në krye të tyre ishte Shofaku, komandanti i ushtrisë të Hadarezerit.
1 i Kronikave 19:18
Por Sirët ua mbathën para Izraelit; dhe Davidi vrau shtatë mijë kalorës dhe dyzet mijë këmbësorë Sirë; vrau gjithashtu Shofakun, komandantin e ushtrisë.
1 i Kronikave 19:19
Kur shërbëtorët e Hadarezerit panë se ishin mundur nga Izraeli, bënë paqe me Davidin dhe iu nënshtruan atij. Kështu Sirët nuk deshën më t`u vinin në ndihmë bijve të Amonit.
1 i Kronikave 20:4
Mbas këtyre ngjarjeve u bë në Gezer një betejë me Filistejtë; atëherë Sibekai nga Hushahu vrau Sipain, një nga pasardhësit e gjigantëve, dhe kështu Filistejtë u poshtëruan.
1 i Kronikave 20:5
U bë një betejë tjetër me Filistejtë; Elhanani, bir i Jairit, vrau Lahmin, vëllanë e Goliathit nga Gathi, që e kishte shtin sa një shul endësi.
1 i Kronikave 20:6
U bë edhe një beteje tjetër në Gath, ku kishte një njeri me shtat të madh, me gjashtë gishtërinj në secilën dorë dhe gjashtë gishtërinj në secilën këmbë, gjithsej njëzet e katër gishtërinj; edhe ai ishte një pasardhës i gjigantëve.
1 i Kronikave 21:12
ose tre vjet zi buke, ose tre muaj shkatërrimesh përpara kundërshtarëve të tu, gjatë të cilave shpata e armiqve të tu do të të rë, ose tri ditë shpate të Zotit, me fjalë të tjera murtaja në vend, gjatë të cilave engjëlli i Zotit do të të sjellë shkatërrim në të gjithë territorin e Izraelit. Tani më bëj të ditur përgjigjen që duhet t`i jap atij që më ka dërguar".
1 i Kronikave 22:7
Davidi i tha Salomonit: "Biri im, unë vetë kisha në zemër të ndërtoja një shtëpi në emër të Zotit, Perëndisë tim;
1 i Kronikave 22:19
Prandaj tani bëni që zemra dhe shpirti juaj të kërkojnë Zotin, Perëndinë tuaj; pastaj çohuni dhe ndërtoni shenjtëroren e Zotit, Perëndisë tuaj, për të transferuar arkën e besëlidhjes të Zotit dhe sendet që ia keni shenjtëruar Perëndisë në tempullin që do të ndërtohet në emër të Zotit".
1 i Kronikave 23:4
Nga këta, njëzet e katër mijë u caktuan për të drejtuar punimet në shtëpinë e Zotit, gjashtë mijë ishin magjistratë dhe gjyqtarë,
1 i Kronikave 23:8
Bijtë e Ladanit: Jejeli, i pari, Zethami dhe Joeli; tre gjithsej.
1 i Kronikave 23:15
Bijtë e Moisiut ishin Gershomi dhe Eliezeri.
1 i Kronikave 23:17
Nga bijtë e Eliezerit, Rehabiahu ishte i pari. Eliezeri nuk pati fëmijë të tjerë, por bijtë e Rehabiahut ishin të shumët.
1 i Kronikave 23:22
Eleazari vdiq dhe nuk la djem, por vetëm vajzat që u martuan me bijtë e Kishit, vëller të tyre.
1 i Kronikave 23:24
Këta ishin bijtë e Levit sipas shtëpisë të tyre atërore, të parët e shtëpive atërore sipas regjistrimit të popullsisë, që u bë duke i numëruar emrat një për një. Këta ishin të ngarkuar me shërbimin e shtëpisë të Zotit njëzet vjeç e lart.
1 i Kronikave 23:27
sipas porosive të fundit të Davidit u bë regjistrimi i bijve të Levit, njëzet vjeç e lart.
1 i Kronikave 23:32
Ata duhet të kryenin gjithashtu detyrat e çadrës së mbledhjeve dhe të shenjtërores, si dhe të ndihmonin bijtë e Aaronit, vëllerit e tyre, në shërbimin e shtëpisë të Zotit.
1 i Kronikave 24:16
i nëntëmbëdhjeti Pethahiahu, i njëzeti Jehezekeli,
1 i Kronikave 24:17
i njëzetenjëti Jakini, i njëzetedyti Gamuli,
1 i Kronikave 24:18
i njëzetetreti Delajahu, i njëzetekatërti Maaziahu.
1 i Kronikave 24:31
Edhe këta, ashtu si bijtë e Aaronit, vëller të tyre, hodhën në short në prani të mbretit David, të Tsadokut, të Ahimelekut dhe të të parëve të shtëpive atërore të priftërinjve dhe të Levitëve. Të parët e shtëpive atërore u trajtuan në të njëjtën mënyrë si vëllerit e tyre të rinj.
1 i Kronikave 25:2
nga bijtë e Asafit: Zakuri, Josefi, Nethaniahu, Asarelahu, bijtë e Asafit ishin nën drejtimin e Asafit, që i këndonte himnet me frymëzim në ba të urdhrave të mbretit.
1 i Kronikave 25:4
Nga Hemani, bijtë e Hemanit: Bukiahu, Mataniahu, Uzieli, Shebueli, Jerimothi, Hananiahu, Hanani, Eliathahu, Gidalti, Romamt-Ezeri, Joshbekashahu, Malothi, Hothiri dhe Mahaziothi.
1 i Kronikave 25:7
Numri i tyre, së bashku me vëllerit e tyre të ushtruar për t`i kënduar Zotit, të gjithë me të vërtetë të aftë, ishte dyqind e tetëdhjetë e tetë veta.
1 i Kronikave 25:9
I pari i caktuar me short për Asafin ishte Josefi; i dyti Gedaliahu, me vëllerit dhe bijtë e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:10
i treti ishte Zakuri, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:11
i katërti ishte Jitsri, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:12
i pesti ishte Nethaniahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:13
i gjashti ishte Bukiahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:14
i shtati ishte Jesharelahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:15
i teti ishte Jeshajahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:16
i nënti ishte Mataniahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:17
i dhjeti ishte Shimei, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:18
i njëmbëdhjeti ishte Azareli, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:19
i dymbëdhjeti ishte Hashabiahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:20
i trembëdhjeti ishte Shubaeli, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:21
i katërmbëdhjeti ishte Matithiahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:22
i pesëmbëdhjeti ishte Jerimothi, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:23
i gjashtëmbëdhjeti ishte Hanainahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:24
i shtatëmbëdhjeti ishte Joshbekashahu, me bijtë dhe me vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:25
i tetëmbëdhjeti ishte Hanani, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:26
i nëntëmbëdhjeti ishte Malothi, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:27
i njëzeti ishte Eliathahu, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:28
i njëzetenjëti ishte Hothiri, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:29
i njëzetedyti ishte Gidalti, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:30
i njëzetetreti ishte Mahaziothi, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta;
1 i Kronikave 25:31
i njëzetekatërti ishte Romamti-Ezeri, me bijtë dhe vëllerit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta.
1 i Kronikave 26:2
Bijtë e Meshelemiahut ishin Zakaria, djali i parë, Jediaeli i dyti, Zebadiahu i treti, Jathnieli i katërti,
1 i Kronikave 26:7
Bijtë e Shemajahut ishin Othni, Rafaeli, Obedi dhe Elzabadi, vëllerit e të cilëve Elihu dhe Semakiahu ishin njerëz trima.
1 i Kronikave 26:8
Tërë këta ishin bij të Obed-Edomit; ata, bijtë e tyre dhe vëllerit e tyre, ishin njerëz të zotë, të fuqishëm dhe të aftë të kryenin shërbimin: gjashtëdhjetë pasardhës të Obed-Edomit.
1 i Kronikave 26:9
Meshelemiahu pati bij dhe vëller, tetëmbëdhjetë trima.
1 i Kronikave 26:11
Hilkiahun i dyti, Tebaliahun i treti, Zakarian i katërti: të marrë së bashku bijtë dhe vëllerit e Hosahut ishin trembëdhjetë.
1 i Kronikave 26:12
Këtyre klasave të derëtarëve, nëpërmjet të parëve të tyre, por edhe nëpërmjet vëllerve të tyre, iu besuan shërbimi në shtëpinë e Zotit.
1 i Kronikave 26:22
Bijtë e Jehielit, Zethami dhe i vëllai Joeli, ishin caktuar për ruajtjen e thesareve të shtëpisë të Zotit.
1 i Kronikave 26:25
Vëllerit e tij, me anë të Eliezerit, ishin i biri i Rehabiahu, bir i të cilit ishte Jeshajahu, bir i të cilit ishte Jorami, bir i të cilit ishte Zikri, bir i të cilit ishte Shelomithi.
1 i Kronikave 26:26
Ky Shelomith dhe vëllerit e tij ishin caktuar për ruajtjen e të gjitha thesareve të gjërave të shenjta që mbreti David, të parët e shtëpive atërore dhe komandantët e ushtrisë kishin shenjtëruar.
1 i Kronikave 26:28
Përveç kësaj të gjitha ato që ishin shenjtëruar nga Samueli, shikuesi, nga Sauli, bir i Kishit, nga Abneri, bir i Nerit dhe nga Joabi, bir i Tserujahut, dhe çdo gjë tjetër e shenjtëruar nga cilido qoftë ishte nën përgjegjësinë e Shelomithit dhe të vëllerve të tij.
1 i Kronikave 26:30
Ndër Hebronitët, Hashabiahu dhe vëllerit e tij, një mijë e shtatëqind trima, u caktuan të mbikqyrnin Izraelin, këndej Jordanit, në perëndim, në të tëra çështjet e Zotit dhe të shërbimit të mbretit.
1 i Kronikave 26:31
Jerijahu ishte i pari i Hebronitëve, sipas brezave të shtëpive të tyre atërore. Në vitin e dyzetë të mbretërimit të Davidit u bënë kërkime dhe u gjetën midis tyre njerëz të fortë dhe trima në Jazer të Galaadit.
1 i Kronikave 26:32
Vëllerit e tij ishin dy mijë e shtatëqind trima, të parë të shtëpive atërore. Mbreti David u besoi atyre mbikqyrjen e Rubenitëve, të Gaditëve, të gjysmës së fisit të Manasit për të gjitha gjërat që kishin të bënin me Perëndinë dhe me punët e mbretit.
1 i Kronikave 27:2
Në krye të divizionit të parë, gjatë muajit të parë, ishte Jashobeami, bir i Zabdielit, dhe divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:4
Në krye të divizionit të muajit të dytë ishte Dodai, Ahohiti; në divizionin e tij oficeri më i rëndësishëm ishte Miklothi; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:5
Komandanti i divizionit të tretë për muajin e tretë ishte Benajahu, bir i priftit Jehojada; ai ishte komandant dhe divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:7
Komandanti i katërt për muajin e katërt ishte Asaheli, vëllai i Joabit; pas tij vinte i biri, Zebadiahu; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:8
Komandanti i pestë për muajin e pestë ishte komandanti Shamhuth, Izrahiti; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:9
Komandanti i gjashtë për muajin e gjashtë ishte Ira, bir i Ikeshit, Tekoitit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:10
Komandanti i shtatë për muajin e shtatë ishte Heletsi, Peloniti, nga bijtë e Efraimit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:11
Komandanti i tetë për muajin e tetë ishte Sibekai, Hushathiti, nga Zarhitët; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:12
Komandanti i nëntë për muajin e nëntë ishte Abiezeri nga Anatothi, një Beniaminit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:13
Komandanti i dhjetë për muajin e dhjetë ishte Maharai nga Netofa, nga Zerahitët; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:14
Komandanti i njëmbëdhjetë për muajin e njëmbëdhjetë ishte Banajahu nga Pirathoni, një nga bijtë e Efraimit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:15
Komandanti i dymbëdhjetë për muajin e dymbëdhjetë ishte Heldai nga Netofa, prej familjes së Othnielit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra.
1 i Kronikave 27:16
Përveç këtyre, të parët e fiseve të Izraelit ishin këta që vijojnë: i pari i Rubenitëve ishte Eliezeri, bir i Zikrit; i pari i Simeonitëve, Shefatiahu, bir i Maakahut;
1 i Kronikave 27:18
i pari i Judës, Elihu, një ndër vëllerit e Davidit, i pari i Isakarit, Omri, bir i Mikaelit;
1 i Kronikave 27:23
Por Davidi nuk bëri regjistrimin e atyre që ishin më pak se njëzet vjeç, sepse Zoti i kishte thënë që do ta shumëzonte Izraelin si yjet e qiellit.
1 i Kronikave 27:24
Joabi, bir i Tserujahut, kishte filluar regjistrimin e popullsisë por nuk e kishte përfunduar; prandaj mërimi i Zotit goditi Izraelin dhe numri i të regjistruarve nuk u përfshi në Kronikat e mbretit David.
1 i Kronikave 28:2
Pastaj mbreti David u ngrit në këmbë dhe tha: "Më dëgjoni, o vëller të mi dhe o populli im! Unë kisha në zemër të ndërtoja një shtëpi paqeje për arkën e besëlidhjes të Zotit, për mbështetësen e këmbëve të Perëndisë tonë, dhe kisha bërë përgatitje për ta ndërtuar.
1 i Kronikave 28:9
Ti Salomon, biri im njihe Perëndinë e atit tënd dhe shërbeji me gjithë zemër dhe me shpirt vullnetmirë, sepse Zoti heton të gjitha zemrat dhe kupton tërë qëllimet e mendimeve. Në rast se ti e kërkon, ai do të të lërë ta gjesh; por në rast se ti e braktis, ai do të të hedhë poshtë përjetë.
1 i Kronikave 28:16
I dha gjithashtu, duke treguar peshën, arin për tryezat e bukëve të paraqitjes, për çdo trye, dhe argjendin për tryezat prej argjendi,
1 i Kronikave 29:5
ari për sendet prej ari, argjendi për sendet prej argjendi dhe për të gjitha punimet që duhet të kryhen nga zejtarë të shkathët. Kush është sot i gatshëm ta mbushë dorën e tij për t`ia kushtuar Zotit?".
1 i Kronikave 29:9
Populli u gëzua nga ofertat e tyre vullnetare, sepse i kishin bërë këto oferta Zotit me gjithë zemër; edhe mbreti David u gëzua shumë.
1 i Kronikave 29:17
Unë e di, o Perëndia im, që ti provon zemrën dhe gëzohesh kur sheh sjelljen e drejtë. Prandaj në drejtësinë e zemrës sime të kam ofruar në mënyrë spontane tërë këto gjëra; dhe tani shoh me gëzim që populli yt, që është këtu i pranishëm, bën ofertat e tij në mënyrë spontane.
1 i Kronikave 29:18
O Zot, Perëndi i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, i etërve tanë, ruaj gjithnjë këto prirje dhe mendime në zemrën e popullit tënd dhe drejto zemrat e tyre nga ti;
1 i Kronikave 29:19
dhe jepi Salomonit, birit tim, një zemër të ndershme, që ai të respektojë urdhërimet, porositë dhe statutet e tua, që të bëjë tërë këto gjëra dhe të ndërtojë tempullin për të cilin kam bërë përgatitjet".
1 i Kronikave 29:27
Ai mbretëroi dyzet vjet mbi Izraelin: shtatë vjet në Hebron dhe tridhjet e tre vjet në Jeuzalem.
2 i Kronikave 1:11
Perëndia i tha Salomonit: "Me qenë se kjo ishte gjëja që kishe në zemër dhe nuk më ke kërkuar as pasuri, as mall, as lavdi, as jetën e armiqve të tu dhe as jetë të gjatë, por kërkove për vete diturin dhe zgjuarsin që të mund të qeverisësh popullin tim mbi të cilin të vura mbret,
2 i Kronikave 2:10
Dhe shërbëtorëve të tu që do të rrëzojnë dhe do të presin drurët unë do t`u jap njëzet mijë kore gruri, njëzet mijë kore elbi, njëzet mijë bate verë dhe njëzet mijë bate vaji".
2 i Kronikave 3:3
Këto janë përmasat e themeleve që hodhi Salomoni për ndërtimin e shtëpisë së Perëndisë. Gjatësia ishte gjashtëdhjetë kubitë (në kubitë të masës së vjetër) dhe gjerësia njëzet kubitë.
2 i Kronikave 3:4
Portiku përpara tempullit ishte njëzet kubitë i gjatë, duke barazuar kështu gjatësinë e tempullit, dhe ishte i lartë njëqind e njëzet kubitë. Ai e veshi nga brenda me ar të kulluar.
2 i Kronikave 3:8
Pastaj ndërtoi vendin shumë të shenjtë. Ky ishte njëzet kubitë i gjatë, duke barazuar kështu gjerësinë e tempullit, dhe njëzet kubitë i gjerë. E veshi me ar të kulluar me një vlerë prej gjashtëqind talentash.
2 i Kronikave 3:11
hapësira e krahëve të kerubinëve ishte njëzet kubitë; një krah i një kerubini, i gjatë pesë kubitë, prekte murin e tempullit, ndërsa krahu tjetër, gjithashtu i gjatë pesë kubitë, prekte krahun e kerubinit të dytë.
2 i Kronikave 3:13
Krahët e hapur të këtyre kerubinëve ishin njëzet kubitë të gjatë. Ata qëndronin drejt në këmbë me fytyrë të kthyer nga pjesa e brendshme e tempullit.
2 i Kronikave 4:1
Pastaj bëri një altar prej bronzi të gjatë njëzet kubitë, të gjerë njëzet kubitë dhe të lartë dhjetë kubitë.
2 i Kronikave 4:3
Poshtë bus kishte figura të ngjashme me qetë, dhjetë për çdo kubit, që rrethonin detin nga çdo anë. Qetë, të vendosur në dy radhë, ishin derdhur bashkë me detin.
2 i Kronikave 4:20
shandanët me llambat e tyre prej ari të kulluar që duhet të ndizeshin sipas normës së caktuar para shenjtërores;
2 i Kronikave 5:12
dhe tërë Levitët këngëtarë, Asafi, Hemani, Jeduthuni, bijtë dhe vëllerit e tyre, të veshur me li të bardhë, me cembale, harpa dhe qeste në dorë rrinin më këmbë në lindje të altarit, dhe bashkë me ta njëqind e njëzet priftërinjtë që u binin borive)
2 i Kronikave 5:13
dhe kur trumbetarët dhe këngëtarët si një njeri i vetëm bënë të dëgjohet bashkarisht ri i tyre për të lëvduar dhe për të kremtuar Zotin dhe e ngritën rin në tingullin e borive, të cembaleve dhe të veglave të tjera muzikore dhe lëvduan Zotin: "Sepse është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në përjetësi", ndodhi që shtëpia, shtëpia e Zotit, u mbush me një re,
2 i Kronikave 6:7
Davidi, ati im, kishte në zemër të ndërtonte një tempull, në emër të Zotit, Perëndisë të Izraelit,
2 i Kronikave 6:8
por Zoti i tha Davidit, atit tim: "Ti ke pasur në zemër të ndërtosh një tempull në emrin tim, dhe ke bërë mirë që ke pasur një gjë të tillë në zemër;
2 i Kronikave 6:14
dhe tha: "O Zot, o Perëndi i Izraelit, nuk ka asnjë Perëndi të ngjashëm me ty as në qiell, as në tokë. Ti i përmbahesh besëlidhjes dhe mëshirës ndaj shërbëtorëve të tu që ecin përpara teje me gjithë zemër.
2 i Kronikave 6:28
Kur në vend do të ketë zi buke apo murtajë, ndryshk ose blo, dyndje karkalecash dhe krimbash, kur armiku do t`i rrethojë në vendin e tyre, o në qytetet e tyre, kur do të pëlcasë një fatkeqësi ose një epidemi çfarëdo,
2 i Kronikave 6:30
ti dëgjo nga qielli, vend i banesës sate, dhe fali; dhe jepi secilit sipas sjelljes së vet, ti që njeh zemrën e secilit (vetëm ti në të vërtetë njeh zemrën e bijve të njerëzve),
2 i Kronikave 6:36
Kur do të kryejnë mëkate kundër teje (sepse nuk ka njeri që të mos kryejë mëkate) dhe ti, i zemëruar kundër tyre, do t`i braktisësh në dorë të armiqve që do t`i internojnë në një vend të largët ose të afërt,
2 i Kronikave 6:38
në rast se kthehen me gjithë zemër dhe me tërë shpirt në vendin e robërisë së tyre ku janë shpërngulur dhe të luten duke u drejtuar ndaj vendit të tyre, ndaj qytetit që ti ke zgjedhur dhe tempullit që kam ndërtuar në emrin tënd,
2 i Kronikave 6:41
Tani, pra, çohu, o Zot Perëndi, dhe eja në vendin e shlodhjes sate, ti dhe arka e forcës sate. Qofshin priftërinjtë e tu, o Zot Perëndi, të veshur me shpëtimin dhe u ngallofshin në mirësi shenjtorët e tu.
2 i Kronikave 7:5
mbreti Salomon ofroi si flijim njëzet e dy mijë lopë dhe njëqind e njëzet mijë dele. Kështu mbreti dhe tërë populli shenjtëruan shtëpinë e Perëndisë.
2 i Kronikave 7:10
Ditën e njëzetetretë të muajit të shtatë ai e ktheu në çadrat e tij popullin tërë qejf dhe të gëzuar për të mirën që Zoti i kishte bërë Davidit, Salomonit dhe Izraelit, popullit të tij.
2 i Kronikave 7:11
Kështu Salomoni përfundoi shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror të tij, dhe arriti të mbarojë gjithshka që kishte në zemër për shtëpinë e Zotit dhe për shtëpinë e vet.
2 i Kronikave 7:16
sepse tani kam zgjedhur dhe shenjtëruar këtë tempull, që emri im të mbetet aty përjetë; sytë dhe zemra ime do të jenë gjithnjë aty.
2 i Kronikave 8:1
Njëzet vjet pasi Salomoni ndërtoi shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror të tij,
2 i Kronikave 8:7
Tërë njerëzit e mbetur nga Hitejtë, nga Amorejtë, nga Perezejtë, nga Hivejtë dhe nga Jebusejtë, që nuk ishin nga Izraeli,
2 i Kronikave 8:13
dhe e bënte këtë në ba të numrit që kërkohej çdo ditë, duke i ofruar sipas urdhërimeve të Moisiut, të shtunave, kur kishte hënë të re dhe gjatë festave solemne, tri herë në vit, domethënë në festat e bukëve të ndorme, në festat e javëve dhe në festën e kasolleve.
2 i Kronikave 9:4
gjellërat e tryes së tij, banesat e shërbëtorëve të tij, shërbimin e kamerierëve të tij dhe rrobat e tyre, kupëmbajtësit e tij dhe rrobat e tyre, si dhe olokaustet që ai ofronte në shtëpinë e Zotit, ajo mbeti e mahnitur.
2 i Kronikave 9:9
Pastaj ajo i fali mbretit njëqind e njëzet talenta ari dhe një sasi të madhe aromash dhe gurësh të çmuar. Nuk pati kurrë më aroma si ato që mbretëresha e Shebës i dha mbretit Salomon.
2 i Kronikave 9:23
Tërë mbretërit e dheut kërkonin praninë e Salomonit për të dëgjuar diturinë që Perëndia i kishte vënë në zemër.
2 i Kronikave 9:30
Salomoni mbretëroi në Jeruzalem mbi tërë Izraelin dyzet vjet.
2 i Kronikave 11:4
Kështu flet Zoti: "Mos dilni të luftoni kundër vëllerve tuaj. Secili të kthehet në shtëpinë e vet, sepse kjo gjë vjen nga unë"". Atëherë ata iu bindën fjalës të Zotit dhe u kthyen prapa pa dalë kundër Jeroboamit.
2 i Kronikave 11:14
Në të vërtetë Levitët braktisën tokat e tyre për kullotë dhe pronat e tyre dhe shkuan në Judë dhe në Jeruzalem, sepse Jeroboami me bijtë e tij i kishte përnë nga shërbimi si priftërinj të Zotit,
2 i Kronikave 11:16
Mbas Levitëve ata nga gjithë fiset e Izraelit që kishin vendosur në zemër të tyre të kërkonin Zotin, Perëndinë e Izraelit, vajtën në Jeruzalem për t`i ofruar flijime Zotit, Perëndisë të etërve të tyre.
2 i Kronikave 11:21
Roboami e donte Maakahën, bijën e Absalomit, më tepër se të gjitha bashkëshortet e konkubinat e tij (ai mori tetëmbëdhjetë bashkëshorte dhe shtatëdhjetë konkubina dhe i lindën njëzet e tetë djem dhe gjashtëdhjetë vajza).
2 i Kronikave 11:22
Roboami e caktoi Abijahun, birin e Maakahës, si të parë që të ishte princ midis vëllerve të tij, sepse mendonte ta bënte mbret.
2 i Kronikave 12:7
Kur Zoti pa që ata ishin përulur, fjala e Zotit iu drejtua Shemajahut, duke i thënë: "Me qenë se ata u përulën, unë nuk do t`i shkatërroj, por do t`ju jap pas pak çlirimin dhe zemërimi im nuk do të kthehet kundër Jeruzalemit nëpërmjet Shishakut.
2 i Kronikave 12:12
Me qenë se Roboami ishte përulur, zemërimi i Zotit u hoq nga ai dhe nuk e shkatërroi plotësisht; në Judë kishte akoma gjëra të mira.
2 i Kronikave 12:13
Kështu mbreti Roboam u përforcua në Jeruzalem dhe vazhdoi të mbretërojë. Kur filloi të mbretërojë, Roboami ishte dyzet e një vjeç, dhe mbretëroi shtatëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem, qyteti që Zoti
2 i Kronikave 12:14
Ai veproj keq, sepse nuk u vu me zemrën e tij në kërkim të Zotit.
2 i Kronikave 13:11
Çdo mëngjes e çdo mbrëmje ata i ofrojnë Zotit olokauste dhe temjan erëmirë; për më tepër ata i vendosin bukët e paraqitjes në një trye të pastër, dhe çdo mbrëmje ndezin shandanin e artë me llambat e tij, sepse ne respektojmë urdhrin e Zotit, Perëndisë tonë, por ju e keni braktisur.
2 i Kronikave 13:21
Abijahu përkundrazi u bë i fuqishëm, mori katërmbëdhjetë gra dhe pati njëzet e dy djem dhe gjashtëmbëdhjetë vajza.
2 i Kronikave 14:9
Kundër tyre doli Zerahu, Etiopasi, me një ushtri prej një milion burrash dhe me treqind qerre dhe arriti deri në Mareshah.
2 i Kronikave 14:14
Pastaj sulmuan tërë qytetet rreth e qark Gherarit, sepse tmeri i Zotit i kishte në, dhe ata plaçkitën tërë qytetet në të cilat kishte plaçkë të madhe.
2 i Kronikave 15:8
Kur Asa dëgjoi këto fjalë dhe profecinë e profetit Oded, mori zemër dhe hodhi idhujt e neveritshëm nga tërë vendi i Judës dhe i Beniaminit si dhe nga qytetet që kishte pushtuar në zonën malore të
2 i Kronikave 15:12
Pastaj u zotuan me një besëlidhje të kërkojnë Zotin, Perëndinë e etërve të tyre, me gjithë zemër dhe me gjithë shpirtin e tyre.
2 i Kronikave 15:14
Përveç kësaj iu betuan Zotit me të lartë dhe me britma gëzimi, të shoqëruar me boritë dhe brirët.
2 i Kronikave 15:15
Tërë Juda u gëzua nga betimi, sepse ishin betuar me gjithë zemër dhe kishin kërkuar Zotin me gjithë vullnetin e tyre, dhe ai i kishte lënë ta gjejnë. Kështu Zoti u dha paqe rreth e qark.
2 i Kronikave 15:17
Por vendet e larta nuk u zhdukën në Izrael, megjithëse zemra e Asas mbeti e ndershme gjatë gjithë jetës së tij.
2 i Kronikave 16:9
Në të vërtetë Zoti me sytë e tij shikon përpara dhe mbrapa tërë dheun për të treguar forcën e tij ndaj atyre që kanë një zemër të ndershme ndaj tij. Në këtë ti ke vepruar si një i pamend; prandaj tani e tutje do të kesh luftëra".
2 i Kronikave 16:10
Asa u indinjua dhe e futi në burg, sepse ishte zemëruar me të për këto gjëra. Në këtë kohë Asa u suall egërsisht edhe me disa njerëz nga populli.
2 i Kronikave 16:13
Kështu Asa pushoi bashkë me etërit e tij dhe vdiq në vitin e dyzetenjëtë të mbretërisë së tij.
2 i Kronikave 17:6
Zemra e tij u forcua në rrugët e Zotit dhe ai hoqi përsëri vendet e larta dhe Asherimët nga Juda.
2 i Kronikave 17:8
dhe me ta dërgoi Levitët Shemajah, Nethanjah, Zebadjah, Asahel, Shemiramoth, Jonathan, Adonijah, Tobijah dhe Tobadonijah, dhe bashkë me këta edhe priftërinjtë Elishama dhe Jehoram.
2 i Kronikave 19:3
Megjithatë janë gjetur te ti gjëra të mira, sepse ke hequr nga vendi Asherothët dhe zemra jote është përpjekur për të kërkuar Perëndinë".
2 i Kronikave 19:9
I urdhëroi ata duke thënë: "Ju do të veproni duke pasur frikë nga Zoti, me besnikëri dhe me zemër të pastër.
2 i Kronikave 19:10
Në çdo grindje që do t`ju parashtrohet para jush nga ana e vëllerve tuaj që banojnë në qytetet e tyre, qoftë për gjak të derdhur ose për shkelje të ligjit apo të një urdhërimi, kundër statuteve ose dekreteve, lajmërojini që të mos bëhen fajtorë përpara Zotit, dhe zemërimi të mos bjerë mbi ju dhe mbi vëllerit tuaj. Veproni kështu dhe nuk do të bëheni fajtorë.
2 i Kronikave 19:11
Dhe ja, prifti më i lartë Amariah do të caktohet mbi ju për çdo çështje që i përket Zotit, ndërsa Zebadiahu, bir i Ismaelit, i pari i shtëpisë së Judës, do të jetë për çdo çështje që ka të bëjë me mbretin; edhe Levitët do të jenë në dispozicionin tuaj si gjyqtarë. Tregohuni të fortë dhe i hyni punës, dhe Zoti do të jetë me njeriun e drejtë".
2 i Kronikave 20:19
Pastaj Levitët, bijtë e Kehathitëve dhe të Korahitëve, u ngritën për të lëvduar me të lartë Zotin, Perëndinë e Izraelit.
2 i Kronikave 20:31
Kështu Jozafati mbretëroi mbi Judë. Ai ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e pesë vjet në Jeruzalem; e ëma quhej Azubah dhe ishte bija e Shihlit.
2 i Kronikave 20:33
Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën, sepse populli nuk e kishte akoma zemrën të kthyer në mënyrë të qëndrueshme nga Perëndia i etërve të tyre.
2 i Kronikave 20:37
Atëherë Eliezeri, bir i Dodavahut nga Mareshah, profetizoi kundër Jozafatit, duke thënë: "Nga që je bashkuar me Ashaziahun, Zoti ka shkatërruar veprat e tua". Kështu anijet u shkatërruan dhe nuk arritën dot në Tarshish.
2 i Kronikave 21:2
Ai kishte vëller, bij të Jozafatit: Azariahun, Jehielin, Zakarian, Azariahun, Mikaelin dhe Shefatiahun; tërë këta ishin bij të Jozafatit, mbretit të Izraelit.
2 i Kronikave 21:4
Por kur Jehorami shtiu në dorë mbretërinë e atit të tij dhe u përforcua, vrau me shpatë tërë vëllerit e tij dhe disa krerë të Izraelit.
2 i Kronikave 21:13
por ke ndjekur rrugët e mbretërve të Izraelit dhe ke shtyrë në rrugën e kurvërimit Judën dhe banorët e Jeruzalemit, ashtu si ka vepruar shtëpia e Ashabit, dhe ke vrarë vëllerit e tu, vetë familjen e atit tënd, që ishin më të mirë se ti,
2 i Kronikave 22:2
Ashaziahu ishte dyzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi një vit në Jeruzalem. E ëma quhej Athaliah; ishte bij e Omrit.
2 i Kronikave 22:8
Ndodhi që, ndërsa Jehu vendoste drejtësi në shtëpinë e Ashabit, u takua me krerët e Judës dhe me bijtë e vëllerve të Ashaziahut që ishin në shërbim të Ashaziahut dhe i vrau.
2 i Kronikave 22:9
Urdhëroi gjithashtu ta kërkojnë Ashaziahun dhe e kapën (ai ishte fshehur në Samari); e çuan pastaj tek Jehu që e vrau. Pastaj e varrosën, sepse thonin: "Është bir i Jozafatit, që e kërkonte Zotin me gjithë zemër". Kështu në shtëpinë e Ashaziahut nuk mbeti më njeri në gjendje të mbretërojë.
2 i Kronikave 24:1
Joasi ishte shtatë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi dyzet vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Tsibiah dhe ishte nga Beer-Sheba.
2 i Kronikave 24:4
Mbas kësaj e shtyu zemra Joasin të ndreqë shtëpinë e Zotit.
2 i Kronikave 24:12
Pastaj mbreti dhe Jehojada ua jepnin këto atyre që bënin shërbimin në shtëpinë e Zotit; dhe ata paguanin gurgdhëndësit dhe marangot për të restauruar shtëpinë e Zotit, si edhe punëtorët e hekurit dhe të bronzit që merreshin me shtëpinë e Zotit.
2 i Kronikave 24:18
Pastaj ata braktisën shtëpinë e Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, dhe u shërbyen Asherimëve dhe idhujve; për shkak të këtij mëkati, zemërimi i Perëndisë ra mbi Judën dhe mbi Jeruzalemin.
2 i Kronikave 25:1
Amatsiahu ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jehoadan dhe ishte nga Jeruzalemi.
2 i Kronikave 25:2
Ai bëri atë që është e drejtë në sytë e Zotit, por jo me gjithë zemër.
2 i Kronikave 25:5
Përveç kësaj Amatsiahu mblodhi ata të Judës dhe caktoi mbi ta komandantët e mijëshëve dhe të qindëshëve sipas shtëpive të tyre atërore, për tërë Judën dhe Beniaminin; pastaj bëri regjistrimin nga njëzet vjeç e lart dhe doli që ishin treqind mijë burra të zgjedhur, të aftë për luftë dhe të zotë të përdorin ushtën dhe mburojën.
2 i Kronikave 25:10
Atëherë Amatsiahu e shpërndau ushtrinë që kishte ardhur tek ai nga Efraimi, me qëllim që të kthehej në shtëpi të saj; por zemërimi i pjesëtarëve të saj u rrit shumë kundër Judës dhe ata u kthyen në shtëpi me një zemërim të madh.
2 i Kronikave 25:11
Pastaj Amatsiahu, mbasi mori zemër, u vu në krye të popullit të tij, shkoi në luginën e Kripës dhe vrau dhjetë mijë njerëz të Seirit.
2 i Kronikave 25:15
Prandaj zemërimi i Zotit u ndez kundër Amatsiahut dhe i dërgoi një profet për t`i thënë: "Pse kërkove perënditë e këtij populli, që nuk kanë qenë të zotë të çlirojnë popullin e tyre nga dora jote?".
2 i Kronikave 25:18
Por Joasi, mbret i Izraelit, dërgoi t`i thotë Amatsiahut, mbretit të Judës: "Gjembi i Libanit i çoi fjalë kedrit të Libanit: "Jepi vajn tënde për grua birit tim". Por një kafshë e egër e Libanit kaloi andej dhe e shkeli gjembin.
2 i Kronikave 25:19
Ti ke thënë: "Ja, unë kam mundur Edomin", dhe zemra jote të ka bërë krenar aq sa të mburresh. Rri në shtëpinë tënde. Pse kërkon të shkaktosh fatkeqësi, duke shkatërruar veten tënde dhe Judën bashkë me ty?".
2 i Kronikave 26:16
Por, mbasi u bë i fuqishëm, zemra e tij u bë krenare aq sa u korruptua dhe ai mëkatoi kundër Zotit, duke hyrë në tempullin e Zotit për të djegur temjan në altarin e temjanit.
2 i Kronikave 26:19
Atëherë Uziahu, që kishte në dorë një temjanisë për të ofruar temjanin, u zemërua; por ndërsa po u hakërrohej priftërinjve, mbi ballin e tij shpërtheu lebra, përpara priftërinjve, në shtëpinë e Zotit, pranë altarit të temjanit.
2 i Kronikave 26:23
Kështu Uziahu pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën bashkë me etërit e tij në fushën e varrimit që u takonte mbretërve, sepse thuhej: "E ka në lebra". Në vend të tij mbretëroi i biri, Jothami.
2 i Kronikave 27:1
Jothami ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jerushah; ishte bija e Tsadokut.
2 i Kronikave 27:8
Ai ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem.
2 i Kronikave 28:1
Ashazi ishte njëzet vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai nuk bëri atë që është e drejtë në sytë e Zotit, siç kishte bërë Davidi, i ati;
2 i Kronikave 28:6
Në të vërtetë Pekahu, bir i Remaliahut, brenda një dite vrau njëqind e njëzet mijë burra në Judë, tërë trima, sepse kishin braktisur Zotin, Perëndinë e etërve të tyre.
2 i Kronikave 28:8
Bijtë e Izraelit çuan robër, midis vëllerve të tyre, dyqind mijë gra, bij dhe bija; u morën atyre edhe një plaçkë të madhe, që e çuan në Samari.
2 i Kronikave 28:9
Por aty ishte një profet i Zotit, që quhej Obed. Ai doli para ushtrisë që po kthehej në Samari dhe tha: "Ja, me qenë se Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ishte i zemëruar me Judën, ju dha ata në duart tuaja, por ju i vratë me tërbim, që arriti deri në qiell.
2 i Kronikave 28:11
Dëgjomëni, pra, dhe kthejini robërit që keni në midis vëllerve tuaj, sepse përndryshe zemërimi i zjarrtë i Zotit do të bjerë mbi ju".
2 i Kronikave 28:12
Atëherë disa nga krerët e bijve të Efraimit, Azariahu, bir i Johananit, Berekiahu, bir i Meshilemothit, Ezekia, bir i Shalumit, dhe Amasa, bir i Hadlait, u ngritën kundër atyre që ktheheshin nga lufta,
2 i Kronikave 28:13
dhe u thanë: "Ju nuk do t`i sillni këtu robërit, sepse mbi ne rëndon tanimë një faj kundër Zotit; ajo që keni ndër mend të bëni do t`i shtojë edhe më tepër mëkatet dhe fajin tonë, sepse faji ynë është mjaft i madh dhe një zemërim i zjarrtë i kërcënohet Izraelit".
2 i Kronikave 28:15
Pastaj disa njerëz të thirrur me emër u ngritën dhe morën robërit dhe me rrobat e plaçkës veshën tërë ata që ishin lakuriq; u dhanë rroba dhe sandale, për të ngrënë dhe për të pirë dhe i vajosën; pastaj i mbartën tërë të dobëtit mbi gomarë dhe i çuan në Jeriko, qyteti i palmave, pranë vëllerve të tyre, pastaj u kthyen në Samari.
2 i Kronikave 28:25
dhe në çdo qytet të Judës vendosi vende të larta për t`u djegur temjan perëndive të tjera, duke shkaktuar kështu zemërimin e Zotit, Perëndisë të etërve të tij.
2 i Kronikave 28:27
Pastaj Ashazin pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytet, në Jeruzalem, por nuk deshën ta vënë në varrezat e mbretërve të Izraelit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ezekia.
2 i Kronikave 29:1
Ezekia ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Abijah; ishte bija e Zakarias.
2 i Kronikave 29:8
Prandaj zemërimi i Zotit ra mbi Judën dhe Jeruzalemin, dhe ai i ka braktisur në telashe, në shkretim dhe në përbuzje, siç mund ta shihni me sytë tuaj.
2 i Kronikave 29:10
Tani kam në zemër të bëj një besëlidhje me Zotin, Perëndinë e Izraelit, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të largohet prej nesh.
2 i Kronikave 29:15
Ata mblodhën vëllerit e tyre dhe u shenjtëruan; pastaj hynë në shtëpinë e Zotit për ta pastruar, sipas urdhrit të mbretit, në përputhje me fjalët e Zotit.
2 i Kronikave 29:18
Pastaj hynë në pallatin e mbretit Ezekia dhe i thanë: "Kemi pastruar tërë shtëpinë e Zotit, altarin e olokausteve me të gjitha veglat e tij dhe tryen e bukëve të paraqitjes me gjithë veglat e saj.
2 i Kronikave 29:20
Atëherë mbreti Ezekia u ngrit shpejt, mblodhi parinë e qytetit dhe u ngjit në shtëpinë e Zotit.
2 i Kronikave 29:27
Atëherë Ezekia urdhëroi që olokausti të ofrohej mbi altar; dhe në çastin që filloi olokausti, filloi gjithashtu kënga e Zotit me boritë dhe me shoqërimin e veglave të Davidit, mbretit të Izraelit.
2 i Kronikave 29:30
Pastaj mbreti Ezekia dhe paria urdhëruan Levitët të lëvdonin Zotin me fjalët e Davidit dhe të shikuesit Asaf; ata e lëvduan me gëzim, pastaj u përkulën dhe e adhuruan.
2 i Kronikave 29:31
Atëherë Ezekia mori fjalën dhe tha: "Tani që i jeni shenjtëruar Zotit, afrohuni dhe sillni flijime dhe oferta falënderimi në shtëpinë e Zotit". Kështu asambleja solli flijime dhe oferta falenderimi; dhe të gjithë ata që ua donte zemra sollën olokauste.
2 i Kronikave 29:34
Por priftërinjtë ishin shumë të pakët dhe nuk mund të rripnin tërë olokaustet; prandaj vëllerit e tyre, Levitët, i ndihmuan deri sa mbaroi tërë puna dhe deri sa të shenjtëroheshin priftërinjtë e tjerë, sepse Levitët e kishin zemrën më të pastër në shenjtërimin e priftërinjve.
2 i Kronikave 29:36
Ezekia dhe tërë populli u gëzua që Perëndia e kishte përgatitur popullin; në të vërtetë kjo gjë u bë shpejt.
2 i Kronikave 30:1
Pastaj Ezekia i dërgoi lajmëtarë tërë Izraelit dhe Judës dhe i shkroi gjithashtu letra Efraimit dhe Manasit që të vinin në shtëpinë e Zotit në Jeruzalem për të festuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit.
2 i Kronikave 30:7
Mos jini si etërit tuaj dhe vëllerit tuaj, që kanë mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, i cili për këtë shkak i ka braktisur dhe i ka lënë në pikëllim, siç e shihni.
2 i Kronikave 30:8
Tani mos e fortësoni zverkun si etërit tuaj, por jepini dorën Zotit, ejani në shenjtëroren e tij që ai ka shenjtëruar përjetë dhe i shërbeni Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të largohet nga ju.
2 i Kronikave 30:9
Sepse, në rast se ktheheni tek Zoti, vëllerit tuaj dhe bijtë tuaj do të trajtohen me dhembshuri nga ata që i kanë internuar dhe do të kthehen në këtë vend, sepse Zoti, Perëndia juaj, është i mëshirshëm dhe zemërmadh dhe nuk do ta heqë fytyrën prej jush, në rast se ktheheni tek ai".
2 i Kronikave 30:12
Por në Judë dora e Perëndisë veproi duke u dhënë atyre një zemër të njëllojtë për të kryer urdhrin e mbretit dhe të parisë, sipas fjalës të Zotit.
2 i Kronikave 30:18
Në të vërtetë një pjesë e madhe e popullit, shumë nga Efraimi, nga Manasi, nga Isakari dhe nga Zabuloni nuk ishin pastruar, dhe e hëngrën njëlloj Pashkën, duke vepruar ndryshe nga sa ishte shkruar. Por Ezekia u lut për ata, duke thënë: "Zoti, që është i mirë, të falë cilindo
2 i Kronikave 30:19
që ia ka kushtuar zemrën e tij të kërkojë Perëndinë, Zotin, Perëndinë e etërve të tij, edhe pa pastrimin që kërkon shenjtërorja".
2 i Kronikave 30:20
Dhe Zoti dëgjoi Ezekian dhe shëroi popullin.
2 i Kronikave 30:22
Ezekia i foli zemrës të të gjithë Levitëve që tregonin njohje të mirë të gjërave të Zotit. Kështu ata hëngrën për shtatë ditët e caktuara të festës, duke ofruar flijime falenderimi dhe duke lëvduar Zotin, Perëndinë e etërve të tyre.
2 i Kronikave 30:24
Në fakt Ezekia, mbret i Judës, i kishte falur kuvendit një mijë dema të vegjël dhe shtatë mijë dele; edhe paria i kishte dhuruar kuvendit një mijë dema të vegjël dhe dhjetë mijë dele; dhe një numër i madh priftërinjsh ishte shenjtëruar.
2 i Kronikave 30:27
Pastaj priftërinjtë Levitë u ngritën dhe bekuan popullin; ri i tyre u dëgjua dhe lutja e tyre arriti deri në banesën e shenjtë të Zotit në qiell.
2 i Kronikave 31:2
Ezekia rindërtoi klasat e priftërinjve dhe të Levitëve në ba të klasave të tyre, secila sipas shërbimit të tij, priftërinjtë dhe Levitët për olokaustet dhe flijimet e falenderimit për të shërbyer, për të falenderuar dhe për të lëvduar në portat e kampeve të Zotit.
2 i Kronikave 31:8
Kur Ezekia dhe krerët erdhën për të parë grumbujt, bekuan Zotin dhe popullin e tij të Izraelit.
2 i Kronikave 31:9
Pastaj Ezekia pyeti priftërinjtë dhe Levitët për grumbujt;
2 i Kronikave 31:11
Atëherë Ezekia i urdhëroi ata të përgatisnin disa dhoma në shtëpinë e Zotit. Ata i përgatitën,
2 i Kronikave 31:13
Jehieli, Ahaziahu, Nahathi, Asahelli, Jerimothi, Jozabadi, Elieli, Ismakiahu, Mahathi dhe Benajahu ishin mbikqyrës nën urdhrat e Konaniahut dhe të vëllait të tij Shimei, me porosi të mbretit Ezekia dhe të Azariahut, kreu i shtëpisë së Perëndisë.
2 i Kronikave 31:15
Nën urdhrat e tij ishin Edeni, Miniamini, Jeshua, Shemajahu, Amariahu, Shekaniahu në qytetet e priftërinjve, që duhet t`u bënin me përpikmëri shpërndarjen vëllerve të tyre, të mëdhenj apo të vegjël, sipas klasave të tyre;
2 i Kronikave 31:16
me përjashtim të meshkujve që ishin regjistruar në gjeneologjitë e tyre nga mosha tre vjeç e lart, ata u shpërndanin të gjithë atyre që hynin në shtëpinë e Zotit racionin e tyre të përditshëm për shërbimin e tyre, sipas funksioneve të tyre dhe në ba të klasës së cilës i përkisnin,
2 i Kronikave 31:17
priftërinjve të regjistruar në gjenealogjitë sipas shtëpive atërore dhe Levitëve me moshë njëzet vjeç e lart, sipas detyrave të tyre dhe klasave të cilave u përkisnin,
2 i Kronikave 31:20
Ezekia veproi kështu në të gjithë Judën; bëri atë që është e mirë, e drejtë dhe e vërtetë përpara Zotit, Perëndisë të tij.
2 i Kronikave 31:21
Çdo punë që ndërmori për shërbimin e shtëpisë të Perëndisë, për ligjin dhe për urdhërimet, për të kërkuar Perëndinë e tij, ai e bëri me gjithë zemër; prandaj ai pati mbarësi.
2 i Kronikave 32:1
Mbas këtyre gjërave dhe këtyre veprimeve besnikërie të Ezekias, Senasheribi, mbret i Asirisë, erdhi, hyri në Judë dhe rrethoi qytetet e fortifikuara, me qëllim që t`i pushtonte.
2 i Kronikave 32:2
Kur Ezekia pa që Senasheribi kishte ardhur me qëllim që të sulmonte Jeruzalemin,
2 i Kronikave 32:5
Atëherë Ezekia mori guxim, rindërtoi të gjitha muret e rrëzuara, ngriti kulla dhe përjashta ndërtoi një mur të jashtëm; gjithashtu ai fortifikoi Milon në qytetin e Davidit dhe urdhëroi të bëheshin shumë ushta dhe mburoja.
2 i Kronikave 32:6
Caktoi komandantë ushtarakë mbi popullin, i mblodhi rreth vetes në sheshin e qytetit dhe i foli zemrës së tyre, duke thënë:
2 i Kronikave 32:8
Me të është një krah prej mishi, por me ne është Zoti, Perëndia ynë, për të na ndihmuar dhe për të luftuar nël betejat tona". Populli u qetësua nga fjalët e Ezekias, mbretit të Judës.
2 i Kronikave 32:9
Mbas kësaj Senasheribi, mbret i Asirisë, ndërsa ndodhej me të gjitha forcat e tij përballë Lakishit, dërgoi shërbëtorët e tij në Jeruzalem për t`i thënë Ezekias, mbretit të Judës, dhe të gjithë atyre të Judës që ndodheshin në Jeruzalem:
2 i Kronikave 32:11
A nuk po ju gënjen Ezekia me qëllim që të vdisni nga uria dhe nga etja, duke thënë: "Zoti, Perëndia ynë, do të na çlirojë nga duart e mbretit të Asirisë"?
2 i Kronikave 32:12
A nuk i ka hequr vallë vetë Ezekia vendet e tij të larta dhe altarët e tij, duke i thënë Judës dhe Jeruzalemit: "Ju do të adhuroni përpara një altari të vetëm dhe mbi të do të ofroni temjan"?
2 i Kronikave 32:15
Prandaj tani mos e lini Ezekian t`ju gënjejë dhe t`ju mashtrojë në këtë mënyrë; mos i zini besë! Duke qenë se asnjë perëndi e ndonjë kombi o mbretërie, nuk ka mundur të çlirojë popullin e tij nga dora ime apo nga dora e etërve të mi, aq më pak Perëndia juaj do të mund t`ju çlirojë nga dora ime!".
2 i Kronikave 32:16
Shërbëtorët e tij flissnin akoma kundër Zotit Perëndi dhe kundër shërbëtorit të tij Ezekia.
2 i Kronikave 32:17
Senasheribi shkroi gjithashtu letra për të sharë Zotin, Perëndinë e Izraelit, dhe për të folur kundër tij, duke thënë: "Ashtu si perënditë e kombeve të vendeve të tjera nuk i kanë çliruar popujt e tyre nga dora ime, kështu as Perëndia i Ezekias nuk do ta çlirojë popullin e tij nga dora ime".
2 i Kronikave 32:18
Ata bërtitën me të lartë në gjuhën judaike duke iu drejtuar popullit të Jeruzalemit që rrinte mbi muret, për ta trembur dhe për ta tmerruar, dhe kështu të shtinin në dorë qytetin.
2 i Kronikave 32:20
Por mbreti Ezekia dhe profeti Isaia, bir i Amotsit, u lutën me këtë rast dhe klithën në drejtim të qiellit.
2 i Kronikave 32:22
Kështu Zoti shpëtoi Ezekian dhe banorët e Jeruzalemit nga dora e Senasheribit, mbretit të Asirisë, dhe nga dora e gjithë të tjerëve dhe i mbrojti rreth e qark.
2 i Kronikave 32:23
Një numër i madh njerëzish i çuan oferta Zotit në Jeruzalem dhe sende të çmuara Ezekias, mbretit të Judës, i cili qysh atëherë u madhërua në sytë e tërë kombeve.
2 i Kronikave 32:24
Në ato ditë Ezekia u sëmur për vdekje. Ai iu lut Zotit, që i foli dhe i dha një shenjë.
2 i Kronikave 32:25
Por Ezekia nuk iu përgjigj mirësisë që iu bë atij, sepse zemra e tij ishte bërë krenare; prandaj mbi të, mbi Judën dhe mbi Jeruzalemin ra zemërimi i Zotit.
2 i Kronikave 32:26
Pastaj Ezekia e përunji krenarinë e zemrës së tij, ai dhe banorët e Jeruzalemit; prandaj zemërimi i Zotit nuk erdhi mbi ta gjatë jetës së Ezekias.
2 i Kronikave 32:27
Ezekia pati pasuri shumë të mëdha dhe nder. Ai bëri depozita për argjendin, arin, gurët e çmuar, aromat, mburojat, dhe për çdo lloj objektesh të çmuara,
2 i Kronikave 32:30
Ishte Ezekia vetë që mbylli burimin e sipërm të ujrave të Gihonit dhe i kanalizoi poshtë në anën perëndimore të qytetit të Davidit. Ezekia ia doli mbanë në të gjitha veprat e tij.
2 i Kronikave 32:31
Por kur krerët e Babilonisë i dërguan lajmëtarë për t`u informuar për mrekullinë që kishte ndodhur në vend, Perëndia e braktisi për ta vënë në provë e për të njohur gjithçka që ishte në zemrën e tij.
2 i Kronikave 32:32
Pjesa tjetër e bëmave të Ezekias dhe veprat e tij të mira janë shkruar në vizionin e profetit Isaia, bir i Amotsit, dhe në librin e mbretërve të Judës e të Izraelit.
2 i Kronikave 32:33
Pastaj Ezekia pushoi bashkë me etërit e tij dhe u varros në shpalin e varreve të bijve të Davidit; në vdekjen e tij gjithë Juda dhe banorët e Jeruzalemit i bënë nderime. Në vend të tij mbretëroi biri i tij Manasi.
2 i Kronikave 33:3
Ai rindërtoi vendet e larta që Ezekia, i ati, kishte shkatërruar, ngriti altarë për Baalët, bëri Asherimët dhe ra përmbys përpara tërë ushtrisë së qiellit dhe u vu në shërbim të saj.
2 i Kronikave 33:6
I kaloi bijtë e tij nëpër zjarr në luginën e birit të Hinomit; përdori magjinë, shortarinë, dhe shtrigërinë, dhe konsultoi mediumet dhe magjistarët. Bëri plotësisht atë që është e keqe në sytë e Zotit, duke provokuar zemërimin e tij.
2 i Kronikave 33:21
Amoni ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi dy vjet në Jeruzalem.
2 i Kronikave 34:11
Ua dorëzuan marangove dhe ndërtuesve për të blerë gurë të latuar dhe lëndë druri për armaturat dhe trarët e shtëpive që mbretërit e Judës kishin shkatërruar.
2 i Kronikave 34:21
"Shkoni të konsultoheni Zotin për mua dhe për ata që kanë mbetur në Izrael dhe në Judë, lidhur me fjalët e Librit që u gjet; i madh, pra, është zemërimi i Zotit që ra mbi ne, sepse etërit tanë nuk kanë ndjekur fjalën e Zotit, duke vepruar plotësisht sipas asaj që është shkruar në këtë libër".
2 i Kronikave 34:25
Duke qenë se më kanë braktisur dhe u kanë ofruar temjan perëndive të tjera për të provokuar zemërimin tim me të gjitha veprat e duarve të tyre, zemërimi im do të bjerë mbi këtë vend dhe nuk do të shuhet".
2 i Kronikave 34:27
"Duke qenë se zemra jote është mallëngjyer, sepse je përulur përpara Perëndisë duke dëgjuar fjalët e tij kundër këtij vendi dhe kundër banorëve të tij, je përulur para meje, ke grisur rrobat e tua dhe ke qarë para meje, edhe unë të dëgjova", thotë Zoti.
2 i Kronikave 34:31
Pastaj mbreti, duke qëndruar më këmbë mbi podium, bëri një besëlidhje përpara Zotit, duke u zotuar të ndjekë Zotin, të zbatojë urdhërimet e tij, porositë e tij dhe statutet e tij me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt, për të vënë në praktikë fjalët e besëlidhjes së shkruar në atë libër.
2 i Kronikave 35:4
Vendosuni sipas shtëpive tuaja atërore, sipas klasave tuaja, në ba të udhëzimeve të shkruara të Davidit, mbretit të Izraelit, dhe të Salomonit, birit të tij;
2 i Kronikave 35:5
qëndroni në shenjtërore sipas ndarjeve të shtëpive atërore të vëllerve tuaj, bij të popullit, dhe pjesa e shtëpisë atërore të Levitëve.
2 i Kronikave 35:6
Flijoni Pashkën, shenjtërohuni dhe vihuni në dispozicion të vëllerve tuaj, duke ndjekur fjalën e Zotit të transmetuar me anë të Moisiut".
2 i Kronikave 35:9
Përveç kësaj Konaniahu, bashkë me vëllerit e tij Shemajah dhe Nethaneel, dhe Hashabiahu, Jeijeli dhe Jozabadi, krerë të Levitëve, u dhanë Levitëve për flijimet e Pashkës pesë mijë qengja dhe keca si edhe pesëqind qe.
2 i Kronikave 35:10
Sa u përgatit shërbimi, priftërinjtë zunë vendet e tyre, dhe Levitët sipas klasave të tyre, në ba të urdhrit të dhënë nga mbreti.
2 i Kronikave 35:14
Pastaj përgatitën racione për vete dhe për priftërinjtë, sepse priftërinjtë, bijtë e Aaronit, ishin të në deri në mbrëmje për të ofruar olokaustet dhe pjesët me dhjamë; kështu Levitët përgatitën racione për vete dhe për priftërinjtë, bij të Aaronit.
2 i Kronikave 35:15
Këngëtarët, bij të Asafit, ishin në vendin e tyre, sipas urdhrit të Davidit, të Asafit, të Hemanit dhe të Jeduthunit, shikuesit të mbretit. Në çdo portë kishte derëtarë; këta nuk patën nevojë të largoheshin nga shërbimi i tyre, sepse Levitët, vëllerit e tyre, kishin përgatitur racione për ata.
2 i Kronikave 36:2
Jehoahazi ishte njëzet e tre vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi tre muaj në Jeruzalem.
2 i Kronikave 36:5
Jehojakimi ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit, Perëndisë të tij.
2 i Kronikave 36:11
Sedekia ishte njëzet vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem.
2 i Kronikave 36:13
Ai ngriti krye gjithashtu kundër mbretit Nebukadnetsar, që e kishte vënë të betohej në emër të Perësndisë por ai e mpiu zverkun e tij dhe ngurtësoi zemrën e tij, duke mos pranuar të kthehej tek Zoti, Perëndia i Izraelit.
2 i Kronikave 36:16
Por ata u tallën me lajmëtarët e Perëndisë, përçmuan fjalët e tij dhe vunë në lojë profetët e tij, deri sa zemërimi i Zotit kundër popullit të tij arriti një pikë në të cilën nuk kishte rrugëdalje.
Esdra 1:9
Ja numri i tyre: tridhjetë legena prej ari, një mijë legena prej argjendi, njëzet e nëntë thika,
Esdra 2:8
Bijtë e Zatuit, nëntëqind e dyzet e pesë.
Esdra 2:10
Bijtë e Banit, gjashtëqind e dyzet e dy.
Esdra 2:11
Bijtë e Bebait, gjashtëqind e njëzet e tre.
Esdra 2:12
Bijtë e Azgadit, një mijë e dyqind e njëzet e dy.
Esdra 2:16
Bijtë e Aterit, domethënë të Ezekias, nëntëdhjetë e tetë.
Esdra 2:17
Bijtë e Betsait, treqind e njëzet e tre.
Esdra 2:19
Bijtë e Hashumit, dyqind e njëzet e tre.
Esdra 2:21
Bijtë e Betlemit, njëqind e njëzet e tre.
Esdra 2:23
Burrat e Anathothit, njëqind e njëzet e tetë.
Esdra 2:24
Burrat e Azmavethit, dyzet e dy.
Esdra 2:25
Burrat e Kirjath-Arimit, të Kefirahut dhe të Beerothit, shtatëqind e dyzet e tre.
Esdra 2:26
Burrat e Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një.
Esdra 2:27
Burrat e Mikmasit, njëqind e njëzet e dy.
Esdra 2:28
Burrat e Bethelit dhe të Ait, dyqind e njëzet e tre.
Esdra 2:32
Bijtë e Harimit, treqind e njëzet.
Esdra 2:33
Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të Onos, shtatëqind e njëzet e pesë.
Esdra 2:34
Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e pesë.
Esdra 2:38
Bijtë e Pashurit, një mijë e dyqind e dyzet e shtatë.
Esdra 2:41
Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e njëzet e tetë.
Esdra 2:64
Tërë asambleja përbëhej nga dyzet e dy mijë e treqind e gjashtëdhjetë veta.
Esdra 2:66
Ata kishin shtatëqind e tridhjetë e gjashtë kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka,
Esdra 2:67
katërqind e tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë mijë e shtatëqind e njëzet gomarë.
Esdra 3:2
Atëherë Jeshua, bir i Jotsadakut, bashkë me vëllerit e tij priftërinj dhe me Zorobabelin, birin e Shealtielit me gjithë vëllerit e tij, u ngritën dhe ndërtuan altarin e Perëndisë të Izraelit, për t`i ofruar olokauste, siç është shkruar në ligjin e Moisiut, njeriut të Perëndisë.
Esdra 3:4
Kremtuan gjithashtu festën e Kasolleve, ashtu siç është shkruar, dhe ofruan çdo ditë olokauste, në ba të numrit që kërkohej për çdo ditë.
Esdra 3:7
Pastaj u dhanë para gurëgdhendësve dhe marangove, si dhe ushqime, pije dhe vaj atyre të Sidonit dhe të Tiros që të sillnin dru kedri nga Libani në ba të koncesionit që kishte marrë Kiri, mbret i Persisë.
Esdra 3:8
Në muajin e dytë të vitit të dytë të arritjes së tyre në shtëpinë e Perëndisë në Jeruzalem, Zorobabeli, bir i Shealtielit, Jeshua, bir i Jotsadakut, vëllerit e tjerë të tyre priftërinj dhe Levitët
Esdra 3:9
Atëherë Jeshua me bijtë e tij dhe vëllerit e tij, Kadmieli me bijtë e tij dhe bijtë e Judës u ngritën si një njeri i vetëm për të drejtuar ata që punonin në shtëpinë e Perëndisë; po kështu vepruan bijtë e Henadadit me bijtë e tyre dhe vëllerit e tyre, Levitët.
Esdra 3:12
Shumë priftërinj, Levitët dhe krerë të shtëpive atërore, pleq, që kishin parë tempullin e parë, qanin me të lartë kur hidheshin themelet e këtij tempulli para syve të tyre. Shumë të tjerë përkundrazi bërtisnin fort nga gëzimi,
Esdra 5:12
Duke qenë se etërit tanë kanë provokuar zemërimin e Perëndisë të qiellit, ai i dha në duart e Nebukadnetsarit, mbretit të Babilonisë, Kaldeasit, i cili e shkatërroi këtë tempull dhe e internoi popullin në Babiloni.
Esdra 6:20
sepse priftërinjtë dhe Levitët ishin pastruar bashkarisht; të gjithë ishin të pastër. Atëherë e flijuan Pashkën për të gjithë të kthyerit nga robëria, për vëllerit e tyre priftërinj dhe për veten e tyre.
Esdra 6:22
Dhe kremtuan me gëzim shtatë ditë me radhë festën e të Ndormëve, sepse Zoti i kishte mbushur me gëzim, duke përkulur në favor të tyre zemrën e mbretit të Asirisë, kështu që t`i bënte më të fuqishme duart e tyre për ndërtimin e shtëpisë së Perëndisë, Perëndisë të Izraelit.
Esdra 7:4
bir i Zerajahut, bir i Uzit, bir i Bukit,
Esdra 7:10
Në të vërtetë Ezdra i ishte kushtur me gjithë zemër të studjonte ligjin e Zotit, ta zbatonte në praktikë dhe të mësonte në Izrael statutet dhe dekretet.
Esdra 7:18
Sa për pjesën tjetër të argjendit dhe të arit, do të bëni atë që të duket e mirë ty dhe vëllerve të tu, sipas vullnetit të Perëndisë tuaj.
Esdra 7:23
Tërë ato që janë urdhëruar nga Perëndia i qiellit të zbatohen me zell për shtëpinë e Perëndisë të qiellit. Pse zemërimi duhet të bjerë mbi mbretërinë e mbretit dhe të bijve të tij?
Esdra 7:27
I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i etërve tanë, që i ka shtënë një gjë të tillë zemrës së mbretit, që të zbukurojë shtëpinë e Zotit që është në Jeruzalem,
Esdra 8:4
Nga bijtë e Pahath-Moabit, Elihoenai, bir i Zerahiahut, dhe me të dyqind meshkuj.
Esdra 8:8
Nga bijtë e Shefatiahut, Zebadiahu, bir i Mikaelit, dhe bashkë me të tetëdhjetë meshkuj.
Esdra 8:11
Nga bijtë e Bebait, Zakaria, bir i Bebait, dhe bashkë me të njëzet e tetë meshkuj.
Esdra 8:16
Atëherë dërgova të thërrasë Eliezerin, Arielin, Shemajahun, Elnathanin, Jaribin, Elnathanin, Nathanin, Zakarian dhe Meshulamin, që ishin të parë, si edhe Jojaribin dhe Elnathanin që ishin njerëz të urtë,
Esdra 8:17
dhe i urdhërova të shkonin tek Ido, kreu i lokalitetit të Kasifias, dhe u vura në gojë fjalët që duhet t`i thonin Idos dhe vëllerve të tij, Nethinejve në lokalitetin e Kasifias, që të na dërgonin njerëz që të kryenin shërbimin në shtëpinë e Perëndisë tonë.
Esdra 8:18
Me qenë se dora mirëbërëse e Perëndisë tonë ishte mbi ne, ata na dërguan Sherebiahun, një njeri me mend, nga bijtë e Mahlit, birit të Levit, bir i Izraelit, bashkë me bijtë e vëllerit e tij, gjithsej tetëmbëdhjetë;
Esdra 8:19
dhe Hashabiahun, dhe me të Isai nga bijtë e Merarit, vëllerit dhe bijtë e tyre, gjithsej njëzet;
Esdra 8:20
dhe nga Nethinej, që Davidi dhe krerët kishin caktuar në shërbim të Levitëve, dyqind e njëzet Nethinej, të gjithë të caktuar me emër.
Esdra 8:22
Në fakt unë kisha turp t`i kërkoja mbretit një roje ushtarësh dhe kalorësish që të na mbronte nga armiku gjatë udhëtimit, sepse i kishim thënë mbretit: "Dora e Perëndisë tonë është mbi të gjithë ata që kërkojnë për të mirën e tyre, por fuqia e tij dhe zemërimi i tij janë kundër të gjithë atyre që e braktisin".
Esdra 8:24
Atëherë unë zgjodha dymbëdhjetë nga krerët e priftërinjve: Sherebiahun, Hashabiahun dhe bashkë me ta dhjetë nga vëllerit e tyre,
Esdra 8:27
njëzet kupa ari me një vlerë prej një mijë darikë, dy enë prej bronzi të hollë dhe të shndritshëm, i çmueshëm si ari.
Esdra 9:14
a do të kthehemi përsëri të shkelim urdhërimet e tua dhe të bashkohemi me martesë me popujt që kryejnë këto gjëra të neveritshme? A nuk do të zemëroheshe kundër nesh deri sa të shkatërroje pa lënë asnjë të mbetur ose të shpëtuar?
Esdra 10:9
Kështu gjithë burrat e Judës dhe të Beniaminit u mblodhën në Jeruzalem brenda tri ditëve. Ishte dita e njëzet e muajit të nëntë. Tërë populli zuri vend në sheshin e shtëpisë së Perëndisë, duke u dridhur nga shkaku i kësaj gjëje dhe nga shiu i fortë.
Esdra 10:12
Atëherë tërë asambleja u përgjigj dhe tha me të lartë: "Po, duhet të bëjmë ashtu siç thua ti!
Esdra 10:14
Të mbeten këtu, pra, krerët tanë në vend të tërë asamblesë dhe të gjithë ata që në qytetet tona janë martuar me gra të huaja të vijnë në kohë të caktuara bashkë me pleqtë dhe me gjyqtarët e çdo qyteti, deri sa të largohet prej nesh zemërimi i zjarrtë i Perëndisë tonë për shkak të kësaj gjëje.
Esdra 10:18
Midis bijve të priftërinjve që ishin martuar me gra të huaja figuronin: nga bijtë e Jeshuas, biri i Jotsadakut, dhe midis vëllerve të tij: Maasejahu, Eliezeri, Jaribi dhe Gedaliahu.
Esdra 10:20
Nga bijtë e Imerit: Hanani dhe Zebadiahu.
Esdra 10:23
Nga Levitët: Jozabadi, Shimei, Kelajahu, domethënë Kelita, Pethajahu, Juda dhe Eliezeri.
Esdra 10:31
Nga bijtë e Harimit: Eliezeri, Ishshijahu, Malkiahu, Shemajahu, Simeoni,
Esdra 10:42
Shalumi, Amariahu dhe Jozefi.
Esdra 10:43
Nga bijtë e Nebos: Jeijeli, Matithiahu, Zabadi, Zebina, Jadai, Joeli dhe Benajahu.
Nehemia 1:1
Fjalët e Nehemias, birit të Hakaliahut. Ndodhi që në muajin e Kisleut, në vitin e njëzetë, ndërsa unë ndodhesha në kalanë e Sus,
Nehemia 1:2
arriti në Judë Hanani, një nga vëllerit e mi, bashkë me disa burra të tjerë. Unë i pyeta lidhur me Judejtë që kishin shpëtuar, që ishin kthyer gjallë nga robëria, dhe lidhur me Jeruzalemin.
Nehemia 1:3
Ata më thanë: "Ata që kanë shpëtuar nga robëria janë atje poshtë në krahinë, në një varfëri të madhe dhe me faqe të ze; përveç kësaj muret e Jeruzalemit janë plot me të çara dhe portat e tij janë konsumuar nga zjarri".
Nehemia 1:11
O Zot, të lutem, qofshin veshët e tu të vëmëndshëm ndaj lutjes së shërbëtorit tënd dhe lutjes së shërbëtorëve të tu që ndjejnë kënaqësi kur kanë frikë prej emrit tënd; jepi, madje sot të lutem, një sukses të mirë shërbëtorit tënd, duke bërë që ai të gjejë zemërbutësi në sytë e këtij njeriu". Unë atëherë isha kupëmbajtësi i mbretit.
Nehemia 2:1
Në muajin e Nisanit, vitin e njëzetë të mbretit Artakserks, sapo e sollën verën para tij, unë e mora verën dhe ia zgjata atij. Unë nuk kisha qenë i trishtuar kurrë në prani të tij.
Nehemia 2:2
Prandaj mbreti më tha: "Pse ke pamje të trishtuar, ndonëse nuk je i sëmurë? Kjo nuk mund të jetë veçse një trishtim i zemrës". Atëherë më zuri një frikë shumë e madhe,
Nehemia 2:8
dhe një letër për Asafin, mbikëqyrësin e pyllit të mbretit, që të më japë lëndën e drurit për të ndërtuar portat e qytes së bashkuar me tempullin, për muret e qytetit dhe për shtëpinë në të cilën do të shkoj të banoj". Mbreti më dha letrat, sepse dora mirëdashëse e Perëndisë tim ishte mbi mua.
Nehemia 2:12
Pastaj u ngrita natën me pak burra të tjerë, por nuk i thashë gjë asnjeriut nga ato që Perëndia im më kishte vënë në zemër të bëja për Jeruzalemin. Nuk kisha me vete asnjë kafshë tjetër, barre, veç asaj së cilës i kisha hipur.
Nehemia 3:1
Eliashibi, kryeprifti, u ngrit atëherë bashkë me vëllerit e tij priftërinj dhe ndërtuan portën e Deleve; e shenjtëruan dhe ia vunë kanatet. Vazhduan të ndërtojnë deri në kullën e Meahut, që pastaj
Nehemia 3:15
Shalumi, bir i Kol-Hezeut, kryetar i rrethit të Mitspahut, ndreqi portën e Burimit; e ndërtoi, e mbuloi dhe i vuri kanatet, bravat dhe shufrat. Ndreqi gjithashtu murin e pishinës të Siloes, pranë kopshtit të mbretit, deri në shkallëzat që zbresin nga qyteti i Davidit.
Nehemia 3:18
Pas tij punuan për riparimet vëllerit e tyre, nën mbikëqyrjen e Bavait, birit të Henadat, kryetar i gjysmës tjetër të rrethit të Keilahut.
Nehemia 3:19
Pranë tij Ezeri, bir i Jeshuas, kryetar i Mitspahut, ndreqi një pjesë tjetër të mureve, përballë të përpjetës së arsenalit, në qoshe.
Nehemia 3:20
Mbas tij Baruku, bir i Zabait, riparoi me zell të madh një pjesë tjetër të mureve, nga qoshja deri te porta e shtëpisë së Eliashibit, kryepriftit.
Nehemia 4:1
Kur Sanballati dëgjoi që ne po rindërtonim muret, u zemërua, u revoltua thellë dhe filloi të tallet me Judejtë,
Nehemia 4:2
dhe u tha përpara vëllerve të tij dhe ushtarëve të Samarisë: "Çfarë po bëjnë këta Judej matufë? Do të fortifikohen? Do të ofrojnë flijime? A do të mbarojnë brenda një dite? Mos vallë do të ringjallin gurët e konsumuar nga zjarri i togjeve të rrënojave?".
Nehemia 4:5
Mos e mbulo paudhësinë e tyre dhe mos lejo që mëkati i tyre të fshihet para teje, sepse kanë provokuar zemërimin tënd para ndërtuesve".
Nehemia 4:6
Ne, pra, i rindërtuam muret që u bashkuan deri në gjysmën e lartësisë së tyre; populli e kishte marrë me zemër punën.
Nehemia 4:7
Por kur Sanballati, Tobiahu, Arabët, Amonitët dhe Asdodejtë mësuan që riparimi i mureve të Jeruzalemit po përparonte dhe të çarat kishin filluar të mbylleshin, ata u zemëruan shumë,
Nehemia 4:14
Mbasi e shqyrtova situatën u ngrita dhe u thashë parisë, gjyqtarëve dhe pjesës tjetër të popullit: "Mos kini frikë nga ata! Kujtoni Zotin e madh dhe të tmerrshëm dhe luftoni për vëllerit tuaj, për bijtë dhe bijat tuaja, për bashkëshortet tuaja dhe për shtëpitë tuaja!".
Nehemia 4:21
Kështu e vazhdonim punën, ndërsa gjysma e njerëzve kishte rrokur shtin që në agim e deri sa dilnin yjet.
Nehemia 4:23
Kështu as unë, as vëllerit e mi, as shërbëtorët e mi, as njerëzit e rojes që më ndiqnin, nuk i hiqnim rrobat; por secili kishte armën e tij me ujë.
Nehemia 5:1
Ndërkaq u ngrit një ankesë e madhe prej popullit dhe bashkëshorteve të tyre kundër Judejve, vëllerve të tyre.
Nehemia 5:5
Ndonëse mishi ynë është si mishi i vëllerve tanë dhe bijtë tanë janë si bijtë e tyre, në realitet jemi të detyruar t`i kthejmë në skllevër bijtë tanë dhe bijat tona; disa nga bijat tona janë katandisur që tani në skllavëri dhe nuk kemi asnjë mundësi t`i shpengojmë, sepse arat tona dhe vreshtat tona janë në dorë të të tjerëve".
Nehemia 5:8
dhe u thashë: "Simbas mundësive tona ne kemi shpenguar vëllerit tanë Judej që u ishin shitur kombeve; por tani a do t`i shisnit vëllerit tuaj, apo duhet që ata të na shiten neve?". Atëherë ata heshtën me qenë se nuk gjenin fjalë për të thënë.
Nehemia 5:10
Edhe unë, vëllerit e mi dhe shërbëtorët e mi u kemi dhënë hua para dhe grurë. Ju lutem, të mos kërkojmë më kamatë për këtë!
Nehemia 5:13
Shkunda pastaj palën e rrobave të mia dhe thashë: "Kështu Perëndia ta shkundë nga shtëpia e tij dhe nga pasuria e tij cilindo që nuk do ta mbajë këtë premtim! Kështu të shkundet dhe të zbrazet ai nga të gjitha!". Atëherë tërë asambleja tha: "Amen!", dhe lavdëruan Zotin. Populli veproi sipas atij premtimi.
Nehemia 5:14
Përveç kësaj qysh prej ditës që u caktova të jem qeveritar i tyre në vendin e Judës, nga viti i njëzetë deri në vitin e tridhjetedytë të mbretit Artakserks, gjatë dymbëdhjetë vjetëve, unë dhe vëllerit
Nehemia 5:15
Ndërsa qeveritarët e mëparshëm që më kishin paraprirë e kishin rënduar popullin duke marrë bukë dhe verë, dhe përveç kësaj dyzet sikla argjendi. Madje edhe shërbëtorët e tyre silleshin si zotër me popullin, por unë nuk veprova kështu, sepse kisha frikë nga Perëndia.
Nehemia 6:6
në të cilën ishte shkruar: "Është përhapur fjala midis kombeve, dhe Gashmu e pohon këtë, që ti dhe Judejtë po kurdisni një rebelim; prandaj, sipas këtyre rave, ti po rindërton muret, për t`u bërë mbreti i tyre,
Nehemia 6:15
Muret u përfunduan ditën e njëzetepestë të muajit Elul, brenda pesëdhjetë e dy ditëve.
Nehemia 7:5
Atëherë Perëndia im më vuri në zemër detyrën të mbledh parinë, gjyqtarët dhe popullin, për t`i regjistruar sipas gjenealogjive të tyre. Dhe gjeta regjistrin gjenealogjik të atyre që ishin kthyer nga
Nehemia 7:13
Bijtë e Zatujit, tetëqind e dyzet e pesë veta.
Nehemia 7:15
Bijtë e Binuit, gjashtëqind e dyzet e tetë veta.
Nehemia 7:16
Bijtë e Bebait, gjashtëqind e njëzet e tetë veta.
Nehemia 7:17
Bijtë e Azgadit, dy mijë e treqind e njëzet e dy veta.
Nehemia 7:21
Bijtë e Aterit, nga familja e Ezekias, nëntëdhjetë e tetë veta.
Nehemia 7:22
Bijtë e Hashumit, treqind e njëzet e tetë veta.
Nehemia 7:23
Bijtë e Bezait, treqind e njëzet e katër veta.
Nehemia 7:27
Burrat e Anathothit, njëqind e njëzet e tetë veta.
Nehemia 7:28
Burrat e Beth-Azmavethit, dyzet e dy veta.
Nehemia 7:29
Burrat e Kirjath-Jearimit, të Kefirahut dhe të Beerothit, shtatëqind e dyzet e tre veta.
Nehemia 7:30
Burrat e Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një veta.
Nehemia 7:31
Burrat e Mikmasit, njëqind e njëzet e dy veta.
Nehemia 7:32
Burrat e Bethelit dhe të Ait, njëqind e njëzet e tre veta.
Nehemia 7:35
Bijtë e Harimit, treqind e njëzet veta.
Nehemia 7:36
Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e pesë veta.
Nehemia 7:37
Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të Onos, shtatëqind e njëzet e një veta.
Nehemia 7:41
Bijtë e Pashurit, një mijë e dyqind e dyzet e shtatë veta.
Nehemia 7:44
Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e dyzet e tetë veta.
Nehemia 7:62
bijtë e Delajahut, bijtë e Tobiahut, bijtë e Nekodas, gjashtëqind e dyzet e dy veta.
Nehemia 7:66
E tërë asambleja kishte gjithsej dyzet e dy mijë e treqind e gjashtëdhjetë veta,
Nehemia 7:67
përveç shërbëtorëve të tyre dhe shërbëtoreve të tyre, që ishin shtatë mijë e treqind e tridhjetë e shtatë veta. Kishin gjithashtu dyqind e dyzet e pesë këngëtarë dhe këngëtare.
Nehemia 7:68
Kishin shtatëqind e tridhjetë e gjashtë kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka,
Nehemia 7:69
katërqind e tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë mijë e shtatëqind e njëzet gomarë.
Nehemia 7:71
Disa të parë të shtëpive atërore i dhanë thesarit për punën e ndërtimit njëzet mijë darikë ari dhe dy mijë mina argjendi.
Nehemia 7:72
Pjesa tjetër e popullit dha njëzet mijë darikë ari, dy mijë mina argjendi dhe gjashtëdhjetë e shtatë rroba priftërinjsh.
Nehemia 9:1
Ditën e njëzetekatërt të po atij muaji, bijtë e Izraelit të veshur me thasë dhe të mbuluar me dhe, u mblodhën për një agjerim.
Nehemia 9:4
Pastaj Jeshua, Bani, Kadmieli, Shebaniahu, Buni, Sherebiahu, Bani dhe Kenani u ngjitën mbi tribunën e Levitëve dhe i klithën me të lartë Zotit, Perëndisë të tyre.
Nehemia 9:8
Ti e gjete zemrën e tij besnike para teje dhe bëre një besëlidhje me të për t`u dhënë pasardhësve të tij vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Jebusejve dhe të Girgasejve; ti e mbajte fjalën tënde; sepse je i drejtë.
Nehemia 9:17
Kundërshtuan të bindeshin dhe nuk kujtuan mrekullitë që ti kishe bërë midis tyre; ngurtësuan përkundrazi zverkun e tyre dhe në rebelimin e tyre zgjodhën një kryetar për t`u kthyer në skllavërinë e tyre. Por ti je një Perëndi i gatshëm që të falë, shpirtmadh, plot mëshirë, i ngadalshëm në zemërim dhe plot mirësi. Ti nuk i ke braktisur,
Nehemia 9:21
Për dyzet vjet i ke ushqyer në shkretëtirë, dhe nuk u ka munguar asgjë; rrobat e tyre nuk u prishën dhe këmbët e tyre nuk u ënjtën.
Nehemia 9:31
Por në mëshirën tënde të madhe nuk i shkatërrove plotësisht dhe nuk i braktise, sepse je një Perëndi zemërbutë dhe i mëshirshëm.
Nehemia 10:10
dhe vëllerit e tyre Shebaniahu, Hodijahu, Kelita, Pelajahu, Hanani,
Nehemia 10:17
Ateri, Ezekia, Azuri,
Nehemia 10:29
u bashkuan me vëllerit e tyre, me më të shquarit, dhe u zotuan me mallkim dhe betim se do të ecnin në rrugën e caktuar nga ligji i Perëndisë, që ishte dhënë me anë të Moisiut, shërbëtorit të Perëndisë, dhe të respektonin e të zbatonin në praktikë të gjitha urdhërimet e Zotit, Zotit tonë, dekretet e tij dhe statutet e tij,
Nehemia 11:5
dhe Maaseja, bir i Barukut, bir i Kol-Hozehut, bir i Hazajahut, bir i Adajahut, bir i Jojaribit, bir i Zakarias, bir i Shilonitit.
Nehemia 11:8
mbas tij, Gabai dhe Sallai; gjithsej, nëntëqind e njëzet e tetë.
Nehemia 11:12
vëllerit e tyre të caktuar me punë në tempull ishin tetëqind e njëzet e dy veta; dhe Adajahu, biri Jerohamit, bir i Pelaliahut, bir i Amtsit, bir i Zakarias, bir i Pashhurit, bir i Malkijahut
Nehemia 11:13
dhe vëllerit e tij, të parët e shtëpive atërore, ishin gjithsej dyqind e dyzet e dy veta; dhe Amashaai, bir i Azareelit, bir i Ahzait, bir i Meshilemothit, bir i Imerit,
Nehemia 11:14
dhe vëllerit e tyre, burra trima, ishin njëqind e njëzet e tetë veta. Zabdieli, bir i Gedolimit, ishte i pari i tyre.
Nehemia 11:17
dhe Mataniahu, bir i Mikas, bir i Zabdiut, bir i Asafit, që fillonte lëvdimet gjatë lutjes, i pari dhe Bakbukiahu, i dyti ndër vëllerit e tij, dhe Abda, bir i Shamuas, bir i Galalit, bir i Jeduthunit.
Nehemia 11:19
Derëtarët: Akubi, Talmoni dhe vëllerit e tyre, rojtarë të portave: njëqind e shtatëdhjetë e dy veta.
Nehemia 11:24
Pethahiahu, bir i Meshezabeelit, nga bijtë e Zerahut, birit të Judës, ishte i deleguari i mbretit për të gjitha punët e popullit.
Nehemia 11:30
në Zanoah, në Adullam dhe në fshatrat e tyre, në Lakish dhe në fushat e tij, në Azekah dhe në fshatrat e tij. U vendosën në Beer-Sheba deri në luginën e Hinomit.
Nehemia 12:7
Sallu, Amoku, Hilkiahu dhe Jedajahu. Këta ishin krerët e priftërinjve dhe të vëllerve të tyre në kohën e Jeshuas.
Nehemia 12:8
Levitët përfaqësoheshin nga Jeshua, Binu, Kamieli, Sherebiahu, Juda dhe Mataniahu, që ishte caktuar bashkë me vëllerit e tij në këngën e falenderimit.
Nehemia 12:9
Bakbukiahu dhe Uni, vëller të tyre, rrinin përballë tyre sipas funksioneve të tyre.
Nehemia 12:14
nga ajo e Melikut, Jonathani; nga ajo e Shebaniahut, Jozefi;
Nehemia 12:24
Krerët e Levitëve Hashabiahu, Sherabiahu dhe Jeshua, bir i Kadmielit, bashkë me vëllerit e tyre, që rrinin përballë tyre, këndonin himne lëvdimi dhe falenderimi me grupe të alternuara, sipas urdhrit të Davidit, njeriut të Perëndisë.
Nehemia 12:36
dhe vëllerit e tij Shemajahu, Azareeli, Milalai; Gilalaji, Maai, Nethaneeli, Juda dhe Hanani, me veglat muzikore të Davidit, njeriut të Perëndisë. Ezdra, shkruesi, ecte në krye të tyre.
Nehemia 12:42
dhe Maasejahu, Shemajahu, Eleazari, Uzi, Jehohanani, Milkijahu, Elami dhe Ezetri. Këngëtarët kënduan me të lartë nën drejtimin e Jezrahiahut.
Nehemia 12:47
Në kohën e Zerubabelit dhe të Nehemias, gjithë Izraeli u jepte çdo ditë racionet e caktuara këngëtarëve dhe derëtarëve; vinte gjithashtu mënjanë racionin për Levitët, dhe Levitët vinin mënjanë racionin e shenjtëruar për bijtë e Aaronit.
Nehemia 13:13
Mbikëqyrjen e magazinave ia besova priftit Shelemiah, shkruesit Tsadok dhe Pedajahut, një nga Levitët; si ndihmësa të tyre, zgjodha Hananin, birin e Zakurit, bir i Mataniahut, sepse këta konsideroheshin si njerëz besnikë. Atyre u takonte detyra të bënin ndarjet midis vëllerve të tyre.
Nehemia 13:18
A nuk vepruan njëlloj etërit tonë? A nuk bëri Perëndia ynë të pllakosë mbi ne dhe mbi qytetin tonë tërë kjo fatkeqësi? Por ju po sillni një zemërim më të madh mbi Izraelin, duke përdhosur të shtunën!".
Ester 1:1
Në kohën e Asueros, (ai Asuero që mbretëronte nga Indija deri në Etiopi mbi njëqind e njëzet e shtatë krahina),
Ester 1:2
në atë kohë, kur mbreti Asuero rrinte në fronin e mbretërisë së tij që ishte në kështjellën e Sus,
Ester 1:5
Mbasi kaluan këto ditë, mbreti shtroi një banket tjetër prej shtatë ditësh, në oborrin e kopshtit të pallatit mbretëror, për tërë popullin që ndodhej në kështjellën e Sus, nga më i madhi deri te më i vogli.
Ester 1:8
Në ba të ligjit, askush nuk ishte i detyruar të pinte; në fakt mbreti kishte udhëruar tërë funksionarët e shtëpisë së tij t`i shërbenin secilit atë që dëshironte.
Ester 1:10
Ditën e shtatë, kur zemra e mbretit ishte e gëzuar për shkak të verës, ai urdhëroi Mehumanin, Bizthan, Harbonan, Bigthan, Abagthan, Zetharin dhe Karkasin, të shtatë eunukët që shërbënin në prani të mbretit Asuero,
Ester 1:12
Por mbretëresha Vashti nuk pranoi të vinte sipas urdhrit të mbretit që iu njoftua me anë të eunukëve; mbreti u pezmatua shumë dhe zemërimi i tij i ziente përbrenda.
Ester 1:18
Madje që sot princeshat e Persisë dhe të Medisë që kanë marrë vesh sjelljen e mbretëreshës, do t`u flasin gjithë princave të mbretit dhe nga kjo do të lindë shumë përçmim dhe zemërim.
Ester 1:19
Në qoftë se mbretit i duket me vend, le të nxjerrë ai një udhëresë mbretërore që të përfshihet në ligjet e Persisë dhe të Medisë dhe të jetë e parevokueshme, në ba të së cilës Vashti të mos dalë më në prani të mbretit Asuero; mbreti ti japë pastaj pozitën e saj mbretërore një tjetre më të mirë se ajo.
Ester 2:1
Mbas këtyre ngjarjeve, kur zemërimi i mbretit Asuero u qetësua, atij iu kujtua Vashti, atë që kishte bërë ajo dhe çfarë kishte vendosur lidhur me të.
Ester 2:3
mbreti le të caktojë në tërë krahinat e mbretërisë së tij komisarë, të cilët të mbledhin tërë vajzat e virgjëra të hijshme në qytetin e Sus, në shtëpinë e grave nën mbikqyrjen e Hegait, eunukut të mbretit dhe rojtar i grave, që do t`u japë atyre melhemet për t`u pastruar.
Ester 2:5
Në qytetin e Sus ishte një jude i quajtur Mardoke, bir i Jairit, bir i Shimeit, bir i Kishit, një Beniaminit,
Ester 2:8
Kur urdhëri i mbretit dhe dekreti i tij u përhapën, dhe shumë vajza u mblodhën në qytetin e Sus nën mbikqyrjen e Hegait, edhe Esterin e çuan në pallatin e mbretit nën mbikëqyrjen e Hegait, rojtarit të grave.
Ester 2:12
Kur i vinte radha çdo vaj të hynte te mbreti Asuero, mbasi kishte bërë dymbëdhjetë muaj përgatitjesh, sipas rregulloreve të grave, sepse kështu plotësoheshin ditët e pastrimit të tyre; gjashtë muaj për t`u lyer me vaj të mirrës dhe gjashtë muaj me aroma dhe melheme të grave për t`u pastruar,
Ester 2:21
Në ato ditë, ndërsa Mardokeu rrinte ulur te porta e mbretit, Bigtani dhe Tereshi, dy eunukë të mbretit dhe rojtarë të pragut, u zemëruan dhe kërkuan të shtrinin dorën kundër mbretit Asuero.
Ester 3:5
Kur Hamani pa që Mardokeu nuk përkulej as binte përmbys para tij, u zemërua shumë;
Ester 3:10
Atëherë mbreti hoqi nga dora unan me vulën dhe ia dha Hamanit, Agagitit, birit të Hamedathas dhe armikut të Judejve.
Ester 3:12
Ditën e trembëdhjetë të muajit të parë u thirrën sekretarët e mbretit dhe u redaktua një dekret, në ba të të gjitha gjërave që kishte urdhëruar Hamani, për t`ua dërguar satrapëve të mbretit, qeveritarëve të çdo krahine dhe krerëve të çdo populli, çdo krahine sipas shkrimit të saj dhe çdo populli sipas gjuhës së tij. Dekreti u redaktua në emër të mbretit Asuero dhe u vulos me vulën e mbretit.
Ester 3:15
Korierët u nisën me të shpejtë sipas urdhrit të mbretit, dhe dekreti u shpall në qytetin e Sus. Mbreti dhe Hamani ishin ulur dhe pinin, por qyteti i Sus ishte tmerruar.
Ester 4:8
i dha gjithashtu një kopje të tekstit të dekretit që ishte shpallur në Su për shfarosjen e tyre, me qëllim që t`ia tregonte Esterit, t`ia shpjegonte asaj dhe ta urdhëronte të shkonte te mbreti për ta lutur me të madhe dhe për të ndërhyrë pranë tij në favor të popullit të tij.
Ester 4:11
"Tërë shërbëtorët e mbretit dhe populli i krahinave të tij e dinë që cilido burrë ose grua që hyn në oborrin e brendshëm për të shkuar te mbreti, pa qenë i thirrur, duhet të dënohet me vdekje, në ba të një ligji të veçantë, veç po të jetë se mbreti shtrin ndaj tij skeptrin e tij prej ari; vetëm kështu ai do të shpëtojë jetën e tij. Dhe kaluan tanimë tridhjetë ditë që nuk jam thirrur për të shkuar te mbreti".
Ester 4:16
"Shko, mblidh tërë Judejtë që ndodhen në Su, dhe agjeroni për mua; rrini pa ngrënë dhe pa pirë tri ditë, natë e ditë. Edhe unë me vajzat e mia do të agjerojmë në të njëjtën mënyrë; pastaj do të hyj te mbreti; megjithëse një gjë e tillë është kundër ligjit; dhe në qoftë se duhet të vdes, do të vdes".
Ester 5:9
Atë ditë Hamani doli gjithë qejf dhe me zemër të kënaqur, por kur Hamani në portën e mbretit pa Mardokeun që as ngrihej as lëvizte para tij, u zemërua shumë me të.
Ester 5:10
Megjithatë Hamani e mbajti veten, shkoi në shtëpi dhe dërgoi të thërrasin miqtë e tij dhe Zereshin, bashkëshorten e tij.
Ester 5:14
Aëherë bashkëshortja e tij Zeresh dhe tërë miqtë e tij i thanë: "Të përgatitet një trekëmbësh i lartë pesëdhjetë kubitë; nesër në mëngjes i thuaj mbretit që aty të varet Mardokeu; pastaj shko i kënaqur në banket me mbretin". Kjo gjë i pëlqeu Hamanit, që bëri të përgatitet trekëmbëshi.
Ester 6:6
Atëherë Hamani hyri dhe mbreti i tha: "Çfarë duhet t`i bëhet një njeriu që mbreti dëshiron ta nderojë?". Hamani mendoi në zemër të vet: "Cilin do të donte të nderonte mbretin më shumë se mua?".
Ester 6:13
Hamani i tregoi bashkëshortes së tij Zeresh dhe gjithë miqve të tij të gjitha sa i kishin ngjarë. Atëherë njerëzit e urtë dhe gruaja e tij Zeresh i thanë: "Në qoftë se Mardokeu para të cilit ke filluar të biesh është nga fisi i Judejve, ti nuk do të arrish të fitosh kundër tij, por do të rrëzohesh plotësisht para tij".
Ester 7:7
Mbreti u ngrit shumë i zemëruar nga banketi në të cilin shërbehej vera dhe shkoi në kopshtin e pallatit, ndërsa Hamani qëndroi për t`iu lutur me të madhe mbretëreshës Ester për jetën e tij, sepse
Ester 7:10
Kështu Hamanin e varën në trekëmbëshin që kishte përgatitur për Mardokeun. Dhe zemërimi i mbretit u qetësua.
Ester 8:2
Kështu mbreti hoqi unan që i kishte rimarrë Hamanit dhe ia dhe Mardokeut. Pastaj Esteri e caktoi Mardokeun mbi shtëpinë e Hamanit.
Ester 8:8
Ju vetë shkruani një dekret në favor të Judejve në emër të mbretit, si t`ju duket më mirë, dhe vuloseni me unan mbretërore, sepse vendimi i shkruar në emër të mbretit dhe i vulosur me unan mbretërore është i prerë".
Ester 8:9
Atëherë, më njëzet e tre të muajit të tretë, që është muaji i Sivanit, u thirrën sekretarët e mbretit dhe sipas gjithë atyre që Mardokeu kishte urdhëruar, u dërguan shkrime Judejve, satrapëve, qeveritarëve dhe krerëve të njëqind e njëzet e shtatë krahinave, nga India deri në Etiopi, çdo krahine sipas shkrimit të saj, çdo populli sipas gjuhës së tij, dhe Judejve sipas shkrimit dhe gjuhës së tyre.
Ester 8:10
Kështu ai shkroi në emër të mbretit Asuero, duke vënë vulën me unan mbretërore, dhe i dërgoi dokumentet me anë të korierëve që ngisnin kuaj të shpejtë, të lindur nga kuaj të racës.
Ester 8:14
Kështu korierët të hipur mbi kuaj të shpejtë u nisën të nxitur dhe të shtypur nga urdhri i mbretit; dhe dekreti u nxuar në qytetin e Sus.
Ester 8:17
Në çdo krahinë dhe në çdo qytet, kudo që arrinte urdhri i mbretit dhe dekreti i tij, për Judejtë kishte gëzim dhe ngallim, bankete dhe ditë të lumtura. Dhe shumë nga pjestarët e popujve të vendit u bënë Judej, sepse tmerri i Judejve i kishte në.
Ester 9:2
Judejtë u mblodhën në qytetet e tyre, në të gjitha krahinat e mbretit Asuero, për të shtrirë dorën kundër atyre që kërkonin t`u bënin keq; dhe askush nuk mundi t`u rezistonte atyre, sepse tmerri i Judejve i kishte në tërë popujt.
Ester 9:3
Tërë krerët e krahinave, satrapët, qeveritarët dhe ata që merreshin me punët e mbretit i përkrahën Judejtë, sepse tmerri i Mardokeut i kishte në.
Ester 9:6
Në qytetin e Sus Judejtë vranë dhe shfarosën pesëqind njerëz;
Ester 9:11
Po atë ditë numri i atyre që ishin vrarë në qytetin e Sus iu njoftua mbretit.
Ester 9:12
Mbreti i tha atëherë mbretëreshës Ester: "Në qytetin e Sus Judejte kanë vrarë dhe shfarosur pesëqind njerëz dhe dhjetë bij të Hamanit; çfarë kanë bërë vallë në krahinat e tjera të mbretit? Tani cila është kërkesa jote? Do të të plotësohet. Çfarë tjetër kërkon? Do të bëhet".
Ester 9:13
Atëherë Esteri tha: "Në qoftë se kështu i pëlqen mbretit, le të lejohen Judejtë që janë në Su të bëjnë edhe nesër atë që është dekretuar për sot; dhe të varen në trekëmbësh të dhjetë bijtë e Hamanit".
Ester 9:30
Mardokeu u dërgoi letra tërë Judejve në njëqind e njëzet e shtatë krahina të mbretërisë së Asueros, me fjalë paqeje dhe të së vërtetës.
Ester 10:3
Judeu Mardoke vinte i dyti në fakt mbas mbretit Asuero, i madh midis Judejve dhe i dashur nga moria e vëllerve të tij; ai kërkonte të mirën e popullit të tij dhe kishte fjalë paqeje për gjithë fisin e tij.
Jobi 1:5
Kur mbaronte seria e ditëve të banketit, Jobi i thërriste për t`i pastruar; ngrihej herët në mëngjes dhe ofronte olokauste sipas numrit të gjithë atyre, sepse Jobi mendonte: "Ndofta bijtë e mi kanë mëkatuar dhe e kanë blasfemuar Perëndinë në zemrën e tyre". Kështu bënte Jobi çdo herë.
Jobi 2:10
Por ai i tha asaj: "Ti flet si një grua pa mend. Në rast se pranojmë të mirën nga Perëndia, pse nuk duhet të pranojmë edhe të keqen?". Në të gjitha këto Jobi nuk mëkatoi me but e tij.
Jobi 2:12
I ngritën sytë nga larg, por nuk e njohën dot; atëherë filluan të qajnë me të lartë, dhe secili grisi rrobat e tij dhe qiti mbi kryet e tij pluhur duke e hedhur në drejtim të qiellit.
Jobi 3:18
Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më rin e xhelatit.
Jobi 3:22
gëzohen shumë dhe ngallojnë kur gjejnë varrin?
Jobi 4:4
fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.
Jobi 4:9
Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.
Jobi 4:10
Vrumbullima e luanit, ri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.
Jobi 4:12
Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka në pëshpëritjen e saj.
Jobi 4:16
Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një që thoshte:
Jobi 4:18
Ja, ai nuk u besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;
Jobi 5:2
Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Jobi 6:6
A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e ves?
Jobi 6:10
Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngallehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.
Jobi 6:15
Por vëllerit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.
Jobi 8:10
A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?
Jobi 8:21
Ai do t`i japë edhe më buqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buve të tua.
Jobi 9:4
Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
Jobi 9:5
Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
Jobi 9:13
Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
Jobi 9:16
Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar rin tim,
Jobi 10:13
por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.
Jobi 10:17
Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.
Jobi 11:13
Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,
Jobi 11:14
në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të rë vend në çadrat e tua,
Jobi 13:6
Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buve të mia.
Jobi 13:8
A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kau të Perëndisë?
Jobi 13:18
Ja, unë e kam përgatitur kaun time; e di që do të njihem si i drejtë.
Jobi 14:13
Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!
Jobi 15:6
Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë but e tua dëshmojnë kundër teje.
Jobi 15:12
Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
Jobi 15:13
duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".
Jobi 15:15
Ja, Perëndia nuk u besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
Jobi 16:5
Por do t`ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
Jobi 16:9
Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
Jobi 16:16
Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po vend hija e vdekjes,
Jobi 17:11
Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Jobi 18:4
Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?
Jobi 18:18
Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përnë nga bota.
Jobi 19:6
mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka në në rrjetat e tij.
Jobi 19:11
Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.
Jobi 19:13
Ai ka larguar nga unë vëllerit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.
Jobi 19:23
Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin në vend në një libër;
Jobi 19:27
Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.
Jobi 19:29
ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".
Jobi 20:23
Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.
Jobi 20:28
Të ardhurat e shtëpisë së tij do t`i merren, do t`i marrin në ditën e zemërimit të tij.
Jobi 21:6
Kur e mendoj, më frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Jobi 21:12
Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me rin e flautit.
Jobi 21:17
Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Jobi 21:20
Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Jobi 21:30
Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Jobi 22:6
Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllerit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.
Jobi 22:22
Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.
Jobi 23:12
nuk jam larguar nga urdhërimet e buve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.
Jobi 23:16
Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.
Jobi 24:1
"Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
Jobi 26:7
Ai shtrin veriun në zbrati dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.
Jobi 27:4
but e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.
Jobi 27:6
Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.
Jobi 27:13
Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.
Jobi 28:11
Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
Jobi 29:10
ri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.
Jobi 29:13
Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.
Jobi 29:24
Unë u buqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.
Jobi 30:3
Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,
Jobi 30:5
Janë përnë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
Jobi 31:7
Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
Jobi 31:9
Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
Jobi 31:26
në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
Jobi 32:2
Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
Jobi 32:3
Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
Jobi 32:5
Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
Jobi 32:20
Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap but dhe do të përgjigjem.
Jobi 33:3
Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, but e mia do të thonë njohuri të pastra.
Jobi 33:15
në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.
Jobi 34:14
Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Jobi 34:33
A duhet të të shpërblejë ai në ba të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Jobi 35:9
Ngrihet ri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet ri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;
Jobi 35:12
Kështu ngrihen ra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.
Jobi 35:15
Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,
Jobi 35:16
Jobi hap kot but dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye".
Jobi 36:13
Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
Jobi 36:16
Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një trye të shtruar me ushqime të shijshme.
Jobi 36:18
Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
Jobi 37:1
Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.
Jobi 37:2
Dëgjoni me vëmendje shungullimën e rit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!
Jobi 37:4
Prapa tij një vrumbullon; ai gjëmon me rin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet ri i tij.
Jobi 37:5
Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me rin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t`i kuptojmë.
Jobi 37:12
Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në ba të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.
Jobi 38:34
A mund ta çosh rin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Jobi 38:36
Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Jobi 39:14
Ai në fakt i braktis vet e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
Jobi 39:25
Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, rin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
Jobi 40:9
A ke ti një krah si ai i Perëndisë dhe a mund të të gjëmojë ri sa ri i tij?
Jobi 40:11
Jepu rrugë tërbimeve të zemërimit tënd; shiko tërë mendjemëdhenjtë dhe uli,
Jobi 40:24
Kush, pra, mund ta rë nga sytë apo t`i shpojë flegrat e hundës me gremça?
Jobi 41:5
A do të losh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?
Jobi 41:9
Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të tmerri.
Jobi 41:24
Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.
Jobi 41:26
Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtin.
Jobi 42:7
Mbas këtyre fjalëve që Zoti i drejtoi Jobit, Zoti i tha Elifazit nga Temani: "Zemërimi im u ndez kundër teje dhe kundër dy miqve të tu, sepse nuk keni folur drejt për mua, ashtu si ka bërë shërbëtori im Job.
Jobi 42:11
Tërë vëllerit e tij, tërë motrat e tij dhe tërë të njohurit e tij të mëparshëm erdhën ta takonin; hëngrën bashkë me të në shtëpinë e tij; i dhanë zemër dhe e ngushëlluan për të gjitha fatkeqësitë që Zoti kishte dërguar mbi të; pastaj secili prej tyre i dha një monedhë argjendi dhe një una ari.
Jobi 42:15
Në tërë vendin nuk kishte gra aq të bukura sa bijat e Jobit; dhe i ati u la atyre një trashëgimi midis vëllerve të tyre.
Jobi 42:16
Mbas kësaj Jobi jetoi njëqind e dyzet vjet dhe i pa bijtë e tij dhe bijtë e bijve të tij për katër breza.
Psalmet 2:5
Atëherë do t`u flasë në zemërimin e tij dhe do t`i trembë në indinjatën e tij të madhe,
Psalmet 2:12
Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.
Psalmet 3:4
Me rin tim i thirra Zotit dhe ai m`u përgjigj nga mali i tij i shenjtë. (Sela)
Psalmet 3:6
Unë do të kem frikë nga miri njerëzish që kanë fushuar rreth e qark kundër meje.
Psalmet 4:4
Zemërohuni dhe mos mëkatoni; në shtratin tuaj mendohuni shumë në zemër tuaj dhe qëndroni në heshtje. (Sela)
Psalmet 4:7
Ti më ke shtënë në zemër më tepër gëzim nga sa ndjejnë ata, kur kanë grurë dhe musht me shumicë.
Psalmet 5:2
Dëgjo rin e britmës sime, o mbreti im dhe Perëndia im, sepse ty të drejtoj lutjen time.
Psalmet 5:3
O Zot, ti në mëngjes dëgjon rin tim; në mëngjes do ta lartoj drejt teje lutjen time dhe do të pres,
Psalmet 5:4
sepse ti nuk je një Perëndi që kënaqet në pabesinë; te ti nuk mund të rë vend e keqja.
Psalmet 5:9
sepse në gojën e tyre nuk ka asnjë drejtësi; zemra e tyre nuk mendon gjë tjetër veç shkatërrimit; gryka e tyre është një varr i hapur; me gjuhën e tyre bëjnë lajka.
Psalmet 5:11
Por le të gëzohen tërë ata që kanë strehë te ti, le të nxjerrin klithma gëzimi përjetë, sepse ti i mbron; le të ngallohen ata që duan emrin tënd,
Psalmet 6:1
O Zot, mos më ndreq në zemërimin tënd dhe mos më dëno në zjarrin e indinjatës sate.
Psalmet 6:8
Largohuni nga unë, ju të gjithë shkaktarë të padrejtësisë, sepse Zoti ka dëgjuar rin e vajit tim.
Psalmet 7:6
Çohu, o Zot, në zemërimin tënd; çohu kundër tërbimit të armiqve të mi dhe në favorin tim; ti ke vendosur gjykimin.
Psalmet 7:9
Jepi fund ligësisë së njerëzve të këqij, por vendos njeriun e drejtë, sepse ti je Perëndia i drejtë, që provon zemrat dhe mendjet.
Psalmet 7:10
Mburoja ime është te Perëndia, që shpëton ata që janë të drejtë nga zemra.
Psalmet 7:11
Perëndia është një gjykatës i drejtë dhe një Perëndi që zemërohet çdo ditë me keqbërësit.
Psalmet 9:1
Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
Psalmet 10:6
Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe".
Psalmet 10:11
Ai thotë në zemër të tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë".
Psalmet 10:13
Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t`i kërkosh llogari".
Psalmet 10:17
O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,
Psalmet 11:2
Sepse ja, të pabesët nderin harkun e tyre, rregullojnë shigjetat mbi kordhëz, për t`i gjuajtur në errësirë kundër atyre që kanë të drejtë nga zemra.
Psalmet 12:2
Secili gënjen të afërmin e tij dhe flet me bu lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.
Psalmet 12:3
Zoti i preftë të gjitha but lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,
Psalmet 12:4
të atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të sundojmë; but tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?".
Psalmet 12:5
"Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem", thotë Zoti, "dhe do t`i shpëtoj nga ata që u në pusi".
Psalmet 13:2
Deri kur do të marr vendime në shpirtin tim dhe do të kem pikëllim në zemrën time tërë ditën? Deri kur do të ngrihet armiku im mbi mua?
Psalmet 13:3
Shiko me vëmendje dhe përgjigjmu, o Zot, Perëndia im, ndriço sytë e mi, që të mos më rë gjumi në gjumin e vdekjes,
Psalmet 13:5
Por unë kam besim në mirësinë tënde dhe zemra ime do të ngallojë në çlirimin tënd;
Psalmet 14:1
I pamendi ka thënë në zemër të tij: "Nuk ka Perëndi". Janë të korruptuar, bëjnë gjëra të neveritshme; nuk ka asnjë që të bëjë të mirën.
Psalmet 14:5
Atje do t`i rë një frikë e madhe, sepse Perëndia është me njerëzit e drejtë.
Psalmet 14:7
Oh! Le të vijë, pra, nga Sioni shpëtimi i Izraelit! Kur Zoti do ta kthejë popullin e tij nga robëria, Jakobi do të ngallojë, Izraeli do të gëzohet.
Psalmet 15:2
Ai që ecën me ndershmëri dhe bën atë që është e drejtë dhe thotë të vërtetën që ka në zemër,
Psalmet 16:4
Dhembjet e atyre që turren pas perëndive të tjera do të shumëzohen; unë nuk do t`i derdh libacionet e tyre të gjakut dhe nuk do të shqiptoj me but e mia emrat e tyre.
Psalmet 16:7
Unë do të bekoj Zotin që më këshillon; zemra ime më mëson edhe natën.
Psalmet 16:9
Prandaj zemra ime gëzohet dhe shpirti im ngallon për lavdinë e trashëgimisë sime; edhe mishi im do të qëndrojë tërë besim dhe në siguri,
Psalmet 17:1
O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga bu mashtruese.
Psalmet 17:3
Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.
Psalmet 17:4
Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.
Psalmet 17:10
Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.
Psalmet 18:6
Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi rin tim nga tempulli i tij dhe ri im arriti para tij, në veshët e tij.
Psalmet 18:7
Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
Psalmet 18:13
Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet ri i tij me breshër dhe me thëngjij.
Psalmet 19:3
Nuk kanë gojë, as fjalë; ri i tyre nuk dëgjohet;
Psalmet 19:5
dhe ai është si një dhëndër që del nga dhoma e tij e martesës; ngallon si një trim që përshkon rrugën e tij.
Psalmet 19:8
Porositë e Zotit janë të drejta dhe e gëzojnë zemrën; urdhërimet e Zotit janë te pastra dhe ndriçojnë sytë.
Psalmet 19:14
U miratofshin para teje fjalët e gojës sime dhe përsiatjet e zemrës sime, o Zot, kështjella ime dhe shpëtimtari im.
Psalmet 20:4
Të dhëntë atë që zemra jote dëshëron dhe plotësoftë të gjitha planet e tua.
Psalmet 21:1
O Zot, mbreti do të gëzohet me forcën tënde dhe do të ngallojë për shpëtimin tënd!
Psalmet 21:2
Ti ia plotësove dëshirën e zemrës së tij dhe nuk hodhe poshtë kërkesën e buve të tij. (Sela)
Psalmet 21:9
Ti do t`i bësh si një furrë të zjarrtë kur do të dukesh i zemëruar; në zemërimin e tij Zoti do t`i hedhë në humnerë dhe zjarri do t`i përpijë.
Psalmet 22:7
Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin bun dhe tundin kokën,
Psalmet 22:14
Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
Psalmet 22:22
Unë do t`u njoftoj emrin tënd vëllerve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
Psalmet 22:26
Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
Psalmet 23:4
Edhe sikur të ecja në luginën e hijes së vdekjes, nuk do të kisha frikë nga asnjë e keqe, sepse ti je me mua; shkopi yt dhe thupra jote janë ato që më japin zemër.
Psalmet 23:5
Ti shtron para meje tryen në prani të armiqve të mi; ti vajos kokën time me vaj; kupa ime po derdhet.
Psalmet 24:4
Njeriu i pafajshëm nga duart dhe i pastër nga zemra, që nuk e ngre shpirtin për t`u dukur dhe nuk betohet në mënyrë të rreme.
Psalmet 25:9
Ai do të udhëheqë njerëzit zemërbutë në drejtësi dhe do t`u mësojë të përulurve rrugën e tij.
Psalmet 25:17
Ankthet e zemrës sime janë shtuar; më çliro nga fatkeqësitë e mia.
Psalmet 26:2
Më heto, o Zot, dhe më vër në provë; pastro me zjarr trurin dhe zemrën time.
Psalmet 26:7
për të shpallur me të lartë lavdinë tënde dhe për të treguar tërë mrekullitë e tua.
Psalmet 27:3
Edhe sikur një ushtri të dilte kundër meje, zemra ime nuk do të kishte frikë; edhe sikur një luftë të pëlciste kundër meje, edhe atëherë do të kisha besim.
Psalmet 27:7
O Zot, dëgjo rin tim, kur të këlthas ty; ki mëshirë për mua dhe përgjigjmu.
Psalmet 27:8
Zemra ime më thotë nga ana jote: "Kërkoni fytyrën time". Unë kërkoj fytyrën tënde, o Zot.
Psalmet 27:9
Mos ma fshih fytyrën tënde, mos e hidh poshtë me zemërim shërbëtorin tënd; ti ke qenë ndihma ime; mos më lër dhe mos më braktis, o Përendi e shpëtimit tim.
Psalmet 27:14
Ki besim të madh te Zoti; ji i fortë, ki zemër; ki besim të madh te Zoti.
Psalmet 28:2
Dëgjo rin e lutjeve të mia kur të këlthas ty për ndihmë, kur ngre duart në drejtim të vendit tënd shumë të shenjtë.
Psalmet 28:3
Mos më tërhiq bashkë me të pabesët dhe ata që kryejnë paudhësi, të cilët flasin për paqe me të afërmit e tyre, por kanë shpirtligësi në zemër.
Psalmet 28:6
I bekuar qoftë Zoti, sepse ka dëgjuar rin e lutjeve të mia.
Psalmet 28:7
Zoti është forca ime dhe mburoja ime; zemra ime ka pasur besim tek ai dhe unë u ndihmova; prandaj zemra ime ngallen dhe unë do ta kremtoj këtë me këngën time.
Psalmet 29:3
Zëri i Zotit është mbi ujërat; Perëndia i lavdisë gjëmon; Zoti është mbi ujërat e mëdha.
Psalmet 29:4
Zëri i Zotit është i fuqishëm, ri i Zotit është i madhërishëm.
Psalmet 29:5
Zëri i Zotit thyen kedrat; po, Zoti thyen kedrat e Libanit;
Psalmet 29:7
Zëri i Zotit çan flakët e zjarrit.
Psalmet 29:8
Zëri i Zotit e bën shkretëtirën të dridhet; Zoti bën që të dridhet shkretëtira e Kadeshit.
Psalmet 29:9
Zëri i Zotit bën që të lindin sutat dhe i lë pyjet pa gjethe; dhe në tempullin e tij çdo gjë thotë: "Lavdi!".
Psalmet 30:5
sepse zemërimi im mban vetëm një çast, por mirësia e tij mban një jetë të tërë. Të qarat mund të vazhdojnë një natë, por në mëngjes shpërthen një britmë gëzimi.
Psalmet 31:7
Unë do të ngalloj dhe do të kënaqem me mirësinë tënde, sepse ti ke parë pikëllimin tim dhe i ke kuptuar ankthet e shpirtit tim,
Psalmet 31:12
Zemra e tyre më ka harruar si të isha një njeri i vdekur; i përngjaj një vazoje të thyer.
Psalmet 31:18
Mbeçin pa fjalë but gënjeshtare, që flasin pa turp kundër të drejtit, me mëndjemadhësi dhe përçmim.
Psalmet 31:19
Sa e madhe është mirësia jote që ti u rezervon atyre që kanë frikë nga ti, dhe që ti përdor në prani të bijve të njerëzve ndaj atyre që gjejnë strehë te ti!
Psalmet 31:22
Kurse unë, në hutimin tim, thoja: "Më kanë larguar nga prania jote"; por ti dëgjove rin e lutjeve të mia kur të klitha ty.
Psalmet 31:24
Qofshi të fortë, mbarë ju që shpresoni tek Zoti, dhe ai do ta bëjë të patundur zemrën tuaj.
Psalmet 32:11
Gëzohuni tek Zoti dhe ngalloni, o njerëz të drejtë; lëshoni britma gëzimi, ju të gjithë, o njerëz me zemër të drejtë.
Psalmet 33:1
Ngalloni, o njerëz të drejtë, tek Zoti; lëvdimi u shkon për shtat njerëzve të drejtë.
Psalmet 33:7
Ai mblodhi ujërat në një tog dhe vendosi thellësitë e tyre të mëdha si rezervuare.
Psalmet 33:11
Plani i Zotit mbetet përjetë dhe qëllimet e zemrës së tij për çdo brez.
Psalmet 33:15
Ai e ka formuar zemrën e të gjithëve, që kupton tërë veprat e tyre.
Psalmet 33:21
Po, zemra jonë do të gëzohet tek ai, sepse kemi besim, në emrin e tij të shenjtë.
Psalmet 34:7
Engjëlli i Zotit vend rreth atyre që kanë frikë prej tij dhe i çliron.
Psalmet 34:13
Mbaje gjuhën tënde larg së keqes dhe but e tua të mos thonë gënjeshtra.
Psalmet 34:18
Zoti qëndron afër atyre që e kanë zemrën të thyer dhe shpëton ata që e kanë frymën të dërmuar.
Psalmet 35:3
Nxirre shtin dhe ru rrugën atyre që më përndjekin; thuaji shpirtit tim: "Unë jam shpëtimi yt".
Psalmet 35:8
Një shkatërrim i papritur u rëntë mbi krye, i ntë rrjeta që kanë fshehur dhe rënçin në gropën që kanë përgatitur për shkatërimin tim.
Psalmet 35:9
Atëherë shpirti im do të ngallejë tek Zoti dhe do të gëzohet për shpëtimin e tij.
Psalmet 35:16
Bashkë me disa palaço zemërkatranë kërcëllijnë dhëmbët kundër meje.
Psalmet 35:25
dhe të mos thonë në zemër të tyre: "Ah, pikërisht ashtu siç e donim"; dhe të mos thonë: "E gëlltitëm".
Psalmet 35:27
Këndofshin dhe gëzofshin ata që kanë në zemër çështjen time të drejtë dhe thënçin vazhdimisht: "Lëvduar qoftë Zoti, që e do paqen e shërbëtorit të tij".
Psalmet 36:1
Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: "Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.
Psalmet 36:10
Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.
Psalmet 37:4
Gjej kënaqësinë tënde në Zotin dhe ai do të plotësojë dëshirat e zemrës sate.
Psalmet 37:8
Hiq dorë nga zemërimi dhe lëre përbuzjen; mos u dëshpëro; kjo do të të çonte edhe ty të bëje të keqen.
Psalmet 37:11
Por zemërbutët do të zotërojnë tokën dhe do të gëzojnë një paqe të madhe.
Psalmet 37:15
Shpata e tyre do të hyjë në zemrën e tyre dhe harqet e tyre do të thyhen.
Psalmet 37:31
Ligji i Perëndisë të tij është në zemrën e tij; hapat e tij nuk do të lëkunden.
Psalmet 38:1
O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd.
Psalmet 38:3
Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim.
Psalmet 38:8
Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime.
Psalmet 38:10
Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur.
Psalmet 39:3
Zemra më digjte përbrenda; ndërsa mendohesha, një zjarr u ndez; atëherë fola me gjuhën time:
Psalmet 40:8
Perëndia im, unë gëzohem kur zbatoj vullnetin tënd dhe ligji yt është në zemrën time".
Psalmet 40:9
E shpalla drejtësinë tënde në kuvendin e madh; ja, unë nuk i mbaj but të mbyllura, o Zot, ti e di këtë.
Psalmet 40:10
Nuk e kam fshehur drejtësinë tënde në zemrën time; kam shpallur besnikërinë tënde dhe shpëtimin tënd; nuk e kam fshehur mirësinë tënde as të vërtetën tënde para kuvendit të madh.
Psalmet 40:11
Mos më moho, o Zot, mëshirën zemërbutë; mirësia jote dhe e vërteta jote më mbrofshin gjithnjë.
Psalmet 40:12
Sepse të këqija të panumërta më rrethojnë; paudhësitë e mia më kanë në dhe nuk mund të shikoj; janë më të shumta se flokët e kokës sime, dhe zemra po më ligështohet.
Psalmet 40:16
U gëzofshin dhe ngallofshin te ti të gjithë ata që të kërkojnë, ata që duan shpëtimin tënd thënçin: "Lëvduar qoftë Zoti".
Psalmet 41:6
Në rast se dikush prej tyre vjen të më shikojë, gënjen, ndërsa zemra e tij mbledh paudhësi; pastaj del jashtë dhe e përhap rreth e rrotull.
Psalmet 41:8
duke thënë: "Një e keqe e tmerrshme e ka në dhe ai nuk do të ngrihet kurrë më nga vendi ku dergjet".
Psalmet 44:18
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
Psalmet 44:21
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
Psalmet 45:1
Më burojnë nga zemra fjalë shumë të ëmbla; unë i këndoj mbretit poemën time. Gjuha ime do të jetë si pena e një shkruesi të shpejtë.
Psalmet 45:2
Ti je shumë i bukur ndër të gjithë bijtë e njerëzve; but e tua janë plot nur, prandaj Perëndia të ka bekuar në përjetësi.
Psalmet 45:5
Shigjetat e tua janë të mprehta; popujt do të bien poshtë teje; ato do të hyjnë në zemërën e armiqve të mbretit.
Psalmet 45:16
Bijtë e tu do të në vendin e etërve të tu; ti do t`i bësh princa për tërë tokën.
Psalmet 46:6
Kombet do të ziejnë, mbretëritë do të tronditen; ai dërgoi jashtë rin e tij, toka u shkri.
Psalmet 48:11
Le të gëzohet mali Sion, le të ngallojnë vajzat e Judës për gjykimet e tua.
Psalmet 49:3
Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.
Psalmet 50:16
Por të pabesit Perëndia i thotë: "Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi but e tua besëlidhjen time,
Psalmet 51:6
Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.
Psalmet 51:8
Bëj që të ndjej gëzim dhe ngallim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.
Psalmet 51:10
O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.
Psalmet 51:15
O Zot, hap but e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.
Psalmet 51:17
Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.
Psalmet 53:1
Njeriu i pamend në zemër të vet ka thënë: "Perëndi nuk ka". Janë të korruptuar, bëjnë gjëra të neveritshme; s`ka njeri që të bëjë të mirën.
Psalmet 53:5
Sepse i ka në një frikë e madhe, aty kur nuk kishte arsye për frikë, sepse Perëndia i ka shpërndarë eshtrat e atyre që ngrihen kundër teje. Ti e mbulove me turp, sepse Perëndia i ka hedhur poshtë.
Psalmet 53:6
Kush do të dërgojë nga Sioni shpëtimin e Izraelit? Kur Perëndia do të rivendosë fatin e popullit të tij në robëri, Jakobi do të ngallojë, Izraeli do të gëzohet.
Psalmet 54:6
Me gjithë zemër do të ofroj flijime; do të kremtoj emrin tënd, o Zot, sepse është i mirë;
Psalmet 55:3
për rin e armikut, për shtypjen e të pabesit; sepse më bien mbi kurriz disa fatkeqësi dhe në zemërimin e tyre më ndjekin këmba këmbës.
Psalmet 55:4
Zemra ime është e shqetësuar në trupin tim dhe tmerre që shkaktojnë vdekjen kanë rënë mbi mua.
Psalmet 55:15
I ntë befas vdekja, u ulshin të gjallë në Sheol, sepse në banesat e tyre dhe në mes tyre nuk ka veçse ligësi.
Psalmet 55:17
Në mbrëmje, në mëngjes dhe në mesditë do të ankohem dhe do të rënkoj, dhe ai do të dëgjojë rin tim.
Psalmet 55:21
Goja e tij ishte më e ëmbël se gjalpi, por në zemër ai kishte luftën; fjalët e tij ishin më të buta se vaji, por ishin shpata të zhveshura.
Psalmet 56:7
Ata mendojnë të shpëtojnë me anë të ligësisë; në zemërimin tënd, o Perëndi, hidhi për tokë popujt.
Psalmet 57:7
Zemra ime është e prirur mirë, o Perëndi, zemra ime është e prirur mirë; unë do të këndoj dhe do të lëvdoj.
Psalmet 58:2
Në zemrën tuaj ju bluani përkundrazi të keqen; duart tuaja përhapin dhunën mbi tokë.
Psalmet 58:4
Helmi i tyre i ngjan helmit të gjarprit; janë si gjarpri helmues i shurdhër që i veshët e vet,
Psalmet 58:5
për të mos dëgjuar rin e magjistarëve apo të atij që është i aftë të bëjë magji.
Psalmet 59:7
Ja, ata nxjerrin fyerje nga goja e tyre; kanë shpata mbi but e tyre dhe thonë: "Kush na dëgjon?".
Psalmet 59:12
Për mëkatin e gojës së tyre dhe për fjalët e buve të tyre i ntë laku i kryelartësisë së tyre, për shkak të mallkimeve dhe të gënjeshtrave që thonë.
Psalmet 59:13
Asgjesoji në zemërimin tënd, asgjesoji dhe mos qofshin më; dhe le të dinë që Perëndia mbretëron te Jakobi dhe deri në kufijtë e tokës. (Sela)
Psalmet 59:16
Por unë do të kremtoj fuqinë tënde dhe në mëngjes do të lëvdoj me të lartë mirësinë tënde, sepse ti ke qenë për mua një kështjellë dhe një strehë ditën e fatkeqësisë.
Psalmet 60:1
O Perëndi, ti na ke prapsur, na ke shpërndarë, je zemëruar; tani na rivendos.
Psalmet 61:2
Nga skaji i tokës unë të bërtas ty, ndërsa zemra ime po shkrihet; më ço në shkëmbin që është më i lartë se unë,
Psalmet 62:4
Ata mendojnë vetëm ta rrëzojnë nga lartësia e tij, gjejnë kënaqësi në gënjeshtër, bekojnë me gojën e tyre, por në zemrat e tyre mallkojnë. (Sela)
Psalmet 62:8
Ki besim tek ai vazhdimisht, o popull, hap zemrën tënde para tij; Perëndia është streha jonë. (Sela)
Psalmet 62:10
Mos kini besim te zhvatja dhe mos ushqeni shpresa të kota te grabitja; mos shkoni mbas kotësisë; në rast se pasuritë janë të bollshme, mos u kushtoni zemrën.
Psalmet 63:3
Me qenë se mirësia jote vlen më tepër se jeta, but e mia do të të lëvdojnë.
Psalmet 63:5
Shpirti im do të ngopet si të kishte ngrënë palcë dhe dhjamë, dhe goja ime do të të lëvdojë me bu të gëzuara.
Psalmet 64:1
Dëgjo rin tim, o Perëndi, në vajtimin që të drejtoj ty; ruaje jetën time nga tmerri i armikut.
Psalmet 64:5
I japin zemër njeri tjetrit në veprime të liga; flasin si të na vënë kurthe dhe thonë: "Kush ka për t`i parë?".
Psalmet 64:6
Kurdisin gjëra të këqija dhe thonë: "Kemi përgatitur një plan të përsosur". Mendimet e fshehura dhe zemra e njeriut janë të panjohëshme.
Psalmet 64:10
I drejti do të gëzohet tek Zoti dhe do të kërkojë strehë tek ai, dhe të gjihë të drejtët nga zemra do të përlëvdohen.
Psalmet 66:8
Ju o popuj, bekoni Perëndinë tonë; dhe shpallni me të lartë lëvdimin e tij.
Psalmet 66:11
Na ke bërë të biem në rrjetë, ke vënë një barrë të rëndë mbi kurrizet tona.
Psalmet 66:14
që but e mia kanë formuluar dhe që goja ime ka shqiptuar kur kaloja fatkeqësi.
Psalmet 66:18
Po të kisha ruajtur të keqen në zemrën time, Zoti nuk do të më kishte dëgjuar.
Psalmet 66:19
Por Perëndia më dëgjoi dhe i kushtoi kujdes rit të lutjes sime.
Psalmet 67:4
Kombet do të gëzohen dhe do të ngallojnë, sepse ti do t`i gjykosh drejt popujt dhe do t`i udhëheqësh kombet mbi tokë. (Sela)
Psalmet 68:3
Por të drejtët do të gëzohen, do të ngallohen përpara Perëndisë dhe do të galdojnë me këngë gëzimi.
Psalmet 68:4
Këndojini Perëndisë, këndojini lavde emrit të tij; pregatitini rrugën atij që kalon me kalë në shkretëtirë; emri i tij është Zoti; ngalloni para tij.
Psalmet 68:33
atij që shkon me kalë mbi qiejtë e qiejve të përjetshme, ai nxjerr rin e tij, një të fuqishëm.
Psalmet 69:8
Unë jam i bërë një i huaj për vëllerit e mi dhe për bijtë e nënes sime.
Psalmet 69:9
Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.
Psalmet 69:20
Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.
Psalmet 69:24
Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i ntë zjarri i indinjatës sate.
Psalmet 69:32
Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.
Psalmet 70:4
U gëzofshin dhe ngallofshin te ti të gjithë ata që të kërkojnë, dhe ata që duan shpëtimin tënd thënçin vazhdimisht: "U përlëvdoftë Perëndia!".
Psalmet 71:23
But e mia do të ngallojnë kur do të këndoj lavdet e tua bashkë me shpirtin tim, që ti ke shpenguar.
Psalmet 73:1
Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
Psalmet 73:7
Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Psalmet 73:13
Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
Psalmet 73:20
Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbush pamjen e tyre të kotë.
Psalmet 73:21
Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
Psalmet 73:26
Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
Psalmet 74:1
O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
Psalmet 74:8
Kanë thënë në zemër të tyre: "T`i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
Psalmet 74:22
Çohu o Perëndi, mbro kaun tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Psalmet 76:5
Trimat i kanë zhveshur, i ka në gjumi, dhe asnjë prej atyre trimave nuk ka mundur të përdorë duart e tij.
Psalmet 76:7
Nga ti, pikërisht nga ti, duhet të kenë frikë; dhe kush mund të rezistojë para teje kur zemërohesh?
Psalmet 76:10
Edhe zemërimi i njerëzve do të shndrrohet në lavdi për ty, dhe ti do të rrethohesh me vetë mbeturinat e zemërimi të tyre.
Psalmet 77:1
Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; ri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.
Psalmet 77:6
Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.
Psalmet 77:9
Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)
Psalmet 77:15
Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)
Psalmet 78:8
dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
Psalmet 78:18
dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Psalmet 78:21
Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Psalmet 78:31
kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Psalmet 78:34
Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Psalmet 78:37
Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Psalmet 78:38
Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Psalmet 78:45
Kishte dërguar kundër tyre miri mizash që t`i hanin dhe bretkosa që t`i shkatërronin.
Psalmet 78:49
Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Psalmet 78:50
I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Psalmet 78:58
provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Psalmet 78:59
Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Psalmet 78:62
Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Psalmet 78:67
Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Psalmet 78:72
Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Psalmet 79:5
Deri kur, o Zot? A do të jesh i zemëruar përjetë? A do të flakërojë smira jote si një zjarr?
Psalmet 79:6
Lësho zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin dhe mbi mbretëritë që nuk përmendin emrin tënd,
Psalmet 79:12
Dhe ktheju fqinjëve tonë shtatëfish të zen që të kanë bërë o Zot.
Psalmet 80:1
Dëgjo, o bari i Izraelit, që udhëheq Jozefin si një kope; ti që rrin mbi Kerubinët, shkëlqe në lavdinë tënde.
Psalmet 80:4
O Zot, Perëndi i ushtrive, deri kur do të jesh i zemëruar kundër lutjes së popullit tënd?
Psalmet 81:2
Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.
Psalmet 81:5
Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;
Psalmet 81:11
Por populli im nuk e ka dëgjuar rin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.
Psalmet 81:12
Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.
Psalmet 83:11
Bëj që krerët e tyre të jenë si Orebi dhe Zeebi, dhe tërë princat e tyre si Zebahu dhe Tsalmuna,
Psalmet 84:2
Shpirti im dëshiron me zjarr dhe shkrihet për oborret e Zotit; zemra ime dhe mishi im i dërgojnë britma gëzimi Perëndisë të gjallë.
Psalmet 84:5
Lum ata që e vënë forcën e tyre te ti dhe kanë në zemër rrugët e tua!
Psalmet 85:3
Ti ke larguar gjithë indinjatën tënde dhe ke lënë mënjanë zemërimin tënd të zjarrtë.
Psalmet 85:5
A do të mbetesh i zemëruar me ne përjetë? A do ta vazhdosh zemërimin tënd brez pas brezi?
Psalmet 86:11
Mësomë rrugën tënde, o Zot, dhe unë do të ec në të vërtetën tënde; bashkoje zemrën time me frikën e emrit tënd.
Psalmet 86:12
Unë do të të lëvdoj, o Zot, Perëndia im, me gjithë zemër, dhe do ta përlëvdoj emrin tënd përjetë.
Psalmet 86:15
Por ti, o Zot, je një Perëndi i mëshirshëm dhe i dhembshur që zemërohet ngadalë dhe që ka shumë mirësi dhe të vërtetë.
Psalmet 88:7
Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Psalmet 88:16
Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Psalmet 89:14
Drejtësia dhe e drejta përbëjnë ban e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.
Psalmet 89:16
do të ngallojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.
Psalmet 89:38
Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.
Psalmet 89:46
Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?
Psalmet 89:50
Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,
Psalmet 90:7
Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.
Psalmet 90:9
Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.
Psalmet 90:11
Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?
Psalmet 90:12
Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.
Psalmet 90:14
Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngallojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.
Psalmet 92:4
Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngallohem për veprat e duarve të tua.
Psalmet 93:3
Lumenjtë kanë ngritur, o Zot, lumenjtë kanë ngritur rin e tyre; lumenjtë kanë ngritur valët e tyre plot zhurmë;
Psalmet 93:4
por Zoti në vëndet shumë të larta është më i fuqishëm së rat e ujërave të mëdha, më i fuqishëm se baticat e detit.
Psalmet 94:15
Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t`i shkojnë pas.
Psalmet 94:19
Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.
Psalmet 95:7
Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni rin e tij,
Psalmet 95:8
"mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,
Psalmet 95:10
Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.
Psalmet 95:11
Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".
Psalmet 96:12
Le të ngallohet fusha dhe gjithçka gjindet në të. Atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit,
Psalmet 97:1
Zoti mbretëron; le të gëzohet toka dhe le të ngallohen ishujt e mëdhenj.
Psalmet 97:11
Drita ka dalë për të drejtin dhe gëzimi për ata që janë të drejtë nga zemra.
Psalmet 97:12
Ngallohuni tek Zoti, o njerëz të drejtë, dhe lëvdoni emrin e tij të shenjtë.
Psalmet 98:4
Dërgojini britma gëzimi Zotit, o banorë të të gjithë tokës, shpërtheni në këngë gëzimi, ngalloni dhe këndoni lavde.
Psalmet 98:5
Këndojini lavde Zotit me qeste, me qesten dhe me rin e këngës.
Psalmet 98:6
Dërgoni britma gëzimi me boritë dhe me rin e bririt përpara Zotit, Mbretit.
Psalmet 98:8
Lumenjtë le të rrahin duart dhe malet le të ngallohen tok nga gëzimi përpara Zotit,
Psalmet 101:2
Do të kujdesem të bëj një jetë të ndershme. Kur do të vish tek unë? Do të ec me zemër të pastër brenda shtëpisë sime.
Psalmet 101:4
Zemra e çoroditur do të largohet nga unë; nuk dua t`ia di për të keqen.
Psalmet 101:5
Do të shfaros atë që shpif tinëz kundër të afërmit; nuk do të duroj njeriun hundëpërpjetë dhe zemërkrenar.
Psalmet 102:4
Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
Psalmet 102:10
Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
Psalmet 102:17
Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbu lutjen e tyre.
Psalmet 103:8
Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.
Psalmet 103:9
Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.
Psalmet 103:10
Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në ba të fajeve tona.
Psalmet 103:20
Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur rit të fjalës së tij.
Psalmet 104:7
Në qortimin tënd ato ikën, në rin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.
Psalmet 104:15
dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.
Psalmet 104:34
Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngallohem tek Zoti.
Psalmet 105:3
Mburruni me emrin e tij të shenjtë; le të kënaqet zemra e tërë atyre që kërkojnë Zotin.
Psalmet 105:17
Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.
Psalmet 105:25
Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.
Psalmet 106:14
U nden nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
Psalmet 106:23
Prandaj ai foli t`i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t`i shkatërronte.
Psalmet 106:25
por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan rin e Zotit.
Psalmet 106:29
E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
Psalmet 106:33
sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me but e tij.
Psalmet 106:40
Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
Psalmet 107:12
prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.
Psalmet 108:1
Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.
Psalmet 109:8
Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër ntë vendin e tij.
Psalmet 109:16
Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t`u shkaktonte vdekjen.
Psalmet 109:22
sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
Psalmet 110:5
Zoti është në të djathtën tënde. Ai ka për të zhdukur disa mbretër ditën e zemërimit të tij.
Psalmet 111:1
Aleluja. Unë do të kremtoj Zotin me gjithë zemër në këshillën e të drejtëve dhe në kuvend.
Psalmet 112:6
sepse nuk do të lëvizet kurrë; i drejti do të kujtohet gjithnjë.
Psalmet 112:7
Ai nuk do t`u trëmbet lajmeve të këqia; zemra e tij është e fortë, me besim tek Zoti.
Psalmet 112:8
Zemra e tij është e sigurt; ai nuk do të ketë fare frikë, deri sa të mos shikojë triumfues mbi armiqtë e tij.
Psalmet 112:10
I pabesi do ta shohë dhe do të zemërohet, do të kërcëllijë dhëmbët dhe do të konsumohet; dëshira e të pabesëve nuk do të realizohet kurrë.
Psalmet 115:7
kanë duar por nuk prekin, kanë këmbë por nuk ecin; me grykën e tyre nuk nxjerrin asnjë .
Psalmet 116:1
Unë e dua Zotin, sepse ai dëgjoi rin tim dhe lutjet e mia.
Psalmet 118:24
Kjo është dita që Zoti ka bërë; le të gëzohemi dhe të ngallojmë në të.
Psalmet 119:2
Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Psalmet 119:7
Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Psalmet 119:10
Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Psalmet 119:11
E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
Psalmet 119:13
Me but e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Psalmet 119:32
Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
Psalmet 119:34
Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Psalmet 119:36
Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Psalmet 119:58
Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Psalmet 119:69
Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
Psalmet 119:70
Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Psalmet 119:80
Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Psalmet 119:95
Të pabesët më në pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
Psalmet 119:111
Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Psalmet 119:112
Jam zotuar me gjithë zemër për t`i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Psalmet 119:139
Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Psalmet 119:145
Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Psalmet 119:149
Dëgjo rin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Psalmet 119:161
Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Psalmet 119:171
But e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
Psalmet 120:2
O Zot, më çliro nga but gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.
Psalmet 122:8
Për hir të vëllerve të mi dhe të miqve të mi tani do të them: "Paqja qoftë te ti".
Psalmet 124:3
ata do të na kishin përpirë të gjallë, aq shumë shpërtheu mërimi i tyre kundër nesh;
Psalmet 125:1
Ata që kanë besim tek Zoti janë si mali i Sionit, që nuk mund të lëvizet, por qëndron përjetë.
Psalmet 125:4
O Zot, bëju të mirë njerëzve të mirë dhe atyre që kanë zemër të ndershme.
Psalmet 128:3
Gruaja jote do të jetë si një hardhi prodhimtare në intimitetin e shtëpisë sate, bijtë e tu si drurë ulliri rreth tryes sate!
Psalmet 130:2
O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje rin e lutjeve të mia.
Psalmet 131:1
O Zot, zemra ime nuk është mendjemadhe dhe sytë e mi nuk janë krenarë, dhe unë nuk merrem me gjëra tepër të mëdha dhe tepër të larta për mua.
Psalmet 132:16
do t`i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngallojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.
Psalmet 133:1
Ja, sa e mirë dhe e kënaqshme është që vëllerit të banojnë bashkë në unitet!
Psalmet 137:6
m`u lidhtë gjuha me qielln, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.
Psalmet 138:1
Unë do të të kremtoj me gjithë zemër, përpara perëndive do të këndoj lavdet e tua.
Psalmet 138:7
Edhe sikur unë të eci në mes të fatkeqësisë, ti do të më ruash të gjallë; ti do të zgjatësh dorën kundër zemërimit të armiqve të mi, dhe dora jote e djathtë do të më shpëtojë.
Psalmet 139:23
Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.
Psalmet 140:2
që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.
Psalmet 140:3
Mprehin gjuhën e tyre si gjarpëri dhe kanë helm gjarpëri nën but e tyre. (Sela)
Psalmet 140:5
Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë bu shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)
Psalmet 140:9
Bëj që koka e atyre që më rrethojnë të mbulohet nga çoroditja e vetë buve të tyre.
Psalmet 141:1
O Zot, unë të këlthas ty; nxito të më përgjigjesh. Vëri veshin rit tim, kur të këlthas ty.
Psalmet 141:4
Mos lejo që zemra ime të priret nga asgjë e keqe dhe kështu të kryejë veprime të këqija bashkë me ata që bëjnë paudhësi; dhe bëj që unë të mos ha ushqimet e tyre të shijshme.
Psalmet 142:1
Unë i këlthas me rin tim Zotit; me rin tim i lutem Zotit.
Psalmet 143:4
Prandaj fryma ime dobësohet brenda meje, dhe zemra ime e ka humbur krejt brenda trupit tim.
Psalmet 145:8
Zoti është i dhemshur dhe mëshirplot, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.
Psalmet 147:3
Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
Psalmet 149:2
Le të ngallohet Izraeli tek ai që e ka bërë, le të ngallohen bijtë e Sionit te Mbreti i tyre.
Psalmet 149:5
Le të ngallohen shenjtorët në lavdi, le të këndojnë nga gëzimi mbi shtretërit e tyre.
Psalmet 149:9
për të zbatuar mbi ta gjykimin e shkruar. Ky është nderi që u rezervohet mbarë shenjtorëve të tij. Aleluja.
Fjalët e Urta 1:20
Dituria bërtet nëpër rrugë, ri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Fjalët e Urta 2:2
duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;
Fjalët e Urta 2:3
po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre rin për të siguruar mirëkuptim,
Fjalët e Urta 2:7
Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri
Fjalët e Urta 2:10
Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,
Fjalët e Urta 3:1
Biri im, mos harro mësimet e mia dhe zemra jote le të ruajë urdhërimet e mia,
Fjalët e Urta 3:3
Mirësia dhe e vërteta mos të lënçin kurrë; lidhi rreth qafës, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate;
Fjalët e Urta 3:5
Ki besim tek Zoti me gjithë zemër dhe mos u mbështet në gjykimin tënd;
Fjalët e Urta 4:4
ai më mësonte dhe më thoshte: "Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.
Fjalët e Urta 4:21
mos u largofshin kurrë nga sytë e tu, ruaji në qendër të zemrës sate;
Fjalët e Urta 4:23
Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.
Fjalët e Urta 4:24
Hiq dorë nga e folura me hile dhe largo prej teje but e çoroditura.
Fjalët e Urta 5:2
me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe but e tua të fiksojnë diturinë.
Fjalët e Urta 5:3
Sepse but e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Fjalët e Urta 5:12
dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Fjalët e Urta 5:13
Nuk dëgjova rin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
Fjalët e Urta 5:19
Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Fjalët e Urta 6:2
je në në lakun e fjalëve të gojës sate, je në nga fjalët e gojës sate.
Fjalët e Urta 6:5
çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.
Fjalët e Urta 6:14
ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.
Fjalët e Urta 6:18
zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,
Fjalët e Urta 6:19
dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllerve.
Fjalët e Urta 6:21
Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.
Fjalët e Urta 6:25
Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.
Fjalët e Urta 7:3
Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
Fjalët e Urta 7:9
në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e ze dhe e errët.
Fjalët e Urta 7:21
Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buve të saj.
Fjalët e Urta 7:25
Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
Fjalët e Urta 8:1
A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën rin e saj të dëgjohet?
Fjalët e Urta 8:4
"Ju drejtohem juve, o njerëz dhe ri im u drejtohet bijve të njeriut.
Fjalët e Urta 8:5
Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Fjalët e Urta 8:6
Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe but e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Fjalët e Urta 8:7
Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për but e mia.
Fjalët e Urta 9:2
Ka vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryen e saj.
Fjalët e Urta 10:4
Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.
Fjalët e Urta 10:8
Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.
Fjalët e Urta 10:13
Dituria gjendet mbi but e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.
Fjalët e Urta 10:18
Kush e maskon urrejtjen ka bu gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.
Fjalët e Urta 10:19
Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon but e tij është i urtë.
Fjalët e Urta 10:20
Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.
Fjalët e Urta 10:21
But e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.
Fjalët e Urta 10:30
I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.
Fjalët e Urta 10:32
But e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.
Fjalët e Urta 11:4
Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.
Fjalët e Urta 11:8
I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i vendin.
Fjalët e Urta 11:20
Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.
Fjalët e Urta 11:22
Si një una ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.
Fjalët e Urta 11:23
Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.
Fjalët e Urta 11:27
Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t`i bjerë mbi të.
Fjalët e Urta 11:29
Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.
Fjalët e Urta 12:3
Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.
Fjalët e Urta 12:8
Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.
Fjalët e Urta 12:13
Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buve të tij, por i drejti do t`i shpëtojë fatkeqësisë.
Fjalët e Urta 12:20
Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.
Fjalët e Urta 12:22
But gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.
Fjalët e Urta 12:23
Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.
Fjalët e Urta 12:25
Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.
Fjalët e Urta 13:3
Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë but e tij shkon drejt shkatërrimit.
Fjalët e Urta 13:12
Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.
Fjalët e Urta 14:7
Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi but e tij.
Fjalët e Urta 14:10
Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
Fjalët e Urta 14:13
Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
Fjalët e Urta 14:14
Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
Fjalët e Urta 14:16
Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
Fjalët e Urta 14:17
Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
Fjalët e Urta 14:29
Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
Fjalët e Urta 14:30
Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
Fjalët e Urta 14:33
Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
Fjalët e Urta 14:35
Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
Fjalët e Urta 15:1
Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Fjalët e Urta 15:7
But e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Fjalët e Urta 15:11
Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve!
Fjalët e Urta 15:13
Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Fjalët e Urta 15:14
Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Fjalët e Urta 15:15
Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Fjalët e Urta 15:18
Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Fjalët e Urta 15:28
Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Fjalët e Urta 15:30
Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Fjalët e Urta 16:1
Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.
Fjalët e Urta 16:5
Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t`i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.
Fjalët e Urta 16:9
Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.
Fjalët e Urta 16:10
Mbi but e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.
Fjalët e Urta 16:13
But e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.
Fjalët e Urta 16:14
Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.
Fjalët e Urta 16:21
I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buve e shton diturinë.
Fjalët e Urta 16:23
Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buve të tij.
Fjalët e Urta 16:27
Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi but e tij ka si një zjarr të ndezur.
Fjalët e Urta 16:30
Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon but kur shkakton të keqen.
Fjalët e Urta 16:32
Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.
Fjalët e Urta 17:2
Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllerit.
Fjalët e Urta 17:3
Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
Fjalët e Urta 17:4
Njeriu i keq dëgjon but e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
Fjalët e Urta 17:7
Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë bu gënjeshtare,
Fjalët e Urta 17:20
Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
Fjalët e Urta 17:22
Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
Fjalët e Urta 17:28
Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura but e tij, konsiderohet i zgjuar.
Fjalët e Urta 18:1
Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
Fjalët e Urta 18:2
Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
Fjalët e Urta 18:6
But e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
Fjalët e Urta 18:7
Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe but e tij janë një lak për jetën e tij.
Fjalët e Urta 18:12
Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
Fjalët e Urta 18:15
Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
Fjalët e Urta 18:20
Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buve të tij.
Fjalët e Urta 19:1
Është më i mirë një i varfër që ecën në ndershmërinë e tij se sa ndonjë që është i çoroditur nga but dhe që është budalla.
Fjalët e Urta 19:3
Budallallëku i njeriut e bën rrugën e tij të rrëshqitshme dhe zemra e tij pezmatohet kundër Zotit.
Fjalët e Urta 19:7
Të gjithë vëllerit e të varfërit e urrejnë atë, aq më tepër largohen prej tij miqtë e vet. Ai mund t`u shkojë pas me fjalë, por ata nuk gjenden më.
Fjalët e Urta 19:11
Mënçuria e bën njeriun të mos rrëmbehet shpejt nga zemërimi dhe është në lavdinë e tij t`i kapërcejë fyerjet.
Fjalët e Urta 19:12
Zemërimi i mbretit është si ulërima e një luani, por favori i tij është si vesa mbi bar.
Fjalët e Urta 19:21
Ka shumë plane në zemrën e njeriut, por vetëm plani i Zotit do të mbetet i pandryshuar.
Fjalët e Urta 20:2
Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.
Fjalët e Urta 20:5
Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.
Fjalët e Urta 20:9
Kush mund të thotë: "Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im"?
Fjalët e Urta 20:15
Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por but e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.
Fjalët e Urta 20:27
Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.
Fjalët e Urta 21:1
Zemra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.
Fjalët e Urta 21:2
Çdo rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.
Fjalët e Urta 21:4
Sytë krenarë dhe një zemër kryelartë, që janë llamba e të pabesëve, janë mëkat.
Fjalët e Urta 21:14
Një dhuratë që bëhet fshehtas e fashit zemërimin dhe një dhuratë që jepet nën dorë qetëson zemërimin e fortë.
Fjalët e Urta 22:8
Kush mbjell padrejtësi ka për të korrur telashe dhe shufra e zemërimit të tij do të asgjesohet.
Fjalët e Urta 22:10
Përre tallësin dhe grindjet do të ikin bashkë me të; po, grindjet dhe fyerjet do të pushojnë.
Fjalët e Urta 22:11
Kush e do pastërtinë e zemrës dhe ka hir mbi but do ta ketë shok mbretin.
Fjalët e Urta 22:14
Goja e gruas që shkel kurorën është një gropë e thellë; ai që ka zemëruar Zotin do të bjerë në të.
Fjalët e Urta 22:15
Marrëzia lidhet me zemrën e fëmijës, por shufra e korrigjimit do ta largojë prej saj.
Fjalët e Urta 22:17
Vëru veshin dhe dëgjo fjalët e të urtëve, dhe jepja zemrën dijes sime.
Fjalët e Urta 22:18
sepse për ty do të jetë e këndshme t`i ruash në intimitetin tënd dhe t`i kesh të gjitha gati mbi but e tua.
Fjalët e Urta 22:24
Mos lidh miqësi me njeriun zemërak dhe mos u shoqëro me njeriun idhnak,
Fjalët e Urta 23:7
sepse, ashtu si mendon në zemër të tij, ashtu është ai; "Ha dhe pi"!, do të thotë, por zemra e tij nuk është me ty.
Fjalët e Urta 23:12
Kushtoja zemrën tënde mësimeve dhe veshët e tu fjalëve të diturisë.
Fjalët e Urta 23:15
Biri im, në se zemra jote është e urtë, edhe zemra ime do të ngallojë;
Fjalët e Urta 23:16
zemra ime do të ngallojë, kur but e tua do të thonë gjëra të drejta.
Fjalët e Urta 23:17
Zemra jote mos i pastë zili mëkatarët, por vazhdoftë gjithnjë në frikën e Zotit;
Fjalët e Urta 23:19
Dëgjo, biri im, ji i urtë, dhe drejtoje zemrën në rrugën e drejtë.
Fjalët e Urta 23:26
Biri im, më jep zemrën tënde, dhe sytë e tu gjetshin gëzim në rrugët e mia.
Fjalët e Urta 23:31
Mos e shiko verën kur kuqëlon, kur rrëllen në kupë dhe shkon poshtë aq lehtë!
Fjalët e Urta 23:33
Sytë e tu kanë për të parë gjëra të çuditshme dhe zemra jote do të thotë gjëra të çoroditura.
Fjalët e Urta 24:2
sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe but e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.
Fjalët e Urta 24:12
Po të thuash: "Ja, ne nuk e dinim", ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t`i japë secilit simbas veprave të tij.
Fjalët e Urta 24:17
Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,
Fjalët e Urta 24:18
me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.
Fjalët e Urta 24:19
Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,
Fjalët e Urta 24:26
Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi but.
Fjalët e Urta 24:28
Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me but e tua.
Fjalët e Urta 25:1
Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.
Fjalët e Urta 25:3
Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.
Fjalët e Urta 25:6
Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos r vendin e njerëzve të mëdhenj,
Fjalët e Urta 25:20
Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.
Fjalët e Urta 25:28
Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.
Fjalët e Urta 26:21
Ashtu si qymyri jep shpun dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.
Fjalët e Urta 26:23
But e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.
Fjalët e Urta 26:24
Ai që urren shtiret me but e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.
Fjalët e Urta 26:25
Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.
Fjalët e Urta 27:2
Le të të lëvdoj një tjetër dhe jo goja jote, një i huaj dhe jo but e tua.
Fjalët e Urta 27:3
Guri peshon dhe rëra është e rëndë, por zemërimi i budallait peshon më tepër se të dyja bashkë.
Fjalët e Urta 27:4
Tërbimi është mizor dhe zemërimi është i furishëm, por kush mund t`i bëjë ballë xhelozisë?
Fjalët e Urta 27:9
Vaji dhe parfumi gëzojnë zemrën, kështu bën ëmbëlsia e një shoku me këshillat e tij të përrmërta.
Fjalët e Urta 27:11
Biri im, ji i urtë dhe gëzo zemrën time, kështu do të mund t`i përgjigjem atij që përflet kundër meje.
Fjalët e Urta 27:14
Ai që bekon të afërmin e tij me të lartë në mëngjes herët, do t`ia në si mallkim.
Fjalët e Urta 27:16
Kush arrin ta përmbajë, mban erën dhe vajin me dorën e tij të djathtë.
Fjalët e Urta 27:19
Ashtu si në ujë fytyra pasqyron fytyrën, kështu zemra e njeriut e tregon njeriun.
Fjalët e Urta 28:14
Lum ai njeri që ka frikë vazhdimisht nga Zoti, por ai që e fortëson zemrën e tij do të bjerë në fatkeqësi.
Fjalët e Urta 28:25
Kush e ka zemrën të fryrë nga krenaria nxit grindje, por ai që ka besim te Zoti do të ketë mbarësi.
Fjalët e Urta 28:26
Kush i beson zemrës së tij është budalla, por ai që ecën me urtësi do të shpëtojë.
Fjalët e Urta 29:8
Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
Fjalët e Urta 29:9
Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
Fjalët e Urta 29:11
Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
Fjalët e Urta 29:22
Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.
Fjalët e Urta 30:19
gjurma e shqiponjës në ajër, gjurma e gjarpërit mbi shkëmb, gjurma e anijes në mes të detit dhe gjurma e burrit me një vaj.
Fjalët e Urta 30:23
një grua të urryer që gjen burrë dhe një shërbëtore që i vendin zonjës.
Fjalët e Urta 30:28
hardhuca që mund ta sh me duart, por që gjendet në pallatet e mbretërve.
Fjalët e Urta 31:6
Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.
Fjalët e Urta 31:11
Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.
Fjalët e Urta 31:19
Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj në boshtin.
Predikuesi 1:3
"Kotësi e kotësive; gjithçka është kotësi". Çfarë përfitimi ka njeriu nga gjithë mundi i tij, kur mundohet nën rrezet e diellit?
Predikuesi 1:13
dhe kam kërkuar me zemër të zbuloj dhe të hetoj me dituri çdo gjë që ndodh nën qiell; kjo është një punë e rëndë që Perëndia u ka dhënë bijve të njerëzve që ata të lodhen.
Predikuesi 1:16
Unë kam folur me zemrën time, duke thënë: "Ja, kam fituar madhështi dhe dituri më të madhe se të gjithë ata që kanë mbretëruar para meje në Jeruzalem dhe zemra ime ka parë shumë dituri dhe njohuri".
Predikuesi 1:17
Dhe ia kushtova zemrën time për të njojtur diturinë si dhe njohjes së marrëzisë dhe budallallëkut; dhe kuptova që edhe kjo është një kërkim për të kapur erën.
Predikuesi 2:1
Unë thashë në zemrën time: "Eja tani, dua të të vë në provë me gëzimin, dhe ti do të gëzosh ëndjen". Por ja, edhe kjo është kotësi.
Predikuesi 2:3
Kërkova në zemrën time si ta kënaq trupin tim me verë, duke e nxitur njëkohësisht zemrën time drejt diturisë dhe t`i qepet marrëzisë, deri sa të shoh cila është e mira që bijtë e njerëzve do të duhej të bënin nën qiell tërë ditët e jetës së tyre.
Predikuesi 2:10
Tërë ato që sytë e mi dëshironin, nuk ua mohova atyre; nuk i refuzova zemrës sime asnjë qejf, sepse zemra ime kënaqej me çdo punë timen; dhe ky ka qenë shpërblimi për çdo punë të bërë nga unë.
Predikuesi 2:12
Atëherë u ktheva të rrah me mend diturinë, marrëzinë dhe budallallëkun. "Çfarë do të bëjë njeriu që do të rë vendin e mbretit, në mos atë që është bërë?".
Predikuesi 2:14
I urti i ka sytë në kokë, kurse budallai ecën në errësirë; por kuptova gjithashtu që të dyve u është rezervuar i njëjti fat.
Predikuesi 2:15
Kështu thashë në zemrën time: "Po ai fat që i takon budallait më takon edhe mua". Ç`përfitim ke se ke qenë më i urtë?". Prandaj thashë në zemrën time: "Edhe kjo është kotësi".
Predikuesi 2:20
Kështu arrita të dëshpërohem në zemrën time për gjithë mundin që kam bërë nën diell.
Predikuesi 2:22
Çfarë i mbetet në të vërtetë njeriut për tërë mundin e tij dhe për shqetësimin e zemrës së tij, me të cilën është munduar nën diell?
Predikuesi 2:23
Tërë ditët e tij nuk janë veçse dhembje dhe puna e tij është e rëndë. Zemra e tij nuk pushon as natën. Edhe kjo është kotësi.
Predikuesi 3:11
Ai e ka bërë të bukur çdo gjë në kohën vet; ka vënë madje përjetësinë në zemrat e tyre, pa i dhënë mundësinë asnjë njeriu të zbulojë veprën që Perëndia ka bërë nga fillimi deri në fund.
Predikuesi 3:17
Kështu thashë në zemrën time: "Perëndia do të gjykojë të drejtin dhe të pabesin, sepse ka një kohë të caktuar për çdo gjë dhe për çdo vepër".
Predikuesi 3:18
Thashë në zemrën time: "Përsa u përket kushteve në të cilat ndodhen bijtë e njerëzve, Perëndia i vë në provë, që ata vetë të kuptojnë që janë si kafshë".
Predikuesi 4:15
I pashë tërë të gjallët që ecnin nën diell për t`u bashkuar me të riun, që shkon të rë vendin e tjetrit.
Predikuesi 5:2
Mos u nxito me gojën tënde, dhe zemra jote të mos shpejtohet të thotë asnjë fjalë përpara Perëndisë, sepse Perëndia është në qiell dhe ti mbi tokë; prandaj fjalët e tua të jenë të pakta.
Predikuesi 5:3
Sepse nga punët e shumta vijnë ëndrrat, dhe nga fjalët e shumta ri i budallait.
Predikuesi 5:6
Mos lejo që goja jote ta çojë trupin tënd të mëkatojë dhe mos thuaj para lajmëtarit të Perëndisë: "Ka qenë gabim". Pse Perëndia duhet të zemërohej me fjalët e tua dhe të shkatërronte veprën e duarve të tua?
Predikuesi 5:20
Në fakt ai nuk do të kujtojë shumë ditët e jetës së tij, sepse Perëndia i përgjigjet me gëzimin e zemrës së tij.
Predikuesi 7:3
Trishtimi është më i mirë nga gazi, sepse përpara një fytyre të trishtuar zemra bëhet më e mirë.
Predikuesi 7:4
Zemra e të urtit është në shtëpinë ku mbahet zi, por zemra e budallenjve është në një shtëpi të gëzuar.
Predikuesi 7:9
Mos u nxito në frymën tënd të zemërohesh, sepse zemërimi gjen strehë në gji të budallenjve.
Predikuesi 7:22
sepse zemra jote gjithashtu e di që ti vet i ke mallkuar shumë herë të tjerët.
Predikuesi 7:25
Atëherë e vura zemrën time të njohë, të hetojë dhe të kërkojë diturinë dhe shkakun e gjërave dhe të njohë ligësinë e marrëzisë dhe budallallëkun e marrëzisë;
Predikuesi 7:26
dhe gjeta një gjë më të hidhur se vdekja; gruan zemra e së cilës është kurth dhe grackë dhe duart e së cilës janë pranga. Kush i pëlqen Perëndisë i shpëton asaj; por mëkatari do të kapet nga ajo.
Predikuesi 8:5
Kush respekton urdhërin e tij nuk do të pësojë asnjë të keqe; zemra e njeriut të urtë di në fakt të dallojë kohën dhe gjykimin,
Predikuesi 8:11
Sepse vendimi kundër një veprimi të keq nuk zbatohet menjëherë, zemra e bijve të njerëzve është e mbushur nga dëshira për të bërë të keqen.
Predikuesi 8:16
Kur unë e vura zemrën time të njohë diturinë dhe të mendojë përpjekjet që bëhen mbi tokë (edhe kur dikush nuk i lë të pushojnë sytë e tij as ditën as natën),
Predikuesi 9:1
Kështu unë e mendova gjithë këtë në zemrën time për të kërkuar ta qartësoj; që të drejtët dhe të urtët dhe veprat e tyre janë në duart e Perëndisë. Njeriu nuk njeh as dashurinë as urrejtjen; gjithçka është para tij.
Predikuesi 9:3
Kjo është një e keqe që bëhet nën diell; të gjithë kanë të njëjtin fat, dhe përveç kësaj zemra e bijve të njerëzve është plot ligësi dhe marrëzia qëndron në zemrën e tyre për deri sa jetojnë; pastaj shkojnë te të vdekurit.
Predikuesi 9:7
Shko, ha bukën tënde me gëzim dhe pi verën tënde me zemër të gëzuar, sepse Perëndia i ka pëlqyer veprat e tua.
Predikuesi 9:16
Atëherë unë thashë: "Dituria vlen më shumë se forca; por dituria e të varfërit përbuzet dhe fjalët e tij nuk dëgjohen".
Predikuesi 10:2
Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.
Predikuesi 10:4
Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;
Predikuesi 10:12
Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por but e budallait e shkatërrojnë.
Predikuesi 10:20
Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg rin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.
Predikuesi 11:9
Gëzohu, pra, o i ri, në rininë tënde, le të gëzohet zemra jote në ditët e rinisë sate; ndiq edhe rrugët e zemrës sate dhe pamjen e syve të tu, por dije që për të gjitha këto gjëra Perëndia do të të thërrasë në gjyq.
Predikuesi 11:10
Elimino nga zemra jote trishtimin, dhe largo nga trupi yt dhembjen, sepse rinia dhe mituria janë kotësi.
Kantiku i Kantikëve 1:5
Unë jam e ze por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Kantiku i Kantikëve 1:6
Mos shikoni se jam e ze, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Kantiku i Kantikëve 1:7
Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Kantiku i Kantikëve 1:12
Ndërsa mbreti është ulur në trye, livanda ime përhap aromën e saj.
Kantiku i Kantikëve 2:7
Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t`i pëlqejë
Kantiku i Kantikëve 2:8
Ja ri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.
Kantiku i Kantikëve 2:9
I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.
Kantiku i Kantikëve 2:12
Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet ri i turtulleshës.
Kantiku i Kantikëve 2:14
O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj rin tënd, sepse ri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".
Kantiku i Kantikëve 2:17
Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.
Kantiku i Kantikëve 3:1
Mbi shtratin tim gjatë natës kërkova atë që dashuron zemra ime, e kërkova, por nuk e gjeta.
Kantiku i Kantikëve 3:2
Tani do të ngrihem dhe do të shkoj rrotull nëpër qytet, nëpër rrugët dhe nëpër sheshet do të kërkoj atë që do zemra ime. E kërkova, por nuk e gjeta.
Kantiku i Kantikëve 3:3
Rojet që sillen nëpër qytet më takuan. I pyeta ata: "A e patë atë që do zemra ime?".
Kantiku i Kantikëve 3:4
Sapo i kalova, gjeta atë që do zemra ime. E shtrëngova fort dhe nuk kam ndërmend ta braktis deri sa ta çoj në shtëpinë e nënes sime dhe në dhomën e asaj që më ka ngjizur.
Kantiku i Kantikëve 3:5
Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat e fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurin time deri sa kështu t`i pëlqejë.
Kantiku i Kantikëve 3:9
Mbreti Salomon i ka bërë vetes një lekti me dru Libani.
Kantiku i Kantikëve 3:10
I ka bërë kolonat e saj prej argjendi, shpinn e saj prej ari, ndenjësen prej purpuri; pjesa e brendëshme e saj është qendisur me dashuri nga bijat e Jeruzalemit.
Kantiku i Kantikëve 3:11
Dilni, bija të Sionit, soditni mbretin Salomon me kurorën me të cilën e ka kurorëzuar e ëma, ditën e dasmës së tij, ditën e gëzimit të zemrës së tij.
Kantiku i Kantikëve 4:3
But e tua janë si një fije e kuqe flakë, dhe goja jote është e këndshme; tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një thelë shege.
Kantiku i Kantikëve 4:5
Të dy sisët e tua janë si dy kaproj të vegjël, binjake të gazelave, që kullosin midis zambakëve.
Kantiku i Kantikëve 4:9
Ti më ke rrëmbyer zemrën, o motra ime, nusja ime; ti më ke rrëmbyer zemrën me një shikim të vetëm të syve të tu, me një gushore të vetme të qafës sate.
Kantiku i Kantikëve 4:11
Nusja ime, but e tua pikojnë si një huall mjaltë, mjaltë dhe qumësht ka nën gjuhën tënde, dhe aroma e rrobave të tua është si aroma e Libanit.
Kantiku i Kantikëve 5:2
Unë flija, por zemra ime përgjonte. Dëgjoj rin e të dashurit tim, që troket dhe thotë: "Hapma, motra ime, mikja ime, pëllumbesha ime, e përkryera ime, sepse koka ime është gjithë vesë dhe kaçurrelat e mia gjithë cirka të natës.
Kantiku i Kantikëve 5:5
U ngrita për t`i hapur derën të dashurit tim, dhe nga duart e mia pikoi mirra, nga gishtërinjtë e mi mirra e lëngët, që rridhte mbi doren e bravës.
Kantiku i Kantikëve 5:6
Ia hapa të dashurit tim, por i dashuri im ishte tërhequr dhe kishte ikur; zemra ime ligshtohej kur ai fliste. E kërkova, por nuk e gjeta; e thirra, por ai nuk m`u përgjigj.
Kantiku i Kantikëve 5:11
Koka e tij është ar i kulluar, kaçurelat e flokëve të tij janë rica-rica, të zeza korb.
Kantiku i Kantikëve 5:12
Sytë e tij janë si ato të pëllumbit pranë rrëkeve të ujit, të lara në qumësht, të ngallmuara si një gur i çmuar në një una.
Kantiku i Kantikëve 5:13
Faqet e tij janë si një lehe balsami, si lehe barërash aromatike; but e tij janë zambakë, që nxjerrin mirra të lëngët.
Kantiku i Kantikëve 7:3
Dy sisët e tua janë si dy kaproj të vegjel, binjake të gazelave.
Kantiku i Kantikëve 7:9
dhe të puthurat e gojës sate si një verë e zgjedhur, që zbret ëmbël për të kënaqur dëshirën time, duke çikur shumë lehtë but e atij që fle.
Kantiku i Kantikëve 8:6
Më vër si një vulë mbi zemrën tënde, si një vulë mbi krahun tënd; sepse dashuria është e fortë si vdekja, xhelozia është e ashpër si Sheoli. Flakët e saj janë flakë zjarri, një flakë që përvëlon.
Kantiku i Kantikëve 8:7
Ujërat e mëdha nuk do të mund ta shuajnë dashurinë, as lumenjtë ta përmbytin. Në rast se dikush do të jepte tërë pasuritë e shtëpisë së tij në këmbim të dashurisë, do të përbuzej me siguri.
Kantiku i Kantikëve 8:13
Ti që banon në kopshte, shokët po dëgjojnë rin tënd; bëj ta dëgjoj edhe unë.
Kantiku i Kantikëve 8:14
Eja shpejt, i dashuri im, dhe ngjaji një gazele apo një sute në malet e aromave!
Isaia 1:1
Vegimi i Isaias, birit të Amotsit, që ai pa për Judën dhe Jeruzalemin në ditët e Uziahut, të Jothamit, të Ashazit dhe të Ezekias; mbretër të Judës;
Isaia 1:5
Pse doni që të goditeni edhe më? Do të ngrinit krye edhe më tepër. Gjithë koka është e sëmurë, gjithë zemra lëngon.
Isaia 3:8
Në fakt Jeruzalemi dridhet dhe Juda po bie, sepse gjuha e tyre dhe veprat e tyre janë kundër Zotit, për të provokuar zemërimin e vështrimit të madhërisë së tij.
Isaia 3:13
Zoti paraqitet për të paditur dhe vend për të gjykuar popujt.
Isaia 5:25
Për këtë zemërimi i Zotit është ndezur kundër popullit të tij; ai ka shtrirë dorën e vet kundër tij dhe e ka goditur; kështu malet u drodhën dhe kufomat e tyre rrinë si mbeturina në mes të rrugëve; megjithëkëtë zemërimi i tij nuk është qetësuar dhe dora e tij rri e shtrirë.
Isaia 5:29
Vrumbullima e tyre do të jetë si ajo e një luani: do të vrumbullojnë si luanë të vegjël, po, do të vrumbullojnë, do ta në gjahun dhe do ta çojnë në një vend të sigurt dhe askush nuk do t`ua heqë.
Isaia 6:4
Shtalkat e portës u tronditën nga ri i atij që bërtiste, ndërsa tempulli po mbushej me tym.
Isaia 6:5
Atëherë unë thashë: "I mjeri unë! Unë jam i humbur, sepse jam një njeri me bu të papastra dhe banoj në mes të një populli me bu të papastra; megjithatë sytë e mi kanë parë Mbretin, Zotin e ushtrive".
Isaia 6:7
Me të ai preku gojën time dhe tha: "Ja, kjo preku but e tua, paudhësia jote hiqet dhe mëkati yt shlyhet".
Isaia 6:8
Pastaj dëgjova rin e Zotit që thoshte: "Kë të dërgoj dhe kush do të shkojë për ne?". Unë u përgjigja: "Ja ku jam, dërgomë mua!".
Isaia 6:10
Bëje të pandieshme zemrën e këtij populli, ngurtëso veshët e tij dhe mbyll sytë e tij që të mos shikojë me sytë e tij, të mos dëgjojë me veshët e tij dhe të mos kuptojë me zemrën e tij, dhe kështudo të kthehet dhe të jet shëruar".
Isaia 7:2
Prandaj ia referuan shtëpisë së Davidit duke thënë: "Sirët kanë ngritur kampin e tyre në Efraim". Kështu zemra e Ashazit dhe zemra e popullit të tij u drodhën, ashtu si dridhen drurët e pyllit nga era.
Isaia 7:4
dhe thuaji: Shiko të rrish i qetë, mos ki frikë dhe zemra jote të mos ligështohet për shkak të këtyre dy mbeturinave të urës së zjarrit që nxjerr tym, për zemërimin e zjarrtë të Retsinit dhe të Sirisë, dhe të birit të Remaliahut.
Isaia 8:3
U bashkova gjithashtu me profeteshën dhe kjo mbeti shtatnë dhe lindi një djalë. Atëherë Zoti më tha: "Quaje Maher-Shalal-Hash-Baz;
Isaia 9:6
aaa see Nuk do të ketë të sosur rritja e perandorisë së tij dhe paqja mbi fronin e Davidit dhe në mbretërinë e tij, për ta vendosur pa u tundur dhe për ta përforcuar me anë të mënçurisë dhe të drejtësisë, tani dhe përjetë. Këtë ka për të bërë zelli i Zotit të ushtrive.
Isaia 9:8
aaa see Tërë populli do ta njohë, Efraimi dhe banorët e Samarias, që në kryelartësinë e tyre dhe arrogancën e zemrës së tyre thonë:
Isaia 9:9
aaa see "Tullat kanë rënë, por do ta rindërtojmë me gurë të latuar; fiqtë e Egjiptit janë prerë, por ne do t`i vendësojmë me kedra".
Isaia 9:11
aaa see Sirët nga lindja, Filistejtë nga perëndimi, që do ta hanë Izraelin gojëhapur. Megjithëkëtë zemërimi i tij nuk qetësohet dhe dora e tij mbetet e shtrirë.
Isaia 9:16
aaa see Prandaj Zoti nuk do të kënaqet me të rinjtë e tij dhe as do t`i vijë keq për jetimët e tij dhe gratë e veja të tij, sepse të gjithë janë hipokritë dhe të çoroditur, dhe çdo gojë thotë marrëzira. Megjithë tërë këto gjëra zemërimi i tij nuk qetësohet dhe dora e tij mbetet e shtrirë.
Isaia 9:18
aaa see Për shkak të zemërimit të Zotit të ushtrive vendi digjet dhe populli është si eshkë për zjarrin; askujt nuk i vjen keq për vëllanë e vet.
Isaia 9:20
aaa see Manasi përpin Efraimin, dhe Efraimi Manasin; dhe tok janë kundër Judës. Megjithëkëtë zemërimi i tij nuk qetësohet dhe dora e tij mbetet e shtrirë.
Isaia 10:4
Atyre nuk do t`u mbetet tjetër veç se të përkulen midis robërve ose të bien midis të vrarëve. Megjithëkëtë zemërimi i tij nuk qetësohet dhe dora e tij mbetet e shtrirë.
Isaia 10:5
Mjerë Asiria, shufra e zemërimit tim, në duart e së cilës ndodhet shkopi i indinjatës sime!
Isaia 10:6
Unë do ta dërgoj kundër një kombi të pabesë dhe kundër popullit të zemërimit tim. Do ta urdhëroj që ta plaçkitë, ta zhveshë dhe ta shkelë si baltën e rrugëve.
Isaia 10:7
Por ajo mendon ndryshe dhe në zemër të vet ka plane të tjera, por dëshiron të shkatërrojë dhe të shfarosë një numër të madh kombesh.
Isaia 10:12
Por do të ndodhë që, kur Zoti të ketë mbaruar tërë veprën e tij në malin Sion dhe në Jeruzalem, ai do të thotë: "Unë do të dënoj frytin e mëndjemadhësisë së zemrës së mbretit të Asirisë dhe lavdinë e syve të tij krenarë".
Isaia 10:14
Dora ime ka gjetur si një fole pasuritë e popujve; ashtu si dikush mbledh vet e braktisura, kështu unë grumbullova tërë dheun dhe nuk pati asnjeri që të lëvi krahët, apo të hapë sqepin dhe të pingërojë".
Isaia 10:16
Prandaj Perëndia, Zoti i ushtrive, do të dërgojë ligështimin midis radhëve të tyre më të fuqishme, dhe në vend të lavdisë së tij ai do të nde një zjarr, si flakët e një zjarri.
Isaia 10:25
Sepse edhe pak kohë dhe indinjata do të marrë fund, ndërsa zemërimi im do të drejtohet për shkatërrimin e tyre.
Isaia 10:30
Ço rin tënd, o bija e Galimit! Kij kujdes, o Laish! E mjera Anathoth!
Isaia 11:4
por do t`i gjykojë të varfërit me drejtësi dhe do të marrë vendime të drejta për njerëzit e përulur të vendit. Do ta godasë vendin me shufrën e gojës së tij dhe me frymën e buve të tij do ta bëjë të vdesë të pabesin.
Isaia 11:8
Foshnja e gjirit do të lo mbi vrimën e gjarpërit dhe fëmija e zvjerdhur do të vërë dorën e tij në çerdhen e nëpërkës.
Isaia 11:15
Zoti do të shkatërrojë plotësisht gjuhën e detit të Egjiptit dhe me fuqinë e frymës së tij do të lëvi dorën e tij mbi lumin dhe do të godasë duke e ndarë në shtatë kanale, kështu që të ketë mundësi të kapërcehet me sandale.
Isaia 12:1
Atë ditë do të thuash: "Unë të kremtoj, o Zot. Edhe pse ishe i zemëruar me mua, zemërimi yt me mua u qetësua dhe më ka ngushëlluar.
Isaia 12:6
Bërtit dhe ngallohu nga gëzimi, o banore e Sionit, sepse i madh është i Shenjti i Izraelit në mes tuaj".
Isaia 13:2
"Ngrini një flamur mbi një mal të lartë, ngrini rin ndaj tyre, lëvizni dorën që të hyjnë në portat e princave.
Isaia 13:3
Unë u dhashë urdhër atyre që më janë shenjtëruar mua, thirra trimat e mi për të zbatuar zemërimin tim, ata që ngallohen në madhërinë time.
Isaia 13:5
Vijnë nga një vend i largët, nga skaji i qiejve, Zoti dhe mjetet e zemërimit të tij, për të shkatërruar mbarë dheun.
Isaia 13:7
Prandaj të gjitha duart e njerëzve do të jenë të dobëta dhe çdo zemër e tyre do të ligështohet.
Isaia 13:8
Do t`i rë tmerri, do të kenë spazma dhe dhembje, do të përpëliten si një grua që po lind, do të shikojnë njëri tjetrin në fytyrë si të hutuar, fytyrat e tyre do të jenë fytyra të zjarrta.
Isaia 13:9
Ja, dita e Zotit po vjen: një ditë mizore, indinjate dhe zemërimi të fortë, për ta bërë tokën shkretëtirë dhe për të shfarosur mëkatarët prej saj.
Isaia 13:13
Prandaj do të bëj që të dridhen qiejtë, dhe toka do të tundet nga vendi i saj për shkak të indinjatës së Zotit të ushtrive ditën e zemërimit të zjarrtë të tij.
Isaia 13:14
Atëherë si një gazelë e ndjekur apo si një kope që askush nuk e mbledh, gjithkush do të kthehet drejt popullit të tij, gjithkush do të ikë në vend të vet.
Isaia 13:22
Hienat do të ulërijnë në shtëpitë e tij të shkretuara, çakajtë në pallatet e tij luksoze. Koha e tij po afrohet, ditët e tij nuk do të zgjaten më".
Isaia 14:2
Popujt do t`i marrin dhe do t`i çojnë përsëri në vendin e tyre dhe shtëpia e Izraelit do t`i zotërojë në vendin e Zotit si robër dhe robinja; do të në robër ata që i kishin në robër dhe do të mbretërojnë mbi shtypësit e tyre.
Isaia 14:6
Ai që në tërbim e sipër godiste popujt me goditje të pandërprera, ai që sundonte me zemërim mbi kombet tani përndiqet pa mëshirë.
Isaia 14:13
Ti thoshnje në zemrën tënde: "Unë do të ngjitem në qiell, do të ngre fronin tim përmbi yjet e Perëndisë; do të ulem mbi malin e asamblesë në pjesën skajore të veriut;
Isaia 15:5
Zemra ime vajton për Moabin, të ikurit e të cilit arrijnë deri në Tsoar, si një mëshqerrë trevjeçare. Po, ata e marrin duke qarë të përpjetën e Luhithit dhe nxjerrin britma shkatërrimi në rrugën e Horonaimit;
Isaia 16:8
Sepse fushat e Heshbonit po meken, po kështu edhe vreshtat e Sibmahut; sunduesit e kombeve kanë shkatërruar bimët e saj më të mira që arrinin deri në Jazer dhe endeshin nëpër shkretëtirë; degët e saj shtriheshin dhe tejkalonin detin.
Isaia 16:9
Prandaj me qarjen e Jazerit do të qaj vreshtat e Sibmahut; do të të vadis me lotët e mi, o Heshbon, o Elealeh, sepse mbi frytet e tua të verës dhe mbi të korrat e tua ka rënë një britmë lufte.
Isaia 16:11
Prandaj të përbrendshmet e mia dridhen për Moabin si një harpë; dhe zemra ime për Kir-Heresin.
Isaia 18:5
Sepse para korrjes, kur lulëzimi ka marrë fund dhe lulja është bërë një vile në fan e pjekurisë, ai do t`i presë degëzat me kmesë dhe do të shkulë e do t`i presë shermendët.
Isaia 19:1
Profecia mbi Egjiptin. Ja Zoti që kalëron mbi një re të lehtë dhe hyn në Egjipt. Idhujt e Egjiptit lëkunden para tij, dhe zemra e Egjiptasve po mpaket brenda tyre.
Isaia 19:6
Lumenjtë do të bëhen të neveritshëm, kanalet e Egjiptit do të zbrazen dhe do të thahen, po kështu do të thahen edhe kallamishtet e xunkthat.
Isaia 19:16
Atë ditë Egjipti do të jetë si gratë, dhe do të dridhet dhe do të trembet përballë dorës që Zoti i ushtrive do të lëvi kundër tij.
Isaia 21:4
Zemra ime e ka humbur, tmerri më ka në; nata që aq shumë e dëshiroja është bërë llahtarë për mua.
Isaia 22:3
Tërë krerët e tu kanë ikur bashkë, janë në robër pa hark; tërë ata që u gjetën te ti u zunë robër, megjithëse kishin ikur larg.
Isaia 22:7
Do të ndodhë që luginat e tua më të mira do të jenë plot me qerre dhe kalorësit do të në pozicion para portave të tua.
Isaia 22:11
Përveç kësaj keni ndërtuar një rezervuar midis dy mureve për ujërat e hauzit të vjetër, por nuk keni parë se kush e ka bërë këtë, as nuk keni marrë parasysh kush e ka menduar këtë prej një kohe të gjatë.
Isaia 24:3
Toka do të zbrazet plotësisht dhe do të plaçkitet plotësisht, sepse Zoti ka thënë këtë fjalë.
Isaia 24:7
Mushti është në zi, vreshti po prishet dhe gjithë zemërgëzuarit psherëtijnë.
Isaia 24:14
Ata do të ngrenë rin, do të lëshojnë klithma gëzimi, për madhështinë e Zotit do të brohorasin nga deti:
Isaia 25:9
Atë ditë do të thuhet: "Ja, ky është Perëndia ynë: tek ai kemi shpresuar dhe ai do të na shpëtojë. Ky është Zoti tek i cili kemi shpresuar; të ngallojmë dhe të gëzohemi në shpëtimin e tij!".
Isaia 26:11
O Zot, dora jote është ngritur, por ata nuk e shohin. Por ata do ta shohin zellin tënd për popullin tënd dhe do të mbeten të hutuar; po, zjarri i armiqve të tu do t`i përpijë.
Isaia 26:20
Shko, o populli im, hyr në dhomat e tua, mbylli portat e tua prapa teje; fshihu për një çast, deri sa të kalojë zemërimi.
Isaia 27:4
Nuk ka zemërim tek unë. Kush do t`i vinte në luftë kundër meje ferrat dhe gjembat? Unë do të shkoja kundër tyre dhe do t`i digjja të gjitha tok.
Isaia 27:8
Ti je grindur me të me masë, duke e përnë dhe duke e çuar larg. Ai e çoi në një vend të largët me frymën e tij të furishme, një ditë me erë lindore.
Isaia 28:11
Në fakt do të ndodhë që me bu që bëlbëzojnë dhe me një gjuhë tjetër Zoti do t`i flasë këtij populli.
Isaia 28:21
Sepse Zoti do të ngrihet si në malin e Peratsimit, do të zemërohet si në luginën e Gabaonit, për të plotësuar veprën e tij, veprën e tij të padëgjuar, për të plotësuar punën e tij, punën e tij të pazakontë.
Isaia 28:23
Vini vesh dhe dëgjoni rin tim, tregohuni të kujdesshëm dhe dëgjoni fjalën time!
Isaia 29:4
Do të ulesh, do të flasësh nga toka dhe fjala jote do të dalë e mbytur nga pluhuri; ri yt do të ngjitet nga toka si ai i një mediumi dhe fjala jote do të pëshpëritë nga pluhuri.
Isaia 29:13
Prandaj Zoti thotë: "Me qenë se ky popull më afrohet mua vetëm me gojën dhe më nderon me but e tij, ndërsa zemra e tij më rri larg dhe frika e tij ndaj meje është vetëm një urdhërim i mësuar nga njerëzit,
Isaia 29:19
Të përulurit do të mund të gëzojnë akoma te Zoti dhe të varfërit e njerëzimit do të ngallohen tek i Shenjti i Izraelit.
Isaia 30:19
O popull i Sionit që banon në Jeruzalem, ti nuk do të qash më. Ai do të të bëj nder me siguri; duke dëgjuar rin e britmës sate; sapo të të dëgjojë, do të përgjigjet.
Isaia 30:27
Ja, emri i Zotit vjen nga larg; zemërimi i tij është i zjarrtë dhe barra e tij e rëndë; but e tij janë plot indinjatë dhe gjuha e tij si një zjarr që të përpin;
Isaia 30:29
Atëherë do t`ia merrni një këngë si natën kur kremtoni një festë; dhe do të keni gëzim në zemër, ashtu si ai që shkon me rin e fyellit në malin e Zotit, në kështjellën e Izraelit.
Isaia 30:30
Pastaj Zoti do të bëjë të dëgjohet ri i tij madhështor dhe do të tregojë si godet me krahun e tij kur tërbohet zemërimi i tij, në flakën e një zjarri gllabërues, në mes shpërthimesh të furishme, uraganësh dhe breshëri gurësh.
Isaia 30:31
Me qenë se Asiria do të goditet nga frika e rit të Zotit, që do ta rrahë me shufër;
Isaia 30:33
Tofeti është përgatitur prej shumë kohe, ai është gati edhe për mbretin; ky e ka bërë të thellë dhe të gjerë; mbi turrën e druve për ta djegur ka zjarr dhe dru me shumicë; fryma e Zotit, si një rrymë squfuri, do ta nde.
Isaia 32:4
Zemra e njerëzve të pamend do të fitojë njohuri dhe gjuha e atyre që belbëzojnë do të flasë shpejt dhe qartë.
Isaia 32:6
Sepse njeriu i përçmuar thotë gjëra të neveritshme dhe zemra e tij jepet pas paudhësisë, për të kryer pabesi dhe për të thënë gjëra pa respekt kundër Zotit, për ta lënë bosh stomakun e të uriturit dhe për ta lënë thatë atë që vuan nga etja.
Isaia 32:9
Çohuni, o gra që jetoni në bollëk, dhe dëgjoni rin tim; o bija pa mend, ia vini veshin fjalës sime!
Isaia 33:18
Zemra jote do të bjerë në mendime të thella mbi tmerret e kaluara: "Ku është shkruesi? Ku është ai që peshon? Ku është ai që numëron kullat?".
Isaia 33:20
Sodit Sionin, qytetin e madhështive tona! Sytë e tu do të shohin Jeruzalemin, vendbanim i qetë, çadër që nuk do të lëvizet më nga vendi, hunjtë e së cilës nuk do të shkulen dhe asnjë nga litarët e saj nuk do të hiqet.
Isaia 34:2
Sepse Zoti është zemëruar me të gjitha kombet, është indinjuar me të gjitha ushtritë e tyre; ai ka vendosur shkatërrimin e tyre, i braktis në masakër.
Isaia 34:7
Bashkë me ta bien buaj, mëzetër tok me dema; toka e tyre është vaditur me gjak, pluhuri i tyre është ngopur me dhjamë.
Isaia 34:15
Do të bëjë folenë e vet gjarpëri-shigjetë, do të lëshojë aty vet, do t`i çelë dhe do t`i mbledhë në hijen e tij të vegjëlit e vet, aty do të mblidhen edhe hutat, secili me shokun e vet.
Isaia 35:2
do të lulëzojë shumë dhe do të ngallojë me hare dhe britma gëzimi. Do t`u jepet lavdia e Libanit, madhështia e Karmelit dhe e Sharonit. Ata do të shohin lavdinë e Zotit, madhështinë e Perëndisë tonë.
Isaia 35:4
U thoni atyre që e kanë humbur zemrën: "Bëhuni të fortë, mos kini frikë!". Ja, Perëndia juaj do të vijë me hakmarrjen dhe me shpërblimin e Perëndisë; do të vijë ai vetë për t`ju shpëtuar.
Isaia 36:1
Në vitin e katërmbëdhjetë të mbretit Ezekia ndodhi që Senakeribi, mbret i Asirisë, doli kundër qyteteve të fortifikuara të Judës dhe i pushtoi.
Isaia 36:2
Mbreti i Asirisë dërgoi Rabshakehun nga Lakishi në Jeruzalem, te mbreti Ezekia, me një ushtri të madhe; ai u ndal pranë ujësjellësit të hauzit të sipërm, në rrugën e arës së larësit.
Isaia 36:4
Rabshakehu u tha atyre: "I thoni Ezekias: Kështu thotë mbreti i madh, mbreti i Asirisë: ku mbështetet besimi që ke?
Isaia 36:7
Në rast se pastaj më thuaj: "Ne kemi besim tek Zoti, Perëndia ynë", a nuk është vallë po ai që Ezekia ka hequr nga vendet e larta dhe nga altarët, duke u thënë Judës dhe Jeruzalemit: "Ju do të adhuroni vetëm para këtij altari"?
Isaia 36:13
Atëherë Rabshakehu u ngrit më këmbë dhe bërtiti me të lartë në gjuhën hebraike, duke thënë: "Dëgjoni fjalët e mbretit të madh, të mbretit të Asirisë!
Isaia 36:14
Kështu thotë mbreti: "Të mos ju mashtrojë Ezekia, sepse ai nuk mund t`ju çlirojë nga duart e mia;
Isaia 36:15
as tij bëjë Ezekia që të vendosni besimin tuaj te Zoti, duke thënë: "Me siguri Zoti do të na çlirojë; ky qytet nuk do të jepet në duart e mbretit të Asirisë".
Isaia 36:16
Mos dëgjoni Ezekian, sepse kështu thotë mbreti i Asirisë: bëni paqe me mua dhe dorëzohuni, dhe secili prej jush do të mund të hajë frytet e vreshtit të tij dhe të fikut të tij, dhe secili do të mund të pijë ujin e sternës së tij,
Isaia 36:18
Të mos ju mashtroj Ezekia duke thënë: "Zoti do të na çlirojë". A ka mundur ndonjë prej perëndive të kombeve të çlirojë vendin e tij nga duart e mbretit të Asirisë?
Isaia 36:22
Atëherë Eliakimi, bir i Hilkiahut, prefekt i pallatit, Shebna sekretari, dhe Joahu, bir i Asafit, arkivisti, erdhën tek Ezekia me rroba të grisura dhe i njoftuan fjalët e Rabshakehut.
Isaia 37:1
Kur mbreti Ezekia dëgjoi këtë, grisi rrobat, u mbulua me një thes dhe hyri në shtëpinë e Zotit.
Isaia 37:3
të cilët i thanë: "Kështu thotë Ezekia: Kjo ditë është një ditë ankthi, ndëshkimi dhe turpi, sepse fëmijët janë duke lindur, por nuk ka forcë për t`i pjellë.
Isaia 37:5
Kështu shërbëtorët e mbretit Ezekia shkuan te Isaia.
Isaia 37:9
Atëherë mbreti i Asirisë dëgjoi të thuhet për Tirhakahun, mbretin e Etiopisë: "Ka dalë për të luftuar kundër teje". Sa dëgjoi këtë, ai i dërgoi lajmëtarët Ezekias, duke i thënë:
Isaia 37:10
"Do t`i thoni kështu Ezekias, mbretit të Judës: Mos lër që Perëndia yt të cilit i beson të të mashtrojë duke të thënë: "Jeruzalemi nuk do jepet në duart e mbretit të Asirisë".
Isaia 37:14
Ezekia e mori letrën nga duart e lajmëtarëve dhe e lexoi; pastaj u ngjit në shtëpinë e Zotit dhe e shpalosi para Zotit.
Isaia 37:15
Pastaj Ezekia iu lut Zotit, duke thënë:
Isaia 37:21
Atëherë Isaia, bir i Amotsit, i çoi fjalë Ezekias: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: Me qenë se ti më je lutur përsa i përket Senakeribit, mbretit të Asirisë,
Isaia 37:23
Cilin ke poshtëruar dhe fyer? Kundër kujt ke ngritur rin dhe në mënyrë arrogante sytë e tu? Kundër të Shenjtit të Izraelit.
Isaia 37:28
Por unë e njoh banesën tënde, hyrjen dhe daljen tënde, madje edhe zemërimin tënd të madh kundër meje.
Isaia 37:29
Duke qenë se je zemëruar shumë kundër meje dhe paturpësia jote ka arritur te veshët e mi, do të vë unan time në flegrat e hundëve, frerin tim në gojë dhe do të të kthej në rrugën nga ke ardhur.
Isaia 37:32
Sepse nga Jeruzalemi do të dalë mbetje dhe nga mali i Sionit ata që kanë shpëtuar. Zelli i Zotit të ushtrive do ta bëjë këtë".
Isaia 38:1
Në atë kohë Ezekia u sëmur nga një sëmundje vdekjeprurëse. Profeti Isaia, bir i Amotsit, shkoi tek ai dhe i tha: "Kështu flet Zoti. Rregullo shtëpinë tënde, sepse ke për të vdekur dhe jo për t`u shëruar".
Isaia 38:2
Atëherë Ezekia e ktheu fytyrën nga muri dhe iu lut Zotit:
Isaia 38:3
"Të lutem shumë, o Zot, kujto si kam ecur para teje me besnikëri, me zemër të pastër, dhe kam bërë atë që është mirë në sytë e tu". Pastaj Ezekia qau me të madhe.
Isaia 38:5
"Shko dhe i thuaj Ezekias: Kështu thotë Zoti, Perëndia i Davidit, ati yt: E dëgjova lutjen tënde, i pashë lotët e tua; ja, do t`u shtoj pesëmbëdhjetë vjet ditëve të tua;
Isaia 38:9
I shkruar nga Ezekia, mbret i Judës, kur ra i sëmurë dhe u shërua nga sëmundja e tij.
Isaia 38:22
Ezekia kishte thënë: "Cila është shenja me të cilën do të ngjitem në shtëpinë e Zotit"?
Isaia 39:1
Në atë kohë Merodak-Baladani, bir i Baladanit, mbre ti Babilonisë, i dërgoi letra dhe një dhuratë Ezekias, sepse kishte dëgjuar që ai kishte qenë i sëmurë dhe ishte shëruar.
Isaia 39:2
Ezekia u gëzua dhe u tregoi të dërguarve shtëpinë e thesaret të tij, argjendin, arin, aromat, melhemin e çmuar, tërë arsenalin e tij dhe të gjitha ato që ndodheshin në thesaret e tij; nuk mbeti asgjë nga pallati i tij dhe nga e gjithë mbretëria që Ezekia nuk ua tregoi atyre.
Isaia 39:3
Atëherë profeti Isaia erdhi te mbreti Ezekia dhe i tha: "Çfarë thanë ata njerëz dhe nga kanë ardhur te ti?". Ezekia u përgjigj: "Kanë ardhur tek unë nga një vend i largët, nga Babilonia".
Isaia 39:4
Isaia pyeti akoma: "Çfarë panë në pallatin tënd?". Ezekia u përgjigj: "Panë gjithçka që ndodhet në pallatin tim; nuk mbeti asgjë nga thesaret e mia që nuk ua tregova atyre.
Isaia 39:5
Atëherë Isaia i tha Ezekias: "Dëgjo fjalën e Zotit të ushtrive:
Isaia 39:8
Ezekia i tha pastaj Isaias: "Fjala e Zotit që ti shqiptove është e mirë". Pastaj shtoi: "Do të ketë të paktën paqe dhe siguri gjatë jetës sime".
Isaia 40:2
I flisni zemrës së Jeruzalemit dhe i shpallni që koha e tij e luftës ka mbaruar, që paudhësia e tij është shlyer, sepse ka marrë nga duart e Zotit dyfishin për të gjitha mëkatet e tij".
Isaia 40:3
Zëri i dikujt që bërtet në shkretëtirë: "Shtroni udhën e Zotit, hapni në shkretëtirë një rrugë për Perëndinë tonë.
Isaia 40:6
Një thotë: "Bërtit!", dhe përgjigja që merr është: "Çfarë të bërtas?". "Bërtit që çdo qenie është si bari, dhe që tërë hiri i tij është si lulja e fushës
Isaia 40:9
O Sion, ti që sjell lajmin e mirë, ngjitu mbi një mal të lartë! O Jeruzalem, ti që sjell lajmin e mirë, ngrije rin me forcë! Ngrije rin, mos ki frikë! Thuaju qyteteve të Judës: "Ky është Perëndia juaj!".
Isaia 41:5
Ishujt e shohin dhe i ka në frika, skajet e tokës dridhen; po afrohen, po arrijnë.
Isaia 41:7
Farkëtari i jep zemër argjendarit dhe ai që i jep dorën e fundit punës me çekiç i jep zemër atij që i bie kudhrës dhe thotë për saldaturën: "Mirë është" dhe e përforcon me gozhda që të mos lëvi.
Isaia 41:11
Ja, tërë ata që janë zemëruar kundër teje do të turpërohen dhe do të shushaten; ata që luftojnë kundër teje do të katandisen në hiç dhe do të zhduken.
Isaia 41:13
Sepse unë, Zoti, Perëndia yt, të nga dora e djathtë dhe të them: "Mos u frikëso, unë të ndihmoj".
Isaia 42:2
Nuk do të bërtasë, nuk do ta ngrerë rin, nuk do të bëjë të dëgjohet ri i tij nëpër rrugë.
Isaia 42:6
"Unë, Zoti, të kam thirrur sipas drejtësisë dhe do të të për dore, do të të ruaj dhe do të bëj aleancën e popullit dhe dritën e kombeve,
Isaia 42:11
Shkretëtira dhe qytetet e tij të lartojnë rin e tyre, bashkë me fshatrat në të cilat banojnë ata të Kedarit. Le të ngallojnë banorët e Selas, le të lëshojnë britma nga maja e maleve.
Isaia 42:22
Por ky është një popull që e kanë vjedhur dhe zhveshur; janë në të gjithë nga leqe në burgjet e nëndheshme dhe janë mbyllur në burgje. Janë bërë objekt plaçkitjeje, por askush nuk i ka çliruar; të zhveshur, por askush nuk ka thënë: "Ktheji!".
Isaia 42:25
Prandaj ai hodhi mbi të afshin e zemërimit të tij dhe dhunën e luftës, që e mbështolli rreth e qark në flakë pa e vënë re ai; e shkriu atë, por ai nuk pati gajle.
Isaia 44:18
Nuk dinë dhe nuk kuptojnë asgjë, sepse i kanë në sytë e tyre që të mos shohin dhe zemrat e tyre që të mos kuptojnë.
Isaia 44:20
Një person i tillë ushqehet me hi, zemra e tij e mashtruar e çon në rrugë të keqe. Ai nuk mund të çlirojë shpirtin e tij dhe të thotë: "A nuk është vallë një gënjeshtër ajo që mbaj në dorën time të djathtë?".
Isaia 44:23
Ngalloni, o qiej, sepse Zoti ka vepruar. Gëzohuni, o thellësi të tokës. Shpërtheni në britma gëzimi, o male, o pyje, me gjithë drurët tuaj! Sepse Zoti ka çliruar Jakobin dhe ka shfaqur lavdinë e tij në Izrael.
Isaia 45:24
Do të thuhet për mua: "Vetëm tek Zoti kam drejtësi dhe forcë"". Tek ai do të vijnë tërë ata që ishin të ndezur me zemërim kundër tij dhe do të turpërohen.
Isaia 46:7
E ngarkojnë mbi kurriz dhe e mbartin, e vënë në vendin e tij dhe mbetet atje; nga vendi i tij nuk lëvizet më. Edhe sikur dikush t`i thërrasë atij, ai nuk i përgjigjet as e shpëton nga fatkeqësia e tij.
Isaia 46:12
Dëgjomëni, e zemërkryeneçë, që i jeni larguar drejtësisë.
Isaia 47:2
Vër dorën mbi mokrën dhe bluaj miellin; lëvize velin tënd, ngrije bishtin e fustanit, zbulo këmbën dhe kalo lumenjtë.
Isaia 47:6
Jam zemëruar me popullin tim, kam përdhosur trashëgiminë time dhe i kam dhënë në pushtetin tënd, por ti nuk ke perdorur për ta kurrfarë mëshire; zgjedhën tënde e ushtrove sidomos mbi të moshuarit,
Isaia 47:7
dhe the: "Unë do të jem zonjë përjetë", dhe kështu nuk i vure këto gjëra në zemër dhe nuk more parasysh fundin e gjithë kësaj ngjarjeje.
Isaia 47:8
Por tani dëgjo, o epshndjellëse, që banon në një vend të sigurt dhe thua në zemrën tënde: "Unë, dhe asnjë tjetër! Nuk do të mbetem kurrë e ve dhe s`kam për të njohur humbjen e fëmijëve".
Isaia 47:10
Ti kishe besim në djallëzinë tënde dhe thoje: "Askush nuk më sheh". Dituria jote dhe njohuritë e tua të kanë mashtruar, dhe ti thoje në zemrën tënde:
Isaia 48:9
Për hir të emrit tim do ta shtyj për më vonë zemërimin tim, dhe për hir të lavdisë sime do ta frenoj që të mos të të shfaros.
Isaia 48:20
Dilni nga Babilonia, ikni nga Kaldeasit! Me një të gëzuar kumtojeni, shpalleni këtë gjë, përhapeni deri në skajet e tokës. Thoni: "Zoti ka çliruar shërbëtorin e tij Jakob".
Isaia 49:7
Kështu i thotë Zoti, Çliruesi i Izraelit, i Shenjti i tij, atij që përbuzet nga njerëzit, që urrehet nga kombi, shërbëtorit të sundimtarëve: "Mbretërit do të shohin dhe do të ngrihen, princat do të
Isaia 49:13
Ngalloni, o qiej, gëzohu, o tokë, dhe lëshoni britma gëzimi, o male, sepse Zoti ngushëllon popullin e tij dhe i vjen keq për të pikëlluarit e tij.
Isaia 49:21
Atëherë ti do të thuash në zemrën tënde: "Kush i ka pjellë këta? Unë në fakt isha i privuar nga fëmijët e mi, isha shterpë e mërguar dhe e dëbuar sa këtej dhe andej. Këta kush i rriti? Ja, unë kisha mbetur vetëm, dhe këta ku ishin?"".
Isaia 50:3
Unë i vesh qiejtë me të zeza dhe u jap atyre një grathore për mbulesë".
Isaia 50:10
Kush prej jush ka frikë nga Zoti dhe dëgjon rin e shërbëtorit të tij? Kush ecën në terr pa asnjë dritë, le të ketë besim në emrin e Zotit dhe të mbështehet te Perëndia i tij!
Isaia 51:7
Dëgjomëni, o ju që e njihni drejtësinë, o popull, që ka në zemër ligjin tim. Mos kini frikë turpërimin nga njerëzit, as mos u trembni nga fyerjet e tyre të rënda.
Isaia 51:17
Rizgjohu, rizgjohu, çohu, o Jeruzalem, që ke pirë nga dora e Zotit kupën e zemërimit të tij, që ke pirë llumin e kupës së hutimit deri sa e kullove krejt.
Isaia 51:20
Djemtë e tu ligështoheshin, qëndronin në krye të të gjitha rrugëve si një antilopë e në në rrjetë, plot me zemërimin e Zotit, me kërcënimin e Perëndisë tënd.
Isaia 51:22
Kështu thotë Zoti yt, Zoti, Perëndia yt, që mbron çështjen e popullit të tij: "Ja, unë po të heq nga dora kupën e hutimit, llumin e kupës së zemërimit tim; ti nuk do ta pish më.
Isaia 52:8
Dëgjo! Rojet e tua ngrenë rin dhe lëshojnë bashkë britma gëzimi, sepse shohin me sytë e tyre Zotin që kthehet në Sion.
Isaia 54:1
Ngallo, o shterpë, që nuk lindje; shpërthe në britma të larta gëzimi, ti që nuk provoje dhembjet e lindjes! Sepse fëmijët e së shkretës do të jenë më të shumtë se fëmijët e gruas së martuar, thotë Zoti.
Isaia 54:6
Sepse Zoti të ka thirrur si një grua të braktisur dhe të pikëlluar në frymën e saj, si nusja e rinisë që është përnë, thotë Perëndia yt.
Isaia 54:8
Në një shpërthim zemërimi të kam fshehur për një çast fytyrën time, por me një dashuri të përjetshme do të kem dhembshuri për ty, thotë Zoti, Çliruesi yt.
Isaia 54:9
Për mua ky do të jetë një fakt si ujërat e Noeut; ashtu siç u betova që ujërat e Noeut nuk do të mbulonin më tokën, kështu betohem që nuk do të mërohem më me ty dhe nuk do të të kërcënoj më.
Isaia 57:5
ju, që ndizeni midis lisave poshtë çdo druri të blertë, therni bijtë në luginat, në të çarat e shkëmbinjve?
Isaia 57:16
Sepse unë nuk dua të kundërshtoj gjithnjë dhe as të jem i zemëruar përjetë, përndryshe para meje do të ligështoheshin fryma dhe shpirtërat që kam bërë.
Isaia 57:17
Për shkak të paudhësisë së lakmisë së tij u zemërova dhe e godita; u fsheha, u indinjova, por ai u largua duke ndjekur rrugën e zemrës së tij.
Isaia 57:19
Unë krijoj frytin e buve. Paqe, paqe atij që është larg dhe atij që është afër", thotë Zoti. "Unë do ta shëroj".
Isaia 58:1
"Bërtit sa të mundësh, mos u kurse; ngrije rin tënd si një bori dhe shpalli popullit tim shkeljet e tij dhe shtëpisë së Jakobit mëkatet e tij.
Isaia 58:4
Ja, ju agjëroni për grindje dhe mosmarrëveshje dhe për të goditur pabesisht me grusht. Duke agjëruar ashtu si bëni sot, nuk bëni që ri juaj të dëgjohet lart.
Isaia 59:3
Sepse duart tuaja janë ndotur me gjak dhe gishtërinjtë tuaj me paudhësi; but tuaja thonë gënjeshtra, gjuha juaj pëshpërit çoroditje.
Isaia 59:5
Bëjnë që të çelin vet e nepërkës dhe tjerrin rrjeta merimangash; ai që ha nga vet e tyre vdes, dhe nga veza e shtypur del jashtë një nepërkë.
Isaia 59:13
duke u rebeluar dhe duke mohuar Zotin, duke mos e ndjekur më Perëndinë tonë, duke folur për shtypje dhe kryengritje, duke i dhënë dhe duke murmuritur në zemër fjalë të rreme.
Isaia 60:5
Atëherë do të shikosh dhe do të jesh i kënaqur, zemra jote do të rrahë fort dhe do të hapet sepse bollëku i detit do të vijë te ti, pasuria e kombeve do të vije tek ti.
Isaia 60:10
Bijtë e të huajit do të rindërtojnë muret e tua dhe mbretërit e tyre do të vihen në shërbimin tënd, sepse në zemërimin tim të godita, por në dashamirësinë time kisha dhembshuri për ty.
Isaia 61:1
Fryma e Zotit, Zoti është mbi mua, sepse Zoti më ka vajosur për t`u dhënë një lajm të mirë të përulurve; më ka dërguar të lidh plagën e atyre që e kanë zemrën të thyer, të shpall çlirimin e atyre
Isaia 61:7
Në vend të turpit tuaj do të keni një nderim të dyfishtë; në vend të hutimit do të ngallojnë në trashëgiminë e tyre. Prandaj në vendin e tyre do të zotërojnë dyfishin dhe do të kenë një ngallim të përjetshëm.
Isaia 63:3
"Gaviçin e shtypa vetëm dhe asnjë nga popujt nuk ishte me mua. I shtypa në zemërimin tim dhe i shkela në tërbimin tim. Gjaku i tyre spërkati rrobat e mia dhe njollosa tërë veshjet e mia.
Isaia 63:4
Sepse dita e hakmarrjes ishte në zemrën time dhe viti i çlirimit tim ka ardhur.
Isaia 63:6
I shkela me këmbë popujt në zemërimin tim, i deha në tërbimin tim dhe bëra që të derdhet gjaku i tyre mbi tokë".
Isaia 63:15
Shiko nga qielli dhe shiko nga banesa jote e shenjtë dhe e lavdishme. Ku është zelli yt dhe fuqia jote? Drithërima e të përbrendëshmeve të tua dhe dhembshuritë e tua të thella ndaj meje mos vallë janë shtypur?
Isaia 63:17
O Zot, pse na bën që të endemi larg rrugëve të tua dhe pse fortëson zemrën tonë që të mos ketë frikë nga ti? Për hir të shërbëtorëve të tu, kthehu në fiset e trashëgimisë sate.
Isaia 64:5
Ti i del para atij që kënaqet në zbatimin e drejtësisë dhe kujtohet për ty në rrugët e tua. Ja, ti je zemëruar sepse ne kemi mëkatuar; në këtë kemi vazhduar gjatë dhe kemi nevojë të shpëtohemi.
Isaia 64:9
Mos u zemëro tepër, o Zot, dhe mos e kujto paudhësinë përjetë. Ja, shiko, të lutemi; ne të gjithë jemi populli yt.
Isaia 65:3
një popull që vazhdimisht provokon zemërimin tim me pafytyrësi, që ofron flijime në kopshte dhe djeg temjan mbi altarë prej tullash,
Isaia 65:14
ja, shërbëtorët e mi do të këndojnë për gëzimin e zemrës së tyre, por ju do të bërtisni për ankthin e zemrës dhe do të ulërini për vuajtjen e frymës.
Isaia 65:18
Por ju gëzohuni dhe ngallohuni përjetë për atë që krijoj; sepse, ja, unë krijoj Jeruzalemin për kënaqësinë dhe popullin e tij për gëzimin.
Isaia 65:19
Do të kënaqem me Jeruzalemin dhe do të gëzohem me popullin tim; në të nuk do të dëgjohet më asnjë vaji ose klithme.
Isaia 66:5
Dëgjoni fjalën e Zotit, ju që dridheni nga fjala e tij. Vëllerit tuaj, që ju urrejnë dhe ju dëbojnë për shkak të emrit tim, kanë thënë: "Le të tregojë Zoti lavdinë e tij me qëllim që ne të mund
Isaia 66:6
Një , një zhurmë del nga qyteti, një vjen nga tempulli; është ri i Zotit që u jep hakun armiqve të tij.
Isaia 66:10
Gëzohuni me Jeruzalemin dhe ngalloni me të, ju të gjithë që e doni. Gëzohuni me të madhe me të, ju të gjithë që mbani zi për të,
Isaia 66:14
Ju do ta shihni këtë, dhe zemra juaj do të gëzohet, kockat tuaja do të marrin përsëri fuqi si bari i njomë. Dora e Zotit do t`u bëhet e njohur shërbëtorëve të tij dhe do të zemërohet me të madhe kundër armiqve të tij.
Isaia 66:15
Sepse ja, Zoti do të vijë me zjarrin dhe qerret e tij do të jenë si një uragan për të hedhur zemërimin e tij me tërbim dhe kërcënimin e tij me flakë zjarri.
Isaia 66:20
dhe do t`i kthejnë tërë vëllerit tuaj nga të gjitha kombet si një ofertë Zotit, mbi kuaj, mbi qerre, mbi bartina, mbi mushkë dhe mbi dromidarë te mali im i shenjtë i Jeruzalemit", thotë Zoti, "ashtu si bijtë e Izraelit çojnë një ofertë në një enë të pastër në shtëpinë e Zotit.
Jeremia 2:15
Luanët e vegjël vrumbullojnë kundër tij, bëjnë që të dëgjohet ri i tyre dhe e katandisin vendin e tij në një shkatërrim të plotë; qytetet e tij janë djegur dhe askush nuk banon më në to.
Jeremia 2:32
A mund t`i harrojë një vaj stolitë e saj ose një nuse brezin e saj? Megjithatë populli im më ka harruar nga një numër shumë i madh ditësh.
Jeremia 2:35
ti thua: "Jam e pafaj; me siguri zemërimi i tij është tërhequr nga unë". Ja, unë do të hyj në gjyq me ty sepse ke thënë: "Nuk kam mëkatuar".
Jeremia 3:5
A do të mbetet i zemëruar për gjithnjë? A do ta ruajë zemërimin deri në fund?". Ja, ti flet kështu, por ndërkohë ti po kryen të gjitha ligësitë që mundesh".
Jeremia 3:10
Ndonëse ndodhën tërë këto, motra e vet e pabesë Juda nuk u kthye tek unë me gjithë zemrën e saj, por me simulime", thotë Zoti.
Jeremia 3:12
Shko dhe shpalli këto fjalë në drejtim të veriut, duke thënë: "Kthehu, o Izrael rebel"", thotë Zoti, "nuk do ta hedh zemërimin tim mbi ju, sepse jam i mëshirshëm", thotë Zoti, "dhe nuk mbetem i zemëruar për gjithnjë.
Jeremia 3:13
Vetëm prano paudhësinë tënde, sepse je rebeluar kundër Zotit, Perëndisë tënd; ua ke shkapërderdhur favoret e tua të huajve poshtë çdo druri të gjelbëruar dhe nuk ke dëgjuar rin tim", thotë Zoti.
Jeremia 3:15
Do t`ju jap pastaj barinj sipas zemrës sime, që do t`ju kullosin me dije dhe dituri.
Jeremia 3:17
Atëherë Jeruzalemi do të quhet "Froni i Zotit"; tërë kombet do të mblidhen pranë tij në emër të Zotit, në Jeruzalem, dhe nuk do të ecin më sipas kryeneçësisë së zemrës së tyre të keqe.
Jeremia 3:21
Një dëgjohet në lartësitë; të qarat dhe lutjet e bijve të Izraelit, sepse kanë prishur rrugën e tyre dhe kanë harruar Zotin, Perëndinë e tyre.
Jeremia 3:25
Le të biem në shtrat me turpin tonë dhe le të na mbulojë poshtërsia jonë, sepse kemi mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë tonë, ne dhe etërit tanë qysh prej rinisë sonë e deri në këtë ditë, dhe nuk kemi dëgjuar rin e Zotit, Perëndisë tonë".
Jeremia 4:4
Rrethprituni për Zotin dhe hiqni lafshën e zemrave tuaja, o njerëz të Judës dhe banorë të Jeruzalemit, me qëllim që zemërimi im të mos shpërthejë si zjarr dhe të mos djegë në mënyrë që askush të mos mund ta shuajë për shkak të ligësisë së veprimeve tuaja!".
Jeremia 4:8
Prandaj vishuni me thasë, mbani zi, vajtoni, sepse zemërimi i zjarrtë i Zotit nuk është larguar prej nesh.
Jeremia 4:9
Atë ditë ka për të ndodhur", thotë Zoti, "që zemra e mbretit dhe zemra e princave do të ligështohen, priftërinjtë do të mbeten të shushatur dhe profetët të shtangur".
Jeremia 4:10
Atëherë unë thashë: "O Zot, Zot, ti ke mashtruar plotësisht këtë popull dhe Jeruzalemin, duke thënë: "Ju do të keni paqe", ndërsa shpata po futet deri në zemër".
Jeremia 4:14
O Jeruzalem, pastro zemrën tënde nga ligësia, me qëllim që të shpëtosh. Deri kur do të mbeten te ty mendimet e mbrapshta?
Jeremia 4:15
Sepse një njofton nga Dani dhe shpall fatkeqësinë nga mali i Efraimit.
Jeremia 4:16
"Lajmëroni kombet; po, bëjani të njohur Jeruzalemit: rrethuesit vijnë nga një komb i largët dhe ngrenë rin e tyre kundër qyteteve të Judës.
Jeremia 4:18
"Sjellja jote dhe veprimet e tua të kanë shkaktuar këto gjëra; kjo do të jetë fatkeqësia jote, dhe do të jetë e hidhur, sepse do të arrijë zemrën tënde".
Jeremia 4:19
Zorrët e mia, zorrët e mia! Po shtrembërohem nga dhimbja. Oh, faqet e zemrës sime! Zemra më rreh fort përbrenda. Unë nuk mund të hesht, sepse, o shpirti im, kam dëgjuar rin e borisë, britmën e luftës.
Jeremia 4:21
Deri kur do të shoh flamurin dhe do të dëgjoj rin e borisë?
Jeremia 4:26
Shikova, dhe ja, toka pjellore ishte një shkretëtirë, dhe të gjitha qytetet e saj ishin shembur përpara Zotit për shkak të zemërimit të tij të fortë.
Jeremia 5:21
Dëgjoni tani këtë, o popull pa mend dhe pa zemër, që ka sy, por nuk shikon, që ka veshë, por nuk dëgjon.
Jeremia 5:23
Por ky popull ka një zemër kryeneçe dhe rebele; kthehen prapa dhe ikin.
Jeremia 5:24
Nuk thonë në zemër të tyre: "Kemi frikë nga Zoti, Perëndia ynë, që na jep shiun në kohën e duhur, i pari dhe i fundit shi, që mban për ne javët e caktuara për korrje".
Jeremia 6:11
Prandaj jam mbushur me zemërimin e madh të Zotit; jam lodhur duke e përmbajtur. Do ta hedh mbi fëmijët në rrugë dhe mbi të rinjtë e mbledhur bashkë, sepse do të kapen si burri ashtu dhe gruaja, si plaku ashtu dhe burri i ngarkuar me vite.
Jeremia 6:17
"Kam vënë roje mbi ju: Kushtojini kujdes rit të borisë!". Por ata përgjigjen: "Nuk do t`i kushtojmë kujdes".
Jeremia 6:23
Ata rrokin harkun dhe ushtën; janë të egër dhe nuk kanë mëshirë; ri i tyre i ngjet zhurmës së detit; ata kanë hipur mbi kuaj dhe janë gati të luftojnë si një njeri i vetëm kundër teje, o bijë e Sionit".
Jeremia 6:24
"Kemi dëgjuar famën e tyre dhe na ranë duart; ankthi na ka mbërthyer, ashtu si dhembjet që në një grua që po lind".
Jeremia 7:15
dhe do t`ju dëboj nga prania ime, ashtu si dëbova tërë vëllerit tuaj, tërë pasardhësit e Efraimit.
Jeremia 7:18
Bijtë mbledhin drutë, etërit ndezin zjarrin dhe gratë mbrujnë mjellin për të përgatitur kulaç për mbretëreshën e qiellit, dhe pastaj u bëjnë libacione perëndive të tjera për të më zemëruar mua.
Jeremia 7:20
Prandaj kështu thotë Zoti, Zoti: "Ja, zemërimi im, tërbimi im do të bjerë mbi këtë vend, mbi njerëzit dhe kafshët, mbi drurët e fushës dhe mbi frytet e tokës dhe do të djegë pa u shuar".
Jeremia 7:23
por këtë urdhër u dhashë: "Dëgjoni rin tim, dhe unë do të jem Perëndia juaj, dhe ju do të jeni populli im; ecni në të gjitha rrugët që ju kam urdhëruar, që të jeni të lumtur".
Jeremia 7:24
Por ata nuk dëgjuan as ma vunë veshin, por ecën sipas këshillave dhe kryeneçësisë së zemrës së tyre të keqe, dhe shkuan prapa dhe jo përpara.
Jeremia 7:28
Kështu do t`u thuash atyre: "Ky është kombi që nuk dëgjon rin e Zotit, Perëndisë së tij, dhe as pranon korrigjim; e vërteta është zhdukur dhe është eliminuar nga goja e tyre".
Jeremia 7:29
Pri flokët dhe hidhi tutje, nise vajtimin mbi lartësitë, sepse Zoti ka hedhur poshtë dhe e ka braktisur brezin e zemërimit të tij.
Jeremia 7:34
Do të bëj që të pushojnë në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jeruzalemit britmat e ngallimit dhe britmat e gëzimit, ri i dhëndrit dhe ri i nuses, sepse vendi do të bëhet shkretim".
Jeremia 8:18
Sikur të gjeja ngushëllim për dhembjen time. Zemra po më ligështohet përbrenda.
Jeremia 8:19
Ja një : është britma e bijës së popullit tim nga një tokë e largët: "Mos vallë Zoti është në Sion? A nuk është mbreti i tij në mes të tij?". "Pse kanë ngacmuar zemërimin tim me shëmbëlltyrat e tyre të gdhendura dhe me idhuj të huaj?".
Jeremia 9:8
Gjuha e tyre është një shigjetë vrasëse; ajo nuk thotë veçse gënjeshtra. Me gojën e vet secili i flet për paqe fqinjit të tij, por në zemër të vet, ai rri në pritë.
Jeremia 9:13
Zoti thotë: "Sepse këta kanë braktisur ligjin tim që kisha vënë përpara, nuk dëgjuan rin tim dhe nuk kanë ecur në përshtatje me të,
Jeremia 9:14
por kanë ndjekur kryeneçësinë e zemrave të tyre dhe Baalët, që etërit e tyre u kishin bërë të njohur".
Jeremia 9:19
Sepse një vaji dëgjohet nga Sioni: "Sa jemi shkatërruar! Jemi shumë të shushatur, sepse duhet të braktisim vendin, sepse kanë shembur banesat tona".
Jeremia 9:20
Prandaj dëgjoni fjalën e Zotit, o gra, dhe veshi juaj ta rë fjalën e gojës së tij. U mësoni bijave tuaja një vajtim dhe secila t`i mësojë fqinjës së saj një këngë mortore.
Jeremia 9:26
Egjiptin, Judën, Edomin, bijtë e Amonit, Moabin dhe tërë ata që presin cepat e mjekrës dhe banojnë në shkretëtirë; sepse tërë kombet janë të parrethprerë dhe tërë shtëpia e Izraelit është me zemër të parrethprerë".
Jeremia 10:4
E zbukurojnë me argjend dhe me ar, e fiksojnë me gozhda dhe çekiçë që të mos lëvi nga vendi.
Jeremia 10:9
Argjend i petëzuar i sjellë nga Tarshishi dhe ar nga Ufazi, punë zejtari dhe dorë argjendari; rrobja e tyre është e purpurt dhe e kuqe flakë, punime të dala nga duart e njerëzve ekspertë.
Jeremia 10:10
Por Zoti është Perëndia i vërtetë, ai është Perëndia i gjallë dhe mbreti i përjetshëm. Para zemërimit të tij toka dridhet dhe kombet nuk mund të qëndrojnë përpara indinjatës së tij.
Jeremia 10:13
Kur nxjerr rin e tij ka një zhurmë ujërash në qiell; ai i bën avujt të ngjiten nga skajet e tokës, prodhon vetëtimat për shiun dhe nxjerr erën nga rezervuaret e tij.
Jeremia 10:24
Më korrigjo, o Zot, por me drejtësi, jo në zemërimin tënd për të mos më reduktuar në asgjë.
Jeremia 10:25
Lëshoje zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin dhe mbi popujt që nuk përmendin emrin tënd, sepse kanë gllabëruar Jakobin; po, e kanë gllabëruar dhe konsumuar dhe kanë shkatërruar banesën e tij.
Jeremia 11:4
që unë u urdhërova etërve tuaj ditën që i nxora nga Egjipti, nga furra prej hekuri, duke thënë: "Dëgjoni rin tim dhe i bëni këto gjëra në ba të atyre që ju komandoj; atëherë ju do të jeni populli im dhe unë do të jem Perëndia juaj",
Jeremia 11:7
Sepse i kam nxitur me insistim etërit tuaj që nga dita që i nxora nga vendi i Egjiptit e deri më sot, i kam nxitur me urgjencë duke thënë: "Dëgjoni rin tim!".
Jeremia 11:8
Por ata nuk e dëgjuan as ia vunë veshin, por secili eci sipas kryeneçësisë së zemrës së keqe të tij; prandaj unë do të bëj që të goditen nga të gjitha gjërat e përmendura në këtë besëlidhje, për të cilat kisha urdhëruar t`i respektonin, por që ata nuk i respektuan".
Jeremia 11:17
Zoti i ushtrive që të kishte mbjellë ka dekretuar fatkeqësinë kundër teje, për shkak të ligësisë sate në dëm të vetë shtëpisë së Izraelit dhe të shtëpisë së Judës, duke provokuar zemërimin tim dhe duke i djegur temjan Baalit".
Jeremia 11:20
Por, o Zot i ushtrive, gjykatës i drejtë, që shqyrton mendjen dhe zemrën, tregomë hakmarrjen tënde mbi ta, sepse unë të bëra të njohur çështjen time.
Jeremia 12:2
I ke mbjellë dhe kanë lëshuar madje rrënjë; rriten dhe mbajnë madje fryte. Ti je afër gojës së tyre, por larg zemrës së tyre.
Jeremia 12:6
Sepse edhe vëllerit e tu dhe shtëpia e atit tënd kanë vepruar në mënyrë të pabesë ndaj teje; edhe ata të bërtasin nga pas me të lartë. Mos ki besim tek ata kur do të thonë fjalë të mira.
Jeremia 12:13
Kanë mbjellë grurë, por korrin gjemba; janë lodhur, por pa asnjë përfitim. Do t`u vijë turp nga korrja juaj, për shkak të zemërimit të fortë të Zotit!
Jeremia 13:10
Ky popull i keq, që nuk pranon të dëgjojë fjalët e mia, që ecën kryelartë sipas zemrës së tij dhe u shkon pas perëndive të tjera për tu shërbyer dhe për të rënë përmbys para tyre, do të bëhet si ky brez që nuk vlen më për asgjë.
Jeremia 13:21
Çfarë do të thuash kur të të ndëshkojë? Por ti vetë u ke mësuar atyre të jenë të parët dhe sunduesit e tu. A nuk do të të në dhembjet si një grua që është duke lindur?
Jeremia 13:22
Dhe në rast se do të thuash në zemrën tënde: "Përse më ndodhin këto gjëra?". Për shkak të përmasës së paudhësisë sate cepat e rrobës sate do të zbulohen dhe thembrat e tua do të duken lakuriq.
Jeremia 14:14
Zoti më tha: "Profetët profetizojnë gënjeshtra në emrin tim; unë nuk i kam dërguar, nuk u kam dhënë asnjë urdhër dhe nuk kam folur me ta. Ata ju profetizojnë një pamje të rreme, një parashikim të kotë dhe mashtrimin e zemrës së tyre.
Jeremia 15:1
Por Zoti më tha: "Edhe sikur Moisiu dhe Samueli të paraqiteshin para meje, zemra ime nuk do të anonte për këtë popull; dëboje nga prania ime; le të ikë!
Jeremia 15:4
Do të bëj që të keqtrajtohen në të gjitha mbretëritë e tokës për shkak të Manasit, birit të Ezekias, mbret i Judës, për atë që ka bërë në Jeruzalem.
Jeremia 15:6
Ti më ke përnë", thotë Zoti, "më ke kthyer krahët. Prandaj unë do të shtrij dorën kundër teje dhe do të të shkatërroj; jam lodhur nga pendimet.
Jeremia 15:14
Dhe do të bëj të kalosh bashkë me armiqtë e tu në një vend që ti nuk e njeh, sepse një zjarr është ndezur në zemërimin tim, që do të flakërojë kundër jush".
Jeremia 15:15
Ti e di, o Zot; më mbaj mend mua dhe më vizito, dhe merrmë hak mbi përndjekësit e mi; në ngadalësinë e zemërimit tënd mos më merr me vete; dije që për hirin tënd e mbajta turpin.
Jeremia 15:16
Me të gjetur fjalët e tua, i përpiva; fjala jote ka qenë për mua gëzimi dhe gazi i zemrës sime, sepse emri yt kërkohet nga unë o Zot, Perëndi i ushtrive.
Jeremia 16:3
Sepse kështu thotë Zoti për bijtë dhe bijat që kanë lindur në këtë vend dhe për nënat që i kanë pjellë dhe për etërit që i kanë në në këtë vend:
Jeremia 16:9
Sepse kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: "Ja, unë do të bëj që të pushojë në këtë vend, para syve tuaj dhe në ditët tuaja, britma e gëzimit dhe britma e ngallimit, ri i dhëndrit dhe ri i nuses.
Jeremia 16:12
Dhe ju keni vepruar më keq se etërit tuaj, sepse ja, secili vepron sipas kryeneçësisë së zemrës së tij të keqe dhe nuk pranon të më dëgjojë.
Jeremia 17:1
"Mëkati i Judës është shkruar me një stilo hekuri, është gërvishur me një majë diamanti mbi rrasën e zemrës së tyre dhe mbi brirët e altarëve tuaj.
Jeremia 17:4
Kështu për fajin tënd do të humbasësh trashëgiminë që të kisha dhënë dhe do të bëj që t`u shërbesh armiqve të tu në një vend që ti nuk e njeh, sepse keni ndezur një zjarr në zemërimin tim, që do të flakërojë gjithnjë".
Jeremia 17:5
Kështu thotë Zoti: "Mallkuar qoftë njeriu që ka besim te njeriu dhe e bën nga mishi krahun e tij, dhe zemra e të cilit largohet nga Zoti!
Jeremia 17:9
Zemra gënjehet më tepër se çdo gjë tjetër dhe sëmuret në mënyrë të pashërueshme; kush mund ta njohë atë?
Jeremia 17:10
Unë, Zoti, hetoj zemrën, vë në provë mendjen për t`i dhënë secilit sipas rrugëve të tij, sipas frytit të veprimeve të tij.
Jeremia 17:11
Kush fiton pasuri në mënyrë të padrejtë është si thëllëza që ngroh ve që nuk i ka bërë vetë; në mes të ditëve të tij ka për t`i lënë dhe në fund do të gjendet i shushatur".
Jeremia 18:10
por në rast se ai komb ose ajo mbretëri bën atë që është e keqe në sytë e mi, duke mos e dëgjuar rin tim, unë pendohem për të mirën që i kisha premtuar t`i bëja.
Jeremia 18:12
Por ata thonë: "Është e kotë; ne duam të ecim duke ndjekur mendimet tona dhe dëshirojmë të veprojmë sipas kryeneçësisë së zemrës sonë të keqe.
Jeremia 18:19
Kushtomë kujdes, o Zot, dhe dëgjo rin e atyre që grinden me mua.
Jeremia 18:20
A shpërblehet vallë e mira me të keqen? Sepse ata i kanë hapur një gropë jetës sime. Kujto se jam paraqitur para teje për të folur në favor të tyre dhe për të larguar prej tyre zemërimin tënd.
Jeremia 18:23
Por ti o Zot, i njeh tërë qëllimet e tyre kundër meje për të shkaktuar vdekjen time; mos ua fal paudhësinë e tyre, mos fshij mëkatin e tyre nga prania jote. U rrëzofshin para teje. Trajtoji ashpër ditën e zemërimit tënd.
Jeremia 20:9
Atëherë unë thashë: "Nuk do ta përmend më dhe nuk do të flas më në emër të tij". Por fjala e tij ishte në zemrën time si një zjarr flakërues, i mbyllur në kockat e mia; përpiqesha ta përmbaja, por nuk mundesha.
Jeremia 20:12
Por ti, o Zot i ushtrive, që provon të drejtin dhe heton mendjen dhe zemrën, tregomë hakmarrjen tënde mbi ta, sepse ty të kam besuar çështjen time.
Jeremia 21:5
Unë vetë do të luftoj kundër jush me dorën e shtrirë dhe me krahë të fuqishëm, me zemërim, me tërbim dhe me indinjatë të madhe.
Jeremia 21:12
O shtëpia e Davidit", kështu thotë Zoti: "Ushtroni drejtësinë që në mëngjes dhe çliroheni atë që e kanë vjedhur nga dora e shtypësit, me qëllim që zemërimi im të mos shpërthejë si zjarr dhe të djegë pa qenë njeri në gjendje ta shuajë, për të shkak të ligësisë së veprimeve tuaja.
Jeremia 22:17
"Por sytë e tu dhe zemra jote nuk shikojnë veçse fitimin tënd të padrejtë, të derdhin gjak të pafajmë dhe të kryejnë shtypje dhe dhunë".
Jeremia 22:20
Ngjitu në Liban dhe bërtit, ngrije rin në Bashan dhe bërtit nga Abarimi, sepse të gjithë dashnorët e tu janë shkatërruar.
Jeremia 22:21
Të fola në kohën e begatisë sate, por ti më the: "Nuk do të dëgjoj". Kjo ka qenë sjellja jote qysh në rininë tënde: nuk e dëgjove kurrë rin tim.
Jeremia 22:23
Ti që banon në Liban, që ke ngritur folenë në mes kedrave, sa do të rënkosh kur do të të në dhembjet, dhembjet si ato të gruas që është gati të pjellë!
Jeremia 22:24
Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti, "edhe sikur Konjahu, biri i Jehojakimit, mbret i Judës, të ishte një una vulosjeje në dorën time të djathtë, unë do të të shkulja që andej.
Jeremia 22:28
A është vallë ky njeri, Konjahu, një poç pa vlerë, i thyer, ose një send që nuk prodhon asnjë kënaqësi? Pse, pra, janë përnë ai dhe pasardhësit e tij dhe janë hedhur në një vend që ata nuk e njohin?
Jeremia 23:2
Prandaj kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit, kundër barinjve që kullosin popullin tim: "Ju keni shpërndarë delet e mia, i keni përnë dhe nuk keni pasur kujdes për to; ja, unë do t`ju dënoj për ligësinë e veprimeve tuaja", thotë Zoti.
Jeremia 23:9
Zemra ime është thyer brenda meje për shkak të profetëve, tërë kockat e mia dridhen. Jam si një i dehur, si një njeri i mposhtur nga vera, për shkak të Zotit dhe fjalëve të tij të shenjta.
Jeremia 23:16
Kështu thotë Zoti i ushtrive: "Mos dëgjoni fjalët e profetëve që ju bëjnë profeci. Ata ju bëjnë të këqinj; ju parashtrojnë vegimet e zemrave të tyre dhe jo atë që del nga goja e Zotit.
Jeremia 23:17
U flasin vazhdimisht atyre që më përbuzin: "Zoti ka thënë: Do të keni paqe"; dhe gjithë atyre që ecin në kryeneçësinë e zemrës së tyre: "Asnjë e keqe nuk do t`ju vijë".
Jeremia 23:20
Zemërimi i Zotit nuk do të qetësohet deri sa të ketë kryer dhe plotësuar synimet e zemrës së tij; ditët e fundit do të kuptoni fare mirë.
Jeremia 23:26
Deri kur do të vazhdojë kjo në zemrën e këtyre profetëve që profetizojnë gënjeshtra dhe profetizojnë mashtrimin e zemrës së tyre?
Jeremia 24:7
Do t`u jap një zemër për të më njohur mua që jam Zoti; ata do të jenë populli im dhe unë Perëndia i tyre, sepse do të kthehen tek unë me gjithë zemër.
Jeremia 25:3
"Nga viti i trembëdhjetë i Josias, birit të Amonit, mbret i Judës, deri në këtë ditë janë njëzet e tre vjet që fjala e Zotit më është drejtuar, dhe unë ju kam folur me urgjencë dhe këmbëngulje, por ju nuk më keni dëgjuar.
Jeremia 25:6
Mos shkoni mbas perëndive të tjera për t`u shërbyer dhe për të rënë përmbys para tyre, mos provokoni zemërimin tim me veprën e duarve tuaja, dhe unë nuk do t`ju bëj asnjë të keqe".
Jeremia 25:7
Por ju nuk më keni dëgjuar", thotë Zoti, "dhe keni provokuar zemërimin tim me veprën e duarve tuaja në dëmin tuaj.
Jeremia 25:10
Do të bëj të heshtin në mes tyre britmat e gëzimit dhe të kënaqësisë, ri i dhëndrit dhe ai i nuses, zhurma e mokrës dhe drita e llambës.
Jeremia 25:15
Sepse kështu më ka thënë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Merr nga dora ime këtë kupë vere të zemërimit tim dhe bëj që të pinë tërë kombet te të cilët do të të dërgoj.
Jeremia 25:30
"Prandaj profetizo kundër tyre tërë këto gjëra dhe u thuaj atyre: Zoti vrumbullon që lart dhe bën që të dëgjohet ri i tij nga banesa e tij e shenjtë; ai do të vrumbullojë me forcë kundër vathës
Jeremia 25:37
dhe vathët e qeta janë shkatërruar për shkak të zemërimit të madh të Zotit.
Jeremia 25:38
Ai e ka lënë si një luan i vogël strehën e tij, sepse vendi i tyre është bërë një shkretëtirë për shkak të tërbimit të shtypësit, për shkak të zemërimit të zjarrtë të Zotit".
Jeremia 26:13
Prandaj korrigjoni tani rrugët dhe veprimet tuaja dhe dëgjoni rin e Zotit, Perëndisë tuaj, dhe Zoti do të pendohet për të keqen që ka shqiptuar kundër jush.
Jeremia 26:18
"Mikea, Morashtiti, profetizoi në ditët e Ezekias, mbretit të Judës, dhe i foli tërë popullit të Judës, duke thënë: "Kështu thotë Zoti i ushtrive: Sioni do të lërohet si një fushë, Jeruzalemi do të bëhet një grumbull gërmadhash dhe mali i tempullit një lartësi e pyllëzuar".
Jeremia 26:19
A e dënuan vallë me vdekje Ezekian, mbretin e Judës, dhe tërë Judën? A nuk pati frikë nga Zoti dhe a nuk iu lut vallë fytyrës së Zotit, dhe kështu Zoti u pendua për të keqen që kishte shqiptuar kundër tyre? Ne jemi duke bërë përkundrazi një të keqe të madhe kundër vetes sonë".
Jeremia 28:16
Prandaj kështu thotë Zoti: "Ja, unë do të të për nga faqja e dheut. Sivjet ke për të vdekur, sepse ke folur për rebelim kundër Zotit"".
Jeremia 29:2
(Kjo ndodhi mbasi dolën nga Jeruzalemi mbreti Jekoniah, mbretëresha, eunukët, princat e Judës dhe të Jeruzalemit, zejtarët dhe kovaçët).
Jeremia 29:13
Do të më kërkoni dhe do të më gjeni, sepse do të më kërkoni me gjithë zemrën tuaj.
Jeremia 29:16
kështu thotë Zoti për mbretin që rri mbi fronin e Davidit, për këtë popullin që banon në këtë qytet, për vëllerit tuaj që nuk kanë shkuar bashkë me ju në robëri";
Jeremia 30:19
Prej andej do të dalin këngë falënderimi dhe ra njerëzish që festojnë; unë do t`i shumoj dhe jo t`i pakësoj; do t`i bëj të nderuar dhe nuk do të poshtërohen më.
Jeremia 30:21
Princi i tij do të jetë një prej tyre, dhe sunduesi i tij do të dalë nga mesi i tyre; unë do të bëj që ai të afrohet dhe ai do të vijë afër meje. Kush, pra, do të porosiste zemrën e tij që të më afrohet?", thotë Zoti.
Jeremia 30:24
Zemërimi i zjarrtë i Zotit nuk do të fashitet, deri sa të mos ketë plotësuar, deri sa të mos ketë realizuar synimet e zemrës së tij. Në ditët e fundit ju do ta kuptoni.
Jeremia 31:15
Kështu thotë Zoti: "U dëgjua një në Ramah, një vajtim dhe një e qarë e hidhur: Rakela vajton bijtë e saj dhe nuk pranon të ngushëllohet për ta, sepse ata nuk janë më".
Jeremia 31:16
Kështu thotë Zoti: "Mbaje rin tënd nga e qara, sytë e tu nga të derdhurit lot, sepse vepra jote do të shpërblehet", thotë Zoti; "ata do të kthehen nga vendi i armikut.
Jeremia 31:33
"Por kjo është besëlidhja që do të vendos me shtëpinë e Izraelit mbas atyre ditëve", thotë Zoti: "Do ta shtie ligjin tim në mendjen e tyre dhe do ta shkruaj mbi zemrën e tyre, dhe unë do të jem Zoti i tyre dhe ata do të jenë populli im.
Jeremia 32:23
Ata hynë dhe e futën në dorë, nuk i janë bindur rit tënd dhe nuk ecën në rrugën e ligjit tënd, nuk kanë bërë të gjitha ato që u kishe urdhëruar të bënin; prandaj ti solle mbi ta tërë këtë fatkeqësi.
Jeremia 32:29
Kaldeasit që luftojnë kundër këtij qyteti do të hyjnë në të, do t`i vënë zjarrin këtij qyteti dhe do ta djegin bashkë me shtëpitë mbi çatitë e të cilave i kanë djegur temjan Baalit dhe u kanë bërë libacione perëndive të tjera për të provokuar zemërimin tim.
Jeremia 32:30
Sepse bijtë e Izraelit dhe bijtë e Judës kanë bërë vetëm atë që është e keqe në sytë e mi qysh në fëmijërinë e tyre. Në fakt bijtë e Izraelit nuk kanë bërë gjë tjetër veçse të provokonin zemërimin tim me veprën e duarve të tyre, thotë Zoti.
Jeremia 32:31
Sepse ky qytet, që nga dita që u ndërtua deri më sot, ka qënë për mua një provokim i zemërimit dhe i tërbimit tim; prandaj do ta zhduk nga prania ime,
Jeremia 32:32
për shkak të gjithë së keqes që bijtë e Izraelit dhe bijtë e Judës kanë bërë për të provokuar zemërimin tim, ata, mbretërit e tyre, princat e tyre, priftërinjtë e tyre dhe profetët e tyre, njerëzit e Judës dhe banorët e Jeruzalemit.
Jeremia 32:37
"Ja, do t`i mbledh nga të gjitha vendet ku i kam shpërndarë gjatë zemërimit tim, tërbimit tim, indinjatës sime të madhe; do të bëj të kthehen në këtë vend dhe të banojnë të sigurt.
Jeremia 32:39
Do t`u jap një zemër të vetme, një rrugë të vetme, me qëllim që të kenë frikë nga unë përjetë për të mirën e tyre dhe të bijve të tyre.
Jeremia 32:40
Do të bëj me ta një besëlidhje të përjetshme; nuk do të largohem më prej tyre dhe do t`u bëj të mira dhe do të shtie në zemrën e tyre frikën, me qëllim që të mos më braktisin.
Jeremia 32:41
Do të ndjej gëzim duke u bërë të mirë dhe do t`i vendos në mënyrë të qëndrueshme në këtë vend me gjithë zemrën time dhe me gjithë shpirtin tim".
Jeremia 33:5
Ata do të vijnë të luftojnë kundër Kaldeasve, por vetëm për t`i mbushur me kufoma njerëzish, që unë do të godas në zemërimin tim dhe në tërbimin tim, sepse do ta fsheh fytyrën time nga ky qytet për shkak të gjithë ligësisë së tyre.
Jeremia 33:11
britma gëzimi dhe britma hareje, ri i dhëndrit dhe ri i nuses, ri i atyre që thonë: "Kremtoni Zotin e ushtrive, sepse Zoti është i mirë, sepse mirësia e tij zgjat përjetë", dhe të atyre që sjellin oferta falënderimi në shtëpinë e Zotit. Sepse unë do të bëj që të kthehen të mërguarit në vend dhe do t`i vendos përsëri si më parë", thotë Zoti.
Jeremia 34:7
ndërsa ushtria e mbretit të Babilonisë luftonte kundër Jeruzalemit dhe kundër të gjitha qyteteve të Judës që akoma ekzistonin, domethënë kundër Lakishit dhe Azekahut, që ishin të vetmet qytete të fortifikuara që mbetën nga qytetet e Judës.
Jeremia 35:3
Atëherë unë mora Jaazaniahun, birin e Jeremias, bir i Habaziniahut, vëllerit e tij, tërë bijtë e tij, si dhe tërë shtëpinë e Rekabitëve,
Jeremia 35:8
Kështu ne i jemi bindur rit të Jehonadabit, birit të Rekabit, atit tonë, në çdo gjë që na ka urdhëruar: të mos pimë verë gjatë gjithë jetës sonë, si ne ashtu edhe gratë tona, bijtë tanë dhe bijat tona;
Jeremia 36:7
Ndofta do t`i paraqesin lutjet e tyre për falje Zotit dhe secili do të tërhiqet nga rruga e tij e keqe, sepse i madh është zemërimi dhe tërbimi që Zoti ka shqiptuar kundër këtij populli".
Jeremia 37:15
Princat u zemëruan me Jeremian, e rrahën dhe e futën në burg në shtëpinë e shkruesit Jonathan të cilën e kishin kthyer në burg.
Jeremia 38:20
Por Jeremia iu përgjigj: "Nuk do të të dorëzojnë në duart e tyre. Oh, dëgjo rin e Zotit në atë që të them; kështu do të të ecë mbarë dhe do të jetosh.
Jeremia 38:23
Të gjitha bashkëshortet e tua dhe bijtë e tu do të çohen te Kaldeasit dhe ti nuk do të shpëtosh nga duart e tyre, por do të të në dhe do të të dorëzojnë në duart e mbretit të Babilonisë dhe këtij qyteti do t`i vihet zjarri".
Jeremia 39:9
Pastaj Nebuzaradani, komandanti i rojeve, e çoi në robëri pjesën e popullit që kishte mbetur në qytet dhe ata që kishin dezertuar nga ana e tij së bashku me pjesën e popullit që kishte mbetur.
Jeremia 40:3
Tani Zoti e realizoi atë dhe bëri ashtu si kishte thënë, sepse ju keni mëkatuar kundër Zotit dhe nuk keni dëgjuar rin e tij. Prandaj ju ndodhi një gjë e tillë.
Jeremia 40:10
Sa për mua, ja, unë do të qëndroj në Mitspah për të qënë në dispozicion të Kaldeasve, që do të vijnë te ne; por ju grumbulloni verën, frutat verore dhe vajin, vendosini në enët tuaja dhe qëndroni në qytetet tuaja që keni në".
Jeremia 41:8
Por ndër ta kishte dhjetë burra që i thanë Ishmaelit: "Mos na vrit, sepse në fushat kemi rezerva të fshehura gruri, elbi, vaji dhe mjalti". Atëherë ai u përmbajt dhe nuk i vrau me vëllerit e tyre.
Jeremia 42:6
Qoftë përgjigjja e tij e pëlqyer ose e papëlqyer, ne do t`i bindemi rit të Zotit, Perëndisë tonë, tek i cili po të dërgojmë me qëllim që të na vinë të mira duke iu bindur rit të Zotit, Perëndisë tonë".
Jeremia 42:13
Por në qoftë se, duke mos iu bindur rit të Zotit, Perëndisë tuaj, ju thoni: "Nuk duam të qëndrojmë në këtë vend",
Jeremia 42:14
dhe thoni: "Jo, duam të shkojmë në vendin e Egjiptit, ku nuk do të shikojmë luftë as nuk do të dëgjojmë rin e burisë dhe as nuk do të vuajmë më nga uria për bukë, dhe aty do të banojmë",
Jeremia 42:18
Sepse kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: "Ashtu si zemërimi im dhe tërbimi im janë derdhur mbi banorët e Jeruzalemit, kështu tërbimi im do të derdhet mbi ju, kur të hyni në Egjipt, dhe do të bëheni objekt nëme, habije, mallkimi, turpi dhe nuk do ta shihni më këtë vend".
Jeremia 42:21
Unë ua bëra të ditur sot; por ju nuk i bindeni rit të Zotit, Perëndisë tuaj, dhe asgjëje nga ato që ka dërguar t`ju thotë nëpërmjet meje.
Jeremia 43:7
dhe shkuan në vendin e Egjiptit, sepse nuk iu bindën rit të Zotit, dhe arritën deri në Tahpanhes.
Jeremia 44:3
për shkak të ligësisë që kanë kryer duke provokuar zemërimin tim, duke shkuar të djegin temjan dhe t`u shërbejnë perëndive të tjera, që as ata as etërit tuaj nuk kishin njohur kurrë.
Jeremia 44:6
Prandaj tërbimi im, zemërimi im u derdhën dhe u përhapën në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jeruzalemit, që janë bërë të shkreta dhe të braktisura, ashtu siç janë edhe sot".
Jeremia 44:8
Pse provokoni zemërimin tim me veprën e duarve tuaja, duke u djegur temjan perëndive të tjera në vendin e Egjiptit ku keni ardhur të banoni? Kështu do të shfaroseni dhe do të bëheni një mallkim dhe një turp për të gjitha kombet e dheut.
Jeremia 44:23
Sepse ju keni djegur temjan dhe sepse keni mëkatuar kundër Zotit dhe nuk keni dëgjuar rin e Zotit dhe nuk keni ecur sipas ligjit të tij, statuteve të tij dhe porosive të tij, prandaj ju ra kjo fatkeqësi, siç shihet sot".
Jeremia 46:22
Zëri i tij lëviz si një gjarpër, sepse ata përparojnë me një ushtri dhe dalin kundër saj me sëpata si shumë druvarë.
Jeremia 47:1
Fjala e Zotit që iu drejtua profetit Jeremia kundër Filistejve, para se Faraoni të sulmonte Gan.
Jeremia 48:3
Një që kërkon ndihmë do të dalë nga Horonaimi: shkatërrim dhe rrënim i thellë!
Jeremia 48:4
Maobi është copëtuar, të vegjlit e tij bëjnë që të dëgjohet ri i tyre.
Jeremia 48:5
Mbi të përpjetën e Luhithit po ngjiten duke qarë në hidhërim, ndërsa në tatëpjetën e Horonaimit dëgjohet ri plot ankth i disfatës.
Jeremia 48:29
Kemi dëgjuar krenarinë e Moabit, jashtëzakonisht krenar, fodullëkun e tij, kryeneçësinë e tij, arrogancën e tij dhe mendjemadhësinë e zemrës së tij.
Jeremia 48:32
O vreshtë e Sibmahut, unë qaj për ty ashtu si qahet për Jazerin; shermendet e tua kanë arritur matanë detit, arrinin deri në detin e Jazerit. Shkatërruesi i tij është sulur mbi frytet e tua verore dhe mbi rrushin që do vilej.
Jeremia 48:34
Për shkak të britmës së Heshbonit ri i tyre u dëgjua deri në Elealeh dhe në Jehats, nga Tsoari deri në Horonaim, ashtu si një lopë trevjeçare; ujrat e Nimrimit madje janë bërë një shkreti.
Jeremia 48:36
Prandaj zemra ime për Moabin do të qajë si fyejt, zemra ime do të qajë si fyejt për burrat e Kir-Heresit, sepse pasuria që kanë fituar ka humbur.
Jeremia 48:41
Keriothi u pushtua, fortesat janë në dhe zemra e trimave të Moabit në atë ditë do të jetë si zemra e një gruaje në dhembjet e lindjes.
Jeremia 49:5
Ja, unë do të bëj që të të rë tmerri, thotë Zoti, Zoti i ushtrive, nga të gjithë ata që të rrethojnë, dhe ju do të dëboheni, secili drejt para tij, dhe nuk do të ketë njeri që t`i mbledhë ikanakët.
Jeremia 49:10
Por unë do ta zbuloj Ezaun dhe do të gjej vendet e fshehta të tij, dhe ai nuk do të mund të fshihet më. Pasardhësit të tij, vëllerit e tij dhe fqinjët e tij do të shkatërrohen, dhe ai nuk do të jetë më.
Jeremia 49:16
Tmerri që kallje dhe kryelartësia e zemrës sate të kanë joshur, o ti që banon në të çarat e shkëmbinjve, që pushton majat e kodrave; edhe sikur të bëje folenë tënde lart si shqiponja, unë do të bëj që ti të biesh poshtë nga atje lart", thotë Zoti.
Jeremia 49:22
Ja, armiku po del, po nis fluturimin si shqiponja dhe po hap krahët e tij drejt Botsrahut, dhe zemra e trimave të Edomit atë ditë do të jetë si zemra e një gruaje në dhembjet e lindjes.
Jeremia 49:35
"Kështu thotë Zoti i ushtrive: Ja, unë do të copëtoj harkun e Elamit, ban e forcës së tij.
Jeremia 49:37
Do t`i bëj Elamitët të tremben përpara armiqve të tyre dhe para atyre që kërkojnë jetën e tyre; do të sjell mbi ta gjëmën, zemërimin tim të zjarrtë", thotë Zoti. "Do t`u dërgoj pas shpatën deri sa t`i kem konsumuar.
Jeremia 50:13
Për shkak të zemërimit të Zotit nuk do të banohet më aty, do të jetë një shkreti e plotë; kushdo që do të kalojë pranë Babilonisë do të mbetet i habitur dhe do të fërshëllejë për të gjitha plagët e saj.
Jeremia 50:16
Shfarosni nga Babilonia atë që mbjell dhe draprin në kohën e korrjes. Nga frika e shpatës së shtypësit secili do të kthehet te populli i tij, secili do të turret në vendin e tij.
Jeremia 50:24
Të kam ngritur një lak dhe ti je në prej tij, o Babiloni, pa e kuptuar fare. U gjete dhe u pushtove, sepse ke bërë luftë kundër Zotit.
Jeremia 50:28
Dëgjohet ri i atyre që ikin dhe shpëtojnë nga vendi i Babilonisë për të lajmëruar në Sion hakmarrjen e Zotit, Perëndisë tonë, hakmarrjen e tempullit të tij.
Jeremia 50:42
Ata mbajnë në dorë harkun dhe shtin; janë të egër dhe nuk kanë fare mëshirë; ri i tyre do të gjëmojë si deti. U hipin kuajve, janë gati të luftojnë si një njeri i vetëm kundër teje, o bijë e Babilonisë.
Jeremia 50:43
Mbreti i Babilonisë ka dëgjuar të flitet për ta dhe duart e tij dobësohen; e ka në ankthi, dhembjet si një grua që po lind.
Jeremia 51:16
Kur nxjerr rin e tij, ka një zhurmë ujërash në qiell; ai bën që të ngjiten avujt nga skajet e tokës, prodhon rrufetë për shiun dhe e nxjerr erën nga depozitat e tij.
Jeremia 51:32
vahet që mund të kalohen më këmbë janë në, kënetat janë në flakë dhe luftëtarët janë të tmerruar.
Jeremia 51:34
"Nebukadnetsari, mbreti i Babilonisë, na ka gëlltitur, na ka shtypur, na ka katandisur si një enë bosh; na ka gëlltitur si një dragua, ka mbushur barkun e tij me ushqimet tona të shijshme, na ka përnë.
Jeremia 51:45
Dil nga mesi i saj, o populli im, dhe secili të shpëtojë jetën e tij përpara zemërimit të zjarrtë të Zotit.
Jeremia 51:46
Zemra juaj mos u ligështoftë dhe mos u trembni nga lajmet që do të dëgjohen në vend, sepse një vit do të vijë një lajm dhe vitin tjetër një lajm tjetër. Do të ketë dhunë në vend, sundues kundër sunduesit.
Jeremia 51:48
Atëherë qiejt, toka dhe çdo gjë që është në to do të ngallejnë mbi Babiloninë, sepse shkatërruesit do të vijnë kundër saj nga veriu", thotë Zoti.
Jeremia 51:50
Ju, që keni shpëtuar nga shpata, nisuni, mos u ndalni; mbani mend që nga larg Zotin, dhe Jeruzalemi t`ju kthehet në zemër.
Jeremia 51:55
Sepse Zoti po shkatërron Babiloninë dhe bën që të pushojë zhurma e saj e madhe; valët e tyre gumëzhijnë, zhurma e rit të tyre po ngrihet.
Jeremia 52:1
Sedekia ishte njëzetenjë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi në Jeruzalem njëmbëdhjetë vjet. E ëma quhej Hamutal, e bija e Jeremias nga Libnahu.
Jeremia 52:3
Kjo ndodhi në Jeruzalem dhe në Judë për shkak të zemërimit të Zotit, që më në fund i dëboi nga prania e tij. Pastaj Sedekia ngriti krye kundër mbretit të Babilonisë.
Jeremia 52:15
Pastaj Nebuzaradani, komandanti i rojeve, internoi pjesën më të varfër të popullit; pjesën e popullit që kishte mbetur në qytet, dezertorët që kishin kaluar në shërbim të mbretit të Babilonisë dhe kusurin e popullsisë.
Jeremia 52:23
Rreth e qark kishte nëntëdhjetë e gjashtë shegë dhe tërë shegët rrotull rrjetës arrinin në njëqind.
Jeremia 52:28
Kështu Juda u çua në robëri larg vendit të tij. Ky është populli që Nebukadnetsari internoi vitin e shtatë: tremijë e njëzet e tre Judej.
Jeremia 52:30
Në vitin e njëzetë e tretë të Nebukadnetsarit, Nebuzaradani, komandanti i rojes, internoi shtatëqind e dyzet e pesë Judej: gjithsej katërmijë e gjashtëqind veta.
Vajtimet 1:12
"Asgjë e tillë mos t`ju ndodhë, o ju që kaloni afër. Soditni dhe shikoni, në se ka një dhimbje të ngjashme me dhembjen time, ajo që më brengos dhe që Zoti më ka dhënë ditën e zemërimit të tij të zjarrtë.
Vajtimet 1:20
Shiko, o Zot, unë jam në ankth. Zorrët e mia dridhen, zemra ime është e tronditur brenda meje, sepse kam qënë rebele e madhe. Jashtë shpata më la pa bij, në shtëpi është si të jetë vdekje.
Vajtimet 1:22
Le të vijë para teje tërë ligësia e tyre, dhe trajtoi ashtu si më ke trajtuar mua për shkak të të gjitha shkeljeve të mia. Sepse të shumta janë psherëtimat e mia dhe zemra ime lëngon.
Vajtimet 2:1
Si bëhet që në zemërimin e tij Zoti ka mbuluar me një re bijën e Sionit? Ai ka hedhur nga qielli në tokë lavdinë e Izraelit dhe nuk u kujtua për ndenjësen e këmbëve të tij ditën e zemërimit të tij.
Vajtimet 2:2
Zoti i ka shkatërruar pa mëshirë të gjitha banesat e Jakobit; në zemërimin e tij ka shembur fortesat e bijës së Judës, i ka hedhur për tokë duke përdhosur mbretërinë dhe krerët e saj.
Vajtimet 2:3
Me një zemërim të zjarrtë ka thyer tërë fuqinë e Izraelit, ka tërhequr të djathtën e tij përpara armikut, ka djegur në mes të Jakobit si një zjarr flakërues që gllabëron gjithçka rreth e qark.
Vajtimet 2:4
Ka nderur harkun e tij si një armik, ka ngritur dorën e djathtë si një kundërshtar, ka shkatërruar të gjitha ato që ishin të këndshme për sytë në çadrën e bijës së Sionit, e ka derdhur zemërimin e tij si një zjarr.
Vajtimet 2:6
Shkatërroi tabernakullin e tij si një kopësht, prishi vendin ku mblidhet kuvendi; Zoti bëri të harrohen në Sion festat solemne dhe të shtunat dhe gjatë tërbimit e të zemërimit të tij hodhi poshtë mbretër dhe priftërinj.
Vajtimet 2:13
Si mund të të jap zemër? Në çfarë do të të ngjas, o bijë e Jeruzalemit? Çfarë gjë do të krahasoj me ty që të të ngushëlloj, o bijë e virgjër e Jeruzalemit? Sepse shkatërrimi yt është i madh si deti; kush mund të të shërojë?
Vajtimet 2:18
Zemra e tyre i bërtet Zotit: "O mure të bijës së Sionit, bëni që të derdhen lotët si një përrua ditën e natën. Mos i jepni qetësi vetes, mos paçin çlodhje bebet e syve tuaj.
Vajtimet 2:19
Çohuni, bërtisni natën, në fillim të çdo vigjiljeje. Derdhni si ujë zemrën tuaj përpara fytyrës së Zotit. Ngrini duart në drejtim të tij për jetën e fëmijëve tuaj, që mpaken nga uria në hyrje të të gjitha rrugëve".
Vajtimet 2:21
Të vegjëlit dhe pleqtë dergjen për tokë nëpër rrugë; virgjëreshat e mia dhe të rinjtë e mi kanë rënë nga shpata; ti i ke vrarë ditën e mërimit tënd, i ke masakruar pa mëshirë.
Vajtimet 2:22
Ti ke mbledhur si për një ditë feste tmerret që më rrethojnë nga çdo anë. Në ditën e zemërimit të Zotit nuk pati as ikanak as të mbetur. Ata që kisha ushqyer me gji dhe që kisha rritur, i shfarosi armiku im".
Vajtimet 3:8
Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Vajtimet 3:13
Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
Vajtimet 3:32
por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Vajtimet 3:41
Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Vajtimet 3:43
Je mbështjellë në mërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Vajtimet 3:56
Ti e dëgjove rin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Vajtimet 3:65
Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Vajtimet 3:66
Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Vajtimet 4:4
Gjuha e foshnjës në gji ngjitet, në qielln e tij nga etja; fëmijët kërkojnë bukë, por nuk ka njeri që t`ua japë atyre.
Vajtimet 4:6
Ndëshkimi i paudhësisë të vajs së popullit tim është më i madh se ndëshkimi i mëkatit të Sodomës, që u shkatërrua në një çast, pa ndërhyrjen e dorës së njeriut kundër saj.
Vajtimet 4:8
Tani pamja e tyre është më e ze se terri; nuk njihen dot më nëpër rrugë; lëkura e tyre bashkohet me kockat e tyre, është tharë, është bërë si dru.
Vajtimet 4:11
Zoti i dha fund tërbimit të tij, ka derdhur zemërimin e tij të zjarrtë, ka ndezur në Sion një zjarr, që ka gllabëruar themelet e tij.
Vajtimet 5:15
Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
Vajtimet 5:17
Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
Vajtimet 5:22
Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
Ezekieli 1:3
fjala e Zotit iu drejtua shprehimisht priftit Ezekiel, birit të Buzit, në vendin e Kaldeasve, pranë lumit Kebar; dhe atje lart dora e Zotit qe mbi të.
Ezekieli 1:24
Kur ata lëviznin, unë dëgjoja zhurmën e krahëve të tyre, si zhurmën e ujrave të mëdha, si ri i të Plotfuqishmit, si zhurma e një rrëmuje të madhe, si oshtima e një ushtrie; kur ndaleshin, ulnin krahët e tyre.
Ezekieli 1:28
Ashtu siç është pamja e një ylberi në re në një ditë shiu, kështu ishte pamja e atij shkëlqimi që e rrethonte. Ajo ishte një shfaqje e shëmbëlltyrës së lavdisë të Zotit. Kur e pashë, u rrëzova me fytyrë dhe dëgjova rin e dikujt që fliste.
Ezekieli 2:4
Ata te të cilët po të dërgoj janë bij me fytyrë të ashpër dhe me zemër kryeneçe, dhe ti do t`u thuash atyre: "Kështu thotë Zoti, Zoti".
Ezekieli 3:7
Por shtëpia e Izraelit nuk do të dojë të të dëgjojë, sepse nuk duan të më dëgjojnë mua. Në fakt tërë shtëpia e Izraelit e ka ballin të fortë dhe zemrën kryeneçe.
Ezekieli 3:10
Pastaj më tha: "Bir njeriu, prano në zemrën tënde tërë fjalët që do të të them dhe dëgjoji me veshët e tua.
Ezekieli 3:26
Unë do të bëj që gjuha jote të ngjitet në qielln tënde dhe do të mbetesh memec, kështu nuk do të jesh më për ta dikush që i qorton, sepse janë një shtëpi rebele.
Ezekieli 4:5
Në fakt unë kam vënë mbi ty vitet e paudhësisë së tyre në ba të numrit të ditëve gjatë të cilave ti do të rrish shtrirë, treqind e nëntëdhjet ditë. Kështu ti do të mbash paudhësinë e shtëpisë së Izraelit.
Ezekieli 4:6
Me ti mbaruar këto, do të shtrihesh përsëri në krahun tënd të djathtë dhe do ta mbash paudhësinë e shtëpisë së Judës për dyzet ditë. Kam vënë mbi ty një ditë për çdo vit.
Ezekieli 4:10
Ushqimi që do të hash do të ketë një peshë prej njëzet siklash në ditë; do ta hash në çaste të caktuara, çdo ditë.
Ezekieli 5:13
Kështu unë do të shfryj zemërimin tim dhe do të kënaq mbi ta tërbimin tim dhe do të jem i qetë. Atëherë ata do të mësojnë që unë, Zoti fola në xhelozinë time, kur do të shfryj mbi ta tërbimin tim.
Ezekieli 5:15
Dhe kjo do të jetë një turp, një objekt talljeje, një mësim dhe një objekt habije për kombet që të rrethojnë, kur do të zbatojë mbi ty gjykimet e mia me zemërim, me tërbim dhe me ndëshkime me indinjatë. Unë Zoti, kam folur.
Ezekieli 5:16
Kur do të hedh kundër tyre shigjetat e tmerrshme të urisë, që sjellin shkatërrim dhe që unë do të dërgoj për t`ju shkatërruar, do ta bëj edhe më të rëndë urinë tuaj dhe do t`ju heq ban e bukës.
Ezekieli 6:9
Të shpëtuarit tuaj do të më kujtojnë midis kombeve ku do të çohen në robëri, sepse jam kapitur për zemrën e tyre të prishur që është larguar nga unë dhe për sytë e tyre që kurvërohen pas idhujve të tyre. Ata do të ndiejnë neveri për veten e tyre për ligësitë që kanë kryer në të gjitha veprimet e tyre të neveritshme.
Ezekieli 7:3
Tani të kërcënon fundi dhe unë do të dërgoj kundër teje zemërimin tim, do të të gjykoj sipas rrugëve të tua dhe do të hedh mbi ty tërë veprimet e tua të neveritshme.
Ezekieli 7:8
Tani, pas pak, do të derdh mbi ty tërbimin tim dhe do ta shfryj mbi ty zemërimin tim, do të të gjykoj sipas rrugëve të tua dhe do të të ngarkoj të gjitha veprimet e tua të neveritshme.
Ezekieli 7:12
Koha erdhi, dita po afrohet. Kush blen të mos gëzohet, kush shet të mos hidhërohet, sepse një mërim i zjarrtë kërcënon gjithë morinë e tyre.
Ezekieli 7:14
I kanë rënë borisë, dhe të gjithë janë gati, por asnjë nuk shkon në betejë, sepse afshi i zemërimit tim është kundër tërë morisë së tyre.
Ezekieli 7:19
Do të hedhin argjendin e tyre nëpër rrugë dhe ari i tyre do të bëhet një ndyrësi. Argjendi i tyre dhe ari i tyre nuk do të mund t`i shpëtojnë ditën e zemërimit të Zotit; nuk do të mund të ngopin shpirtin e tyre as të mbushin barkun e tyre, sepse paudhësia e tyre është bërë shkak pengese.
Ezekieli 8:16
Atëherë më çoi në oborrin e brendshëm të shtëpisë të Zotit; dhe ja, në hyrje të tempullit të Zotit, midis portikut dhe altarit, ishin rreth njëzetepesë burra, me kurriz të kthyer nga tempulli i Zotit dhe fytyrë të kthyer nga lindja, që adhuronin diellin nga lindja.
Ezekieli 8:17
Pastaj më tha: "A e pe, bir njeriu? A është vallë një gjë e vogël për shtëpinë e Judës të kryejë gjërat e neveritshme që ajo bën këtu? Në fakt ata e kanë mbushur vendin me dhunë dhe kanë provokuar disa herë zemërimin tim. Dhe ja, e çojnë degën te hunda.
Ezekieli 9:1
Pastaj bërtiti me të lartë në veshët e mi, duke thënë: "Të afrohen ata që do të ndëshkojnë qytetin, secili me armën e tij të shkatërrimit në dorë".
Ezekieli 10:5
Zhurma e krahëve të kerubinëve u dëgjua deri në oborrin e jashtëm, ashtu si ri i Perëndisë të plotfuqishëm kur flet.
Ezekieli 11:1
Pastaj Fryma më ngriti dhe më çoi në portën lindore të shtëpisë të Zotit që shikon nga lindja; dhe ja, në hyrje të portës kishte njëzet e pesë burra, ndër të cilët pashë Jaazaniahun, birin e Azurit,
Ezekieli 11:15
"Bir njeriu, vëllerit e tu, vetë të afërmit e tu, ata që janë çliruar bashkë me ty dhe tërë shtëpia e Izraelit janë ata të cilëve banorët e Jeuzalemit u kanë thënë: "Largohuni, pra, nga Zoti; ky vend na është dhënë si trashëgimi".
Ezekieli 11:19
Dhe unë do t`ju jap atyre një zemër tjetër dhe do t`u shtie përbrenda një frymë të re, do të heq nga mishi i tyre zemrën prej guri dhe do t`u jap një zemër prej mishi,
Ezekieli 11:21
Po për ata të cilët kanë zemër që vë në zbatim gjërat e tyre të urrejtshme dhe të neveritshme, do të bëj që mbi kokën e tyre të bjerë sjellja e tyre", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 11:22
Pastaj kerubinët i hapën krahët e tyre dhe rrotat lëvin pranë tyre dhe lavdia e Perëndisë të Izraelit rrinte lart mbi ta.
Ezekieli 13:2
"Bir njeriu, profetizo kundër profetëve të Izraelit që profetizojnë dhe u thuaj atyre që profetizojnë sipas zemrës së tyre: Dëgjoni fjalën e Zotit.
Ezekieli 13:13
Prandaj kështu thotë Zoti, Zoti: "Në tërbimin tim do të bëj që të shpërthejë një erë e stuhishme, në zemërimin tim do të bëj që të bjerë një shi i rrëmbyer dhe në tërbimin tim disa gurë breshri për një shfarosje të plotë.
Ezekieli 13:17
"Por tani ti, bir njeriu, kthe fytyrën nga vajzat e popullit tënd që profetizojnë sipas zemrës së tyre dhe profetizo kundër tyre,
Ezekieli 13:22
Në fakt e keni brengosur zemrën e të drejtit me gënjeshtra, kur unë nuk e brengosja, dhe keni fortësuar duart e të pabesit, që të mos shmanget nga rruga e tij e keqe për të mbetur në jetë.
Ezekieli 14:3
"Bir njeriu, këta njerëz kanë ngritur idhujt e tyre në zemrën e tyre dhe kanë vënë para tyre pengesën që i bën të bien në paudhësi. A do ta lë veten të konsultohem prej tyre?
Ezekieli 14:4
Prandaj folu dhe u thuaj atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti: Cilido qoftë nga shtëpia e Izraelit që i ngre idhujt e tij në zemrën e tij, dhe vë para vetes pengesën që e bën të bjerë në paudhësi dhe pastaj vjen te profeti, do t`i përgjigjem unë, Zoti, lidhur me këtë, sipas morisë së idhujve të tij,
Ezekieli 14:5
për të ndikuar në zemrën e atyre të shtëpisë së Izraelit që janë larguar prej meje për shkak të të gjithë idhujve të tyre.
Ezekieli 14:7
Sepse, në qoftë se një njeri çfardo i shtëpisë së Izraelit apo disa të huaj që banojnë në Izrael largohen nga unë, ngre idhujt e tij në zemrën e tij dhe vë para tij pengesën që e bën të bjerë në paudhësi dhe pastaj vjen te profeti, që të konsultohet me mua nëpërmjet atij, unë, do t`i përgjigjem unë, Zoti, nga vetja ime.
Ezekieli 14:19
Ose sikur të dërgoja kundër atij vendi murtajën dhe të derdhja mbi të zemërimin tim duke bërë kërdinë dhe duke shfarosur njerëz dhe kafshë,
Ezekieli 16:12
Të vura një una në hundë, vathë te veshët dhe një kurorë të mrekullueshme mbi krye.
Ezekieli 16:26
Ti gjithashtu je kurvëruar me Egjiptasit, fqinjët e tu trupmëdhenj, dhe i ke shumuar kurvërimet e tua për të provokuar zemërimin tim.
Ezekieli 16:30
Sa e shthurur është zemra jote", thotë Zoti, Zoti, "kur bën tërë këto gjëra të një prostitute pa cipë!
Ezekieli 16:42
Kështu do ta fashit zemërimin tim mbi ty dhe xhelozia ime do të largohet nga ti; do të qetësohem dhe nuk do të zemërohem më.
Ezekieli 16:54
me qëllim që ti të mbash turpin tënd dhe të turpërohesh për tërë ato që ke bërë, kur i ke dhënë zemër.
Ezekieli 17:4
këputi degën e tij më të lartë, e çoi në një vend tregëtie dhe e vendosi në një qytet tregtarësh.
Ezekieli 17:20
Do të shtrij mbi të rrjetën time dhe do të kapet në lakun tim. Do ta çoj në Babiloni dhe aty do të ekzekutoj mbi të vendimin për tradhëtinë e kryer kundër meje.
Ezekieli 18:31
Flakni larg jush tërë shkeljet tuaja që keni kryer dhe bëjini vetes një zemër të re dhe një shpirt të ri. Pse vallë doni të vdisni, o shtëpi e Izraelit?
Ezekieli 19:9
E vunë të lidhur në një kafaz dhe e çuan te mbreti i Babilonisë; e çuan në një fortesë, me qëllim që ri i tij të mos dëgjohej më mbi malet e Izraelit.
Ezekieli 20:8
Por ata u rebeluan kundër meje dhe nuk deshën të më dëgjojnë; asnjë prej tyre nuk flaku gjërat e neveritshme që ishin para syve të tyre dhe nuk braktisi idhujt e Egjiptit. Atëherë vendosa të derdh mbi ta tërbimin tim dhe të shfryj mbi ta zemërimin tim në mes të vendit të Egjiptit.
Ezekieli 20:13
Por shtëpia e Izraelit u rebelua kundër meje në shkretëtirë; nuk eci sipas statuteve të mia dhe hodhi poshtë dekretet e mia, duke respektuar të cilat njeriu do të jetojë për ato, dhe përdhosën me të madhe të shtunat e mia. Kështu unë vendosa të hedh mbi ta zemërimin tim për ti zhdukur në shkretëtirë.
Ezekieli 20:16
sepse kishin hedhur poshtë dekretet e mia, nuk kishin ecur sipas statuteve të mia dhe kishin përdhosur të shtunat e mia, sepse zemra e tyre shkonte pas idhujve të tyre.
Ezekieli 20:21
Por bijtë u rebeluan kundër meje; nuk ecën sipas statuteve të mia, nuk respektuan dekretet e mia për t`i vënë në jetë, duke i respektuar të cilat njeriu do të jetojë për to; përdhosën të shtunat e mia, dhe kështu vendosa të derdh mbi ta tërbimin tim dhe të shfryj mbi ta zemërimin tim në shkretëtirë.
Ezekieli 21:7
aaa see Do të ndodhë që kur të të pyesin: "Pse vajton?", do të përgjigjesh: "Për lajmin që po vjen, çdo zemër do të tretet, të gjitha duart do të dobësohen, të gjithë shpirtërat do të ligështohen dhe të gjithe gjunjët do të shkrihen si uji". Ja, gjëja po vjen dhe do të kryhet", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 21:13
aaa see sepse kjo është një provë. Çfarë do të ndodhte sikur të mos ishte më as skeptri përbus?", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 21:15
aaa see Kam kthyer majën e shpatës kundër të gjitha portave të tyre, me qëllim që zemra e tyre të tretet dhe shumë të bien. Ah, është bërë për të shkëlqyer, është mprehur për masakrën.
Ezekieli 21:22
aaa see Në të djathtë të tij përgjigja e shortarisë tregon Jeruzalemin për të vendosur deshtë, për të hapur gojën dhe për të urdhëruar masakrën, për të ngritur rin me klithma lufte, për t`i vendosur deshtë kundër portave, për të ngritur ledhe dhe për të ndërtuar kulla.
Ezekieli 21:31
aaa see Do të derdh mbi ty indinjatën time, do të fryj kundër teje në zjarrin e zemërimit tim dhe do të të dorëzoj në duart e njerëzve brutalë, që shkaktojnë shkatërrime.
Ezekieli 22:14
A do të mund të qëndrojë zemra jote ose a do të mund të qëndrojnë të forta duart e tua në ditët kur unë do të veproj kundër teje? Unë, Zoti, fola dhe do ta kryej.
Ezekieli 22:20
Ashtu si mblidhet argjëndi, bronzi, hekuri, plumbi dhe kallaji në mes të furrës dhe mbi ta i fryjnë zjarrit për t`i shkrirë, kështu në zemërimin tim dhe në tërbimin tim do t`ju mbledh, do t`ju fus atje dhe do t`ju shkrij.
Ezekieli 22:21
Do t`ju mbledh dhe do të fryj mbi ju me zjarrin e zemërimit tim dhe ju do të shkriheni në mes të tij.
Ezekieli 22:31
Prandaj do të derdh mbi ta indinjatën time, do t`i konsumoj me zjarrin e zemërimit tim dhe do të bëj që të bjerë mbi kryet e tyre sjellja e tyre", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 23:41
U shtrive mbi një shtrat madhështor para të cilit ishte shtruar një trye dhe mbi këtë vure tejmanin tim dhe vajin tim.
Ezekieli 24:6
Prandaj, kështu thotë Zoti, Zoti: "Mjerë qyteti gjakatar, tenxheres ku ka papastërti, papastërti që nuk hiqet. Zbraze pjesë pjesë pa hedhur short mbi të.
Ezekieli 24:24
Kështu Ezekieli do të jetë për ju një shenjë; ju do të veproni për çdo gjë ashtu si veproi ai. Kur do të ndodhin këto gjëra, do të pranoni se unë jam Zoti, Zoti.
Ezekieli 25:6
Prandaj kështu thotë Zoti, Zoti: "Duke qenë se ti ke rrahur duart, ke rrahur këmbët dhe je gëzuar në zemër me gjithë përçmimin tënd për vendin e Izraelit;
Ezekieli 25:14
Do ta kryej hakmarrjen time kundër Edomit me anën e popullit tim të Izraelit, që do të trajtojë Edomin sipas zemërimit tim dhe sipas tërbimit tim; kështu ata do të njohin hakmarrjen time", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 25:15
Kështu thotë Zoti, Zoti: "Duke qenë se Filistejtë kanë qenë hakmarrës dhe kanë kryer hakmarrje me zemër plot përçmim për të shkatërruar, të shtyrë nga një armiqësi e vjetër",
Ezekieli 26:13
Do të bëj të pushojë zhurma e këngëve të tua dhe ri i harpave të tua nuk do të dëgjohet më.
Ezekieli 27:4
Kufijtë e tu janë në zemër të deteve; ndërtuesit e tu të kanë dhënë një bukuri të përsosur.
Ezekieli 27:25
Anijet e Tarshishit transportonin mallrat e tua. Kështu u mbushe dhe u pasurove me të madhe në zemër të deteve.
Ezekieli 27:26
Vozitësit e tu të kanë çuar mbi shumë ujra, por era e lindjes të ka shkatërruar në zemër të deteve.
Ezekieli 27:27
Pasuritë e tua, mallrat e tua, prodhimet e tua, detarët e tu, pilotët e tu, ata që ndreqnin të çarat, trafikantët e mallrave të tua, tërë luftëtarët që janë te ti dhe gjithë ajo mori që është mes teje do të bien në zemër të deteve ditën e shkatërrimit tënd.
Ezekieli 27:30
Do të bëjnë që të dëgjohet ri i tyre mbi ty; do të klithin me trishtim, do të hedhin pluhur mbi kokën e tyre, do të rrokullisen në pluhur.
Ezekieli 27:35
Të gjithë banorët e ishujve janë habitur prej teje; mbretërit e tyre i ka në një frikë e madhe, pamja e tyre është e tronditur.
Ezekieli 28:2
"Bir njeriu, i thuaj princit të Tiros: Kështu thotë Zoti, Zoti: Duke qenë se zemra jote është ngritur dhe ke thënë: "Unë jam një perëndi; unë ulem mbi një fron perëndish në zemrën e deteve", ndërsa je një njeri dhe jo një perëndi, ndonëse e ke bërë zemrën tënde si zemrën e Perëndisë.
Ezekieli 28:5
me diturinë tënde të madhe, me tregtinë tënde ke rritur pasuritë e tua, dhe për shkak të pasurive të tua zemra jote është ngritur".
Ezekieli 28:6
Për këtë arsye kështu thotë Zoti, Zoti: "Me qenë se e ke bërë zemrën tënde si zemrën e Perëndisë,
Ezekieli 28:8
Do të të zbresin në gropë dhe ti do të vdesësh nga vdekja e atyre që janë shpuar në zemër të deteve.
Ezekieli 28:13
Ishe në Eden, në kopshtin e Perëndisë; ishte mbuluar me lloj lloj gurësh të çmuar: rubina, topaze, diamante, krizolit oniks, diaspre, safire, karbonke, smeralde dhe ar; punimi i dajreve të tua dhe i flauteve të tua u përgatit për ty ditën që ti u krijove.
Ezekieli 28:16
Nga shkaku i bollëkut të tregtisë sate, u mbushe me dhunë dhe mëkatove; prandaj të kam përnë si një profan nga mali i Perëndisë dhe të kam shkatërruar, o kerubin mbrojtës në mes gurësh zjarri.
Ezekieli 28:17
Zemra jote ishte ngritur për bukurinë tënde; ke korruptuar diturinë tënde për shkak të shkëlqimit tënd. Unë po të hedh për tokë, po të vë përpara mbretërve, me qëllim që të të shohin.
Ezekieli 29:11
Nuk do të kalojë asnjë këmbë njeriu, as do të kalojë ndonjë këmbë kafshe, dhe nuk do të banohet për dyzet vjetë me radhë.
Ezekieli 29:12
Do të bëj vendin e Egjiptit një shkreti midis vendeve të shkretuara, dhe qytetet e tij do të jenë një shkreti për dyzet vjet, në mes të qyteteve të shkatërruara; do t`i shpërndaj Egjiptasit midis kombeve dhe do t`i hedh nëpër vende të ndryshme".
Ezekieli 29:13
Megjithatë kështu thotë Zoti, Zoti. "Në fundin e dyzet vjetëve unë do t`i bashkoj Egjiptasit ndër popujt nëpër të cilët ishin shpërndarë.
Ezekieli 29:17
Në vitin e njëzeteshtatë, në muajin e parë, ditën e parë të muajit, ndodhi që fjala e Zotit m`u drejtua, duke thënë:
Ezekieli 31:10
Prandaj, kështu thotë Zoti, Zoti: "Me qenë se është ngritur në lartësi dhe ka vënë majën e tij ndër degë të dendura dhe zemra e tij u bë krenare për shkak të lartësisë së tij,
Ezekieli 32:7
Kur të të shuaj, do t`i mbuloj qiejt dhe do t`i errësoj yjet, do ta diellin me një re dhe hëna nuk do të japë më dritën e saj.
Ezekieli 32:9
"Do të pikëlloj zemrën e shumë popujve, kur të bëj që të vijë shkatërrimi yt midis kombeve, në vende që ti nuk i njeh.
Ezekieli 32:19
Vallë kujt ia kalon nga bukuria? Zbrit dhe r vend midis atyre që nuk janë rrethprerë.
Ezekieli 32:21
Trimat më të fortë, bashkë me ata që e ndihmonin, do t`i flasin në mes të Sheolit: "Kanë zbritur dhe kanë në vend bashkë me ata që nuk janë rrethprerë, bashkë me ata që i ka shpuar shpata?".
Ezekieli 33:5
Ai ka dëgjuar rin e borisë, por nuk i ka vënë veshin paralajmërimit, gjakun e tij do ta ketë mbi vete. Por ai që ka marrë parasysh paralajmërimin, do të shpëtojë jetën e tij.
Ezekieli 33:31
Kështu vijnë te ti ashtu si bën njerëzia, ulen para teje ashtu si bën populli im dhe dëgjojnë fjalët e tua, por nuk i vënë në praktikë; me gojën e tyre, pra, tregojnë dashuri të madhe, por zemra e tyre shkon pas fitimit të tyre të padrejtë.
Ezekieli 33:32
Ja, ti je për ta si një këngë dashurie e dikujt që ka një të bukur dhe di t`i bjerë mirë një vegle; ata dëgjojnë fjalët e tua, por nuk i vënë në praktikë.
Ezekieli 35:11
ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti, Zoti, "unë do të veproj me po atë zemërimin tënd dhe me xhelozinë që ke treguar në urrejtjen tënde kundër tyre dhe do të bëhem i njohur në mes tyre kur të të gjykoj.
Ezekieli 36:5
Prandaj kështu thotë Zoti, Zoti: "Po, në zjarrin e xhelozisë sime unë flas kundër kusurit të kombeve dhe kundër tërë Edomit që e kanë shtënë në dorë vendim tim me gjithë gëzimin e zemrës dhe përçmimin e shpirtit, për ta përnë si një pre.
Ezekieli 36:18
Prandaj hodha mbi ta zemërimin tim për gjakun që kishin derdhur mbi vendin dhe për idhujt me të cilët e kishin ndotur.
Ezekieli 36:26
Do t`ju jap një zemër të re dhe do të shtie brenda jush një shpirt të ri; do të heq nga mishi juaj zemrën prej guri dhe do t`ju jap zemër prej mishi.
Ezekieli 37:16
"Ti, bir njeriu, merr një copë dru dhe mbi të shkruaj: "Për Judën dhe për bijtë e Izraelit, shokë të tij". Pastaj merr një copë tjetër dru dhe shkruaj mbi të: "Për Jozefin, bastun i Efraimit dhe i tërë shtëpisë së Izraelit, shokë të tij".
Ezekieli 37:19
ti do t`u thuash atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti: Ja, unë do të marr drurin e Jozefit, që është në dorë të Efraimit, dhe fiset e Izraelit që janë shokë të tij, dhe do t`i bashkoj me këtë, domethënë me drurin e Judës, për ta bërë një dru të vetëm; kështu ata do të bëhen një gjë e vetme në dorën time.
Ezekieli 38:19
Në xhelozinë time dhe në zjarrin e zemërimit tim, unë deklaroj se atë ditë do të ketë një tronditje të madhe në vendin e Izraelit:
Ezekieli 38:22
Do të ekzekutoj vendimin tim mbi të me murtajë dhe me gjak do të bëj të reshë mbi të, mbi ushtrinë e tij dhe mbi shumë popuj që janë bashkë me të, një shi që zhurin, gurë prej akulli, zjarr dhe squfur.
Ezekieli 39:9
Atëherë banorët e qyteteve të Izraelit do të dalin, do t`i vënë zjarrin dhe do të djegin armët, mburojat e mëdha dhe të vogla, topuzet dhe ushtat dhe me to do të bëjnë zjarr shtatë vjet.
Ezekieli 39:11
"Atë ditë do të ndodhë që do ti jap Gogut, atje në Izrael një vend për varrim, luginën e Abarimit, në lindje të detit; ai do t`u rë kalimin shtegtarëve, sepse aty do të varroset Gogu me gjithë turmën e tij; dhe ai vend do të quhet Lugina e Hamon-Gogut.
Ezekieli 39:20
Në tryen time ju do të ngopeni me kuaj dhe kalorës, me njerëz të fuqishëm dhe me luftëtarë të çdo lloji", thotë Zoti, Zoti.
Ezekieli 40:1
Në vitin e njëzet e pesë të robërisë sonë, në fillim të vitit, ditën e dhjetë të muajit, në vitin e katërmbëdhjetë që nga pushtimi i qytetit, po atë ditë dora e Zotit qe mbi mua dhe më çoi atje.
Ezekieli 40:13
Pastaj mati portën nga çatia e njërës prej dhomave deri te çatia e tjetrës; gjërësia nga një portë te tjetra ishte njëzet e pesë kubitë.
Ezekieli 40:21
Dhomat e saj ishin tri nga njëra anë dhe tri nga ana tjetër; shtyllat e tyre dhe harqet e tyre kishin po atë madhësi të portës së parë: pesëdhjetë kubitë gjatësi dhe njëzet e pesë kubitë gjërësi.
Ezekieli 40:25
Në të dhe në harqet e tyre kishte rreth e rrotull dritare, ashtu si dritaret e tjera: pesëdhjetë kubitë të gjata dhe njëzet e pesë të gjëra.
Ezekieli 40:29
Edhe dhomat e saj, shtyllat e saj dhe harqet e saj kishin po atë madhësi. Ajo kishte dritare dhe harqe rreth e qark me një gjatësi prej pesëdhjetë kubitësh dhe një gjërësi prej njëzet e pesë.
Ezekieli 40:30
Rreth e qark kishte harqe të gjatë njëzetepesë kubitë dhe të gjërë pesë kubitë.
Ezekieli 40:33
Edhe dhomat e tij, shtyllat e tij dhe harqet e tij kishin po ato përmasa. Ajo kishte dritare dhe harqe rreth e qark dhe kishte një gjatësi prej pesëdhjetë kubitësh dhe një gjërësi prej njëzet e pesë kubitësh.
Ezekieli 40:36
ashtu si dhomat e tij, shtyllat e tij dhe harqet e tij; kishte dritare rreth e qark; ajo ishte pesëdhjetë kubitësh e gjatë dhe njëzet e pesë kubitë e gjërë.
Ezekieli 40:49
Gjatësia e hajatit ishte njëzet kubitë dhe gjërësia njëmbëdhjetë kubitë; ngjiteshe në të nëpërmjet shkalloreve; pranë mbajtësve kishte shtylla, njëra nga një anë dhe tjetra nga ana tjetër.
Ezekieli 41:2
Gjerësia e hyrjes ishte dhjetë kubitë dhe muret anësore të hyrjes pesë kubitë nga një anë dhe pesë kubitë nga ana tjetër. Mati gjatësinë e shenjtërores: dyzet kubitë, dhe gjerësinë e tij njëzet kubitë.
Ezekieli 41:4
Mati gjatësinë e saj: njëzet kubitë, dhe gjerësinë e saj përpara shenjtërores, njëzet kubitë; pastaj më tha: "Ky është vend shumë i shenjtë".
Ezekieli 41:10
dhe dhomat e jashtme ishte njëzet kubitë rreth e qark tempullit.
Ezekieli 42:3
Përballë oborrit të brendshëm prej njëzet kubitësh dhe përballë kalldrëmit të oborrit të jashtëm kishte një galeri mbi tjetrën me tre kate.
Ezekieli 43:2
Dhe ja, lavdia e Perëndisë të Izraelit vinte nga lindja. Zëri i tij ishte si zhurma e shumë ujërave dhe toka shkëlqente nga lavdia e tij.
Ezekieli 43:8
duke vënë pragun e tyre afër pragut tim dhe shtalkat e tyre afër shtalkave të mia duke pasur vetëm një ndarëse midis meje dhe atyre, duke e ndotur kështu emrin tim të shenjtë me veprimet e neveritshme që kryenin; prandaj në zemërimin tim i shkatërrova.
Ezekieli 43:13
Këto janë përmasat e altarit në kubitë (kubiti është një kubit plus një pëllëmbë): baza ka një kubit lartësi dhe një kubit largësi, me një bu prej një pëllëmbë në gjithë gjatësinë. Kjo është lartësia e altarit;
Ezekieli 43:17
Platforma e sipërme në të katër anët e saj është e gjatë katërmbëdhjetë kubitë dhe po aq e gjërë, me një bu rreth e qark prej gjysmë kubiti; shkallaret e veta shikojnë nga lindja".
Ezekieli 43:20
Do të marrësh pak gjak prej tij dhe do ta vësh mbi katër brirët e altarit, mbi katër qoshet e platformës dhe rreth e qark bus; kështu do ta pastrosh dhe do të kryesh shlyerjen për të.
Ezekieli 44:7
Keni bërë që të futen të huaj, të parrethprerë nga zemra dhe nga mishi, me qëllim që të rrinin në shenjtëroren time, për ta përdhosur tempullin tim, ndërsa ofronit bukën time, dhjamin dhe gjakun, duke shkelur kështu besëlidhjen time me ju, me të gjitha veprimet tuaja të neveritshme.
Ezekieli 44:9
Kështu thotë Zoti, Zoti: "Asnjë i huaj, i parrethprerë nga zemra dhe parrethprerë nga mishi, nuk ka për të hyrë në shenjtëroren time, as edhe ndonjë i huaj që ndodhet në mes të bijve të Izraelit.
Ezekieli 44:16
"Ata do të hyjnë në shenjtëroren time, do t`i afrohen tryes sime që të më shërbejnë dhe do të kryejnë gjithë shërbimin tim.
Ezekieli 45:1
"Kur ta ndani me short vendin në trashëgimi, ju do të vini mënjanë, si ofertë për Zotin, një pjesë të shenjtë të vendit, të gjatë njëzet e pesëmijë kubitë dhe të gjërë dhjetëmijë; do të jetë e shenjtë në të gjithë shtrirjen e saj.
Ezekieli 45:3
Në këtë shtrirje do të matësh një siperfaqe me një gjatësi prej njëzet e pesëmijë kubitë dhe një gjerësi prej dhjetëmijë kubitë; brenda asaj do të jetë shenjtërorja, vendi shumë i shenjtë.
Ezekieli 45:5
Një sipërfaqe e gjatë njëzet e pesëmijë kubitë dhe e gjerë dhjetëmijë kubitë do t`u përkasë Levitëve që kryejnë shërbime në tempull; ata do të kenë pronësinë e njëzet dhomave.
Ezekieli 45:6
Si pronë të qytetit do të caktoni një sipërfaqe prej pesëmijë kubitësh të gjerë dhe njëzet e pesëmijë kubitësh të gjatë përbri pjesës së caktuar për shenjtërore; ajo do t`i përkasë tërë shtëpisë së Izraelit".
Ezekieli 45:12
Sikli do të jetë njëzet geresh; njëzet sikle, njëzetepesë sikle dhe pesëmbëdhjetë sikle do të jetë mina juaj.
Ezekieli 46:22
Në të katër qoshet e oborrit kishte disa oborre të mbyllura të gjata dyzet kubitë dhe të gjera tridhjetë. Që të katra në qoshet e tyre kishin po atë madhësi.
Ezekieli 47:13
Kështu thotë Zoti, Zoti: "Këta janë kufijtë në ba të të cilëve ju do ta ndani vendin në trashëgimi midis dymbëdhjetë fiseve të Izraelit. Jozefit do t`i takojnë dy pjesë.
Ezekieli 47:21
Do ta ndani kështu këtë vend midis jush, në ba të fiseve të Izraelit.
Ezekieli 48:8
Në kufirin e Judës, nga kufiri lindor deri në kufirin perëndimor, do të jetë pjesa e vendit që do ta ofroni si dhuratë, e gjerë njëzet e pesëmijë kubitë dhe e gjatë sa pjesët e tjera, nga kufiri lindor deri në kufirin perëndimor; në mes të saj do të jetë shenjtërorja.
Ezekieli 48:9
Pjesa që do t`i ofroni si dhuratë Zotit do të ketë një gjatësi prej njëzet e pesëmijë kubitë dhe një gjerësi prej dhjetëmijë kubitë.
Ezekieli 48:10
Kjo pjesë e shenjtë do t`u përkasë priftërinjve; njëzet e pesëmijë kubitë gjatësi në veri, dhjetëmijë gjerësi në perëndim, dhjetëmijë gjerësi në lindje dhe njëzet e pesëmijë gjatësi në jug; në mes të saj do të jetë shenjtërorja e Zotit.
Ezekieli 48:13
Përballë territorit të priftërinjve, Levitët do të kenë një sipërfaqe prej njëzet e pesëmijë kubitë gjatësi dhe dhjetëmijë gjerësi; tërë gjatësia do të jetë njëzet e pesëmijë kubitë dhe gjerësia dhjetëmijë.
Ezekieli 48:15
Pesëmijë kubitët e gjerësisë që do të mbeten përballë njëzet e pesë mijëve, do të caktohen për përdorim profan për qytetin, për banesa dhe për toka për kullotë; qyteti do të jetë në mes.
Ezekieli 48:20
Gjithë pjesa e ofruar si dhuratë do të jetë njëzet e pesëmijë kubitë për njëzet e pesëmijë, një katror i përsosur. Ju do të ofroni, si zotërim të qytetit, pjesën e shenjtë të ofruar si dhuratë.
Ezekieli 48:21
Kusuri do të jetë i princit; nga njëra anë dhe nga ana tjetër e pjesës së shenjtë të ofruar si dhuratë dhe të zotërimit të qytetit, ballë njëzet e pesëmijë kubitëve të pjesës së ofruar si dhuratë deri në kufirin lindor, dhe në perëndim ballë njëzet e pesëmijë kubitëve në drejtim të kufirit perëndimor përbri pjesëve të fiseve; kjo do të jetë e princit; pjesa e shenjtë e ofruar si dhuratë dhe shenjtërorja do të jenë në mes.
Ezekieli 48:32
Nga ana lindore, katërmijë e pesëqind kubitë dhe tri porta: një portë për Jozefin, një portë për Beniaminin dhe një portë për Danin.
Danieli 1:8
Por Danieli vendosi në zemër të tij të mos e ndotë veten me ushqimet e shijshme të mbretit dhe me verën që pinte ai vetë; dhe i kërkoi kreut të eunukëve ta lejonte që të mos ndotej.
Danieli 1:13
Pastaj të ekzaminohet në praninë tënde pamja jonë dhe pamja e të rinjve që hanë ushqimet e shijshme të mbretit; do të veprosh pastaj me shërbëtorët e tu në ba të asaj që do të shikosh".
Danieli 2:12
Me këtë mbreti u zemërua, i hipi inati dhe urdhëroi që të shfaroseshin tërë të diturit e Babilonisë.
Danieli 2:13
Kështu u shpall dekreti në ba të të cilit duhet të vriteshin të diturit, dhe kërkonin Danielin dhe shokët e tij për t`i vrarë edhe ata.
Danieli 2:30
Sa për mua, ky sekret m`u zbulua jo sepse kam më tepër dituri nga tërë të gjallët e tjerë, por me qëllim që interpretimi im t`i njoftohet mbretit, dhe ti të njihesh me mendimet e zemrës sate.
Danieli 3:4
Pastaj kasneci thirri me të lartë: "Juve, popuj, kombe dhe gjuhë, ju jepet urdhër që,
Danieli 3:5
sapo të dëgjoni rin e bririt, të flautit, të qestes, të lirës, të salterit, të gajdes dhe të çdo lloji vegle, të bini përmbys për të adhuruar figurën prej ari që ka ngritur mbreti Nebukadnetsar;
Danieli 3:7
Kështu, me të dëgjuar tërë popujt rin e bririt, të flautit, të qestes, të lirës, të salterit dhe të çdo lloji vegle, tërë popujt, kombet dhe gjuhët ranë përmbys dhe adhuruan figurën e artë, që mbreti Nebukadnetsar kishte ngritur.
Danieli 3:10
Ti, o mbret, ke nxjerrë një dekret, në ba të të cilit kushdo që ka dëgjuar rin e bririt, të flautit, të qestes, të lirës, të salterit, të gajdes dhe të çdo lloji vegle duhet të bjerë përmbys për të adhuruar figurën e artë;
Danieli 3:13
Atëherë Nebukadnetsari, i zemëruar dhe i tërbuar, urdhëroi që të sillnin Shadrakun, Meshakun dhe Abed-negon; kështu këta njerëz u çuan para mbretit.
Danieli 3:15
Tani, posa të dëgjoni rin e bririt, të flautit, të qestes, të lirës, të salterit, të gajdes dhe të çdo lloj vegle, në rast se jeni gati të bini përmbys për të adhuruar figurën që unë kam bërë, mirë; por në rast se nuk do ta adhuroni, do t`ju hedhin menjëherë në mes të një furre të ndezur; dhe cila ështe ajo perëndi që do të mund t`ju çlirojë nga duart e mia?
Danieli 4:16
Zemra e tij le të ndryshojë, dhe në vend të një zemre njeriu t`i jepet një zemër kafshe dhe le të kalojnë mbi të shtatë kohë.
Danieli 4:31
Këto fjalë ishin akoma në gojë të mbretit, kur një zbriti nga qielli: "Ty, o mbret Nebukadnetsar, të shpall: mbretëria jote të është hequr;
Danieli 5:20
Po, kur zemra e tij u ngrit dhe fryma e tij u ngurtësua deri në arrogancë, ai u rrëzua nga froni mbretëror dhe iu hoq lavdia e tij.
Danieli 5:21
Pastaj u dëbua nga bijtë e njerëzve, zemra e tij u bë e ngjashme me atë të kafshëve të tij dhe banesa e tij me atë të gomarëve të egër; i dhanë bar për të ngrënë si qetë dhe trupi i tij u lag nga vesa e qiellit, deri sa pranoi që Perëndia Shumë i Lartë sundon mbi mbretërinë e njerëzve dhe mbi të vendos atë që do.
Danieli 5:22
Por ti Belshatsar, biri i tij, megjithëse e dije gjithë këtë, nuk e ke përulur zemrën tënde;
Danieli 6:1
I pëlqeu Darit të vendosë mbi mbretërinë njëqindenjëzet satrapë, të cilët, të ishin në krye të gjithë mbretërisë.
Danieli 6:7
Tërë prefektët e mbretërisë, qeveritarët dhe satrapët, këshilltarët dhe komandantët u konsultuan bashkë për të nxjerrë një vendim mbretëror dhe për të bërë një dekret të prerë, në ba të të cilëve kushdo që gjatë tridhjetë ditëve do t`i drejtojë një kërkesë cilësdo perëndie a njeriu përveç teje, o mbret, të hidhet në gropën e luanëve.
Danieli 6:12
Kështu iu afruan mbretit dhe folën para tij për dekretin mbretëror: "A nuk ke nënshkruar një dekret në ba të të cilit gjatë tridhjetë ditëve kushdo që do të bëjë një kërkesë drejtuar çfarëdo perëndie ose njeriu me përjashtimin tënd, o mbret, do të hidhet në gropën e luanëve?". Mbreti u përgjigj dhe tha: "Kjo gjë është vendosur në pajtim me ligjin e Mediasve dhe të Persianëve, që nuk mund të ndryshohet".
Danieli 6:14
Me të dëgjuar këtë, mbreti u hidhërua me të madhe dhe duke dashur në zemër të vet ta çlirojë Danielin, u përpoq deri sa perëndoi dielli ta shkëputë nga duart e tyre.
Danieli 6:17
Pastaj sollën një gur, dhe e vunë në grykën e gropës; mbreti e vulosi me unan e tij, me unan e të mëdhenjve të tij, në mënyrë që vendimi i tij lidhur me Danielin të mos ndryshohej.
Danieli 6:20
Me të arritur pranë gropës, thirri Danielin me zemërthyer; mbreti filloi t`i thotë Danielit: "Daniel, shërbëtor i Perëndisë të gjallë, Perëndia yt, a ka mundur të të shpëtojë nga luanët?".
Danieli 7:4
E para i ngjante një luani dhe kishte krahë shqiponje. Unë shikoja deri sa ia shkulën krahët, pastaj e ngritën nga toka e vunë të qëndrojë drejt mbi dy këmbët e veta si një njeri dhe iu dha një zemër njeriu.
Danieli 7:28
Këtu mbaruan fjalët që më ishin drejtuar. Sa për mua, Danielin, mendimet e mia më turbulluan shumë dhe ndryshova pamje por i ruajta fjalët në zemrën time".
Danieli 8:2
Pashë në vegim dhe, ndërsa po shikoja, më ndodhi të gjëndesha në qyten e Suzas, që është në krahinën e Elamit; nga vegimi e kuptova që isha pranë lumit Ulai.
Danieli 8:7
E pashë të afrohet dhe të zemërohet kundër tij; pastaj i ra me bri dashit dhe copëtoi dy brirët e tij, ndërsa dashi nuk kishte fuqi për t`i rezistuar; kështu e hodhi për tokë dhe askush nuk mundi ta çlirojë dashin nga pushteti i këtij.
Danieli 8:16
Dëgjova pastaj në mes të lumit Ulai rin e një burri, që bërtiste dhe thoshte: "Gabriel, shpjegoja këtij vegimin".
Danieli 8:25
Për shkak të dinakërisë së tij do shtohet mashtrimi në duart e tij; do të krenohet në zemër te vet dhe do të shkatërrojë shumë njerëz që janë në siguri; do të ngrihet kundër princit të princave, por do të thyhet jo nga dorë njeriu.
Danieli 9:10
dhe nuk kemi dëgjuar rin e Zotit, Perëndisë tonë, për të ecur sipas ligjeve të tij, që na kishte vënë përpara me anë të shërbëtorëve të tij, profetëve.
Danieli 9:11
Po, tërë Izraeli ka shkelur ligjin tënd, ka marrë rrugë të keqe për të mos iu bindur rit tënd; prandaj ra mbi ne mallkimi dhe nëma e shkruar në ligjin e Moisiut, shërbëtorit të Perëndisë, sepse kemi mëkatuar kundër tij.
Danieli 9:14
Prandaj Zoti ka ruajtur rezervë këtë fatkeqësi dhe bëri që të bjerë mbi ne, sepse Zoti, Perëndia ynë, është i drejtë në të gjitha gjërat që bën, ndërsa ne nuk i jemi bindur rit të tij.
Danieli 9:16
O Zot, sipas tërë drejtësisë sate, bëj, të lutem, që zemërimi yt dhe tërbimi yt të largohen nga Jeruzalemi, nga qyteti yt, nga mali yt i shenjtë, për mëkatet tona dhe për paudhësitë e etërve tanë. Jeruzalemi dhe populli yt janë bërë objekt qortimi për tërë ata që na rrethojnë.
Danieli 10:4
Ditën e njëzetekatërt të muajit të parë, ndërsa isha në bregun e lumit të madh, që është Tigri,
Danieli 10:9
Megjithatë dëgjova rin e fjalëve të tij; por, duke dëgjuar rin e fjalëve të tij, rashë në një gjumë të thellë me fytyrë për tokë.
Danieli 10:12
Atëherë ai më tha: "Mos ki frikë, Daniel, sepse që ditën e parë që vendose në zemrën tënde të kuptoje dhe të përuleshe para Perëndisë tënd, fjalët e tua u dëgjuan dhe unë erdha si përgjigje e fjalëve të tua.
Danieli 10:13
Por princi i mbretërisë së Persisë më kundërshtoi njëzetenjë ditë; por ja, Mikaeli, një nga princat e parë, më erdhi në ndihmë, sepse kisha mbetur atje me mbretin e Persisë.
Danieli 10:16
Dhe ja, dikush që i ngjante një biri njeriu më preku but. Atëherë hapa gojën, fola dhe i thashë atij që më rrint përpara: "Imzot, për këtë vegim më kanë në spazmat dhe fuqitë m`u ligështuan.
Danieli 11:7
Por një nga pasardhësit nga rrënja e saj do të dalë dhe do të rë vendin e saj; ai do të vijë kundër ushtrisë, do të hyjë në fortesat e mbretit të veriut, do të veprojë kundër tyre dhe do të dalë fitimtar.
Danieli 11:12
Kur turmën do ta kenë çuar tutje, zemra e tij do të mbushet me krenari; do të mposhtë me mijëra, por nuk do të jetë më i fortë.
Danieli 11:20
Në vend të tij do të dalë dikush që do të dërgojë një tagrambledhës për lavdinë e mbretërisë; por brenda pak ditëve ai do të zhduket, por jo në zemërim a në betejë.
Danieli 11:25
Me një ushtri të madhe do t`i nxitë forcat e tij dhe zemrën e tij kundër mbretit të jugut. Mbreti i jugut do të futet në luftë me një ushtri të madhe dhe shumë të fuqishme, por nuk do të mund të rezistojë, sepse do të kurdisen komplote kundër tij.
Danieli 11:27
Zemra e këtyre dy mbretërve do të drejtohet për të bërë keq; ata do të flasin gënjeshtra të ulur në të njëjtën trye, por gjëja nuk do të ketë sukses, sepse fundi do t`u vijë në kohën e caktuar.
Danieli 11:28
Duke u kthyer në vendin e tij me pasuri të mëdha, zemra e tij do të vihet kundër besëlidhjes së shenjtë; kështu ai do të kryejë qëllimet e tij dhe pastaj do të kthehet në vendin e tij.
Danieli 11:30
sepse anijet e Kitimit do të vijnë kundër tij; prandaj ai do të trembet, do të zemërohet përsëri kundër besëlidhjes së shenjtë dhe do të zbatojë planet e tij; kështu përsëri do të merret vesh me ata që kanë braktisur besëlidhjen e shenjtë.
Danieli 11:44
Por lajmet e ardhura nga lindja dhe nga veriu do ta turbullojnë; prandaj ai do të niset me zemërim të madh për të shkatërruar dhe vendosur shfarosjen e shumë njerëzve.
Osea 1:1
Fjala e Zotit që iu drejtua Oseas, birit të Beerit, në ditët e Uziahut, të Jothamit, të Ashazit dhe të Ezekias, mbretit të Judës, në ditët e Jeroboamit, birit të Joasit, mbret i Izraelit.
Osea 1:6
Ajo u mbars përsëri dhe lindi një vaj. Atëherë Zoti i tha Oseas: "Vëri emrin Lo-ruhamah, sepse nuk do të kem më mëshirë për shtëpinë e Izraelit, por do t`i heq të gjithë.
Osea 2:1
"U thoni vëllerve tuaj: "Ami", dhe motrave tuaja "Ruhamah".
Osea 2:6
Prandaj ja, do të të rrugën me ferra, do ta mbyll me një mur dhe kështu nuk do të gjejë më shtigjet e saj.
Osea 2:14
"Prandaj, ja, unë do ta tërheq pas meje, do ta çoj në shkretëtirë dhe do t`i flas zemrës së saj.
Osea 4:8
Ata ushqehen me mëkatin e popullit tim dhe e lidhin zemrën e tyre me paudhësinë e tij.
Osea 5:10
Krerët e Judës janë si ata që zhvendosin kufijtë; unë do ta derdh zemërimin tim mbi ta si uji.
Osea 5:15
Do të kthehem në vendin tim deri sa të njohin që janë fajtorë dhe do të kërkojnë me siguri fytyrën time; në mjerimin e tyre do të më kërkojnë me zell".
Osea 6:11
Edhe për ty, o Judë, është rezervuar një korrje, kur do ta kthej popullin tim nga robëria".
Osea 7:6
Ndërsa rrinë në pritë, ata e përgatitin zemrën e tyre si një furrë; furrtari i tyre fle tërë natën, dhe në mëngjes furra e tyre të djeg me një zjarr flakërues.
Osea 7:14
Ata nuk më thërresin me zemrën e tyre, por ankohen në shtratin e tyre. Mblidhen bashkë për grurin dhe verën dhe rebelohen kundër meje.
Osea 8:5
Ai ka hedhur poshtë viçin tënd, o Samari. Zemërimi im u ndez kundër tyre. Deri kur do të jenë të paaftë për pastërti?
Osea 9:1
Mos u gëzo, o Izrael, për të ngalluar si popujt e tjerë, sepse je kurvëruar duke u larguar nga Perëndia yt; ke dashur pagesën e prostitutës në të gjithë lëmenjtë e grurit.
Osea 10:2
Zemra e tyre është gënjeshtare; tani do të marrin ndëshkimin për të. Ai do të rrëzojë altarët e tyre, do të shkatërrojë shtyllat e tyre të shenjta.
Osea 11:8
Si mund të të braktis, o Efraim, ose të të lë në dorë të të tjerëve, o Izrael? Si mund të të bëj si Admahu, ose të të katandis si Tseboimi? Zemra ime ngashërohet brenda meje, dhemshuria ime ndizet e tëra.
Osea 11:9
Nuk do ta shfryj zemërimin tim të zjarrtë, nuk do të shkatërroj përsëri Efraimin, sepse jam një Perëndi dhe jo një njeri, i Shenjti midis teje dhe nuk do të vij me zemërim.
Osea 12:14
Efraimi provokoi hidhët zemërimin e tij, prandaj Zoti i tij do të bëjë që mbi të të bjerë gjaku i derdhur dhe do të bëjë që mbi të të kthehet turpi i tij.
Osea 13:6
Kur kishin kullotë, ngopeshin; kur ngopeshin, zemra e tyre krenohej; prandaj më kanë harruar.
Osea 13:11
Të kam dhënë një mbret në zemërimin tim dhe ta mora përsëri në tërbimin tim.
Osea 13:15
Edhe në rast se është frytdhënës midis vëllerve të tij, do të vijë nga shkretëtira era e lindjes, do të ngrihet nga shkretëtira era e Zotit, atëherë burimi i tij do të thahet, gurra e tij do të shterojë. Ai do të plaçkitë thesarin e çdo ene të çmuar.
Osea 14:2
Merrni me vete disa fjalë dhe kthehuni tek Zoti. I thoni: "Largo çfarëdo paudhësi dhe prano atë që është e mirë, dhe ne do të ofrojmë flijimet e buve tona.
Osea 14:4
"Unë do të shëroj shthurjen e tyre, do t`i dua shumë, sepse zemërimi im u tërhoq prej tyre.
Joeli 2:11
Zoti bën që t`i dëgjohet ri para ushtrisë së tij, sepse fusha e tij është shumë madhe dhe zbatuesi i fjalës së tij është i fuqishëm. Po, dita e Zotit është e madhe dhe fort e tmerrshme; kush mund ta durojë?
Joeli 2:12
"Prandaj tani", thotë Zoti, "kthehuni tek unë me gjithë zemrën tuaj, me agjërime, me lot dhe me vajtime".
Joeli 2:13
Grisni zemrën tuaj dhe jo rrobat tuaja dhe kthehuni tek Zoti, Perëndia juaj, sepse ai është i mëshirshëm dhe plot dhemshuri, i ngadalshëm në zemërim dhe me shumë dashamirësi, dhe pendohet për të keqen që ka dërguar.
Joeli 2:21
Mos kij frikë, o tokë, gëzohu, ngallohu, sepse Zoti ka bërë gjëra të mëdha.
Joeli 2:23
Prandaj gëzohuni, o bij të Sionit, dhe kënaquni, ngallohuni tek Zoti, Perëndia juaj, sepse ju ka dhënë shiun e parë me drejtësi, dhe do të bëjë të bjerë për ju shiun, shiun e parë dhe shiun e fundit në muajin e parë.
Joeli 3:3
Kanë hedhur shortin mbi popullin tim, kanë dhënë një djalë në këmbim të një prostitute dhe kanë shitur një vaj në këmbim të verës, që të mund të pinin.
Joeli 3:16
Zoti do të vrumbullojë nga Sioni dhe do të bëjë që t`i dëgjohet ri nga Jeruzalemi, aq sa qiejt dhe toka do të dridhen. Por Zoti do të jetë një strehë për popullin e tij dhe një fortesë për bijtë e Izraelit.
Amosi 1:2
Ai tha: "Zoti bërtet nga Sioni dhe bën që të dëgjohet ri i tij në Jeruzalem; kullotat e barinjve janë të shkreta dhe maja e Karmelit u tha".
Amosi 1:6
Kështu thotë Zoti: "Për tre krime të Gas, madje për katër, unë nuk do ta revokoj ndëshkimin e saj, sepse kanë shpërngulur një popullatë të tërë për t`ia dorëzuar Edomit.
Amosi 1:7
Prandaj do të dërgoj zjarr brenda mureve të Gas, që do të gllabërojë pallatet e saj.
Amosi 1:9
Kështu thotë Zoti: "Për tre krime të Tiros, madje për katër, unë nuk do ta revokoj ndëshkimin e tij, sepse i kanë dorëzuar si robër Edomit një popullatë të tërë, pa kujtuar besëlidhjen vëllarore.
Amosi 1:11
Kështu thotë Zoti: "Për tre krime të Edomit, madje për katër, unë nuk do ta revokoj ndëshkimin e tij, sepse ka ndjekur me shpatë vëllanë e tij, duke mbytur çdo mëshirë; zemërimi i tij vepron vazhdimisht dhe indinjata e tij përjetë.
Amosi 2:7
ata që dëshirojnë fort të shohin pluhurin e tokës mbi kryet e të varfërve dhe shkelin të drejtën e të përulurve. Një njeri dhe ati i tij shkojnë bashkë te po ajo vaj, për të përdhosur emrin tim të shenjtë.
Amosi 2:10
Unë ju nxora gjithashtu nga vendi i Egjiptit dhe ju çova për dyzet vjet në shkretëtirë, për t`ju dhënë në trashëgimi vendin e Amoreut.
Amosi 3:4
A vrumbullon luani në pyll në rast se nuk ka një gjah përpara? A do ta ngrerë rin luani i vogël nga strofka e i tij në rast se nuk ka kapur diçka?
Amosi 3:5
A bie vallë zogu në një kurth në tokë, po të mos i jetë vënë një lak? A shkrehet kurthi nga toka, në rast se nuk ka në diçka?
Amosi 4:2
Zoti, Zoti, është betuar për shenjtërinë e tij: "Ja, do të vinë për ju ditë në të cilat do t`ju në me çengela dhe ata që kanë mbetur me grepa peshkimi.
Amosi 4:9
"Ju godita me blon dhe me ndryshkun. Krimbi ka ngrënë kopshtet tuaja të shumta, vreshtat tuaja, fiqtë tuaj, ullinjtë tuaj, por ju nuk u kthyet tek unë", thotë Zoti.
Amosi 4:10
"Dërgova midis jush murtajën, ashtu si kisha bërë në Egjipt; vrava të rinjtë tuaj me shpatë bashkë me kuajt e në; bëra që duhma e kampeve tuaj të ngjitet deri te flegrat tuaja, por ju nuk u kthyet tek unë", thotë Zoti.
Amosi 5:6
Kërkoni Zotin dhe do të rroni, që të mos shpërthejë si zjarr në shtëpinë e Jozefit dhe ta gllabërojë pa qenë në gjendje ta shuajë askush në Bethel.
Amosi 5:15
Urreni të keqen, dashuroni të mirën dhe vendosni mirë drejtësinë në gjyq. Ndofta Zoti, Perëndia i ushtrive, do të tregojë dhemshurinë për ata që kanë mbetur nga Jozefi.
Amosi 5:25
O shtëpi e Izraelit, më keni ofruar vallë flijime dhe blatime ushqimore në shkretëtrë për dyzet vjet me radhë?
Amosi 6:6
pinë verë në kupa të gjëra dhe lyhen me vajrat më të mira, por nuk trishtohen për shkatërrimin e Jozefit.
Abdia 1:3
Krenaria e zemrës sate të ka mashtruar, o ti që banon në të çarat e shkëmbinjve, ku ke bërë banesën tënde të lartë, që thua në zemrën tënde: "Kush do të më zbresë për tokë?"
Abdia 1:9
Atëherë trimat e tu do t`i rë tmerri, o Teman, derisa çdo njeri të shfaroset nga mali i Esaut në masakër.
Abdia 1:18
Shtëpia e Jakobit do të jetë një zjarr, shtëpia e Jozefit një flakë, por shtëpia e Esaut do të jetë si kallamishte: ata do ta djegin dhe do ta gllabërojnë, dhe shtëpisë së Esaut nuk do t`i mbetet asnjë trashëgimtar", sepse ka folur Zoti.
Jona 2:2
"Në fatkeqësinë time i thirra Zotit dhe ai m`u përgjigj; nga gjiri i Sheolit i thirra dhe ti e dëgjove rin tim.
Jona 2:3
Më hodhe në një vend të thellë, në zemër të deteve, rryma më mori dhe gjithë dallgët e tua dhe valët e tua më kaluan sipër.
Jona 2:9
Por unë me ra lëvdimi do të ofroj flijime dhe do të plotësoj betimet që kam bërë. Shpëtimi i përket Zotit".
Jona 3:4
Jona nisi të futet në qytet në një ditë rrugë dhe duke predikuar tha: "Edhe dyzet ditë dhe Ninive do të shkatërrohet".
Jona 3:9
Ku ta dish në ktheftë Perëndia, në u pendoftë dhe lëntë mënjanë zemërimin e tij të zjarrtë, dhe kështu ne nuk vdesim".
Jona 4:1
Por kjo nuk i pëlqeu aspak Jonas, i cili u zemërua.
Jona 4:2
Kështu ai iu lut Zotit, duke thënë: "Ah, o Zot, a nuk ishte vallë kjo që unë thoja kur isha akoma në vendin tim? Prandaj ika në fillim në Tarshish, sepse e dija që je një Perëndi i mëshirshëm dhe plot dhembshuri, i ngadalshëm në zemërim dhe me shumë dashamirësi, dhe që pendohesh për të keqen e hakërruar.
Jona 4:4
Por Zoti i tha: "A të duket e drejtë të zemërohesh kështu?".
Jona 4:9
Perëndia i tha Jonas: "A të duket e drejtë të zemërohesh kështu për bimën?". Ai u përgjigj: "Po, është e drejtë për mua të zemërohem deri në vdekje".
Jona 4:11
Dhe mua nuk duhet të më vijë keq për Niniven, qytetin e madh, në të cilin ka njëqind e njëzetmijë veta që nuk dijnë të dallojnë të djathtën e tyre nga e majta e tyre, dhe një sasi të madhe kafshësh?".
Mikea 1:1
Fjala e Zotit që iu drejtua Mikeas, Morashtitit, në ditët e Jothamit, të Açazit dhe të Ezekias, mbretër të Judës, dhe i cili pati vegim rreth Samarias dhe Jeruzalemit.
Mikea 2:4
Atë ditë do të dalë një proverb rreth jush, do të ngrenë një vajtim të zemërlënduar dhe do të thonë: "Jemi plotësisht të shkatërruar". Ai ka ndryshuar trashëgiminë e popullit tim. Ah, si ma mori! Arat tona ua shpërndau të pabesëve".
Mikea 4:9
Tani, pse bërtet kaq fort? A nuk ka asnjë mbret brenda teje? Vallë ka vdekur këshilltari yt, që të kanë në dhembjet si një grua që po lind.
Mikea 5:3
Prandaj ai do t`i braktisë deri në kohën në të cilën ajo që duhet të pjellë ka për të pjellur; atëherë kusuri i vëllerve të saj do t`u kthehet bijve të Izraelit.
Mikea 5:15
Do të hakmerrem me zemërim dhe me tërbim me kombet që nuk kanë dashur të dëgjojnë".
Mikea 6:1
Ah, dëgjoni atë që thotë Zoti: "Çohu, mbro kaun tënde përpara maleve dhe kodrat le të dëgjojnë rin tënd".
Mikea 6:9
Zëri i Zotit i thërret qytetit, dhe kush ka dituri do të njohë emrin tënd: "Kini kujdes për thuprën dhe për atë që e ka caktuar.
Mikea 7:9
Unë do të duroj indinjatën e Zotit, sepse kam kryer mëkate kundër tij, deri sa ai do të mbrojë kaun time, dhe do vendosë drejtësi për mua; ai do të më nxjerrë në dritë dhe unë do të sodit drejtësinë e tij.
Mikea 7:18
Cili Perëndi është si ti, që fal paudhësinë dhe e kapërcen shkeljen e mbetjes së trashëgimisë së tij? Ai nuk e mban përgjithnjë zemërimin e tij, sepse i pëlqen të jetë i mëshirshëm.
Nahumi 1:2
Zoti është një Perëndi xheloz dhe hakmarrës; Zoti është hakmarrës dhe plot tërbim. Zoti hakmerret me kundërshtarët e tij dhe e ruan zemërimin për armiqtë e tij.
Nahumi 1:3
Zoti është i ngadalshëm në zemërim dhe pushtetmadh, por nuk e lë pa e ndëshkuar aspak të ligun. Zoti vazhdon rrugën e tij në shakullimë dhe në furtunë dhe retë janë pluhuri i këmbëve të tij.
Nahumi 1:6
Kush mund t`i rezistojë indinjatës së tij dhe kush mund të durojë zjarrin e zemërimit të tij? Tërbimi i tij derdhet si zjarr dhe shkëmbinjtë janë prej tij të thërmuara.
Nahumi 2:7
Atë që rrinte palëvizur do ta zhveshin dhe do ta marrin; shërbëtoret e saj do të vajtojnë me si të pëllumbeshës, duke i rënë gjoksit.
Nahumi 2:8
Ndonëse Ninive i kohëve të kaluara ishte si një rezervuar uji, tani ata ikin. "Ndaluni, ndaluni!", bërtasin, por askush nuk kthehet.
Nahumi 2:10
Ai është i shkretuar, bosh dhe i rrënuar; zemra ligështohet, gjunjët dridhen, ka një dhembje të madhe në të gjitha ijët dhe tërë fytyrat e tyre zverdhen.
Nahumi 2:13
"Ja, unë jam kundër teje", thotë Zoti i ushtrive, "unë do t`i djeg dhe do t`i bëj tym qerret e tua dhe shpata do të gllabërojë luanët e tu të vegjël; unë do të zhduk grabitjen tënde nga dheu dhe ri i lajmëtarëve të tu nuk do të dëgjohet më".
Nahumi 3:17
Princat e tu janë si karkalecat, oficerët e tu si miri karkalecash që ndalen midis gjerdheve në ditët e ftohta; po, kur del dielli, fluturojnë tutje, por nuk dihet se ku kanë shkuar.
Habakuku 1:15
Ai i të gjithë me grep, i me rrjetën e tij dhe i mbledh me rrjetën e tij të peshkimit; pastaj kënaqet dhe ngallon.
Habakuku 1:17
A do të vazhdojë ai, pra, të zbra rrjetën e tij dhe të masakrojë kombet pa mëshirë?
Habakuku 2:1
Unë do të rri në vendrojën time, do të vend mbi kullë dhe do t`i hap sytë për të parë atë që do të më thotë dhe çfarë do të duhet t`i përgjigjem lidhur me ankesën e bërë.
Habakuku 2:6
Tërë këta a nuk do të fillojnë vallë të përdorin një proverb kundër tij dhe një gjë tallëse kundër tij? Ata do të thonë: "Mjerë ai që grumbullon gjëra që nuk janë të tijat (por deri kur?) dhe kush ngarkohet me pengje!".
Habakuku 3:2
"O Zot, unë dëgjova të folurën tënde dhe kam frikë; o Zot, bëj që të ringjallet vepra jote gjatë viteve, bëje të njohur gjatë viteve. Në zemërim e sipër, kujtoje mëshirën.
Habakuku 3:4
Shkëlqimi i tij ishte si drita, rreze si shkëndi dilnin nga dora e tij dhe aty fshihej fuqia e tij.
Habakuku 3:8
O Zot, a merrte zjarr vallë zemërimi yt kundër lumenjve? A ishte zemërimi yt kundër lumenjve ose tërbimi yt kundër detit, kur shkoje hipur mbi kuajt e tu, mbi qerret e tua të fitores?
Habakuku 3:10
Malet të panë dhe u drodhën; uragani i ujit kaloi, humnera ka bërë të dëgjohet ri i saj dhe ka ngritur duart lart.
Habakuku 3:11
Dielli dhe hëna kanë mbetur në banesën e tyre; në dritën e shigjetave të tua lëvin me të shpejtë, në vetëtimën e ushtës sate flakëruese.
Habakuku 3:12
Ti e ke përshkuar dheun i indinjuar, i ke shkelur kombet i zemëruar.
Habakuku 3:16
Kam dëgjuar dhe të përbrendshmet e mia u drodhën dhe but e mia u drodhën në atë ; një krimb hyri në kockat e mia dhe një frikë e madhe më pushtoi përbrenda. Megjithatë do të rri i qetë ditën
Habakuku 3:18
unë do të ngallohem tek Zoti dhe do të gëzohem te Perëndia i shpëtimit tim.
Sofonia 1:1
Fjala e Zotit që iu drejtua Sofonias, birit të Kushit, bir i Gedaliahut, bir i Amariahut, bir i Ezekias, në ditët e Josias, birit të Amonit, mbret i Judës.
Sofonia 1:12
Në atë kohë do të ndodhë që unë do të kontrolloj Jeruzalemin me llampa dhe do të ndëshkoj njerëzit që, duke qëndruar në llumin e tyre, thonë në zemër të tyre: "Zoti nuk bën as të mirë as të keq".
Sofonia 1:15
Ajo ditë është një ditë zemërimi, një ditë mjerimi dhe ankthi, një ditë shkatërrimi dhe shkretie, një ditë terri dhe mjegulle, një ditë resh dhe errësire të thellë,
Sofonia 1:18
As argjendi i tyre as ari i tyre nuk do të mund t`i çlirojnë ditën e zemërimit të Zotit; përkundrazi tërë vendi do të gllabërohet nga zjarri i xhelozisë së tij, sepse ai do të kryejë me siguri një shkatërrim të plotë të të gjithë banorëve të vendit.
Sofonia 2:2
para se dekreti të ketë efekt, para se dita të kalojë si byku, para se të bjerë mbi ju zemërimi i zjarrtë i Zotit, para se të vijë mbi ju dita e zemërimit të Zotit.
Sofonia 2:3
Kërkoni Zotin ju të gjithë, të përulurit e dheut, që zbatoni ligjin e tij. Kërkoni drejtësinë, kërkoni përulësinë. Ndofta do të jeni të mbrojtur në ditën e zemërimit të Zotit.
Sofonia 2:9
Prandaj, ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit, "me siguri Moabi do të jetë si Sodoma, dhe bijtë e Amonit si Gomorra, një vend i në nga hithrat dhe kripërat, një shkreti përjetë. Kusuri i popullit tim do t`i plaçkitë dhe mbeturina e popullit tim do t`i zotërojë.
Sofonia 2:14
Në mes të tij do të struken kopetë, tërë kafshët e kombeve; si pelikani ashtu dhe çafka do të kalojnë natën mbi kapitelet e shtyllave të tij; ri i tyre do të dëgjohet në dritare; shkretimi do të jetë mbi pragje, sepse do të shkatërrojë veshjen me panela kedri.
Sofonia 2:15
Ky është qyteti i qejfeve që rrinte i sigurt dhe thoshte në zemër të vet: "Unë, dhe askush tjetër veç meje". Vallë si u bë një shkreti, një vend ku struken kafshët? Kushdo që do t`i kalojë afër do të fërshëllejë dhe do të tundë dorën.
Sofonia 3:2
Ai nuk ka dëgjuar rin e tij, nuk ka pranuar të ndreqet, nuk ka patur besim tek Zoti, nuk i është afruar Perëndisë të vet.
Sofonia 3:8
Prandaj më prit", thotë Zoti, "kur të ngrihem për të bërë plaçkë, sepse unë kam vendosur të mbledh kombet, të bashkoj mbretëritë, për të hedhur mbi ta indinjatën time, gjithë zjarrin e zemërimit tim;
Sofonia 3:14
Lësho britma gëzimi, o bijë e Sionit, lësho britma hareje, o Izrael! Gëzohu dhe ngallo me gjithë zemër, o bijë e Jeruzalemit!
Hagai 1:12
Zorobabeli, biri i Shealtielit, dhe Jozueu, biri i Jehotsadakut, kryeprift, dhe gjithë pjesa tjetër e popullit e dëgjuan rin e Zotit, Perëndisë së tyre, dhe fjalët e profetit Hagai, sepse Zoti,
Hagai 1:15
në ditën e njëzetekatërt të muajit të gjashtë, në vitin e dytë të mbretit Dar.
Hagai 2:1
Në muajin e shtatë, në ditën e njëzetenjëtë të muajit, fjala e Zotit u drejtua me anë të profetit Hagai, duke thënë:
Hagai 2:10
Në ditën e njezet e katërt të muajit të nëntë, në vitin e dytë të Darit, fjala e Zotit u drejtua me anë të profetit Hagai, duke thënë:
Hagai 2:16
Më parë kur dikush shkonte para një kapice që mendohej se kishte njëzet masa, kishte vetëm dhjetë; kur dikush shkonte te buti për të nxjerrë nga buti pesëdhjetë bate, kishte vetëm njëzet.
Hagai 2:18
"Mendohuni mirë që sot e tutje, nga dita e njëzetekatërt e muajit të nëntë, nga dita kur u hodhën themelet e tempullit të Zotit. Mendoni këtë:
Hagai 2:20
Fjala e Zotit iu drejtua për herë të dytë Agait, ditën e njëzet e katërt të muajit, duke thënë:
Zakaria 1:2
"Zoti ishte zemëruar shumë me etërit tuaj.
Zakaria 1:6
Vallë fjalët e mia dhe statutet e mia që ua kisha besuar shërbëtorëve të mi, profetëve, nuk arritën te etërit tuaj? Kështu ata u konvertuan dhe thanë: "Ashtu si kishte vendosur të vepronte me ne Zoti i ushtrive, në ba të rrugëve tona dhe të veprave tona, kështu veproi me ne"".
Zakaria 1:7
Më njëzet e katër të muajit të njëmbëdhjetë, që është muaji i Shebatit, në vitin e dytë të Darit, fjala e Zotit iu drejtua Zakarias, birit të Berekiahut, bir i Idos, profet, duke thënë:
Zakaria 1:12
Atëherë engjëlli i Zotit nisi të thotë: "O Zoti i ushtrive, deri kur do të vazhdosh të mos kesh mëshirë për Jeruzalemin dhe për qytetet e Judës kundër të cilave ke qënë i zemëruar gjatë këtyre shtatëdhjetë vjetëve?".
Zakaria 1:15
por jam zemëruar shumë me kombet që jetojnë në mirëqenie, sepse, kur isha zemëruar pak, ata luajtën rol për ta shtuar të keqen".
Zakaria 5:2
Engjëlli më tha: "Çfarë po shikon?". Unë u përgjigja: "Shoh një rrotull që fluturon; gjatësia e saj është njëzet kubitë dhe gjërësia e saj dhjetë kubitë".
Zakaria 6:12
Pastaj foli atij, duke thënë: Kështu thotë Zoti i ushtrive: Ja, burri emri i të cilit është Fili, do të filizoj në vendin e tij dhe do të ndërtojë tempullin e Zotit.
Zakaria 6:15
Edhe ata që janë larg do të vijnë për të ndihmuar për ndërtimin e tempullit të Zotit; atëherë do të pranoni që Zoti i ushtrive më ka dërguar te ju. Kjo do të ndodhë në qoftë se do t`i bindeni me zell rit të Zotit, Perëndisë tuaj".
Zakaria 7:9
"Kështu thotë Zoti i ushtrive: Zbatoni me përpikëri drejtësinë dhe tregoni secili mirësi dhe mëshirë për vëllerit tuaj.
Zakaria 7:10
Mos e shtypni të venë dhe jetimin, të huajin dhe të varfërin; dhe askush të mos kurdisë në zemër të vet të keqen kundër vëllait të vet.
Zakaria 7:12
E bënë zemrën e tyre si diamanti, për të mos dëgjuar ligjin dhe fjalët që Zoti i ushtrive u dërgonte atyre me anë të Frymës së tij, me anë të profetëve të së kaluarës. Kështu u krijua një indinjatë e madhe te Zoti i ushtrive.
Zakaria 8:14
Sepse kështu thotë Zoti i ushtrive: "Ashtu si vendosa t`ju bëj keq kur etërit tuaj më provokuan zemërimin", thotë Zoti i ushtrive, "dhe nuk u pendova,
Zakaria 8:17
Askush të mos kurdisë në zemër të vet ndonjë të keqe kundër të afërmit të vet dhe mos pëlqeni betimin e rremë, sepse të gjitha këto gjëra unë i urrej, thotë Zoti".
Zakaria 8:23
Kështu thotë Zoti i ushtrive: "Në ato ditë dhjetë burra nga të gjitha gjuhët e kombeve do të në një Jude nga cepi i rrobës dhe do të thonë: "Ne duam të vijmë me ju sepse kemi dëgjuar se Perëndia është me ju"".
Zakaria 9:7
Do të heq gjak nga goja e tij dhe gjërat e neveritshme nga dhëmbët e tij, dhe ai gjithashtu do të jetë një i mbetur për Perëndinë tonë dhe do të jetë si një kryetar në Judë, dhe Ekroni si Jebuzeu.
Zakaria 9:9
Ngallo me të madhe, o bijë e Sionit, lësho britma gëzimi, o bijë e Jeruzalemit! Ja, mbreti yt po të vjen; ai është i drejtë dhe sjell shpëtimin, i përulur dhe i hipur mbi një gomar, mbi një gomar të ri.
Zakaria 10:3
"Zemërimi im merr zjarr kundër barinjve dhe unë do të ndëshkoj cjeptë, sepse Zoti i ushtrive do të vizitojë kopenë e tij, shtëpinë e Judës dhe do ta bëjë atë si kalin e tij madhështor në luftë.
Zakaria 10:6
Unë do ta fortifikoj shtëpinë e Judës dhe do ta shpëtoj shtëpinë e Jozefit dhe do t`i sjell përsëri sepse më vjen keq për ta; do të jenë si të mos i kem dëbuar kurrë, sepse unë jam Zoti, Perëndia i tyre, dhe do t`i kënaq.
Zakaria 10:7
Ata të Efraimit do të jenë si një trim dhe zemra e tyre do të ngallojë si e dehur nga vera. Po, bijtë e tyre do ta shohin dhe do të gëzohen, zemra e tyre do të ngallojë në Zotin.
Zakaria 11:14
Pastaj theva shkopin tjetër "Bashkimi", për të thyer vëllarinë ndërmjet Judës dhe Izraelit.
Zakaria 12:5
Krerët e Judës do të thonë në zemër të tyre: "Banorët e Jeruzalemit janë fuqia ime në Zotin e ushtrive, Perëndinë e tyre".
Zakaria 14:13
Atë ditë do të ndodhë që për shkak të veprimit të Zotit, midis tyre do të jetë një çoroditje e madhe; secili prej tyre do të rë dorën e fqinjit të vet dhe do ta ngrerë dorën kundër dorës së fqinjit të vet.
Malakia 2:2
Në qoftë se nuk dëgjoni, po të mos keni në zemër t`i jepni lavdi emrit tim", thotë Zoti i ushtrive, "do të dërgoj mbi ju mallkimin dhe do të mallkoj bekimet tuaja; po, tashmë i kam mallkuar, sepse nuk e keni futur këtë gjë në zemër.
Malakia 2:6
Ligji i së vërtetës ishte në gojën e tij dhe asnjë çoroditje nuk gjindej mbi but e tij; ai ecte bashkë me mua në paqe e në ndershmëri dhe shpëtoi shumë njerëz nga paudhësia.
Malakia 2:7
Sepse but e priftit duhet të ruajnë diturinë dhe nga goja e tij secili duhet të kërkojë ligjin, sepse ai është lajmëtari i Zotit të ushtrive.
Malakia 4:6
Ai do të bëjë që zemra e etërve t`u kthehet bijve dhe zemra e bijve etërve, me qëllim që vendi të mos goditet nga një shfarosje e plotë.?
Mateu 1:2
Abrahamit i lindi Isaku; Isakut i lindi Jakobi; Jakobit i lindi Juda dhe vëllerit e tij.
Mateu 1:9
Ozias i lindi Joatami; Joatamit i lindi Akazi; Akazit i lindi Ezekia.
Mateu 1:10
Ezekias i lindi Manaseu; Manaseut i lindi Amoni; Amonit i lindi Josia.
Mateu 1:11
Josias i lindi Jekonia dhe vëllerit e tij në kohën e internimit në Babiloni.
Mateu 1:16
Jakobit i lindi Jozefi, bashkëshorti i Marisë, nga e cila lindi Jezusi, që quhet Krisht.
Mateu 1:18
Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatnë nga Frymën e Shenjtë.
Mateu 1:19
Atëherë Jozefi, i fejuari i saj, i cili ishte njeri i drejtë dhe nuk donte ta poshtëronte botërisht, vendosi ta linte fshehtas.
Mateu 1:20
Por, ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një engjell i Zotit dhe i tha: "Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç`është ngjizur në të është vepër e Frymës së Shenjtë.
Mateu 1:23
"Ja, virgjëresha do të mbetet shtatnë dhe do të lindë një djalë, të cilit do t`i venë emrin Emanuel, që do të thotë: "Zoti me ne"".
Mateu 1:24
Dhe Jozefi, si u zgjua nga gjumi, veproi ashtu siç e kishte urdhëruar engjëlli i Zotit dhe e mori pranë vetës gruan e tij;
Mateu 2:13
Tani pasi u nisën Dijetarët, ja një engjëll i Zotit iu shfaq në ëndërr Jozefit dhe i tha: "Çohu, merr fëmijën dhe nënën e tij dhe ik në Egjipt, dhe rri aty deri sa të të lajmëroj, sepse Herodi do ta kërkojë fëmijën për ta vrarë".
Mateu 2:14
Jozefi, pra, u zgjua, mori fëmijën dhe nënën e tij natën dhe iku në Egjipt.
Mateu 2:16
Atëherë Herodi, duke parë se dijetarët e kishin mashtruar, u zemërua fort dhe urdhëroi të vriten të gjithë fëmijët meshkuj që ishin në Bethlehem dhe në tërë rrethinën e tij, nga dy vjeç e poshtë,
Mateu 2:19
Pasi vdiq Herodi, ja një engjëll i Zotit i shfaqet në ëndërr Jozefit në Egjipt,
Mateu 3:3
Dhe në fakt për Gjonin kishte folur profeti Isaia kur tha: "Një i atij që bërtet në shkretëtirë: "Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij"".
Mateu 3:7
Por ai, kur pa se shumë farisenj dhe saducenj po vinin për t`u pagëzuar tek ai, u tha atyre: "Pjellë nepërkash, kush ju ka mësuar t`i arratiseni zemërimit që po vjen?
Mateu 3:17
dhe ja një nga qielli që tha: "Ky është Biri im i dashur, në të cilin jam kënaqur".
Mateu 4:2
Dhe, mbasi agjëroi dyzet ditë e dyzet net, në fund e mori uria.
Mateu 4:18
Duke ecur gjatë bregut të detit të Galilesë, Jezusi pa dy vëller: Simonin, të quajtur Pjetër, dhe Andrean, të vëllanë, të cilët po hidhnin rrjetën në det, sepse ishin peshkatarë;
Mateu 4:21
Dhe, duke vazhduar rrugën, pa dy vëller të tjerë: Jakobin, birin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në barkë bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke ndrequr rrjetat; dhe i thirri.
Mateu 5:5
Lum ata që janë zemërbutë, sepse ata do ta trashëgojnë tokën.
Mateu 5:8
Lum ata që janë të pastër në zemër, sepse ata do ta shohin Perëndinë.
Mateu 5:11
Lum ju kur do t`ju shajnë dhe do t`ju përndjekin dhe, duke gënjyer, do të thonë të gjitha të zezat kundër jush, për shkakun tim.
Mateu 5:12
Gëzohuni dhe ngallohuni, sepse shpërblimi juaj është i madh në qiej, sepse kështu i kanë përndjekur profetët që qenë para jush".
Mateu 5:15
Po ashtu nuk ndizet një qiri për ta vënë nën babunë, por për ta vënë mbi shandan, dhe t`u bëjë dritë të gjithë atyre që janë në shtëpi.
Mateu 5:22
por unë po ju them: "Kushdo që zemërohet pa shkak kundër vëllait të tij, do t`i nënshtrohet gjyqit; dhe kush i thotë vëllait të vet: "Rraka", do t`i nënshtrohet sinedrit; dhe kush do t`i thotë: "Budalla", do t`i nënshtrohet zjarrit të Gehenës.
Mateu 5:28
Por unë po ju them se kushdo që shikon një grua për ta dëshiruar, ka shkelur kurorën me të në zemrën e vet.
Mateu 5:32
Por unë po ju them: Kushdo që e për gruan e tij, me përjashtim të rastit të kurvërisë, e bën atë të shkelë kurorën; dhe kushdo që martohet me një grua të ndarë, shkel kurorën.
Mateu 5:47
Dhe nëse përshendetni vetëm vëllerit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë kështu edhe tagrambledhësit?
Mateu 6:6
Por ti, kur lutesh, futu në dhomën tënde, mbylle derën dhe lutju Atit tënd në fshehtësi; dhe Ati yt, që shikon në fshehtësi, do të ta shpërblejë publikisht.
Mateu 6:21
Sepse ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj.
Mateu 8:11
Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në trye me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
Mateu 9:2
Dhe ja, iu paraqit një paralitik i shtrirë në vig; dhe Jezusi, kur pa besimin që kishin ata, i tha paralitikut: "Merr zemër, o bir, mëkatet e tua të janë falur!"
Mateu 9:4
Por Jezusi, duke njohur mendimet e tyre, tha: "Pse mendoni gjëra të mbrapështa në zemrat tuaja?
Mateu 9:10
Dhe ndodhi që, kur Jezusi u ul në trye në shtëpi, erdhën shumë tagrambledhës dhe mëkatarë dhe u ulën në trye bashkë me të dhe me dishepujt e tij.
Mateu 9:22
Jezusi u kthye, e pa dhe tha: "Merr zemër, o bijë; besimi yt të ka shëruar". Dhe që në atë çast gruaja u shërua.
Mateu 9:25
Pastaj, kur turmën e nxorën jashtë, ai hyri, e zuri për dore vajn dhe ajo u ngrit.
Mateu 10:2
Dhe emrat e dymbëdhjetë apostujve janë këta: i pari Simoni, i quajtur Pjetër dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut dhe Gjoni, vëllai i tij;
Mateu 10:8
Shëroni të sëmurët, pastroni lebrot, ngjallni të vdekurit, dëboni demonët; falas morët, falas jepni.
Mateu 10:25
I mjafton dishepullit të bëhet si mësuesi i tij dhe shërbëtorit të bëhet si zotëria e tij. Në se të zotin e shtëpisë e quajtën Beelzebub, aq më tepër do t`i quajnë ashtu ata të shtëpisë së tij!
Mateu 11:5
Të verbërit po shohin, të çalët po ecin, lebrot janë pastruar dhe të shurdhërit po dëgjojnë; të vdekurit po ngjallen dhe ungjilli po u predikohet të varfërve.
Mateu 11:29
Merrni mbi vete zgjedhën time dhe mësoni nga unë, sepse unë jam zemërbutë dhe i përulur nga zemra; dhe ju do të gjeni prehje për shpirtrat tuaj.
Mateu 12:19
Ai nuk do të zihet dhe as nuk do të bërtasë dhe askush nuk do t`ia dëgjojë rin e tij nëpër sheshe.
Mateu 12:24
Por farisenjtë, kur e dëgjuan këtë, thanë: "Ky i dëbon demonët vetëm me fuqinë e Beelzebubit, princit të demonëve".
Mateu 12:27
Dhe në qoftë se unë i dëboj djajtë me ndihmën e Beelzebubit, me ndihmën e kujt i dëbojnë bijtë tuaj? Prandaj ata do të jenë gjykatësit tuaj.
Mateu 12:34
O pjellë nepërkash! Si mund të flisni mirë, kur jeni të këqij? Sepse ç`ka zemra qet goja.
Mateu 12:35
Njeriu i mirë nga thesari i mirë i zemrës nxjerr gjëra të mira; por njeriu i keq nxjerr gjëra të këqija nga thesari i tij i keq.
Mateu 12:37
Sepse në ba të fjalëve të tua do të justifikohesh, dhe në ba të fjalëve të tua do të dënohesh".
Mateu 12:40
Në fakt ashtu si Jona qëndroi tri ditë e tri net në barkun e peshkut të madh, kështu Biri i njeriut do të qëndrojë tri ditë e tri net në zemër të tokës.
Mateu 12:44
Atëherë thotë: "Do të kthehem në shtëpinë time, nga kam dalë"; po kur arrin e gjen të zbrat, të pastruar dhe të zbukuruar;
Mateu 12:46
Ndërsa ai vazhdonte t`u fliste turmave, ja nëna e tij dhe vëllerit e tij po rrinin jashtë dhe kërkonin të flisnin me të.
Mateu 12:47
Dhe dikush i tha: "Ja, nëna jote dhe vëllerit e tu janë atje jashtë dhe duan të flasin me ty".
Mateu 12:48
Por ai duke iu përgjigjur, i tha atij që e kishte lajmëruar: "Kush është nëna ime dhe kush janë vëllerit e mi?".
Mateu 12:49
E shtriu dorën e vet drejt dishepujve të vet dhe tha: "Ja nëna ime dhe vëllerit e mi.
Mateu 13:15
Sepse zemra e këtij populli është bërë e pandjeshme, ata janë bërë të rëndë nga veshët dhe kanë mbyllur sytë, që nuk shohin me sy dhe nuk dëgjojnë me vesh, dhe nuk gjykojnë me zemër dhe nuk kthehen, dhe unë t`i shëroj.
Mateu 13:19
Kur dikush dëgjon fjalën e mbretërisë dhe nuk e kupton, vjen i ligu dhe i merr atë që ishte mbjellë në zemrën e tij. Ky është ai njeri që ka marrë fara përgjatë rrugës.
Mateu 13:33
Ai u tha atyre një shëmbëlltyrë tjetër: "Mbretëria e qiejve i ngjan majasë që e merr një grua dhe brumë me tri masa miell deri sa brumi të mbruhet plotësisht".
Mateu 13:55
A nuk është ky i biri i marangozit? Nuk quhet nëna e tij Mari, dhe vëllerit e tij Jakob, Iose, Simon dhe Juda?
Mateu 14:9
Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në trye, urdhëroi që t`ia japin.
Mateu 14:11
dhe kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajs; ajo ia çoi s`ëmës.
Mateu 15:8
"Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me but; por zemra e tyre rri larg meje.
Mateu 15:18
Por gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
Mateu 15:19
Sepse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
Mateu 17:5
Ndërsa ai fliste akoma, ja një re plot dritë i mbuloi; dhe nga reja u dëgjua një që thoshte: "Ky është Biri im i dashur, në të jam kënaqur: dëgjojeni!".
Mateu 18:34
Dhe zotëria i tij, i zemëruar, ua dorëzoi torturuesve deri sa të paguante gjithë detyrimin.
Mateu 18:35
Kështu do të veprojë me ju edhe Ati im qiellor, në qoftë se secili prej jush nuk e fal me gjithë zemër vëllanë e vet për fajet e tij".
Mateu 19:8
Ai u tha atyre: "Moisiu ju lejoi t`i ndani gratë tuaja për shkak të ngurtësisë së zemrave tuaja, por në fillim nuk ka qenë kështu.
Mateu 19:29
Dhe kushdo që ka lënë, për hir të emrit tim, shtëpi, vëller, motra, atë, nënë, grua, bij ose ara, do të marrë njëqindfish dhe do të trashëgojë jetë të përjetshme.
Mateu 20:20
Atëherë nëna e bijve të Zebedeut iu afrua bashkë me bijtë e vet, ra përmbys para tij dhe i kërkoi diçka.
Mateu 20:23
Atëherë ai u tha atyre: "Ju me të vërtetë do ta pini kupën time dhe do të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin unë do të pagëzohem; por nuk është në dorën time që të uleni në të djathtën time ose në të majtën time, por u është rezervuar atyre, të cilëve u është përgatitur nga Ati im".
Mateu 20:24
Kur i dëgjuan këto fjalë, të dhjetët të tjerët u indinjuan kundër të dy vëllerve.
Mateu 21:5
"I thoni bijës së Sionit: Ja po të vjen mbreti yt, zemërbutë, hipur mbi një gomare, madje një pulishtë, pjellë e një kafshe barrë".
Mateu 21:15
Por krerët e priftërinjve dhe skribët, kur panë mrekullitë që ai kishte bërë dhe fëmijët që brohoritnin në tempull duke thënë: "Hosana Birit të Davidit!", u zemëruan,
Mateu 22:7
Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Mateu 22:25
Tani ndër ne ishin shtatë vëller; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Mateu 22:34
Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte në gojën saducenjve, u mblodhën tok.
Mateu 22:37
Dhe Jezusi i tha: ""Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".
Mateu 23:8
Por ju mos lejoni që t`ju quajnë rabbi, sepse vetëm një është mësuesi juaj: Krishti, dhe ju të gjithë jeni vëller.
Mateu 23:15
Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse përshkoni detin dhe dheun për të bërë prozelitë, dhe kur ndokush bëhet i tillë, e bëni bir të Gehenas dhe dy herë më të keq se ju!
Mateu 24:15
"Kur të shihni, pra, neverinë e shkretimit, që është parathënë nga profeti Daniel, që ka në vend në vendin e shenjtë (kush lexon le ta kuptojë),
Mateu 24:19
Por mjerë gratë shtatna dhe ato që do t`u japin gji fëmijëve në ato ditë!
Mateu 24:48
Por, në qoftë se ky shërbëtor i mbrapshtë, thotë në zemër të vet: "Zotëria ime vonon të vijë",
Mateu 24:51
do ta ndëshkojë rëndë dhe do t`i rezervojë fatin e hipokritëve. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".
Mateu 25:40
Dhe Mbreti duke iu përgjigjur do t`u thotë: "Në të vërt etë po ju them: sa herë ia keni bërë këtë ndonjërit prej këtyre vëllerve të mi më të vegjël, këtë ma bëtë mua.
Mateu 26:4
Edhe bënin këshillë për ta në Jezusin me dredhi dhe ta vrasin;
Mateu 26:7
iu afrua një grua me një alabastër me vaj të parfumuar shumë të kushtueshëm, dhe ia derdhi mbi kokën e tij, kur ai po rrinte në trye.
Mateu 26:8
Kur e panë këtë gjë, dishepujt e tij u zemëruan dhe thanë: "Përse gjithë ky shpenzim i kotë?
Mateu 26:20
Dhe, kur u ngrys, ai u ul në trye bashkë me të dymbëdhjetët;
Mateu 26:37
Dhe mori me vete Pjetrin dhe të dy djemtë e Zebedeut, dhe filloi të ndjeje trishtim dhe ankth të madh.
Mateu 26:49
Dhe menjëherë iu afrua Jezusit dhe i tha: "Tungjatjeta, Mësues!". Dhe e puthi përzemërsisht.
Mateu 27:46
Rreth orës nëntë, Jezusi briti me të lartë duke thënë: "Eli, Eli, lama sabaktani?". Domethënë: "Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?".
Mateu 27:50
Dhe Jezusi bërtiti edhe një herë me të lartë dhe dha frymë.
Mateu 27:56
midis tyre ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe e Ioseut; dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Mateu 27:57
Edhe si u ngrys, erdhi një njeri i pasur nga Arimatea, me emër Jozef, i cili ishte edhe vet dishepull i Jezusit.
Mateu 27:59
Dhe Jozefi, mbasi e mori trupin, e mbështolli me një pëlhurë të pastër,
Mateu 28:10
Atëherë Jezusi u tha atyre: "Mos kini frikë, shkoni të lajmëroni vëllerit e mi që të shkojnë në Galile dhe atje do të më shohin".
Marku 1:3
Ka një që bërtet në shkretëtirë: "Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij"".
Marku 1:11
Dhe një erdhi nga qielli: "Ti je Biri im i dashur në të cilin jam kënaqur.
Marku 1:13
dhe qëndroi në shkretëtirë dyzet ditë, i tunduar nga Satanai. Ishte bashkë me bishat dhe engjëjt i shërbenin.
Marku 1:19
Mbasi eci edhe pak, pa Jakobin, bir in e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, të cilët ndreqnin rrjetat e tyre në barkë.
Marku 1:20
Dhe i thirri menjëherë; dhe ata e lanë atin e tyre Zebedeun në barkë me mëditësit dhe e ndoqën.
Marku 2:6
Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Marku 2:8
Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: "Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Marku 2:15
Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në trye në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në trye me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Marku 3:5
Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: "Shtrije dorën tënde!". Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Marku 3:17
Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: "Bij të bubullimës";
Marku 3:22
Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: "Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve".
Marku 3:31
Ndërkaq erdhën vëllerit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Marku 3:32
Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: "Ja, nëna jote dhe vëllerit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë".
Marku 3:33
Por ai u përgjigj atyre duke thënë: "Kush është nëna ime, ose vëllerit e mi?".
Marku 3:34
Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: "Ja nëna ime dhe vëllerit e mi!
Marku 4:15
Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
Marku 5:40
Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajs dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Marku 5:41
E mori, pra, për dore vajn dhe i tha: "Talitha kumi", që e përkthyer do të thotë: "Vaj, ty po të them: Çohu!".
Marku 5:43
Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t`i japin vajs të hajë.
Marku 6:22
Hyri vetë e bija e Herodiadës, kërceu dhe i pëlqeu Herodit e atyre që ishin bashkë me të në trye, atëherë mbreti i tha vajs: "Më kërko ç`të duash dhe unë do të ta jap".
Marku 6:28
Dhe ky shkoi, ia preu kokën në burg, dhe e solli kokën e tij mbi një pjatë, ia dha vajs dhe vajza ia dha s`ëmës.
Marku 6:50
sepse e kishin parë të gjithë dhe ishin trembur; por ai menjëherë filloi të flasë me ta dhe tha: "Merrni zemër, jam unë, mos kini frikë!"
Marku 6:52
sepse nuk e kishin kuptuar ndodhinë e bukëve, sepse zemra e tyre ishte ngurtësuar.
Marku 7:6
Por ai duke u përgjigjur u tha atyre: "Mirë profetizoi Isaia për ju, hipokritë, siç është shkruar: "Ky popull me bu më nderon, por zemra e tyre rri larg meje.
Marku 7:19
sepse nuk i hyn në zemër, por në bark, dhe pastaj jashtëqitet në gjiriz?". Duke folur kështu, ai i deklaroi të pastra të gjitha ushqimet.
Marku 7:21
Sepse nga brenda, domethënë nga zemra e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kurorës, kurvërimi, vrasjet,
Marku 7:28
Por ajo u përgjigj dhe i tha: "Mirë po flet, o Zot, por edhe këlyshët nën trye hanë thërimet e fëmijëve!"
Marku 8:17
Jezusi e vuri re dhe u tha: "Përse dis-kutoni që s`keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
Marku 9:7
Pastaj erdhi një re dhe i mbuloi me hijen e vet; dhe nga reja doli një që tha: "Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni!".
Marku 10:5
Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: "Për shkak të ngurtësisë së zemrës suaj ai e shkroi atë rregull;
Marku 10:29
Jezusi, duke u përgjigjur, tha: "Në të vërtetë po ju them që nuk ka asnjeri që të ketë lënë shtëpinë, a vëllerit a motrat, a atin, a nënën, a fëmijët ose arat për hirin tim dhe për ungjillin,
Marku 10:30
që të mos marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish shtëpi, vëller, motra, nëna, fëmijë e ara, së bashku me përndjekje, dhe në botën e ardhshme, jeta e përjetshme.
Marku 10:35
Atëherë Jakobi dhe Gjoni, bij të Zebedeut, iu afruan dhe i thanë: "Mësues, ne dëshirojmë që ti të bësh për ne atë që do të të kërkojmë".
Marku 10:49
Dhe Jezusi qëndroi dhe urdhëroi që ta thërrasin. Ata e thirrën, pra, të verbërin duke i thënë: "Merr zemër, çohu, ai po të thërret!".
Marku 11:23
Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t`i thotë këtij mali: "Luaj vendit dhe hidhu në det", dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t`i bëhet.
Marku 12:13
Pastaj i dërguan disa farisenj dhe herodianë për ta në në gabim në fjalë.
Marku 12:20
Tani ishin shtatë vëller; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.
Marku 12:30
dhe: "Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë mendjen tënde e me gjithë forcën tënde!". Ky është i pari urdhërim.
Marku 12:33
dhe ta duash me gjithë zemër, me gjithë mendje, me gjithë shpirt dhe me gjithë forcë, dhe ta duash të afërmin porsi vetvetja vlen më tepër se sa gjithë olokaustet dhe flijimet".
Marku 13:17
Tani mjerë gratë shtatna dhe ato me fëmijë në gji në ato ditë!
Marku 14:3
Tani ai ishte në Betania, në shtëpinë e Simonit lebroz, dhe ndërsa ishte në trye, hyri një grua me një enë alabastri me vaj të parfumuar me nard të vërtetë, shumë të kushtueshëm; ajo e theu enën prej alabastri dhe ia derdhi vajin mbi krye.
Marku 14:18
Dhe kur po rrinin në trye dhe po hanin, Jezusi tha: "Ju them në të vërtetë se njëri prej jush, që po ha me mua, do të më tradhtojë".
Marku 14:33
Mori, pra, me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta rë frika dhe ankthi;
Marku 14:45
Dhe si arriti, u afrua menjëherë tek ai dhe tha: "Rabbi, Rabbi!"; dhe e puthi përzemërsisht!
Marku 14:65
Atëherë disa filluan ta pështyjnë, t`ia në fytyrën, ta qëllojnë me shuplaka dhe t`i thonë: "Profetizo!". Dhe rojat e godisnin.
Marku 15:34
Dhe në të nëntën orë Jezusi bërtiti me të lartë: "Eloi, Eloi; lama sabaktani?", që e përkthyer do të thotë: "Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?".
Marku 15:43
Jozefi nga Arimatea, një këshilltar i respektuar, i cili priste edhe ai mbretërinë e Perëndisë, me guxim hyri te Pilati dhe kërkoi trupin e Jezusit.
Marku 15:45
Dhe si u sigurua nga centurioni, ia la trupin Jozefit.
Marku 16:14
Në fund iu shfaq të njëmbëdhjetëve kur ishin në trye dhe i qortoi për mosbesimin e tyre dhe për ngurtësinë e zemrës, sepse nuk u kishin besuar atyre që e kishin parë të ringjallur.
Lluka 1:17
Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t`i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t`ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë".
Lluka 1:27
te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.
Lluka 1:31
Dhe ja, ti do të mbetesh shtatnë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t`ia vesh emrin Jezus.
Lluka 1:36
Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatnë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,
Lluka 1:42
dhe thërriti me të lartë, duke thënë: "Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd.
Lluka 1:44
Sepse, ja, sapo arriti në veshët e mi ri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.
Lluka 1:47
dhe fryma im ngallon në Perëndinë, Shpëtimtarin tim,
Lluka 1:51
Ai veproi pushtetshëm me krahun e vet; i shpërndau krenarët me mendimet e zemrave të tyre;
Lluka 1:66
Të gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: "Vallë kush do të jetë ky fëmijë?". Dhe dora e Zotit ishte me të.
Lluka 2:4
Tani edhe Jozefi doli nga qyteti i Nazaretit të Galilesë, për të shkuar në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Bethlehem, sepse ai ishte i shtëpisë dhe i familjes së Davidit,
Lluka 2:5
për t`u regjistruar bashkë me Marinë, gruan e vet, me të cilën ishte martuar dhe që ishte shtatnë.
Lluka 2:16
Shkuan, pra, me nxitim dhe gjetën Marinë, Jozefin dhe fëmijën që ndodhej në një grazhd.
Lluka 2:19
Maria i ruante të gjitha këto fjalë, duke i medituar në zemrën e saj.
Lluka 2:21
Dhe kur kaluan të tetë ditët, pas të cilave ai duhej rrethprerë, ia vunë emrin Jezus, emër të dhënë nga engjëlli para se ai të ngjizej në bark.
Lluka 2:33
Dhe Jozefi e nëna e fëmijës mrrekulloheshin për gjërat që thuheshin për të.
Lluka 2:35
edhe ty vetë një shpatë do të ta tejshpojë shpirtin, që të zbulohen mendimet e shumë zemrave".
Lluka 2:43
Dhe si u përmbushën ato ditë, kur ata u kthyen, fëmija Jezus ndënji në Jeruzalem; por Jozefi dhe e ëma e tij nuk e dinin.
Lluka 2:51
Dhe ai zbriti bashkë me ta, u kthye në Nazaret dhe i bindej atyre. E ëma i ruante të gjitha këto fjalë në zemrën e saj.
Lluka 3:4
ashtu siç është shkruar në librin e fjalëve të profetit Isaia, që thotë: "Ja ri i njërit që bërtet në shkretirë: Përgatitni udhën e Zotit, drejtoni shtigjet e tij!
Lluka 3:7
Ai, pra, u thoshte turmave që shkonin të pagëzoheshin prej tij: "Pjellë nepërkash, kush ju ka mesuar t`i arratiseni zemërimit që po vjen?
Lluka 3:15
Dhe populli ishte në pritje dhe të gjithë pyesnin në zemrat e veta nëse Gjoni ishte Krishti vetë.
Lluka 3:22
dhe Fryma e Shenjtë zbriti mbi të, në trajtën trupore si të pëllumbit, dhe nga qielli erdhi një , që thoshte: "Ti je Biri im i dashur, në ty unë jam kënaqur!".
Lluka 3:23
Dhe Jezusi ishte rreth tridhjetë vjeç; dhe e pandehnin se ishte bir i Jozefit, bir i Elit;
Lluka 3:24
bir i Mathatit, bir i Levit, bir i Melkit, bir i Janas, bir i Jozefit;
Lluka 3:26
bir i Maathit, bir i Matathias, bir i Semeit, bir i Jozefit, bir i Judës;
Lluka 3:29
bir i Joseut, bir i Eliezerit, bir i Iorimit, bir i Mathatit, bir i Levit;
Lluka 3:30
bir i Simeonit, bir i Judës, bir i Jozefit, bir i Jonanit, bir i Eliakimit;
Lluka 4:2
ku për dyzet ditë e tundoi djalli; gjatë atyre ditëve ai nuk hëngri asgjë, por kur ato kaluan, e mori uria.
Lluka 4:18
"Fryma e Zotit është mbi mua, sepse ai më vajosi për të ungjillizuar të varfërit; ai më dërgoi për të shëruar ata që e kanë zemrën të thyer, për të shpallur çlirimin e të burgosurve dhe kthimin e të parit të verbërve, për të çliruar përsëri të shtypurit,
Lluka 4:22
Dhe të gjithë jepnin dëshmi dhe mrekulloheshin për fjalët e hirit që dilnin nga goja e tij, dhe thoshnin: "Po ky, a nuk është biri i Jozefit?".
Lluka 4:27
Dhe në kohën e profetit Elize kishte shumë lebro në Izrael; megjithatë asnjë prej tyre nuk u pastrua, përveç Naamanit Sirian".
Lluka 4:28
Kur i dëgjuan këto fjalë, të gjithë ata që ishin në sinagogë u zemëruan shumë.
Lluka 4:29
Dhe u ngritën, e dëbuan nga qyteti dhe e çuan deri në bu të majës së malit, mbi të cilin ishte ndërtuar qyteti i tyre, për ta hedhur poshtë.
Lluka 4:33
Në sinagogë ishte një njeri që ishte pushtuar me frymën e një demoni të ndyrë. Ai bërtiti me të lartë duke thënë:
Lluka 4:38
Mbasi doli nga sinagoga, Jezusi hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin në ethe të forta; dhe ata e lutën për të.
Lluka 5:4
Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: "Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të në peshk".
Lluka 5:9
Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin në.
Lluka 5:10
E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: "Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë".
Lluka 5:22
Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: "Ç`po arsyetoni në zemrat tuaja?
Lluka 5:29
Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në trye bashkë me ta.
Lluka 6:15
Mateun dhe Thomain, Jakobin e Alfeut dhe Simonin, që e quanin Zelota,
Lluka 6:45
Njeriu i mirë e nxjerr të mirën nga thesari i mirë i zemrës së vet; dhe njeriu i mbrapshtë e nxjerr të mbrapshta nga thesari i keq i zemrës së vet, sepse goja e njërit flet nga mbushullia e zemrës.
Lluka 7:22
Dhe Jezusi duke u përgjegjur u tha atyre: "Shkoni dhe i thoni Gjonit ç`keni parë e dëgjuar: të verbërit fitojnë përsëri të parit, të çalët ecin, lebrot po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ringjallen, dhe ungjilli u shpallet të varfërve.
Lluka 7:36
Një nga farisenjtë e ftoi atë të hajë bashkë me të; dhe ai hyri në shtëpinë e fariseut dhe u ul në trye.
Lluka 7:37
Dhe ja, një grua nga ai qytet, që ishte një mëkatare, kur mori vesh se ai ishte në tryen e shtëpisë së një fariseu, solli një enë alabastri plot me vaj erëkëndshëm.
Lluka 7:49
Atëherë ata që ishin në trye bashkë me të filluan të thonin me vete: "Po kush qenka ky që po falka edhe mëkatet?".
Lluka 8:3
Joana, gruaja e Kus, administratorit të Herodit, Suzana dhe shumë të tjera të cilat e ndihmonin atë me pasuritë e tyre.
Lluka 8:12
Ata përgjatë rrugës janë ata që e dëgjojnë fjalën; por pastaj vjen djalli dhe ua merr fjalën nga zemra e tyre, që ata të mos besojnë dhe të mos shpëtojnë.
Lluka 8:14
Pjesa që ka rënë ndër ferra janë ata që e dëgjuan fjalën; por, gjatë rrugës, ua në frymën shqetësimet, pasuritë dhe kënaqësitë e kësaj jete, dhe nuk arrijnë të piqen.
Lluka 8:15
Por pjesa që ra në tokë të mirë janë ata që, pasi e dëgjuan fjalën, e ruajnë në zemër të ndershme dhe të mirë dhe japin fryt me qëndrueshmëri".
Lluka 8:19
Nëna e tij dhe vëllerit e tij erdhën tek ai, por nuk mund t`i afroheshin për shkak të turmës.
Lluka 8:20
Dhe nga disa i ishte thënë: "Nëna jote dhe vëllerit e tu janë atje jashtë dhe duan të të shohin".
Lluka 8:21
Por ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: "Nëna ime dhe vëllerit e mi janë ata që e dëgjojnë fjalën e Perëndisë dhe e vënë në praktikë".
Lluka 8:28
Kur e pa Jezusin, lëshoi një britmë, iu hodh ndër këmbë dhe tha me të lartë: "Ç`ka mes meje dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë Shumë të Lartë? Të lutem, mos më mundo!".
Lluka 8:37
Atëherë gjithë popullsia e krahinës së Gadareasve, i kërkoi Jezusit të largohej prej tyre, sepse i kishte në një frikë e madhe. Dhe Jezusi hyri në barkë dhe u kthye mbrapa.
Lluka 8:42
sepse ai kishte një vaj të vetme rreth dymbëdhjetë vjeçe, që ishte për vdekje. Ndërsa Jezusi po shkonte atje, turma po shtyhej përreth tij.
Lluka 8:48
Dhe ai i tha: "Merr zemër, bijë; besimi yt të shëroi; shko në paqe!".
Lluka 8:51
Si arriti në shtëpi, nuk la asnjeri të hyjë, përveç Pjetrit, Gjonit dhe Jakobit, dhe atin e nënën e vajs.
Lluka 8:54
Por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, e kapi për dore dhe thirri duke thënë: "Vaj, çohu!".
Lluka 9:35
Dhe një dilte nga reja duke thënë: "Ky është Biri im i dashur; dëgjojeni".
Lluka 9:36
Dhe ndërsa fliste ky , Jezusi u gjet krejt vetëm. Ata heshtën dhe në ato ditë nuk i treguan kurrkujt asgjë nga ç`kishin parë.
Lluka 9:47
Atëherë Jezusi, duke ditur ç`mendime kishin në zemrat e tyre, mori një fëmijë të vogël dhe e afroi pranë vetes,
Lluka 10:21
Në të njëjtën orë Jezusi ngalloi në frym dhe tha: "Unë të lavdëroj, o Atë, Zot i qiellit dhe i tokës, sepse ua fshehe këto të urtëve dhe të zgjuarve dhe ua zbulove fëmijëve të vegjël. Po, o Atë, sepse kështu ty të pëlqeu.
Lluka 10:27
Ai duke u përgjigjur tha: "Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë forcën tënde dhe me gjithë mendjen tënde, edhe të afërmin tënd porsi vetveten".
Lluka 10:40
Por Marta, që ishte krejt e në nga punët e shumta, iu afrua dhe i tha: "Zot, a nuk të intereson që ime motër më la vetëm të shërbej? I thuaj, pra, të më ndihmojë".
Lluka 11:12
Ose, po t`i kërkojë një ve, i jep një akrep?
Lluka 11:15
Por disa nga ata thanë: "Ai i dëbon demonët nëpërmjet Beelzebubit, princit të demonëve".
Lluka 11:18
Po të jetë, pra, edhe Satanai i përçarë në vetvete, si do të mund të qëndrojë mbretëria e tij? Sepse ju thoni se unë i dëboj demonët nëpërmjet Beelzebubit.
Lluka 11:19
Por, nëse unë i dëbokam demonët nëpërmjet Beelzebubit, nëpërmjet kujt i dëbojnë ata bijtë tuaj? Prandaj ata do të jenë gjykatësit tuaj.
Lluka 11:27
Ndodhi që, ndërsa ai po thoshte këto gjëra, një grua nga turma e çoi rin e saj dhe i tha: "Lum barku që të barti dhe gjinjtë që të mëndën".
Lluka 11:37
Por ndërsa Jezusi po fliste, një farise e ftoi për drekë në shtëpinë e vet. Dhe ai hyri dhe u vendos në trye.
Lluka 11:42
Por mjerë ju, o farisenj! Sepse ju paguani të dhjetën e rys, të mendrës dhe të çdo barishteje, dhe pastaj lini pas dore drejtësinë dhe dashurinë e Perëndisë. Këto gjëra duhet t`i bënit, pa i lënë pas dore të tjerat.
Lluka 11:53
Po ndërsa ai u fliste atyre këto gjëra, skribët dhe farisenjtë filluan të zemërohen shumë kundër tij dhe ta sulmojnë atë me shumë pyetje,
Lluka 11:54
për t`i ngritur kurthe, për ta në në gabim e për të mundur ta akuzojnë për ndonjë fjalë të tij.
Lluka 12:34
Sepse atje ku është thesari juaj, atje do të jetë edhe zemra juaj".
Lluka 12:37
Lum ata shërbëtorë, që zotëria, kur të kthehet, do t`i gjejë zgjuar! Në të vërtetë po ju them se ai vetë do të ngjeshet dhe do t`i vendosë ata në trye, dhe ai vetë do t`u shërbejë.
Lluka 12:45
Por, nëse ai shërbëtor mendon në zemër të vet: "Zotëria im vonon të kthehet" dhe fillon t`i rrahë shërbëtorët dhe shërbëtoret, të hajë, të pijë dhe të dehet,
Lluka 13:7
Atëherë i tha vreshtarit: "Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s`po gjej; preje; pse të rë kot tokën?".
Lluka 13:29
Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në trye në mbretërinë e Perëndisë.
Lluka 14:7
Dhe, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në trye, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:
Lluka 14:9
dhe ai që të ftoi ty dhe atë të të mos vijë e të thotë: "Lëshoja vendin këtij". Dhe atëherë ti, plot turp, do të shkosh të sh vendin e fundit.
Lluka 14:10
Por, kur je ftuar, shko e rri në vendin e fundit që, kur të vijë ai që të ka ftuar, të thotë: "O mik, ngjitu më lart". Atëherë do të jesh i nderuar përpara atyre që janë në trye bashkë me ty.
Lluka 14:12
Ai i tha edhe atij që e kishte ftuar: "Kur shtron drekë a darkë, mos i thirr miqtë e tu, as vëllerit e tu, as farefisin tënd, as fqinjët e pasur, se mos ata një herë të të ftojnë ty, dhe kështu ta kthejnë shpërblimin.
Lluka 14:21
Kështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: "Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër".
Lluka 14:26
"Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllerit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.
Lluka 14:31
Ose cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?
Lluka 15:22
Por i ati u tha shërbëtorëve të vet: "Sillni këtu rrobën më të bukur dhe visheni, i vini një una në gisht dhe sandale në këmbë.
Lluka 15:28
Kur i dëgjoj këto, ai u zemërua dhe nuk deshi të hynte; atëherë i ati doli dhe iu lut të hynte.
Lluka 16:13
Asnjë shërbëtor nuk mund t`u shërbejë dy zotërinjve; sepse ose do ta urrejë njerin e tjetrin do ta dojë, ose do të lidhet me njerin dhe tjetrin do ta përbu; ju nuk mund t`i shërbeni Perëndisë dhe mamonit".
Lluka 16:15
Dhe ai u tha atyre: "Ju jeni ata që e justifikoni veten përpara njerëzve, por Perëndia i njeh zemrat tuaja; sepse ajo që vlerësohet shumë ndër njerëzit është gjë e neveritshme para Perëndisë.
Lluka 16:28
sepse unë kam pesë vëller e le t`i paralajmërojë rreptësisht që të mos vijnë edhe ata në këtë vend mundimesh".
Lluka 17:7
Tani cili nga ju, po të ketë një shërbëtor që i lëron tokën ose i kullot kopenë, do t`i thotë kur ai kthehet nga fusha në shtëpi: "Eja menjëherë në trye"?
Lluka 17:12
Dhe, kur po hynte në një fshat, i dolën para dhjetë lebro, të cilët ndaluan larg,
Lluka 17:13
dhe duke ngritur rin, thanë: "Mjeshtër, Jezus, ki mëshirë për ne".
Lluka 17:15
Dhe një nga ata, si e pa se u shërua, u kthye mbrapa dhe përlëvdonte Perëndinë me të lartë.
Lluka 18:29
Dhe ai u tha atyre: "Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllerit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,
Lluka 19:37
Dhe kur ai iu afrua teposhtës së malit të Ullinjve, gjithë turma e dishepujve filloi me gëzim të lavdërojë Perëndinë me të lartë për të gjitha veprat e pushtetshme që kishin parë,
Lluka 19:43
Sepse përmbi ty do të vijnë ditë kur armiqtë e tu do të të qarkojnë me ledh, do të të rrethojnë dhe do të të në nga të gjitha anët.
Lluka 20:26
Dhe nuk mundën ta në në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.
Lluka 20:29
Tashti, ishin shtatë vëller; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.
Lluka 21:14
Ta vini, pra, në zemrën tuaj që të mos mendoni më parë se si do përgjigjeni për t`u mbrojtur,
Lluka 21:16
Dhe ju madje do t`ju tradhtojnë edhe prindërit, dhe vëllerit, dhe farefisi dhe miqtë; dhe disa prej jush do t`i vrasin.
Lluka 21:23
Mjerë gratë shtatna dhe ato që mëndin në ato ditë, sepse do të ketë mjerim të madh në vend dhe mëri mbi këtë popull.
Lluka 21:34
"Tani kini kujdes që zemrat tuaja të mos rëndohen nga të llupurit, nga të dehurit dhe nga preokupimet e kësaj jete; që ajo ditë të mos ju rë në befasi.
Lluka 22:14
Dhe, kur erdhi ora, ai u ul në trye dhe bashkëmetë dymbëdhjetë apostujt.
Lluka 22:21
Por ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi trye.
Lluka 22:27
Në fakt kush është më i madh: ai që është në trye apo ai që shërben? Vallë, a s`është ai që rri në trye? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.
Lluka 22:30
që ju të hani e të pini në tryen time, në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.
Lluka 22:32
Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket; dhe ti, kur të jesh kthyer, forco vëllerit e tu".
Lluka 22:55
Kur ata nden një zjarr në mes të oborrit dhe u ulën rreth tij, Pjetri u ul midis tyre.
Lluka 23:18
Por ata, të gjithë njëzeri, bërtitën duke thënë: "Vraje këtë dhe na liro Barabën".
Lluka 23:46
Dhe Jezusi bërtiti me të lartë dhe tha: "O Atë, në duart e tua po e dorëzoj frymën tim!". Dhe, si tha këto, dha fryma.
Lluka 23:50
Tani ishte një burrë me emër Jozef, që ishte anëtar i sinedrit, njeri i drejtë dhe i mirë;
Lluka 24:25
Atëherë ai u tha atyre: "O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
Lluka 24:27
Dhe, duke në fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
Lluka 24:30
Dhe, siç ishte në trye me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
Lluka 24:32
Dhe ata i thanë njeri tjetrit: "Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?".
Lluka 24:38
Atëherë ai u tha atyre: "Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
Gjoni 1:23
Ai u përgjigj: "Unë jam ri i atij që bërtet në shkretëtirë: drejtoni udhën e Zotit, sikurse tha profeti Isaia".
Gjoni 1:45
Filipi gjeti Natanaelin dhe i tha: "E gjetëm atë, për të cilin shkroi Moisiu në ligj dhe profetët: Jezusin nga Nazareti, të birin e Jozefit!".
Gjoni 2:12
Pas kësaj, ai zbriti në Kapernaum me nënën e tij, vëllerit e tij dhe me dishepujt e tij; dhe ata qëndruan aty pak ditë.
Gjoni 2:17
Kështu dishepujve të tij i kujtohej se ishte shkruar: "Zelli i shtëpisë sate më ka përpirë!".
Gjoni 2:20
Atëherë Judenjtë thanë: "U deshën dyzet e gjashtë vjet që të ndërtohet ky tempull, dhe ti do ta ngresh për tri ditë?".
Gjoni 3:8
Era fryn ku të dojë dhe ti ia dëgjon rin, por ti nuk e di nga vjen as ku po shkon; kështu është edhe çdo njëri që ka lindur nga Fryma".
Gjoni 3:29
Ai që e ka nusen është dhëndri, por miku i dhëndrit, që është i pranishëm dhe e dëgjon, gëzohet shumë për rin e dhëndrit; prandaj ky gëzimi im është i plotësuar!
Gjoni 3:36
Kush beson në Birin ka jetë të përjetshme, kurse kush nuk i bindet Birit nuk do të shohë jetë, por zemërimi i Perëndisë qëndron mbi të".
Gjoni 4:5
Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.
Gjoni 5:25
Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Po vjen ora, madje ka ardhur, kur të vdekurit do të dëgjojnë rin e Birit të Perëndisë, dhe ata që e kanë dëgjuar do të jetojnë.
Gjoni 5:28
Mos u mrrekulloni për këtë, sepse po vjen ora kur të gjithë ata që janë në varre do ta dëgjojnë rin e tij
Gjoni 5:37
Dhe Ati, që më dërgoi, ai vetë ka dëshmuar për mua; ju nuk e keni dëgjuar kurrë rin e tij dhe as nuk e keni parë fytyrën e tij,
Gjoni 6:19
Dhe pasi kishin vozitur rreth njëzet e pesë ose tridhjetë stade, panë Jezusin që po ecte mbi det dhe po i afrohej barkës dhe patën frikë.
Gjoni 6:42
dhe thoshnin: "Vallë, a nuk është ky Jezusi, biri i Jozefit, të cilit ia njohim babanë dhe nënën? Si thotë, pra, ky: "Unë zbrita nga qielli"?".
Gjoni 7:3
Prandaj vëllerit e tij i thanë: "Nisu prej këndej dhe shko në Jude, që edhe dishepujt e tu t`i shohin veprat që ti bën.
Gjoni 7:5
Në fakt as vëllerit e tij nuk besonin në të.
Gjoni 7:10
Mbasi vëllerit e tij u ngjitën në festë, atëherë edhe ai u ngjit atje, jo haptas, por si fshehurazi.
Gjoni 7:23
Në qoftë se një njeri merr rrethprerjen të shtunën, që të mos shkelet ligji i Moisiut, ju zemëroheni kundër meje sepse shërova tërësishtë një njeri të shtunën?
Gjoni 8:56
Abrahami, ati juaj, ngallohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua".
Gjoni 10:3
Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë rin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
Gjoni 10:4
Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin rin e tij.
Gjoni 10:5
Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin rin e të huajve".
Gjoni 10:16
Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t`i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë rin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
Gjoni 10:27
Delet e mia e dëgjojnë rin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
Gjoni 11:11
Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: "Mikun tonë, Llazarin e ka në gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj".
Gjoni 11:43
Dhe, mbasi tha këto, thirri me të lartë: "Llazar, eja jashtë!".
Gjoni 11:44
Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një ri. Jezusi u tha atyre: "Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!".
Gjoni 12:2
Dhe aty i shtruan një darkë: Marta shërbente dhe Llazari ishte një nga ata që rrinin në trye me të.
Gjoni 12:28
O Atë, përlëvdo emrin tënd!" Atëherë një erdhi nga qielli: "E kam përlëvduar dhe do ta përlëvdoj akoma!".
Gjoni 12:29
Turma, pra, që ishte e pranishme dhe e dëgjoi rin, thoshte se qe një bubullimë. Të tjerë thoshnin: "Një engjëll i ka folur!".
Gjoni 12:30
Dhe Jezusi u përgjigj dhe tha: "Ky nuk ka ardhur për mua, por për ju.
Gjoni 12:35
Atëherë Jezusi u tha atyre: "Drita është me ju edhe për pak kohë; ecni gjersa keni dritë, që të mos ju rë errësira; kush ecën në errësirë nuk di se ku shkon".
Gjoni 12:40
"Ai i ka verbuar sytë e tyre dhe i ka ngurtësuar zemrat e tyre, që të mos shohin me sy dhe të mos kuptojnë me zemër, të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj".
Gjoni 13:2
Dhe, kur mbaroi darka, mbasi djalli i kishte shtënë në zemër Judë Iskariotit, birit të Simonit, ta tradhtonte,
Gjoni 13:12
Kështu, mbasi ua lau këmbët, mori përsëri rrobat e tij, zuri vend rishtas në trye dhe u tha atyre: "A e kuptoni këtë që ju kam bërë?
Gjoni 13:28
Por asnjë nga ata që ishin në trye nuk e mori vesh pse ai e tha këtë.
Gjoni 14:1
"Zemra juaj mos u trondittë; besoni në Perëndi dhe besoni edhe në mua!
Gjoni 14:27
Unë po ju lë paqen, po ju jap paqen time: unë po jua jap, po jo si e jep bota; zemra juaj mos u trondittë dhe mos u frikësoftë.
Gjoni 16:6
Madje, për shkak se ju thashë këto gjëra, trishtimi e ka mbushur zemrën tuaj.
Gjoni 16:22
Kështu edhe ju tani jeni në dhembje, por unë do t`ju shoh përsëri dhe zemra juaj do të gëzohet, dhe askush nuk do t`ua heqë gëzimin tuaj.
Gjoni 16:33
Jua kam thënë këto gjëra, që ta keni paqen në mua; në botë do të keni mundime, por merrni zemër, unë e munda botën!".
Gjoni 18:18
Ndërkaq shërbëtorët dhe rojat nden një zjarr me qymyr dhe qëndronin në këmbë e ngroheshin, sepse bënte ftohtë; edhe Pjetri qëndronte në këmbë me ta dhe ngrohej.
Gjoni 18:37
Atëherë Pilati i tha: "Ti, pra, qenke mbret?". Jezusi u përgjigj: "Ti thua se unë jam mbret; për këtë unë kam lindur dhe për këtë kam ardhur në botë; që të dëshmoj për të vërtetën; kush është për të vërtetën, e dëgjon rin tim".
Gjoni 19:38
Pas këtyre gjërave, Jozefi nga Arimatea, që ishte dishepull i Jezusit, por fshehtas nga druajtja e Judenjve, i kërkoi Pilatit që mund ta merrte trupin e Jezusit; dhe Pilati i dha leje. Atëherë ai erdhi dhe e mori trupin e Jezusit.
Gjoni 20:7
dhe rin, që qe vënë mbi kokën e Jezusit; ajo nuk ishte bashkë me pëlhurat, por ishte e palosur në një vend, veç.
Gjoni 20:17
Jezusi i tha: "Mos më prek, sepse ende nuk u ngjita te Ati im; por shko te vëllerit e mi dhe u thuaj atyre se unë po ngjitem tek Ati im dhe Ati juaj, te Perëndia im dhe Perëndia juaj".
Gjoni 20:30
Jezusi bëri edhe shumë shenja të tjera në prezencën e dishepujve të tij, të cilat nuk janë shkruar në këtë libër.
Gjoni 21:2
Simon Pjetri, Thomai i quajtur Binjaku, Natanaeli nga Kana e Galilesë, të bijtë e Zebedeut dhe dy të tjerë nga dishepujt e tij ishin bashkë.
Gjoni 21:23
Atëherë u hap ri midis vëllerve se ai dishepull nuk do të vdiste; por Jezusi nuk i kishte thënë Pjetrit se ai nuk do të vdiste, por: "Nëse unë dua që ky të mbetet derisa të vij unë, ç`të duhet?".
Veprat 1:3
Atyre, pasi pati vuajtur, iu paraqit i ngjallur me shumë prova bindëse, duke u parë prej tyre për dyzet ditë dhe duke folur për gjërat e mbretërisë së Perëndisë.
Veprat 1:13
Dhe, si u kthyen në qytet, u ngjitën në sallën e sipërme, ku rrinin Pjetri dhe Jakobi, Gjoni dhe Andrea, Filipi dhe Thomai, Bartolomeu dhe Mateu, Jakobi i Alfeut dhe Simon Zellshmi, dhe Juda i Jakobit.
Veprat 1:14
Të gjithë këta ngulmonin me një mendje të vetme në lutje dhe përgjërim së bashku me gratë, me Marinë, nënën e Jezusit, dhe me vëllerit e tij.
Veprat 1:15
Në ato ditë Pjetri u çua në mes të dishepujve (dhe numri i emrave të mbledhur ishte rreth njëqind e njëzet) dhe tha:
Veprat 1:16
"Vëller, ishte e nevojshme që të përmbushej ky Shkrim, të cilin Fryma e Shenjtë e parafoli me anë të gojës së Davidit në lidhje me Judën, i cili u bë prijës i atyre që e kapën Jezusin.
Veprat 1:20
Në fakt, në librin e Psalmeve, është shkruar: "Shtëpia e tij u bëftë e shkretë dhe askush mos banoftë në të!", dhe: "Tjetërkush e ntë detyrën e tij!".
Veprat 1:23
Dhe u paraqitën dy: Jozefi, i quajtur Barsaba, që ishte i mbiquajtur Just, dhe Matia.
Veprat 1:24
Dhe, duke u lutur, thanë: "Ti, o Zot, që i njeh zemrat e të gjithëve, trego cilin nga këta të dy ke zgjedhur,
Veprat 2:10
të Frigjisë e të Pamfilisë, të Egjiptit dhe të pjesëve të Libisë përballë Kirenës, dhe ne të ardhur nga Roma, Judenj dhe prozelitë,
Veprat 2:14
Por Pjetri u çua në këmbë bashkë me të njëmbëdhjetët dhe u foli atyre me të lartë: "Judenj dhe ju të gjithë që banoni në Jeruzalem, merrni njoftim për këtë dhe dëgjoni me vëmendje fjalët e mia.
Veprat 2:26
Për këtë u gëzua zemra ime dhe ngalloi gjuha ime, dhe edhe mishi im do të qëndrojë në shpresë.
Veprat 2:29
Vëller, mund të thuhet haptas për Davidin patriark që ai vdiq dhe u varros; dhe varri i tij është ndër ne deri ditën e sotme.
Veprat 2:37
Kur ata i dëgjuan këto gjëra, u pikëlluan në zemër dhe pyetën Pjetrin dhe apostujt: "Vëller, ç`duhet të bëjmë?".
Veprat 2:46
Dhe ngulmonin me një mendje të vetme çdo ditë në tempull dhe, duke e thyer bukën nga shtëpia në shtëpi, merrnin ushqimin me gëzim dhe me thjeshtësi zemre,
Veprat 3:17
Por tani, o vëller, unë e di që e keni bërë nga padija, ashtu siç kanë bërë edhe krerët tuaj.
Veprat 3:22
Vetë Moisiu, në fakt, u tha etërve: "Zoti, Perëndia juaj do të ngjallë për ju një profet si unë nga mesi i vëllerve tuaj; dëgjojeni në të gjitha gjërat që ai do t`ju thotë!
Veprat 4:2
të zemëruar sepse e mësonin popullin dhe shpallnin në Jezusin ringjalljen e të vdekurve.
Veprat 4:22
Sepse njeriu në të cilin kishte ndodhur ajo mrekulli e shërimit ishte më shumë se dyzet vjeç.
Veprat 4:24
Kur i dëgjuan këto, ata unanimisht e ngritën rin te Perëndia dhe thanë: "O Zot, ti je Perëndia që ke bërë qiellin, tokën, detin dhe gjithçka që është në ta,
Veprat 4:25
dhe që me anë të Frymës së Shenjtë ke thënë, nëpërmjet gojës së Davidit, shërbëtorit tënd: "Përse u zemëruan kombet, dhe popujt kurdisin gjëra të kota?
Veprat 4:32
Dhe numri i madh i atyre që besuan ishte me një zemër të vetme dhe me një shpirt të vetëm; askush nuk thoshte se ç`kishte ishte e vet, por të gjitha gjërat i kishin të përbashkëta.
Veprat 5:3
Por Pjetri i tha: "Anania, pse Satani ta mbushi zemrën që të gënjesh Frymën e Shenjtë dhe të mbash një pjesë të çmimit të arës?
Veprat 5:4
Po të mbetej e pashitur, a nuk do të ngelte e jotja? Dhe ato që more nga shitja a nuk ishin vallë në dispozicionin tënd? Pse e shtive në zemër këtë gjë? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por Perëndinë!".
Veprat 6:3
Prandaj, vëller, kërkoni midis jush shtatë burra, me dëshmi të mirë, të mbushur me Frymën e Shenjtë dhe me urtësi, të cilëve do t`ua besojmë këtë detyrë.
Veprat 6:5
Ky propozim u pëlqeu gjithë dishepujve. Dhe zgjodhën Stefanin, njeri plot besim dhe Frymë të Shenjtë, Filipin, Prohorin, Nikanorin, Timonin, Parmenin dhe Nikollën, një prozelit nga Antiokia.
Veprat 7:2
Ai tha: "Vëller dhe etër, dëgjoni. Perëndia i lavdisë iu shfaq Abrahamit, atit tonë, kur ai ishte në Mesopotami, përpara se të banonte në Haran,
Veprat 7:9
Patriarkët, duke pasur smirë Jozefin, e shitën në Egjipt, por Perëndia ishte me të;
Veprat 7:13
Herën e dytë Jozefi u tregoi që ta njihnin vëllerit e tij dhe Faraonit iu njoftua farefisnia e Jozefit.
Veprat 7:14
Atëherë Jozefi dërgoi ta thërresin atin e vet Jakobin dhe gjithë farefisin e vet, gjithsej shtatëdhjetë e pesë veta.
Veprat 7:18
derisa doli në Egjipt një mbret tjetër që nuk e kishte njohur Jozefin.
Veprat 7:23
Po kur arriti në moshën dyzet vjeçare, i erdhi në zemër të shkojë e të vizitojë vë-llerit e tij: bijtë e Izraelit.
Veprat 7:25
Dhe ai mendonte se vëllerit e tij do ta kuptonin se Perëndia do t`u jepte çlirimin me anë të tij, por ata nuk e kuptuan.
Veprat 7:26
Të nesërmen ai u duk në mes tyre, ndërsa po ziheshin dhe i këshilloi për paqe, duke thënë: "O burra, ju jeni vëller, pse ia bëni me të padrejtë njëri-tjetrit?".
Veprat 7:30
Si kaluan dyzet vjet, engjëlli i Zotit iu shfaq në shkretëtirën e malit Sinai, në flakën e zjarrit të një ferrishteje.
Veprat 7:31
Kur e pa, Moisiu mbeti i habitur nga sa shihte; dhe, kur po afrohej për të vërejtur, dëgjoi rin e Zotit,
Veprat 7:36
Ai i nxori jashtë, duke kryer shenja e mrekulli në vendin e Egjiptit, në Detin e Kuq dhe në shkretirë për dyzet vjet.
Veprat 7:37
Ky është ai Moisi që u tha bijve të Izraelit: "Zoti, Perëndia juaj do të nxjerrë për ju, nga mesi i vëllerve tuaj, një profet si mua. Dëgjojeni!".
Veprat 7:39
Etërit tanë nuk deshën t`i binden atij; madje e hodhën poshtë dhe me zemrat e tyre u kthyen nga Egjipti,
Veprat 7:42
Atëherë Perëndia u tërhoq dhe i la t`i shërbejnë ushtrisë së qiellit, ashtu siç është shkruar në librin e profetëve: "O shtëpi e Izraelit, a më keni kushtuar flijime dhe olokauste për dyzet vjet në shkretëtirë?
Veprat 7:51
O njerëz qafëfortë dhe me zemër e veshë të parrethprerë, ju gjithnjë e kundërshtoni Frymën e Shenjtë; ashtu siç bënin etërit tuaj, ashtu bëni edhe ju.
Veprat 7:54
Kur i dëgjuan këto fjalë, ata thereshin në zemër të tyre dhe kërcëllonin dhëmbët kundër tij.
Veprat 7:60
Atëherë ra në gjunjë dhe bërtiti me të lartë: "O Zot, mos ua ngarko atyre këtë mëkat!". Dhe, si tha këtë, fjeti.
Veprat 8:7
Frymëra të ndyra, pra, dilnin nga shumë të idemonizuar, duke bërtitur me të lartë; dhe shumë të paralizuar e të çalë shëroheshin.
Veprat 8:21
Ti nuk ke as pjesë as short në këtë gjë, sepse zemra jote nuk është e drejtë përpara Perëndisë.
Veprat 8:22
Pendohu, pra, për këtë ligësi që ke dhe lutju Perëndisë që, po të jetë e mundur, të të falet mendimi i zemrës sate.
Veprat 8:37
Dhe Filipi tha: "Nëse ti beson me gjithë zemër, mund ta bësh". Dhe ai u përgjigj duke thënë: "Unë besoj se Jezu Krishti është Biri i Perëndisë".
Veprat 9:4
Dhe, si u rrëzua përtokë, dëgjoi një që i thoshte: "Saul, Saul, përse më përndjek?".
Veprat 9:7
Dhe njerëzit që udhëtonin me të ndaluan të habitur, sepse dëgjonin tingullin e rit, por nuk shikonin njeri.
Veprat 9:30
Por vëllerit, kur e morën vesh, e çuan në Cezare dhe që andej e nisën për në Tars.
Veprat 9:36
Por në Jopë ishte një dishepull me emër Tabitha, që do të thotë Gazelë; ajo bënte shumë vepra të mira dhe jepte shumë lëmoshë.
Veprat 9:39
Atëherë Pjetri u ngrit dhe u nis bashkë me ta. Sapo arriti, e çuan në dhomën lart; të gjitha gratë e veja i dolën atij duke qarë dhe i treguan tunikat dhe veshjet që kishte punuar Gazela, sa ishte bashkë me to.
Veprat 10:10
E mori uria dhe donte të hante; dhe, ndërsa ata të shtëpisë po i përgatitnin ushqimin, u rrëmbye në eksta;
Veprat 10:13
Dhe një i tha: "Pjetër, çohu, ther dhe ha!".
Veprat 10:15
Dhe ri i tha për të dytën herë: "Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra".
Veprat 10:23
Atëherë Pjetri i ftoi të hyjnë dhe i përbujti; pastaj, të nesërmen, shkoi me ta; dhe disa nga vëllerit e Jopes e shoqëruan.
Veprat 11:1
Ndërkaq apostujt dhe vëllerit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.
Veprat 11:5
"Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në eksta dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.
Veprat 11:7
Dhe dëgjova një që më thoshte: "Pjetër, çohu, ther dhe ha!".
Veprat 11:9
Por ri m`u përgjigj për të dytën herë nga qielli: "Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!".
Veprat 11:12
Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëller, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.
Veprat 11:23
Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t`i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,
Veprat 11:29
Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t`u çojnë një ndihmë vëllerve që banonin në Jude.
Veprat 12:12
Kur e kuptoi situatën, ai u nis për në shtëpinë e Marisë, nënës së Gjonit, të mbiquajtur Mark, ku shumë vëller ishin mbledhur dhe po luteshin.
Veprat 12:14
Dhe, kur njohu rin e Pjetrit, nga gëzimi nuk e hapi derën, por rendi brenda dhe njoftoi se Pjetri ndodhej para derës.
Veprat 12:17
Por ai u bëri shenjë me dorë të heshtnin dhe u tregoi se si Zoti e kishte nxjerrë nga burgu. Pastaj tha: "Ua tregoni këto Jakobit dhe vëllerve!". Pastaj doli dhe shkoi në një vend tjetër.
Veprat 12:20
Por Herodi ishte i zemëruar kundër tirasve dhe sidonasve; por ata, si u morën vesh midis tyre, u paraqitën para tij dhe, mbasi ia mbushën mendjen Blastit, kamarierit të mbretit, kërkuan paqe, sepse
Veprat 12:22
Populli e brohoriste, duke thënë: "Zë e Perëndisë dhe jo e njeriut!".
Veprat 13:15
Mbas leximit të ligjit dhe të profetëve, krerët e sinagogës dërguan atyre për t`u thënë: "Vëller, në qoftë se keni ndonjë fjalë këshilluese për popullin, ia thoni".
Veprat 13:18
Dhe për afro dyzet vjet i duroi në shkretëtirë.
Veprat 13:21
Më pas ata kërkuan një mbret; dhe Perëndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, një burrë nga fisi i Beniaminit, për dyzet vjet.
Veprat 13:22
Pastaj Perëndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, për të cilin dha dëshmi duke thënë: "Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime, i cili do të zbatojë të gjitha vullnetet e mia".
Veprat 13:26
Vëller, bij të pasardhësve të Abrahamit, dhe ata prej jush që druajnë Perëndinë, juve ju është dërguar fjala e këtij shpëtimi.
Veprat 13:38
Le ta dini, pra, o vëller, se nëpërmjet tij ju është shpallur falja e mëkateve,
Veprat 13:41
"Shikoni, o përbus, mrekullohuni dhe do të treteni, sepse unë po kryej një vepër në ditët tuaja, një vepër, të cilën ju nuk do ta besonit, po t`jua tregonte dikush"".
Veprat 13:43
Dhe, mbasi u shpërnda mbledhja, shumë nga Judenjtë dhe nga prozelitët e perëndishëm i ndiqnin Palin dhe Barnabën, të cilët, duke u folur atyre, i bindën të ngulmojnë në hir të Perëndisë.
Veprat 14:2
Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllerve.
Veprat 14:10
dhe tha me të lartë: "Çohu në këmbë!". Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
Veprat 14:11
Turma, kur pa ç`kishte bërë Pali, e ngriti rin duke thënë në gjuhën likaonike: "Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu".
Veprat 14:17
por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim".
Veprat 15:1
Dhe disa, që zbritën nga Judeja, mësonin vëllerit: "Nëse nuk jeni rrethprerë sipas ritit të Moisiut, nuk mund të shpëtoheni".
Veprat 15:3
Ata, pra, si u përcollën nga kisha, kaluan nëpër Feniki dhe Samari, duke treguar kthimin e johebrenjve dhe duke u sjellë gëzim të madh mbarë vëllerve.
Veprat 15:7
Dhe duke qenë se lindi një diskutim i madh, Pjetri u çua në këmbë dhe u tha atyre: "Vëller, ju e dini se që në kohët e para Perëndia midis nesh më zgjodhi mua, që me anë të gojës sime johebrenjtë të dëgjojnë fjalën e ungjillit dhe të besojnë.
Veprat 15:8
Perëndia, që i njeh zemrat, u ka dhënë atyre dëshmi, duke u dhënë Frymën e Shenjtë, sikurse edhe neve;
Veprat 15:9
dhe ai nuk bëri asnjë dallim midis nesh dhe atyre, duke i pastruar zemrat e tyre me anë të besimit.
Veprat 15:13
Dhe si heshtën ata, Jakobi e mori fjalën dhe tha: "Vëller, më dëgjoni!
Veprat 15:22
Atëherë iu duk e mirë apostujve dhe pleqve me gjithë kishën të dërgojnë në Antioki, me Palin dhe Barnabën, disa njerëz të zgjedhur nga ata: Judën, mbiquajtur Barsaba, dhe Silën, njerëz me autoritet ndër vëllerit,
Veprat 15:23
me një letër të shkruar nga dora e tyre që thoshte: "Apostujt, pleqtë dhe vëllerit, vëllerve nga johebrenjtë që janë në Antioki, Siri dhe Kiliki, përshëndetje.
Veprat 15:25
na u duk e mirë neve, të mbledhur tok me një zemër, të zgjedhim disa njerëz dhe t`i dërgojmë bashkë me të dashurit tanë Barnaba dhe Pal,
Veprat 15:32
Dhe Juda e Sila, që ishin edhe ata profetë, me shumë fjalë i nxitën vëllerit dhe i forcuan.
Veprat 15:33
Mbasi ndenjën atje ca kohë, u dërguan prapë me paqtim nga vëllerit tek apostujt.
Veprat 15:36
Pas disa ditësh Pali i tha Barnabës: "Le të kthehemi të shohim vëllerit tanë në çdo qytet, ku kemi shpallur fjalën e Perëndisë, për të parë si janë".
Veprat 15:40
Por Pali zgjodhi Silën dhe u nis, pasi vëllerit e lanë në hir të Perëndisë.
Veprat 16:2
për të cilin jepnin dëshmi të mirë vëllerit e Listrës dhe të Ikonit.
Veprat 16:14
Dhe një grua, me emër Lidia, që ishte tregtare të purpurtash, nga qyteti i Tiatirës dhe që e adhuronte Perëndinë, po dëgjonte. Dhe Zoti ia hapi zemrën për të dëgjuar gjërat që thoshte Pali.
Veprat 16:28
Por Pali thirri me të lartë: "Mos i bëj ndonjë të keqe vetes, sepse ne të gjithë jemi këtu".
Veprat 16:34
Mbasi i çoi në shtëpinë e vet, ua shtroi tryen dhe u gëzua me gjithë familjen e tij që kishte besuar në Perëndinë.
Veprat 16:40
Atëherë ata, si dolën nga burgu, hynë në shtëpinë e Lidias dhe, kur panë vëllerit, i ngushëlluan; dhe ikën.
Veprat 17:6
Por, mbasi nuk i gjetën, e hoqën zvarrë Jasonin dhe disa vëller përpara krerëve të qytetit, duke thirrur: "Ata që e kanë bërë rrëmujë botën, kanë ardhur edhe këtu,
Veprat 17:10
Atëherë vëllerit menjëherë natën i nisën Palin dhe Silën për në Berea dhe ata, sapo arritën atje, hynë në sinagogën e Judenjve.
Veprat 17:14
Atëherë vëllerit e nisën menjëherë Palin në drejtim të detit, por Sila dhe Timoteu qëndruan atje.
Veprat 18:18
Dhe Pali, mbasi qëndroi atje edhe shumë ditë, u nda nga vëllerit dhe lundroi për në Siri me Priskilën dhe Akuilën, pasi e qethi kokën në Kenkrea, sepse kishte bërë një premtim solemn.
Veprat 18:25
Ai ishte i mësuar në udhën e Zotit dhe, i zjarrtë në frymë, fliste dhe mësonte me zell gjërat e Zotit, por njihte vetëm pagëzimin e Gjonit.
Veprat 18:27
Pastaj, mbasi ai donte të shkonte në Akai, vëllerit i dhanë zemër dhe u shkruan dishepujve që ta prisnin. Mbasi arriti atje, ai i ndihmoi shumë ata që kishin besuar me anë të hirit.
Veprat 19:34
Por, kur e morën vesh se ishte Jude, të gjithë me një filluan të bërtasin për gati dy orë: "E madhe është Diana e Efesianëve!".
Veprat 19:35
Kancelari i qytetit, mbasi e qetësoi turmën, tha: "O Efesianë, cili është vallë ai njeri që nuk e di se qyteti i Efesianëve është mbrojtësi i tempullit të perëndeshës së madhe Diana dhe i imazhit të saj që ra nga Zeusi?
Veprat 20:32
Dhe tani, o vëller, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t`ju ndërtojë dhe t`ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.
Veprat 21:7
Kur mbaruam lundrimin, nga Tiro erdhëm në Ptolemaidë dhe, si përshëndetëm vëllerit, kaluam një ditë me ta.
Veprat 21:13
Por Pali u përgjigj: "Ç`po bëni ju, duke qarë e duke ma copëtuar zemrën? Sepse unë jam gati jo vetëm për të qenë i lidhur, por edhe për të vdekur në Jeruzalem për emrin e Zotit Jezus".
Veprat 21:17
Kur arritëm në Jeruzalem, vëllerit na pritën me gëzim.
Veprat 21:20
Dhe ata, kur dëgjuan këtë, përlëvduan Perëndinë dhe i thanë Palit: "Vëlla, ti po sheh sa mijëra Judenj ka që kanë besuar; dhe të gjithë i përbahen me zell ligjit.
Veprat 22:1
"Vëller dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time".
Veprat 22:3
"Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
Veprat 22:5
sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllerit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
Veprat 22:7
Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një që po më thoshte: "Saul, Saul, përse më përndjek?".
Veprat 22:9
Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan rin e atij që më fliste.
Veprat 22:14
Pastaj vazhdoi: "Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një nga goja e tij.
Veprat 22:17
Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në eksta,
Veprat 22:22
Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën rin duke thënë: "Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!".
Veprat 23:1
Pali, duke shikuar nga sinedri, tha: "Vëller, deri në këtë unë jam sjellë përpara Perëndisë me ndërgjegje krejt të mirë".
Veprat 23:5
Pali u përgjigj: "Nuk e dija, o vëller, se është kryeprift, sepse është shkruar: "Ti nuk do të flasësh keq për princin e popullit tënd"".
Veprat 23:6
Pali, pra, duke ditur se një pjesë ishte nga saducenj dhe tjetra nga farisenj, i thirri sinedrit: "Vëller, unë jam farise, bir farisenjsh; për shkak të shpresës dhe të ringjalljes të së vdekurve unë po gjykohem".
Veprat 23:13
Ata që kishin bërë këtë komplot ishin më tepër se dyzet.
Veprat 23:21
Prandaj ti mos ua vër veshin, sepse më shumë se dyzet burra nga ata kanë ngritur kurth kundër tij, sepse janë zotuar duke u lidhur me betim, të mos hanë e të mos pinë, derisa ta kenë vrarë; dhe tani janë gati dhe presin që ti t`ua lejosh atyre".
Veprat 23:23
Pastaj thirri dy centurionë dhe u tha: "Bëni gati që nga ora tre e natës dyqind ushtarë, shtatëdhjetë kalorës dhe dyqind shtimbajtës, për të shkuar deri në Cezare".
Veprat 25:18
Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë aku për gjërat që unë dyshoja.
Veprat 26:7
premtim të cilin dymbëdhjetë fiset tona, që i shërbejnë me zell ditë e natë Perëndisë, shpresojnë ta fitojnë; për këtë shpresë, o mbret Agripa, unë jam akuzuar nga Judenjtë.
Veprat 26:11
Dhe shpesh, duke shkuar nga një sinagogë te tjetra, i kam detyruar të blasfemojnë dhe, me zemërim të madh kundër tyre, i kam përndjekur deri në qytetet e huaja.
Veprat 26:14
Mbasi të gjithë ne ramë përtokë, dëgjova një që po më fliste dhe më tha në gjuhën hebraike: "Saul, Saul, pse më përndjek? Është e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave".
Veprat 26:24
Dhe, ndërsa Pali i thoshte këto gjëra në mbrojtje të tij, Festi tha me të lartë: "Pal, ti je tërbuar; studimet e shumta të bënë të shkallosh".
Veprat 27:25
Prandaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m`u tha.
Veprat 27:28
Dhe, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.
Veprat 27:36
Atëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.
Veprat 27:41
Por, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të në e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.
Veprat 28:2
Barbarët treguan ndaj nesh një mirësjellje të pazakontë, sepse nden një zjarr të madh dhe na morën të gjithëve brenda, sepse binte shi dhe bënte ftohtë.
Veprat 28:8
Dhe ndodhi që i ati i Publit dergjej në shtrat, i sëmurë me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi të dhe e shëroi.
Veprat 28:12
Dhe, si arritëm në Siraku, qëndruam atje tri ditë.
Veprat 28:14
Kur gjetëm atje vëller, na lutën të rrimë tek ata shtatë ditë. Dhe kështu mbërritëm në Romë.
Veprat 28:15
Dhe vëllerit e atjeshëm, kur dëgjuan për ne, na dolën para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e falënderoi Perëndinë dhe mori zemër.
Veprat 28:17
Pas tri ditësh, Pali thirri krerët e Judenjve. Kur ata u mblodhën, u tha atyre: "Vëller, ndonëse nuk bëra asgjë kundër popullit dhe kundër zakoneve të etërve, jam arrestuar në Jeruzalem dhe më kanë dorëzuar në duart e Romakëve.
Veprat 28:19
Por, duke qenë se Judenjtë kundërshtonin, u detyrova t`i apelohem Cezarit, jo se kam ndonjë aku kundër kombit tim.
Veprat 28:21
Edhe ata i thanë: "Ne nuk kemi marrë asnjë letër për ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonjë nga vëllerit të na tregojë ose të thotë ndonjë të keqe për ty.
Veprat 28:27
në fakt zemra e këtij populli u bë e ngurtë, dhe i janë rënduar veshët dhe kanë mbyllur sytë, që të mos shohin me sy dhe të mos dëgjojnë me veshë dhe të mos kuptojnë me zemër dhe të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.
Romakëve 1:13
Tani, vëller, unë nuk dua që të mos e dini se shumë herë kisha vendosur të vija tek ju që të mund të kem ndonjë fryt midis jush siç kam pasur midis johebrenjve të tjerë, por deri tash kam qenë i penguar.
Romakëve 1:18
Sepse zemërimi i Perëndisë zbulohet nga qielli për çdo pabesi e padrejtësi të njerëzve, që mbysin të vërtetën në padrejtësi,
Romakëve 1:21
Sepse, megjithëse e njohën Perëndinë, nuk e përlëvduan as e falënderuan si Perëndi, përkundrazi u bënë të pamend në arsyetimet e tyre dhe zemra e tyre pa gjykim u errësua.
Romakëve 1:24
Prandaj Perëndia ia dorëzoi papastërtsë në epshet e zemrave të tyre, për të çnderuar trupat e tyre në mes vetë atyre,
Romakëve 1:27
Në të njejtën mënyrë burrat, duke lënë marrëdheniet e natyrshme me gruan, u nden në epshin e tyre për njëri-tjetrin, duke kryer akte të pandershme burra me burra, duke marrë në vetvete shpagimin e duhur për gabimin e tyre.
Romakëve 2:4
Apo i përçmon pasuritë e mirësisë së tij, të durimit dhe zemërgjerësisë së tij, duke mos njohur që mirësia e Perëndisë të prin në pendim?
Romakëve 2:5
Por ti, për shkak të ashpërsisë sate dhe të zemrës së papenduar, po mbledh për veten tënde zemërim për ditën e zemërimit dhe të zbulesës së gjykimit të drejtë të Perëndisë,
Romakëve 2:8
ndërsa atyre që kundërshtojnë e nuk i binden së vërtetës, por i binden padrejtësisë, indinjatë dhe zemërim.
Romakëve 2:15
këta tregojnë veprën e ligjit të shkruar në zemrat e tyre për dëshminë që jep ndërgjegja e tyre, dhe sepse mendimet e tyre shfajësojnë ose edhe akuzojnë njëri-tjetrin,
Romakëve 2:29
por Jude është ai që është i tillë përbrenda, dhe rrethprerja është ajo e zemrës, në frymë dhe jo në shkronjë; dhe për një Jude të tillë lavdërimi nuk buron nga njerëzit, por nga Perëndia.
Romakëve 3:5
Po në qoftë se padrejtësia jonë e vë në pah drejtësinë e Perëndisë, ç`do të themi? Perëndia qënka i padrejtë kur shfren zemërimin e tij? (Unë flas si njeri).
Romakëve 3:13
Gryka e tyre është një varr i hapur, me gjuhët e tyre kanë thurur mashtrime, ka helm gjarpërinjsh nën but e tyre;
Romakëve 4:15
sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
Romakëve 5:5
Por shpresa nuk turpëron, sepse dashuria e Perëndisë është derdhur në zemrat tona me anë të Frymës së Shenjtë që na është dhënë.
Romakëve 5:9
Shumë më tepër, pra, duke qenë tani të shfajësuar në gjakun e tij, do të shpëtojmë nga zemërimi me anë të tij.
Romakëve 6:17
Por qoftë falenderuar Perëndia, sepse ishit shërbëtorë të mëkatit, por iu bindët me zemër atij mësimi që iu është transmetuar.
Romakëve 7:1
Apo nuk e dini o vëller, (sepse unë po u flas njerëzve që e njohin ligjin), se ligji ka pushtet mbi njeriun për sa kohë ai rron?
Romakëve 7:4
Kështu, pra, vëller të mi, edhe ju jeni të vdekur për ligjin me anë të trupit të Jezu Krishtit që të bashkoheni me një tjetër, që u ringjall prej të vdekurit, që t`i japim fryte Perëndisë.
Romakëve 8:12
Prandaj, vëller, ne jemi debitorë jo të mishit, që të rrojmë sipas mishit,
Romakëve 8:27
Dhe ai që heton zemrat e di cila është mendja e Frymës, sepse ai ndërhyn për shenjtorët, sipas Perëndisë.
Romakëve 8:29
Sepse ata që ai i ka njohur që më parë, edhe i ka paracaktuar që të jenë të ngjashëm me shëmbëlltyrën e Birit të tij, kështu që ai të jetë i parëlinduri në mes të shumë vëllerve.
Romakëve 9:2
kam një trishtim të madh dhe një dhembje të vazhdueshme në zemrën time.
Romakëve 9:3
Sepse do të doja të isha vetë i ma-llkuar, i ndarë nga Krishti, për vëllerit e mi, për farefisin tim sipas mishit,
Romakëve 9:10
Dhe jo vetëm kaq, por edhe Rebeka mbeti shtatnë nga një njeri i vetëm, Isakun, atin tonë,
Romakëve 9:22
Dhe çfarë të thuash nëse Perëndia, duke dashur të tregojë zemërimin e tij dhe të bëjë të njohur pushtetin e tij duroi me shumë zemërgjërësi enët e zemërimit që qenë bërë për prishje?
Romakëve 10:1
Vëller, dëshira e zemrës sime dhe lutja që i drejtoj Perëndisë për Izraelin është për shpëtim të tij.
Romakëve 10:2
Sepse unë dëshmoj për ta se kanë zell për Perëndinë, por jo sipas njohurisë.
Romakëve 10:6
Por drejtësia që vjen nga besimi thotë kështu: "Mos thuaj në zemrën tënde: "Kush do të ngjitet në qiell?". Kjo do të thotë që të zbresë Krishti.
Romakëve 10:8
Po ç`thotë, pra? "Fjala është pranë teje, në gojën tënde dhe në zemrën tënde". Kjo është fjala e besimit, që ne predikojmë;
Romakëve 10:9
sepse, po të rrëfesh me gojën tënde Zotin Jezus, dhe po të besosh në zemrën tënde se Perëndia e ngjalli prej së vdekurish, do të shpëtohesh.
Romakëve 10:10
Sepse me zemër, njeriu beson në drejtësi dhe me gojë bëhet rrëfim për shpëtim,
Romakëve 10:18
Por unë them: Mos nuk dëgjuan? Madje, "Zëri i tyre mori mbarë dheun dhe fjalët e tyre shkuan deri në skajet më të largëta të tokës".
Romakëve 10:19
Por unë them: "Mos nuk e kuptoi Izraeli? Moisiu tha i pari: "Unë do t`ju shtie në xhelozi me një komb që s`është fare komb; do t`ju bëj të zemëroheni me anë të një kombi të marrë".
Romakëve 11:4
Por, çfarë i tha ri hyjnor? "Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit".
Romakëve 11:25
Sepse nuk dua, o vëller, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,
Romakëve 12:1
O vëller, po ju bëj thirrje, nëpërmjet dhembshurisë së Perëndisë, ta paraqisni trupin tuaj si fli të gjallë, të shenjtëruar, të pëlqyer te Perëndia, që është shërbesa juaj e mënçur.
Romakëve 12:8
dhe ai që nxit, le t`i kushtohet nxitjes; ai që ndan, le ta bëjë me thjeshtësi; ai që kryeson le të kryesojë me zell; ai që bën vepra mëshirë, le t`i bëjë me gëzim.
Romakëve 12:10
Duani njeri tjetrin me dashuri vëllarore; në nderim tregoni kujdes njeri me tjetrin.
Romakëve 12:11
Mos u tregoni të përtuar në zell; jini të zjarrtë në frymë, shërbeni Perëndisë,
Romakëve 12:19
Mos u hakmerrni për veten tuaj, o të dashur, por i jepni vend zemërimit të Perëndisë, sepse është shkruar: "Mua më përket hakmarrja, unë kam për të shpaguar, thotë Zoti".
Romakëve 13:4
sepse eprori është shërbëtor i Perëndisë për ty për të mirë; por, po të bësh të këqija, druaj, sepse nuk e mban kot shpatën; sepse ai është shërbëtor i Perëndisë, hakmarrës plot zemërim kundër atij që bën të keqen.
Romakëve 13:5
Prandaj është e nevojshme t`i nënshtroheni, jo vetëm nga druajtje e zemërimit, por edhe për arsye të ndërgjegjes.
Romakëve 13:13
Le të ecim me ndershmëri, si ditën, jo në orgji dhe në dehje, jo në imoralitet dhe sensualim, jo në grindje e në smirë.
Romakëve 14:3
Ai që ha të mos e përbu atë që nuk ha, dhe ai që nuk ha të mos gjykojë atë që ha, sepse Perëndia e ka pranuar.
Romakëve 15:14
Dhe, sa për ju, o vëller, më është mbushur mendja për ju, se edhe ju jeni plot mirësi, plot me çdo njohuri, të zotë të këshilloni njëri-tjetrin.
Romakëve 15:30
Dhe ju bëj thirrje, o vëller, për Zotin tonë Jezu Krisht dhe për dashurinë e Frymës, të luftoni bashkë me mua në lutje te Perëndia për mua,
Romakëve 16:12
U bëni të fala Trifenës dhe Trifos, të cilat mundohen në Zotin. Të fala Persidës së dashur, e cila është munduar shumë në Zotin.
Romakëve 16:14
Të fala Asinkritit, Flegontit, Ermës, Patrobës, Ermit dhe vëllerve që janë me ta.
Romakëve 16:17
Tani unë ju bëj thirrje, o vëller, të ruheni nga ata që shkaktojnë përçarje dhe skandale kundër doktrinës që keni mësuar dhe të largoheni nga ata;
Romakëve 16:18
sepse ata nuk i shërbejnë Zotit tonë Jezu Krisht, por barkut të tyre, dhe me fjalë të ëmbla dhe të bukura gënjejnë zemrat e të thjeshtit?.
1 Korintasve 1:10
Tani vëller, ju bëj thirrje në emër të Zotit tonë Jezu Krishtit të flisni që të gjithë të njëjtën gjë dhe të mos keni ndasi midis jush, por të jeni plotësisht të bashkuar, duke pasur një mendje dhe një vullnet.
1 Korintasve 1:11
Sepse më është treguar për ju, o vë-ller, nga ata të shtëpisë së Kloes, se në mes jush ka grindje.
1 Korintasve 1:26
Shikoni në fakt thirrjen tuaj, vëller, sepse ndër ju ka jo shumë të ditur sipas mishit, jo shumë të fuqishëm, jo shumë fisnikë,
1 Korintasve 2:1
Edhe unë, o vëller, kur erdha te ju, nuk erdha me shkëlqim fjalësh a diturie, që t`ju shpall dëshminë e Perëndisë,
1 Korintasve 2:9
Por, sikurse është shkruar: "Ato gjëra që syri nuk i ka parë dhe veshi nuk i ka dëgjuar dhe nuk kanë hyrë në zemër të njeriut, janë ato që Perëndia ka përgatitur për ata që e duan atë".
1 Korintasve 3:1
Dhe unë, o vëller, nuk munda t`ju flas si njerëz frymëror, por ju fola si njerëz të mishit, si foshnja në Krisht.
1 Korintasve 3:19
Sepse dituria e kësaj bote është marrëzi pranë Perëndisë, sepse është shkruar: "Ai i të urtët në dinakërinë e tyre";
1 Korintasve 4:5
Prandaj mos gjykoni asgjë para kohe derisa të vijë Zoti, që do të nxjerrë në dritë gjërat e fshehta të errësirës dhe do të shfaqë këshillat e zemrave; dhe atëherë secili do të ketë lavdërimin e vet nga Perëndia.
1 Korintasve 4:6
Dhe tani, o vëller, për të mirën tuaj, ia kalova këto gjëra vetes sime dhe Apolit, që nëpërmjet nesh të mësoni që të mos mendoni përtej asaj që është shkruar, që të mos krekoset ndonjë prej jush, njeri kundër tjetrit.
1 Korintasve 4:21
Çfarë doni? Që të vij te ju me thupër apo me dashuri dhe me zemërbutësi?
1 Korintasve 6:5
Këtë e them për turpin tuaj. Kështu midis jush nuk paska asnjë të urtë, i cili të jetë i zoti të gjykojë në mes të vëllerve të tij?
1 Korintasve 6:8
Po, përkundrazi, ju bëni padrejtësi dhe mashtroni, dhe këto ua bëni vëllerve.
1 Korintasve 7:24
Vëller, secili le të mbetet te Perëndia në gjendjen në të cilën është thirrur.
1 Korintasve 7:29
Dhe po ju them këtë, o vëller, se koha tanimë është shkurtuar; kështu tash e tutje edhe ata që kanë gra të jenë si ata që nuk kanë;
1 Korintasve 7:37
Por ai që është i qëndrueshëm në zemër të vet dhe që nuk i nënshtrohet nevojës, por është zot i vullnetit të vet dhe e ka vendosur në zemër të vet të ruajë virgjëreshën e tij, bën mirë.
1 Korintasve 8:10
Sepse, në qoftë se dikush të sheh ty, që ke njohuri, të ulur në trye në një tempull idhujsh, ndërgjegja e tij, që është e dobët, a nuk do të marrë guxim që ai të hajë gjërat e flijiuara për idhujt?
1 Korintasve 8:12
Dhe, kur mëkatoni kështu kundër vëllerve, duke plagosur ndërgjegjen e tyre të dobët, ju mëkatoni kundër Krishtit.
1 Korintasve 9:5
A nuk kemi edhe ne të drejtë të marrim me vete një bashkëshorte, që të jetë motër në besim, sikurse edhe apostujt e tjerë, dhe vëllerit e Zotit, edhe Kefa?
1 Korintasve 10:1
Sepse, o vëller, unë nuk dua që ju të mos edini se gjithë etërit tanë ishin nën renë, dhe të gjithë shkuan nëpër det,
1 Korintasve 10:8
Dhe të mos kurvërojmë, ashtu si kurvëruan disa nga ata edhe ranë të vdekur në një ditë njëzet e tre mijë.
1 Korintasve 10:21
Ju nuk mund të pini kupën e Zotit dhe kupën e demonëve; ju nuk mund të merrni pjesë në tryen e Zotit dhe në tryen e demonëve.
1 Korintasve 11:2
Dhe unë po ju lavdëroj, vëller, që më kujtoni në të gjitha gjërat dhe i zbatoni porositë ashtu siç ua kam transmetuar.
1 Korintasve 11:33
Prandaj, o vëllerit e mi, kur mblidheni për të ngrënë, pritni njeri tjetrin.
1 Korintasve 12:1
Edhe për sa u përket dhuntive frymërore, o vëller, nuk dua të jeni të paditur.
1 Korintasve 12:31
Por kërkoni me zemër të zjarrtë dhuntitë më të mira; dhe unë do t`ju tregoj një udhë shumë më të lartë.
1 Korintasve 14:1
Kërkoni dashurinë dhe lypni me zemër të zjarrtë dhuntitë frymërore, por sidomos që të mund të profetizoni,
1 Korintasve 14:6
Dhe tani, o vëller, po të vija e t`ju flisja në gjuhë, ç`dobi do të kishit, po të mos ju flisja me anë të zbulesës, a me njohuri, a me profeci, a me mësim?
1 Korintasve 14:7
Edhe gjërat që nuk kanë shpirt dhe nxjerrin , fyelli ose qestja, po të mos japin të dallueshëm, si do të njihet të rënit e fyellit ose e qestes?
1 Korintasve 14:10
Ka nuk e di se sa lloje rash në botë, dhe asnjë prej tyre nuk është pa kuptim.
1 Korintasve 14:11
Pra, në qoftë se unë nuk e marr vesh kuptimin e rit, do të jem si një i huaj për atë që flet, dhe ai që flet do të jetë një i huaj për mua.
1 Korintasve 14:16
Me fjalë të tjera, në qoftë se ti e lavdëron Perëndinë me frymën, ai që vendin e profanët, si do të thotë "amen" për falënderimin tënd, kur nuk merr vesh ç`po thua?
1 Korintasve 14:20
Vëller, mos u bëni kalamaj nga mendja, por bëhuni foshnje për të ligën, dhe burra të pjekur nga mendja.
1 Korintasve 14:21
Në ligj është shkruar: "Unë do t`i flas këtij populli në gjuhë të huaja dhe me bu të tjera, por as kështu nuk do të më dëgjojnë", thotë Zoti.
1 Korintasve 14:25
Dhe kështu të fshehtat e zemrës së tij zbulohen; edhe kështu, duke rënë me faqe përmbys, do të adhurojë Perëndinë, duke deklaruar se Perëndia është me të vërtetë midis jush.
1 Korintasve 14:26
Ç`duhet bërë, pra, o vëller? Kur të mblidheni, secili nga ju ka një psalm, një mësim, fjalim në gjuhë tjetër, zbulesë, interpretim, çdo gjë le të bëhet për ndërtim.
1 Korintasve 14:39
Prandaj, o vëller të mi, kërkoni me zemër të zjarrtë të profetizoni dhe mos ndaloni të flasin në gjuhëra.
1 Korintasve 15:1
Tani, o vëller, po ju deklaroj ungjillin që ju kam shpallur dhe që ju e keni marrë dhe mbi të cilin ju qëndroni,
1 Korintasve 15:6
Pastaj iu shfaq një herë të vetme më shumë se pesëqind vëllerve, prej të cilëve më të shumtët rrojnë edhe sot, kurse disa kanë rënë në gjumë.
1 Korintasve 15:50
Edhe këtë po ju them, o vëller, se mishi dhe gjaku nuk mund të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë, as prishja nuk mund të trashëgojë paprishjen.
1 Korintasve 15:58
Prandaj, o vëllerit e mi të dashur, qëndroni të fortë e të patundur, duke tepruar përherë në veprën e Zotit, duke e ditur se mundi juaj nuk është i kotë në Zotin.
1 Korintasve 16:11
Pra, asnjë të mos e përçmojë, por përcilleni në paqe që të vijë tek unë, sepse e pres bashkë me vëllerit.
1 Korintasve 16:12
Sa për vëllanë Apol, iu luta shumë që të vijë tek ju bashkë me vëllerit, por ai s`deshi kurrsesi të vinte tani; por do të vijë kur ta ketë volinë.
1 Korintasve 16:15
Tani, o vëller (ju e njihni familjen e Stefanas që është fryti i parë i Akaisë dhe që i janë kushtuar shërbesës së shenjtorëve),
1 Korintasve 16:20
Të gjithë vëllerit ju përshëndesin; përshëndetni njëri-tjetrin me një puthje të shenjtë.
2 Korintasve 1:8
Sepse nuk duam, o vëller, që të mos dini për vështirësinë që na ngjau në Azi, që u rënduam përtej fuqive tona, aq sa u dëshpëruam edhe për jetën vetë.
2 Korintasve 1:22
i cili edhe na vulosi dhe na dha kaparin e Frymës në zemrat tona.
2 Korintasve 2:4
Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.
2 Korintasve 3:2
Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,
2 Korintasve 3:3
duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.
2 Korintasve 3:15
Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.
2 Korintasve 4:1
Prandaj, duke pasur këtë shërbim për mëshirën që na është bërë, ne nuk na lëshon zemra.
2 Korintasve 4:6
sepse Perëndia që tha: "Le të ndriçojë drita në errësirë", është i njëjti që shkëlqeu në zemrat tona për t`na ndriçuar në njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.
2 Korintasve 4:16
Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.
2 Korintasve 5:10
Sepse ne të gjithë duhet të dalim para gjyqit të Krishtit, që secili merr shpagimin e gjërave që ka bërë me anë të trupit, në ba të asaj që ka bërë, qoftë në të mirën apo në të keqen.
2 Korintasve 5:12
Sepse ne nuk e rekomandojmë përsëri veten ndaj jush, por ju japim rastin të krenoheni për ne, që të keni çfarë t`u përgjigjeni atyre që krenohen me dukjen dhe jo me zemër.
2 Korintasve 6:11
Goja jonë u hap për ju, o Korintas, zemra jonë u bë e gjërë.
2 Korintasve 6:12
Ju nuk jeni ngushtë në ne, por ju jeni të ngushtë në zemrat tuaj.
2 Korintasve 7:3
Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.
2 Korintasve 7:7
dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,
2 Korintasve 7:11
Në fakt, ja sa kujdes shkaktoi te ju pikëllimi sipas Perëndisë, madje sa fjalë për të kërkuar ndjesë, sa zemëratë, sa druajtje, sa dëshirë të zjarrtë, sa zell, sa kënaqësi! Me çdo mënyrë ju e treguat se jeni të pastër në këtë çështje.
2 Korintasve 8:1
Tani, o vëller, ju bëjmë të ditur hirin e Perëndisë, që u është dhënë kishave të Maqedonisë,
2 Korintasve 8:16
Le ta falënderojmë Perëndinë, që i shtiu në zemër Titit po atë kujdes për ju,
2 Korintasve 8:17
sepse ai jo vetëm që e pranoi këshillën tonë, por u nis për të ardhur te ju, me dëshirën e tij dhe me shumë zell.
2 Korintasve 8:19
dhe jo vetëm kaq, por ai u zgjodh nga kishat që të jetë shoku ynë në udhëtim me këtë dhuratë që ne administrojmë për lavdinë e Zotit vetë, për të treguar gatishmërinë e zemrës suaj,
2 Korintasve 8:22
Edhe ne dërguam bashkë me ta vëllanë tonë, të cilin e kemi vënë në sprovë shumë herë në shumë gjëra dhe doli i zellshëm, por tani është edhe më i zellshëm për shkak të besimit të madh që ka ndaj jush.
2 Korintasve 8:23
Sa për Titin, ai është bashkëpunëtori im dhe shok i veprës midis jush; sa për vëllerit, ata janë apostuj të kishave, lavdi e Krishtit.
2 Korintasve 9:2
sepse e njoh gatishmërinë e zemrave tuaja, për të cilën unë mburrem për ju te Maqedonasit, se Akaia është gati që vjet; dhe zelli juaj nxiti shumë të tjerë.
2 Korintasve 9:3
Unë i dërgova këta vëller, që mburrja jonë për ju të mos dalë e kotë për këtë gjë dhe me qëllim, sikurse thoja, të jeni gati,
2 Korintasve 9:5
Prandaj m`u duk e nevojshme t`i këshilloj vëllerit të vijnë te ju më përpara, që të bëjnë gati më parë ofertën që kishit premtuar më parë, kështu që ajo të jetë gati si dhuratë bujarie dhe jo kopracie.
2 Korintasve 9:7
Secili le të veprojë ashtu si ka vendosur në zemrën, as me keqardhje as nga shtrëngimi, sepse Perëndia do një dhurues të gëzuar.
2 Korintasve 10:1
Personalisht unë, Pali, po ju këshi-lloj me anë të zemërbutësisë dhe të mirësisë së Krishtit; unë, që kur ndodhem vetë midis jush jam i përunjur, ndërsa kur jam larg jush tregohem i guximshëm ndaj jush.
2 Korintasve 11:9
Dhe, kur isha midis jush dhe isha nevojtar, nuk iu bëra barrë askujt; sepse nevojat e mia i plotësuan vëllerit që erdhën nga Maqedonia; dhe në çdo gjë u ruajta që të mos ju bëhem barrë ju, edhe për të ardhmen do të ruhem.
2 Korintasve 11:24
Nga Judenjtë mora pesë herë nga dyzetë kamxhike pa një.
2 Korintasve 11:26
Në udhëtime të shpeshta në rreziqe lumenjsh, në rreziqe kusarësh, në rrezik nga ana e bashkëtdhetarëve, rreziqe nga ana johebrenjve, rreziqe në qytet, rreziqe në shkretëtirë, rreziqe në det, rreziqe midis vëllerve të rremë,
2 Korintasve 11:32
Në Damask, qeveritari i mbretit Areta e ruante qytetin e Damaskasve për të më në,
2 Korintasve 12:20
Sepse kam frikë se mos kur të vij nuk ju gjej sikundër kam dashur dhe se mos ju më gjeni sikundër nuk keni dashur juve se mos ka grindje, xhelozi, zemërime, shpërthime, përgojime, insinuata, kryelartësi, ose trazira midis jush;
2 Korintasve 13:11
Më në fund, o vëller, gëzohuni, përsosuni, ngushëllohuni, jini të një mendje, jetoni në paqe; dhe Perëndia i dashurisë dhe i paqes do të jetë me ju.
Galatasve 1:2
dhe gjithë vëllerit që janë me mua, kishave të Galatisë:
Galatasve 1:11
Tani, o vëller, po ju vë në dijeni se ungjilli që është shpallur nga unë, nuk është sipas njeriut,
Galatasve 1:13
Sepse ju keni dëgjuar për sjelljen time të atëhershme në judaim, si e përndiqja me egërsi të madhe kishën e Perëndisë dhe e shkatërroja.
Galatasve 1:14
Dhe si përparoja në judaim më tepër se shumë bashkëkohës të kombit tim, duke qenë jashtëzakonisht i zellshëm për traditat e etërve të mi.
Galatasve 2:4
edhe kjo për shkak të vëllerve të rremë, që kishin hyrë tinëz, që kishin depërtuar për të përgjuar lirinë tonë që kemi në Krishtin Jezu, që të na robërojnë.
Galatasve 3:15
O vëller, po ju flas në mënyrën e njerëzve: në qoftë se një besëlidhje është aprovuar, edhe pse është besëlidhje njeriu, askush nuk e zhvleftëson as nuk i shton gjë.
Galatasve 4:6
Dhe, duke qenë se jeni bij, Perëndia dërgoi Frymën e Birit të tij në zemrat tuaja që thërret: "Abba, Atë!".
Galatasve 4:12
O vëller, bëhuni si unë, sepse edhe unë jam si ju; ju lutem, o vëller, ju s`më keni bërë asnjë të keqe.
Galatasve 4:14
dhe ju nuk më përbut aspak dhe s`patët neveri për provën që ishte në mishin tim, por më pranuat si engjëll Perëndie, si Jezu Krishtin vet.
Galatasve 4:17
Ata tregohen të zellshëm ndaj jush, por jo për qëllime të ndershme; madje ata duan t`ju shkëputin që të jeni të zellshëm ndaj tyre.
Galatasve 4:18
Mirë është të jesh gjithnjë i zellshëm për të mirë, dhe jo vetëm kur ndodhem midis jush.
Galatasve 4:20
Do të doja tashti të isha midis jush dhe ta ndryshoja tingullin e rit tim, sepse jam ndërdyshas ndaj jush.
Galatasve 4:28
Kurse ne, o vëller, jemi bij të premtimit, sikundër ishte Isaku.
Galatasve 4:31
Kështu, pra, vëller, ne nuk jemi bij të skllaves, por të së lirës.
Galatasve 5:11
Sa për mua, o vëller, në qoftë se unë vazhdoj të predikoj rrethprerjen, përse më përndjekin akoma? Atëherë skandali i kryqit ra poshtë.
Galatasve 5:13
Sepse ju, o vëller, u thirrët në liri; por mos e përdorni këtë liri si një rast për mishin, por, me dashuri t`i shërbeni njëri-tjetrit.
Galatasve 5:20
idhujtaria, magjia, armiqësimi, grindjet, xhelozitë, mëritë, nkat, përçarjet, tarafet,
Galatasve 5:22
Por fryti i Frymës është: dashuria, gëzimi, paqja, durimi, mirëdashja, mirësia, besimi, zemërbutësia, vetëkontrolli.
Galatasve 6:1
Vëller, në qoftë se dikush bie në ndonjë faj, ju që jeni frymëror, lartësojeni me frymë butësie. Por ki kujdes veten tënde, se mos tundohesh edhe ti.
Galatasve 6:18
Vëller, hiri i Zotit tonë Jezu Krisht qoftë me frymën tuaj. Amen.
Efesianëve 2:3
ndërmjet të cilëve edhe ne dikur jetuam në lakmitë e mishit tonë duke i plotësuar dëshirat e mishit dhe të mendjes, dhe ishim prej natyre bij të zemërimit, ashtu si edhe të tjerët.
Efesianëve 3:17
që Krishti të banojë në zemrat tuaja me anë të besimit,
Efesianëve 4:2
me çdo përulësi e zemërbutësi, me durim, duke e duruar njëri-tjetrin në dashuri,
Efesianëve 4:18
të errësuar në mendje, të shkëputur nga jeta e Perëndisë, për shkak të padijes që është në ta dhe ngurtësimit të zemrës së tyre.
Efesianëve 4:26
Zemërohuni dhe mos mëkatoni; dielli të mos perëndojë mbi inatin tuaj;
Efesianëve 4:31
Le të flaket larg jush çdo hidhërim, zemërim, inat, trazirë dhe shpifje me çdo ligësi.
Efesianëve 5:6
Askush të mos ju gënjejë me fjalë të kota, sepse, për shkak të këtyre gjërave, vjen zemërimi i Perëndisë mbi bijtë e mosbindjes.
Efesianëve 5:19
duke i folur njeri tjetrit me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar dhe duke lavdëruar Zotin me zemrën tuaj,
Efesianëve 6:4
Dhe ju, etër, mos provokoni për zemërim fëmijtë tuaj, por i edukoni në disiplinë dhe në këshillë të Zotit.
Efesianëve 6:5
Ju, shërbëtorë, bindjuni zotërinjve tuaj sipas mishit me druajtje dhe dridhje, në thjeshtësinë e zemrës suaj, porsi Krishtit,
Efesianëve 6:6
duke mos shërbyer për sy e faqe, si ata që duan t`u pëlqejnë njerëzve, por si shërbëtorë të Krishtit, duke bërë vullnetin e Perëndisë me zemër,
Efesianëve 6:10
Për çfarë mbetet, vëllerit e mi, forcohuni në Zotin dhe në forcën e fuqisë së tij.
Efesianëve 6:22
të cilin pikërisht për këtë qëllim po ju kam dërguar, që të jeni në dijeni të gjendjes sonë dhe të ngushëllojë zemrat tuaja.
Efesianëve 6:23
Paqe vëllerve dhe dashuri me besim nga Perëndia Ati dhe nga Zoti Jezu Krisht.
Filipjanëve 1:7
Dhe është e drejtë që unë të ndjej këto për ju të gjithë, sepse ju kam në zemër, sepse ju si në vargonjtë e mi ashtu edhe në mbrojtjen dhe në vërtetimin e ungjillit jeni të gjithë pjestarë me mua të hirit.
Filipjanëve 1:12
Tani, vëller dua ta dini, se gjërat që më kanë ndodhur ndihmuan më shumë për përhapjen e ungjillit,
Filipjanëve 1:14
dhe pjesa më e madhe e vëllerve në Zotin, të inkurajuar nga vargonjtë e mia, kanë marrë me shumë guxim në shpalljen e fjalës së Perëndisë pa frikë.
Filipjanëve 2:17
Por, edhe sikur unë të jem derdhur si flijim dhe shërbesë të besimit tuaj, gëzohem dhe ngalloj me ju të gjithë.
Filipjanëve 2:18
Po ashtu edhe ju gëzohuni dhe ngallohuni me mua.
Filipjanëve 2:30
sepse për veprën e Krishtit ai qe shumë afër vdekjes, duke e vënë në rrezik jetën e vet, për të përmbushur zbratitë e shërbesës tuaj ndaj meje.
Filipjanëve 3:1
Së fundi, o vëllerit e mi, gëzohuni në Zotin; për mua nuk është e rëndë t`ju shkruaj të njëjtat gjëra, po për ju është siguri.
Filipjanëve 3:6
sa për zellin, përndjekës i kishës; për sa i përket drejtësisë, që është në ligj, i pa qortueshëm.
Filipjanëve 3:12
Jo se unë tashmë e fitova çmimin ose jam bërë i përsosur, por po vazhdoj të rend për ta në, sepse edhe unë u zura nga Jezu Krishti.
Filipjanëve 3:13
Vëller, sa për vete, nuk mendoj se e kam në, por bëj këtë: duke harruar ato që kam lënë pas dhe duke u prirur drejt atyre që kam përpara,
Filipjanëve 3:17
Bëhuni imituesit e mi, vëller, dhe vëreni ata që ecin kështu, sipas shëmbullin që keni në ne.
Filipjanëve 4:1
Prandaj, o vëller të dashur dhe fort të dëshiruar, gëzimi dhe kurora ime, qëndroni kështu në Zotin, o shumë të dashur.
Filipjanëve 4:5
Zemërbutësia juaj le të njihet nga të gjithë njerëzit; Zoti është afër.
Filipjanëve 4:7
Dhe paqja e Perëndisë, që ia tejkalon çdo zgjuarësie, do të ruajë zemrat tuaja dhe mendjet tuaja në Krishtin Jezus.
Filipjanëve 4:8
Së fundi, vëller, të gjitha gjërat që janë të vërteta, të gjitha gjërat që janë të ndershme, të gjitha gjërat që janë të drejta, të gjitha gjërat që janë të pastra, të gjitha gjërat që janë të dashura, të gjitha gjërat që janë me famë të mirë, nëse ka ndonjë virtyt dhe nëse ka ndonjë lëvdim, këto mendoni.
Filipjanëve 4:22
Vëllerit që janë me mua ju përshëndesin; të gjithë shenjtorët ju përshëndesin, sidomos ata të shtëpisë së Cezarit.
Kolosjanëve 1:2
shenjtorëve dhe vëllerve besimtarë në Krishtin, që janë në Kolos: hir dhe paqe mbi ju nga Perëndia, Ati ynë, dhe nga Zoti Jezu Krisht.
Kolosjanëve 2:2
që zemrat e tyre të ngushëllohen, duke u bashkuar në dashuri, dhe të kenë të gjitha pasuritë e sigurisë së plotë të zgjuarësisë për të njohur misterin e Perëndisë, e Atit dhe të Krishtit,
Kolosjanëve 3:6
për këto gjëra zemërimi i Perëndisë vjen përmbi bijtë e mosbindjes,
Kolosjanëve 3:8
Por tani hiqni edhe ju të gjitha këto gjëra: zemërim, zemëratë, ligësi, e mos të dalë sharje e asnjë e folur e pandershme nga goja juaj.
Kolosjanëve 3:12
Vishuni, pra, si të zgjedhur të Perëndisë, shenjtorë dhe të dashur, me dhembshuri të brendshme, mirësinë, përulësinë, zemërbutësinë dhe me durimin,
Kolosjanëve 3:15
Dhe paqja e Perëndisë, për të cilin ju u thirrët në një trup të vetëm, të mbretërojë në zemrat tuaja; dhe jini mirënjohës!
Kolosjanëve 3:16
Fjala e Krishtit banoftë në ju me begatinë e vet; në çdo dituri, mësoni dhe këshilloni njeri tjetrin me psalme, himne dhe këngë frymërore, duke kënduar Zotit me hir në zemrat tuaja!
Kolosjanëve 3:21
Ju etër, mos provokoni për zemërim bijtë tuaj, që të mos i lëshojë zemra.
Kolosjanëve 3:22
Ju shërbëtorë, binduni në çdo gjë zotërinjve tuaj sipas mishit, duke u shërbyer jo vetëm kur ju shohin, sikurse të doni t`u pëlqeni njerëzve, por me thjeshtësinë e zemrës, duke druajtur Perëndinë.
Kolosjanëve 4:8
unë e dërgova te ju pikërisht për këtë arsye, që të njoh situatën tuaj dhe të ngushëllojë zemrat tuaja,
Kolosjanëve 4:13
Në fakt unë dëshmoj për të se ai ka zell të madh për ju, për ata që janë në Laodice dhe për ata që janë në Hierapolis.
Kolosjanëve 4:15
U bëni të fala vëllerve që janë në Laodice, Ninfës dhe kishës që është në shtëpinë e tij.
1 Thesalonikasve 1:4
duke ditur, vëller të dashur prej Perëndisë, të zgjedhurit tuaj,
1 Thesalonikasve 1:10
dhe për të pritur prej qiejve Birin e tij, të cilin ai e ngjalli prej së vdekurish, Jezusin, që na çliron nga zemërim që po vjen.
1 Thesalonikasve 2:1
Sepse ju vetë, vëller, e dini se ardhja jonë ndër ju nuk qe e kotë.
1 Thesalonikasve 2:4
por, duke qenë se u miratuam prej Perëndisë që të na besohet ungjilli, kështu ne flasim jo që t`u pëlqejmë njerëzve, por Perëndisë, që provon zemrat tona.
1 Thesalonikasve 2:7
Përkundrazi qemë zemërbutë midis jush, ashtu si mëndesha që rrit me dashuri fëmijët e saj.
1 Thesalonikasve 2:9
Sepse ju, o vëller, e mbani mend lodhjen dhe mundimin tonë: si kemi punuar ditë e natë që të mos i bëhemi barrë asnjërit prej jush, dhe predikuam ungjillin e Perëndisë ndër ju.
1 Thesalonikasve 2:14
Sepse ju, o vëller, u bëtë imituesit e kishave të Perëndisë që janë në Jude në Jezu Krishtin, sepse edhe ju keni vuajtur nga ana e bashkëkombasve tuaj të njëjtat gjëra, sikurse edhe ata kanë vuajtur nga Judenjtë,
1 Thesalonikasve 2:16
duke na penguar që t`u flasim johebrenjve që ata të shpëtohen, për ta mbushur vazhdimisht masën e mëkateve të tyre; por zemërimi arriti mbi ta më në fund.
1 Thesalonikasve 2:17
Dhe ne, o vëller, mbasi mbetëm pa ju për një kohë të shkurtër, trupërisht por jo me zemër, u përpoqëm edhe më shumë, nga malli i madh, të shohim përsëri fytyrën tuaj.
1 Thesalonikasve 3:2
dhe dërguam Timoteun, vëllanë tonë dhe shërbenjës të Perëndisë, dhe bashkëpunëtorin tonë në predikimin e ungjillit të Krishtit, që t`ju fuqizojë dhe t`ju japë zemër në besimin tuaj,
1 Thesalonikasve 3:7
prandaj, o vëller, ne u ngushëlluam për ju, me gjithë pikëllimin dhe vuajtjet tona, për hir të besimit tuaj,
1 Thesalonikasve 3:13
për të bërë të pa tundura zemrat tuaja, pa të meta në shenjtëri përpara Perëndisë dhe Atit tonë, në ardhjen e Perëndisë sonë Jezu Krisht bashkë me gjithë shenjtorët e tij. Amen.
1 Thesalonikasve 4:1
Sa për të tjerat, pra, vëller, ju lutemi dhe ju bëjmë thirrje në Zotin Jezus që, sikundër morët prej nesh se si duhet të ecni për t`i pëlqyer Perëndisë, kështu të teproni edhe më shumë.
1 Thesalonikasve 4:9
Sa për dashurinë vëllarore, nuk keni nevojë që t`ju shkruaj, sepse ju vetë jeni të mësuar nga Perëndia që të doni njeri tjetrin.
1 Thesalonikasve 4:10
Sepse ju e bëni këtë ndaj gjithë vëllerve që janë në gjithë Maqedoninë; por ne ju bëjmë thirrje, vëller, që në këtë të shtohemi edhe më shumë.
1 Thesalonikasve 4:13
Tashmë, vëller, nuk duam që të jeni në mosdije përsa u përket atyre që flenë, që të mos trishtoheni si të tjerët që nuk kanë shpresë.
1 Thesalonikasve 4:16
sepse Zoti vetë, me një urdhër, me kryeengjëlli dhe me borinë e Perëndisë, do të zbresë nga qielli dhe ata që vdiqën në Krishtin do të ringjallen të parët;
1 Thesalonikasve 5:1
Sa për kohët dhe për stinët, vëller, nuk keni nevojë që t`ju shkruaj,
1 Thesalonikasve 5:3
Sepse, kur thonë: "Paqe dhe siguri", atëherë një shkatërrim i papritur do të bjerë mbi ta, ashtu si dhembjet e lindjes të gruas shtatnë dhe nuk do të shpëtojnë.
1 Thesalonikasve 5:4
Por ju, vëller, nuk jeni në errësirë, që ajo ditë t`ju rë në befasi si një vjedhës.
1 Thesalonikasve 5:9
Sepse Perëndia nuk na ka caktuar për zemërim, por për të marrë shpëtimin me anë të Zotit tonë Jezu Krisht,
1 Thesalonikasve 5:12
Tashmë, vëller, ju lutemi të keni respekt për ata që mundohen midis jush, që janë në krye ndër ju në Zotin dhe që ju qortojnë,
1 Thesalonikasve 5:14
Tani, vëller, ju bëjmë thirrje t`i qortoni të parregulltit, të ngushëlloni zemërlëshuarit, të ndihmoni të dobëtit dhe të jeni të duruar me të gjithë.
1 Thesalonikasve 5:25
Vëller, lutuni për ne.
1 Thesalonikasve 5:26
Përshëndetni të gjithë vëllerit me puthje të shenjtë.
1 Thesalonikasve 5:27
Ju përbetoj për Zotin që kjo letër t`u lexohet gjithë vëllerve të shenjtë.
2 Thesalonikasve 1:3
Ne e kemi për detyrë ta falënderojmë gjithnjë Perëndinë për ju, o vëller, sikurse është fort e drejtë, sepse besimi juaj po rritet shumë dhe dashuria e secilit prej jush për njëri-tjetrin po tepron,
2 Thesalonikasve 2:1
Ju lutemi, o vëller, lidhur me ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht dhe me tubimin tonë me të,
2 Thesalonikasve 2:13
Por ne duhet ta falënderojmë vazhdimisht Perëndinë për ju, o vëller të dashur nga Zoti, sepse Perëndia ju zgjodhi që në fillim për t`ju shpëtuar, me anë të shenjtërimit të Frymës dhe të besimit në të vërtetën;
2 Thesalonikasve 2:15
Prandaj, vëller, qëndroni dhe mbani porositë që mësuat, me anë të fjalës ose me anë të letrës sonë.
2 Thesalonikasve 2:17
ngushëlloftë zemrat tuaja dhe ju forcoftë në çdo fjalë e punë të mirë.
2 Thesalonikasve 3:1
Më në fund, o vëller, lutuni për ne, që fjala e Zotit të përhapet me të shpejtë dhe të lëvdohet, porsi ndër ju,
2 Thesalonikasve 3:5
Edhe Zoti i drejtoftë zemrat tuaja te dashuria e Perëndisë dhe te qëndrueshmëria e Krishtit.
2 Thesalonikasve 3:6
Dhe ju porositim, o vëller, në emër të Zotit tonë Jezu Krisht, që të largoheni nga çdo vëlla që ecën i çrregullt dhe jo sipas porosisë që keni marrë prej nesh.
2 Thesalonikasve 3:13
Dhe sa për ju, o vëller, mos u lodhni së bëri të mirën.
1 Timoteut 1:5
Qëllimi i këtij urdhërimi është dashuria, prej një zemre të pastër, prej një ndërgjegjeje të pastër dhe prej një besimi jo të shtirur.
1 Timoteut 1:16
Por prandaj u mëshirova, që Jezu Krishti të tregojë më përpara në mua gjithë zemërgjerësinë, për të qenë shembull për ata që do të besojnë në të për jetë të përjetshme.
1 Timoteut 3:8
Gjithashtu dhjakët duhet të jenë dinjito, jo me dy faqe në fjalë, të mos jepen pas verës së tepërt, të mos lakmojnë fitime të paligjshme,
1 Timoteut 4:6
Duke ua propozuar këto gjëra vëllerve, ti do të jesh një shërbyes i mirë i Jezu Krishtit, i ushqyer me fjalët e besimit dhe të mësimit të mirë, që ke kuptuar plotësisht.
1 Timoteut 5:1
Mos e qorto ashpër një plak, por këshilloje si atë, dhe më të rinjtë si vëller,
1 Timoteut 6:2
Edhe ata që i kanë zotërinjtë besimtarë, të mos i përbuzin sepse janë vëller, por t`u shërbejnë edhe më mirë, sepse ata që kanë dobi nga shërbimi i tyre janë besimtarë dhe të dashur. Mëso këto gjëra dhe i këshillo.
1 Timoteut 6:4
ai mbahet më të madh dhe nuk di asgjë, por vuan nga sëmundja e grindjes dhe e të nit me fjalë, prej nga lindin smira, grindja, të sharat, dyshimet e këqija,
1 Timoteut 6:11
Por ti, o njeriu i Perëndisë, hiq dorë nga këto dhe ndiq drejtësinë, perëndishmërinë, besimin, dashurinë, zemërgjerësinë dhe zemërbutësinë.
2 Timoteut 1:16
Zoti i dhëntë mëshirë familjes së Onesiforit, sepse shpeshherë më dha zemër dhe nuk pati turp nga prangat e mia;
2 Timoteut 1:17
madje, kur erdhi në Romë, më kërkoi me shumë zell dhe më gjeti.
2 Timoteut 2:22
Largohu nga pasionet rinore dhe bjeru pas drejtësisë, besimit, dashurisë dhe paqes bashkë me ata që e thërresin në ndihmë Zotin me zemër të pastër.
2 Timoteut 2:26
dhe të vijnë në vete, duke shpëtuar nga laku i djallit, që i ka në robër të vullnetit të tij.
2 Timoteut 4:21
Përpiqu të vish përpara dimrit. Të përshëndetin Eubuli, Pudenti, Lini, Klaudja dhe të gjithë vëllerit.
Titit 1:7
Sepse peshkopi, si administrues i shtëpisë së Perëndisë duhet të jetë i paqortueshëm, jo arrogant, jo zemërak, jo i dhënë pas verës, jo i dhunshëm, jo njeri që lakmon fitim të turpshëm,
Titit 2:2
pleqtë të jenë të përmbajtur, dinjito, të urtë, të shëndoshë në besim, në dashuri, në durim.
Titit 2:14
i cili e dha veten për ne, për të na shpenguar nga çdo paudhësi dhe për të pastruar për vete një popull të veçantë, të zellshëm në vepra të mira.
Titit 3:13
Përcilli me kujdes për udhëtim Zenën, juristin e ligjit, dhe Apolonin, që të mos u mungojë gjë.
Filemonit 1:7
Sepse ne patëm gëzim të madh dhe përdëllim nga dashuria jote, sepse me anën tënde, o vëlla, zemrat e shenjtorëve u përtërinë.
Filemonit 1:12
të cilin ta dërgova përsëri; dhe ti prite atë, zemrën time.
Filemonit 1:20
Po, vëlla, ma bëj këtë nder në Perëndinë! Ma përtëri zemrën në Perëndinë!
Hebrenjve 2:11
Sepse ai që shenjtëron dhe ata që shenjtërohen janë të gjithë prej një; prandaj as nuk turpërohet t`i quajë vëller,
Hebrenjve 2:12
duke thënë: "Vëllerve të mi do t`ua shpall emrin tënd, do të të lavdëroj në mes të kishës".
Hebrenjve 2:17
Prandaj ai duhej t`u ngjante në çdo gjë vëllerve, që të mund të ishte i mëshirshëm e kryeprift besnik në ato që i përkasin Perëndisë, për për t`u bërë pajtim për mëkatet e popullit.
Hebrenjve 3:1
Prandaj, o vëller të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,
Hebrenjve 3:7
Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: "Sot, në qoftë se e dëgjoni rin e tij,
Hebrenjve 3:8
mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,
Hebrenjve 3:9
ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.
Hebrenjve 3:10
Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;
Hebrenjve 3:12
Kini kujdes, vëller, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,
Hebrenjve 3:15
kur thuhet: "Sot, në qoftë se e dëgjoni rin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes".
Hebrenjve 3:17
Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s`qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?
Hebrenjve 4:7
ai cakton përsëri një ditë: "Sot", duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: "Sot, në qoftë se e dëgjoni rin e tij, mos u bëni zemërgur".
Hebrenjve 4:12
Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.
Hebrenjve 6:11
Dhe dëshirojmë që secili nga ju të tregojë deri në fund të njëjtin zell për të arritur në sigurimin e plotë të shpresës,
Hebrenjve 7:5
Edhe ata nga bijtë e Levit që marrin priftërinë kanë porosi sipas ligjit të marrin të dhjetën nga populli, pra, nga vëllerit e tyre, megjithse edhe ata kanë dalë nga mesi i Abrahamit;
Hebrenjve 7:16
që nuk u bë i tillë në ba të ligjit të porosisë së mishit, po në ba të fuqisë të jetës së pashkatërrueshme.
Hebrenjve 7:21
(ndërsa ky në ba të betimit nga ana e atij që i tha: "Perëndia u betua dhe nuk do të pendohet: Ti je prift përjetë, sipas rendit të Melkisedekut").
Hebrenjve 8:10
Dhe kjo është besëlidhja që unë do të bëj me shtëpinë e Izraelit pas atyre ditëve, thotë Zoti: unë do t`i shtie ligjet e mia në mendjet e tyre dhe do t`i shkruaj në zemrat e tyre, dhe do të jem Perëndia e tyre dhe ata do të jenë populli im.
Hebrenjve 10:16
"Kjo është Besëlidhja që unë do të bëj me ata pas atyre ditëve, thotë Perëndia, unë do t`i shtie ligjet e mia në zemrat e tyre dhe do t`i shkruaj në mendjet e tyre",
Hebrenjve 10:19
Duke pasur, pra, o vëller, liri të plotë për të hyrë në shenjtërore me anë të gjakut të Jezusit,
Hebrenjve 10:22
le t`i afrohemi me zemër të vërtetë, me siguri të plotë besimi, duke i pasur zemrat tona të lara prej ndërgjegjës së ligë dhe trupin të larë me ujë të kulluar.
Hebrenjve 11:21
Me anë të besimit Jakobi, duke vdekur, bekoi secilin nga bijtë e Jozefit dhe adhuroi duke u mbështetur mbi majën e shkopit të tij.
Hebrenjve 11:22
Me anë të besimit Jozefi, duke vdekur, përmendi eksodin e bijve të Izraelit dhe dha porosi për eshtrat e tij.
Hebrenjve 12:5
dhe keni harruar këshillën që ju drejtohet juve porsi bijve: "Biri im, mos e përçmo qortimin e Perëndisë dhe mos e humb zemrën kur ai të qorton,
Hebrenjve 12:19
as rit të borisë, as rit të fjalëve, të cilin ata që e dëgjuan u lutën që atyre të mos u drejtohej më asnjë fjalë,
Hebrenjve 12:20
sepse nuk mund të duronin urdhërin: "Në se edhe një shta e prek malin, të vritet me gurë ose me shigjeta";
Hebrenjve 12:26
ri i të cilit e drodhi atëherë dheun, por tashti bëri këtë premtim, duke thënë: "Unë edhe një herë do të tund jo vetëm dheun, por edhe qiellin".
Hebrenjve 13:1
Dashuria vëllarore le të mbetet.
Hebrenjve 13:9
Mos e lëshoni veten aty e këtu prej doktrinah të ndryshme dhe të huaja, sepse është mirë që zemra juaj të forcohet me anë të hirit dhe jo prej ushqimit, të cilat nuk u dhanë asnjë dobi atyre aq sa ecën.
Hebrenjve 13:15
Me anë të tij, pra, le t`i ofrojmë vazhdimisht Perëndisë një flijim lavdie, domethënë frytin e buve që rrëfejnë emrin e tij.
Hebrenjve 13:22
Dhe ju lutem, o vëller, ta mbani këtë fjalë këshillimi, sepse ju shkrova shkurt.
Jakobit 1:2
Ta konsideroni një gëzim të madh, o vëller të mi, kur ndodheni përballë sprovash nga më të ndryshmet,
Jakobit 1:16
Mos u mashtroni, vëllerit e mi shumë të dashur;
Jakobit 1:19
Prandaj, vëllerit e mi shumë të dashur, çdo njeri të jetë i shpejtë në të dëgjuar, i ngadalshëm në të folur dhe i ngadalshëm në zemërim,
Jakobit 1:20
sepse zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
Jakobit 1:26
Në qoftë se ndokush nga ju mendon se është fetar, edhe nuk i vë fre gjuhës së vet, sigurisht ai e mashtron zemrën e vet, feja e këtij është e kotë.
Jakobit 2:1
Vëller të mi, mos i lidhni preferencat personale me besimin e Zotit tonë Jezu Krisht, Zoti i lavdisë.
Jakobit 2:2
Sepse në qoftë se në asamblenë tuaj hyn një njeri me një una prej ari, me rroba të shkëlqyera, dhe hyn edhe një i varfër me një rrobë të fëlliqur,
Jakobit 2:5
Dëgjoni, vëller të mi shumë të dashur, a nuk i zgjodhi Perëndia të varfërit e botës, që të jenë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?
Jakobit 2:14
Ç`dobi ka, vëller të mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?
Jakobit 3:1
Vëller të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,
Jakobit 3:6
Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena.
Jakobit 3:10
Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëller të mi, nuk duhet të ishte kështu.
Jakobit 3:13
Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.
Jakobit 3:14
Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
Jakobit 4:8
Afrohuni te Perëndia dhe ai do t`ju afrohet juve; pastroni duart tuaja, o mëkatarë; dhe pastroni zemrat o njerëz me dy mendje!
Jakobit 4:11
Mos flisni keq për njeri tjetrin, vë-ller; ai që flet kundër vëllait dhe e gjykon vëllanë e vet, flet kundër ligjit dhe gjykon ligjin; dhe, po të gjykosh ligjin, ti nuk je zbatues i ligjit, por gjykatës.
Jakobit 5:1
Dhe tani ju, o pasanikë: qani dhe vajtoni për të këqijat që do t`ju në!
Jakobit 5:5
Jetuat mbi tokë ndër qejfe dhe shkapërderdhje; i ushqyet zemrat tuaja si për ditë të të therurit.
Jakobit 5:7
Tani, pra, vëller, jini të durueshëm deri në ardhjen e Zotit; shikoni si e pret me durim bujku frytin e çmuar të tokës, deri sa të marrë shiun e parë dhe të fundit.
Jakobit 5:8
Jini të durueshëm edhe ju dhe forconi zemrat tuaja, sepse ardhja e Zotit është afër.
Jakobit 5:9
Mos u ankoni nga njeri tjetri, vëller, që të mos dënoheni; ja, gjykatësi është te dera.
Jakobit 5:10
O vëller të mi, merrni si shembull vuajtjeje dhe durimi profetët, që folën në emër të Zotit.
Jakobit 5:11
Ja, ne shpallim të lum ata që duruan; ju keni dëgjuar për durimin e Jobit, dhe e keni parë fatin përfundimtar që Zoti i rezervoi, sepse Zoti është plot mëshirë e dhembshuri.
Jakobit 5:12
Dhe, para së gjithash, vëller të mi, mos bëni be as për qiellin as për dheun, as mos bëni ndonjë be tjetër; por le të jetë "po" -ja juaj "po" dhe "jo" -ja "jo", që të mos bini nën dënim.
Jakobit 5:19
Vëller, në qoftë se ndonjë nga ju del nga rruga e së vërtetës dhe dikush e kthen,
1 Pjetrit 1:8
të cilin, megjithëse ju nuk e keni parë, e doni, duke besuar në të, megithëse tani nuk e shihni, dhe ngallohuni nga një hare e patregueshme dhe e lavdishme,
1 Pjetrit 1:22
Mbasi të pastroni shpirtrat tuaj me bindjen ndaj së vërtetës me anë të Frymës, për të pasur një dashuri vëllarore pa hipokrizi, të doni fort njeri tjetrin me zemër të pastër,
1 Pjetrit 2:17
Nderoni të gjithë, doni vëllarinë, druani Perëndinë, nderoni mbretin.
1 Pjetrit 3:4
por njeriu i fshehur i zemrës, me pastërtinë që nuk prishet të një shpirti të butë dhe të qetë, që ka vlerë të madhe përpara Perëndisë.
1 Pjetrit 3:8
Dhe më në fund jini të gjithë të një mendjeje, të dhembshur, plot dashuri vëllarore, të mëshirshëm dhe dashamirës,
1 Pjetrit 3:10
Sepse "kush don ta dojë jetën dhe të shohë ditë të mira, le ta ruajë gojën e tij nga e keqja dhe but e tij nga të folurit me mashtrim;
1 Pjetrit 3:15
madje shenjtëroni Zotin Perëndinë në zemrat tuaja dhe jini gjithnjë gati për t`u përgjigjur në mbrojtjen tuaj kujtdo që ju kërkon shpjegime për shpresën që është në ju, por me butësi e me druajtje,
1 Pjetrit 4:13
Por gëzohuni, duke qenë pjestarë të mundimeve të Krishtit, që edhe në zbulesën e lavdisë së tij të mund të gëzoheni dhe të ngalloheni.
1 Pjetrit 5:9
Kundërshtojeni, duke qëndruar të patundur në besim, sepse e dini se të njëjtat vuajtje po i heqin vëllerit tuaj të shpërndarë nëpër botë.
2 Pjetrit 1:7
mëshirës dashurinë vëllarore dhe dashurisë vëllarore dashurinë.
2 Pjetrit 1:10
Prandaj, vëller, përpiquni gjithnjë e më shumë ta përforconi thirrjen dhe zgjedhjen tuaj, sepse, duke bërë këto gjëra, nuk do të pengoheni kurrë.
2 Pjetrit 1:17
Sepse ai mori nder dhe lavdi nga Perëndia Atë, kur i erdhi ky nga lavdia e madhërishme: "Ky është Biri im i dashur, në të cilin jam kënaqur".
2 Pjetrit 1:18
Dhe ne e dëgjuam këtë që vinte nga qielli, kur qemë bashkë me të në malin e shenjtë.
2 Pjetrit 1:19
Ne e kemi edhe më të vërtetuar fjalën profetike, të cilën bëni mirë ti kushtoni kujdes, si një kandil që ndriçon në një vend të errët, derisa të zbardhë dita dhe ylli i dritës të lindë në zemrat tuaja,
2 Pjetrit 2:12
Por këta, si shta pa mend, të lindura nga natyra që të kapen dhe të shkatërrohen, flasin keq për gjërat që nuk i dinë dhe do të asgjësohen në prishjen e tyre, duke marrë kështu shpërblimin e paudhësisë së tyre.
2 Pjetrit 2:14
Sytë i kanë plot me kurorëshkelje dhe nuk pushojnë së mëkatuari; mashtrojnë shpirtrat e paqëndrueshëm, kanë zemër të stërvitur në lakmime, dhe janë bij mallkimi.
2 Pjetrit 2:16
por u qortua për shkeljen e tij: një kafshë barre pa gojë, duke folur me njeriu, e ndaloi marrëzinë e profetit.
2 Pjetrit 2:17
Këta janë burime pa ujë, re që shtyhen nga furtuna, të cilëve u rezervohet errësira e territ përjetë.
2 Pjetrit 3:7
ndërsa qiejt dhe dheu i sotshëm janë ruajtur nga e njëjta fjalë për zjarrin, të rezervuar për ditën e gjyqit dhe të humbjes së njerëzve të pabesë.
1 Gjonit 2:7
Vëller, nuk ju shkruaj një urdhërim të ri, por një urdhërim të vjetër, që e kishit nga fillimi: urdhërimi i vjetër është fjala që dëgjuat nga fillimi.
1 Gjonit 3:13
Mos u çuditni, vëller të mi, nëse bota ju urren.
1 Gjonit 3:14
Ne e dimë se kemi kaluar nga vdekja në jetë, sepse i duam vëllerit; kush nuk e do vëllanë e vet, mbetet në vdekje.
1 Gjonit 3:16
Nga kjo e kemi njohur dashurinë: ai e dha jetën e vet për ne; dhe ne duhet ta japim jetën tonë për vëllerit.
1 Gjonit 3:17
Dhe nëse njëri ka të mirat e kësaj bote dhe sheh të vëllanë që është në nevojë dhe e mbyll zemrën e tij, si qëndron në të dashuria e Perëndisë?
1 Gjonit 3:19
Dhe nga kjo ne dimë se jemi në të vërtetën dhe do t`i bindim zemrat tona para atij;
1 Gjonit 3:20
sepse, po të na dënojë zemra jonë, Perëndia është më i madh se zemra jonë dhe njeh çdo gjë.
1 Gjonit 3:21
Shumë të dashur, nëse zemra jonë nuk na dënon, kemi siguri para Perëndisë;
3 Gjonit 1:3
Sepse u gëzova shumë kur erdhën disa vëller dhe dëshmuan për besnikërinë tënde ndaj së vërtetës, se si ecën ti në të vërtetën.
3 Gjonit 1:5
Shumë i dashur, ti vepron me besnikëri në të gjitha ato që bën për vëllerit dhe të huajt.
3 Gjonit 1:10
Prandaj, po të vij, do t`i kujtoj atij veprat që bën, duke folur fjalë të liga kundër nesh; dhe duke mos u mjaftuar me këto, ai vetë nuk i pret vëllerit dhe i ndalon ata që duan t`i presin e i përjashton nga kisha.
Zbulesa 1:10
Isha në Frymë ditën e Zotit dhe dëgjova pas meje një të madh si nga një bori,
Zbulesa 1:12
Dhe u solla të shoh rin që foli me mua. Dhe, si u solla, pashë shtatë shandanë ari
Zbulesa 1:15
Dhe këmbët e tij ngjanin me bronz të kulluar, si të skuqur në furrë dhe ri i tij si shumë ujërash.
Zbulesa 2:23
Dhe do t`i godas me vdekje bijtë e saj; dhe të gjitha kishat do të njohin se unë jam ai që heton mendjet dhe zemrat; dhe do t`i jap gjithsecilit nga ju sipas veprave të veta.
Zbulesa 3:19
Unë të gjithë ata që i dua i qortoj dhe i ndëshkoj; prandaj ji i zellshëm dhe pendohu.
Zbulesa 3:20
Ja, unë qëndroj te dera dhe trokas; nëse dikush dëgjon rin tim dhe të hapë derën, unë do të hyj tek ai dhe do të ha darkë me të dhe ai me mua.
Zbulesa 4:1
Pas këtyre gjërave, pashë dhe ja, një derë u hap në qiell dhe ri i parë që kisha dëgjuar të fliste me mua si bori, tha: "Ngjitu këtu dhe do të të tregoj gjërat që duhet të ndodhin pas këtyre gjërave".
Zbulesa 4:4
Dhe rreth e qark fronit ishin njëzet e katër frone, dhe mbi frone pashë ndenjur njëzet e katër pleq të veshur me petka të bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:
Zbulesa 4:5
dhe nga froni shpërthenin vetëtima, bubullima dhe ra; dhe përpara fronit ishin shtatë llamba të ndezura, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë.
Zbulesa 4:10
të njëzet e katër pleq bien përmbys përpara atij që rri mbi fron dhe adhurojnë atë që jeton në shekuj të shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre përpara fronit, duke thënë:
Zbulesa 5:2
Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me të madh: "Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?".
Zbulesa 5:8
Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.
Zbulesa 5:11
Pastaj pashë, dhe dëgjova rin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,
Zbulesa 5:12
që thoshnin me të madh: "I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin".
Zbulesa 5:14
Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: "Amen!". Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.
Zbulesa 6:1
Pastaj pashë kur Qengji hapi të parën nga të shtatë vulat, dhe dëgjova një nga të katër qeniet e gjalla që thoshte si me bubullime: "Eja e shiko".
Zbulesa 6:6
Dhe dëgjova një në mes të katër qenieve të gjalla duke thënë: "Një kenik gruri për një denar, dhe dy kenikë elbi për një denar; dhe mos dëmto vajin, as verën".
Zbulesa 6:7
Kur ai hapi vulën e katërt, dëgjova rin e qenies së katërt të gjallë që thoshte: "Eja dhe shiko".
Zbulesa 6:10
dhe ata thirrën me të madh duke thënë: "Deri kur, o Zot, që je i Shenjtë dhe i Vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi dhe?".
Zbulesa 6:11
Dhe secilit prej tyre ju dha një petk i bardhë dhe ju thanë që të preheshin edhe për pak kohë, deri sa të plotësohej numri edhe i bashkësherbëtoreve e tyre dhe i vëllerve të tyre që duhet të vriteshin posi ata.
Zbulesa 6:16
dhe u thoshnin maleve dhe shkëmbinjve: "Bini mbi ne dhe na fshihni nga fytyra e atij që rri mbi fron dhe nga zemërimi i Qengjit,
Zbulesa 6:17
sepse erdhi dita e madhe e zemërimit së tij; dhe kush mund të qëndrojë?".
Zbulesa 7:2
Pastaj pashë një engjëll tjetër që ngjitej nga lind dielli e që kishte vulën e Perëndisë së gjallë; dhe u thirri me të madh të katër engjëjve, të cilëve u qe dhënë të dëmtojnë dheun dhe detin,
Zbulesa 7:4
Dhe dëgjova numrin e atyre që u vulosën: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga të gjitha fiset e bijve të Izraelit.
Zbulesa 7:8
nga fisi i Zabulonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Jozefit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Beniaminit, dymbëdhjetë mijë të vulosur.
Zbulesa 7:10
Dhe thërrisnin me të madh, duke thënë: "Shpëtimi është i Perëndisë tonë që është ulur mbi fron dhe i Qengjit".
Zbulesa 8:5
Pastaj enjëlli mori temianicën, e mbushi nga zjarri i altarit dhe e hodhi mbi dhe; dhe u bënë ra, bubullima, vetima dhe një tërmet.
Zbulesa 8:13
Dhe pashë, dhe dëgjova një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe thoshte me të madh: "Mjerë, mjerë, mjerë atyre që banojnë mbi dhe, për shkak të të rënave të tjera të borive që të tre engjëjtë do t`i bien".
Zbulesa 9:13
Dhe i gjashti engjëll i ra borisë, dhe dëgjova një nga të katër brirët e altarit të artë që është përpara Perëndisë,
Zbulesa 10:3
dhe thirri me të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.
Zbulesa 10:4
Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një nga qielli që më thoshte: "Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj".
Zbulesa 10:7
por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet ri i tij, kur ai t`i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.
Zbulesa 10:8
Dhe ri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: "Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe".
Zbulesa 11:2
dhe oborrin që është jashtë tempullit lëre dhe mos e mat, sepse u është dhënë johebrenjve; dhe ata do ta shkelin qytetin e shenjtë për dyzet e dy muaj.
Zbulesa 11:10
Dhe banorët e dheut do të ngallojnë për ata dhe do të bëjnë festë; dhe do t`i dërgojnë njeri tjetrit dhurata, sepse këta dy profetë i munduan ata që banojnë mbi dhe".
Zbulesa 11:12
Edhe dëgjuan një të madh nga qielli duke u thënë atyre: "Ngjituni këtu lart". Dhe u ngjitën në qiell në një re; dhe armiqtë e tyre i panë.
Zbulesa 11:15
Dhe engjëlli i shtatë i ra borisë dhe u bënë ra të mëdhenj në qiell që thoshnin: "Mbretëritë e botës u bënë mbretëri të Zotit tonë dhe të Krishtit të tij, dhe ai do të mbretërojë në shekuj të shekujve".
Zbulesa 11:16
Atëherë të njëzet e katër pleqtë që rrinin përpara Perëndisë mbi fronet e tyre, ranë përmbys mbi fytyrat e veta dhe adhuruan Perëndinë,
Zbulesa 11:18
Kombet ishin zemëruar, por erdhi mëria jote, dhe erdhi koha që të gjykohen të vdekurit dhe t`u jepet paga shërbëtorëve të tu, profetëve, dhe shenjtorëve, dhe atyre që druajnë emrin tënd, të vegjëlve dhe të mëdhenjve, dhe të shkatërrosh ata që shkatërrojnë dheun".
Zbulesa 11:19
Atëherë u hap tempulli i Perëndisë në qiell dhe u duk arka e besëlidhjes së tij, dhe ndodhnin vetëtima, dhe ra, dhe bubullima, dhe tërmet, dhe një rebesh i fortë breshëri.
Zbulesa 12:2
Ishte shtatnë e bërtiste nga dhembjet dhe mundimet e lindjes.
Zbulesa 12:10
Atëherë dëgjova një të madh në qiell që thoshte: "Tani arriti shpëtimi, fuqia dhe mbretëria e Perëndisë tonë, dhe pushteti i Krishtit të tij; sepse u hodh poshtë paditësi i vëllerve tanë, ai që i padiste përpara Perëndisë tonë ditë e natë.
Zbulesa 12:12
Prandaj gëzohuni, o qiej, dhe ju që rrini në ta. Mjerë ju banorë të tokës e të detit, sepse zbriti djalli drejt jush duke pasur zemërim të madh, duke ditur se ka pak kohë".
Zbulesa 12:17
Dhe dragoi u zemërua kundër gruas dhe shkoi të bëjë luftë me të tjerët, pasardhjes së saj, të atyre që i ruajnë urdhërimet e Perëndisë dhe që kanë dëshminë e Jezu Krishtit.
Zbulesa 13:5
Dhe iu dha një gojë që flet gjëra të mëdha dhe blasfemi; dhe iu dha pushtet të veprojë për dyzet e dy muaj.
Zbulesa 14:1
Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.
Zbulesa 14:2
Dhe dëgjova pastaj një nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe ri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.
Zbulesa 14:3
Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.
Zbulesa 14:7
dhe thoshte me të madh: "Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave".
Zbulesa 14:8
Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: "Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj".
Zbulesa 14:9
Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me të madh: "Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,
Zbulesa 14:10
do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.
Zbulesa 14:13
Pastaj dëgjova nga qielli një që më thoshte: "Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t`i ndjekin".
Zbulesa 14:15
Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me të madh atij që ulej mbi re: "Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur".
Zbulesa 14:18
Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: "Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur".
Zbulesa 14:19
Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në von e madhe të zemërimit të Perëndisë.
Zbulesa 15:1
Pastaj pashë në qiell një shenjë tjetër të madhe dhe të mrekullishme: shtatë engjëj që kishin shtatë plagët e fundit, sepse me to u krye zemërimi i Perëndisë.
Zbulesa 15:7
Një nga të katër qeniet e gjalla u dha të shtatë engjëjve shtatë kupa ari, plot me zemërimi i Perëndisë, që rron në shekuj të shekujve.
Zbulesa 16:1
Pastaj dëgjova një të madh nga tempulli që u thoshte të shtatë engjëjve: "Shkoni dhe derdhni mbi dhe kupat e zemërimit të Perëndisë".
Zbulesa 16:17
Pastaj engjëlli i shtatë e derdhi kupën e tij në erë; dhe doli një i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: "U bë".
Zbulesa 16:18
Atëherë shkrepën ra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.
Zbulesa 16:19
Dhe qyteti i madh u nda në tri pjesë dhe qytetet e kombeve ranë, Babilona e madhe u kujtua përpara Perëndisë, që t`i japë kupën e verës së zemërimit të tij të tërbuar.
Zbulesa 17:17
Sepse Perëndia u dha në zemër atyre të kryejnë mendjen e tij, të bëhen në një mendje, edhe t`i japin bishës mbretërinë e tyre, gjersa të plotësohen fjalët e Perëndisë.
Zbulesa 18:2
Ai bërtiti me forcë dhe me të madh, duke thënë: "Ra, ra Babilona e madhja, dhe u bë vendbanimi i demonëve, dhe streha e çdo fryme të ndyrë, dhe streha e çdo shpendi të ndyrë dhe neveritshëm.
Zbulesa 18:4
Pastaj dëgjova një tjetër nga qielli, duke thënë: "Dilni prej saj, o populli im, që të mos bëheni pjestarë të mëkateve të saj, dhe të mos merrni nga plagët e saj,
Zbulesa 18:7
Në masën që u vetlavdërua ajo dhe shfreu në epshe, në atë masë i jepni asaj mundim dhe brenga, sepse ajo në zemër të vet thotë: "Unë rri posi mbretëreshë, e ve nuk jam dhe brengë nuk do të shoh".
Zbulesa 18:22
dhe ri i harpistëve, i muzikantëve, i fyelltarëve dhe borizanëve nuk do të dëgjohet më te ti; dhe çdo mjeshtër i çfarëdo eksperti i arteve nuk do të gjendet më te ti, dhe nuk do të dëgjohet më te ti ri i gurit të mullirit.
Zbulesa 18:23
Dhe dritë llambe nuk do të ndriçojë më në ty; edhe dhëndri dhe nuseje nuk do të dëgjohet më te ti; sepse tregtarët e tu ishin të mëdhenjtë e dheut, sepse gjithë kombet u mashtruan me magjinë tënde.
Zbulesa 19:1
Dhe pas këtyre dëgjova në qiell rin e madh të një turme të shumtë, duke thënë: "Aleluja! Shpëtimi, dhe lavdia, dhe nderimi, dhe fuqia i përkasin Zotit, Perëndisë sonë,
Zbulesa 19:4
Dhe ranë përmbys të njëzet e katër pleqtë, dhe të katër qeniet e gjalla, dhe adhuruan Perëndinë, që ulej mbi fron, duke thënë: "Amen, Aleluja!".
Zbulesa 19:5
Dhe nga froni erdhi një , duke thënë: "Lëvdoni Perëndinë tonë, gjithë ju shërbëtorë të tij dhe ju që e druani, dhe të vegjlit dhe të mëdhenjtë".
Zbulesa 19:6
Dhe dëgjova një si i një turme të madhe, dhe si shumë ujërash dhe si bubullimash të forta, që thoshte: "Aleluja, sepse filloi të mbretërojë Zoti, Perëndia ynë, i Plotfuqishmi!.
Zbulesa 19:7
Le të gëzohemi dhe të ngallohemi dhe le t`i japim atij lavdi, sepse erdhi dasma e Qengjit dhe nusja e tij është përgatitur!
Zbulesa 19:10
Edhe rashë përpara këmbëve të tij për ta adhuruar, por ai më tha: "Ruaju se e bën, unë jam bashkëshërbëtori yt si dhe i vëllerve të tu që kanë dëshminë e Jezusit. Perëndinë adhuroje! Sepse dëshmia e Jezusit është frymë e profecisë".
Zbulesa 19:15
Dhe nga goja e tij dilte një shpatë e mprehtë për të goditur me të kombet; dhe ai do të qeverisë me skeptër prej hekuri dhe ai vet do të shkelë von e verës së mërisë dhe të zemërimit të Perëndisë së plotfuqishëm.
Zbulesa 19:17
Dhe pashë një engjëll që qëndronte në këmbë në diell; dhe bërtiti me të madh duke u thënë gjithë shpendëve që fluturojnë në mes të qiellit: "Ejani, mblidhuni në gostinë e madhe të Perëndisë,
Zbulesa 20:12
Dhe pashë të vdekurit, të mëdhenj e të vegjël, që rrinin në këmbë përpara Perëndisë, edhe librat u hapën; dhe u hap një libër tjetër, që është libri i jetës; dhe të vdekurit u gjykuan në ba të gjërave të shkruara në libra, sipas veprave të tyre.
Zbulesa 21:3
Dhe dëgjova një të madh nga qielli që thoshte: "Ja tabernakulli i Perëndisë me njerëzit! Dhe ai do të banojë me ta; edhe ata do të jenë populli i tij dhe vetë Perëndia do të jetë bashkë me ta, Perëndi e tyre.
Zbulesa 21:17
Mati edhe murin, që ishte njëqind e dyzet e katër kubitë, me matje njeriu, domethënë engjëllit.
Zbulesa 22:9
Dhe ai më tha: "Ruaju se e bën! Sepse unë jam bashkëshërbëtori yt dhe i vëllerve të tu, profetë, dhe të atyre që i ruajnë fjalët e këtij libri. Adhuro Perëndinë!".

Grafi